တိုင္းျပည္ ထူေထာင္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵပဲ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ

ဧရာ၀တီ

ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဘာလံုးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒လည္းျဖစ္ Max Myanmar ကုမၸဏီပိုင္႐ွင္လည္း ျဖစ္သူ ဦးေဇာ္ေဇာ္ဟာ ခ႐ိုနီလို႔ သတ္မွတ္ခံရတဲ့သူေတြထဲမွာ လူမႈေရး အလုပ္ဆုံးလို႕ ေျပာရမွာပါ။ မၾကာေသးခင္က ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဧရာဝတီနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းမွာ ေခတ္တစ္ခုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရတာလို႔ သူက ေျပာပါတယ္။ သူေထာင္ထားတဲ့ ဧရာ၀တီေဖာင္ေဒး႐ွင္းက ဇာတိျဖစ္တဲ့ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ျပည္သူေတြကို က်န္းမာေရးေစာင့္ေ႐ွာက္မႈေတြ ေပးႏိုင္ဖို႔ အေရးေပၚ လူနာတင္ယာဥ္ေတြ သြားေရာက္လွဴဒါန္းတဲ့ပြဲမွာ ဧရာ၀တီ သတင္း႒ာနရဲ့ သတင္းေထာက္ ထက္ႏိုင္ေဇာ္က ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းရာမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္က တိုင္းျပည္မွာ သစ္တပင္မွ မခုတ္ဖူးသလို ဘယ္သူကိုမွလည္း မတရားတဲ့နည္းနဲ႔ အေခ်ာင္မႏိႈက္ခဲ့ဘူးလို႔လည္း ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ ေၾကာင့္ စီးပြားေရးလုပ္ရတာ ေျပးသေလာက္ မေရာက္ရသလို အခ်င္းခ်င္းခ်ေနၾကတာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္တစ္ခုလို႔ ေျပာပါတယ္။ လူငယ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးဖို႔နဲ႔ ပညာေရးျမင့္ဖို႔ လိုတယ္လို႔
ဆိုပါတယ္။

ေမး။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ခ႐ိုနီဆိုရင္ေတာင္ ခ႐ိုနီေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဆိုတာ ႐ွင္းျပေပးပါ။

ေျဖ။ အကိုက ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား။ တိုင္းျပည္ကို တခါမွ သစၥာ မေဖာက္ဖူးဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ခ်စ္တယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ဂုဏ္႐ွိေစခ်င္တယ္။ စီးပြားေရးလုပ္တယ္။ အခြန္ေဆာင္တယ္။ ေနာက္တခုက ကိုယ့္၀န္ထမ္းေတြကို ကိုယ့္သားသမီးလို ေစာင့္ေ႐ွာက္တယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ေျပာေနတဲ့ CSR လို႔ေခၚတဲ့ Corporate Social Responsibility ကို လုပ္တယ္။ အခုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသားေကာင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ နာမည္အထူးအဆန္းေတြေပၚလာတာေပါ့။ ေပၚလာတဲ့ အေပၚမွာလည္း ဘာမွ ထင္ျမင္ခ်က္ မေပးပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ ကိုယ္အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ရပ္တည္သြားမယ္။ ဘယ္လိုေ၀ဖန္မႈေတြပဲ ႐ွိေနပါေစ ။ကိုယ္လုပ္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေကာင္းဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဆက္ႀကိဳးစားမယ္။ စီးပြားေရးကို ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆက္လုပ္စားမယ္။ လူငယ္ေတြကိုလည္း ထူးခၽြန္ေအာင္ ကူညီေပးသြားမယ္။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသြားမယ္။

ေမး။ အခု ဦးေဇာ္ေဇာ္မွာ ပိုင္ဆိုင္မႈ ဘယ္ေလာက္ ႐ွိပါသလဲ။ ေျပာလို႔ ရပါသလား။

ေျဖ။ ပိုင္ဆိုင္မႈကို တိတိက်က် ေျပာႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ ေသခ်ာ ေဗလူေရး႐ွင္း Valuation လုပ္ၿပီးမွ ေျပာလို႔ရမွာ။ အကိုတို႔ကို အင္တာေန႐ွင္နယ္ ေဗလူေရး႐ွင္းလုပ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြ႐ွိတယ္။ သူတို႔ကေနပဲ Assess လုပ္တာ။ Assess ဆိုတာက အရင္တုန္းက အိမ္တလံုး ၀ယ္ထားတယ္။ သိန္းတေထာင္ တန္တယ္။ အခု သိန္းတေသာင္း တန္ရင္တန္မယ္။ ေဗလူေရး႐ွင္း ဆိုတာက တြက္ခ်က္ၿပီးမွ တိတိက်က် ေျပာလို႔ရမွာ။

