ေရႊမုဆိုး

မဇၩိမသတင္းဌာန

ရန္ကုန္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ "တရက္မွာ ရြာလယ္မွာ ေငြခ်မ္းသာတဲ့ အိမ္ကို ေတာေစာင့္သရဲက မေက်နပ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖြတ္မဲၾကီးကို လႊတ္လိုက္တယ္။ ''မင္း အဲဒီကို သြားတက္'' လို႔ ခိုင္းတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့ မသြားခ်င္သြားခ်င္နဲ႔ သြားရတာေပါ့။ ဖြတ္ၾကီးက အိမ္ထဲကို ၀င္မလို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္ေပၚမွာ ျပဳန္းစုပ္တဲ့စက္ၾကီး ေရာက္ေနတာကို ေတြ႔ရတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဖြတ္ၾကီးက အိမ္ေပၚကို မတက္ေတာ့ဘူး။ 'အိမ္ေပၚမွာ ေရႊတူးဖို႔ ျပဳန္းစုပ္တဲ့စက္ ေရာက္ေနၿပီဆိုမွေတာ့ ဒီအိမ္ ေသခ်ာေပါက္ မြဲၿပီ၊ ငါတက္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး' ဆိုၿပီး လွည့္ျပန္သြားတယ္တဲ့"

ဖြတ္ အိမ္ေပၚတက္ရင္ မြဲတတ္သည္ဟု လူေျပာ သူေျပာ ယံုၾကည္တတ္သည့္ ေဒသ၊ သရက္ကုိင္း ေရႊေမွာ္မွာ လူသစ္ ေရာက္လာတုိင္းလိုလို လက္ဆင့္ကမ္း ေျပာတတ္ၾကတဲ့ စကားေလးပါ။ ျပဳန္းစုပ္ေသာ စက္ဆိုသည္မွာ ေရႊက်င္ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ေရႊပါသည့္ ေျမႏွင့္ သဲကို ေရႏွင့္ ေဖ်ာ္ျပီး စုပ္ယူေသာ အင္ဂ်င္တပ္ စက္ျဖစ္သည္။ ေရစုပ္စက္ ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေျမႏွင့္သဲကိုပါ ပါေအာင္ စုပ္ယူႏိုင္အား ရွိသည္။

စစ္ကိုင္းတုိင္း ဗန္းေမာက္ၿမိဳ႕ကေန မိုင္ ၄၀ ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေနရာမွာရွိေနတဲ့ ဒီ ေရႊေမွာ္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေရာက္လာသူေတြ မနည္းလွပါ။

လုပ္ကြက္တကြက္ကို ေလးေတာင္ပတ္လည္ရွိတဲ့ လုပ္ကြက္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္မွာ လက္ရွိ ေရႊမုဆိုးေပါင္း တေထာင္ ေလာက္ရွိေနသည္။

ေရႊေၾကာ ေကာင္းေကာင္းေတြ႔လို႔ (ဆန္တတင္းခြဲ၀င္) ပီနန္အိတ္အလုံး ၂၀ ကို ေရႊတက်ပ္သားရတယ္ဆုိတဲ့ တြင္းေတြရဲ႕ သတင္း လူေျပာသူေျပာမ်ားလွသလို ပါလာသမွ်ကုန္၊ မြဲေျပာင္ၿပီး ျပန္သြားသူေတြလည္း မနည္းလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၾကိမ္းေသေပါက္ အျမတ္အစြန္း ရေနသူေတြေတာ့ ရွိေနပါသည္။

"အရင္က ေရႊထြက္တယ္ဆိုေတာ့ လုပ္ကြက္တကြက္ကို ငါးေထာင္တေသာင္းေလာက္ နယ္ေျမခံရဲကို ေပးၿပီး တူးၾကတာ။ ေရႊထြက္ႏႈန္းက ေကာင္းလာေတာ့ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတခ်ဳိ႕က အပိုင္သိမ္းၿပီး လုပ္ကြက္တကြက္ကို ၆ သိန္း ေတာင္းတယ္။ ေရႊေၾကာ ေတြ႔ၿပီဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ပိုက္ဆံ သပ္သပ္ေပးရေသးတယ္" ဟု ေရႊတူးေနသူ မိသားစု၀င္တဦးက ေျပာသည္။

သတၳဳတြင္း ၀န္ၾကီးဌာနကေန ၈ ေတာင္ ပတ္လည္ေျမေနရာငွား၊ ၄ ေတာင္ ပတ္လည္ကို တူးလုပ္ၾကရသည္။ သို႔ေပမယ့္ လံုျခံဳေရးအတြက္ ေရာက္လာေသာ ရဲကင္း၏ ေထာက္ခံခ်က္ကလည္း ရမွသာလ်ွင္ ေနထိုင္တူးခြင့္ ရွိသည့္အတြက္ ရဲကင္းကို လာဘ္ေပးရမႈလည္း တြဲပါလာခဲ့သည္။ တြက္ေျခကိုက္ေအာင္ ေရႊထြက္သည္ဟု သတင္းၾကီးလာရာမွ ရဲအစား တိုင္းက တိုက္႐ိုက္ကိုင္ေတာ့မည္ဆိုကာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္လယ္ေလာက္ကစ၍ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအဖြဲ႔တဖြဲ႔ ေမွာ္ထဲတြင္ ႐ံုးလာဖြင့္ေတာ့သည္။

႐ံုးဆိုေပမယ့္ တဲအိမ္ေလးသာျဖစ္ၿပီး စစ္မႈထမ္းေဟာင္း ၃ ဦးေလာက္ ႐ံုးထိုင္တတ္သည္။ မည္သူကမွ် ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ဗိုလ္မႉးဟုေခၚကာ စစ္ကိုင္းတုိင္း စစ္တိုင္းမႉးႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားဟုဆိုကာ လူအမ်ားစုက ေၾကာက္ၾကသည္။

"ဘာလက္နက္မွ မကိုင္လည္း စစ္မႈထမ္းေဟာင္းဆိုတာနဲ႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္နဲ႔ အလုပ္ျပဳတ္လာတဲ့သူလည္း ေၾကာက္ေနရတာ" ဟု စစ္ကိုင္းေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

ေရႊတူးလုပ္ကြက္တခုလွ်င္ လုပ္သား အနည္းဆံုး ၆ ဦးမွ ၁၂ ဦးအထိရွိကာ အေတာင္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္အထိ နက္ေအာင္ တူးတတ္ၾကသည္။ ကန္ထ႐ိုက္ဆြဲထားေသာ ပိုင္ရွင္က လုပ္သားမ်ား စားေရး၊ ေနေရး တာ၀န္ယူေပးရၿပီး ေရြႊထြက္လာလွ်င္ ပိုင္ရွင္တ၀က္၊ အလုပ္သမားတ၀က္ ခဲြေ၀ယူၾကတတ္သလို တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ပိုင္ရွင္ ႏွစ္ပံု၊ အလုပ္သမား တပံုယူ သေဘာတူညီတတ္ၾကသည္။

ေရႊလုသည့္ အခင္းျဖစ္ပြားရျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္းမ်ားကလည္း မၾကာခဏ ၾကားတတ္ရသည္။ လုပ္ကြက္ခ်င္း ကပ္ေနေသာ္လည္း တခုက ေရႊရၿပီး၊ တခုက ေရႊမရတာမ်ဳိး ရွိသည္။ ေရႊမရေသာ လုပ္ကြက္မွ လူေတြက ေရႊထြက္ေသာ လုပ္ကြက္ကို လိႈင္ေခါင္းေဖာက္ၿပီး ခုိးတူး၍ အခ်င္းမ်ားတာမ်ဳိးျဖစ္သလို တြင္းၿပိဳ၍ အေသအေပ်ာက္ ျဖစ္သည္ကလည္း ရွိသည္။

လုပ္သားႏွင့္ ပိုင္ရွင္အၾကား ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရမႈရွိရန္ နီးစပ္ရာ အမ်ဳိးအေဆြမ်ား ေပါင္းလုပ္ၾကသည္က မ်ားသည္။

သို႔ေသာ္ တြင္းသားမ်ားက ဆံပင္အရွည္ထား၊ အက်ႌထူထူ ၀တ္တတ္ၾကသည္။ ေရႊပါတဲ့ ေျမကို အက်ႌထဲထဲ့၊ ဆံပင္သုတ္၊ အိမ္ေရာက္မွ ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခ်ဳိးၿပီး ျပန္က်င္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီလိုလုပ္ခ်က္ကို ေဗြသိပ္မယူေတာ့။ ေျမၾကီးတအိတ္က်င္မွ ေရႊက တေရြး၊ ႏွစ္ေရြးရ၍ ျဖစ္သည္။

"ဒီေမွာ္မွာေတာ့ ေရႊရလို႔ က်ိက်ိတက္ ၾကီးပြားခ်မ္းသာသြားတယ္ဆုိတဲ့ လူေတာ့ မၾကားဖူးေသးဘူး။ ခက္တာက ဘယ္သူကမွလည္း ဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုၿပီး ထုတ္မေျပာတတ္တဲ့ အမ်ဳိးမဟုတ္လား။ ခန္႔မွန္းေျခ ႏွစ္ဆယ္သား၊ သံုးဆယ္သားေပါ့"

"ေရႊရွာတာ ေလာင္းကစားလိုပဲ၊ ႏိုင္တံုး ေတာ္လိုက္မွပါ" ေရႊမုဆိုးက ယခုသတင္းေထာက္ကို ေျပာသည္။