သူပုန္ေက်ာင္းသားတဦးရဲ႕ မာရသြန္ခရီး (၅၀)

ထက္ေအာင္ေက်ာ္

ပဥၥမအႀကိမ္ ညီလာခံအၿပီး အသစ္တက္လာတဲ့ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္မ်ား ခြပ္ေဒါင္းအလံကုိင္ၿပီး သစၥာဆုိေနစဥ္

ပဥၥမအႀကိမ္ညီလာခံနဲ႔ ဇလားဒုကၡသည္စခန္း

ဒီလုိ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္မႈကိစၥေတြ အျငင္းပြားလုိ႔ ေကာင္းတုန္းမွာပဲ ပဥၥမအႀကိမ္ညီလာခံ ေခၚယူလာတဲ့အတြက္ ထိုင္းနုိင္ငံေျမာက္ပိုင္းရွိ မယ္ စရိယန္းၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ သံလြင္ျမစ္ၾကားရွိ ဇလားဒုကၡသည္ စခန္းဆီသြားဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ဆုိရင္ ကိုမင္း ေအာင္က ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ အေရြးမခံေတာ့ပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ တပ္ကိစၥမလုပ္ဘဲ သတင္းေထာက္အလုပ္ခ်ည္း လုပ္ေနလုိ႔ ရဲေဘာ္ေတြ က က်ေနာ့္ကုိ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ မေရြးေတာ့ပါ။ ေနာက္တခါ က်ဆုံး-နႈတ္ထြက္ ဦးေရမ်ားသြားတဲ့အတြက္ တပ္ရင္း ၁ လူဦးေရဟာ ၇၀၀န္း က်င္ေလာက္ပဲက်န္ၿပီး အရင္က ကုိယ္စားလွယ္ ၁၀ ေက်ာ္ ခြဲတမ္းရေနရာကေန အခုေတာ့ ကုိယ္စားလွယ္ ၆ ဦးပဲ ရပါေတာ့ တယ္။

က်န္ေနတဲ့ ရင္း ၁ ရဲေဘာ္အမ်ားစုဟာ တပ္ရင္း ၁ အေျခစုိက္စခန္းေတြျဖစ္တဲ့ ဟြာဟင္ဖက္က စ ခန္းသစ္နဲ႔ စန္ခရဘူရီဖက္က ကေလာ့ကာ နီ စခန္းေတြနဲ႔စာရင္ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ရွိ ဌာနခဲြအသီးသီးမွာ တာ၀န္ထမ္းေနသူ ဦးေရကေတာင္ ပုိမ်ားေနတဲ့သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ KNU က အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္သြားရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အေရးေပၚအေျခအ ေန တခုခုျဖစ္လာရင္ ေတာင္ပုိင္းေဒသ ABSDF ေနာက္ ဆုံး စုရပ္စခန္းအျဖစ္ ရည္ရြယ္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ ရွွာေဖြခဲ့တဲ့ ဟြာဟင္က စခန္းသစ္ ဟာ ဒီေန႔ မင္းသမီးစခန္းခြာစစ္မွာ အသုံးတည့္ သြားပါတယ္။ မင္းသမီးေဒသက ဆုတ္လာတဲ့ တပ္ရင္း ၁ နဲ႔ တပ္ ရင္း ၇ အျပင္ အရင္ ထပ္စကဲဖက္ရွိ ကုိမုိးသီးဇြန္တုိ႔ဖက္က တပ္ေတြပါ စခန္းသစ္အထိ လာေရာက္ စုရံုးျကတယ္လုိ့သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စခန္းသစ္ဟာ ၂၀၀၀ ျပည့္လြန္နွစ္ေတြအထိ ေတာင္ပုိင္းေဒသရဲ့ ေနာက္ဆုံး ABSDF စ ခန္းအျဖစ္ ရပ္တည္နုိင္ခဲ့ပါတယ္။ (ေတာင္ပုိင္းေဒသဆုိတာဟာ ဘုရားသုံးဆူ၊ မြန္နယ္ေျမ ေအာက္ဖက္က တနသၤာရီတုိင္းကုိ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီေန႔ အင္တာနက္သတင္းေတြမွာ သုံးေနၾကသလုိ မာနယ္ပုေလာ အေျခစိုက္ အဖြဲ႔အားလုံးကုိ ေတာင္ ပုိင္းလုိ႔ေခၚၿပီး ကခ်င္ျပည္ နယ္ အေျခစုိက္အဖြဲ႔ေတြကို ေျမာက္ပုိင္းလုိ႔ ေခၚျခင္းကုိ အဲ ဒီကာလက က်ေနာ္တုိ႔ မၾကားဖူးပါ)။

အဲဒီ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ တပ္ရင္း ၁ ရဲေဘာ္အားလုံးကုိ စန္ခရဘူရီဖက္ေရြ႕ၿပီး အခုခ်ိန္အထိ မြန္နဲ႔ ကရင္နယ္စပ္မွာ တပ္ရင္း ၁ မႉး ကုိ သိန္း လြင္ ဦးေဆာင္တဲ့အဖြဲ႔က လႈပ္ရွားေနဆဲလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဗဟုိ ဖက္သြားတဲ့အေျခေနကုိ ျပန္ေကာက္ရမယ္ဆုိရင္ တပ္ရင္း ၁ ကေန ေရြးခ်ယ္ ခံရတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ ၆ ဦးထဲမွာ ေဒါက္တာနုိင္ေအာင္၊ ကုိေက်ာ္ေက်ာ္၊ ကိုမ်ဳိး၀င္း၊ ကိုေဌးေအာင္၊ ကုိခင္ေမာင္၀င္း စသျဖင့္ ဗဟုိကလူ ခ်ည္း ၅ ဦးပါ၀င္ၿပီး တပ္မႉးေတြထဲက ဆရာေအာင္ျမင့္ တဦးပဲ ပါတယ္လုိ႔ က်ေနာ္အမွတ္ရေနတယ္။ ကုိယ္စားလွယ္ထဲ မပါ ေတာ့တဲ့ ဗဟိုေကာ္မီတီ၀င္ေဟာင္း ကုိမင္းေအာင္နဲ႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ညီလာခံမတုိင္မီ က်င္းပမယ့္ ဗဟုိေကာ္မတီ အစည္းေ၀းတက္ဖုိ႔ ဇလားစခန္းဆီ ေရာက္သြားတဲ့ သ ေဘာပါ။

မယ္စရိယန္းၿမိဳ႕နဲ႔ ဇလားစခန္းအၾကား ကားလမ္းၾကမ္းဟာ ဆုိး၀ါးတဲ့အျပင္ ေတာင္ေက်ာ္-ေတာျဖတ္ သြားရတဲ့အတြက္ အေတာ္အႏၲ ရာယ္ မ်ားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လုိပဲ တျခားတပ္ရင္း၊ စခန္း အသီးသီးက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ေတြ၊ တပ္မႉးေတြလည္း ဇလားစခန္း ဆီ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ဗဟုိေကာ္မတီ အစည္းအေ၀း က်င္းပတဲ့ေနရာဟာ ဇလားစခန္းရွိ ေက်ာင္းသားေတြ ေနထုိင္ရာ ရပ္ကြက္ရဲ႕ အ ေနာက္ဖက္ လွ်ဳိေျမာင္ေလးၾကားထဲက အင္ဖက္မုိး၊ ေျမစုိက္၊ အစည္းေ၀းခန္းမမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲက ေတာင္နံရံ ၂ ခုၾကား ရွိ စမ္းေခ်ာင္းတေလွ်ာက္ ျဖစ္သလုိေဆာက္ထားတဲ့ ဒီစခန္းထဲမွာ လူဦးေရ ၁ ေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီး ရြာတန္းအရွည္က ၄-၅ မုိင္ေလာက္ ရွိမယ္လုိ႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ လုံၿခံဳေရးဂိတ္ရွိတဲ့ စခန္းအ၀င္၀ကေန ေက်ာင္းသားရပ္ကြက္ရွိတဲ့ ေနရာေလာက္ပဲ က်ေနာ္ေရာက္ဖူးၿပီးစခန္း ဟုိဖက္ ထိပ္အထိ မေရာက္ဖူးလုိက္ပါ။

ေက်ာင္းသားရပ္ကြက္ရဲ႕ေရွ႕စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးမွာ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း ေဘာ္လီေဘာ သို႔မဟုတ္ ပုိက္ေက်ာ္ျခင္းလည္း ကစားလုိ႔ရတဲ့ ကြင္း တ ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီကြင္းရဲ႕ ဟုိဖက္ေထာင့္မွာ စီးပြားေရး အျမင္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေဟာင္း တဦးပုိင္တဲ့ ဗီဒီယုိ႐ံု၊ အဲဒီေနရာ နွစ္ခုၾကားက ေန ေတာင္ကုန္းေလးေပၚ လမ္းေလွ်ာက္တက္လာမယ္ဆုိရင္ သစ္တုိင္၊ ၀ါးၾကမ္းခင္း၊ ၀ါးထရံကာ၊ အင္ဖက္မုိးနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ အိ္မ္ ေထာင္ သည္လုိင္းတဲအိမ္ငယ္ေတြ အစီအရီ။ ကေလးငုိသံ၊ ေခြးေဟာင္သံ၊ ၀က္ေအာ္သံေတြ၊ BBC, VOA, RFA, DVB ေရဒီယုိအသံေတြနဲ႔ဆူညံလုိ႔ေပါ့။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ေလွ်ာက္ၿပီးတဲ့အခါ ေတာင္နံရံမွာ ကပ္ေဆာက္ထားတဲ့ ဗဟုိအလယ္တန္းေက်ာင္းကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါ တယ္။ ABSDF ရဲ႕မ်ဳိး ဆက္သစ္ ေက်ာင္သားဦးေရ ၅၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ အဲဒီေက်ာင္းေဆာင္ေနရာကေန ေအာက္ကိုျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ စမ္း ေခ်ာင္းေလးတေလွ်ာက္ ေကြ႔ေကာက္၊ ၾကပ္ညွပ္ေနတဲ့တဲအိမ္ အမုိးေတြ၊ မီးခုိးတန္းေတြ၊ တဖက္ျခမ္းက ေတာင္နံရံေတြကို လွမ္းျမင္ေနရ ပါတယ္။

ဒီစာသင္ေက်ာင္းနဲ႔ မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ အျခားတဖက္ ေတာင္နံရံမွာေတာ့ အတြင္းေရးမႈး ၁ ကုိ စုိင္း ျမင့္သူရဲ႕ ႐ံုးခန္းနဲ႔ ဗဟုိဆက္သြယ္ေရးဌာန။ အဲဒီေဘးမွာ အတြင္းေရးမႈး ၂ ကိုမ်ဳိး၀င္းရဲ႕ ႐ံုးခန္းနဲ႔ အစည္းေ၀းခန္းတခု။ သူတုိ႔နွစ္ဦးရဲ႕႐ံုးခန္းကိုပဲ ဒီမွာေတြ႔ရၿပီး ဥကၠဌ ၂ ဦးနဲ႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးတုိ႔ရဲ႕ ႐ံုးခန္းကိုေတာ့ မေတြ႔ရပါဘူး။ ထုိင္းနဲ႔ နုိ္င္ငံတကာဆီ တာ၀န္နဲ႔ ခရီးသြားေနရတာ မ်ားတာေၾကာင့္ ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲ တဲ့ ဒီလုိဒုကၡသည္စခန္းမွာ သူတုိ႔ ႐ံုးခန္းမထားတာ ျဖစ္မယ္လုိ႔ ယူဆရပါတယ္။ အဲဒီ အတြင္းေရးမႉး ၂ ႐ံုး ေအာက္ဖက္မွာေတာ့ ဗဟုိရံုးအဖြဲ႔မႉး ကိုျမင့္ေအာင္ရဲ႕ တဲအိမ္နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ္စားလွယ္အားလုံး ညာဥထီး (ငါးပိရည္) နဲ႔ ၀ါးတီးဖြင့္ရာ ဗဟုိစားဖုိေဆာင္၊ ဒီေနရာကေန အေပၚ ဘက္ ဆက္တက္သြားမယ္ဆုိရင္ ဦးထြန္းေက်ာ္႐ံုးထုိင္တဲ့ ဗဟုိတရား ေရးဌာန၊ ဒီလုိရွိသမွ် တဲငယ္ေပါင္းစုံကိုေက်ာ္ၿပီး အေ၀းကေနလွမ္း မျမင္နုိင္တဲ့ ခမ္းလွမ္းလွမ္းက ေတာအုပ္ေလးထဲ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ထပ္တက္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗဟုိေကာ္မတီ အစည္းေ၀းက်င္းပ မယ့္ သို႔မဟုတ္ ပဥၥမအႀကိမ္ညီလာခံ က်င္းပမယ့္ ေျမစုိက္ ခန္းမငယ္ တခုကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အင္း … ဒီဇလားဒုကၡသည္စခန္းမွာေနတဲ့ လူေတြကိုလည္း ဒုကၡသည္အျဖစ္ ေခၚၾကေပမယ့္ ေရွ႕မွာ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့ ဘန္ေကာက္နဲ႔ မနီ လိြဳင္ စခန္းေရာက္ နုိင္ငံေရးဒုကၡသည္နဲ႔ အဓိပၸာယ္မတူျပန္ပါဘူး။ ေနာက္တခါ ဒီစခန္းရွိ ABSDF တပ္ဖြဲ႔၀င္ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိယ္တုိင္ လည္းဒုကၡ သည္ ခြဲတမ္းရဆန္ကို စားေနၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ ဒုကၡသည္လုိ႔ ခံယူမထားၾကပါဘူး။ အေျခေနအရ တျခားေနစရာ မရွိလုိ႔ ဒီစခန္း မွာ ခဏလာေနတဲ့ သေဘာ၊ အေျခေနေပးတာနဲ႔ ျမန္မာနယ္ဖက္ျပန္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လုပ္မယ္လုိ႔ ခံယူထားသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိရွင္း ေအာင္ေျပာရရင္ နယ္စပ္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ေက်ာင္းသားေတြက ယာယီ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြျဖစ္ၿပီး တတိယ နုိင္ငံထြက္ဖို႔လမ္းကို မေရြးခ်ယ္ေသးသူေတြ၊ ဘန္ေကာက္နဲ႔ မနီလိြဳင္ဒုကၡသည္ စခန္းထဲက ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ တတိယနုိ္င္ငံ ထြက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထား ၿပီးသူ ေတြလုိ႔ ေျပာနုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။

“ဘာလုိ႔ နုိင္ငံျခားထြက္မွာလဲကြာ၊ ဒီမွာေနရလုိ႔ ရသေလာက္ ဆက္ေနရမွာေပါ့။ နယ္စပ္မွာဆက္ ေနေနတာကိုက ရန္သူစစ္အစိုးရကုိ မေက် နပ္ဘူး၊ စစ္အစိုးရကုိ အာခံေနတယ္ဆုိတာကုိ ျပသေနျခင္း တမ်ဳိးပါပဲ” ဆုိၿပီး ဇလားစခန္းရွိ တက္ႂကြတဲ့ ဗဟုိေကာ္မီတီ၀င္တဦးက က်ေနာ့္ကုိ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၅ နွစ္ခန္႔ကေတာ့ အဲဒီ ဗဟုိေကာ္မီတီ၀င္ကုိ တတိ ယနုိင္ငံတခုမွာ အမွတ္မထင္ က်ေနာ္ ေတြ႔လုိက္ရပါ တယ္။ “ဘယ္လုိလဲ … ရဲေဘာ္ႀကီး။ ဒႆနေတြ ေျပာင္းသြားၿပီလား” လုိ႔ က်ေနာ္က ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ ေမးလုိက္မိပါတယ္။ “မ ေျပာင္း ပါဘူး၊ ျမန္မာနုိင္ငံဆီ မျပန္ဘဲ တတိယနုိင္ငံမွာ ေနေနတာကိုက ရန္သူစစ္အ စိုးရကုိ မေက်နပ္ဘူး၊ စစ္အစိုးရကုိ အာခံေနတယ္ ဆုိ တာကို ျပသေနျခင္း တမ်ဳိးပါပဲ” လုိ႔ သူကေျဖပါတယ္။

လမ္း ၃ သြယ္ အျငင္းပြားမႈနဲ႔ ေရရွည္နုိင္ငံေရး အျမင္ရွိသူမ်ား

”ဒုကၡသည္” အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ ျငင္းခုန္မႈကေန ”ေက်ာင္းသား” အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိခ်က္ ျငင္းခုန္မႈဘက္ လွည့္ရေအာင္ပါ။ “ေက်ာင္းသားဆုိ တာ အသက္အရြယ္ ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိတယ္။ တသက္လုံး ေက်ာင္းသားလုပ္ေနလုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ” ဆုိတဲ့ ေဆြးေႏြးခ်က္။ အဲဒီ ဗဟုိေကာ္မီအ စည္းေ၀းမွာ ျငင္း ခုန္ၾကတာကို က်ေနာ္မွတ္မိေနပါတယ္။ ဆိုလုိတာကေတာ့ သက္တန္း ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ရွိလာၿပီျဖစ္တဲ့ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီ ၀င္ေတြထဲမွာ တခ်ဳိ႕လူေတြက မိသားစုေတြနဲ႔၊ ကေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ။ တခ်ဳိ႕က ဆံပင္ျဖဴေတြ တေခ်ာင္းနွစ္ေခ်ာင္းမက အေခ်ာင္းေပါင္းမ်ား စြာ ထုိး ထြက္ေနပါၿပီ။ အသက္အရြယ္ကလည္း ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ တန္းျဖစ္ေနၿပီဆုိေတာ့ ေက်ာင္းသားဆုိတဲ့ အမည္အစား တျခားအမည္တခုခု ကို ေျပာင္းရင္ေကာင္းမလားဆုိျပီး အဲဒီပုဂုိလ္ေတြက စတင္စဥ္းစားလာတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အသက္ ၃၀-၀န္းက်င္သာရွိ ေသးတဲ့က်ေနာ္ တုိ့ ကေတာ့ ဒီလူေတြရဲ့ တင္ျပခ်က္ကုိ ၀ုိင္းဟားေပါ့။

ဒါေပမဲ့ အေသအခ်ာ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕တင္ျပခ်က္ဟာ အသက္ႀကီးလာတာ တခုတည္း မဟုတ္ဘဲ ေျပာင္းလဲလာေနတဲ့ ကမာၻ႔နုိင္ငံေရး။ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး။ ပထ၀ီနုိင္ငံေရး အေျခအေနေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ ငန္းစဥ္ ကို အားမေပးခ်င္ေတာ့လုိ႔ အလႉေငြျဖတ္မယ္ဆုိၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ အေနာက္တုိင္းအလႉရွင္ေတြရဲ႕ ဖိအားနဲ႔ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္သြားတဲ့ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြရဲ့ အေနထားေတြက အဓိကေနရာက ပါ၀င္တယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးခ်က္ကုိ လမ္း ၃ သြယ္ေဆြးေႏြး ခ်က္လုိ႔ အမ်ားကေခၚၾကၿပီး ABSDF အျဖစ္ ဆက္ရပ္မလား။ နုိင္ငံေရးပါတီတခုအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းမလား။ ဒါမွမဟုတ္ နုိင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ သူေတြ ABSDF ကေန ႏုတ္ထြက္ၿပီး ပါတီသစ္ ေထာင္ခ်င္ေထာင္၊ ရွိၿပီးသားပါတီေတြထဲ ၀င္ခ်င္၀င္ စသျဖင့္ ေဆြးေႏြး ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေဆြးေႏြးခ်က္ဟာ ခ်က္ခ်င္းဆုံးျဖတ္လုိ႔ မရနုိင္ဘဲ အခ်ိန္ယူလုပ္ေဆာင္မွ သင့္ေတာ္မယ့္ ကိစၥျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီဗဟုိေကာ္မတီ အစည္းေ၀းမွာ မဆုံးျဖတ္ေသးဘဲ ပဥၥမအႀကိမ္ညီလာခံ သက္တမ္းအတြင္း တက္လာမယ့္ ဗဟုိေကာ္မီတီအသစ္က ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

မဟာမိတ္ကိစၥ၊ တပ္ေတြ ေနရာခ်ထားေရးကိစၥ၊ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြ တာ၀န္ေက်မႈ ရွိ မရွိ ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ အေတာ္ပဲြဆူခဲ့ ပါ တယ္။ ၂ ဖက္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းထားတာ ၂ နွစ္ ေက်ာ္ေနၿပီဆုိေပမယ့္ တသားတည္း မျဖစ္ေသးဘူးလုိ႔ က်ေနာ္စိတ္ထဲ ခံစားရပါ တယ္။ အဆိုတခု တင္လုိက္ရင္ အဲဒီအဆုိမွာ ပါ၀င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာထက္ အဲဒီအဆုိကုိ ဘယ္ဘက္ကလူ (ေဒါက္တာ နုိင္ေအာင္ ဘက္က လူလား၊ မုိးသီးဇြန္ဘက္က လူလား) တင္သလဲဆုိတာက ပုိအေရးႀကီးသလုိ ျဖစ္ေနခဲ့ပါ တယ္။ တခါ ဥကၠဌအပါ၀င္ ဗဟုိေကာ္ မတီ၀င္တခ်ဳိ႕ မိန္းမယူ တဲ့ကိစၥေတြကိုလည္း ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ မိန္းမယူသင့္ မယူသင့္ ျငင္းခုန္ခဲ့တာကုိ က်ေနာ္မွတ္မိေန ပါတယ္။ ဒီလုိ ျငင္းရင္းခုန္ ရင္းနဲ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၇ ရက္ေန႔မွာ စတင္တဲ့ အစည္းေ၀းဟာ ၁၈ ရက္ေန႔မွ ၿပီးတဲ့အတြက္ ၁၂ ရက္တိတိ ၾကာ သြားခဲ့ပါတယ္။

အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရမယ္ဆုိရင္ သတင္းေထာက္႐ူး ႐ူးေနတဲ့က်ေနာ္ဟာ တျခားရဲေဘာ္ေတြလုိ ဗဟုိေကာ္မတီ တာ၀န္နဲ႔ စခန္းတာ၀န္ ေတြ ကို သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါဘူး။ ဗဟုိေကာ္မတီ အစည္းေ၀းအတြင္း လမ္း ၃ သြယ္ကိစၥကုိ သူမ်ားေတြ အသည္းအသန္ ျငင္းေန ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ က အဲဒါေတြထက္ ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ သတင္းစာဆီ ပုိ႔ထားတဲ့ ရတနာဓာတ္ေငြ႔ ပုိက္လုိင္းအေၾကာင္း ေဆာင္းပါး ဒီတပတ္ ပါ မပါ၊ ဒီဗီဘီအ တြက္ ပုိ့ထားတဲ့သတင္းေတြ ပုံမွန္ပါ မပါဆုိတာေတြကုိ ပုိစိတ္၀င္စားေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္အပါ၀င္ ဒီလုိ ေခါင္းေရွာင္ၿပီး ထြက္သြားသူေတြကုိ ”အေခ်ာင္သမား” ေတြအျဖစ္ တခ်ဳိ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အျမင္ေစာင္းမႈေတြ ရွိခဲ့ ပါတယ္။ ”မင္းကေတာ့ အေနအစားေခ်ာင္တဲ့ သတင္းေထာက္ပဲ ဆက္လုပ္ေပါ့ကြာ” ဆုိၿပီး ဗဟုိထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္တဦးက က်ေနာ့္ကုိ ေနာက္သလုိလုိနဲ႔ နွိပ္ကြပ္ခဲ့တာကို မွတ္မိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမတတ္နုိင္။ သတင္းေထာက္ လုပ္ျခင္းဟာလည္း ေတာ္လွန္ေရး ကုိ တျခားပုံစံတခုနဲ႔ ဆက္လုပ္ တယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္၊ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ေတြဟာလည္း ABSDF ရည္ရြယ္ခ်က္ ၄ ခုထဲက ဒီမုိ ကေရစီ ရရွိေရးထဲမွာပါ တယ္ လုိ႔ ကိုယ္ဖာသာ ေရွ႕ေနလုိက္ၿပီး ဗဟုိေကာ္မတီ အစည္းေ၀းၿပီးတာနဲ႔ ဇလားစခန္းကေန က်ေနာ္ထြက္ လာ ခဲ့ပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္မႈ အေျပာင္းအလဲနဲ႔ NDD ေပၚလာျခင္း

ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔မွာေတာ့ စီစဥ္ထားတဲ့အတုိင္း ပဥၥမအႀကိမ္ ညီလာခံကုိ က်င္းပခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ေအာက္ေျခစခန္းေတြ၊ ဗဟုိ ေကာ္မတီတာ၀န္ေတြနဲ႔ ကင္းကြာသြားတဲ့ ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ DVB သတင္းေထာက္ က်ေနာ္ဟာ ABSDF အေၾကာင္း အေသး စိတ္ အေျခ ေနေတြကို သိပ္မသိေတာ့ပါဘူး။ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔မိ၊ ေမးမိသမွ် အခ်က္လက္ေတြ၊ မွတ္တမ္းေတြအရဆုိရင္ ပဥၥမအႀကိမ္ ညီလာခံမွာ ကိုနုိင္ ေအာင္၊ ကုိမုိးသီးဇြန္ အပါ၀င္ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ အမ်ားစုပဲ ဗဟုိေကာ္မတီအျဖစ္ ျပန္အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။

