NEJ /ဧၿပီလ(၁) ရက္၊ ၂၀၀၉
ျမန္မာ ႏုိ္င္ငံ စီးပြားေရး သည္ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ခုႏွစ္၌ (၁၀.၇) ရာခုိင္ႏႈန္း တုိးတက္ရန္ လ်ာထား သည္ဟု ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္က ေနျပည္ေတာ္ ကုန္သည္ႀကီး မ်ားအသင္း ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀း မွာ ေျပာေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ စီးပြားေရး တုိးတက္မႈမွာ (၅) ရာႏႈန္း ၀န္းက်င္သာ ရွိႏုိင္သည္ဟု မၾကာခင္က ထုတ္ျပန္သည့္ ေအဒီဘီ အာရွဖြံ႕ ၿဖိဳးေရးဘဏ္၏ အစီရင္ ခံစာတြင္ ေထာက္ျပထားသည္။
သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ျပည္ပေရာင္းရသည့္ တန္ဖိုးျမင့္တက္ေနမႈေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံစီးပြားေရးတုိးတက္မႈ ကုိ အတန္အသင့္ အေထာက္အကူျပဳေနသည့္တုိင္ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈကုိ ျဖည့္တင္းရန္ ေငြမ်ား႐ုိက္ထုတ္ေနရ သည့္အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္းက (၃၀) ရာခုိင္ႏႈန္း၀န္းက်င္ရွိေနေၾကာင္းလည္း အဆုိပါ အစီရင္ ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
နာဂစ္ေၾကာင့္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး ျပန္လည္ထူေထာင္မႈမ်ားကုိ အနည္းဆုံး (၃) ႏွစ္ အခ်ိန္ယူ လုပ္ကုိင္ရန္လုိသည္ ဟုလည္း ေအဒီဘီက မွန္းထားသည္။ နာဂစ္ေၾကာင့္ ဆုံး႐ႈံးမႈတန္ဖုိးမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြက္ မွန္းထားသည့္ ဂ်ီဒီပီ (စုစုေပါင္း အသားတင္ျပည္တြင္းထုတ္ကုန္) ၏ (၂.၇) ရာခုိင္ႏႈန္းရွိသည္ဟု ေအဒီဘီက ေျပာသည္။ နာဂစ္ၿပီးသည့္ ေနာက္ ၂၀၀၈ ခု ေအာက္တုိဘာမွစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ပုိ႔ကုန္က်ဆင္းခဲ့ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ အစည္းအေ၀းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္က ပထမဆုံးအႀကိမ္ ၀န္ခံေျပာဆုိသြားသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈကုိ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွစ၍ (၁၀) ရာခုိင္ႏႈန္း မွန္မွန္တုိးတက္ခဲ့သည္ဟု စစ္အစိုးရ ကိန္းဂဏန္းမ်ားက ေဖာ္ျပေနေသာ္လည္း စြမ္းအင္အသုံးျပဳမႈ စသည့္ ဂ်ီဒီပီႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနသည့္ အျခားအေျပာင္း လဲရွိသည့္ အေနအထားမ်ားႏွင့္ ကုိက္ညီမႈမရွိဟု ေအဒီဘီက ေထာက္ျပသည္။
စစ္အစိုးရ ခန္႔မွန္းခ်က္မဟုတ္သည့္ တြက္ခ်က္မႈမ်ားအရ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈမွာ စစ္အစိုးရခန္႔မွန္း သည့္ တိုးတက္မႈ၏ ထက္၀က္မွ်သာရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏွင့္ ကုန္သြယ္ဘက္ႏုိင္ငံမ်ား စီးပြားက်ေနသည့္ အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးမွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ က်ဆင္းသြားရန္ ရွိသည္ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား လစာတုိ္းေပးခဲ့ေသာ္လည္း က်န္းမာေရးႏွင့္ ပညာေရးက႑မ်ားအတြက္ အစိုးရအသုံးစရိတ္မွာ နည္းလြန္းေနသည္။ သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္ ေနျပည္ေတာ္ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးအတြက္ ေငြမ်ားမ်ားသုံးေနသည့္အခ်က္ေၾကာင့္ အစိုးရ ဘ႑ာေရးအေျခအေန ယုိင္သြားရန္ ဖိအားဆက္ေပးေနသည္ဟု ေ၀ဖန္ထားသည္။
စစ္အစိုးရသည္ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈကုိ ေထမိေစရန္အတြက္ က်ပ္ေငြမ်ားမ်ား႐ုိက္ထုတ္ၿပီး ေျဖရွင္းသည့္အတြက္ လွည့္ပတ္သုံးစြဲေငြပမာဏ တက္ေစခဲ့သည္။ လွည့္ပတ္သုံးစြဲေငြပမာဏမွာ ၂၀၀၆ ခုတြင္ (၃၀) ရာခုိင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ (၂၀) ရာခုိင္ႏႈန္းထိ မ်ားလာသည္။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ၂၀၀၆ ႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ေငြေဖာင္းပြမႈက (၃၀) ရာခုိင္ႏႈန္းထိ ထုိးတက္သြားသည္ဟု ေအဒီဘီ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
သို႔ေသာ္ ၁၉၉၆-၉၇ ခုေနာက္ပုိင္းမွစၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း လွည့္ပတ္သုံးစြဲေငြပမာဏ မည္မွ်ရွိသည္ကုိ စစ္အစိုးရက ထုတ္ျပန္ျခင္းမျပဳခဲ့သည္မွာ ယေန႔ထိ ျဖစ္သည္။ လွည့္ပတ္သုံးစြဲေငြဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ အခ်က္အလက္မွတ္တမ္း အရ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း လွည့္ပတ္သုံးစြဲေငြ ပမာဏမွာ က်ပ္ေငြ (၁,၉၅၃,၄၀၀,၀၀၀,၀၀၀) ရွိသည္။
ခ်ဳပ္ၾကည့္လွ်င္ နာဂစ္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သုံးစြဲမည့္ေငြပမာဏေၾကာင့္ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈကုိ အေထာက္အကူျပဳေသာ္လည္း တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ထုိင္း စသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ကုန္သြယ္ဘက္ႏုိင္ငံမ်ား စီးပြားက်ေနသည့္ အတြက္ ထုိအခ်က္က ျမန္မာဓာတ္ေငြ႕ႏွင့္ လယ္ယာထြက္ကုန္စည္မ်ား ပုိ႔ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား အေပၚ ထိခုိက္ေစမည္ဟု ေအဒီဘီက သုံးသပ္သည္။
No comments:
Post a Comment