Sunday, November 22, 2009

ျပည္ေထာင္စုတပ္ ရွိမွ ျဖစ္မယ္ အပိုင္း(၁)

ဗလ

၁၉၉၉-ခုေလာက္က The Asian age သတင္းစာက သိပၸံ နဲ႔ နည္းပညာ အခန္းမွာ စာတိုေလးတခု ဖတ္မိခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဆိုလိုခ်က္ က ေတာ့ တကမၻာလံုးက တိုင္းျပည္ေတြ အေမရိကန္လူေနမႈ အဆင့္ အတန္း မ်ဳိး ရဖို႔ဆိုရင္ ဒီကမာၻျကီးဟာ ေလးဆေလာက္ ပိုၾကီးဖို႔ လို တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပါဘဲ။

ဒီေန႔တိုင္းျပည္ေတြ အားလံုးကလဲ တိုးတက္ဖြံ႔ျဖဳိးေရး ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေရး အတြက္ အသဲအသန္ ျပဳိင္ဆိုင္ၾကိဳးစား ေနၾကတာလဲ အားလံုးအသိပါဘဲ။ အထက္ပါ သတင္းအရဆိုရင္ နည္းပညာ၊ အရင္းအႏွီး၊ အျပင္ သဘာဝသယံဇာတ အတြက္ကိုလဲ အလုအယက္ ျပဳိင္ဆိုင္ေနၾကရအံုးမယ္လို႔ နားလည္လို႔ ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကသာ အားနည္း ခ်က္ရွိေနရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ သယံဇာတေတြကို တျခားသူေတြက ယူငင္သံုးဖြဲဖို႔ အခြင့္အလမ္း ပိုမ်ားမ်ားရၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ မွာ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ေနတာ၊ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး နဲ႔ပါတ္သက္လို႔ စစ္အာဏာ ပိုင္မ်ားနဲ႔ က်န္ျပည္သူလူထု စိတ္ဝမ္းကြဲျပီး ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုမႈ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတာ၊ ဒါေတြေၾကာင့္ တည္ျငိမ္ေအး ခ်မ္းျပီး စုစည္းညီညြတ္တဲ့ အားျပည့္မန္ျပည့္ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံအျဖစ္ မရပ္တည္ႏိုင္ေသးတာဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ အားနည္း ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ သယံဇာတေတြကို ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ေစ်းရေအာင္ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ထုိက္ထိုက္ တန္တန္ အက်ဳိးရွိေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ပဲျဖစ္ေနၾကပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္တို႔ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႔ လုပ္အားေတြေတာင္မွ သူမ်ားနည္းတူ တန္ေၾကးမရွိ အက်ဳိးမရွိျဖစ္ ေနၾကရပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ အိမ္နားနီးျခင္းမ်ား အပါအဝင္ အျခားတိုင္းျပည္ေတြက အက်ဳိးရွိေနၾကပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ့ ျပႆနာ ကို ေျဖရွင္းဖို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖံုဖံု ျကိုးစားလာခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ ၂ဝ-ရွိလာပါျပီ၊ ဒါေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ေသးပါဘူး။ အခုက်ေနာ္ တင္ျပမဲ့ႀကံဆခ်က္ကလဲ ဒီျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားခ်က္တခု ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုႀကိဳးႀကိဳးတင္တင္ ဝန္ခံပါတယ္။

အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးကို က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနျကတာက အားလုံးရဲ႔ အက်ိဳးစီးပြါး အတြက္ျဖစ္တယ္၊ ေရရွည္ အေမွ်ာ္အျမင္ ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ယွဥ္ျပဳိင္မႈေတြ သဲသန္ျပင္းထန္တဲ့ ဒီကေန႔ ကမာၻၾကီးထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ အားမန္ျပည့္တဲ့ ယွဥ္ျပဳိင္ႏုိင္ စြမ္းၾကီးတဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္တဲ့ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံ ျဖစ္လာေစဖို႔ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ သယံဇာတေတြ၊ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုရဲ႔ အက်ဳိးစီးပြါးေတြကို က်ေနာ္ တို႔ ကာကြယ္ႏိုင္ မွာျဖစ္ပါတယ္။

ဗမာတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြၾကား ႏုိင္ငံေရးျခားနားမႈ ျပႆနာေတြကုိ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ရည္မွန္းခ်က္တူညီေစျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္လုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။ လက္ဝဲ လက္ယာ အုပ္စု ျပႆနာနဲ ့ စစ္အုပ္စုနဲ႔ က်န္အင္အားစုမ်ားရဲ႔ ျပႆနာကေတာ့ တေယာက္ကုိ တေယာက္ အသိအမွတ္ျပဳေရးနဲ႔ ေနရာ ေပးေရးနဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္လုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။

တတုိင္းျပည္လုံး ျပည္သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္နဲ႔ ျပႆနာေတြ (ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာေတြ) ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ကေတာ့ ဘယ္လုိအနာဂါတ္မ်ဳိး တည္ေဆာက္မလဲ ဆုိတဲ့အေပၚ သေဘာတူၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိျပည္ ေထာင္စုမ်ဳိး ဘယ္လုိအနာဂါတ္မ်ဳိး တည္ေဆာက္မယ္ ဆုိတာကုိ အက် အန အေက်အလည္ သေဘာတူႏုိင္ၾကရင္ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ စလုပ္လုိ႔ ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

တျပည္လုံးမွာရွိတ့ဲ ျပည္သူေတြ ၊အင္အားစုေတြ ဆုိေပမ့ဲ၊စစ္အုပ္စုန့ဲ က်န္အင္အားစုေတြန့ဲ ကြာျခားပါတယ္၊ စစ္အုပ္စုက ႏုိင္ငံေရးအာဏာရယူၿပီး တုိင္းျပည္ကုိ လက္ေတြ ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ႀကီးမားတဲ့လက္နက္ကုိင္ အင္အားစု ႀကီးျဖစ္တယ္။ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြ အပါအဝင္ က်န္အုပ္စုေတြကေတာ့ လက္နက္အင္အား ၊လူ၊ ေငြေၾကး ၊အစစ (ခ်ဳိ႔တဲ့) အကန့္ အသတ္ ရွိတဲ့အာဏာ လက္မဲ့ အတိုက္အခံ မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ တတုိင္းျပည္လုံး ၊ ျပည္သူတရပ္လုံးရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ သေဘာဆႏၵေတြကုိ ဆန့္က်င္တာ၊ မ်က္ကြယ္ျပဳတာ၊ အသိအမွတ္ မျပဳတာေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ စစ္အုပ္စုကုိ ဆန့္က်င္ တုိက္ခုိက္ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔က စစ္အုပ္စုကုိ ၊ အားလုံးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂါတ္အတြက္ ညွိႏႈိင္း ခ်င္တယ္။ အားလုံးအတြက္ ေနေပ်ာ္မဲ့ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကုိ အတူတကြ သေဘာတူ ဝုိင္းလုပ္ေစခ်င္တယ္။ အားလုံးအတြက္ တရား မွ်တၿပီး အာမခံခ်က္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္မ်ဳိးမွာ ေနေစ့ခ်င္တယ္။ ၂၁ ရာစု မွာ ဗမာျပည္ရဲ႔ အဆင့္ေနရာ ေကာင္းမြန္တုိး တတ္ေရးအတြက္ ညီညြတ္စြာ ဝုိင္းလုပ္ေစ ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့--

