ေမး။ ။ နို၀င္ဘာ ၂၆ ရက္ကေန ၂၈ ရက္ေန႔ထိ ၃ ရက္ၾကာ က်င္းပသြားတဲ့ အစည္းအေဝးက ဘာအစည္းအေဝးလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ရပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္တဲ့ အစည္းအေဝးပါ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ဘာေၾကာင့္ မၿငိမ္းခ်မ္းေသးသလဲ။ က်မတို႔ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေဒသမွာလည္း မေအးခ်မ္းေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဆူပူမွုေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီ မၿငိမ္းခ်မ္း ေသးဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးတာလည္း မေအာင္ျမင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္မေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ တေယာက္နဲ႔တေယာက္၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးနဲ႔တမ်ိဳး၊ အဖြဲ႕တဖြဲ႕ နဲ႔တဖြဲ႕ ယုံၾကည္မွု မရွိၾကေသးလို႔ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖို႔ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ရမယ္။ ယုံၾကည္မွု မရွိရင္ ဘယ္လိုဘဲ ေဆြးေႏြးေဆြးေႏြး မေအာင္ျမင္နိုင္ဘူး။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြလည္း စာခ်ဳပ္မွာ အပစ္ရပ္ဖို႔ လက္မွတ္ထိုးၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတုန္း။ ယုံၾကည္မွု မရွိလို႔။ ယုံၾကည္ေအာင္လည္း လုပ္ေဆာင္တာ မရွိေသးလို႔။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရရယူဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပဳလုပ္ရတာပါ။
ေမး။ ။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေဆြးေႏြးပါသလဲ။ ေက်နပ္အားရမွု ရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ စစ္တပ္၊ ပါတီ၊ လူမွုအဖြဲ႕၊ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕၊ စာေပ/ယဥ္ အဖြဲ႕၊ ျပည္သူ စတဲ့ အဖြဲ႕ေပါင္းစုံ က လာၾကတယ္။ အားလုံးကိုေရာၿပီး အုပ္စုလိုက္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ အဖက္ဖက္က ပါ၀င္ရမယ္။ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စသျဖင့္ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာကို ေဆြးေႏြးတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္တဲ့ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာ ရွင္ေတြလည္း သူတို႔ရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ေျပာျပတယ္။ အျဖစ္မွန္ အျမင္မွန္ ကိုသိၿပီး ယုံၾကည္မွုရေအာင္ ဘယ္လို လုပ္သင့္သလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ယုံၾကည္မွုရွိရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖို႔ လြယ္သြားမယ္။
ေမး။ ။ အစည္းအေဝးမွာ အဆင္မေျပတာေတြ နားလည္မွု မရတာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ။ မရွိပါဘူး။ သၽွမ္းျပည္က သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ သာမက ကခ်င္ျပည္၊ မႏၲေလးတိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းက သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ၊ ျပည္ပက သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း လာတက္ၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးရတာ အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံေတြက ခပ္မ်ားမ်ား ဆင္တူေနၾကေတာ့ ေျပာရဆိုရတာ နားလည္မွုရွိၾကတယ္။ နားလည္လြယ္တယ္။
ေမး။ ။ အာဏာပိုင္ေတြ ေႏွာင့္ယွက္တာေတြ ရွိလား။
ေျဖ။ ။ မရွိပါဘူး။ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းလည္း လာတက္ၿပီး ဒီလိုအစည္းအေဝးမ်ိဳး ရွိသင့္တာၾကာၿပီ။ ေနာက္ေနာင္လည္း ဒီလိုအစည္းအေဝးရွိမယ္ဆိုရင္ ကူညီေပးမယ္ လို႔ ေျပာသြားတယ္။
