ဦး႐ုကၡစိုးတေယာက္ ရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိကာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳ အခင္းအက်င္းမ်ားကို လွည့္လည္ စနည္းနာ လ်က္ရွိေလသည္။
ဒီမိုကေရစီ ေလဒီႀကီးခရီးစဥ္မ်ားတြင္ ပရိသတ္တို႔ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားမႈ၊ တအိမ္တေယာက္ မတက္မေနရဟူေသာ ႀကံ့ဖြတ္ အမတ္ မ်ား ၏ ေရွးမူမပ်က္ ဆင့္ေခၚမႈမ်ားမွသည္ ၿပိဳင္ဘက္ အမတ္ေလာင္း အခ်င္းခ်င္း ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိုးႏွက္မႈ၊ ဒီမို အမတ္ေလာင္း မဲဆြယ္ပြဲကို ေလးခြႏွင့္ေခ်ာင္း၍ သမေလသျဖင့္ စတိတ္မန္႔ ထုတ္ရမႈအထိ ဒီမိုကေရစီနည္းက်က် အခင္းအက်င္းႀကီးကား ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ၁၀ ရက္သာလိုေသာ ျမန္မာျပည္ဝယ္ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိေပသတည္း။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တေနရာဝယ္ ေျပာင္းဖူးတဖူး ကိုင္ေျမွာက္ထားေသာ ေနာက္ေတာ္ပါႏွင့္ ခ်ီတက္လာေသာ နဖူးေျပာင္ေျပာင္၊ တိုက္ပံုႏွင့္ လူတ ဦး ကို ဥကၠလာေတာင္ပိုင္းၿမိဳ႕ တေနရာဝယ္ ဦး႐ုကၡစိုး လွမ္းေတြ႔ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဦး႐ုကၡစိုးကား ဥကၠလာေတာင္ပိုင္း နတ္မင္းႀကီးအား စံုစမ္းသမႈ ျပဳရေလေတာ့သည္။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ သယ္ … ျမန္မာျပည္ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္ေနပါကေရာလား။ ေျပာင္းဖူးသည္ေတာင္မွ တိုက္ပံုနဲ႔ ေျပာင္ဖူး သယ္ေပး မယ့္ လူငွားနဲ႔ပါကလား။ တယ္တိုးတက္ေနပါေပါ့ ဥကၠလာနတ္မင္းႀကီးရဲ႕။
ဥကၠလာေတာင္ပိုင္း နတ္မင္းႀကီး ။ ။ ဖြတ္ … စားတဲ့ ယာေတာ္ကြမ္းေတာင္ ထြက္က်ကုန္ၿပီ။ ဘယ္ကလာ ေျပာင္းဖူးသည္ ရမွာတုန္း၊ က်ဳပ္အပိုင္စား နယ္ထဲမွာ လမ္းေတြ တျခမ္းပဲရွိတာ ဒင္းလက္ခ်က္ေပါ့။ ခု ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္မယ့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ေဟာင္း ႀကံ့ ဖြတ္ပါတီကေပါ့ဗ်။ ဒင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဝန္ျဖစ္စဥ္က သစ္ပင္ေတြ ခုတ္ခုတ္ပစ္လို႔ က်ဳပ္ေတာင္ စံနန္းခဏခဏ ေျပာင္းခဲ့ရပါေပါ့လား။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ ေၾသာ္ မဲဆြယ္တဲ့ အေနနဲ႔ ေျပာင္းဖူး ေဝတယ္ထင္ပါ့၊ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။
ဥကၠလာေတာင္ပိုင္း နတ္မင္းႀကီး ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး၊ ခ်င္းမိုင္ ဦး႐ုကၡစိုးရဲ႕၊ နတ္မ်က္စိနဲ႔ ေသခ်ာၾကည့္ပါဦးဗ်။ ဒါ ယၾတာဗ်၊ ယၾတာ၊ ေျပာင္း ဖူး မွာ “မ” လို႔ ေရးထားတယ္။ ေျပာခ်င္တာက “မေျပာင္းဘူး” ေပါ့ဗ်ာ။ မေျပာင္းရေရးေပါ့။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ ဒါျဖင့္ လြဲေပတာပဲ ဥကၠလာနတ္မင္းႀကီးရဲ႕။ ေျပာင္းဖူးတို႔မည္သည္ “အျပဳတ္” ခံရစၿမဲကိုးဗ်။ ဒီပါတီေတာ့ ေျပာင္းဖူးေဆာင္မွ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ “ျပဳတ္” ေတာ့မွာပဲဗ်ိဳ႕။
ေျပာေျပာဆိုဆို ဦး႐ုကၡစိုးသည္ ဟိုမွသည္မွ နာမ္သေဘာႏွင့္ ဆက္လက္ေရြ႕ေလ်ာေနရာ တေနရာအေရာက္ဝယ္ “ေကာင္းတာကို ေကာင္း တယ္ မေျပာတာ မေကာင္းတာပဲ” စသျဖင့္ ဗိုလ္သံမေပ်ာက္သည့္ အာဏာသံ ပါဏာသံကို နတ္နားၾကားရေလ၏။
ဦး႐ုကၡစိုးက စူးစမ္းအပ္သည္ရွိေသာ္ ယမကာႏွစ္ခြက္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုမူးယစ္ခန္းလုပ္ေနေသာ မ်က္လံုးေမွးေမွး ဝဝအစ္အစ္ ဂ်ာနယ္လစ္ ႀကီး တဦးႏွင့္ အဆီျပန္ေနေသာ မ်က္ႏွာတင္းတင္းႏွင့္ လူတဦးကို ေတြ႔ရွိရေလသည္။ ေသခ်ာၾကည့္႐ႈလိုက္သည္ရွိေသာ္ ႀကံ့ဖြတ္ ပါတီ ေခါင္း ေဆာင္တဦးျဖစ္သူ စက္မႈဖ်က္မႈ ဝန္မင္းေဟာင္း ျဖစ္ေတာ့သကိုး။
ဂ်ာနယ္လစ္ ။ ။ ၿပိဳင္ဘက္ ဒီမုိကေရစီ ေလဒီႀကီးက ျပည္သူ႔ေမတၱာ လွည့္လည္ ခံယူေနတုန္း အဘတို႔က ဘယ္သူႀကိဳးတုပ္ထားလို႔ ၿငိမ္ ေနတာတုန္း။
စက္မႈဖ်က္မႈ ဝန္ေဟာင္း ။ ။ မၿငိမ္ပါဘူး။ ေနသာၿပီး လူစံုတဲ့ေန႔မွာ “ျမန္မာ့ေႏြဦး” လုပ္မလို႔ စီမံေနပါတယ္။ Image ေကာင္းေအာင္ ပံုႏွိပ္ တိုက္ေကာင္းေကာင္းမွာလည္း အပ္ထားပါတယ္။ လူစည္တာကေတာ့ကြာ … ဟဲ … ဟဲ .. အရင္လို တအိမ္တေယာက္ မလာမေနရဆို ကြင္းလံုးေတာင္ လွ်ံသြားဦးမယ္။ မလုပ္ခ်င္ေသးလို႔ပါ … ဟဲ ဟဲ။
ဂလု … ဂလု … ဂြပ္ (ဖန္ခြက္ေမာ့သံ)။
ဂ်ာနယ္လစ္ ။ ။ ဒါဆို အဘတို႔ပါတီက မဲေတြ ရမယ္ ေသခ်ာတယ္ေပါ့။
စက္မႈဖ်က္မႈ ဝန္ေဟာင္း ။ ။ ႀကိဳတင္မဲေတြ ရွိပါတယ္ေလ။
ဂ်ာနယ္လစ္ ။ ။ ဒီမိုကေရစီ ေလဒီႀကီး မဲဆြယ္တဲ့အေပၚ ဘယ္လိုျမင္တုန္း။
စက္မႈဖ်က္မႈဝန္ေဟာင္းသည္ ႐ုတ္ခ်ည္း တင္းမာေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ -
စက္မႈဖ်က္မႈ ဝန္ေဟာင္း ။ ။ သူဟာ က်ေနာ္တို႔ ေကာင္းတာကို ေကာင္းတယ္လို႔ မေျပာတဲ့အတြက္ ေကာင္းတဲ့သူေတြကို ေကာင္းတယ္ မ ေျပာႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့ မေကာင္းတဲ့သူလို႔ ေကာင္းေကာင္း ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