ဥကၠဌအျဖစ္ ေဒါက္တာ နိုင္ေအာင္၊ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ကို္မိုးသီးဇြန္၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈးအျဖစ္ ကုိေအာင္သူၿငိမ္း၊ အတြင္းေရးမႉး (၁) အျဖစ္ ကုိ္စိုင္းျမင့္သူ၊ အတြင္းေရးမႉး ၂ အျဖစ္ ကုိလွေဌးတုိ႔ ေရြးခ်ယ္ခံရပါတယ္။ ဗဟုိဦးေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္ေတြ အျဖစ္ကေတာ့ ကုိေအာင္နိုင္ (အ ေနာက္ပိုင္း /ေျမာက္ပိုင္း)၊ ကုိခင္ေမာင္ဝင္း (နိုင္ငံျခားေရး)၊ ကုိ္မ်ဳိးးဝင္း (စည္း႐ံုး/ျပန္ၾကား)၊ ကုိေဌးေအာင္၊ ကုိေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ကုိဝင္းနိုင္ ဦးတုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ေတြ အျဖစ္ကေတာ့ ကုိသံခဲ (အေနာက္ပိုင္း)၊ ကုိျမတ္သူ (စည္း႐ံုးေရးဌာန)၊ ကုိဆလိုင္းေယာေအာင္ (ဘ႑ာေရးဌာန တာဝန္ခံ)၊ကုိေအာင္ခိုင္ (ဘ႑ာ ေရးဌာန ဒု တာဝန္ခံ)၊ ကုိေဇာ္ ဝင္းလြင္ (ေထာက္ပံ့ေရးဌာန)၊ ကုိေက်ာ္ကိုကိုဝင္း (နယ္ေျမအလုပ္ အဖဲြ႔၊ ေတာင္ပိုင္း)၊ ကုိမင္းမင္း (နယ္ေျမအလုပ္အဖဲြ႔၊ ေတာင္ပိုင္း)၊ ကုိ သိမ္းဆန္း (နယ္ေျမ အလုပ္အဖဲြ႔၊ တပ္ရင္း ၂၊ ၃)၊ကုိခင္ေမာင္ေဆြ။ ကုိ ေအာင္နုိင္ဦး-(နုိင္ငံျခားေရး-အတြင္းေရးမႈး)။ ကုိဆန္နီ-(နုိင္ငံျခား ေရး တြဲဘက္အတြင္းေရးမႉး)၊ ကုိခင္ေက်ာ္ (စစ္႐ံုးခ်ဳပ္တာဝန္ခံ)၊ ကုိ၀င္း မင္း (နယ္ေျမအလုပ္အဖဲြ႔၊ တပ္ရင္း ၈၊ ၉)၊ ကုိလြမ္းဏီ (ျပန္ၾကား ေရးဌာန)၊ ကုိေက်ာ္သူရိန္ (ပညာေရးဌာန)၊ ကုိေဇာ္လြင္စိုး၊ ကုိထြန္းထြန္း ေအာင္ (အရံ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္)၊ ကုိေမာင္ေမာင္ႀကီး (ဗဟိုဌာန ခ်ဳပ္ေရးရာ) နဲ႔ ကိုေဇာ္ကုိနုိင္ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ၃၀ ဦး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေကာ္မတီ သက္တမ္းကာလအတြင္း ေရွ႕မွာေျပာခဲ့တဲ့ လမ္း ၃ သြယ္ကိစၥကုိ ဆက္လက္ေဆြး ေႏြးခဲ့ၿပီး တပ္ရင္းအဆင့္ ေအာက္ေျခအ ဆင့္ အထိ အေသးစိတ္ခ်ျပခဲ့ေၾကာင္း၊ အဲဒီေနာက္ ရဲေဘာ္တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဆႏၵေတြကို လြတ္လပ္စြာ ခံယူဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဆႏၵခံယူပဲြမတုိင္မီ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဥကၠဌ ေဒါက္တာ နုိင္ေအာင္၊ ဒုဥကၠဌ ကုိမုိးသီးဇြန္ အပါအ၀င္ ထိပ္ပုိင္းေခါင္း ေဆာင္တခ်ဳိ႕ တာ၀န္ကေန ႏုတ္ထြက္ၾကၿပီး အတြင္းေရးမႉး ၁ ကုိစိုင္းျမင့္သူက ယာယီဥကၠဌအျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ၾကားကာလတ ခုကို တာ၀န္ယူ ခဲ့တယ္လုိ႔ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ေဟာင္းေတြက ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ၂၀၀၀ ခုုနွစ္ ေနွာင္းပုိင္းမွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ တပ္ဖြဲ႔၀င္အမ်ားစုဟာ ABSDF အျဖစ္ ဆက္ရပ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ ေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိကေတာ့ NDD (Network for Democracy and Development ) ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး ကြန္ရက္အဖြဲ႔အျဖစ္ အသြင္း ေျပာင္းခဲ့ေၾကာင္း။ အနည္းအက်ဥ္းကေတာ့ ABSDF ကေန ၿပီးႏူတ္ထြက္ၿပီး လူ့ေဘာင္သစ္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီထဲ ၀င္ သြားတယ္လုိ႔ သိရ ပါ တယ္။

အဲဒီလုိ အသြင္ေျပာင္းသြားသူေတြထဲမွာ ေဒါက္တာ နုိင္ေအာင္က NDD ရဲ႕အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ျဖစ္လာၿပီးသူနဲ႔အတူကုိစုိင္းျမင့္သူ၊ကို ေက်ာ ္ေက်ာ္၊ ကုိေဌးေအာင္၊ ကုိခင္ေမာင္၀င္း၊ ကုိေအာင္နုိင္ အပါ၀င္ ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ပါသြားပါတယ္။ ကုိ မုိးသီး ဇြန္း အပါအ၀င္တျခား ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ လူ့ေဘာင္သစ္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ၊ တနည္းအားျဖင့္ ABSDF မွာ တာ၀န္ မ ထမ္းခင္ ကတည္းက အရင္ သူတုိ႔ရဲ႕ မိခင္ပါတီထဲ ျပန္၀င္သြားၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ တပ္ရင္း ၁ က ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဆရာေအာင္ျမင့္၊ ကိုေက်ာ္ထင္၊ ကိုျမင့္ေအာင္ စသျဖင့္ အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း NDD ဆီပါသြား တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ABSDF ရဲေဘာ္ေတြ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး NDD ဆီ ပါသြားေပမယ့္ နုိင္ငံေရး အလံ ၂ ခု သြားတယ္ဆုိေပမယ့္ ရဲေဘာ္အား လုံးဟာ မူလေနရာမွာပဲ အတူတူ ဆက္ေနေနၿပီး သူ့တာ၀န္ သူလုပ္၊ ကုိယ္တာ၀န္ကိုယ္လုပ္နဲ႔ ဘာမွ အခ်င္းခ်င္းၾကား ျပႆနာ မရွိတဲ့အျပင္အခ်င္းခ်င္း ေတာင္ အျပန္အလွန္ ကူညီေပးျကတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေမးျမန္းခြင့္ရခဲ့တဲ့ ၂ ဖက္ အဖြဲ႔၀င္ေတြက ေျပာပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ပုိင္း ၂၀၀၁ ခုနွစ္ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပတဲ့ ဆဌမအႀကိမ္ ညီလာခံ မွတ္တမ္း ဓာတ္ပုံထဲမွာေတာ့ ေဒါက္တာ နုိင္ ေအာင္၊ ကိုမုိးသီးဇြန္နဲ႔ အရင္ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြကုိ မျမင္ရေတာ့ပါဘူး။ ဥကၠဌအသစ္ ျဖစ္လာတဲ့ ကုိသံခဲ၊ ဒုဥကၠဌ ကုိေက်ာ္ကုိကုိ၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ကိုမ်ဳိး၀င္း၊ အတြင္းေရးမႉး ၁ ကုိေ၀လင္းဇင္၊ အတြင္းေရးမႈး ၂ ကုိသိန္းဆန္းတုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ၁၇ ဦးပါ ဗဟုိ ေကာ္မတီသစ္ တက္လာခဲ့ပါတယ္။

ဗဟုိအလုပ္မႈေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္ေတြအျဖစ္ ကုိလြဏ္းဏီနဲ႔ ကုိဆန္နီ၊ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ေတြအျဖစ္ ကုိဆလုိင္းေယာေအာင္၊ ကုိေက်ာ္သူရ၊ ကုိေနမ်ဳိး၊ ကုိခ်င္း၊ ကိုမင္းမင္း၊ ကုိျမင့္ဦး၊ မနန္းရင္၊ ကုိေအးမင္းနုိင္၊ အရံဗဟုိေကာ္မတီ၀င္အျဖစ္ ကုိမုိးေက်ာ္ဦးနဲ႔ ကုိစုိးထြတ္တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီခ်ိန္ကစၿပီး ေနာက္ပုိင္း က်င္းပတဲ့ညီလာခံေတြမွာ ကိုသံခဲကပဲ ဥကၠဌအျဖစ္ ဆက္လက္ အေရြးခံရတဲ့အတြက္ အခုအခ်ိန္အထိ ကိုသံခဲက ဥကၠဌအျဖစ္ ဆက္လက္တာ၀န္ယူၿပီး ABSDF ကုိ ဦးေဆာင္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ။