ေမာ္ကယားက ကယားျပည္နယ္၊ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕မွ လာၿပီး ဖရူဆိုၿမိဳ႕မွတဆင့္ ေတာင္တန္းေတြၾကားက ေတာင္တက္လမ္းမွာ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ၿပီး ေနကာဦးထုပ္ေဆာင္းလ်က္ ေျခလွမ္းေတြ တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းရင္း ခရီးဆက္ေနတယ္။အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ရွိတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္သားေမာ္ကယားဟာ ေန႔တစ္၀က္ေလာက္ေတာင္တက္ လမ္းကို ေလွ်ာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အိမ္ေျခႏွစ္ဆယ္ေလာက္ပဲရွိၿပီး လူဦးေရတစ္ရာေလာက္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ရြာေလးကိုေရာက္သြားပါတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ေရဒီယိုလႈိင္းမွ ထုတ္လႊင့္တဲ့ ကယားသီးခ်င္းသံေလးကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ လာခဲ့ပါတယ္။
သူမတာ၀န္က်တဲ့ ရြာက စစ္အစိုးရအာဏာပိုင္အုပ္ခ်ဴပ္မႈနဲ႔ ကရင္နီအစိုးရအုပ္ခ်ဴပ္မႈ ႏွစ္ခုေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့ အမဲေရာင္နယ္ေျမလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်းရြာျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ႏွင့္ေ၀းလံေခါင္းပါးၿပီး နယ္ေျမေဒသေအးခ်မ္းမႈမရွိတဲ့ ေက်းလက္ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရရွားပါးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း တစ္မိုင္ခြဲေ၀းတဲ့ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းၾကားထဲက စိမ့္စမ္းေရကို သြားခပ္ရပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈလိုအပ္တယ္ဆိုေပမဲ့ နယ္ေျမေဒသၾကမ္း တမ္းလို႔ အစိုးရအဖြဲ႕အစည္းမဟုတ္တဲ့ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ တျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြက မသြားနုိင္တဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အစိုးရအာဏာပိုင္ကလည္း လုံၿခံဳမႈမရွိတဲ့ နယ္ေျမဆိုၿပီးေတာ့ ဘယ္လူမႈအဖြဲ႕အစည္းမွ သြားခြင့္မျပဳပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးၿခိမ္းေျခာက္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီနယ္ေျမမွာ ဘာသာေရးလူမႈအဖြဲ႕အစည္းမွ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ဖို႔ သူမကိုယ္တိုင္ ေရြးျခယ္ခဲ့တာပါ။
ကယားျပည္နယ္ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ လူထုေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြ၊ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးမႈေတြ၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအရမ္းေနာက္က်ေနေသးတယ္လို႔ အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္က ေျပာလို႔ သူမၾကားသိခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါေတြ သိလာျပီးေနာက္ ကူညီေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြေပၚလာျပီး အဲဒီေဒသမွာ ဖြံ ့ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမွာ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ဖို ့ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
ျပီးေနာက္ အဲဒီရြာကို တကယ္ေရာက္ျပီး ေက်းလက္ေဒသက အေျခအေနေတြကို လက္ေတြ႔ျမင္ရၿပီးေနာက္ သူမအရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားတယ္။
“က်မ သူတို ့ကို ၾကည့္ျပီး အရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ သူတို ့ေတြက အရမ္းဆင္းရဲၾကတယ္။ အသိအျမင္ အေတြးအေခၚေတြကလည္း ေနာက္က်ေနတယ္” လို ့ ေမာ္ကယားက ေျပာပါတယ္။
တခါတေလမွာ နုိင္ငံေရးအေျခအေနနဲ႔ လူထုေတြအၾကား သူမဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမလဲဆိုတာေတြကို ေတြးရင္းစိတ္ဓါတ္ေတြက်မိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူမဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္သားတစ္ဦးအေနနဲ႔ အဲဒီဘ၀အတားအဆီး မ်ားၾကားက စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ အရာေလးကေတာ့ မိမိတို႔လူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသားဂီတ ေတးသီးခ်င္းေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူမရဲ႕လုပ္ငန္း ေရွ႕ဆက္သြားဖို႔က သူမရင္ကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ေစခဲ့တဲ့ သီးခ်င္းကေတာ့ အဆိုေတာ္ေမာ္ဘူးျမာ ကယားဘာသာလို သီဆိုထားျပီး ေတးေရး ဆရာ ဦးေဌးရယ္ကေနျပီး ၁၉၈၆ ခုႏွစ္က ေရးဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ကယားဘာသာလို “အ်က်ဳအ်ေရ” ကိုယ့္စြမ္းအားနဲ႔ ကိုယ္ၾကိဳးစားရမယ္ ဆိုတဲ့တစ္ပုဒ္ ပါပဲ။
“ေသြးခ်င္းညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား စည္းလုံးညီညြတ္စြာေနထိုင္ၾကရင္ တို႔ၿမိဳ႕တို႔ရြာ သာယာတိုးတက္ေရးအတြက္ တုိ႔လူငယ္ေတြစြမ္းေဆာင္ၾကမယ္ေလး အားလုံးကိုယ့္စြမ္းအားနဲ႔ကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ၾကိဳးစားမွသာလွ်င္တို႔ရြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မယ္လို႔ ဆိုထားတဲ့တစ္ပုဒ္ဟာ သူမရဲ႕ ရင္ကိုထိမွန္ေစခဲ့တယ္” လို႔ေျပာပါတယ္။
“တာ၀န္က်တဲ့ ရြာေရာက္တဲ့အခါလည္း အဲဒီသီးခ်င္းကို နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ သူမကေျပာပါတယ္။
သူမဟာေက်းရြာရွိ လူေတြနဲ႔အတူ တခါတေလ အဲဒီသီးခ်င္းေလးအၿမဲဆိုျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဂီတသီခ်င္းဟာ လူငယ္ေတြရဲ႕စိတ္ကို မိမိေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းနဲ႔ ျပည္သူလူထုအေရးေတြမွာ နုိင္ငံ့သားေကာင္းတစ္ဦးရဲ႕ တာ၀န္နဲ႔၀တၱရားေတြကို သိရွိလာၿပီး အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ပါ၀င္လာေစ ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ လက္နက္တမ်ိဳးပါပဲလို႔ သူမကေျပာ ပါတယ္။
ေတးသီခ်င္းမ်ားျဖင့္ ေရးစပ္သီဆိုေနၾကေသာ ေတးေရးဆရာေတြ၊ အဆိုေတာ္ေတြမွာလည္း မိမိတို႔ရွိေနတဲ့ေနရာမွာ တတ္စြမ္းသမွ် မိမိလူမ်ိဳးအတြက္၊ လူထုအတြက္ဆိုၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးသီးခ်င္းမ်ားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ေနၾကျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္လို႔ သူမက ယုံၾကည္ပါတယ္။
“ကယားျပည္နယ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ေပၚလြင္ေစခ်င္္လုိ႔ရယ္၊ တိုင္းရင္းသားအားလုံး ကိုယ့္ျပည္ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ့္ေဒသ အေျခအေနမွန္ကို သိေစခ်င္လို႔ရယ္။ တိုင္းရင္းသားအားလုံး မခြဲျခားပဲ ေသြးခ်င္းေတြစည္းလုံး ညီညြတ္ၿပီး မိမိေဒသအတြက္ အက်ိဳးျပဳေစမဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္လာေအာင္ ရည္ရြယ္ေရးၿပီး သီးခ်င္းေတြကို ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္” လို႔ ေတးေရးဆရာခူးရယ္က သူေရးစပ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းရဲ ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေျပာျပပါတယ္။
ေမာ္ကယားဟာ ၿမိဳ႕ေပၚေနခဲ့တဲ့သူျဖစ္ၿပီး အရင္တုန္းက လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကိုလည္း စိတ္ပါ၀င္စားမႈနည္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အခုခ်ိန္မွာ ေက်းရြာလူထုရဲ႕ ဆိုးရြားတဲ့အေျခအေန သူမနားလည္လာခဲ့ၿပီး သူတို႔နဲ႔အတူ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈေတြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
“အျပန္အလွန္နားလည္မႈ လုိအပ္တယ္၊ အတတ္နုိင္ဆုံးလူထုေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ႏွစ္ဘက္လုံးအဆင္ေျပေအာင္ ေနတယ္။ လြယ္ေတာ့ မလြယ္ဘူးေနာ္၊ တစ္ခ်က္မွားရင္ ဒုကၡေရာက္သြားနုိင္တယ္၊ လက္ရွိနုိင္ငံေရးျပႆနာက လြယ္မွမလြယ္တာ၊ ကိုယ့္အသက္နဲ႔ေတာင္ ရင္းၿပီးလုပ္ရတယ္။ အေကာင္းဆုံး သူတုိ႔နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔က အေရးၾကီးဆုံးပဲ” လို႔ ေမာ္ကယားက ေျပာပါတယ္။
“ကယားသီးခ်င္းေတြ နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ဒီေတာဒီေတာင္ထဲမွာပဲ ေပ်ာ္လာတယ္။ ကိုယ့္ရြာကိုယ့္ေဆြးမ်ိဳးေတြနဲ႔ အခက္အခဲေတြၾကားထဲက ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ အတူတူႀကိဳးစားလာခ်င္တယ္” လို႔ သူမက ေျပာပါတယ္။
သူမဟာအခုခ်ိန္မွာ လူထုေတြရဲ႕ ေမတၱာေရာင္ျပန္ဟပ္မႈေၾကာင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္သားတစ္ဦးကေန ခံစားနားလည္တတ္သြားပါၿပီ။ လွ်ပ္စစ္မီးမရွိ ရုပ္ရွင္ဗြီဒီယိုလည္းမရွိ၊ အင္တာနက္လည္း မရနုိင္တဲ့ေတာေတာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ေ၀းကြာေနတဲ့ ျပင္ပသတင္းအခ်က္အလက္ကို ေရဒီယိုတစ္ခုတည္းပဲ ရပါတယ္။
လူထုေတြရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အသိအျမင္ေတြ ပိုခိုင္မာလာေစေအာင္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရြက္နုိင္ဖို႔အတြက္ ခြန္အားျဖည့္ေစေအာင္ သူမဟာအခုခ်ိန္ထိ ေနျပည္ေတာ္ကယားဘာသာအစီအစဥ္က ထုတ္လႊင့္တဲ့ ကယားသီခ်င္းကို နားေထာင္ေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment