၂၀၁၀ ႏုိဝင္ဘာလက က်င္းပခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႀကိဳတင္မဲမ်ား၊ ခိုးမဲမ်ား အားပါးတရျဖင့္ အႏိုင္ရခဲ့ေသာ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီ၏ ထိပ္သီးေခါင္းေျပာင္ ခ်ိဳကုပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးသိန္းဂိန္သည္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး၏ ဇာတ္ညႊန္းအတိုင္း မၾကာေသးခင္က သမၼအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ အားလုံးသိထားၿပီးျဖစ္ေသာ အစိုးရေဟာင္းႀကီးကို မြမ္းမံျပင္ဆင္ ဖာေထးကာ အစိုးရသစ္ဟု အမည္တပ္ က်န္းက်ိန္ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးအား ေဒဝါလီမဂၢဇင္းက အင္တာဗ်ဴးခြင့္ ရရွိခဲ့သျဖင့္ ေဒဝါလီ၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခန္႔အပ္ထားၾကေသာ ဖိုးရႈပ္၊ ႂကြက္စုတ္ႏွင့္ ဦးရုကၡစိုးတို႔က စိတ္ကူးတည့္ရာ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ဤသို႔ ဗ်ဴးခဲ့ၾကပါသည္။ရုကၡစိုး။ ။ ပထမဆံုး ေမးခြန္းအေနနဲ႔ ေမးခ်င္တာကေတာ့ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းဂိန္အေနနဲ႔ ထိုင္ခံုေပၚမွာ ထုိင္ေနတဲ့ ပံုက နည္းနည္း မရြံ႕မရဲ ျဖစ္ေနသလိုပဲ … ေအာက္က ဘယ္သူက တုတ္နဲ႔ ထိုးေနလို႔လဲ ခင္ဗ်။
သိန္းဂိန္။ ။ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးေပါ့ ...။ သူက တုတ္နဲ႔ ထိုးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ထိုင္ခံုေပၚမွာ ခ်ိန္ကုိက္ဗံုးတလံုး တင္ထားတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ သတိနဲ႔ ထုိင္ေနရတာပါ။
ဖိုးရႈပ္က ဓာတ္ပံု တျဖတ္ျဖတ္ရိုက္ေနသျဖင့္ ဦးရုကၡစိုးက ေမးခြန္းစေမးလိုကု္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ႂကြက္စုတ္ကေတာ့ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနေသာ ဒုသမၼတ ဦး ၈ လံုးကို အရုပ္ႀကီး ထင္ၿပီး ဟိုကိုင္ ဒီကိုင္ လုပ္ေနသည္။ ဦး ၈ လံုးက မလႈပ္ေပ။ ေနာက္ဆံုး ခါးကို ကလိသြားထိုးေတာ့မွ မ်က္ႏွာတည္ႀကီးႏွင့္ တခ်က္ တြန္႔သြားသျဖင့္ လန္႔ၿပီး ဦးရုကၡစိုးနား လာရပ္သည္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ အသက္ရွိတယ္ဗ်။ က်ေနာ္က အရုပ္မွတ္လို႔ သြားကိုင္တာ။
ဓာတ္ပံုရိုက္ေနသည့္ ဖိုးရႈပ္က ဆိုင္းဘုတ္တခုကို ႂကြက္စုတ္ျမင္ေအာင္ မ်က္စပစ္ျပလိုက္သည္။ ဆုိင္းဘုတ္တြင္ “ေမ်ာက္မ်ားကို မစရ” ဟု ေရးထားသည္။ ဦးသိန္းဂိန္က ထိုဆုိင္းဘုတ္ကို ဟိုဘက္ဒီဘက္ သြားလွန္လိုက္ရာ “ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ ဦးသိန္းဂိန္ႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတမ်ား” ဆုိသည့္စာသား ေပၚလာသည္။
ဦးသိန္းဂိန္က အရွက္ေျပ ပံုစံျဖင့္ “ရုတ္တရက္ ဆုိင္းဘုတ္ျပား ရွာမရလို႔ ေနပူေတာ္ ဆာဖာရီက ဆုိင္းဘုတ္တခုကို ျဖဳတ္လာၿပီး ေနာက္ေက်ာမွာ ေရးလိုက္ရလို႔ပါ” ဟု ရွင္းျပသည္။
ရုကၡစိုး။ ။ သမၼတႀကီးရဲ႕ မိန္႔ခြန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းတာပဲ။ ဘယ္သူ ေရးေပးတာလဲ။
