ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ေျမျမွဳပ္မုိင္း အသုံးျပဳ တုိးတက္

သဇင္ၿငိမ္း

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားက ေျမျမဳပ္မိုင္း အသံုးျပဳမႈ က်ဆင္းလ်က္ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာအစုိးရတပ္မေတာ္၏ ေျမျမွဳပ္မုိင္း အသုံးျပဳမႈမွာမူ ျမင့္တက္လာေၾကာင္း ႏုိင္ငံတကာ ေျမျမဳပ္မိုင္း အသံုးျပဳမႈ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာ ေရး အဖြဲ႕(ICBL) ၏ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ အစီရင္ခံစာ သိရသည္။

ICBL က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမျမဳပ္မိုင္း သံုးစြဲမႈအေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာျခင္း ရလာဒ္ အစီရင္ ခံစာ ႏွင့္ ပတ္သက္ ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ ခန္းမတြင္ ယေန႔ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး အစီရင္ခံစာ ေရးသား သူ သုေတသန ပညာရွင္ Mr.Yeshua Moser Paungsuwan ကုိယ္တုိင္ တက္ေရာက္ရွင္းလင္းခဲ့သည္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ေျမျမွဳပ္မုိင္းအသုံးျပဳမႈ တုိးတက္လာျခင္းကုိ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္မွ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ပုိင္း အတြင္း ေလ့လာ ေတြ႔ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ တပ္မေတာ္သည္ လူသတ္မိုင္းကို ဆက္လက္ သံုးစြဲေနၿပီး ထပ္ဆင့္ေပါက္ကြဲ ေစေသာ စစ္လက္နက္ မ်ားကိုလည္း ယခုႏွစ္တြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အသံုးျပဳခဲ့ေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္၏ လက္ ေအာက္ခံ တုိင္းရင္းသား နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF) မ်ားကလည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ပုိင္း အထိ ေျမျမွဳပ္မုိင္း အသုံးျပဳ ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသႀကီး ၉ ခုရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၄၉ ခု တြင္ ေျမျမွဳပ္မုိင္း အႏၲရာယ္ အမ်ားဆုံး ႀကဳံေတြ႕ ေနရၿပီး ကရင္နီျပည္နယ္(ကယားျပည္နယ္)ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ ၇ ခုလုံးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ကရင္ျပည္နယ္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ ၇ ခုလံုး တြင္ လည္းေကာင္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ခ်ီဝီ၊မန္ရွီ၊ မိုးေကာင္း၊ မိုးေမာက္၊ ျမစ္ႀကီးနားႏွင့္ ဝိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕မ်ား တြင္ လည္း ေကာင္း၊ မြန္ျပည္နယ္ ဘီးလင္း၊ က်ိဳက္ထို၊ ေမာ္လၿမိဳင္၊ သံျဖဴဇရပ္၊ သထံုႏွင့္ ေရးၿမိဳ႕မ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပဲခူးတိုင္း ေဒသႀကီး ေက်ာက္ႀကီး၊ ေရႊက်င္၊ သနက္ပင္ႏွင့္ ေတာင္ငူ ၿမိဳ႕မ်ား တြင္ လည္းေကာင္း၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕တြင္လည္းေကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ဟိုပံုး၊ ဆီဆိုင္၊ လန္ခို၊ ေမာက္ခိုင္၊ မိုင္းပန္၊ မိုင္းတံု၊ မိုင္းျဖတ္၊ နမ့္ဆန္၊ တာခ်ီလိတ္၊ နမ္ခမ္း၊ ေယာက္ဆပ္ႏွင့္ ဝမ္းဂန္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး ဘုတ္ျပင္း၊ ထားဝယ္၊ တနသၤာရီ ၊ သရက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ေရျဖဴၿမိဳ႕မ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ အိႏၵိယနယ္စပ္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ တခ်ဳိ႕တြင္ လည္းေကာင္း ေျမျမွဳပ္မုိင္း အႏၲရာယ္ ႀကဳံေတြ႕ေနရေၾကာင္း အစီရင္ခံစာက ဆုိသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၁၉၉၉ ခုနစ္မွ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကုန္အထိ ေျမျမဳပ္မိုင္းမ်ားေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိသူ ၂၈၂၉ ဦးႏွင့္ ေသဆုံးသူ ၃၁၉ ဦး ခဲ့ၿပီး အစီရင္ခံစာက ေျပာဆုိထားေသာ္လည္း အစုိးရ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ တပ္မေတာ္က ေျမျမွဳပ္မုိင္း ေၾကာင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိသူစာရင္းကုိ ထုတ္ျပန္ျခင္းမရွိဟု ေ၀ဖန္ထားသည္။

“မိုင္း အႏၲရာယ္ ေၾကာင့္ မသန္စြမ္းမႈ ျဖစ္ခဲ့ရသူေတြအတြက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာ(ေျခတု၊ လက္တု စသျဖင့္) ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ တပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာကို ေတြ႔ရတယ္။ ထိခိုက္ခံရသူေတြကို ကုသေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ အစိုးရက လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုအပ္ေနတာကေတာ့ ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲပါပဲ”ဟု Mr.Yesha Moser Paungsuwan က ေျပာသည္။

ေျမျမဳပ္မိုင္းေၾကာင့္ မသန္စြမ္းမႈျဖစ္ခဲ့သူမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားေပးလွ်က္ရွိသည့္ Peace Myanmar Aid (PMA) ဥကၠ႒ ဦးသန္႔ဇင္က ေျမျမွဳပ္မိုင္းေထာင္သူမ်ားသည္ အစိုးရတပ္မေတာ္၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ားမွ ျဖစ္ၿပီး တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေဒသခံ ရြာသားမ်ားကုိယ္တုိင္ ေျမျမွဳပ္မုိင္း ေထာင္သူမ်ားရွိေၾကာင္း ေျပာသည္။

“မုိင္းေတြ မေထာင္ဖို႔ိက အဓိက ကစစ္ပြဲဆိုတာ မရွိဖို႔ လိုတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔လိုတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရင္ ဒါေတြက ၿပီးသြားၿပီ။ က်ေနာ္ KNU နဲ႔လည္းေတြ႕တယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔လည္းေတြ႕တယ္။ ရြာသားေတြနဲ႔လည္းေတြ႕တယ္။ သူတို႔က စစ္ကိုေတာ့ပင္ပန္းေနၾကၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ ၾကၿပီ။ ျပည္သူ႕ဆႏၵကအဓိကပဲ။ ျပည္သူ႕က ဆႏၵ ျပင္းျပလာၿပီ ဆိုရင္ လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး”ဟု ဦးသန္႔ဇင္က ရွင္းျပသည္။

ႏုိင္ငံတကာ ေျမျမႇဳပ္မုိင္း အသုံးျပဳမႈေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖဲြ႕ (ICBL)သည္ ႏုိင္ငံေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္ရွိ အင္န္ဂ်ီအို အဖဲြ႕အစည္းေပါင္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္ပါ၀င္သည့္ ကြန္ရက္တခုျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဗယ္ဆု ရရွိခဲ့သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ၊အဖဂန္နစၥတန္၊ ကိုလံဘီယာ၊ ပါကစၥတန္ႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား ႏုိင္ငံမ်ားသည္ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းမ်ားေၾကာင့္ ေသေက် ပ်က္စီးမႈ အမ်ားဆုံး ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ICBLအဖြဲ႕၏ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အစီရင္ခံစာအရ သိရသည္။