စစ္အုပ္စုဟာ အဏာလက္ရွိ ျဖစ္ေနတယ္ အႀကီးမားဆုံး လက္နက္ကုိင္ အင္အားစုျဖစ္တယ္။ တုိင္းျပည္ကုိ လက္ေတြ ့အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့ သူရဲ႔အေနအထားေပၚမွာ မာနႀကီးစြာနဲ့ က်န္တဲ့ အင္အားစုေတြ လူပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ မေထမွဲ႔ျမင္ လုပ္ေနတယ္။ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး ဆန့္က်င္တယ္ အနာဂါတ္ျပည္ေထာင္စု အေရးကုိလဲ သူ႔အေနအထား ေကာင္းေရး နဲ႔ က်န္အင္အားစုမ်ားကုိ ေနရာမေပးေရး ဆက္လက္ခ်ဳိးႏွိမ္ထားေရး သေဘာထားနဲ႔ ဘဲလုပ္ေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္က်ေနာ္ တို႔က စစ္အုပ္စုကို တိုက္ေနရတာ ျဖစ္တယ္။ စစ္အင္အားအေပၚမွာ မာနတက္လွတဲ့ စစ္အုပ္စုကို က်ေနာ္တို႔ စစ္ေရးဖိ အားမေပးႏိုင္လို႔ မျဖစ္ဘူး၊ သူ႔ရဲ့ စစ္အင္အား မာနကို ရိုက္ခ်ိဳးႏုိင္မွသာ သူ႔ကိုအမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚ ျပန္ဆြဲေခၚႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ္စဥ္းစားတဲ့ အေျဖကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္ ( Federal Army) ျဖစ္ ပါတယ္။

ဒီျပည္ေထာင္စုတပ္ ( Federal Army) က က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပႆနာေတြကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းေပးမွာလည္းဆိုတာကို ဒီလို စဥ္းစားၾကည့္မိ ပါတယ္။ ◊ ပထမဆံုး ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ စစ္ေရးကိစၥမွာဆိုရင္ တျပည္လံုးကိုျဖန္႔ခြဲခ်ထားတဲ့ သူ႔တပ္ ေတြကို သူတို႔ရဲ့ စစ္ရုံးခ်ဳပ္ကေန လိုအပ္သလို တျပည္လံုးမွာ စစ္ဆင္ကစားႏုိင္တယ္။ တျပည္လံုးမွာ ျပန္႔ႀကဲတည္ရွိေန တဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ေတြကေတာ့ ကိုယ္နယ္ေျမရဲ့ အျပင္ကို ထြက္ျပီးစစ္မကစား ႏိုင္သလို တျပည္လံုးရဲ့ စစ္ေရးလိုအပ္ခ်က္ အတြက္ကိုလည္း ကိုယ့္နယ္ေျမထဲကေန စစ္မကစား ေပးနိုင္ၾကဘူး။ တျပည္လံုးအတြက္ ကိုယ္စား ျပဳမဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကေတာ့ တျပည္လံုးစစ္ေရးလိုအပ္ခ်က္အတြက္ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ စစ္ရုံးခ်ဳပ္က လိုသလို စစ္ကစား ေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။◊ စစ္အာဏာရွင္ ေအာက္က ျပည္သူ႔ဘက္ကို ေျပာင္းခ်င္ ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စစ္သည္ မ်ားအတြက္ ေျပာင္းလာစရာ ေနရာရွိလာမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ သူ႔အတြင္းမွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ေျပး တပ္ေျပး ကိစၥကို ပိုပို ဆိုးလာေစျပီး သူ႔ကို တဘက္လွည့္နဲ႔ စစ္ေရးဖိအား ေပးလာနိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ◊ ျပည္ေထာင္စုတပ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ၾကား ေတြထဲမွာရွိေနတဲ့ ျပႆနာမ်ားအတြက္ၾကားခံေပးထားမဲ့ အရာတခုျဖစ္လာ နိုင္သလို ျပႆနာေတြ ေျဖရွင္းဖို႔ ဆုံခ်က္ တခု အျဖစ္လည္း အသံုးၾက နိုင္သလို စည္လံုးညီညြတ္ေရးရ ဖို႔အတြက္ နားလည္မႈနဲ႔ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ ေပါင္းကူး အျဖစ္လည္း အသံုးၾက ႏိုင္ပါတယ္။


ဒီ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ ယူၾကမလဲ။ က်ေနာ္တို႔ေတြ စစ္ေရးလိုအပ္ခ်က္အတြက္ မဟာမိတ္ေတြ တပ္ေပါင္းစုေတြေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးဖြဲ႔ဘူးၾကတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိၾကပါတယ္၊ တကယ့္ လိုအပ္ခ်က္ကို ျမင့္ျမင့္မားမား မျဖည့္ ဆည္းေပးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီ အရင္နည္း ေတြနဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုတာ နားလည္မိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လိုအပ္ခ်က္ ကို ျဖည့္ဆည္း နိုင္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်ိဳးၾက စစ္သားထည့္ဝင္ၾကတဲ့နည္း၊ တံဆိပ္ေျပာင္းကပ္တဲ့နည္း၊ ေတြ မဟုတ္ဘဲ ျပည္ေထာင္စုတပ္အတြက္ သီးသန္႔ သင္တန္းေခၚယူတာျဖစ္ေစ တပ္သားသစ္ေခၚယူတာျဖစ္ေစ လုပ္တာကေန စၾကရ ပါမယ္။ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျပည္ေထာင္စုတပ္ရဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ႔ အေျခခံသေဘာကိုႀကိဳျပီးသေဘာတူ ထားၾကရပါမယ္။ အဲဒီ သေဘာတူညီမႈကို တာဝန္ခံႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္မႈအေပၚမွာႀကိဳျပီးသေဘာတူ ၾကရပါမယ္။ အနာဂါတ္ ျပည္ေထာင္စု ပံုစံကေတာ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဘဲ ျဖစ္ပါလိမၼယ္။ ဒါေတြကို က်ေနာ့္သေဘာ ကေတာ့ တခုျပီးမွ တခု လုပ္ဖို႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ အားလံုးပါေအာင္ ညိွျပီး ညီျပီးမွ လုပ္ဖို႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ ရတဲ့ေနရာက စညွိျပီး ညီသေလာက္က စလုပ္ၾကဖို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာမွန္တယ္ လုပ္တာမွန္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ေသးေသး ကစလ ၾကီးလာမွာဘဲ နဲနဲကစလဲ မ်ားလာမွာဘဲ က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အင္အားၾကီးလာမွာ။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ညီတဲ့ သူေတြ မ်ားလာမွာကို မေၾကာက္ဖို႔ဘဲ လိုပါတယ္။

ေနာက္တခုက က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ့ ျပႆနာ အေတာ္မ်ားမ်ားကို လက္ငင္းေျဖရွင္းဖို႔ လိုတယ္လို ့ ယူဆပါတယ္၊ ဘယ္ကိုဦးတည္ ျပီးေျဖရွင္းၾကရမလဲ ဆိုေတာ့၊ အနာဂါတ္ ျပည္ ေထာင္စု ဗမာႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးကို ဦးတည္ျပီး လုပ္ၾကရပါမယ္။ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ တိက် ရွင္းလင္းတဲ့ ေပၚလစီ ရွိရပါမယ္၊ ဘံုအေျခခံနဲ႔ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ ရွိရပါမယ္၊ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ ရွိရပါမယ္။ ဒါက အမ်ားေျပာေနျကတဲ့အတိုင္း က်ေနာ္ေျပာၾကည့္တာပါ၊ တကယ္ေျပာခ်င္တာက ဘာျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကမလဲ၊ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားခ်က္နဲ႔ သေဘာတူခ်က္ေတြ ရွိထားၾကဘို႔ပါဘဲ။ လက္လွမ္းမွီတဲ့ အနီးဆံုး အေသးဆုံး ေတြကေန စလုပ္ၾကရပါမယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ အနာဂါတ္တည္ေဆာက္ ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ကိုယ့္ေဘးနားမွာ ရွိတဲ့လူနဲ႔ စလုပ္ၾကဖို႔ ပါဘဲ။

