ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံသည္ ယေန႔ေခတ္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံႏွင့္ အၿပိဳင္ ကမၻာတခြင္သို႔ ဆန္တင္ပို႔ေနေသာ ႏုိင္ငံတခု ျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသသည္ တႏုိင္ငံလံုး ဆန္အထြက္ႏႈန္း၏ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ထုတ္လုပ္ေပးေနေသာ ေဒသလည္း ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ျပည္မွ စတင္၍ စီးဆင္းလာေသာ မဲေခါင္ျမစ္သည္ ျမန္မာ၊ လာအို၊ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယားတို႔ကို ျဖတ္ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ၌ အဆံုးသတ္၍ ပင္လယ္ထဲသို႔ စီးဝင္သြားသည္။ ထိုေဒသကား ဗီယက္နမ္၏ ေျမၾသဇာ ႂကြယ္ဝေသာ ႏံုးတင္ ေျမႏု ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ ျဖစ္ေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဗီယက္နမ္ လူမ်ဳိးတို႔ ေခါင္းခဲစရာ၊ ပူပန္စရာ ျဖစ္လာသည့္ ျပႆနာကေတာ့ ကမၻာၾကီး ပူေႏြးလာ၍ ပင္လယ္ေရျပင္ တစတစ ျမင့္တက္လာျခင္း ဆိုသည့္ ကိစၥပင္ ျဖစ္သည္။ ဤအတုိင္းသာ ဆက္၍ ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာေနပါက ေနာင္လာမည့္ အႏွစ္ ၄-၅၀ တြင္ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ တစိတ္တပုိင္းသည္ ပင္လယ္ ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ေတာ့မည္။ ထိုသို႔ဆိုပါက ဆန္စပါး စုိက္ပ်ဳိးမႈ ေကာင္းမြန္ေနေသာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ တစိတ္တေဒသသည္ အၿမဲတမ္း ပင္လယ္ေရငန္ ဖံုးအုပ္မႈကို ခံရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား အဆိုအရ ထိုျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ၏ တစိတ္တပုိင္း ပင္လယ္ ေရေအာက္ ေရာက္ရိွပါက ဗီယက္နမ္၏ ဆန္အထြက္ႏႈန္းလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိ က်ဆင္းလာမည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚမွ လက္ရိွ ဆန္အထြက္ႏႈန္း၏ သံုးပံုတပံု ေလ်ာ့ပါးက်ဆင္း သြားမည္ဟုလည္း တြက္ခ်က္ျပ ထားသည္။
စပါးစုိက္ပ်ဳိးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးေနသာ ဗီယက္နမ္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚသားတို႔ ဘာဆက္လုပ္ ၾကမည္နည္း။ ပင္လယ္ထဲ၌ ငါးဖမ္းျခင္းအလုပ္ကို ေျပာင္း၍လုပ္ကုိင္ကာ ဆက္လက္ အသက္ေမြးမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ၿမိဳ႕ၿပမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ကာ ၿမဳိ႕ျပအေျခစုိက္ အလုပ္သမားမ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းမည္ေလာ။ ေသခ်ာသည္ တခုက ယခင္က ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ေသာ ၎တို႔၏ လယ္ယာမ်ား ပင္လယ္ ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။
ဗီယက္နမ္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ၏ အစိတ္အပုိင္းတခ်ဳိ႕ ေရလႊမ္းခံရသည့္အခ်ိန္တြင္ ပင္လယ္ေရသည္ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံ တခုထဲတြင္သာ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး တန္႔၍၊ရပ္၍ ေနမည္မဟုတ္။ ေဒသတခုလံုးအတြင္း ထိုဆိုးက်ဳိးကို ခံစားၾက ရမည္လည္း ျဖစ္သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ၾကီးသည္ ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ေအာက္ ၂ လကၼခန္႔ နိမ့္ေနသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ မိုးတြင္းကာလမ်ား၌ ဘန္ေကာက္ၿမ့ဳိတြင္းေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေရၾကီးေလ့ရိွသည္။ အၾကီးစား ပန္႔မ်ားကိုသံုးကာ ေရမ်ားကို စုပ္ထုတ္ပစ္ရသည္။ ဗီယက္နမ္၏ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ပင္လယ္ေရ လႊမ္းေသာအခါ၌ ဘန္ေကာက္တြင္လည္း ဘန္ေကာက္သူ ဘန္ေကာက္သားမ်ား ဟိုဟုိသည္သည္ ေလွေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ သြားလာေနမည္ကို ျမင္ေယာင္ မိေသးေတာ့သည္။ ေလွဆိပ္သာရိွ၍ ကားဆိပ္မ်ား၊ ကားဂိတ္မ်ား နိတၳိတံ ရေတာ့မည္။ တခ်ိန္က အာရွတုိက္၏ ဗင္းနစ္ၿမဳိ႕ေတာ္အျဖစ္ တင္စားခံခဲ့ရသည့္ ဘန္ေကာက္သည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဒုတိယ ဗင္းနစ္ၿမဳိ႕ေတာ္အျဖစ္သို႔ ပီပီျပင္ျပင္ ေျပာင္းလဲရေတာ့မည္။
ဗင္းနစ္ၿမိဳ႕ေတာ္လို အျဖစ္မခံလုိပါက ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကိုပတ္၍ တမံတုပ္ဖို႔သာရိွသည္။ နယ္သာလန္မွာလို ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာျခင္းကို တမံတုပ္၍ ကာမည္ေလာ။ ကာထား ႏုိင္ေသးသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ဓနႂကြယ္ဝ လာေနေသာ ႏုိင္ငံတခု ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပင္လယ္ကမ္း႐ိုးတမ္းတခုလံုးကို တမံမတုပ္ ႏိုင္ဘူးထားဦး၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကိုေတာ့ တမံမ်ားျဖင့္ ပတ္ပတ္လည္ ကာထားႏုိင္သည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ကို ျပန္ၾကည့္လုိက္ပါက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ တစိတ္တပုိင္းလည္း ပင္လယ္ေရ လႊမ္းျခင္း ခံရမည္။ ေဒသအတြင္း ျမင့္တက္လာသည့္ ပင္လယ္ေရကို ငါ့ဘက္မလာနဲ႔ဟု တား၍ မရစေကာင္း။ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ၏ စပါးစုိက္ပ်ဳိးေနေသာ လယ္ေျမပမာဏ ဆံုးရံႈးမႈသည္လညး္ ၾကီးမားေပလိမ့္မည္။ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚတြင္ ဆံုးရံႈးရေသာ ေျမယာပမာဏသည္ ဗီယက္နမ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုးဝါးလိမ့္မည္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုတာ ဆက္၍ ေျပာပါမည္။
ေမခ၊ ေမလိခ ျမစ္ဆံုေနရာကို ပိတ္၍ ဆည္ေဆာက္ခါ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္၍ တ႐ုတ္ျပည္ကို ေရာင္းဖို႔ ျပင္ေနသည္မွာ အားလံုးအသိ။ ျမစ္ဆံုေဒသည္ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး မူလအစျဖစ္သည္။ ျမစ္ဆံုေဒသကို ပိတ္ဆို႔လိုက္ပါက ေအာက္ပုိင္းသို႔ ဆက္လက္ စီးဆင္းမည့္ေရမ်ား တန္႔၍သြားမည္။ ဤသို႔ဆိုပါက ေအာက္အရပ္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသသို႔ ဆက္လက္ စီးဆင္းမည့္ ေရပမာဏ နည္းသြားေပမည္။
နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာရပါက ဥပမာအားျဖင့္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚရိွ ျမစ္ကေလးမ်ား၊ ေခ်ာင္းကေလးမ်ား၏ ေရအနက္သည္ ၁၀ ေပဟု ဆိုပါစို႔။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ဆံုတြင္ ဆည္ပိတ္လုိက္ေသာေၾကာင့္ စီးဆင္းရမည့္ ေရမ်ားတန္႔ကာ ယခင္ကလို ေအာက္ဘက္သို႔ အျပည့္အဝ မစီးဝင္ႏုိင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚရိွ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား၏ ေရအနက္သည္ ၅ ေပခန္႔သာ နက္ေတာ့မည္။ ေရအျမင့္ မူလထက္ ၅ ေပ နိမ့္သြားသည္။ စီးဆင္း လာရမည့္ေရမ်ား ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္လာေသာ ကာလတြင္ ပင္လယ္ေရသည္ ကမ္း႐ိုးတန္းတေလွ်ာက္သာ ျမင့္တက္ျခင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အထက္ပုိင္း မုိင္ ၃-၄ဝ ခန္႔အထိ တိုး၍ ဝင္ေရာက္ လာႏုိင္သည္။ မူလကဆိုလွ်င္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚသို႔ အထက္မွ စီးဆင္းလာေသာ ေရမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရမ်ား အထက္ဘက္သို႔ တုိးဝင္ခ်င္တုိင္း တိုးဝင္၍ မရေအာင္ သဘာဝအေလွ်ာက္ ေရကို ေရခ်င္း ဟန္႔တား၊ ကာထားေပးသည္။ ေရခ်ဳိႏွင့္ ေရငန္ ဇလုတ္တုိက္၍ အျပန္အလွန္ ထိန္းထားျခင္းမွာလည္း သဘာဝတရား ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမစ္ေရ နိမ့္က်သြားေသာအခါ ပင္လယ္ေရငန္မ်ား အထက္ပုိင္းအထိပါ တရေဟာ တိုးဝင္ လာေတာ့မည္။
ထိုေရာအခါ၌ ယခင္က သဘာဝအတုိင္း ေျမၾသဇာ ေကာင္းမြန္ခဲ့ေသာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသတခုလံုး ဆားငန္ေရမ်ား ေအာက္သို႔ေရာက္ခါ ဆန္စပါး စုိက္ပ်ဳိးျခင္းသည္လည္း ေသဆံုးရေတာ့မည္။ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚသားမ်ား အထက္ဘက္ မုိင္ ၃-၄၀ သို႔ ေျပာင္းေန ရေတာ့မည္။ ထိုသို႔ေျပာင္း၍ မေနလိုပါက ေလွမ်ားေဆာက္ခါ ေလွေပၚတြင္ ေနထုိင္၍ ရသမွ် ပင္လယ္ငါးေလးမ်ား ဖမ္းကာ၊ ေလွစီးလူသား ေမာ္ဒန္ဆလံု လူမ်ဳိးမ်ားအျဖစ္ ေနထုိင္႐ံုသာ ရိွေတာ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဝမ္းဗုိက္သည္လည္း ႏွစ္ ၄-၅၀ အတြင္း ကြယ္ေပ်ာက္ရေတာ့မည္။ ေနာင္အႏွစ္ ၄-၅၀ အတြင္း ဆန္ကို ႏုိင္ငံျခားမွ ျပန္၍တင္သြင္းရေတာ့မည္။ အာဖရိကတုိက္တြင္ မိုးေခါင္ေသာေၾကာင့္၊ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ စိုက္ပ်ဳိးမရ၍ ငတ္ၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ စပါးခင္းမ်ားတြင္ ေရငန္ဖံုးေသာေၾကာင့္ အငတ္ေဘးၾကီးကို ရင္ဆုိင္ေတြ႔ၾကလိမ့္ဦးမည္။
ထိုအခ်ိန္မတုိင္မီ လက္ဦးဆံုး ဆံုးရံႈးရမည့္သူမ်ားကေတာ့ ျမစ္ဆံုေဒသတဝုိက္တြင္ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္လာခဲ့သည့္ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားမ်ား ျဖစ္သည္။ သတင္းမ်ားအရ ျမစ္ဆံုဆည္ပိတ္မည့္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ရြာေပါင္း ၆၀ ထက္မနည္း၊ လူဦးေရေသာင္း ဂဏန္းကို စစ္အစုိးရက အတင္းေရႊ႕ေျပာင္းေတာ့မည္။ လိေမၼာ္ၿခံမ်ား၊ လယ္ယာေျမမ်ား ဆည္ေရေအာက္သို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။ ထိုသူတို႔၏ မူလဘဝေနထုိင္မႈမ်ား ဆံုးရံႈးရမည္။ ေနရာႏွင့္ ဝင္ေငြဆံုးရံႈးမႈတင္မက က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ ေဒသဆုိင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ပါ ဆံုးရံႈးရဦးမည္။ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္လည္း ပ်က္စီးရဦးမည္ ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္၍ ဆံုးရံႈးရမည့္ သူမ်ားကေတာ့ ျမစ္ဆံုဆည္၏ ေအာက္ပုိင္းတေလွ်ာက္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚအထိ ေနထုိင္ၾကသည့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးသည္ ျမစိမ္းေရာင္အသြင္ျဖင့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ စီးဆင္းေနသည့္ အေျခအေနမွ ေခ်ာင္းသာသာ၊ ေျမာင္းသာသာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး ေကာပါက ဤႏုိင္ငံ၏ သမုိင္းလည္း ေကာေတာ့မည္။ ဧရာဝတီေၾကာင့္သာ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုတာ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္ မဟုတ္ေလာ။
