ရန္ကုန္က ထြန္းသစ္စ ေကာ္ဖီယဥ္ေက်းမႈ

ဆိုင္မြန္ေရာကၠနီး

ေလညင္းက သစ္သားၾကမ္းခင္းၾကမ္းျပင္ အျပင္ဖက္က ကန္ေရျပင္ကို လိႈင္းဂယက္ငယ္ေလးေတြ ထသြားေစသည္။ သစ္ပင္ေတြႏွင့္ အနားသတ္ထားသည့္ ေရစပ္မွာ ထီးကေလးေတြ ႏွင့္ကြယ္ထားၾကသည့္ စံုတြဲေတြရွိသည္။ ကန္စပ္မွာ ေအးေအးလူလူ လမ္း ေလွ်ာက္ေနၾကသည့္ မိသားစုေတြက သစ္ပင္ေတြေအာက္မွာ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေနၾကသည္။

ကန္ေတာ္ႀကီးသည္ ရန္ကုန္မွာ ခဏတာ အခ်ိန္ျဖဳန္းဖို႔ေကာင္းသည့္ ေနရာေတြထဲက တခုျဖစ္သည္။ Nervin’s Café and Bistro ေကာ္ဖီဆိုင္က ေရျပင္၏ အထက္ ဆယ္ေပအထက္မွာ ရွိၿပီး သစ္သားတိုင္ေတြႏွင့္ ပင္စည္ျဖတ္ပိုင္းေတြ ေပါင္းစပ္၍ တန္ဆာဆင္ ထားသည္။ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္ပံုရသည့္ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ Laptop စြဲေနသည့္ အေနာက္တိုင္းသားမ်ားက ေကာ္ဖီ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေဖ်ာ္ရည္ေတြကို တငံုခ်င္း ေသာက္ေနၾက၏။

ဒီမွာက ျမင္ေနက် ၿမိဳ႕လယ္ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြႏွင့္ စာလွ်င္ ပို၍ ေအးေဆးသည္။ ရန္ကုန္၏ လက္တဆုပ္စာေနရာမ်ားထဲတြင္ ခရင္မ္ပါသည့္ ေကာ္ဖီတခြက္ကို ရႏိုင္သည့္ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ကန္ေတာ္ႀကီးမွာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ခဲ့စဥ္က လူ ၂၄ ဦးေသဆံုးၿပီး အမ်ားအျပား ဒဏ္ရာရခဲ့သည္ကို အမွတ္တရအေနျဖင့္ စားပြဲေပၚမွာခင္းသည့္ အ၀တ္စတြင္ “ေကာ္ဖီေစ့က ဗံုးထက္ ပို၍ စြမ္းအားႀကီးသည္” ဟု ေရးထား၏။

ျမန္မာစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္တေယာက္ျဖစ္သူ ကိုခ်မ္းၿငိမ္းေဟာ့က ဒီေနရာသည္ အားလပ္ရပ္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ ဆံုဖို႔ ေကာင္းသည့္ေနရာျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ “က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာလာၿပီး အပန္းေျဖၾကတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေကာ္ဖီကလည္း ေကာင္းတယ္ေလ” ဟု ဆိုင္၏ အစြန္ဖက္တြင္ ထိုင္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္ကို ညႊန္ျပရင္းေျပာသည္။

ေကာ္ဖီသည္ တိုးထြက္လာခါစ ျမန္မာ့စီးပြားေရးေစ်းကြက္တြင္ ဆြဲေဆာင္မႈ အားေကာင္းသည့္ လမ္းေၾကာင္းတခု ျဖစ္လာသည္။ ကမာၻမွာ အႀကီးဆံုးေကာ္ဖီဆိုင္လုပ္ငန္းႀကီး ျဖစ္သည့္ Starbucks ကလည္း ၀င္လာဖို႔ေျခလွမ္းျပင္ေနသည္။ Starbucks ၏ အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဳပ္ Howard Schultz က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ဆိုင္ဖြင့္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း၊ လာမည့္ႏွစ္ အနည္းငယ္အတြင္းတြင္ ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ေမလ ၁၃ ရက္ေန႔က ေျပာၾကားလိုက္သည္။ လတ္ တေလာတြင္ အိႏၵိယႏွင့္ ဗီယက္နမ္တြင္ Starbucks ဆိုင္ခြဲမ်ား ဖြင့္လွစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။

“ေကာ္ဖီက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေခတ္စားလာေနပါတယ္” ဟု ရန္ကုန္၏ အထင္ကရ ဟိုတယ္ႀကီးမ်ား အနီး စည္ကားသည့္ လမ္းေဘးတေနရာတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ Santino Cafe’ ၏ မန္ေနဂ်ာ ကိုျမင့္လင္းေအာင္ က ေျပာသည္။

“လာမယ့္ ႏွစ္ေတြမွာပိုၿပီး ေရပန္းစားလာဦးမယ္လို႔လည္း ထင္ပါတယ္” ဟု သူကထပ္ေျပာသည္။ လာမည့္ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕လည္၌ ေနာက္ထပ္ေကာ္ဖီဆိုင္ တဆိုင္ထပ္ဖြင့္ႏိုင္မည္ဟုလည္း အေကာင္းဖက္မွ သူက ႐ႈျမင္သည္။

အခ်ိန္အနည္းငယ္ ယူေကာင္း ယူရပါဦးမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း “ေကာ္ဖီယဥ္ေက်းမႈ” က စစ္အာဏာရွင္ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စု၏ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္လာသည့္ စီးပြားေရးႏွင့္အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနရာယူစျပဳလာၿပီျဖစ္သည္။

Starbucks ထက္ အရင္ေရာက္လာသူမွာ ကေနဒါႏိုင္ငံသား Emmanuel Jaquet ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ရန္ကုန္တြင္ေနထိုင္ ေသာ Jaquet သည္ ၾသစေၾတးလ်တြင္ ၁၄ ႏွစ္ၾကာေနခဲ့ဖူးၿပီး ေကာ္ဖီ၀ါသနာအိုးတဦး အျဖစ္ အမ်ားကိုေၾကညာထားသူ လည္း ျဖစ္သည္။

“ဆစ္ဒနီ ကိုျပန္သြားတဲ့အခါ ကၽေနာ္က Starbuck နဲ႔ တျခားေနရာေတြကိုေက်ာ္ၿပီး ေကာ္ဖီေကာင္းတယ္လို႔ က်ေနာ္ သိတဲ့ တေနရာကို သြားေနတဲ့ လူတေယာက္ျဖစ္ေနတယ္” ဟု သူကဆိုသည္။

သူ၏ Coffee Club သက္တမ္းက ရက္သတၱသံုးပတ္သာ ရွိေသးသည္။ လွ်ပ္စစ္ ပစၥည္းဆိုင္တဆိုင္၏ အေပၚထပ္မွာ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ဆိုင္ေလးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္က ဆူးေလေစတီ ႏွင့္ တမိုင္အကြာေလာက္တြင္ရွိၿပီး တိုးတက္စျပဳ ေနၿပီျဖစ္သည္။ “လမ္းထက္ ပိုၿပီးျမင့္ေနတာ သိပ္ေကာင္းတဲ့ စိတ္ကူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ အျပင္ ဖက္မွာ တခုခု လုပ္ပါမယ္။ မိုးရာသီ လြန္သြားတဲ့အခါ ေလသာေဆာင္က အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနမယ္ လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္မိ ပါတယ္” ဟုေျပာျပသည္။

“ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္ဆိုရင္ ဒီမွာ လူေတြျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲ။ ဒီနားတ၀ိုက္မွာက ႐ံုးေတြနဲ႔ သံ႐ံုးေတြလဲ ရွိတယ္ေလ၊ အေနာက္တိုင္းသားေတြေရာ၊ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ျမန္မာေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေနဖူးတဲ့ျမန္မာေတြ လာၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔က ဒီေရာက္တာနဲ႔ အင္တာနက္သံုးၾကေတာ့တာပဲ” ဟု သူကဆက္ေျပာသည္။

“စေန၊ တနဂၤေႏြ ေန႔ေတြဆိုရင္ေတာ့ အလုပ္မ်ားတယ္။ လူေတြက ၀င္လာၾကတယ္။ ေကာ္ဖီနဲ႔ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႔ စား ၿပီးေတာ့ ခပ္ျမန္ျမန္ ျပန္ထြက္သြားတတ္ၾကတယ္” ဟု Jaquet ကရွင္းျပသည္။

