ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းတခြင္အတြင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က စၿပီး ေပၚလာတဲ့ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ မူးယစ္ေဆးဝါး တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ေတြထဲမွာ မူဆယ္ခ႐ိုင္၊ ၾကဴကုတ္ (ပန္ဆိုင္း) ၿမိဳ႕နယ္ခြဲက မုန္းေပၚေက်းရြာအုပ္စုရွိ “အေမမ်ားအဖြဲ႔” လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ “မုန္းေပၚ ျပည္သူလူထု မူးယစ္ေဆး၀ါး တုိက္ဖ်က္ေရးအသင္း” လည္း အပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္။
အစုိးရ အေနနဲ႔ မူးယစ္တုိက္ဖ်က္ေရးေတြ လုပ္ေပမဲ့လည္း ထိေရာက္မႈ မရွိဘူးလုိ႔ အေမမ်ားအဖြဲ႔က ေျပာပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေကာင္းေကာင္း မရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ မူးယစ္ေဆး ေရာင္းဝယ္မႈ၊ သံုးစြဲမႈေတြ ျပန္လည္ ေခါင္းေထာင္လာတယ္လို႔ အေမမ်ားအဖြဲ႔က ေကာက္ယူထားတဲ့ စာရင္းေတြအရ သိရပါတယ္။
“အရင္တုန္းက မုံးေပၚ ေစ်းတခြင္မွာ ေရာင္းတဲ့သူ ၁၀ ဦးပဲရွိတာ၊ အခုက ၃၃ ေယာက္၊ ဟုိတေလာက တေယာက္ကို ဖမ္းလုိက္ေတာ့ ၃၂ ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္” လုို႔ အေမမ်ားအဖြဲ႔က အတြင္းေရးမႉး ေဒၚအက္စ္သာက ေျပာပါတယ္။
အေမမ်ားအဖြဲ႔ဟာ ပထမ ပညာေပးတာ၊ ဒုတိယအဆင့္ သတိေပးတာ၊ တတိယအဆင့္ ဖမ္းဆီးေပးၿပီး အေရးယူဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ရြာစဥ္လည္ၿပီး ျပဇာတ္ေတြ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြလည္း လုပ္ေနပါတယ္။ အေမမ်ားအဖြဲ႔က ဖမ္းမိတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြကို ၂ လ တခါေလာက္ မုန္းေပၚေစ်းေန႔ ျပည္သူေတြေရွ႕မွာ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးပါတယ္။
မုန္းေပၚတ၀ုိက္ အေမမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ မူးယစ္ေဆး၀ါး တုိက္ဖ်က္ေရး ကိုယ္ထူကိုယ္ထ အစီအစဥ္ဟာ အာဏာပုိင္မ်ားရဲ႕ အားေပးမႈ မရတဲ့အျပင္ သြယ္၀ုိက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြေတာင္ ခံရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးေရာင္းတဲ့သူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေနအိမ္ေတြကို ဝင္ရွာတဲ့အခါ ရဲစခန္းကို အေၾကာင္းၾကားတာ၊ ရပ္ကြက္လူႀကီးကို အေၾကာင္းၾကားတာေတြကို လုပ္ၾကတယ္လို႔ ေဒၚအက္စ္သာက ဆိုပါတယ္။
“၂၀၁၃ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ အိမ္တအိမ္ကို ၀င္ရွာတုန္းက အဲဒီအိမ္ရွင္ ေျပာတာက ရဲေခၚလုိက္မယ္တဲ့။ ရယက လူႀကီးကုိလည္း ေခၚလုိက္မယ္ဆုိေတာ့ ဘာသေဘာလဲ။ အာဏာပုိင္ေတြက သူတုိ႔ဆီက ဘာေတြ ယူထားၾကသလဲ။ ၿပီးေတာ့ ရဲေတြက မင္းကို သတ္ခ်င္တဲ့သူေတြ ရွိတယ္လုိ႔လဲ ေျပာေတာ့၊ က်မ အထင္ေပါ့၊ အဲဒါက သူတုိ႔ ထမင္းအုိးလားေပါ့။ သူတုိ႔ ထမင္းအိုးမုိ႔လို႔ မႀကိဳက္ဘူးဆုိလည္း က်မကေတာ့ လုပ္ရမွာပဲလုိ႔။ ေသမွာမေၾကာက္လုိ႔ လုပ္တာလို႔။ က်မေသသြားလည္း က်မ နာမည္မပ်က္ဘူး၊ နာမည္မေသဘူးလုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္” လုိ႔ ေဒၚအက္စ္သာက ေျပာပါတယ္။
သက္ေသနဲ႔ အေသအခ်ာ ဖမ္းမိတဲ့ တရားခံမ်ားကိုလည္း သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြဆီ ပို႔တဲ့အခါ တရားခံစရိတ္ကုိ အေမမ်ားအဖြဲ႔ကပဲ စိုက္ထုတ္ေပးေနရလုိ႔ အေမမ်ားအဖြဲ႔နဲ႔ အာဏာပုိင္ေတြအၾကား အေျခအတင္ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အေရးယူေဆာင္ရြက္ရမယ့္ တာဝန္ရွိသူ အာဏာပိုင္ေတြက “ဆရာမရယ္ ရြာဥကၠဌနဲ႔ပဲ ၿပီးေအာင္ လုပ္လုိက္ပါလား” လုိ႔ အာဏာပုိင္ေတြက သူ႔ကိုေျပာတာ ႀကဳံဖူးတယ္လုိ႔ ေဒၚအက္စ္သာ ေျပာပါတယ္။
ေဒသတြင္းမွာရွိတဲ့ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔မ်ားကလည္း ၎တို႔ ပိုင္နက္နယ္ေျမေတြထဲမွာပဲ လံုၿခံဳေရးတာဝန္ယူေပးႏိုင္ၾကပါတယ္။ ပိုက္နက္ကေန ေက်ာ္ရင္ တျခားျပည္သူ႔စစ္၊ အစိုးရ တပ္ေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး အထင္လြဲ ပစ္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ဆီကေနလည္း အကူအညီရတာ သိပ္မရွိဘူးလို႔ သိရပါတယ္။
မုန္းေပၚ ျပည္သူ႔စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးကိန္မုိင္ကေတာ့ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ၾကဖုိ႔နဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ဖုိ႔အႀကံျပဳၿပီး အေမမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမူမွာသုံးဖို႔ က်ပ္ေငြ ၂ သိန္းေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
မူးယစ္ေဆး တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အေမမ်ား အဖြဲ႔ကို အကူအညီေပးဖို႔ ျပည္သူ႔စစ္ေတြ လိုက္ပါေပးရရင္လည္း တႀကိမ္မွာ ၃ ဦး၊ ၄ ဦးေလာက္ပဲ လိုက္ပါႏိုင္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မုန္းေပၚတခြင္ စာရင္းအရ ရြာ ၁၆ ရြာမွာ မူးယစ္ေဆး ေရာင္းခ်ရသူ ယခင္ ၆၉ အိမ္ကေန ယခု ၅၇ အိမ္၊ ယခင္ မူးယစ္ေဆး သံုးစြဲသူ ၄၃၈ ဦးကေန ယခု ၁၃၆ ဦးအျဖစ္ က်ဆင္းလာေပမယ့္ က်န္ ၿမိဳ႕ဘက္က်တဲ့ အပိုင္းေတြမွာေတာ့ မူးယစ္ေဆး ေရာင္းခ်သူနဲ႔ သံုးစြဲသူ စာရင္းေတြ တက္လာေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
စာရင္းတိုးပြားလာရျခင္းကေတာ့ ရြာခံေတြက အရင္ကေလာက္ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္မႈ မရွိေတာ့ေၾကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၃ ဘက္မွာေတာ့ လံုးဝ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈ မရွိေတာ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။
အေစာပိုင္းကာလမ်ားက အေမမ်ားအဖြဲ႔ မူးယစ္ေဆးဝါး တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ ရြာစည္လွည့္လည္ရင္ လူအင္အား ၁၅၀ ေလာက္ရွိေပမယ့္ ယခုႏွစ္ထဲမ်ာေတာ့ တခါထြက္ရင္ အင္အား ၅၀ ျပည့္ဖို႔ မနည္း ႀကိဳးစားေနရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
တလမွာ ၆ ႀကိမ္ေလာက္ ရြာစဥ္လွည့္လည္ ေတာင္ရြက္ဖို႔ ရည္မွန္းထားေပမယ့္ ယခုႏွစ္မွာေတာ့ ၃ ႀကိမ္ပဲ လွည့္လည္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
“အခု မူးယစ္တုိက္ဖ်က္ေရးလုပ္တာ မပါတဲ့သူေတြက မပါေတာ့ဘူး။ တ႐ုတ္ေတြလည္း မပါေတာ့ဘူး။ ေရာင္းတဲ့သူေတြက တျခားလူမ်ိဳး၊ ေသာက္တဲ့သူေတြက တျခားလူမ်ိဳး” လုိ႕ ေဒၚအက္စ္သာက ေျပာပါတယ္။
မူးယစ္ေဆး သံုးစြဲမႈေၾကာင့္ ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ကူးစက္ေရာဂါ HIV/AIDS ျဖစ္ပြားတဲ့သူေတြက မုန္းေပၚတခြင္မွာ မ်ားျပားေနၿပီး ရြာ ၁၆ ရြာမွာ ေရာဂါသည္ ၁၅၀ ေလာက္ ရွိေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။