ေမး။ ၈၈၊ ၉၀ ခုႏွစ္ေတြ မတိုင္ခင္က ဂ်ပန္မွာ အလုပ္သြားလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သာမာန္ အလုပ္သမား ဘ၀နဲ႔ေပါ့။ အဲဒီလို ဘ၀မ်ိဳးကေန ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္းမွာ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္ေလာက္ အားထုတ္ခဲ့ရလဲ။

ေျဖ။ အကို ဂ်ပန္သြားတာ ၉၀ ခုႏွစ္ပါ။ ၈၈ က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ သခ်ာၤဘာသာ တက္ေနတာပါ။ အကိုက အခ်ိန္ကို အရမ္း ဂ႐ုစိုက္တယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အခ်ိန္ျပည့္ ကိုယ္ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ဝိရီယပိုင္းမွာ အားစိုက္ခဲ့တယ္။ ဉာဏ္ဆိုတာကေတာ့ ေရၾကည္ေက်ာင္းက မူလတန္းကေန ၿပီးေတာ့မွ ဘြဲ႕ရသည္အထိ သင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာမိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ ဆင္ေျခတံုတရားေတြရယ္ အားလံုးေပါင္းစပ္ၿပီးေတာ့မွ အခုအခ်ိန္ထိ ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ။ ကိုယ့္အေနနဲ႔ result ေကာင္းဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ကိုယ္ result မေကာင္းတဲ့ဟာမ်ိဳးဆိုရင္ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ သာမန္ေလာက္ပဲ။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္ ၿပီးေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္။ေအာင္ျမင္ေအာင္လည္း လုပ္ခ်င္တယ္။

ေနာက္တခုက အကို႕မွာ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြ မ်ားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အကိုအေနနဲ႔ သူမ်ားကို သည္းခံရလို႔လည္း အပန္းမႀကီးပါဘူး။ေနာက္တခုကေတာ့ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈနဲ႔ လူတဦးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ငါးျပား ဆယ္ျပားမွ မလိမ္ခဲ့ဖူးဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဘာ criminal case မွလည္း မျဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေတြ အကုန္လံုးကလည္း ဘ၀တခုရဲ႕ Profile ေတြပဲ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ အခ်ိန္တိုင္း ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနတာရယ္။ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးတရား ပါပါတယ္။

အႏွစ္၂၀ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဘာမွမၾကာဘူး ဆိုေပမယ့္ ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ေလးပံုတစ္ပံု သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္ ႐ွိပါတယ္။ သံုးပံုတစ္ပံုမွာ အသက္၂၀ ေလာက္က ပညာသင္တဲ့အခ်ိန္ အသက္၂၀ ေလာက္က အလုပ္လုပ္တဲ့အခ်ိန္။ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ ၅ ႏွစ္ ၁ ၀ႏွစ္ေလာက္နဲ႔ ဘီလီယံနာ ျဖစ္တဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ေငြေၾကးခ်မ္းသာတယ္ ဆိုတာ ဗမာျပည္မွာ ေငြေၾကးအတိုင္းအတာ တစံုတရာ အထိ႐ွိတယ္ဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္ ယွဥ္ေနတာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံနဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ားႏိုင္ငံနဲ႔ယွဥ္ရင္ သိပ္႐ွက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀မႈဟာ တကယ္ေတာ့ ေသးေသးေလးပါ။ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ မ႐ွိပါဘူး။

က်ေနာ္အေနနဲ႔က ကိုယ့့္ႏိုင္ငံမွာ ပညာေရး က႑၊ လူမႈေရး က႑ ၊ က်န္းမားေရး က႑နဲ႕စီးပြားေရး က႑တိုင္းမွာ သူမ်ားႏိုင္ငံက လူေတြနဲ႔ ယွဥ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီလိုယွဥ္လိုက္တဲ့အခါ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာဟာ ဘာမွ မဟုတ္ေသးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မိုလို႔ အကိုအေနနဲ႔ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႔ အၿမဲတမ္း အဆင္သင့္ပဲ။

