ေရာင္းစားခံထားရသူ တဦး၏ တိုင္ၾကားခ်က္အရ ခြ်န္ဘူရီၿမိဳ႕နယ္၊ အေခ်ာင္းေလွဆိပ္တြင္ စုံစမ္းစစ္ေဆးၿပီး ထုိင္း လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ ဖ်က္ေရး အဖဲြ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ သြားေရာက္ ကယ္တင္ႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ထိုင္း ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာျပည္သားမ်ား အသင္း တာဝန္ခံ တဦး ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ေသာင္းက ဧရာ၀တီ သို႔ ေျပာသည္။
“အဲဒီမွာ ရွိတဲ့ ေလွဆိပ္ရဲ႕ အေျခအေနကို ကားနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ အခ်က္အလက္ ဓာတ္ပုံ၊ ဗီဒီယိုေတြ ကားထဲကေန လွ်ိဳ႕၀ွက္လုပ္ခဲ့ရတယ္၊ ၂၀ ရက္ေန႔ မနက္ ၁ နာရီ ကတည္းက အိပ္ယာက ထ၊ ၃ နာရီမွာ အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ထားၿပီးေတာ့မွ ၃ နာရီခြဲေက်ာ္ ေလွကပ္ၿပီ ေသခ်ာ တာနဲ႔ အုပ္စုခြဲၿပီး က်ေနာ္တို႔ အဲဒီေလွဆိပ္ကုိ စီးႏိုင္ခဲ့တယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားသည္ ၇ လ မွ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္သည္အထိ ပိတ္ေလွာင္ ခုိင္းေစခံခ့ဲရသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး အခေၾကးေငြ မရရိွၾက ေၾကာင္း သိရသည္။
“ေလွေပၚမွာ ေန၊ ေလွေပၚမွာ စား၊ ကမ္းေပၚတက္တဲ့အခါ အခန္းထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားတယ္၊ ၿခံတံခါး ေသာ့ခတ္ထားတယ္၊ အေစာင့္ ၂ ေယာက္ ရွိတယ္၊ ဘယ္မွ ထြက္မရဘူး”ဟု ဦးေက်ာ္ေသာင္းက ဆက္ ေျပာသည္။
ေရလုပ္သား အျဖစ္ ေရာင္းခံစားရသူမ်ားထဲတြင္ ကရင္ တိုင္းရင္းသား အမ်ားစု ျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလး ၃ ဦး ပါ၀င္ ေန သည္ဟု ဆုိသည္။
လူကုန္ကူးသူဟု ယူဆရသူ ထုိင္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၆ ဦးကုိလည္း ေဒသခံအာဏာပုိင္မ်ားက ဖမ္းဆီးလုိက္ၿပီး၊ ေရာင္းစား ခံထားရ သူမ်ားကုိ ႏြန္ထဘူရီႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ထားေၾကာင္း သိရ သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ အလုပ္အကုိင္ ရရွိေရး အတြက္ ပြဲစားတခ်ဳိ႕ကို အားကိုးကာ အဖမ္းအဆီး အစစ္အေဆး ထူေျပာသည့္ ထိုင္းႏိုင္ ငံသို႔ ေန႔စဥ္ ေရာက္ရိွေနၾကၿပီး အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြေနၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၌ အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ုံ အပါအ၀င္ ေစ်း၊ စားေသာက္ဆုိင္၊ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း၊ အိမ္ေဖာ္၊ လိင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး ေခါင္းပံု ျဖတ္ခံရျခင္းမ်ား မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ ႔ေနၾကေၾကာင္း သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဧၿပီလ၂၅ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ထိုင္းႏွင့္ ျမန္မာ လူကုန္ကူးမႈ ပူးေပါင္း တိုက္ဖ်က္ေရး နားလည္မႈ စာခြ်န္လႊာကို ႏွစ္ႏုိင္ငံ တာ၀န္ရွိသူမ်ား လက္မွတ္ ေရးထိုး ၾက ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း လာေရာက္ အလုပ္ လုပ္ေနေသာ ေရႊ ့ေျပာင္း ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္း ၀န္းက်င္ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း အလုပ္ သမား အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္းထားသည္။
No comments:
Post a Comment