ဒို႔ေခတ္ေရာက္ျပီး လယ္သမား ခ်မ္းသာေတာ့မည္

ေနာ္ဆြိ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးေရး ေတာင္သူမ်ား၊ လယ္ကူလီ ဘ၀ ေရာက္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ရာစု၀က္ နီးနီးျဖစ္လာခဲ့ ပါသည္။ ခ်စ္တီးေခတ္၊ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္ လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္၊ စစ္အစိုးရေျမသိမ္း စနစ္ေခတ္ ဟူ၍ ကာလ ရွည္လ်ွားစြာ အလူးအလဲ ခံလာခဲ့ရပါသည္။ လယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံေသာ ႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေခတ္စနစ္ မ်ားက လယ္ယာ ေတာင္သူမ်ား အေပၚ မည္သို႔ ဖိႏွိပ္ ေသြးစုတ္ လာခဲ့သည္ကို လယ္ယာ ေတာင္သူမ်ားမွ အသိဆံုး ျဖစ္ပါသည္။

လက္ရွိတြင္ လယ္သမားမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ ေျမသိမ္း စနစ္၌ အလူးအလဲ ခံစားေနရဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္တပ္မွ ေျမသိမ္းျခင္း၊ စစ္အာဏာရွင္ ခရိုနီမ်ားမွ ေျမသိမ္းျခင္း၊ အစိုးရ ယႏၱယား ဌာနမ်ားမွ ေျမသိမ္းျခင္းေၾကာင့္ ေတာင္သူမ်ား ေျမမဲ့ ယာမဲ့ ျဖစ္ကာ အလူးအလဲ ခံစား ေနရသည့္ဘ၀ မွႏိုးထရန္ တန္ျပန္ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲေနရေသာ ေခတ္ကာ လသို႔ ဆိုက္ေရာက္ လာျပီး ျဖစ္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။

လယ္သမားမ်ားသည္ ဤဘ၀မွ ရုန္းထြက္ရန္ နည္းလမ္းမ်ား ရွိပါလား။ ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိ ႏိုင္ပါသလား။ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခ ရွိဦးမွာလား ဆိုသည္ကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စဥ္းစားေတြးေတာ ေနရပါသည္။ ဤအေျခအေနမွ ယေန႔အခ်ိန္ခါ သမယတြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၌ ေခတ္ေျပာင္း ေတာ္လွန္ေရး စတင္ လာခဲ့ပါျပီး။ ေခတ္မမွီ ေတာ့သည့္ စနစ္တရပ္ကို အာဏာရွင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ နိုင္ငံတကာ ဖိအားေၾကာင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ လာရပါျပီး။ (ျငင္းစရာမရွိေပ။)

ကဲ စနစ္ေျပာင္း ေတာ္လွန္ေရးသည္ လယ္သမားတို႔၏ မ်က္ေမွာက္သို႔ ဒီေရအလား မ်က္၀ါးထင္ထင္ က်ေရာက္လာပါ ျပီး။ ဤအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ေတာင္သူ လယ္သမား မ်ားသည္ မိမိတို႔ ခံစားေနရသည့္ နစ္နာမွဳမ်ားကို ျပန္လည္ ႏိွဳးဆြသည့္ အလား အခြင့္အေရး ရလာသည့္ အတြက္ ဆႏၵျပျခင္း၊ ေတာင္းဆိုမွဳမ်ား ျဖစ္လာျခင္း၊ အသိမ္းခံထားရသည့္ လယ္ေျမမ်ား ျပန္ရလိုျခင္း စသည့္ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ား မ်က္၀ါး ထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္လာေနရပါသည္။

ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား၏ အေရးသည္ ဆႏၵျပျခင္း၊ ေတာင္းဆိုျခင္းျဖင့္ အာမခံ ေပးႏိုင္ပါ၏ေလာ ဆိုသည္မွာ လယ္သမားမ်ား စဥ္းစားရန္ လိုအပ္လာသည္ဟု ေထာက္ျပ ခ်င္ပါသည္။ လယ္သမား မ်ားအား ဥပေဒျဖင့္ အခြင့္အေရး ပိတ္ပင္ျခင္း၊ ယင္းဥပေဒကို အာဏာရွင္ ယႏၱယားျဖင့္ ႏွိပ္ကြပ္ထားျခင္း၊ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်သည့္ နည္းျဖင့္ အေရးယူ ျခင္းမ်ားျဖင့္ ခံလာခဲ့ရပါသည္။

ဤသည္ကို ေထာက္ရွဳျခင္း အားျဖင့္ လယ္သမား ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ား၊ အလုပ္သမား ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ားသည္ ဥပေဒႏွင့္ ျပဌာန္းထား ပါမွ သားစဥ္ ေျမးဆက္ အဆက္ဆက္ တိုင္ေအာင္ အာမခံခ်က္ ရွိေသာ အခြင့္အေရးမ်ဳိးကို ခိုင္မာစြာ ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ အဆက္ဆက္ေသာ အစိုးရမ်ားသည္လည္း လယ္သမားမ်ား အေပၚ ဥပေဒျဖင့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ပိတ္ပင္ ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေခတ္ေျပာင္းျပီး၊ အာဏာရွင္မ်ား မဆုတ္ခ်င္ ဆုတ္ခြာခဲ့ရျပီး။ သို႔ေသာ္ သတိတရားႏွင့္ ဆုတ္ခြာ ေနၾကသည္။ ဤအေျခအေနကို အမိအရ လယ္သမားမ်ား ရယူတတ္ရန္ အထူး လိုအပ္လွပါသည္။ လက္ရွိတြင္လည္း အာဏာရွင္ မ်ားသည္ လက္နက္အစား ဥပေဒျပဳေရး အာဏာကို အတင္း ဖက္တြယ္ျပီး လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔ျပီး ဥပေဒ ျပဳေနပါသည္။ ဤေနရာတြင္ မေျပာင္းခ်င္ဘဲ ေျပာင္းခဲ့ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ILO ၏ ပိတ္ဆို႔မွဳ ႏွင့္ အေနာက္ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ၀ိုင္းပယ္မွဳဒဏ္ကို မခံႏိုင္ ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာခဲ့ရပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ မေျပာင္းခ်င္ဘဲ ေျပာင္းခဲ့ရသည့္ အေျခအေနတြင္ အေလ်ွာ့ေပးမွဳ တခ်ဳိ႔ (အေပးအယူ တခ်ဳိ႔) ျပဳလုပ္ ခဲ့ရသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္ကား အဘယ္နည္း???

ဤအေျခအေနသည္ လယ္သမားမ်ား အတြက္ ခ်မ္းသာျခင္း အစဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လယ္သမား မ်ားသည္ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ခံစားခဲ့ရသည္ကို ေအာက္အီးျပီး နည္းပရိယာယ္ တခ်ဳိ႔ က်င့္သံုးရမည္ျဖစ္သည္။ လယ္သမားမ်ားအတြက္ အာမခံခ်က္ ရွိေသာ ဥပေဒ၊ လယ္သမား အခြင့္အေရးမ်ား ဘယ္လို ရယူမည္နည္း??။ စဥ္းစားတတ္ရန္ အေရး ႀကီးပါသည္။

အာဏာရွင္မ်ား ေနာက္ဆုတ္ ေပးခဲ့ရေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားအနက္ လယ္သမားႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာ အခြင့္အေရး တခု ရရွိလိုက္သည္မွာ လြတ္လပ္စြာ အသင္းအပင္း ဖြဲ႔စည္းမွဳပင္ ျဖစ္သည္။ ယခင္ကာလမ်ားတြင္ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းမွ တပါး မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမွ ဖြဲ႔စည္းခြင့္မရခဲ့ေပ။

အာဏာရွင္မ်ားသည္ မေျပာင္းခ်င္ဘဲ ေျပာင္းခဲ့ရေသာ္လည္း သတိရွိရွိပင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးကို ေဖၚေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲစတြင္ ေပၚေပါက္ လာေသာ ဆႏၵျပမွဳမ်ားကို အစီအစဥ္ ရွိရွိ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ပါသည္။

(ေၾကးနီေတာင္ႏွင့္ အျခား လယ္သမား အေရးမ်ား)

ဤအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ လယ္သမားမ်ား သတိ ရွိၾကေစရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ ရရွိလာေသာ လြတ္လပ္စြာ အသင္းအပင္း ဖြဲ႔စည္းခြင့္ကို ၄င္းတို႔ ခ်မွတ္ ထားေသာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ အညီ အခိုင္မာဆံုး ျဖစ္ေစရန္ တည္ေဆာက္ၾကရန္ လိုပါသည္။ ဤသည္ ဥပေဒျဖင့္ အကာအကြယ္ ရရွိေရး နည္းလမ္းပင္ ျဖစ္ျပီး ပထမ အဆင့္ အျဖစ္ တည္ေဆာက္ ထားရပါ မည္။

ဤသို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔ေဒသတြင္ ဥပေဒႏွင့္ အညီ လယ္သမား သမဂၢမ်ား ဖြဲ႔စည္း ထားခဲ့ျပီးလား ဆန္းစစ္ရန္လိုပါသည္။ သမဂၢ ဖြဲ႔စည္းပံု အရ ေက်းရြာကို အေျခခံ ဖြဲ႔စည္းျပီး၊ တိုက္နယ္၊ ျမိဳ႔နယ္၊ ျပည္နယ္/ တိုင္းမွတဆင့္ အဖြဲ႔ ခ်ဳပ္ အထိ ဖြဲ႔ စည္းရပါသည္။ လယ္သမားသမဂၢသည္ လယ္သမား အက်ဳိး စီးပြားကို အေျခခံထားပါသည္။

လယ္သမား အက်ဳိး စီးပြားသည္ လြတ္လပ္စြာ စိုက္ပ်ဳိးခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေရာင္း၀ယ္ခြင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ လယ္သမားမ်ား ဆင္းရဲတြင္းနက္ သည္မွာ ထိုအခြင့္အေရးမ်ားအား ပိတ္ပင္ ခံရသည့္ အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိႀကိဳက္ေသာ သီးႏွံကို လြတ္လပ္စြာ စိုက္ပ်ဳိးခြင့္မရသည့္အျပင္ ထြက္လာေသာ သီးႏွံမ်ားကို ကမၻာ့ ေပါက္ေစ်းျဖင့္ ေစ်းျပိဳင္ စနစ္ျဖင့္ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ေရာင္းခ်ပိုင္ခြင့္ မရရွိခဲ့သည့္ အတြက္ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခြင့္အေရးမ်ားသည္ ျပီးခဲ့သည့္ ကာလမ်ားတြင္ အာဏာရွင္မ်ားက ရယူထားသည့္အတြက္ လယ္သမားမ်ား ဆင္းရဲတြင္းနက္ ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဤသို႔ဆိုလွ်င္ လယ္သမားမ်ား ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္မွ ခ်မွတ္ ထားသည့္ လယ္သမား သမဂၢ ဖြဲ႔စည္းေရး ဥပေဒ ရွိပါသည္။ ဤဥပေဒသည္ မေျပာင္းခ်င္ဘဲ ေျပာင္းလဲခဲ့ရသည့္ ဥပေဒပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤဥပေဒအရ ေျပာရမည္ ဆိုလ်ွင္ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႔စည္း ပိုင္ခြင့္ ရွိသည့္ လယ္သမား သမဂၢ ဖြဲ႔စည္းေရးကို အရင္ စတင္ ရေပမည္။ ဤသမဂၢသည္ မိမိတို႔လယ္သမားအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ စုစုစည္းစည္းျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္သည္။ (ႏြားကြဲရင္ေတာ့ က်ား ဆြဲမည္မွာေသခ်ာသည္)။

ဒုတိယ အဆင့္တြင္ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာ ေဆာင္သည့္ လယ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ရွိရပါမည္။ ဤအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မ်ားမွ အသိအမွတ္ျပဳေသာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျဖစ္ရပါမည္။ ဤသို႔ဆိုပါက လယ္သမားမ်ားအတြက္ ခိုင္မာေသာ အ ဖြဲ႔ခ်ဳပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ျပီး ျဖစ္ပါသည္။ (ရွိေနျပီးလား)

ဤကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ ျပဳေသာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဥပေဒက ျပဌာန္းထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႕ေသာ အေျခအေနကို ရရွိထားပါမွ ႏိုင္ငံတကာ ေစ်းကြက္သို႔ တက္လွမ္းႏိုင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ တကာ ေစ်းကြက္သို႔ မိမိတို႔ လယ္ယာထြက္ ပစၥည္းမ်ား ေရာင္းခ်ႏိုင္ပါက လယ္သမားမ်ား ၀င္ေငြေကာင္းမြန္ေပေတာ့ မည္။

၀င္ေငြေကာင္းမြန္ လာေသာ လယ္သမားမ်ား၊ အခြန္မ်ားမ်ား ေဆာင္ႏိုင္ပါက စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၾကြယ္၀ လာေတာ့မည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏိုင္ငံမ်ဳိး ႀကီးပြားေနသည္မွာ ကမၻာ့အ လယ္တြင္ အထင္အရွား ျမင္ေတြ႔ေနရပါသည္။ (ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၾကပါ)