အမ်ဳိးသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရးလား၊ ခိုင္မာေရးလား

ထြန္းထြန္း

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရကေတာ့ တက္လာၿပီး ရက္ပိုင္းအၾကာ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာပဲ ႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္ထဲက “အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ စည္းလုံးညီညြတ္ေရး” အစား၊ “အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ခိုင္မာေရး” လုိ႔ ေျပာင္းလဲလိုက္ပါၿပီ။


ဒီလိုစကားလံုးမ်ဳိး အစားထိုးလိုက္ပံုေထာက္ရင္ အစိုးရသစ္ မတက္ခင္အထိ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး လိုအပ္ခဲ့တယ္လို႔ လက္ခံခဲ့တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့လည္း အစိုးရသစ္တရပ္ တက္လာ႐ံုနဲ႔ပဲ ႐ုတ္ခ်ည္းဆုိသလို အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ရွိသြားၿပီဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းမ်ဳိးကိုေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္စရာပင္။

ျပည္တြင္းစစ္မီးနဲ႔အတူ ႏွစ္ ၆ဝ ခန္႔အၾကာ လိုအပ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ တနည္းအားျဖင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္မႈ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ထြန္းသြားပါရဲ႕လား။ ဒီအယူအဆကို လက္မခံသူေတြ ရွိေနပါတယ္။

“ဒီစကားကို ေၾကညာလိုက္ျခင္းဟာ ကမၻာက ေတာင္းဆိုေနတဲ့ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ၊ ဒီမိုကေရစီလို၊ NLD (အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္) လို ျပည္တြင္းကေနၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲဆိုတဲ့ ဟာမ်ဳိးေတြ၊ တုိင္းရင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုမႈအားလံုးကို စစ္အစိုးရက ျငင္းပယ္လုိက္တဲ့သေဘာ သက္ေရာက္တယ္လုိ႔ အဲဒီလိုပဲ ယူဆပါတယ္” လို႔ NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ဝင္ ဦးဝင္းတင္ကေတာ့ ႐ႈျမင္ပါတယ္။

ထိုင္းႏုိင္ငံအေျခစိုက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ျမန္မာႏုိင္ငံ) WLB ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ မဆူးပြင့္က ေဆာင္ပုဒ္ေျပာင္းေပမယ့္ အႏွစ္သာရ မေျပာင္းလို႔ ဆိုပါတယ္။

“အဖက္ဆယ္လို႔ ရလိုရျငား၊ ေနာက္တခုက ဘာပဲေျပာေျပာပါ..။ ဒီလုိ ေၾကာ္ျငာေတြ၊ ေဆာင္ပုဒ္ေတြကို ကိုင္ျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ တကယ္တမ္း သြားသြား၊ မသြားသြား သြားေနသေယာင္ ဟန္ျပတဲ့အေနနဲ႔ ျပင္လိုက္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အႏွစ္သာရကေတာ့ ဘာမွ ေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲ႐ုံနဲ႔”

လမ္းျပေျမပံု ၇ ခ်က္ ၿပီးသြားၿပီ၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေရးအရာေတြကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာပဲ ေျပာဆိုဖုိ႔ အစိုးရသစ္က လမ္းေၾကာင္းေပးေနေပမယ့္၊ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြက ၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လံုညီလာခံ ေခၚယူေရးကိုဆီ ဦးတည္ေနဆဲပါ။

အာဏာရနဲ႔ အတိုက္အခံရဲ႕ လမ္းေၾကာင္း ၂ ခု ရပ္တည္ပံုခ်င္း၊ ရည္ရြယ္ပံုခ်င္း မတူရင္ ဆက္စပ္ေပးမယ့္အရာ မရွိေတာ့ဘူးလား၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအေရး လုပ္ကိုင္သူေတြ အစဥ္တစိုက္ ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” အလားအလာကေကာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။


အေျခခံ ျပႆနာ ၄ ရပ္
ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေျခခံက်တဲ့ ျပႆနာ ၄ ရပ္ ရွိပါတယ္လို႔ ဦးဝင္းတင္က ဆိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တိုင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအေရးလို႔ သူက ေကာက္ခ်က္ခ်တာပါ။ ဒီျပႆနာေတြ မေျဖရွင္းေသးရင္ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး မရွိေသးဘူးလို႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္ပါတယ္။

ဦးဝင္းတင္ တင္ျပခ်က္ ...

ဒီမိုကေရစီ ။ ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD နဲ႔ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ SNLD အပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ CRPP ဝင္ေတြ၊ တျခား အပစ္ရပ္နဲ႔ အပစ္ရပ္မဟုတ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြရဲ႕ တည္ရွိမႈဟာ မ်က္ကြယ္ျပဳခံရတုန္းပါ။

ဒီအင္အားစုေတြဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ အက်ယ္အျပန္႔ ရရွိထားသလို စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေပၚထြန္းေရးကို ေတာင္းဆိုေနဆဲပါ။ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးအတြက္ တုိက္တြန္းေတာင္းဆိုမႈ မွန္သမွ်ကို အစိုးရဘက္က ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားမဝင္ အဖဲြ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ မရွိေစဖို႔လည္း ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ ပါတီေတြကို မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းအတြင္း အစိုးရသစ္က တားျမစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

အင္တာနက္ ပိတ္ပင္မႈအဆိုးဆံုး ႏုိင္ငံေတြမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ဒုတိယ အဆိုးဆံုးေနရာမွာ ရပ္တည္ေနသလို အသံုးျပဳသူေတြကိုလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ဝါရွင္တန္အေျခစိုက္ Freedom House က မၾကာခင္ကပဲ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါေသးတယ္။

လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္၊ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ အပါအဝင္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ဆဲပါ။

“အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသေတြမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအၾကာမွာ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္ေတြ ရတယ္။ ႐ုပ္သိမ္းတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ျပန္႐ုပ္သိမ္းေပးေနၾကတယ္။ ဒီလံုၿခံဳေရးဥပေဒေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတယ္။ ဟိုတုန္းကတည္းက ေၾကညာထားခဲ့တဲ့၊ ၁၉၈၈ ကတည္းက ေၾကညာထားခဲ့တဲ့ ဥပေဒက ဒီကေန႔အထိ ႐ုပ္သိမ္းရျခင္း မရွိေသးဘူး” လို႔ ဦးဝင္းတင္က ဆိုပါတယ္။

လူ႔အခြင့္အေရး ။ ။ အခုထိ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူ ဦးေရ ၂၂ဝဝ ေက်ာ္ ရွိေနေပမယ့္ စစ္တပ္ေနာက္ခံျပဳ အစိုးရေတြကေတာ့ မရွိဘူးလို႔ပဲ တစိုက္မတ္မတ္ ျငင္းခဲ့တာပါ။ ဒါ့အျပင္ တုိင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ ရြာလံုးကၽြတ္ မီး႐ႈိ႕တာ၊ လူသတ္တာ၊ ေျပာင္းေရႊ႔တာ၊ ေပၚတာဆဲြတာေတြက ရွိတုန္းပါ။ ကေလးစစ္သား၊ အဓမၼလုပ္အားေပး ကိစၥေတြကလည္း သတင္းေတြ ထြက္ေနတုန္းပါ။

တုိင္းရင္းသား ။ ။ ျမန္မာ့အေရွ႕ဘက္၊ အေနာက္ဘက္ကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ပစ္ခတ္သံေတြ ေဝစီညံေနတုန္းပါ။ တန္းတူေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ကမၻာေပၚမွာ အၾကာရွည္ဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ပါပဲ။

ဇိုမီးအမ်ဳိးသားကြန္ကရက္ ZNC ဥကၠ႒ ပူးက်င့္ရွင္းထန္ကလည္း “တကယ္လု႔ိ ခုိင္မာတဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို လိုအပ္တယ္ဆုိလို႔ရွိရင္ ဘာလို႔ မလုပ္တာလဲ။ သူက စၿပီးေတာ့ အခုထက္ထိ ေသနတ္သံေတြ မစဲဘူးဗ်ာ။ အဲဒါေတြက ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ဒီဥစၥာေတြက ဘယ္သူ႔တာဝန္လဲ။ အဲဒီ ေသနတ္သံေတြ စဲေအာင္လုပ္ဖို႔ဟာ အစိုးရမွာ တာဝန္ မရွိဘူးလား။ ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ။ အခု အလံုးအရင္းဗ်ာ။ ရွမ္းျပည္မွာလည္း တိုက္တယ္၊ ကခ်င္ျပည္မွာလည္း လုပ္တယ္။ အခု ကယားျပည္နယ္မွာလည္း လုပ္ေနတာ အားလံုး ျမင္ေနတာပဲ၊ တကမၻာလံုး ျမင္ေနတာပဲဗ်” လို႔ မဇၥ်ိမကို ေျပာပါတယ္။

စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ျဖတ္ေလးျဖတ္စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တာေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြက သိန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိေနတာပါ။

ဦးဝင္းတင္က “တိုင္းရင္းသားေတြ ေျပာေနတဲ့အခ်က္က မ်ားမ်ား မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ခ်က္ပဲ ရွိတယ္။ တန္းတူခြင့္နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆိုတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပဲ ေတာင္းဆိုေနတာ။ အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္ ႏွစ္ခုကို မရဘဲနဲ႔ကေတာ့ က်န္တဲ့ ျပႆနာေတြ၊ ရြာေတြ ျပန္ေဆာက္ေပး႐ံုနဲ႔လည္း ျပႆနာ မၿပီးဘူးဗ်။ ရြာေတြ ေရႊ႔ေျပာင္းေတြ ဘာေတြကို ေနရာျပန္ၿပီးေတာ့ ခ်ထားေပးမယ္ဗ်ာ။ မၿပီးဘူးဗ်။ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာဟာ အဲဒီ ႏွစ္ခ်က္ပဲ” လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ။ ။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ေနာက္ပိုင္း ျဖစ္တည္လာခဲ့တဲ့ ျပႆနာပါ။ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒဟာ ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေတာင္ၾကီးညီလာခံမွာ တုိင္းရင္းသားေတြက ဆႏၵသေဘာထားေတြ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျပည္လမ္းအသံလႊင့္႐ံုမွာလည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ညီလာခံမၿပီးခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္မေတာ္က တုိင္းျပည္အာဏာ သိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကဲြေအာင္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာ ဒီႏွစ္ မတ္လကုန္အထိပါပဲ။ ဒီကေန႔ အစိုးရသစ္ဟာလည္း စစ္တပ္ေနာက္ခံျပဳ ၾကံ႕ဖံြ႔အစိုးရအျဖစ္ပဲ အတိုက္အခံေတြနဲ႔ ေလ့လာသူေတြက သတ္မွတ္ထားတာပါ။

“ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္လို႔ရွိရင္ ငါတုိ႔ ဗမာကို သူတို႔နဲ႔ တန္းတူလို႔ မရဘူးဆုိတဲ့ အျမင္မ်ဳိးနဲ႔ ဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းခိုင္းလိုက္တာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အခုအခ်ိန္မွာ နအဖက ေနဝင္းထက္ေအာင္ ဆိုးတယ္လို႔။ သန္းေရႊဆိုရင္ အဆိုးဆံုးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလိုကို အခုေျပာင္းလဲၿပီးေတာ့ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါက ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ။ သူ႔စကားက အမွန္က ခ်ဳိတယ္၊ ေကာင္းတယ္၊ လိမၼာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီစကားအတုိင္း ဟုတ္လား မဟုတ္လား၊ တကယ္ ျဖစ္လာမလားဆိုတာ လူေတြက ေစာင့္ေနၾကတာေလ” လို႔ ပူးက်င့္ရွင္းထန္က ေျပာပါတယ္။


၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လံု
ဒီမုိကေရစီလုိလားသူေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းထဲကေန ဖယ္ထုတ္ခံရတဲ့ ပါတီေတြ အပါအဝင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ တုိင္းရင္းသား အမ်ားအျပားက လိုလားေနတဲ့ ဖယ္ဒရစ္စနစ္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ပါပဲ။
တျပည္ေထာင္စနစ္ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအားလံုး ပါဝင္တဲ့၊ တန္းတူညီမွ်တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး လမ္းေၾကာင္းပါပဲ။

“တျပည္ေထာင္ မဟုတ္ေသာဆိုတဲ့ ပုံသ႑ာန္နဲ႔ တည္ေဆာက္မွာ ဆိုတဲ့အခါ ဒီျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးမွာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ဆိုတာဟာ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကို၊ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကို တည္ေဆာက္မယ္ဆုိတဲ့ သံဓိ႒ာန္စိတ္ဓာတ္၊ ဒီစစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကို ထိန္းသိမ္းမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ဆိုတဲ့ ပံုသ႑ာန္နဲ႔ ဒီျပည္ေထာင္စုကို အေျခခံၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ေျပာေနတာ” လုိ႔ ဦးဝင္းတင္က ၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လံုညီလာခံရဲ႕ အေျခခံစိတ္ဓာတ္ကို ေျပာျပတာပါ။

ဒီကေလးၿမိဳ႕ေၾကညာစာတမ္းကို ျပည္တြင္းျပည္ပေရာက္ တုိင္းရင္းသားေတြက လက္ခံထားၿပီး ျဖစ္တယ္လို႔ပါ သူက ဆိုပါတယ္။

၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လုံဟာ ျပည္ေထာင္စုကေန ခြဲမထြက္ဘဲ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေထာင္မယ္လို႔ ကေလးၿမိဳ႕ ေၾကညာစာတမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာပါ။

“ကေလးၿမိဳ႕ ေၾကညာစာတမ္းဆိုၿပီးေတာ့ ေပၚထြက္လာတယ္။ အဲဒီမွာလည္း ဒီဖက္ဒရယ္ပံုစံနဲ႔ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ဖို႔ ဆိုတဲ့ဟာေပါ့ဗ်ာ။ ခြဲမထြက္ေသာတို႔၊ တျပည္ေထာင္စနစ္မဟုတ္ေသာ ဖက္ဒရယ္စနစ္ တည္ေဆာက္မယ္ဆုိတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္လာတယ္။ ေနာက္တခါ အခု ျပည္ပမွာ၊ နယ္စပ္ေဒသမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီဆိုတဲ့ ေကာင္စီလို တခုေပၚလာၿပီးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ အားလံုးကလည္း ျပည္ေထာင္စုကို ဖက္ဒရယ္ပံုစံနဲ႔ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရးဆိုတဲ့ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြ ရွိတယ္” လို႔ ဦးဝင္းတင္က ေျပာပါတယ္။

“အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ ခိုင္မာေရး ဆိုတာဟာ မွားယြင္းေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈဆိုတာက မရွိေသးဘူး။ ဒါကို လုပ္ဖို႔အတြက္ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံက အေရးၾကီးတယ္’’ လို႔ ပူးက်င့္ရွင္းထန္က သံုးသပ္ပါတယ္။

“ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ဆုိတာမ်ဳိး တကယ္မရွိခဲ့လို႔၊ တကယ္ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့လို႔ တိုင္းျပည္ထဲမွာ ဒီလို ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနတာကိုး။ အခုမွ ျပည္တြင္းက တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔အတူ ေဒၚစုက ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ ရပ္တည္ၿပီးေတာ့ ၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လံု၊ ၂၁ ပင္လံုဆုိတာမ်ဳိး ေျပာလာတဲ့အခါက်မွ အစိုးရကေန ေနာက္ကေနလုိက္ၿပီးေတာ့ ဖာရ၊ ေထးရတဲ့ ကိစၥေပါ့ေနာ္။ သူတို႔မွာလည္း ဒီအျမင္ေတြ ရွိတယ္၊ ဒီအယူအဆေတြ ရွိတယ္ဆုိတာကို ေျပာခ်င္လို႔ …ဟုိ လိုက္ၿပီးေတာ့ ဖာေထးရတဲ့ အေနအထားေလာက္ပဲ ရွိတယ္” လို႔ WLB မဆူးပြင့္ကလည္း ေျပာပါတယ္။


အစိုးရသစ္ လမ္းေၾကာင္း
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းမွာ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ တိုက္ဖ်က္မယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တံခါးၾကီး ဖြင့္ထားၿပီ စတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။

“ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ အကုန္လံုး က်န္တဲ့ ျပင္ပမွာ ရွိေနတဲ့ စိတ္ရင္း ေစတနာေကာင္းရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြေကာ၊ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြေကာ က်ေနာ္တို႔ ေပါင္းလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေပါင္းလုပ္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔က အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္” ၊ “ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ပါ” ဆိုတဲ့ စကားေတြလည္း ပါပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တုိင္းရင္းသားေတြ အားလံုးပါဝင္ေနၿပီ၊ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို လႊတ္ေတာ္ကတဆင့္ ဆက္ရွင္းပါတဲ့။

