မင္းကိုႏုိင္ရဲ႕ ဝတၳဳ

မင္းကိုႏုိင္ေရးတဲ့ ''ေနာက္ၾကည့္မွန္'' အမည္ရွိ ဝတၳဳစာအုပ္တအုပ္ ထြက္လာလို႔ အံ့အားသင့္ရ၊ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ရပါတယ္။ စာမ်က္ႏွာ ၁၇ဝ မွ်ပဲ ရွိပါတယ္။ ထုတ္ေဝသူက ''ေအေအပီပီ'' လို႔ အဂၤလိပ္လို အတိုေကာက္ေခၚတြင္တဲ့ ''ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း'' ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာမွာ ထြက္လာတယ္။ ''ေအေအပီပီ'' တည္ရွိရာ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာပဲ ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေဝေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စာအုပ္ကေလးက စာရြက္ေခ်ာနဲ႔ ႐ိုက္ႏွိပ္ထားၿပီး အျပင္အဆင္ကလည္း လွပေသသပ္လို႔ အထူးဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္ဖြယ္၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ရပါတယ္။

ဗကသ ေခၚ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ကို ႏုိင္ငံျခားသား အဂၤလိပ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က စတင္ဖဲြ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗကသ ဆုိတာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ မေပၚခင္က ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး၊ တပ္မေတာ္ကို ေမြးထုတ္ရာမွာ လက္သည္လို႔ေတာင္ ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တပ္မေတာ္ကို လက္ရွိ တာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက လြတ္လပ္ေရး ေမာ္ကြန္းဝင္ ဗကသကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ေခ်မႈန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္းတို႔ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဗကသကို ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ေက်ာင္းသားသူရဲေကာင္းေလးေတြ ေသြးနဲ႔ ေခြ်းနဲ႔ ရင္းၿပီး ျပန္လည္တည္ေထာင္တဲ့ ဗကသမွာ မင္းကိုႏုိင္က ပထမ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေပၚဦးထြန္း အမည္ရင္းရွိတဲ့ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေလးဟာ မင္းကိုႏုိင္အမည္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းေလးတဦး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဗကသ ဥကၠ႒ ျဖစ္တဲ့ မင္းကုိႏုိင္ကို စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရက ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့တာ ၁၆ ႏွစ္ၾကာမွ ျပန္လြတ္ပါတယ္။ ျပန္လည္လႈပ္ရွားလို႔ တခါထပ္အဖမ္းခံရေတာ့ ၆၅ ႏွစ္နဲ႔ ၆ လ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ခံရၿပီး ခုအခါ ေထာင္ထဲမွာ ျပန္လည္ေရာက္ရွိေနပါတယ္။

ေထာင္ထဲမေရာက္ခင္ ေျပးေျပးလႊားလႊား သြားလာေနထုိင္ရင္းမွာပဲ ''ေနာက္ၾကည့္မွန္'' ဝတၳဳကို ေရးခဲ့ဟန္ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသား ႏုိင္ငံေရးသမားေလးတဦး လူထုရင္ခြင္မွာ ခိုေအာင္းတိမ္းေရွာင္ရင္း ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံုကို ႏုိင္ငံေရးသမားဘဝ တစိတ္တပိုင္း ပါဝင္ေနလိမ့္မယ္လို႔ အကဲခတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုဝတၳဳမ်ဳိးဟာ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ဇာတ္လမ္းဆင္ေရးသားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

စာအုပ္ရဲ႕ ေရွ႕ဖံုးမွာ ေနာက္ၾကည့္မွန္အတြက္ အကြက္ ၄ ကြက္ကို ဒီဇိုင္းလုပ္ၿပီး သီဟေမာင္ေမာင္က ဖန္တီးထားပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမၾကီးပံု၊ လူစုလူေဝးၾကီး ဆႏၵျပေနပံု၊ စစ္သားေတြက လွံစြပ္တပ္ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ၿပီး ခ်ီတက္လာပံု၊ ေမာင္မယ္ရင္ခုန္မႈ ကိုယ္စားျပဳပံုတပံု၊ အားလံုး ၄ ပံု - ၄ ကြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာဖံုးမွာ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးတပံုနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဘဝ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စကားတကြက္ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

''က်ေနာ္တို႔တေတြ လက္နက္မပါဘဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လာၿပီး စုေဝးေနၾကတယ္။ အမွန္တရားအတြက္ မတရားရင္ ေခါင္းငံု႔မခံဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ဘဝမ်ားစြာ စေတးခဲ့ၿပီးၿပီ။ လမ္းေတြေပၚမွာ အသက္ပါ ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကို ဘယ္ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးနဲ႔မွ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႔ မရဘူး''