သိန္းဂိန္။ ။ မိန္႔ခြန္းက ေကာင္းဆို ေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲ ေရြးထည့္ထားတာကိုး။ ဘယ္သူေရးလဲေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေသခ်ာေတာ့ မသိပါဘူး။ ဖတ္ဆိုလို႔သာ ဖတ္လိုက္တာ။ ေဆာ္ၾကမ္းလက္ခ်က္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။ သူက ေတာင္ေရး ေျမာက္ေရး ေရးေနက်ဆိုေတာ့ သူ႔လက္ခ်က္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ သမၼတႀကီးက သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရျဖစ္ေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္မယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ေနာ္။ ဘယ္လို ေဖာ္ေဆာင္မွာလဲ။
သိန္းဂိန္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒါက သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ အရင္ နအဖ အစိုးရက သိပ္ညစ္ပတ္တယ္ေလ။ အခု အစိုးရကလည္း အရင္ အေဟာင္းႀကီးကို နည္းနည္း ျပင္ဆင္ထားတာ မဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ရမွာေပါ့။ အခုေတာင္ က်ေနာ္ တံမ်က္စည္းလွဲေနတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္မယ္ဆိုလို႔။
ရုကၡစိုး။ ။ သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီလဲ။
သိန္းဂိန္။ ။ ပထမ အဆင့္အေနနဲ႔ တံမ်က္စည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဝယ္ထားပါတယ္။ ၾကမ္းတုိက္တာနဲ႔ ဖုန္သုတ္တာကေတာ့ လႊတ္ေတာ္တက္လာတဲ့ အမတ္ေတြ လုပ္သြားၿပီးပါၿပီ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျပာင္သြားၿပီ။ ပိုးအိမ္ေတြ၊ ျခေတြ၊ ပိုးဟပ္ေတြ ရွင္းရမယ္။ ႂကြက္ေတြကေတာ့ မႏုိင္ဘူးဗ်ာ။ ႂကြက္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုေတာ့ နည္းနည္း ဆူထားပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႂကြက္ေရာင္းရန္ရွိသည္ဆိုတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ေနရာအႏွံ႔ ခ်ိတ္ထားတယ္။
ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီးသြားသည့္ ဖိုးရႈပ္ အနားေရာက္လာၿပီး “ဒါနဲ႔ သမၼတႀကီး မိန္႔ခြန္းမွာပါတဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္ ဆိုတာကေကာ ဘာလဲဗ်။ တခါမွ မၾကားဘူးသလိုပဲ” ဟု ေမးလိုက္သည္။
သိန္းဂိန္။ ။ ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့အုပ္ခ်ဳပ္မႈလို႔ မေျပာဘဲ မေကာင္းတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈလို႔ ေျပာလို႔ ျဖစ္ပါ့မလားဗ်။
ရုကၡစိုး။ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းသြားပါၿပီ။ သမၼတႀကီးက သမၼတႀကီးဆိုေတာ့ အခု အစိုးရသစ္ က်မ္းက်ိန္ၿပီးခ်ိန္ လာမယ့္ ၃ လအတြင္း ဘာေတြမ်ား ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားထားပါသလဲ။
သိန္းဂိန္။ ။ လုပ္ရမွာေပါ့။ လုပ္ရမွာေတြက မ်ားလြန္းလို႔ ဘယ္က စလုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ပထမဆံုး ထိုင္ခံုေပၚမွာ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုး ေထာင္ထားတဲ့ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးနဲ႔ မိသားစု ေကာင္းမြန္ဖို႔ လုပ္ရမယ္။ ဒါမွ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္မိသားစုအတြက္ ေကာင္းမွာ မဟုတ္လား။
ဦးသိန္းဂိန္စကားအဆံုးတြင္ ေဘး၌ ရုပ္တည္ႀကီးႏွင့္ ရပ္ေနသည့္ ဦး ၈ လံုးက ဦးသိန္းဂိန္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္သည္။
သိန္းဂိန္။ ။ ေအာင္မေလးဗ်။ ဟုတ္ကဲ့ … ေနာက္ထပ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေပးရမယ့္သူထဲမွာ ခုနက ဆြဲဆိတ္လိုက္တဲ့ အဲ … ဒုသမၼတႀကီး ဦး ၈ လံုးအပါအဝင္ ခ်ဳိကုပ္ေတြ၊ ခ်ိဳျပဳတ္ေတြ အတြက္လည္း ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟိုဒင္း … ျပည္သူလူထု အတြက္ေကာ ဘာေတြ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္မွာလဲ။
သိန္းဂိန္။ ။ ဟာ … လုပ္ရမယ္ လုပ္ရမယ္။ ဒီလိုေလ … အေရးႀကီးတဲ့ အေျခခံ ကိစၥရပ္ေတြ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ ပညာေရး အတြက္ ေက်ာင္းေတြ … ေနာက္ေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးရံုႀကီးေတြ ...။
ဖိုးရႈပ္။ ။ သမၼတႀကီးက အဲဒါေတြ အရင္ဆံုး လုပ္ေပးမွာေပါ့ ဟုတ္လား … ဝမ္းသာလိုက္ …. လိုက္။
သိန္းဂိန္။ ။ ဒါကေတာ့ ဟို သီခ်င္းေလး ထဲကလိုပဲေပါ့ဗ်ာ။ မည္သူမဆို ကူညီသည္ ျဖစ္ေစ … မည္သူမဆို မကူညီသည္ ျဖစ္ေစ … ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကိုယ့္ဘဝသာလ်င္ … ဆိုတာေလ … ။ အဲလိုေပါ့ … အဲလိုေပါ့ ဟဲဟဲ ...။
ဖိုးရႈပ္။ ။ (သက္ပ်င္းခ်၍) ေတာ္ေသးတာေပါ့ … အျပည့္အဝ ဝမ္းမသာရေသးလို႔။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ျပည္သူလူထုကေတာ့ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ေနာ္။
သိန္းဂိန္။ ။ ဒါေပါ့ … ဒါေပါ့ ...။ ဒါက ေလာကရဲ႕ နိယာမ တရားပဲေလ။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုကလည္း ဒါနဲ႔ အသားက်ေနပါၿပီ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဒါနဲ႔မ်ား အစိုးရက ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳမယ္ ဆို။
သိန္းဂိန္။ ။ ဟုတ္လား … က်ေနာ္ အဲဒါ ေျပာမိလို႔လားဟင္ ...။ ေၾသာ္ သိၿပီ … ေျပာလိုက္တယ္၊ ေျပာလုိက္တယ္။ ေျပာတယ္ဆိုတာက ေျပာတာပဲေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္သူလူထုကလည္း က်ေနာ္ ေျပာရံုပဲ ေျပာတယ္ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူလူထုက သူမ်ား အားမကိုးဘူးဗ်၊ ကိုယ့္အားပဲ ကိုယ္ကိုးတာ ဟဲဟဲ။
ေနာက္ဆံုး “ဟဲဟဲ” မွာ ေဘးက ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ဦး ၈ လံုးက မ်က္လံုးတခ်က္ ေစြၾကည့္လိုက္သျဖင့္ ဦးသိန္းဂိန္က သြားၿဖဲကာ ရယ္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ သမၼတႀကီးရဲ႕ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ စတုတၳမ႑ိဳင္အေၾကာင္း တေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရတယ္။ စာနယ္ဇင္းေတြရဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေဝဖန္မႈကို ႀကိဳဆိုရမယ္ဆိုတာ တကယ္ေျပာတာလားဟင္။
သိန္းဂိန္။ ။ တကယ္ေျပာပါ့မလားဗ်ာ … အဲ … တကယ္ေျပာတာပါဗ်ာ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေဝဖန္မႈဆိုတာက သိတယ္မဟုတ္လား။ ေကာင္းတာေျပာရင္ လက္ခံမယ္၊ မေကာင္းတာ ေျပာရင္ေတာ့ … အင္း ဒါက်ေတာ့ အပ်က္သေဘာ ေဆာင္သြားၿပီေလ။ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းက လြတ္လပ္မႈ အျပည့္ရွိပါတယ္။ အခုလည္း က်ေနာ့္မိန္႔ခြန္းကို ဝုိင္းၿပီး ေဝဖန္ေရးသားၾကတာ အကုန္ ေဖာ္ျပခြင့္ေပးတာပဲ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဒါကေတာ့ အားလံုးက သမၼတႀကီးမိန္႔ခြန္းက ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ဝုိင္းခ်ီးက်ဴးၾကတာပဲဟာ။
သိန္းဂိန္။ ။ ဒါအမွန္တရားပဲေလ ...။ တကယ္ေကာင္းလို႔ ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ေရးတာ ႀကိဳဆိုရမွာေပါ့။
ရုကၡစိုး။ ။ သမၼတသစ္အေနနဲ႔ အက်ဥ္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လႊတ္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ လူေတြက ေမွ်ာ္လင့္ေန ၾကတယ္ဗ်။ အဲဒီ အစီအစဥ္ ရွိလား။
သိန္းဂိန္။ ။ ဒါကေတာ့ သူတို႔ လြတ္ရမယ့္ ရက္ေရာက္ရင္ လြတ္ပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္လည္း လြတ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္း ေနပါတယ္။ ဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔ကေတာင္ ဖမ္းမိတဲ့ ပိုးဟပ္ ၂ ေကာင္ကို လႊတ္ေပးလုိက္ပါ ေသးတယ္။
ဖုိးရႈပ္။ ။ ေၾသာ္ ရွင္းပါၿပီ ရွင္းပါၿပီ။ အခုလို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးက က်ေနာ္တို႔ ေဒဝါလီ မဂၢဇင္းကို အင္တာဗ်ဴး အရင္ဆံုး ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး ကမၻာလံုးေလာက္ တင္ပါတယ္။
သိန္းဂိန္။ ။ က်ေနာ္ကလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခဏေနဦးဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ့္ အင္တာဗ်ဴးကို ေရးရင္ တခု ထည့္ေရးဦး။ က်ေနာ္တို႔ အစိုးရ အဖြဲ႕ဟာ သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ တေန႔ကို ေရ ၅ ခါ ခ်ိဳးတယ္။ ခ်ိဳးတုိင္းမွာ ဆင္ေခ်းတံုးဆပ္ျပာနဲ႔ ေသခ်ာ တုိက္တယ္ ဆိုတာေလးပါ ထည့္ေရးေနာ္။
ဖုိးရႈပ္က “စိတ္ခ် စိတ္ခ် ထည့္ေရးလုိက္မယ္” ဟု ေျပာေနစဥ္ တံခါးေပါက္သို႔ ေလွ်ာက္သြားေသာ ႂကြက္စုတ္မွာ သမၼတႀကီး ေဘးတြင္ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနေသာ ဒုသမၼတ ေဒါက္ခ်ာေအာက္ယမ္းကို တုိက္မိသျဖင့္ လဲက်သြားေလသည္။
ဦးရုကၡစိုးက ေဒါက္ခ်ာေအာက္ယမ္းကို လက္လွမ္းေပးၿပီး ထူမည္ျပဳစဥ္ သမၼတႀကီးက “ေန … ေန … မထူနဲ႔ေတာ့ … အဲဒါက အရုပ္ႀကီးဗ်။ ေဒါက္ခ်ာေအာက္ယမ္းက အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့အခါ ပါေအာင္ အရုပ္ တရုပ္ ထားခဲ့တာ” ဟု လွမ္းေျပာလိုက္ေလ၏။ ။
No comments:
Post a Comment