Friday, September 25, 2009
ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူမ်ား၏ ပညာေရး
ဒီေဆာင္းပါးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကေန ထုိင္းႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း နယ္စပ္ၿမိဳ႕ မဲေဆာက္ဆီ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္လာသူ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ ပညာေရးအတြက္ အစုိးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ တင္ျပသြားပါမယ္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္က ျမန္မာႏုိင္ငံကေန ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ဆီ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္လာသူေတြနဲ႔ ထုိင္းႏုိင္ငံသားအျဖစ္ သက္ေသအေထာက္အထား မရွိသူေတြအတြက္ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ စာသင္ေက်ာင္း ၂ ေက်ာင္းပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေရာ၊ ဆရာ ဆရာမေတြပါ ထုိင္းရဲေတြရဲ႕ မၾကာခဏ ဖမ္းဆီးမႈေတြ၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ ရွိခဲ့တာပါ။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြကို ပညာသင္ၾကားပုိ႔ခ်ေပးေရးမွာ ျပႆနာေပါင္းစုံ၊ အခက္အခဲေပါင္းစုံနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကုိ အၾကီးအက်ယ္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း ပညာေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒေတြလည္း အေျပာင္းအလဲေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ျပဳျပင္ခဲ့တဲ့ ထုိင္းႏုိင္ငံ ပညာေရးစနစ္မွာ “National Education Act : An Education Reform Act for Future Development of the Thai People” အရ ပညာေရးဆုိင္ရာ စည္းမ်ဥ္း၊ ဥပေဒသစ္ေတြကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ့သလုိ၊ ပညာေရးကုိ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိက မ႑ိဳင္အျဖစ္ အေလးအနက္ အားေပးမႈေတြ ျပဳလုပ္လာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ျပင္ဆင္ခဲ့တဲ့ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပုံအသစ္မွာ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိင္ရာ ဥပေဒသစ္တခုကုိလည္း အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့တာ ထူးဆန္းစြာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိင္ရာ ဥပေဒသစ္အရ ထုိင္းႏုိင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခံၾကမယ့္ သူေတြဟာ အနည္းဆုံး အဆင့္ျမင့္ ပညာဘြဲ႔ရရွိသူ ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ ျပ႒ာန္းထားတာပါ။
အဲဒီ ဥပေဒသစ္ကုိ ထုိင္း ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒမွာ အခုလုိ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္။ “The proportional representation party list system was aimed at deterring vote-buying, strengthening the party system, and increasing the quality of candidates. MPs were required to have a bachelor's degree. In order to prevent last-minute party switching, MPs were required to be registered members of political parties at least 90 days before the election date. An independent Election Commission was established. Votes for House elections were counted at a central site in each province rather than at each polling station. This reform made it more difficult for village canvassers to evaluate the effectiveness of vote buying.”
ဒီေရြးေကာက္ပြဲဆုိင္ရာ ဥပေဒသစ္ဟာ “ဆုိက္ကားသမား၊ တရားသူၾကီး မလုပ္သင့္” ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ဆုိလုိထားတာေၾကာင့္ တကယ္ပဲ ျဖစ္သင့္တဲ့ အခ်က္၊ နမူနာယူသင့္တဲ့ အခ်က္လုိ႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္။ အဲဒီ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ဥပေဒသစ္နဲ႔အတူ ထုိင္းပညာေရးဝန္ၾကီးဌာနက ထုိင္းႏုိင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခံၾကမယ့္ အဆင့္ျမင့္ ပညာဘြဲ႔ မရေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ အထူး စာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ အဆင့္ျမင့္ တကၠသုိလ္ ပညာေရးအတြက္ ညေနေက်ာင္းေတြကုိ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ပညာေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ လုံၿခံဳေရး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးတုိ႔ကုိ အဓိကထား တည္ေဆာက္သြားႏုိင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ။
ဥပေဒသစ္ကုိ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒမွာ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းခဲ့ရာမွာ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြအၾကား ကနဦးမွာ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးမႈေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာ ထုိင္းျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ အျပည့္အဝ ရခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြနဲ႔ အစဥ္အၿမဲ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေနၾကတဲ့ ထုိင္းလႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကလည္း သေဘာတူေထာက္ခံခဲ့ၾကသလုိ၊ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း ပညာေရး ျပႆနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြကုိ ထုိင္းပါလီမန္မွာ အေလးအနက္ထား ေဆြးေႏြးလာခဲ့ၾကတယ္။
၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းမွာ ထုိင္းအစုိးရနဲ႔ ထုိင္းဘုရင္တုိ႔ရဲ႕ ထုိင္းပညာေရးကုိ အားေပးလုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း ေနထုိင္ၾကတဲ့ ဘယ္လိုကေလးငယ္မဆုိ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရွိလာေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကေန ထုိင္းႏုိင္ငံထဲကုိ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြရဲ႕ ပညာေရးကုိ လမ္းေၾကာင္းပြင့္လာေစခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ပညာေရးတာဝန္ခံေတြ၊ ေစတနာအေလ်ာက္ လာေရာက္ထမ္းေဆာင္ေပးေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြရဲ႕ အစဥ္တစုိက္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွာ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း ေနထုိင္သူေတြအတြက္ စာသင္ေက်ာင္း ၉ ေက်ာင္း ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈသက္တမ္း ရွည္လာေလ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေအာက္မွာ ေနထုိင္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဦးေရေတြ တိုးလာေလမုိ႔၊ ထုိင္းႏုိင္ငံထဲကို ေရႊ႔ေျပာင္းလာေရာက္လုပ္ကုိင္သူ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဦးေရဟာလည္း တေန႔တျခား တိုးလာခဲ့တယ္။ လက္ရွိ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္ေတြ သိန္းခ်ီ ရွိေနသလို၊ စီးပြားေရးအရ ေ႐ႊ႔ေျပာင္းအလုပ္လုပ္ၾကသူေတြလည္း ၄ သန္းေလာက္ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ၊ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြအတြက္ စာသင္ေက်ာင္းေတြဟာလည္း တႏွစ္ထက္တႏွစ္ ပုိမ်ားလာပါတယ္။
၂၀၀၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွာ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားေတြအတြက္ စာသင္ေက်ာင္း ၆၇ ေက်ာင္း ရွိေနပါၿပီ။ လက္ရွိ ပညာသင္ၾကားေနသူ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ၁ဝ,ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိၿပီး၊ ဆရာ ဆရာမ ၅ဝဝ ေက်ာ္က ပညာသင္ၾကား ပုိ႔ခ်ေပးေနၾကပါတယ္။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာသုေတသနလုပ္ေနတဲ့ ထုိင္းပညာေရးဌာနနဲ႔ အစုိးရမဟုတ္တဲ့ ပညာေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အစီရင္ခံစာအရ ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕နဲ႔ တပ္ခ္ခ႐ုိင္ အနီးတဝုိက္မွာ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူ ကေလးငယ္ ၂ဝ,ဝဝဝ ေက်ာ္ဟာ ေက်ာင္းမတက္ႏုိင္ေသးေၾကာင္းနဲ႔ ကေလးငယ္ေပါင္း ၄ဝဝဝ ေက်ာ္ကေတာ့ မဲေဆာက္ ထုိင္းစာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ပညာသင္ၾကားေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။
လာမယ့္ႏွစ္ အနည္းငယ္မွာေတာ့ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမဳိ႕အနီး႐ွိ အုံးဖ်ံေဒသ အနီးတဝုိက္မွာ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြ အဆင့္ျမင့္ ပညာသင္ၾကားႏုိင္ဖုိ႔ ထုိင္းဘုရင္မိသားစုနဲ႔ ထုိင္းပညာေရးဌာနတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး တကၠသုိလ္ေက်ာင္းတခုကုိ ကမကထ ကူညီဖြင့္လွစ္ေပးမယ္လုိ႔ ဝမ္းသာစရာသတင္း ၾကားခဲ့ရတယ္။ တကယ္ ဒီသတင္းအတုိင္း ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆုိရင္ အုံးဖ်ံေဒသ အနီးတဝုိက္ ကီလုိမီတာ ၂ဝဝ အဝန္းရွိ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူေတြ အဆင့္ျမင့္ပညာကုိ လာေရာက္ဆည္းပူးခြင့္ ရရွိႏုိင္မယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
တႏွစ္ၿပီးတႏွစ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္သူဦးေရ တုိးတက္မ်ားျပားလာေနသလို၊ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခက္အခဲေတြဟာလည္း ပုိမုိရင္ဆုိင္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ေနာင္ ၅ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း အဓိက ရင္ဆုိင္ရမယ့္ အခက္အခဲေတြကေတာ့ -
(၁) ေက်ာင္းေတြ ဆက္လက္ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ဆက္လက္ရပ္တည္ဖုိ႔ ေငြေၾကးဆုိင္ရာ အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ (Funding For Existing Schools and Building New Schools)
(၂) စာသင္ေက်ာင္းပုံစံနဲ႔ ကုိက္ညီရမယ့္ အဆင့္မီ ပညာေရးဆုိင္ရာ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းပစၥယေတြ လုိအပ္မႈ အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ ဆုိလုိတာက အထက္တန္းပညာကုိ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့သူဟာ ထုိင္း (သုိ႔) ႏုိင္ငံတကာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတြကုိ ဝင္ခြင့္ရႏုိင္ဖုိ႔ GED စာေမးပြဲအဆင့္ကုိ ေျဖဆုိႏုိင္ရမယ့္သူ ျဖစ္သင့္တယ္။ (Aid For School Facilities)
(၃) မ်ားျပားလာတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ တူညီတဲ့ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းတခု ျဖစ္ေပၚလာေရးမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ရွိေနတယ္။ (Have Same Curriculum)
(၄) အဆင့္ျမင့္ပညာကုိ ဆက္လက္သင္ၾကားခြင့္ ရရွိႏုိင္ေရးေတြမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ (Difficulties of Further Higher Studies)
(၅) ေက်ာင္းၿပီးေနာက္ အလုပ္အကုိင္ ရွာေဖြမႈမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္။ (Careers Job Search/ Job after Graduation)
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအခက္အခဲ၊ အက်ပ္အတည္းမ်ဳိးစုံကုိ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာပညာေရး တာဝန္ခံေတြအေနနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏုိင္ၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အနာဂတ္မွာ တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္လာၾကမယ့္ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးဖုိ႔ဟာ ႏုိင္ငံသားတုိင္းရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္တာမုိ႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အားလုံးကလည္း မိမိတုိ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဝုိင္းဝန္းပံ့ပုိးေပးၾကပါစုိ႔။
No comments:
Post a Comment