Monday, February 23, 2009
ၾကံဳရဆံုရ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး အၾကိဳကာလ
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေဖာ္ေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔သည္ကား ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ (ေျမလတ္ေဒသ)ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းၿပီး လႈပ္ရွားခဲ့တာ ၂ ႏွစ္တင္းတင္း ျပည္ခဲ့ေသာ ေန႔တေန႔ျဖစ္ခဲ့ေပ၏။
ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ (ေျမလတ္ေဒသ) ဆိုတဲ့ သံဃာ့အစုအဖြဲ႔တခုကို လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေဖာ္ေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ လ်ဳိ႕၀ွက္စြာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေဒသဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းကိုကား ဦးဂမၻီရ (ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ-ရန္ကုန္) ႏွင့္ ဦးဣႆရိယတို႔မွ လံႈ႔ေဆာ္စည္း႐ံုးကာ ဦးဣႆရိယကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္၍ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾက၏။
ယခုအခ်ိန္၌မူကား ထိုသို႔ ဦးေဆာင္စည္း႐ံုးခဲ့ၾကသူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္လည္း နအဖ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္း ႏွစ္ရွည္လမ်ား အက်ဥ္းစံေနၾကရၿပီျဖစ္ကာ လႈပ္ရွားခဲ့မႈ အစိတ္အပိုင္းတခ်ဳိ႕ကိုလည္း နအဖ သတင္းတပ္ဖြဲ႔မွ ေဖာ္ထုတ္သိရွိၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း လြန္ခဲ့ေသာကာလက တရား႐ံုးမ်ား၌ တရားလိုစြဲဆိုခ်က္မ်ားအရ ၾကားသိခဲ့ရ၏။
ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္ တခ်ဳိ႕လည္း လက္ရွိအေနအထား၌ စာေရးသူ အပါအ၀င္ လူ၀တ္လဲကာ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ဆဲ ရွိၾကသလို္ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ျဖင့္လည္း သံဃာ၀တ္ျဖင့္ စာသင္တိုက္တခ်ဳိ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ကာ ရပ္တည္လႈပ္ရွားေနၾကဆဲျဖစ္၏။
သို႔ျဖစ္၍ စာေရးသူအေနျဖင့္ တခုေသာ အခ်ဳိးအေကြ႔မွာ အာဏာရွင္ ေတာ္လွန္ေရးတည္းဟူေသာ ႏိုင္င့ံအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ တေထာင့္တေနရာက ပါ၀င္အက်ိဳးျပဳခဲ့ေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ရဟန္းပ်ဳိမ်ား၏ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ အစုစုအား မေပ်ာက္ပ်က္ေစလို၊ မက်န္ရစ္ေစလိုေသာ ေစတနာစိတ္ေဇာျဖင့္ တစိတ္တေဒသအရ မွတ္တမ္းစု ဂုဏ္ျပဳရင္း စာေရးသူ ၾကံဳခဲ့ဆံုခဲ့ရသည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ မတိုင္မီကာလက ကိုယ္ေတြ႔တစိတ္တေဒသကိုလည္း ေလ့လာလိုၾကသူမ်ားအား ေလ့လာသံုးသပ္ေစလိုသည္ ျဖစ္ရကား ဤ ၾကံဳရဆံုရ ေရႊ၀ါေရာင္အၾကိဳကာလ ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ကို တင္လိုက္ရပါေၾကာင္းပါ။
(ျခြင္းခ်က္အားျဖင့္) ဤစာတမ္းပါ အခ်က္အလက္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ အမည္၊ လိပ္စာတို႔သည္ကား နအဖ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား၏ တရား႐ံုး၌ တရားလို၏ စြဲဆိုခ်က္မ်ားအတုိင္းပင္ ျဖစ္၏။
အခ်ိန္ကား … ၂၅.၁.၂၀၀၇၊ ည ၈ နာရီခန္႔
ဦးဣႆရိယသည္ စာေရးသူေနထိုင္ရာ စာသင္တိုက္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ေက်ာင္းတိုက္တြင္းရွိ စာသင္သား သံဃာေတာ္မ်ားအားလံုးသည္ သိမ္ေက်ာင္းေဆာင္ေပၚတြင္ (ည၀ါ) စာအံေက်ာင္းတက္ေနၾက၏။ မိမိမွာမူ က်န္းမာေရးမေကာင္းသျဖင့္ စာခ်ဆရာေတာ္မ်ားအား ေလွ်ာက္ထားကာ တပါးတည္း ေက်ာင္း(အေဆာင္)ေစာင့္ရင္း အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ံု ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေရးသားစီရင္အပ္ေသာ သၿဂႋဳဟ္ ဘာသာဋီကာ က်မ္းစာအုပ္ၾကီးကို စိတ္၀င္တစား ေလ့လာေနခ်ိန္ျဖစ္၏။
ဦးဣႆရိယသည္ မိမိတပါးတည္းအား အဆင္သင့္ေတြရသျဖင့္ ၀မ္းသာအားရ ႏႈတ္ဆက္ကာ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း ေျပာၾကရင္းက မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန၏ အက်ပ္အတည္း၊ အခက္အခဲမ်ားကိုပါ စကားလက္ဆံုက် ေဆြးေႏြးျဖစ္ခ့ဲၾက၏။ ဦးဣႆရိယ သည္ ထိုစဥ္က ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ ရန္မ်ဳိးေအာင္ရိပ္သာတြင္ သီတင္းသံုး၍ မိမိတို႔စာသင္တိုက္သို႔ မၾကာခဏ ေရာက္ရွိတတ္သူျဖစ္ကာ စာသင္သားမ်ားနဲ႔လည္း ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္သူျဖစ္၏။
သူအား HIV ေ၀ဒနာသည္မ်ားအား တက္ၾကြစြာ ကူညီေပးရင္း ေရနံေခ်ာင္း HIV ဆရာေတာ္ဟုပင္ လူသိမ်ားခဲ့သူျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ မိမိသည္လည္း သူ႔အား ပြင့္လင္းစြာ မိမိ၏ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပရင္းက လက္ေတြ႔က်သည့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကိုပါ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
ဦးဣႆရိယက "တပည့္ေတာ္တို႔ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈေတြ စလုပ္ေနၿပီဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔ ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ (ေျမလတ္ေဒသ)ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းၿပီး စနစ္တက်လႈပ္ရွားဖို႔ စိတ္အားသန္တယ္။ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လည္း ၾကိဳးပမ္းစီစဥ္ေနတယ္" ဟု ရွင္းလင္းေျပာၾကားလာပါသည္။ မိမိအေနျဖင့္လည္း ထိုသို႔ေသာ အဖြဲအစည္းမ်ားမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ဖူးေသာ အေတြ႔အၾကံဳက ရွိလွသည္မဟုတ္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသို႔ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ညီညီညြတ္ညြတ္ စုေပါင္းလႈပ္ရွားရသည္ကိုကား ႏွစ္ၿခိဳက္အားရမိ၏။
သို႔ျဖစ္၍ မိမိက "တပည့္ေတာ္ အရမ္းစိတ္၀င္စားတယ္ဘုရား။ ဒီစစ္အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္က်ဖို႔နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတဲ့သူ မည္သူ႔ကိုမဆို တပည့္ေတာ္ေလးစားတယ္။ ဒီလို လုပ္ေနတဲ့သူေတြဟာ ဆိုရင္ျဖင့္လည္း ခပ္ညံ့ညံ့လူေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို တပည္ေတာ္ အေတြ႔အၾကံဳေတြအရ နားလည္သေဘာေပါက္ေစခဲ့တယ္ ဘုရား။ ဒီအတြက္ အရွင္ဘုရားတို႔ အကူအညီ လိုအပ္တာရွိရင္ေျပာပါ။ တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔ အခ်ိန္မေရြး ကူညီႏိုင္ေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားပါ့မယ္" ဟု အားေပးစကား ေျပာၾကားလိုက္၏။
ဦးဣႆရိယသည့္ကား အားရ၀မ္းေျမာက္စြာျဖင့္ "ဟုတ္ၿပီဘုရား။ တပည့္ေတာ္လည္း အရွင္ ဘုရားတို႔လို ရဟန္းပ်ဳိေလးေတြကို အားကိုးယံုၾကည္မိတာ အမွန္ပါပဲ။ တပည့္ေတာ္တို႔က ေျမလတ္အဖြဲ႔ဆိုတာကို အခုမွ စတင္ဖြဲစည္းၿပီး လႈပ္ရွားဖို႔ စီစဥ္ေနၾကတာပါ။ တျခား ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး အစရွိတဲ့ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ေဒသေတြ အေနနဲ႔လည္း လႈပ္ရွားမႈေတြက အထိုင္တက် ရွိေနၾကၿပီဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔က ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္တို႔လည္း အျမန္လႈပ္ရွားႏိုင္ဖို႔ အေလာတၾကီး တြန္းလုပ္ေနရတာပဲ ဘုရား။ အခု စတင္ဖြဲ႔စည္းမယ့္ ေျမလတ္အဖြဲ႔မွာလည္း အရွင္ဘုရား ပါ၀င္လႈပ္ရွားလို႔ ရပါတယ္။ တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔လည္း အရွင္ဘုရားကို ပါ၀င္လႈပ္ရွားေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား" ဟု စည္း႐ံုးေျပာၾကားလာခဲ့၏။
မိမိအေနျဖင့္လည္း "စိတ္ပါ၀င္စားမႈ႔ အျပည့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ (ေျမလတ္ေဒသ) ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလာက္နဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ဘူးေလ။ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ၊ မူ၀ါဒေတြ၊ ဖြဲစည္းပံုေတြ စသျဖင့္ သိသင့္တာမွန္သမွ်ကို ဂဃနဏ သိထားပါမွ အလုပ္ျဖစ္မွာေပါ့။ တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔ အယူ၀ါဒကေတာ့ ရွင္းတယ္။ ဘာသာေရးဆိုရင္လည္း ေထရ၀ါဒစစ္စစ္ပဲဲ။ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုရင္လည္း ဒီမိုကေရစီစနစ္ကသာ တိုင္းျပည္ကို နည္းမွန္လမ္းမွန္ တိုးတက္ႏိုင္မယ္လို႔ ျမင္တယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာက ပါဠိစာေပကိုပဲ အဓိက ေလ့လာလိုက္စားေနတဲ့အတြက္ မ်က္ေမွာက္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကိုေတာ့ လိုက္မမွီေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားတို႔က ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆြးေႏြးျပဖို႔ လိုမယ္။ ဒါမွ တပည့္ေတာ္ အလုပ္ျဖစ္မယ္ဘုရား" ဟု ေျပာျပခဲ့၏။
ဦးဣႆရိယက "အဲဒီအတြက္ မပူပါနဲ႔ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔ စီစဥ္ထားတာရွိပါတယ္။ လတ္တေလာ တပည့္ေတာ္တို႔ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြကို စနစ္တက် ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းေပးဖို႔ အစီအစဥ္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရား တပည့္ေတာ္စဥ္းစားတာက အရွင္ဘုရားတို႔ စာေမးပြဲကလည္း နီးေနၿပီဆိုေတာ့ လိုက္ႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာ ခ်င့္ခ်ိန္ေနရတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြးေပးမွာကေတာ့ ၃ ရက္၊ ၄ ရက္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ယူရင္ ျပည့္စံုသေလာက္ ျဖစ္သြားမွာပါ။ အသြားအျပန္နဲ႔ဆိုရင္ သီတင္းတပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးရင္ ရပါတယ္" ဟု ဆိုေလ၏။
မိမိလည္း စိတ္၀င္တစား ရွိလွသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း မိမိတို႔ အားထုတ္ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အစိုးရ ပါဠိပထမျပန္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုရန္အခ်ိန္သည္္ ၂ လပတ္၀န္းက်င္သာ လိုေတာ့၏။ ထို႔အျပင္ မိမိတို႔ ေက်ာင္းတြင္း (အရည္အခ်င္းစစ္) စာေမးပြဲ ေျဖဆိုရန္ကာလဟာ ဆိုရင္လည္း ရက္ပိုင္းမွ်သာ လုိေတာ့သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ပါေစ "တပည့္ေတာ္ လိုက္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ့မယ္။ တျခား သံဃာတခ်ဳိ႕ကိုလည္း လိုက္ႏိုင္ေအာင္ စည္း႐ံုးၾကည့္ပါမယ္။ ဘယ္ေနရာကို ဘယ္ေန႔သြားရမယ္ ဆိုတာကိုသာ ေျပာထားခဲ့ပါ" ဟု ဆိုေတာ့ ဣႆရိယက ''ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႔ေလာက္အထိ အခ်ိန္ရပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ ေညာင္ဦးကို ခရီးဆက္စရာ ရွိေသးလို႔ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ေရနံေခ်ာင္းကိုေတာ့ ၁ ရက္ေန႔ေလာက္ အေရာက္ျပန္လာခဲ့ပါမယ္။ သြားရမယ့္ေနရာက အတိအက် ေျပာလို႔မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အရွင္ဘုရားလည္း သိတဲ့အတုိင္းပဲ နည္းနည္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ထားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ရန္ကုန္အနီးတ၀ိုက္ပါပဲ'' ဟု ဆိုသျဖင့္ မိမိတို႔ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ခဲ့ရေသး၏။
အဲဒီေနာက္ မိမိသည္ ေရႊေတာင္တိုက္က ဦးသံ၀ရဆိုသူကို မျဖစ္မေန တာ၀န္ခံစည္း႐ံုးကာ၊ မိမိတို႔ တုိက္အုပ္ဆရာေတာ္အား ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတို႔၏ အေရးတၾကီးကိစၥကို အေၾကာင္းျပ ေလွ်ာက္ထားၿပီး ၂၆ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္ခင္းမွာ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕သို႔ ဦး၀ိမလဆိုသူႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ ခရီးထြက္ခဲ့ပါသည္။ ဦး၀ိမလသည္ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕၌ မေနေတာ့သည္ျဖစ္၍ ၎ေနထိုင္ရာ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕သို႔ ၂၇ ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာထကာ ခရီးဆက္ခဲ့ရ၏။ ထို႔ေနာက္ ဦး၀ိမလေနသည့္ ေက်ာင္းကို လိုက္လံစံုစမ္းကာ အေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ ေက်ာင္းေရာက္သည္တြင္ ဦး၀ိမလႏွင့္ အဆင္သင့္ေတြ႔ရ၍ အလာပသလာပ စကားမ်ားေျပာၾကားရင္း မိမိတို႔ ဖြဲ႔စည္းလႈပ္ရွားမႈ လုပ္ငန္းစဥ္တခ်ဳိ႕အား ရွင္းလင္းေျပာျပကာ မိမိႏွင့္အတူ ေဆြးေႏြးပြဲကို တက္ေရာက္ရန္ စည္း႐ံုးခဲ့၏။
ဦး၀ိမလသည္ မိမိႏွင့္အတူ စာသင္တိုက္တခုမွာ ေနကတည္းက မိမိ၏ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ကို အထုိက္အေလ်ာက္ သိထားၿပီးျဖစ္သည္
ဦးဣႆရိယသည္ ေရနံေခ်ာင္းသို႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔၌ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာကာ မိမိႏွင့္ လာေရာက္ေတြ႔ဆံုၿပီး သြားရမည့္ ခရီးစဥ္ကို ေျပာျပပါသည္။ သူ၏ အမည္ကို ကိုေရႊမဲ ဟု ေခၚရန္ႏွင့္ ရန္ကုန္၌ မိမိတို႔ကို လာၾကိဳမည့္သူမွာ ကိုလႈိင္ဘြားဟု ေခၚေၾကာင္း၊ ကိုလႈိင္ဘြားကို ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဖုန္းဆက္ေခၚရန္ႏွင့္ သူ၏ ဖုန္းနံပါတ္ကိုေပးကာ မိမိတို႔အား ဂ႐ုတစိုက္ မွာၾကားပါသည္။ ကိုလႈိင္ဘြား ဆိုသူမွာ ရဟန္းေတာ္တပါးပင္ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား အက်ယ္တ၀င့္ ျပဳလုပ္ေနသည္ျဖစ္၍ လံုၿခံဳေရး အေျခအေနအရ လူနာမည္မ်ားျဖင့္သာ သံုးစြဲေခၚေ၀ၚေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ရွင္းျပကာ မိမိတို႔လည္း လူအမည္မ်ား သံုးစြဲေခၚေ၀ၚဖို႔ မွာၾကားပါသည္။ ထို႔အတူ မိမိတို႔ႏွင့္ တၿပိဳင္တည္းမွာပင္ သံဃာႏွစ္ပါးလည္း ပါမည္ျဖစ္ၿပီး သူတို႔မွာ လံုၿခံဳေရး အေျခအေနေၾကာင့္ ကားတစီးျဖင့္ သီးသန္႔ လိုက္ပါမည္ျဖစ္သည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ ရက္ေန႔ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔တြင္ မိမိတို႔သည္ ရန္ကုန္ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကားဂိတ္သုိ႔ ေရာက္ရွိၿပီး စိန္ေတာင္တန္း လၻက္ရည္ဆိုင္ကိုရွာကာ ကိုလႈိင္ဘြားဆီသို႔ ဖုန္းဆက္ရန္ စီစဥ္ရပါေတာ့သည္။ ဆိုင္၌ မိမိတို႔ႏွင့္ ၿမိဳ႕ခ်င္းတူေသာ္လည္း လံုၿခံဳေရး အေျခအေနေၾကာင့္ လမ္းခြဲကာ လာခဲ့ၾကေသာ ဦးေခမိက၊ ဦးေ၀ဠဳရိယတို႔ကို ေတြ႔ဆံုခဲ့ရ၏။ ၎တို႔မွ ကိုလႈိင္ဘြားဆီသို႔ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ လုပ္ၿပီးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ ယခုခ်က္ခ်င္းပင္ ထြက္လာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ မိမိတုိ႔အုပ္စု နံနက္စာစားရင္း ထိုင္ေစာင့္ေနၾကရသည္။
ခဏၾကာေသာ္ ဆံပင္ တလက္မနီးပါးခန္႔ ရွည္ၿပီး၊ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ႏွာမွာ ၀က္ၿခံအျပည့္၊ အရပ္အေမာင္း ကိုယ္ေနဟန္က ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ (ထိုင္း) ပိုးသကၤန္းကို ဂြ်တ္တက္ေအာင္ ၀တ္ထားကာ လြယ္အိတ္အ၀ါေရာင္ ခပ္ညစ္ညစ္ထဲ၌ ပစၥည္းအျပည့္ထည့္ၿပီး လြယ္ထားသည့္ ကိုယ္ေတာ္တပါးသည္ မိမိတို႔စားပြဲ၀ိုင္းသို႔ အားရ၀မ္းသာသည့္ အၿပဳံးကိုေဆာင္ကာ ၀င္ထုိင္သည္။ လမ္းခရီး၌ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း ေမး၍ ကြမ္းတၿမံဳ႕ၿမံဳ႕၀ါးကာ မိမိတို႔အား တေလးတစား မိတ္ဆက္ပါသည္။
မိမိတို႔လည္း ကနဦးအစက မသကၤာျဖစ္ေနရာမွ သူ၏ စကားေျပာပံု တေလးတစား မိတ္ဆက္ေနပံုကို ၾကည့္ကာ ကိုလႈိင္ဘြားမွန္း သိသာလာ၍ မိမိတို႔လည္း ျပန္လည္မိတ္ဆက္ကာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ မိမိတို႔အား အခြင့္ေတာင္းကာ အျခားစားပြဲ၀ိုင္းတြင္ ထုိင္ေနေသာ ဦးေခမိကတို႔အား သြားေရာက္မိတ္ဆက္ၿပီး ခဏတျဖဳတ္ သီးခံေစာင့္ဆိုင္းရန္ ေျပာကာ မိမိတို႔စားပြဲ၀ိုင္းသို႔ ျပန္လာ၍ စကားလက္ဆံုက်ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ မိမိတို႔ စုေပါင္းေတြ႔ဆံုမည့္ ေနရာကို ေမးရာ ''ရန္ကုန္အနီးနားက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မွာပဲ စီစဥ္ထားပါတယ္'' ဟု ေျပာ၍ မိမိတို႔ အားမရခဲ့ပါဘူး။ ထို႔အျပင္ မယံုသကၤာကို ျဖစ္ခဲ့ရပါေသး၏။
အပိုင္း (၁) ၿပီးပါၿပီ
No comments:
Post a Comment