အႏၲရာယ္ၾကားက ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တို႔ဘဝ

စိုးေနလင္း

တကယ္လို႔ အလုပ္္သမားဝန္ႀကီး ခ်လမ္ခ်ိဳင္း ဆရီယြန္ကသာ ဆက္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြအားလံုး သူတို႔ေနရင္းတိုင္းျပည္ကို ျပန္ပို႔ခံၾကရပါလိမ့္မယ္။

ရွင္တို႔သာ အဲဒီကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား တေယာက္ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ ဘာလုပ္မလဲ။စဥ္းစားၾကည့္ပါ ရွင္တို႔မွာ ကိုယ္နဲ႔တြဲေနတဲ့သူကို ကာကြယ္မွဳရွိတဲ့ လိင္ဆက္ဆံမႈရေအာင္ ေျပာဆိုႏိုင္တဲ့စြမ္းအား မရွိဘူးဆိုရင္၊ ကိုယ့္ဘဝဟာ ဖိႏွိပ္မႈေတြ အေၾကာက္တရားေတြေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္ခံရ၊ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ မေတာ္မတရား အျပဳခံရႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ေနရင္ဆိုၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကေလးတေယာက္ ေမြးျမဴျပဳစုဖို႔ မတတ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး ဆိုးဝါးတဲ့ ဆင္းရဲျခင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအရ မတရား ရက္ရက္စက္စက္ ျပဳခံရဖို႔သာရွိတဲ့ အိမ္ျပန္ရမယ့္ အေျခအေနဆိုရင္၊အဲဒီ အေျခအေနေတြ ေအာက္မွာ ရွင္တို႔ ကိုယ္ဝန္ရွိလာမယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္ၾကမွာပါလဲ။

မထူးဆန္းဘူးလားရွင္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဆိုးဝါးရက္စက္တဲ့ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ထားတဲ့ သေႏၶသား၂၀၀၀
ေလာက္ေတြ႔ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈအေပၚ ျပည္သူလူထုက ေဒါသထြက္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာမွ မစၥတာ ခ်ာလမ္ခ်ိဳင္းရဲ႕ မူဝါဒက ထြက္ေပၚလာခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေဒါသထြက္ေနၾကတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား မွန္ကန္ေျဖာင့့္္မတ္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ေပးတဲ့ ေဆးခန္းေတြကို ပိုျမန္ျမန္ ေျပးၾကရမယ့္ကိန္း ဆိုက္ေစတဲ့ မစၥတာခ်ာလမ္ခ်ိဳင္းရဲ႕လုပ္ရပ္က ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီဖမ္းဆီးျပန္ပို႔မယ့္ မူဝါဒက မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ အသက္အႏၲရာယ္ရွိၿပီး စိတ္မခ်ရတဲ့ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈ လုပ္လာေအာင္ တြန္းအားေပးေတာ့မယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အေတာ္မ်ားမ်ား စိုးရိမ္ရတဲ့ က်န္းမာေရး ထိခုိက္မႈေတြ ခံစားၾကရပါလိမ့္မယ္။ အမ်ားၾကီး ေသၾကပါလိမ့္အံုးမယ္။

ဒါနဲ႔ေတာင္ က်မတို႔က ဂ႐ုမစိုက္ၾကပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ။ ခါတိုင္းလိုပဲ က်မတို႔က ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အက်င့္ပ်က္ေတြ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးသူေတြအျဖစ္ အျပစ္တင္ၾကဖို႔ပါပဲ။ ဘာသာေရးကို အသံုးျပဳၿပီး မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္အျဖစ္ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈကို ျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ်၊ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ခက္ခဲလွတဲ့ ဘဝအေျခအေနေတြ ကိုိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ စဥ္းစားေပးၾကဖို႔ ျငင္းပယ္လိုက္ၾကဖို႔ပါပဲ။ အဲဒီအက်င့္ပ်က္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အျပစ္ ေပးသင့္တယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ေတြးေခၚမႈနဲ႔ပဲ က်မတို႔က သူတို႔ကို အကူအညီေပးဖို႔ကိုလဲ ျငင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်မတို႔ဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို နာက်င္ခံစားရမယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို တြန္းပို႔ေပးေနတဲ့
ေထြျပားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈတန္ဖိုးေတြ၊လူမႈဘဝ အေလ့အက်င့္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ မူဝါဒေတြကို လက္ခံက်င့္
သံုးေနၾကပါတယ္။ မစၥတာခ်ာလမ္ခ်ိဳင္းရဲ႕ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြကို ဖမ္းဆီးျပန္ပို႔ေရး မူဝါဒဟာ အဲဒါနဲ႔ တဆက္ထဲပါပဲ။ သူ႔လိုပါပဲ က်မတို႔ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြဟာ က်မတို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္လို႔ ယံုံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ သူတို႔ကို ဒီမွာ ေမြးဖြားခြင့္ ေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ သူတို႔ရဲ႕ကေလးေတြဟာ က်မတို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ့ လူမႈျပႆနာေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ေပါ့ေလ။

ဒီလိုဆိုရင္ က်မတို႔က မစၥတာခ်ာလမ္ခ်ိဳင္းကို သေဘာတူၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္လို႔ က်မတို႔ရဲ႕သေဘာတူ ေထာက္ခံမႈက က်မတို႔ရဲ႕လက္ေတြကို ေသြးစြန္းေစတာနဲ႔တူတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ပိုၿပီးကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်ေအာင္ တြန္းပို႔လိုက္သလို ျဖစ္သြားရင္ေရာရွင္။ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဖမ္းဆီးျပန္ပို႔ေရး မူဝါဒဟာ က်မတို႔ရဲ႕ လူမ်ိဳးစု အာဃာတတခုထဲ မကပါဘူး။ျပႆနာက ဒီထက္ပိုၿပီး နက္႐ႈိင္းပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို ႐ိုက္ခတ္ သက္ေရာက္ေစႏိုင္တဲ့ လိင္ခြဲျခား ဖိႏွိပ္မႈလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြ ဒါမွမဟုတ္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြရဲ့ သူတို႔ဘဝနဲ႔ လိင္အေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ စီမံခြင့္၊ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္ကို္ စီမံပုိင္ခြင့္စတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရးေတြ လုယူခံလိုက္ရတာျဖစ္တဲ့ သေဘာထားႏွစ္မ်ိဳး ခြဲျခားဆက္စပ္မႈ ေထာင္ေခ်ာက္မွာ မိသြားၾကတာပါပဲ။

အဲဒါဟာ စာရင္းဇယားေတြအားလံုးက ျပသေနတဲ့ က်မတို႔ရဲ့ အၾကင္နာမဲ့တဲ့ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈ တိုက္ဖ်က္ေရး
ဥပေဒဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေသေစ၊ နာက်င္ဒဏ္ရာရေစသလို တျခားသူေတြကို နာက်င္ခံစားရေစေပမယ့္ သူတို႔ေတြက က်မတို႔ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ႐ိုက္ခတ္လႈပ္ရွားသြားတဲ့ထိ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းပါပဲ။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈနဲ႔ ဆက္ႏြယ္တဲ့ ေရာဂါေဝဒနာေတြေၾကာင့္ ေဆးကုသခံခ်င္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အေရအတြက္အရ ခန္႔မွန္းေျခ တႏွစ္ကို အမ်ိဳးသမီး ၄ဝဝ,ဝဝဝ ဝန္းက်င္ေလာက္ ကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်ေနၾကတယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ အဲဒီေရာဂါေဝဒနာေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီး ၁ဝဝ,ဝဝဝ မွာ ၃ဝဝ ေလာက္ေသဆံုးေနၾကရပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈမရွိ၊တရားဝင္ မဟုတ္တဲ့ ေဆးခန္းေတြေၾကာင့္ တရားမဝင္ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈေတြကေန တႏွစ္ကို အမ်ိဳးသမီး တသိန္းေလာက္
ေသဆံုးေနၾကရတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

ဘယ္သူေတြက အေလးဂ႐ုျပဳၾကပါသလဲ။ တကယ္လို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြၾကား အိပ္ခ်္အိုင္ဗီ ပိုးကူးစက္မွဳႏႈန္းထားနဲ႔ အစီအစဥ္မရွိတဲ့ ကိုယ္ဝန္ရွိမႈေတြ မ်ားျပားလာေစတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ၁ ရာႏႈန္းကသာ ကြန္ဒုံး သံုးစြဲၾကတယ္ဆိုတာကို မိသားစု စီမံကိန္း စာရင္းဇယားေတြက ျပေနတယ္ဆိုရင္လဲ ကိစၥမရွိေတာ့ပါဘူး။

ေျပာလိုရင္းကေတာ့ ကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်ခ်င္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီး၇ဝ-၈ဝ ရာႏႈန္းဟာ သူတို႔ေတြ အလုပ္ ျပဳတ္သြားမွာ စိုးလို႔ဒါမွမဟုတ္္ ေနာက္ထပ္ ပါးစပ္တေပါက္ ထပ္ေကၽြးဖို႔ သိပ္ဆင္းရဲၾကလြန္းလို႔ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗဟိုဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ လိင္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ လိုေနတဲ့ အက်င့္ပ်က္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလးေတြသာျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကင္းမဲ့မႈေတြ၊လူမဆန္တဲ့ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ပိုရရွိေစႏိုင္တဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေတြကို အစုိးရက မေပးႏိုင္တဲ့ အေပၚမွွာေတာ့ ဘယ္တံုးကမွ အျပစ္တင္ေလ့မရွိပါဘူး။

က်မတို႔ရဲ႕ လိင္အရဖိႏွိပ္တတ္တဲ့ ေလာကအျမင္မွာ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အခြင့္အေရး ေပးလိုက္ရင္ဆိုး
သြမ္းသြားပါလိမ့္မယ္္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ စာရင္း ပိုဆိုးလာရတဲ့ အေၾကာင္းဟာ အဲဒါေၾကာင့္ပါ။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ခံရတဲ့ သေႏၶသားေတြရဲ႕ အေရအတြက္ဟာလဲ ဒီလိုပါပဲ။ပိုျမင့္မားလာေလ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ရက္စက္မႈကို ပိုျပႏုိင္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ပိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔လိုၿပီဆိုၿပီး ပိုေျပာႏိုင္ၾကတာေပါ့ရွင္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အေအးခန္းမွာ ေၾကကြဲစရာ ကိုယ္ဝန္ ဖ်က္ခ်မွဳအေပၚ ေဒါသအမ်က္ဟာ မစၥတာ ခ်ာလမ္ခ်ိဳင္းရဲ႕ ဖမ္းဆီးျပန္ပို႔မႈ မူဝါဒ မွာရွိတဲ့ရက္စက္မႈကို က်မတို႔ သိျမင္လာေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈ မူဝါဒကိုေရာ ေျပာင္းသြားေစႏိုင္ပါသလား။ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ အျပစ္ပံုခ်ေနဆဲ အခ်ိန္မွာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

အခုေတာ့ ေခါင္းႀကီးပိုင္းေလသံက သေႏၶသားေတြရဲ႕ ေျခာက္လွန္႔ေနတဲ့ ဝိညာဥ္ေတြကို ၿငိမ္းေအးေအာင္ ေခ်ာ့ေမာ့ဖို႔ ေျပာင္းလာၿပီး သတင္းေဖၚျပမႈ ရပ္ဆိုင္းသြားဖို႔ နီးလာပါၿပီ။ ဒီထိတ္လန္႔ တုန္လွဳပ္မႈက က႐ုဏာတရားကင္းတဲ့ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်မႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ဥပေဒနဲ႔ လိင္ပိုင္းအရ သေဘာထားႏွစ္မ်ိဳး ခြဲျခားဆက္ဆံမႈကို ကိုင္မလွဳပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ကမ္းေျခကို ႐ိုက္ခတ္လာတဲ့ လႈိင္းလိပ္တခုလို အားေလ်ာ့ ေျပေလွ်ာ့သြားၿပီး ေနာက္မွာ ဘာမွ မက်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့သလိုပါပဲရွင္။ ။


(Sanitsuda Ekachi ရဲ႕ Pregnant and persecuted ေဆာင္းပါးကိုျပန္ဆိုၿပီး ေဆာင္းပါးရွင္ Sanitsuda ဟာ Bangkok Post ရဲ႕လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။