ေမး။ ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေႏွာင္ပိုင္းမွာ ဒီလိုအစည္းအေဝးဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္လို႔ ေျပာနိုင္တယ္။ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ေတြ႕ဆုံတဲ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္လို႔လည္း မမွားဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရး အတြက္ ဘာေတြမ်ား ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္းရွာေဖြတဲ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘာမွမဆုံးျဖတ္ပါဘူး။ အခ်က္အလက္ေတြ ယူလာၿပီး ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးတာပါ။ အဖက္ဖက္က လာေရာက္ေဆြးေႏြးၿပီး ဒီလိုလုပ္သင့္တယ္၊ ဒီလိုျပဳျပင္သင့္ တယ္ဆိုၿပီး အႀကံေပးတာကို နိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔၊ တိုးတက္ဖို႔ ယူသုံးနိုင္ေအာင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေနာင္မွာလည္း ဒီလိုအစည္းအေဝး လုပ္ပါအုံးမယ္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဆြးေႏြး ရမဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြလည္း မ်ားတယ္။ အခ်ိန္လည္း သိပ္မရေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ အဆင့္ထိေတာ့ မေရာက္ဘူး။ ေနာက္ေနာင္ဆိုရင္ ဆုံးျဖတ္နိုင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ပါတယ္။
ေမး။ ။ သၽွမ္းတပ္ဖြဲ႕ဆိုလည္း ၂ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ရွိတယ္၊ သၽွမ္းပါတီဆိုရင္လည္း ၂ ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ရွိတယ္။ ျပည္သူ ေတြက သူတို႔ကို ေပါင္းစည္းေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒီကိစ္စနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါလည္းေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ အလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႕လည္း သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ေနထိုင္တဲ့ေဒသကို သြားေရာက္ၿပီး ဆႏၵေကာက္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေလာက္က လက္နက္ကိုင္တပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ နိုင္ငံေရးပါတီဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ကို ေပါင္းစည္း ေစခ်င္ၾကတယ္။ မေပါင္းစည္းနိုင္ရင္လည္း ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔၊ ေနရာ၊ တာ၀န္ခြဲေဝၾကဖို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ့ဆႏၵပါ။
ေမး။ ။ ဒီအစည္းအေဝးကေန သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ စကားကို ျပည္သူေတြ သိရွိေအာင္ ဘာမ်ားမွာၾကားခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီအစည္းအေဝးမွာ ေဒသအသီးသီးက လူငယ္အဖြဲ႕လည္း ပါ၀င္တယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ အသီးသီးလည္း လာတက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လည္း အခ်က္အလက္ေတြကို ျပန္ေျပာၾကမွာပါ။ ျပည္သူေတြလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ၾကဖို႔၊ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၾကဖို႔၊ မာနေတြ ေလၽွာ့ၾကဖို႔၊ တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ဘဲ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ သယ္ပိုးဖို႔၊ ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ျပန္လာၿပီး တိုင္းျပည္အက်ိဳးသယ္ပိုးၾကဖို႔ အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ ၾကသူေတြအားလုံးက ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။
၃ ရက္တာကာလ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္၊ လက္ရွိ သၽွမ္းနိုင္ငံေရး၊ စီးပြါးေရး၊ လူမွုေရး၊ စာေပ ယဥ္ေက်းမွု၊ သယံဇာတႏွင့္ သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာမ်ား၊ သၽွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားေနထိုင္ရာေဒသမ်ားတြင္ ရာစုႏွစ္တဝက္ၾကာ ခံစားေနရေသာ နိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ား ပကတိအေျခအေနမ်ားကို စာတမ္း ၂၃ ေစာင္ျဖင့္ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စာတမ္း ၂၃ ေစာင္အေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္တဲ့လူေတြက ေခါင္းစဥ္အလိုက္အုပ္စုခြဲၿပီး သေဘာထားေပး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲမွာၿပီးဆုံးတဲ့ရက္မွာဘဲ လူထုထံက ေကာက္ယူထားတဲ့ ဆႏၵသေဘာထားစစ္တမ္းေတြရဲ့ အေျဖကို စုစည္းၿပီး တင္ျပေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment