Monday, November 26, 2012

မုဒိမ္းက်င့္ရန္ႀကိဳးပမ္းမႈအား နစက စခန္းမွဴးက ညွိႏိႈင္းေပးတဲ့အတုိင္းလက္ခံမလားေမး၊ ေက်နပ္မႈမရွိ၍ ရဲစခန္းတြင္ ဆက္လက္အမႈဖြင့္

စိုးမင္း

ရခိုင္ျပည္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ေျမာက္ပုိင္းရွိ ဇမၼဏီး ခမီးရြာတြင္ ေနထိုင္သည့္ မယုိင္ႏုအား ကု လားမ်ားက မုဒိမ္းက်င့္ရန္ႀကိဳးပမ္းမႈအ ေပၚ ေက်ာင္းေတာင္ေက်း ရြာရွိ စခန္း (၂၁) နစက စခန္း သုိ႔ သြားေရာက္ တုိင္ၾကားရာ နစက စခန္းမွဴးက ညွိႏိႈင္းေပးသည့္အတုိင္း လက္ခံမလား ဟု ေမးျမန္းျခင္း အေပၚ ေက်နပ္မႈမရွိ၍ ဘူးသီးေတာင္ရဲစခန္းတြင္အဆုိပါအမႈအားဆက္လက္ အမႈဖြင့္ထားေၾကာင္း သိရွိ ရသည္။

မယဥ္ႏုမိခင္ႏွင့္အတူလိုက္ပါသြားခ့ဲေသာ ပဲသဒူေက်းရြာေန ဦးသာထြန္းေအာင္က "ကုလားေတြ မု ဒိမ္းက်င့္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈကုိ နစက ရဲစ ခန္းမွာ သြားေရာက္တုိင္ၾကားပါတယ္။ စခန္းတာဝန္ခံက ျဖစ္စဥ္ကို ေမးျမန္းၿပီး ေနာက္ေန႔တြင္ ျပန္ လာရန္ ခ်ိန္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ (၄-၁၁-၂၀၁၂)ေန႔မွာ ခ်ိန္းဆိုတဲ့အတိုင္း သြားေရာက္ ထြက္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္/သံုးရက္ေနၿပီး ျပန္လာရန္ ခ်ိန္း ဆိုပါတယ္၊ ခ်ိန္းဆိုတဲ့ အတုိင္းသြားေတာ့ နစကစခန္းမႉးက သူတို႔ ညွိႏႈိင္းေပးတဲ့အတိုင္း လက္ခံ မလားလို႔ ေမးပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ မိခင္ေဒၚေရႊမက ဥပေဒအ တိုင္း ရွင္းေပးမယ္ဆိုရင္ လိုက္နာ ပါမယ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ စခန္းမႉးက ေဒါသထြက္ၿပီး ခံုကို တုတ္နဲ႔ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဒိုင္း၊ ဒိုင္းနဲ႔ ႐ိုက္ ပစ္လိုက္တယ္။ ထြက္သြားၾက ထြက္သြားၾက တိုင္ခ်င္ရာမွာ သြားတိုင္ေတာ့လို႔ေျပာၿပီး ျပန္ ခိုင္းလိုက္ ပါတယ္။" ဟု ျပန္လည္ေျပာၾကား သည္။

၃-၁၁-၂၀၁၂ေန႔ ညေန (၄းဝဝ)နာရီခန္႔တြင္ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းခြင္မွ ျပန္လာစဥ္ တင္းေမေက်းရြာအုပ္စုေန ဘဂၤလီကု လား တစ္စုက အဓမၼျပဳက်င့္ရန္ အတင္းဆြဲေခၚယူျခင္းခံခဲ့ ရေၾကာင္း သိရသည္။

မိခင္ျဖစ္သူက "ကၽြန္မကေမာလာတာနဲ႕ ရြာကိုမေရာက္ခင္ ေခ်ာင္းခြဆံုမွာ ခဏနားၾကပါတယ္။ ရြာက လက္ယာဘက္ေခ်ာင္း အတိုင္း သြားရမွာပါ။ ခဏနားတုန္း သမီးကို လက္ဝဲဘက္ေခ်ာင္းေကာက္မွာ သျဗဳသီးခူးဖို႔ ခိုင္းလိုက္ပါ တယ္။ သြားရမယ့္ ေနရာက နားတဲ့ေနရာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာပါ။ သ မီးထြက္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ ဝါးခုတ္ကုလားငါးေယာက္ လက္ဝဲ ဘက္ေခ်ာင္း ကို တက္သြားတာ ေတြ႔လိုက္ပါ တယ္။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ သမီး ေအာ္သံၾကားရလို႔ လိုက္သြားေတာ့ သမီးထြက္ေျပးလာပါ တယ္၊ သမီးကိုေမးတဲ့အခါ ကုလားေတြ အတင္းဆြဲ ေခၚလို႔ ထြက္ေျပးလာတာလို႔ ျပန္ေျပာ ပါတယ္" ဟု ျဖစ္စဥ္အား ရွင္းျပ သည္။

"က်မ သျဗဳသီးခူးေနတုန္း ကုလားတစ္ေယာက္က လက္ကိုလာဆြဲပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေက်ာဘက္ကေနဖက္ထားၿပီး ပါးစပ္ကိုအတင္း ပိတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေၾကာက္လို႔ အတင္း႐ုန္းကန္ရင္း အေမ့ကိုေအာ္ ေခၚပါတယ္၊ အေမလုိက္လာတာ သိ ေတာ့မွ ကၽြန္မကိုလႊတ္ ၿပီး ထြက္ေျပးသြားၾကပါတယ္" ဟု မယဥ္ႏုက ဆက္လက္ေျပာ ၾကား သည္။

ေက်ာင္းေတာင္ေက်းရြာရွိ စခန္း (၂၁) နစက စခန္းတြင္ တုိင္ၾကား၍မရသျဖင့္ ရဲစခန္းတြင္ တုိင္ၾကား ရန္ ထြက္လာေသာ မယဥ္ႏုႏွင့္ဖ ခင္အား တင္းေမကုလားရြာမွ ကုလားမ်ားက တားဆီးၿပီး ရြာထဲသုိ႔ေခၚ သြားကာ အမႈအားဆက္လက္ တိုင္ၾကားမႈမျပဳလုပ္ရန္ ေက်နပ္ ေအာင္ရွင္းလင္းေပး မည္ေျပာ ဆုိေၾကာင္း သိရသည္။

ဖခင္ျဖစ္သူက "က်ေနာ္တုိ႔ ကုလားရြာထဲကိုေရာက္သြားေတာ့ ကုလားေတြေျပာတာကုိ လိုက္ေလ်ာ ခဲ့ရတယ္။ မလိုက္ေလ်ာဘူးဆုိရင္ က် ေနာ္တုိ႔သားဖ အသက္အႏၱရယ္ရွိႏုိင္တယ္။ သူတု႔ႏွင့္ ေက်ေအးေၾကာင္း လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ရ တယ္၊ သမီးလည္း လက္ေဗြႏွိပ္ခဲ့ရတယ္၊ ရြာကုိျပန္ေရာက္ ေတာ့ ကုလားမ်ားေပးလိုက္တဲ့ ေငြခုနစ္ေသာင္း အနက္ သံုးေသာင္းက်ပ္ကို ရြာလူႀကီး ေတြက ယူထားလိုက္ၿပီး မယဥ္ႏု ကုိ ေငြေလးေသာင္းက်ပ္ ေပးခဲ့တယ္ဟု" ယခုကဲ့သို႔ ေျပာၾကားသည္။

ထို႔ေနာက္ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ျပႆနာမျဖစ္ႏိုင္ ေလာက္သည့္ အေျခအေနေရာက္မွ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ လာေရာက္ၿပီး ရဲစခန္း တြင္ တိုင္ၾကားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေရႊမက ေျပာျပပါသည္။

တုိင္ၾကားရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ "ေငြကို လိုခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလိုမတရားခံရတာကို ေက်နပ္ လိုက္ရင္ ေငြနဲ႔ေျဖရွင္းရင္ရတယ္ဆုိၿပီး ေနာက္္ထပ္ က်ဴးလြန္ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကမယ္။ ကၽြန္မသမီး မဟုတ္လည္း ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီလိုမိ်ဳး ထပ္လုပ္ၾကဦးမယ္ ဒါေၾကာင့္ တိုင္ဖို႔ လာတာပါ။ အခု ကၽြန္မေယာက္က်ား လက္ခံယူလာတဲ့ ေငြေလးေသာင္းကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ လံုးဝမသံုးဘူး၊ ရဲစခန္းမွာ သက္ေသခံ အျဖစ္တင္မယ္။ သူတို႔ စာ ခ်ဳပ္မွာ ဘာပဲေရးထားထား မစိုးရိမ္ပါဘူး"ဟု မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚ ေရႊမက ရွင္းျပသည္။

ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားမ်ာ တင္းေမေက်းရြာေန အဒူလာ(ဘ)ဘာေဆး ႏွင့္ အာယုပ္(ဘ)ရွာအာေလာင္ တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အဆုိပါအမႈ အား (၂၂-၁၁-၂၀၁၂)ေန႔တြင္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕မရဲစခန္းမွ အမႈအမွတ္ ပ/၁၆၂(၃၄၅)ျဖင့္ လက္ခံထားရွိၿပီး ခထီးလွရဲစခန္းမႉးအား အမႉ စစ္အရာရွိအျဖစ္ တာဝန ္ေပးအပ္ထား ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

မယိုင္ႏုႏွင့္ မိခင္ျဖစ္သူတို႔သည္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ အရဲစြန္႔ လာေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ ေနထိုင္ရာ ဇမၼဏီးေက်းရြာသည္ ဘူး သီးေတာင္ မွ တစ္ညအိပ္ခရီး လမ္းေလွ်ာက္သြားရေသာ ခမီးတိုင္းရင္းသား ေက်းရြာျဖစ္သည္။ ၎ရြာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေက်ာင္းေတာင္ အုပ္စုႏွင့္ တင္းေမ အုပ္စုတို႔ရွိကာ ဘဂၤလီအိမ္ေျခ ေထာင္ေက်ာ္ရွိၿပီး တိုင္းရင္းသား ေက်းရြာမ်ားမွာ အိမ္ေျခ ၁၀ အိမ္ေအာက္တြင္သာရွိ၍ ျပန္႔က်ဲေနထိုင္လွ်က္ ရိွသည္။

No comments:

Post a Comment