နတ္တို႔တန္ခိုးျဖင့္ နားေထာင္ေနေသာ ဦး႐ုကၡစိုးမွာ ျမန္မာစကားကို ျမန္မာလို နားမလည္ ျဖစ္သြားကာ စိတ္ပ်က္ၿပီး ဆက္လက္ ထြက္ ခြာလာေလသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စာသင္ေက်ာင္းတခု အရိပ္သို႔ ခိုကပ္ခိုက္ “ျခစ္ခ်င္တာကို ျခစ္သြားပါ”၊ “ျခစ္ခ်င္တာကို ျခစ္သြားပါ” ဟူေသာ ထူးျခားေသာ အသံကို ၾကားရေလ၏။ စနည္းနာထြက္လာေသာ ဦး႐ုကၡစိုးလည္း ေလ့လာသမႈ ျပဳရျပန္ေလသည္။
ႀကိဳတင္မဲေပးပြဲဟူေသာ နဖူးစည္း စာတမ္းေအာက္ဝယ္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ ထိုင္ေနေသာ ဆရာေလာင္း၊ ဆရာမ ေလာင္းေလး မ်ား ကို ေတြ႔ရသတတ္။ ေရွ႕တြင္ကား ခန္႔ခန္႔ႀကီး ထိုင္ေနေသာ ဆရာႀကီးတဦး၊ အခန္းပတ္လည္အတြင္းဝယ္ မ်ားျပားေသာ အေစာင့္ အၾကပ္ မ်ားကို ေတြရေလ၏။
ဆရာႀကီး ။ ။ မဲေပးမယ့္ စာအိတ္မွာ နာမည္ေရးထားတယ္ … ဟဲ ဟဲ … ျခစ္ခ်င္တာကို ျခစ္သြားပါ၊ ျခစ္ခ်င္တာကို ျခစ္သြားပါ။
ႀကိဳတင္မဲေပးရမည့္သူမ်ားက တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ကာ အႀကံအိုက္လ်က္ ရွိၾကကုန္၏။ ဦ႐ုကၡစိုး၏ နတ္မ်က္စိဝယ္ သူတို႔အားလံုးအေတြး၌ ေဒါင္း႐ုပ္ကေလး နံေဘးဝယ္ အမွန္ကေလးမ်ား ျခစ္လိုက္ၾကသည္ကို ျမင္ရေသာ္လည္း စာရြက္ေပၚ၌ကား ျခေသၤ့ ေဘး၌သာ ကတုန္ကယင္ျဖင့္ အမွန္ျခစ္လိုက္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရေလေတာ့၏။
လြတ္လပ္၍ တရားနည္းက်ေသာ ႀကိဳတင္မဲေပးပြဲႀကီးပါတကားဟု သံေဝဂရလ်က္ ဦး႐ုကၡစိုးသည္ ေနာက္ေၾကာင္းလွည့္ ျပန္မည္ရွိေသာ္ ဟိုတယ္တခုေရွ႕ဝယ္ ရဲေတြ စစ္သားေတြ ေယာက္ယက္ခတ္ျမင္ရသျဖင့္ စပ္စုရျပန္ေခ်သည္။
ဤတႀကိမ္၌ကား ဆိုင္ရာနတ္မင္းတို႔ကို အပူမကပ္ေတာ့ၿပီဟု ကိုယ္ထင္ျပလ်က္ ေဒါင္း႐ုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါေသာ ဂ်ာနယ္ကို ဖတ္႐ႈေန သည့္ ဆိုကၠားဆရာထံ ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္းေလသည္။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ ဒီမယ္ ေမာင္မင္းဆိုကၠားဆရာရဲ႕၊ ရဲေတြ လူေတြ ေယာက္ယက္ခတ္လို႔ပါလား။ ဘာျဖစ္သတုန္း။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ ေၾသာ္ ဇာတ္ပြဲနားလို႔ နတ္ဝတ္နတ္စားနဲ႔ အစာေၾကေဆးလိုက္ေရာင္းေနတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ႀကီးထင္ပါ့။ အဲဒီဘက္ မသြားနဲ႔ဗ်ိဳ႕၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လာလို႔ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံျခားသားကို ဟိုတယ္မွာ ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားတာဗ်။