လႊတ္ေတာ္

၂ဝ၁၁ လႊတ္ေတာ္ေတြကို ၾကည့္ရင္ တိုင္းရင္းသားေတြ ပါဝင္လာေနတာေတာ့ ျငင္းမရပါဘူး။ ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ မြန္၊ ပအိုဝ္း စတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ ရွမ္းအမ်ဳိးသား ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္းဆုိ ဒုသမၼတ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို စစ္တပ္က ရယူထားၿပီး က်န္တဲ့ ေနရာအမ်ားစုကို စစ္ဝတ္လဲ ၾကံ႕ဖံြ႔အမတ္ေတြခ်ည္း ယူထားတာပါ။

အစိုးရသစ္က လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ျပႆနာအရပ္ရပ္ကို ေျဖရွင္းႏုိင္တယ္လို႔ ကမ္းလင့္ေနေပမယ့္လည္း ပကတိအေနအထားမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေနနဲ႔ ကန္႔သတ္ခံရမႈေတြ၊ အဆုိပယ္ခ်ခံရမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။


မ်ဥ္းၿပိဳင္
ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာၿပီး ဒီထဲက စည္းေဘာင္အရ ေလွ်ာက္လမ္းေစလိုတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို အစိုးရသစ္က ဦးတည္ေနသလို အားလံုး ပါဝင္ဖို႔ တုိက္တြန္းေနတာပါ။ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူေတြ အေျခခံဥပေဒကို သစၥာတည္ၿပီး၊ လႊတ္ေတာ္ထဲကေနပဲ ျဖစ္လိုသမွ် ေတာင္းဆိုေစလိုတဲ့ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ပဲ သြားလိုတာပါ။

လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ အတုိက္အခံေတြကေတာ့ တည္ရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရး အရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးလိုတာပါ။


ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး
လမ္းေၾကာင္းႏွစ္ခု တထပ္ထဲက်ဖို႔က ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အေရးၾကီးတဲ့၊ အတိမ္းအေစာင္းမခံတဲ့ အေနအထားပါ။ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ရွိပါရဲ႕လား ?

“ဒီျပႆနာၾကီးေတြ ရွိတာဟာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ လုပ္တာ၊ ေျဖရွင္းတာမဟုတ္ရင္ ေျဖရွင္းလို႔ မရႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျပႆနာၾကီးေတြကို ကိုင္တြယ္ၿပီးေတာ့ ေျဖရွင္းရင္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ၾကမယ္လုိ႔ က်ေနာ္တု႔ိက ကမ္းလွမ္းတာကိုး။ ကမၻာက ေျပာတာလည္း ဒါပဲ။ ဒီျပႆနာၾကီးေတြ ရွိတဲ့အတြက္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို စားပြဲဝိုင္းမွာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၾကပါလို႔ ကမၻာက တိုက္တြန္းေနတာ” လို႔ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားၾကီး ဦးဝင္းတင္က ဆိုပါတယ္။

ဒီမုိကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တုိင္းရင္းသားနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု စတဲ့ ျပႆနာ ၄ ရပ္ကို ေျဖရွင္းရာမွာ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးပဲ ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ အစိုးရသစ္အေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ ခိုင္မာေရးကို ေျပာေနေပမယ့္လည္း တကယ့္လက္ေတြ႔မွာေတာ့ မေျပလည္ေသးေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

ZNC ဥကၠ႒ ပူးက်င့္ရွင္းထန္က “ဒါေတြကို တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာမွာ ပထမ ဦးဆုံးလုပ္မယ့္ သူေတြက အစိုးရ၊ အာဏာကိုင္ထားတဲ့သူက စရမွာ။ ဒီဥစၥာကို အခု အျပင္က လူေတြ၊ အာဏာပိုင္ မဟုတ္တဲ့ သူေတြက ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့၊ အစပ်ဳိးၿပီးေတာ့ လုပ္တဲ့ ဥစၥာေတာင္မွ သူတုိ႔က အားမေပးခ်င္ဘူးဆုိေတာ့ ဒီဥစၥာ ေျပာတာတမ်ဳိး၊ လုပ္တာတျခား ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ့္တကယ္ ဒီဥစၥာကို ခိုင္မာဖုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စည္းလံုးညီညြတ္ေရး အခုလုပ္ဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ပါေစ၊ ဒါကို တကယ္တမ္း လိုအပ္တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အဓိက အာဏာပိုင္ေတြက အားေပးရမယ္၊ လုပ္ရမယ္” လို႔ ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။