ေမး။ အခု ဦးေဇာ္ေဇာ္က ဧရာ၀တီ ေဖာင္ေဒး႐ွင္း ေထာင္ၿပီး အလွဴလုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တဖက္မွာ ျမင္ႏိုင္တာက အကိုရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေၾကညာတာလား။ Max Myanmar ကို ပ႐ိုမို႐ွင္းလုပ္တယ္ လို႔ေရာ မေျပာႏိုင္ဘူးလား။ အကိုက ေ႐ွ႕ပိုင္းမွာေတာ့ Corporate Social Responsibility လုပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

ေျဖ။ CSR ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ဗမာျပည္ကို ေရာက္လာတာ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ အကို လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ဟာကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အကို ၁၂ ႏွစ္သား ေလာက္မွာ အကိုတို႔ၿမိဳ႕က ဘုရားေတြကို ထံုးသုတ္တယ္။ တေယာက္ တက်ပ္စုၿပီး လုပ္တာ။ ၿမိဳ႕မွာ ႐ွိသမွ် သာေရး နာေရး လူမႈေရး အကုန္လုပ္တယ္။ အဲဒါ ငယ္စဥ္ အ႐ြယ္ကတည္းက။ ဒီဘက္ ေက်ာင္းတက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း အကိုေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ေရၾကည္ၿမိဳ႕နယ္ အသင္းဆိုတာ ေပၚလာတာ။ အကို ဂ်ပန္မွာ သြားအလုပ္လုပ္တယ္။ နာရီ ၂၀ ေလာက္ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ျပန္လာတယ္။

ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ဘာ စလုပ္လည္း ဆိုေတာ့ မီးသတ္ကား တစ္စီး၀ယ္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီကားကို လွဴခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ Corporate Social Responsibility ဆုိတာကို နားမလည္ပါဘူး။ အကိုတို႔ အေပၚမွာ သံုးသပ္တဲ့ ခ႐ိုနီ ဆိုတာလည္း မသိေသးဘူး။ ကိုယ့္ရင္ထဲ စိတ္ထဲ ဆႏၵထဲက ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတေယာက္ အေနနဲ႔ ဒီအလုပ္ေတြကို လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ဆရာသမား မိဘေတြက ဆံုးမခဲ့တာပါ။ ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ လုပ္လည္းလို႔ ေမးရင္ေတာ့ လိုအပ္ခ်က္႐ွိတဲ့ လူတိုင္းကို ကူညီတာဟာ ေကာင္းတဲ့ဟာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆက္ကူညီမွာပဲ။

ေမး။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ေသသြားရင္လည္း ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ လွဴခဲ့မယ္လို႕လည္း ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဘယ္မွာ လွဴခဲ့မွာလဲ။

ေျဖ။ ေသသြားရင္ ကိုယ့္ေနာက္မပါဘူးဆိုတဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ ႐ွိတယ္ေလ။ ပါသြားတာက ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ကံပဲ။ ဒီကုသိုလ္ကံ တရားေတြပါသြားဖို႔အတြက္ ကိုယ္ ဒီအလွဴအတန္းေတြ လုပ္တယ္။ သူမ်ားေတြအေပၚမွာ ေမတၱာထားတယ္။ ေစတနာ ထားတယ္။ အဓိကကေတာ့ ေသသြားရင္ ကိုယ့္ေနာက္မပါဘူး ဆိုတဲ့ဟာကို ခံယူထားပါတယ္။ ကိုယ္လွဴႏိုင္သေလာက္ အကုန္္လွဴသြားမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္သြင္းထားတယ္။

ေမး။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ မင္းကိုႏိုင္တို႔ကို ေထာက္ပံမႈေတြ လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒါကို တခ်ိဳ႕က ဦးေဇာ္ေဇာ္ Sanction List က ျပဳတ္ခ်င္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နားကို ကပ္ေနတာလို႕ ျမင္ၾကတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ဘာေျပာခ်င္သလဲ။

ေျဖ – က်ေနာ္ သေဘာထားကေတာ့ ဒီေလာက္ခ်ည့္နဲ႔ေနတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ တဘက္နဲ႔ တဘက္ အားၿပိဳင္မႈေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ကြဲေနၾကမွာလဲ။ လုပ္စရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ ထူေထာင္္စရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္။ တကယ္လည္း တိုင္းျပည္က ဆင္းရဲေနတုန္းပဲ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြက ေနရာတိုင္းမွာ ႐ွိတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြ သြားေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ လားရာဟာ ေကာင္းစရာအေၾကာင္း မ႐ွိဘူး။ အကိုအေနနဲ႔ အားလံုးကို ေျပာခ်င္တာက ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရေရာ အတိုက္အခံေရာ ျပည္သူေရာ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ကို ထူေထာင္ခ်င္တယ္။ အကိုစိတ္ထဲမွာ အဲဒီဆႏၵပဲ ႐ွိတယ္။

ေမး။ အခုလို ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္ တစ္ဦးအျဖစ္ကေန ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲကို ၀င္ေရာက္ဖို႔ ႐ွိလား။

ေျဖ။ အခု လတ္တေလာ အေျခအေနထိေတာ့ ဘာအစီအစဥ္မွ မ႐ွိပါဘူး။ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲက ခံယူခ်က္ကေတာ့ လူေတြကို အလုပ္အကိုင္ ဖန္္တီးေပး လိုပါတယ္။ လူေတြ ဘ၀ေတြဟာ တဦးခ်င္း ၀င္ေငြေကာင္းမွ သူ႔တို႔ ဘ၀ေတြ ရပ္တည္ႏိုင္မွာ။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႔ ဗမာျပည္မွာ က်ေနာ္တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္လုပ္ငန္း႐ွင္ေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာဖို႔ လိုတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈေတြ ၀င္လာၿပီး လူငယ္ေတြ အလုပ္အကိုင္ ရဖို႔လိုတယ္။ အရင္တုန္းက သူမ်ားႏိုင္ငံရဲ႕ ကိုလိုနီ ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခုက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အေနအထားက လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း တိုင္းျပည္ထူေထာင္မယ္ဆိုတဲ့ အပိုင္းေတြမွာ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ဂုဏ္႐ွိခ်င္တာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ အခုဆိုရင္ သူမ်ားဆီမွာ က်ေနာ္တို႕ သြား အလုပ္လုပ္ေနရတယ္။ သြား အလုပ္လုပ္တယ္ ဆိုတာ ပညာတတ္ေတြ ပညာ႐ွင္ေတြအျဖစ္ သြား အလုပ္လုပ္တာ ျပႆနာ မ႐ွိဘူး။ အခုက ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ အလုပ္အကိုင္ မေပးႏိုင္ေတာ့ သူမ်ားဆီမွာ ေအာက္ေျခသိမ္္းအလုပ္ေတြ သြားလုပ္ေနရတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ အလုပ္အကိုင္ေတြ ဖန္တီးၿပီး ဒီႏိုင္ငံမွာပဲ အလုပ္ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ ႐ွိတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ တဦးတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀လံုၿခံဳမႈအတြက္က ရပ္တည္လို႔ရၿပီ။ လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ အခု က်ေနာ္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနတာက သူမ်ားႏိိုင္ငံေတြနဲ႔ ယွဥ္ခ်င္လို႔ပါ။ သူမ်ားႏိုင္ငံနဲ႕ ယွဥ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေတာ့ အၿမဲ႐ွိပါတယ္။

ေမး။ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လက္႐ွိႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲေတြမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ယံုၾကည္လား။ အခု အသြင္ကူးေျပာင္းမႈက ေအာင္ျမင္ပါ့မလား။

ေျဖ။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ Positive Thinking ပဲ ႐ွိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ယခင္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ အေျခအေနနဲ႔ အခုအေျခအေနနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ပါ။ လူေတြက အရမ္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြႀကီးပဲ ေျပာေနၿပီးေတာ့မွ ကိစၥတခုခု ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္တခုလိုတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တကယ္လုပ္ဖို႔လည္း လိုတယ္။ လုပ္ခဲ့ရင္ေတာင္ Result က ေကာင္းခ်င္မွ ေကာင္းဦးမွာ။ အခု ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အားလံုးက အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ အေကာင္းပဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။