မုန္းေပၚအေမမ်ားအဖြဲ႔ဟာ အခုလိုစနစ္တက် မဖြဲ႔ရေသးခင္တုန္းက မူးယစ္ေဆး တိုက္ဖ်က္မႈမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကိုင္တြယ္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဥပမာ – မူးယစ္ေဆး ေရာင္းတဲ့အိမ္၊ မူးယစ္ေဆး ခ်က္တဲ့ အိမ္ေတြကို ဝင္ေရာက္ၿပီး တဲအိမ္ေတြကို ၿဖိဳပစ္တာ၊ မီး႐ိႈ႕ပစ္တာေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ျပည္သူ႔စစ္ေတြက ေခၚယူေမးျမန္းတဲ့အခါမွာ “က်မတုိ႔ဟာ ခံစားနစ္နာ သူမ်ားအဖြဲ႔” လို႔ အက်ိဳးအေၾကာင္းနဲ႔ ရွင္းျပခဲ့ေၾကာင္း၊ ျပည္သူ႔စစ္တာဝန္ရွိသူမ်ားကလည္း ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အႀကံျပဳခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။
အေမမ်ားအဖြဲ႔ အခုလို ၾကမ္းတမ္းစြာ ကိုင္တြယ္ရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေၾကာင္းရင္းကလည္း ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိေနပါတယ္။ ရြာတိုင္းမွာ မူးယစ္ေဆးစြဲေနတဲ့ အေဖမ်ား၊ သားမ်ားကလည္း အိမ္တြင္းမွာ အိုးခြက္ကအစ မထားရဲေအာင္ ခိုးယူေရာင္းခ် ေသာင္းက်န္း ၾကေၾကာင္း၊ စပါးရွိရင္လည္း စပါး၊ ဆိုင္ကယ္ရွိလွ်င္လည္း ဆိုင္ကယ္ကို ေရာင္းခ်ၿပီး မူးယစ္ေဆး သံုးစြဲေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္လည္း အေမမ်ားအဖြဲ႔ဆိုၿပီး ၂၀၁၂ ၾသဂုတ္လမွာ ေပၚလာရတာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။
“ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲဆုိ မိန္းမယူတဲ့ အခါေတြမွာ သုံးတဲ့ (႐ိုးရာဓေလ့) ဓားေတြ၊ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ၊ ပုဆိန္ေတြ၊ ေနာက္ ႐ုိးရာလည္ဆြဲေတြ၊ ေငြလည္ဆြဲေတြ၊ စပါးေတြ အကုန္ေရာင္းပစ္တာ။ ဓားေတြဆုိ အဲဒီ ေဆးေရာင္းတဲ့အိမ္က ဂုန္နီအိတ္ ၃ အိတ္နဲ႔ ျပန္ရတယ္” လုိ႔ ေဒၚအက္စ္သာက ေျပာပါတယ္။
ျပန္လည္သိမ္းမိတဲ့ ဓားေတြကိုေတာ့ ပုိင္ရွင္ရွိရင္ ျပန္ေပးၿပီး ပုိင္ရွင္မေပၚေတာ့တဲ့ ဓားေတြကိုေတာ့ ျပတုိက္လုိမ်ိဳးလုပ္ၿပီး ေနာင္လာေနာင္သားေတြ မမွားရေအာင္ ျပထားဖုိ႔ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။
ေဆးစြဲတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ ေသာင္းက်န္းပုံကေတာ့ အာလူးေတာင္ မလွန္းရဲဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ လွန္းထားတဲ့ အာလူးေတြေတာင္ ေကာက္ၿပီး မူးယစ္ေဆးနဲ႔ လဲေသာက္ၾကလို႔ပါတဲ့။
လက္ရွိမွာေတာ့ ၃ ႏွစ္စီမံကိန္းနဲ႔ ၂၀၁၅ မွာ “မူးယစ္အရွင္း” ဆုိၿပီး ရည္မွန္းထားၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။
အားေပးေထာက္ပံ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ အကူအညီေပးတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ မပါေပမယ့္ အေမမ်ားအဖြဲ႔ကို မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနသူေတြကေတာ့ “အဖြားႀကီးေတြ သိပ္တက္ႂကြလြန္းေနတယ္” လို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနၾကေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ။
No comments:
Post a Comment