အျမဲပိတ္ထားေသာ သမိုင္းဝင္ ေတာ္လွန္ေရးပန္းျခံအနီးရွိ Coffee Circles သည္ ရန္ကုန္မွ လူသိမ်ားသည့္ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြထဲက တခုျဖစ္သည္။ အေရွ႕ဖက္မွာ မွန္ေတြ အျပည့္ကာထားသည့္ ဆိုင္သည္ Savoy Hotel ႏွင့္ ခဲတပစ္ အကြာခန္႔မွာ ရွိေနသည္။ ထိုဆိုင္တြင္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံု ျပည့္၀တ္ထားသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား အခ်င္းခ်င္း စီးပြားေရးအလားအလာမ်ားအေၾကာင္း သို႔မဟုတ္ NGO လုပ္ငန္းအခြင့္အလမ္းေတြအေၾကာင္း ေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနၾကသည္မ်ားႏွင့္ ေငြသံုးစြဲႏိုင္ေသာ ျမန္မာမ်ားကို ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။

ဧည့္သည္မ်ား အေနျဖင့္မူ သြားလာစရာေကာ္ဖီဆိုင္ ရွားပါးသည္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ ၾကည့္ႏိုင္သည္။ ကြဲျပားျခားနားမႈကို ရန္ကုန္သို႔ ပထမဆံုးေရာက္လာသည့္ ထိုင္းအမ်ိဳးသမီး Ming Patananut က ေျပာျပသည္။

“က်မ ဘန္ေကာက္မွာဆို Starbucks ကို သြားတယ္၊ Coffee World ကို သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီက ေကာ္ဖီလည္း ေကာင္းပါတယ္” ဟု Coffee Circles တြင္ ေန႔လည္စာ ေကာ္ဖီကို ေသာက္ရင္း ေျပာသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆၄၆ ဘီလီယံရွိၿပီး ကမာၻတြင္ အမွတ္စဥ္ ၂၅ ၌ရွိသည္။ ျပည္တြင္း အသားတင္ထုတ္ကုန္တန္ဖိုး (GDP) မွာ လူတဦးခ်င္းလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀၀၀၀ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ GDP မွာ ၉၀ ဘီလီယံသာရွိၿပီး ပ်မ္းမွ် တဦးခ်င္းတႏွစ္၀င္ေငြမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၄၀၀ သာရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၀င္ေငြကို ၎မွီခိုအားထားေနရေသာ သဘာ၀သယံဇာတမ်ား ေရာင္းခ်ရျခင္းျဖင့္ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ထား ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္း၀င္ေငြ၏ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းကို အဓိကလုပ္ကိုင္ေနရသည့္ ျပည္သူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔ ခံစားရျခင္းလည္း မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ၎တို႔၏ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ်ားေလာက္ ေကာ္ဖီအတြက္ ေငြေၾကးသံုးစြဲ ျခင္းမျပဳႏိုင္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ထိုအခ်က္သည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် အေျပာင္းအလဲေတြ ရွိႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မူ၀ါဒ ပြင့္လင္းမႈေတြ ဆက္လက္တည္ရွိေနၿပီး ျမန္မာတို႔၏ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာလွ်င္ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္သည္။ စာရင္းစာရြက္ ေတြ တပံုတပင္ရွိေနသည့္ စားပြဲမွာ ထိုင္ေနေသာ Santino Café မွ ကိုျမင့္လင္းေအာင္က သူ၏ ဆိုင္သို႔လာေရာက္ သူမ်ား၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း မၾကာေတာ့ေသာအခ်ိန္တြင္ အျခားပံုစံျဖစ္သြားႏိုင္ ေၾကာင္းေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသည္ သူ၏လုပ္ငန္းတိုးတက္လာေစရန္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစသည္ဟု သူက ဆိုသည္။ “၂၀၁၀ ေလာက္ကစၿပီး ႏိုင္ငံျခားသားေတြပို ေရာက္လာတယ္၊ ကမာၻလွည့္ခရီးသည္ေတြေရာ၊ ဒီမွာ လာအလုပ္ လုပ္ၾကတဲ့သူေတြေရာေပါ့။ သူတို႔က ေကာ္ဖီေသာက္ဖို႔၊ ၀ိုင္ဖိုင္နဲ႔ အင္တာနက္သံုးဖို႔ လာၾကတယ္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးေတြ ဆက္လုပ္သြားမယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာေတြလည္း ပိုေရာက္လာၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” ဟုလည္းေျပာသည္။