တ႐ုတ္အပါအဝင္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားကေတာ့ ရသေလာက္ ယူမွာပဲ ျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တကယ္ဆိုရင္ ေသးေသးေလး။ သဘာဝ အရင္းအျမစ္ေတြကို ရိွရိွသမွ် အလ်င္စလို ထုတ္မသံုးပါနဲ႔ဟု သူတို႔ကေတာ့ အၾကံေပးမည္မဟုတ္ ေျပာမည္မဟုတ္။
အဆင္အျခင္မဲ့ေသာ လုပ္ရပ္ကို ဘယ္သူေတြက ေထာက္ျပေဝဖန္သနည္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပင္ပမွာ ေနေနသည့္ အဖြဲ႔အစည္းအခ်ဳိ႔က ေထာက္ျပၾကေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာ ရိွေနသည့္ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကမွ ဤကိစၥကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားထံသို႔ မတင္ျပရဲၾက။ ေၾကာက္ေနၾကရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သာမန္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို နားလည္ေပးႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ တတိယလိႈင္းဟု ဆိုေနေသာ သူမ်ားလည္း ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးတြင္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို နားမခ်ႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ တတိယလိႈင္းတို႔က ဆိုထားသည္မို႔လား။ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲအတြက္ စစ္ဗိုလ္မ်ားကုိ တျဖည္းျဖည္း နားခ်၍ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မည္ဟု ျပည္တြင္းထုတ္ စာေစာင္ဂ်ာနယ္အခ်ဳိ႔မွာ ေျပာေနတာ အခုအထိ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာ ကြန္ဖရင့္ေတြမွာေတာင္ ဒီေဖာ္ျမဴလာကို ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ တင္ျပခဲ့ၾကလို႔ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား အလယ္မွာလည္း ေမာ္ဒရိတ္ေတြ (အစြန္းမေရာက္သူေတြ) ဆိုၿပီး ေရပန္းစားေနသည္ မဟုတ္ေလာ။
တတိယလိႈင္းတို႔ ေျပာရမွာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတို႔ခင္ဗ်ား ေလာေလာဆယ္ အာဏာထုိင္ခံုက ဆင္းမေပးခ်င္လည္း ေနပါ။ သို႔ေသာ္ ျမစ္ဆံု၌ ဆည္တည္ေဆာက္မည့္ ကိစၥကေတာ့ ေရရွည္မွာ ေနာင္လာေနာက္သားတို႔အတြက္ ဆိုးက်ဳိးေတြ သယ္ေဆာင္လာမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မလုပ္သင့္ပါဟု ရဲရဲတင္းတင္း ေျပာရမွာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ တတိယလိႈင္းသမားတို႔ မေျပာရဲရွာပါ။ အာဏာအေျပာင္းအလဲကို အသာထား သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္သုန္းမည့္ ကိစၥေလာက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို နားမခ်ႏုိင္ပါက သည့္ထက္ၾကီးမားေသာ ကိစၥမ်ား၊ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို တတိယလိႈင္းတို႔ နားခ်ႏုိင္စြမ္း ရိွလိမ့္မည္ဆိုတာက သံသယျဖစ္စရာပါ။
လူမုိက္မ်ား၊ လူေကာင္း ေယာင္ေဆာင္ေနသူမ်ား၊ အစြန္းမေရာက္သူဟု ေၾကညာေနသူမ်ား၊ ထိုသူေတြ အားလံုးသည္ တကယ္ေတာ့ မိမိအုပ္စု ေကာင္းစားေရး အတြက္သာ လုပ္ေနသူေတြသာျဖစ္ေၾကာင္း ျမစ္ဆံုကိစၥ တခုတည္းႏွင့္ပင္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္လုိက္ရေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment