ယာေျမသိမ္းခံဘဝတူ သူငယ္ခ်င္းေဒၚခင္ဝင္း ေသဆံုးသြားတဲ့အတြက္ ေဒၚခင္ဝင္းရဲ႕ ေခါင္းတလားကို ဖက္ၿပီးငိုေၾကြးေနတဲ့ ဆည္တည္းရြာသူ မခင္ဆင့္ရဲ႕ ငိုသံနဲ႔ အတူ ေခါင္းတလားေဘးပတ္လည္မွာရွိတဲ့ ေဆြးမ်ဳိးေတြနဲ႔ ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ေၾကကြဲ ဝမ္းနည္းေနၾကတဲ့ မ်က္ႏွာေတြေပၚမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ပါ။
အိမ္ၿခံဝင္းအတြင္းမွာလည္း ရပ္နည္းရပ္ေဝးက မိတ္ေဆြေတြ လယ္သိမ္းခံ ဘဝတူေတာင္သူေတြနဲ႔ လူမႈကူညီေရး အဖြဲ႕ အစည္း ေတြလည္း ေရာက္ရွိေနၾကလို႔ အိမ္ဝင္းအတြင္းျပည့္ႏွက္လို႔ေနပါတယ္။
ေသဆံုးသူ ေဒၚခင္ဝင္းမွာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီး ၂ ေယာက္လံုးက မႏၱေလးမွာ ေနထိုင္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ ကေတာ့ အသက္ဆံုးပါးသြားတာ ၂၅ ႏွစ္ခန္႔ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး ဘိုးဘြားပိုင္ယာေျမ ၇ ဧကေက်ာ္ကို ထြန္ယက္စုိက္ပ်ဳိးရင္း တေယာက္တည္း ႐ုန္းကန္ လာခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္း ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ဝမ္ေပါင္ကုမၸဏီက ေလွ်ာ္ေၾကးရယူထားျခင္းမရွိတဲ့ စစ္ကုိင္း၊ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ တုံရြာနဲ႔ မုိးႀကိဳးျပင္အလယ္ေက်းရြာမွ လယ္ယာေျမ ေတြကုိ အတင္းအဓမၼ၀င္ေရာက္ သိမ္းယူ ၿခံစည္းရုိးကာခဲ့ပါတယ္။ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေဒသခံေတြက ၀မ္ေပါင္ ကုမၸဏီရဲ႕ အဓမၼေျမသိမ္း ၿခံစည္းရုိးခတ္မႈကို ဆန္႔က်င္ၾကရမွာ ေဒၚခင္၀င္းတဦးလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။
ေျမသိမ္းခံရလို႔ ကံဆုိးမိုးေမွာင္က် ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနရတဲ့ ေဒၚခင္၀င္းဟာ ဝမ္ေပါင္ကုမၸဏီကို လံုၿခံဳေရး ယူေပးထားတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ေသနတ္ နဲ႔ ပစ္ခတ္မႈ ေၾကာင့္ ဦးေခါင္းပြင့္ထြက္ ေသဆုံးသြားခဲ့ရပါတယ္။ “ကံဆုိးမ သြားရာ မုိးလိုက္လို႔ရြာ” ဆိုတဲ့ စကားပုံက ေဒၚခင္၀င္းအတြက္ေတာ့ အဟုတ္အမွန္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
“အဲဒီမနက္က ထူးထူးျခားျခား မနက္ေလးနာရီ တုန္းေခါက္သံၾကားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူက်မကို စကားလာေျပာတယ္။ မနီတဲ့ ညကသူအိမ္မက္ေတြမက္တယ္တဲ့။ အိမ္မက္ထဲမွာ သနပ္ခါးေတြလူးတယ္။ အင္းက်ီသစ္၊ ထမီသစ္နဲ႔တဲ့ သြားေတြလည္း ကၽြတ္က်တယ္တဲ့။ က်မက အေစာႀကီးရွိေသးတယ္။ ျပန္အိပ္ပါဆိုေတာ့ မအိပ္ဘူးဆိုၿပီး က်မကို သူ႕ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး စကားေတြေျပာေနတာ” လို႔ ေဒၚခင္၀င္းနဲ႔ တအိမ္တည္းအတူေနတဲ့ မေအးစြာက ေျပာပါတယ္။
ေဒၚခင္၀င္းနဲ႔ အတူေနတဲ့ မေအးစြာဟာ မိုးႀကိဳးျပင္ေျမာက္ရြာသူ မိဘမဲ့ တေယာက္ျဖစ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္း မသန္စြမ္းသူျဖစ္ပါတယ္။ အႏွိပ္သည္ ဘဝနဲ႔ အိမ္စဥ္လွည့္ၿပီး ႏွိပ္ေပးေနရင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္ႏွစ္က ေဒၚခင္ဝင္း နဲ႔ေတြ႔ဆံုၿပီး ခိုကိုးရာမဲ့ေနတဲ့ မေအးစြာကို ေဒၚခင္ဝင္းက သူ႔အိမ္မွာေခၚယူေမြးစားထားတာျဖစ္ပါတယ္။
မေအးစြာရဲ႕ ေဖာက္သည္ခ်မႈေၾကာင့္ ညက မက္တဲ့ အိမ္မက္အေၾကာင္းဟာ မိုးလင္းတာနဲ႔ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြဆီျပန္႔သြား တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီအိမ္မက္မ်ဳိးဟာ အတိတ္မေကာင္းဘူးလို႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ေျပာတာနဲ႔ မေအးစြာ လည္း စိတ္ေသာကေတြ ေရာက္ခဲ့ရတယ္လို႔ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
“မနက္ျဖန္ၾက ယာေတြၿခံလာခတ္မွာ သြားတားရမယ္ဆိုၿပီး က်မကိုေျပာတယ္။ က်မကသူ႔ကို အတင္းတားတယ္။ စိတ္မခ်တာနဲ႔ က်မလိုက္သြားတယ္။ ေျပာင္းခင္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ ေသနက္သံေတြ တဒုိင္းဒုိင္း နဲ႔ စၾကားတယ္။ က်မသူ႔ကိုထပ္တားတယ္။ သူက ငါေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူး။ ေသခ်င္ေသပေစ။ ငါ့လက္ပံေတာင္းေတာင္အတြက္နဲ႔ ေသမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဂုဏ္ယူတယ္လို႔ သူကေျပာလိုက္ေသးတယ္ နမိတ္ဖတ္လိုက္သလိုပဲ” လို႔ မေအးစြာက ဆုိပါတယ္။
“သူ႔ေယာင္းမျဖစ္သူကလည္း သူ႔ကို အဲ့ဒီေန႔က စိတ္ပူၿပီးလိုက္ေခၚတယ္။ သူက ျပန္မလိုက္ဘူး။ နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေၾကာက္တတ္ရင္ ျပန္ ငါတေယာက္တည္းသြားမယ္ဆိုၿပီး ဆက္သြားတယ္။ ညေနၾကေတာ့ တျခားလူေတြျပန္ေျပး လာၾကတယ္။ သူျပန္ပါမလာဘူး။ သံုးနာရီထိုးေလာက္ၾကေတာ့ သူေသသြားၿပီ ဆိုၿပီး ၾကားလိုက္ရတာ” မေအးစြာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
ေဒၚခင္၀င္းဟာ စိတ္သေဘာထားေကာင္းလြန္းသူရယ္လုိ႔ ေဒသခံ ရြာသူရြာသားေတြက ေျပာဆုိၾကၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ခန္႔ကလည္း ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူမဟုတ္တဲ့ စိတ္မႏွံ႔သူ အမ်ဳိးသမီးတဦး ရြာအျပင္မွာ ေသဆံုးေတာ့မယ့္ အခ်ိန္မွာ အိမ္ကိုေခၚလာၿပီး ေဆးကုသ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေဒၚခင္ဝင္း ေသဆံုးသြားတဲ့ အတြက္ အထူးသျဖင့္ မီွခိုအားထားေနရတဲ့ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ မေအးစြာ တေယာက္ အတြက္ေတာ့ ခိုကိုးရာမဲ့ ထပ္ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ ေနထိုင္ေရးအတြက္ပါပူပင္ေနရွာပါတယ္။
“က်မက ဒုကၡိတ မိဘမဲ့ သူေကာင္ၾကြက္ တမ်က္ႏွာ သူလိုလူကသာ သားသမီးအရင္းလို က်မကို ေစာင့္ေလွ်ာက္ခဲ့တာ။ သူေသဆံုးသြားတာဟာ က်မအတြက္ ခိုနားရာ သစ္ပင္ႀကီး ၿပိဳလဲသြားသလိုပါပဲ။ က်မဘယ္သူကို အားကိုးရမလဲ မသိပါဘူး”လို႔ တုန္ရီေနတဲ့ အသံနဲ႔ေျပာဆိုရင္း မေအးစြာရဲ႕ ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြက်ေနပါတယ္။
ေဒၚခင္ဝင္းရဲ႕ ညီမျဖစ္သူ ေဒၚသန္းႏုက “သမီးေတြက မႏၱေလးမွာ ေအးေအးေဆးေဆးလာေနပါေခၚတာ မသြားဘူး။ သူက ဒီရြာနဲ႔ သူ႕ယာေတြကို ခင္တြယ္လြန္းတယ္။ သူငယ္ငယ္တုန္းကတည္း ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ဒီလက္ပံေတာင္းေတာင္ ႀကီးကိုလည္း သူသံေယာဇဥ္ရွိေနတယ္။ အဲဒီအတြက္ပဲ သူအသက္ေပးသြားတယ္လို႔ေျပာရမလိုပဲ” လို႔ ငိုေၾကြးရင္းက ရွင္းျပပါတယ္။
လံုၿခံဳေရးရဲတပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ အၾကမ္းဖက္ ပစ္ခတ္၊ ႐ိုက္ႏွက္မႈေတြေၾကာင့္ ေဒၚခင္ဝင္း ေသဆံုးသြားတဲ့အျပင္ ယာေျမ ျပန္ရေရး ေတာင္း ဆိုတဲ့ ရြာသူ၊ ရြာသား ၄၀ ေက်ာ္လည္း ထိခိုက္ဒဏ္ရာေတြရရွိသြားတဲ့ အတြက္ ဒဏ္ရာျပင္းထန္သူေတြနဲ႔ ေသနတ္က်ည္ဆံ ထိမွန္ခံရသူေတြမွာ အခုအခ်ိန္ထိ ေဆးကုသခံယူေနၾကရပါတယ္။
ေဒၚခင္ဝင္းေသဆံုးၿပီး ေနာက္တေန႔မွာပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိေနတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပြင့္လင္းအဖြဲ႔အစည္းက မနီလာသိန္း၊ မမီးမီးနဲ႔ တာဝန္ရွိသူေတြေရာက္ရွိခဲ့ၾကၿပီး ဒဏ္ရာရရွိသူေတြကို ေဆးကုသႏိုင္ေအာင္
ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ ၾကသလို ေသဆံုးသူ ေဒၚခင္ဝင္း တရားမွ်တမႈရရွိေရးအတြက္လည္း ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္ဖို႔ ကူညီခဲ့ၾကပါတယ္။
၈၈ မ်ဳိးဆက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပြင့္လင္းအဖြဲ႔အစည္းက ေဒၚခင္ဝင္းကို အမႈဖြင့္ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းမွာနာရီေပါင္းမ်ားစြာ အတိုက္အခံလုပ္ ႀကိဳးစားခဲ့သလုိ ေဒၚခင္ဝင္းရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းကို သက္ဆိုင္ရာ ဆရာဝန္ႀကီး ေတြနဲ႔ ခြဲစိတ္ စစ္ေဆးဖို႔ သြားေရာက္ရာမွာလည္း အေႏွာင့္အယွက္မ်ားစြာ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အကူအညီေပးခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေဒၚခင္၀င္း ေသဆုံးမႈကုိ ရဲစခန္းက အမႈဖြင့္ေပးခဲ့သလုိ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕ေဆးရုံကလည္း ေသနတ္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ေဒၚခင္၀င္း ေသဆုံးေၾကာင္း အတည္ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။
ေဒၚခင္၀င္း ေသဆုံးသြားတဲ့သတင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံတႏုိင္ငံလုံးတင္မကဘဲ ႏုိင္ငံတကာ အရပ္ရပ္အထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္က်အႏုိင္က်င့္ ေျမသိမ္းမႈရဲ႕ ဓားစာခံ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေဒၚခင္၀င္း ေသဆုံးမႈ သတင္းေၾကာင့္ တရုတ္၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီ၊ စစ္တပ္ဦးပုိင္ကုမၸဏီနဲ႔ အစုိးရအာဏာပိုိင္ေတြရဲ႕ ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ရပ္ ဘူးေပၚသလို ေပၚသြားပါတယ္။
ျပည္တြင္းမွာလည္း ဆႏၵျပပြဲေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေဒၚခင္၀င္း သတင္းၾကားရသူ ျပည္သူတုိင္း ေတာက္ေခါက္ ခံျပင္း ေဒါသထြက္ၾကပါတယ္။
ႏုိင္ငံတကာမွာလည္း အေမရိကန္ အစုိးရ အပါအ၀င္ လူ႕အခြင့္အေရး အဖဲြ႕အစည္းေတြကျမန္မာအစုိးရ အၾကမ္းဖက္မႈ ေၾကာင့္ ေဒၚခင္၀င္း ေသဆုံးမႈအေပၚ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း၊ စုိးရိမ္ေၾကာင္းနဲ႔ တာ၀န္ရွိသူေတြကို ခ်က္ခ်င္း အေရးယူေဖာ္ထုတ္ ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိေနၾကပါတယ္။
ရုိးသားသေဘာေကာင္းလြန္းတဲ့ အသက္ ၅၆ အရြယ္ ေဒၚခင္၀င္းဟာ ဦးေခါင္းပြင့္ထြက္ဒဏ္ရာနဲ႔ သူ႕အိမ္ေအာက္ ကုတင္ ေလးေပၚမွာ မလႈပ္မယွက္ လဲေလ်ာင္းေနေပမယ့္ သူ အသက္ အေသခံ ဆႏၵျပခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ကေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ ျပည္တြင္းျပည္ပ ျပည္သူေတြဆီ ဆက္လက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚခင္၀င္းက ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈကုိ ေပၚလြင္ထင္ရွားေစခဲ့တဲ့ ဓားစာခံ သားေကာင္တဦး လို႔ ဆုိႏုိင္သလို လက္ပံေတာင္းေတာင္ကို အသက္စြန္႔ ကာကြယ္သြားတဲ့ အမ်ဳိးသမီး အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းတဦးဆုိရင္လည္း မမွားႏုိင္ပါဘူး။
No comments:
Post a Comment