ႏိုင္ငံျခားသားေဖာက္သည္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ Espresso၊ Mocha ကဲ့သို႔ ေကာ္ဖီမ်ားသာမက စားစရာမ်ား လည္း လုိအပ္သည္ဟု ကိုျမင့္လင္းေအာင္က ဆိုသည္။

“၀ိုင္ဖိုင္ကလည္း အေရးႀကီးတယ္၊ တကယ္လို႔ ကြန္နက္ရွင္ မေကာင္းဘူးဆိုရင္ ဧည့္သည္က မင္း၀ိုင္ဖိုင္က ေႏွးတယ္၊ ကြန္နက္ရွင္က်သြားၿပီ ေျပာလာေရာ၊ တကယ္လို႔ ၀ိုင္ဖိုင္ အလကားလႊင့္မေပးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ အေရာင္းအ၀ယ္က မေကာင္း ေတာ့ဘူး၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီမွာ ၀ိုင္ဖိုင္ အၾကာႀကီးထိုင္သံုးေနလည္း စိတ္ထဲဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါဘူး”
ျမန္မာေတြက ေကာ္ဖီျပင္းျပင္း မႀကိဳက္ဘူး

Santino ေကာ္ဖီဆိုင္ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတေနရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေစ်း၏ အေနာက္ဖက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္း ကုန္းေက်ာ္တံတား အနီးတြင္ ကိုၾကည္လြင္ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ဖြင့္ခဲ့သည္မွာ ၁၇ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ သစ္သားစားပြဲငယ္မ်ား ႏွင့္ ပလပ္စတစ္ ခံုပုေလးမ်ားေပၚတြင္ထိုင္ရင္း လြတ္လြတ္လပ္ လက္ဘက္ရည္ ေသာက္ႏိုင္ၾကသည္။ ေဆးလိပ္ဖြာႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ မဟုတ္ ဘီယာေမာ့ ႏိုင္ၾကေသးသည္။

“ျမန္မာေတြက ေကာ္ဖီျပင္းျပင္းေတြ မႀကိဳက္ၾကဘူး” ဟု ရန္ကုန္က ဆိုင္အခ်ိဳ႕တြင္ေရာင္းခ်ေသာ အာေရဘီကာ ေကာ္ဖီ မ်ားကို ရည္ညႊန္း၍ ကိုၾကည္လြင္က ေျပာသည္။ သူက ဆက္၍ “ လူတိုင္း လက္ဘက္ရည္ႀကိဳက္ၾကတယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္၊ ေကာ္ဖီဆိုရင္ေတာ့ အရသာေပ်ာ့တဲ့ ေကာ္ဖီထုပ္ေတြကို ႀကိဳက္ၾကတယ္” ဟုေျပာသည္။

သူဆိုလိုသည္မွာ three in one ဟုေခၚသည့္ အိတ္သြင္းေကာ္ဖီထုပ္ေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ၾကာရွည္ခံေအာင္ ျပဳလုပ္ထား သည့္ ေကာ္ဖီမႈန္႔၊ ႏို႔မႈန္႔ ႏွင့္ သၾကားအနည္းငယ္ကို ပလပ္စတစ္ အိတ္ခြံအတြင္း ထည့္သြင္း ၍ အဆင္သင့္ ေသာက္သံုး ႏိုင္ရန္ ျပဳလုပ္ေပးထားသည္။ ေကာ္ဖီအစစ္၏ အရသာႏွင့္ ေကာ္ဖီမစ္၏ အရသာက ကြာျခားသလို ေစ်းႏႈန္းကလည္း ကြာျခားေသာေၾကာင့္ ျမန္မာအမ်ားစု တတ္ႏိုင္သည့္ အေနအထားရွိ ေကာ္ဖီမစ္ကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေသာက္သံုးၾကသည္။

ကိုၾကည္လြင္က ျမန္မာမ်ားသည္ ေကာ္ဖီကို အရသာခံၿပီးမေသာက္ၾကဟု ယံုၾကည္ေသာ္လည္း ကေနဒါႏိုင္ငံသား Jaquet ကေတာ့ ထိုအခ်က္က မေသခ်ာဟု ဆိုသည္။

“တမနက္ က်ေနာ္ ဒီကို တကၠဆီစီးလာတယ္။ ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားခေပးရင္း အထဲ၀င္ၿပီး ေကာ္ဖီေသာက္ပါဦး လို႔ေျပာေတာ့ လိုက္လာၿပီး Cappuccino ေသာက္တယ္။ သူတခါမွ ဒီလိုမ်ိဳးေကာ္ဖီ မေသာက္ဖူးဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရသာရွိတယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္” ဟု Jaquet ကေျပာသည္။

ေကာ္ဖီဆိုင္ အသစ္ေတြထဲက ေနာက္ဆံုးျဖစ္သည့္ ဖြင့္လွစ္သည္မွာ တပတ္သာၾကာေသးသည့္ Bar Boon အမည္ရွိသည့္ ဆိုင္သည္ FMI ေစ်း၀ယ္စန္တာအသစ္၏ ေျမညီထပ္တြင္ရွိသည္။ အမည္မေျပာျပေသာ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက သူ႔ဆိုင္ကို လာ ေရာက္ၾကသူမ်ား၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ေဒသခံ ျမန္မာမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“အံၾသစရာပါ၊ ေနာက္ၿပီး အားတက္စရာလည္း ေကာင္းပါတယ္” ဟု သူကေျပာသည္။ ေဟာ္လန္ အေျခစိုက္ ေကာ္ဖီလုပ္ငန္းသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အထင္ကရေနရာမ်ားျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေစ်း၊ ဆူးေလေစတီ စသည္တို႔ႏွင့္ နီးသည့္ အတြက္ ထိုေနရာကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေကာ္ဖီကို အရသာခံေသာက္သည့္ အေလ့အထ တိုးပြားလာေသာ္လည္း ကုန္က်စားရိတ္က ျပႆနာ တခု အျဖစ္ရွိေနေသးသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဥပေဒျပဳေရးအဖြဲ႔မ်ားသည္ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာဥပေဒကို အေခ်ာသပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အနိမ့္ဆံုး လစာသတ္မွတ္မႈသည္ တလလွ်င္ က်ပ္ေငြ ၆၀၀၀၀ ခန္႔ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆၅ ခန္႔) ရွိသင့္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ထိုႏႈန္းထားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိကလုပ္ငန္းတခုျဖစ္ေသာ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား ရရွိေနသည့္ တေန႔လွ်င္ ပ်မ္းမွ် ၁၄၀၀ က်ပ္ထက္ သာလြန္မႈရွိပါသည္။

ကိုၾကည္လြင္က လဘက္ရည္တခြက္ကို ၃၀၀ က်ပ္ႏွင့္ေရာင္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလေအးစက္တပ္ထားသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေကာ္ဖီဆိုင္သစ္မ်ားဆီသို႕ သူ၏ ေဖါက္သည္ အမ်ားအျပားေျပာင္းေရႊ႕သြားလိမ္႔မည္ မဟုတ္ဟု ခိုင္ခိုင္မာမာ ယူဆထားသည္။

ထိုသို႔ ယူဆရျခင္းမွာ ေစ်းႏႈန္းေၾကာင့္ တစိတ္တပိုင္းျဖစ္သလို အေနအထားေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္ဟု ကိုၾကည္လြင္က ေျပာသည္။ ေကာ္ဖီတခြက္လွ်င္ တေထာင္က်ပ္၊ ႏွစ္ေထာင္က်ပ္ေပးရျခင္းသည္ ျမန္မာအမ်ားစု လက္လွမ္းမီသည္ထက္ မ်ားသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ကိုၾကည္လြင္က သူ၏ ေလဟာျပင္လဘက္ရည္ဆိုင္ေလးကို လက္ညိဳးထိုးျပရင္း “အဲဒီမွာ ေစ်းႀကီးတာတခုထဲေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲဒီဆိုင္ေတြက သိပ္သီးသန္႔ဆန္လြန္းတယ္၊ က်ေနာ့္ဆိုင္ကိုလာတဲ့ သူေတြက အဲဒီလို ေနရာမ်ိဳးေတြက သူတို႔နဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ ယူဆထားၾကတယ္ေလ” ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္သည္။

(Simon Roughneen ၏ Faint Waft for Now from Rangoon’s Budding Coffee Culture ကို ႏိုင္မင္းသြင္ ဘာသာျပန္သည္)