ဒါဟာ မင္းကိုႏုိင္ရဲ႕ စကား၊ မင္းကုိႏုိင္ရဲ႕ အယူဝါဒ၊ မင္းကိုႏုိင္ရဲ႕ သတၱိ၊ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ သတၱိနဲ႔ ဂုဏ္ရည္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စာအုပ္ရဲ႕ အတြင္းေရွ႕ဆံုးမွာ ''စီစဥ္သူရဲ႕ စကား'' ဆိုတာကို ေအေအပီပီ - ဘီ ကိုယ္စားျပဳ ေရးသားေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ''စာေပသည္ ႏိုင္ငံေရး၏ ၾသဇာခံမဟုတ္။ တစံုတရာကို ေထာက္ခံရန္ သို႔မဟုတ္ ကန္႔ကြက္ရန္သည္ စာေပအႏုပညာ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုတ္ေပ'' လို႔ အစခ်ီၿပီး ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးၿပီးစ၊ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦးက ဒီေန႔အထိ စာေပေလာက (ဗမာစာေပေလာက) အျငင္းပြားဆဲျဖစ္တဲ့ စာေပအယူအဆတရပ္ကို ထိပ္ကတင္ၿပီး ဖြင့္လွစ္မွာၾကားထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မူလသံုးႏႈန္းခဲ့တဲ့ ဟိုတုန္းက စကားလံုးေတြက ''စာေပသည္ ျပည္သူ႔အတြက္'' နဲ႔ ''အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္'' ဆိုၿပီး သံုးႏႈန္းေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္းက ေခတ္ေဟာင္း စာေပတုိက္ပဲြကို ဆက္လက္သယ္ေဆာင္ရင္း၊ မင္းကုိႏုိင္ရဲ႕ စာေပကို မိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ''ႏိုင္ငံေရး'' နဲ႔ ''အႏုပညာ'' ?

ဒီစာအုပ္ဟာ မင္းကိုႏုိင္ အသက္ ၄၇ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ အမွတ္တရ ထုတ္ေဝတာလို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ မင္းကိုႏိုင္ဟာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးျဖစ္သလို စာေပအႏုပညာ အစြမ္းအစရွိသူတဦး ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒီစာအုပ္က ေမာ္ကြန္းထိုးသလို ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းကိုႏုိင္ဟာ ႏိုင္ငံေရးသမား ဟိတ္ဟန္ျပၿပီး ၾကီးက်ယ္႐ႈတ္ေထြးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးစကားေတြကို မသံုးမစဲြဘဲ ႏိုင္ငံေရးဘဝ တစိတ္တပိုင္းကို အႏုပညာေျမာက္ ပစၥည္းတရပ္အျဖစ္ ေသေသသပ္သပ္ ေရးဖဲြ႔ေဖာ္က်ဴးႏုိင္စြမ္းရွိတာ ေတြ႔ရလို႔ သူ႔ကို အနာဂတ္ ဗမာစာေပေလာကအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္အားထားစရာ လူငယ္တဦးအျဖစ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကရပါလိမ့္မယ္။

ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုႏု၊ ကိုဗဟိန္းတို႔တေတြဟာ စာေရးဆရာျဖစ္ဖို႔ ရည္မွန္းလာခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား ႏိုင္ငံေရးသမားေလးေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ခု မင္းကိုႏုိင္တို႔ ၾကံဳေတြ႔ရသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သမုိင္းေပးတာဝန္၊ ဘဝေပးတာဝန္ေတြက သူတို႔ကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ မင္းကိုႏုိင္ရဲ႕ အနာဂတ္ကေကာ ဘာျဖစ္လာမလဲ။ ႏုိင္ငံေရးသမားပဲလား၊ စာေရးဆရာပဲလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူဟာ သူေျပာခဲ့သလို ''အမွန္တရားအတြက္'' မတရားရင္ ေခါင္းငံု႔မခံဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သူ႔ဘဝကုိ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ေပးအပ္ထားခဲ့ပါၿပီ။ အမွန္တရားအတြက္ ထမ္းေဆာင္သူေတြကို ျပည္သူေတြက ႐ုပ္တုထုၿပီး ေက်ာက္တိုင္ထိပ္မွာ ထင္ထားပူေဇာ္ၾကမွာကေတာ့ မလဲြပါဘူး။