ဇာတ္ပြဲမွ အစာေၾကေဆးေရာင္းသူဟု ဆိုကၠားဆရာက ထင္ေနသျဖင့္ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ဦး႐ုကၡစိုးသည္ သတင္းကို ပိုစိတ္ဝင္စားသည္ျဖစ္၍ ဆက္လက္ စပ္စုရေလသည္။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ ဟ … အစိုးရက မွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ရမယ္ ေျပာထားၿပီး လာၾကည့္မယ့္သူကို လက္မခံဘူးလားကြ။
ဆိုကၠားဆရာ ။ ။ သူတို႔ ဖရီးအန္ ဖဲက ဦးေလးသိတဲ့ အတိုင္းပဲေလ။ ခုေတာင္ ဒီေလာက္ မဲစာရင္းေတြ ေပ်ာက္ေနတာကိုး။ က်ေနာ္နဲ႔ က် ေနာ့္မိန္းမ မဲစာရင္းထဲ မပါဘူးဗ်။ က်ေနာ့္သား ၄ ႏွစ္ေကာင္နဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ကဆံုးတဲ့ ေယာကၡမက်ေတာ့ မဲစာရင္းထဲ ပါတယ္ဗ်။
ဦး႐ုကၡစိုး ။ ။ ေဟ … ဟုတ္သလားကြ။
ထို႔ေနာက္ ဦး႐ုကၡစိုးကား ေရြးေကာက္ပြဲ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ဝင္လာသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားကို ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားရာ ဟိုတယ္ အနီး တိုးကပ္ လာခဲ့ ေလသည္။
“ေၾသာ္ … ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကားက ျဖတ္လုတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေတာ့မွာပါကလား” ဟု ေရရြတ္မိ လိုက္ ေလ၏။ ထိုစဥ္ ေနာက္နားဆီမွာ “ဟ … ဒီမွာလည္း ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ေစာင့္ၾကည့္သူတေယာက္ ေရာက္ေနတယ္ေဟ့” ဟူေသာ ေအာ္ဟစ္သံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ အက္စ္ဘီဟု အမ်ားေခၚၾကသည့္ အရပ္ဝတ္ႏွင့္ “အရမ္းဖမ္း ရဲအဖြဲ႔” တဦးကို ေတြ႔လိုက္ရ ေလ သည္။
အမွန္တကယ္လည္း ဦး႐ုကၡစိုးသည္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ စနည္းနာရန္ ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္ေပရာ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ နတ္မင္း၊ စည္ပင္သာယာေစာင့္ ဘိုးဘုိးႀကီးတို႔ကိုပင္ ႏႈတ္မဆက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေကြးေသာလက္ မဆန္႔မီ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးမီ ခ်င္းမိုင္ ၿမိဳ႕ ဒြိဳင္ဆူးထက္ေတာင္ေပၚရွိ စံရာဘံုနန္းသို႔ အေျပးကေလး ျမန္းရေလေတာ့သတည္း။
“ဘာလဲဟဲ့ … ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ … ဘာလဲဟဲ့ … ၾကားက ျဖတ္လုတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ”
No comments:
Post a Comment