က်ေနာ္တို႔ရဲ့စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရုံးကို ဖြဲ႔စည္းဖို႔က ရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ ့ မရႏိုင္ေသးပါဘူး၊ၾကားခံ စစ္ေကာ္မရွင္လိုဟာမ်ဳိး တခုလိုအပ္ ႏိုင္ပါတယ္။ စစ္ေကာ္မရွင္ကို မူလကတည္းက ရိွခဲ့တဲ့လူမ်ဳိးစု ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲေတြထဲက စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ထဲက သင့္ေတာ္တဲ့ အေရအတြက္ကို သတ္မွတ္ သေဘာတူျပီး စလုပ္ၾကရပါမယ္။ အဲဒီေအာက္မွာမွ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ကို ေရြးခ်ယ္ ခန္႔ထားၾကရ လိမၼယ္ထင္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကို အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္မႈက ကႊပ္ကဲ ရမယ္ဆိုတာ အတြက္နဲ ့အမွန္ တကယ္ ေစာင့္ၾကည့္ အကဲျဖတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေထာက္လွမ္းေရး သတင္းေတြကို စစ္ေကာ္မရွင္ကို တက္ခိုင္းျပီးတပ္မွူး အဆင့္ဆင့္ အစီရင္ခံစာကိုေတာ့ စစ္ဦးခ်ဳပ္ဆီ တက္ခိုင္းရပါမယ္၊ ျပီးေတာ့ သံုးသပ္အကဲျဖတ္ျခင္း၊ စစ္ဆင္ေရးစီမံ ခ်က္ေရးဆြဲ ျခင္း၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပးျခင္း၊ စတာေတြကို စစ္ေကာ္မရွင္နဲ႔ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္တို႔က အတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ၾကရပါမယ္။

ဒီေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ပါဝင္ပါတ္သက္ၾကမဲ့ စစ္ေရးသမားေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြ အသီးသီးကို ထိုက္သင့္တဲ့ ေလးစားမႈ နဲ႔ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ ေပးႏိုင္ေလာက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ မလံုေလာက္ေသးရင္လဲ တကယ္လိုလို ခ်င္ခ်င္နဲ႔ ညွိၾကတယ္ဆိုရင္ အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္ေလာက္တဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ႔ နည္းလမ္းက ရလာမွာပါ။ ေရွ႔တန္းက စစ္သားတေယာက္ ရဲ့ေသနပ္က က်ည္ဆံထြက္ေနဖို႔ ေနာက္တန္းက လူခုႏွစ္ေယာက္ေလာက္က ဝိုင္းလုပ္ေပးေနဖို႔ လိုတယ္ လို႔ၾကားဖူးပါ တယ္။ အခုလဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္အတြက္ ရိကၡာ၊ ယူနီေဖါင္း၊ ေဆးဝါး၊ လက္နက္၊ သတင္း၊ စတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့ျပႆနာ ရွိလာပါျပီ။ ဒီလိုအပ္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ျပည္သူေတြ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔ အစည္းေတြၾကားမွာ အဆက္အစပ္ ျပဳဖို႔ ( စီမံခန္႔ခြဲေရး ယႏၱယား တခု ) ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱယားတခု လိုအပ္လာ ပါတယ္။

ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱယား တည္ေဆာက္ေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲ့ ဒီမိုကေရ စီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ အဝန္းအဝိုင္း အတြင္းမွာရိွေနတဲ့ ျပႆနာ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျဖရွင္းျပီး က်ေနာ္တို႔ကို က်ေနာ္ တို႔ ေနာက္တဆင့္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔အေျခအေန ေပးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ျဗဴရိုကရက္ယႏၱယားတည္ေဆာက္ ေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္နိဳင္တယ္ဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ရဲ့ အစိုးရ ယႏၱယားကို ဒီမိုကေရစီ စံနစ္ရဲ့ အစိုးရ ယႏၱယားနဲ႔ အစားထိုးပစ္ ႏိုင္မယ္။ ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႔ အၾကပ္အတည္း ေပၚကေန အျမတ္အစြန္း ထုတ္ယူေန ခ်င္လို႔ စစ္အစိုးရကို ဖယ္ရွားလိုက္ရင္ အာဏာဟာ ကြက္ျဖစ္သြားျပီး ေဒသတည္ျငိမ္ေရး ပ်က္သြားေတာ့ မေယာင္ေျပာ ေနၾကတဲ့ သူေတြရဲ႔ စကားကိုလဲ ရိုက္ခ်ဳိးႏိုင္ျပီးသား ျဖစ္သြားမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ဆက္စပ္ျပီး ဒီမိုကေရစီ စတင္က်င့္သံုး ေလ့က်င့္ဖို႔၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေထာင္ခ်င္တဲ့က်ေနာ္ တို႔ေတြ ဖက္ဒရယ္စံနစ္ စတင္က်င့္သံုးေလ့က်င့္ဖို႔ အတြက္ေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း ေတြရယ္၊ ျပီးေတာ့ ျပည္သူလူထု၊ ျဗဴရိုကေရစီယႏၱယားနဲ႔၊ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ကို ဘယ္လိုဆက္စပ္တည္ေဆာက္ လည္ပါတ္ၾကမလဲ ဆိုတာကေန အေျဖေတြ အမ်ားႀကီးကို ေပးလိမၼယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ စိတ္ရိွျပီး တက္ၾကြတဲ့ ျဗဴရိုကရက္ ေတြကို ျဗဴရိုကရက္ ေကာင္းလို ့ ေခၚပါမယ္။ သူတို႔က ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ ေတြကို ထိမ္းသိမ္းျပီး ယႏၱယား ကိုပံုမွန္ လည္ပတ္ေစရပါမယ္။ အေပၚကလာရင္ ေအာက္ ခ်ေပးလိုက္၊ ေအာက္ကလာရင္ အေပၚတင္ေပးလိုက္ ဆိုတာေလာက္ဘဲ လုပ္ခ်င္တဲ့၊ ဘာကိုမွ မဆံုးျဖတ္တဲ့ ၊ဘာကိုမွ တက္တက္ၾကြၾကြ တာ၀န္ယူမွဳမရိွတဲ့၊ ျဗဴရုိကရက္ မ်ဳိး က်ေနာ္တို ့ ခုခ်ိန္မွာ၊ မလိုေသး ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ ့ ကြ်မ္းက်င္မႈနဲ႔၊့ အေရးပါမႈကို ေရွ႔တန္းတင္ မာနတက္ျပီးေတာ့ အေပၚက ဖိအားေပးတာလဲ မႀကိဳက္ဘူး၊ ေအာက္က ဖိအားေပးတာလဲ မႀကိဳက္ဘူး၊ ဆိုတဲ့ ျဗဴရုိကရက္ မ်ဳိးလဲ အလုပ္မျဖစ္ ေသးပါဘူး။ ထစ္ကနဲ ့ ရိွရင္ ပညာျပလိုက္မယ္ ဆိုတဲ့ ရင့္က်က္မႈ နည္းသူေတြ နဲ႔လည္း အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ေသး ပါဘူး။( အဲဒီလိုစဥ္းစား လိုက္ရင္ လူေကာင္းရဖို ့ ဘယ္ေလာက္ ခက္သလဲ၊ ဆိုတာကိုက က်ေနာ္တို ့လူမ်ဳိး ဘယ္ေလာက္ ငယ္ေသးသလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲ ေသးသလဲ ဆိုတာကို ျပတာဘဲ ေပါ့ဗ်ာ။)


No comments:

Post a Comment