အေမရိကန္သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရင့္သီးၾကမ္းတမ္းၿပီး လက္လြတ္စပယ္ ေျပာတတ္တဲ့ သူ၊ အသက္လည္းႀကီးတဲ့သူ၊ ထင္မထားသူ ဘာလို႔ ႏိုင္သလဲ။ ေဒၚနယ္ထရမ့္ကို ‘စီအင္အင္’၊ ‘ဘီဘီစီ’၊ ‘အယ္လ္ဂ်ာဇီးရာ’ လို ကမာၻ႔ထိပ္တန္းမီဒီယာေတြကအစ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ၾကပါ။ ဒါေပမယ့္ တရားဝင္မဲေပးခြင့္ ရွိသူေတြက တရားသျဖင့္ ေရြးေပးလိုက္တာကို ဟယ္လာရီကိုယ္တိုင္ ညတြင္းခ်င္း ဝန္ခံၿပီး ေဒၚနယ္ထရမ့္ကို ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာၿပီးပါျပီ။ ၿပိဳင္ဘက္ႏွစ္ဦးလံုးကေန ဒီမိုကေရစီသံစဥ္နဲ႔အညီ နယူးေယာက္ဟိုတယ္ေတြကေန ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီေတးဂီတကို ျမန္မာျပည္က အေတာ္အားက်ၾကတယ္။
ေဒၚနယ္ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္သလဲ။ အေမရိကမွာ အဓိကပါတီႀကီး ႏွစ္ခုတို႔ဟာ သူတလွည့္ ကိုယ္တလွည့္ ႏိုင္ၾကတဲ့ အစဥ္အလာ ရွိထားတယ္။ ဟယ္လာရီကလင္တန္ဟာ သမိုင္းတြင္မယ့္ ပထမဆံုး အမ်ိဳးသမီးသမၼတ ျဖစ္ေရးသာမက ဒီအစဥ္အလာကို ေက်ာ္တက္ဖို႔အထိ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ မဲရလဒ္ေတြအၿပီး ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီအတြင္း တုံ႔ျပန္ခ်က္ေတြကေတာ့ ႏွစ္မ်ိဳးတည္းသာ ရွိပါတယ္။ ေအာင္ပြဲခံသူေတြနဲ႔ ေၾကကဲြမႈေတြဟာ ယဥ္ေက်းမႈအရ ထိန္းခ်ဳပ္ထားၾကေပမယ့္ သိသာပါတယ္။
ဒုသမၼတေလာင္း ‘မိုက္ပင့္စ္’ ရဲ႕ အင္ဒီယာနာျပည္နယ္ဟာ ရီပတ္ဘလီကင္နယ္ေျမ ျဖစ္လို႔ ေစာေစာစီးစီး ‘အီလက္တိုရယ္ေကာလိပ္’ ၁၁ မွတ္ ရတာ မဆန္းပါ။ အဲဒီမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစု ေနၾကပါတယ္။ မဲေပးခြင့္ရွိသူကေတာ့ မမ်ားလွပါ။ မွတ္တမ္းေတြ ရွာၾကည့္ေတာ့ ဗမာေတြ မ်ားတဲ့ ‘မာရီယြန္ ေကာင္တီ’မွာ ဟယ္လာရီ ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။
ေဒၚနယ္ထရမ့္ကို မဲေပးၾကသူေတြမွာ အမ်ိဳးသမီး နည္းတယ္။ လူငယ္ နည္းတယ္။ တျခား တိုင္းျပည္က လာေနသူေတြ နည္းတယ္။ ေဒၚနယ္ထရမ့္ – ကလင္တန္ (အမ်ိဳးသား ၅၃% – ၄၁%၊ အမ်ိဳးသမီး ၄၂% – ၅၄%၊ လူျဖဴ ၅၈% – ၃၇%၊ လူမည္း ၈% – ၈၈%၊ အာရွတိုက္သား ၂၉% – ၆၅%၊ စပိန္စကားေျပာ ၂၉% – ၆၅%၊ အျခားစကားေျပာ ၃၇% – ၅၆%)။
ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေနာက္ေန႔ က်ေနာ္ အဂၤလိပ္စာ ကူသင္ေနတဲ့ေက်ာင္းမွာ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားတဦးက သူတို႔ဆရာမ ကေန႔ ေက်ာင္းမလာတာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူ ထင္တာ ႐ံႈးလို႔ေနမယ္လို႔ ရယ္စရာေျပာတယ္။ က်ေနာ့္အတန္းက ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားတေယာက္ ေတာ့ ပံုျပင္မဖတ္မီ အ႐ုပ္ေလးေတြမွာ စာလံုးနဲ႔ ဝါက်ေရးခိုင္းေတာ့ ပံုထဲပါ အာဖရိတိုက္က ေတာသားမိသားစုပံုမွာ ‘ထရမ့္’မိသားစုလို႔သာ ေရးတယ္။ သူက ထရမ့္လူ။ ေက်ာင္းသားေတြကို အဂၤလိပ္စကားေျပာက်င့္ရာမွာလည္း သမၼတေရြးပြဲအေပၚ အျမင္ေတြကို ေျပာေစတယ္။
ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားထဲမွာ တေယာက္ကလြဲရင္ ခရစ္ယာန္ေတြ ျဖစ္ၾကေတာ့ ဘာသာေရးေၾကာင့္တဲ့။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္တာနဲ႔ လိင္တူလက္ထပ္တာကို မႀကိဳက္ၾကလို႔ ျဖစ္မယ္လို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးၾကတယ္။ အဲဒါကို သေဘာမတူတဲ့ ျမန္မာျပည္က ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ေက်ာင္းသားကေတာ့ ေဒၚနယ္ထရမ့္ ‘ခေရးဇီး’တဲ့။ ဆီးရီးယားက လာတဲ့ ဒုကၡသည္ ေက်ာင္းသူေတြကေတာ့ သူတို႔ သိတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ‘ဆက္ဒ္’ တဲ့။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသူ ဆရာမ တေယာက္ကို စပ္စုေတာ့ က်မ ထင္တာ ဟယ္လmရီကို မႀကိဳက္ၾကဘူး။ သူ႔ေယာက္်ား အိမ္ျဖဴေတာ္ဇာတ္လမ္း ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေမရိကန္ေတြဟာ အမ်ိဳးသမီးကို သမၼတတင္ဖို႔ ရာႏႈန္းမျပည့္ေသးဘူးတဲ့။
က်ေနာ္ ျမင္တာက ကမာၻ႔အခင္းအက်င္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထရမ့္က ‘ရီးယဲလ္အက္စ္တိတ္’ စီးပြားေရးသမား ျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္စီးပြားေရးႀကီးထဲကို တ႐ုတ္ႀကီးက ထိုးေဖာက္႐ံုသာမက တဖက္ေစာင္းနင္း အသာစီးရေနတယ္လို႔ ျမင္တာကို မလိုလားသူ မ်ားလို႔။ ထရမ့္က ကုန္သြယ္ေရး စာခ်ဳပ္ေတြကို ျပန္ျပင္ပါမယ္။ သူနဲ႔ သေဘာတူသူေတြ မ်ားလို႔။
ေနာက္တခ်က္က အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကို ဗဟိုျပဳထားတဲ့ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္မႈကို တကယ္စိုးရိမ္သူေတြ မ်ားလာလို႔ ျဖစ္တယ္။ ေဒၚနယ္ထရမ့္ ဘယ္လို စကားေျပာၾကမ္းၾကမ္း၊ ဘယ္လို ေတာင္စဥ္ေရမရ ေျပာေျပာ ဒီမိုကရက္ေတြရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈကို ႏွိမ္နင္းရာမွာ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့နည္းကို အားမရၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အိုစမာဘင္လာဒင္ကိုေတာ့ ဒီမိုကရက္ သမၼတက သုတ္သင္ခဲ့တာပါ။ အေမရိကန္သမၼတတိုင္း စစ္တိုက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္လူက ‘အိုင္အက္စ္ အိုင္အက္စ္’ ကို စစ္ခင္းခ်င္ေနသူပါ။
ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ၾကားထဲမွာ အစၥလာမၼစ္ အစြန္းေရာက္တိုက္ခိုက္မႈ တခုခုသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေဒၚနယ္ထရမ့္ကို သမၼတ တင္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ကို က်ေနာ္ အေစာႀကီးကတည္းက ေရးခဲ့တာပါ။ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ေတြမွာ တမင္တကာဖန္တီးၿပီး မဲရေအာင္ လုပ္နည္းမ်ိဳး ျမန္မာျပည္သားေတြအဖို႔ အေဝးသြားၾကည့္ဖို႔မလိုပါ။ ၂ဝ၁၆ အေမရိကန္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္လည္း မျဖစ္ခဲ့သလို ဖန္တီးမႈလည္း မရွိဘဲ ေဒၚနယ္ထရမ့္ ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကဟာ ၉/၁၁ ေနာက္မွာ ဥေရာပေလာက္ မခံရေသးပါ။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ‘ဘရစ္ဆစ္’ ေခၚ ‘အီးယူ’ ထဲကေန ၿဗိတိန္ခြဲထြက္တာရဲ႕ ႐ိုက္ခတ္မႈ။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ေနာက္အဓိပၸာယ္ထပ္ဖြင့္လာတာ ျဖစ္ပါမယ္။ အဲဒါမွန္ရင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ အလားအလာ မေကာင္းပါ။ ေန႔ခ်င္းပဲ ဒီမိုကရက္ေတြရဲ႕ အခိုင္အမာ ကာလီဖိုးနီးယားမွာ ‘ဘရစ္ဆစ္’ အသံထြက္လာပါေတာ့တယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈအေျခခံ တံု႔ျပန္ခ်က္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ားစု ၄ ႏွစ္ ေစာင့္ၾကမွာပါ။
ေဒၚနယ္ထရမ့္ကို လူျဖဴေတြနဲ႔ အရြယ္ေရာက္ၿပီး ေယာက္်ားေတြက အမ်ားဆံုး မဲေပးခဲ့ၾကတာပါ။ ဥေရာပကေန လာၾကတဲ့ လူျဖဴေတြသာနဲ႔ တည္ေထာင္ထားတဲ့ အေမရိကန္ ေတြရဲ႕ လူျဖဴ အတၱႀကီးမားမႈနဲ႔ အင္အားႀကီးျခင္း မာနကို ေရႊရည္စိမ္ခ်င္လို႔ု ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ‘မဲ့လ္တင္းေပါ့’ ဆိုၿပီး အမည္ေတြအစံုကို သမေအာင္ ေရာက်ိဳထားတဲ့ ဟင္းရည္အိုးနဲ႔ တူတယ္လို႔ တင္စား ဂုဏ္ယူေနခဲ့ရာကေန ဝက္ေပါင္ေျခာက္ သီးသန္႔၊ ဟမ္ဘာဂါသီးသန္႔သာ စားေတာ့မယ္၊ မက္စီကန္ င႐ုတ္နဲ႔ တ႐ုတ္ေခါက္ဆြဲကို ပြဲေတာ္မတည္ေတာ့ဘူးလို႔ လုပ္ခ်င္သူေတြက လုပ္ေတာ့မယ္။
ဒါေပမယ့္ တ႐ုတ္ရဲ႕ ေခါင္းေရာ ကိုယ္ပါ ဝင္တာ ခံေနရတာနဲ႔ နာမည္တမ်ိဳးၿပီးတမ်ိဳးနဲ႔ တိုးသာလာေနတဲ့ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြကို သမၼတသစ္ဟာ သူ ေျပာသလို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါမလားကိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဒုသမၼတေတာင္ သိခ်င္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ အခ်ိဳးမက်ျခင္းကိုေတာ့ သိလာဖို႔ရာ ၄ ႏွစ္ ေစာင့္စရာ မလိုေလာက္ပါ။
ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ မွားကုန္တာဟာ ဘယ္သူ႔ကို မဲေပးမလဲ မွန္းလို႔မရတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းက မ်ားလို႔လည္း ပါတယ္။ အဲလို မွားေစတဲ့ အခ်က္တခုက ေနာက္ကြယ္က လက္ျဖဴႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ‘ေကေကေက’ ေခၚ လူျဖဴအစြန္းေရာက္အဖြဲ႔ဟာ ထရမ့္ အႏိုင္ရရွိမႈရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ သူတို႔ အစြမ္းႀကီးတယ္လို႔ ထုတ္ၿပီးဝန္ခံလိုက္ပါတယ္။ မီဒီယာတခုက အဲလို လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္မႈ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာကို ေမးပါတယ္။ ေမးတဲ့သူက ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကိုေတာ့ နမူနာမေပးပါ။ က်ေနာ္ ထင္တာက ရွိလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးသာ ျဖစ္ပါမယ္။ တာရွည္လည္း မခံေလာက္ပါ။
ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ၁၉ နဲ႔ ၂ဝ ရာစု လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံၿပီး၊ အမုန္းတရားနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔နည္းေတြနဲ႔အတူ ေနာက္လူက ေကာင္းေလမလား ဆိုတဲ့ သိပ္မေရရာလွတဲ့ ေမွ်ာ္ကိုးခ်က္နဲ႔ ေဒၚနယ္ထရမ့္ဟာ ၄၅ ေယာက္ေျမာက္ အေမရိကန္သမၼတ ျဖစ္လာတာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
No comments:
Post a Comment