တတိယတန္း အခန္းတြင္ ေက်ာင္းသား ၂၀ ခန္႔သည္ ဆရာမႏွင့္ အတူ သခ်ၤာသင္ခန္းစာမ်ား ေလ့က်င့္ျခင္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးျခင္းတို႔ကို အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ေျပာဆို ျပဳလုပ္ေနၾကပါသည္။ အျခား အခန္းတခုတြင္ ကေလးငယ္ တစုသည္ တိရစၦာန္ပံု၊ သစ္သီးပံု၊ အသီးအရြက္ပံု၊ အေရာင္မ်ား၊ ၎တို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အဂၤလိပ္ ေဝါဟာရမ်ား ပါဝင္ေသာ ကတ္မ်ားႏွင့္ ကစားရင္း ေဝါဟာရ အသစ္မ်ားကို သင္ယူေနၾကပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယအႀကီးဆံုး ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ေဖာင္ေတာ္ဦး (ပရဟိတ) ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရး ေက်ာင္းတြင္ ယခုလို စာသင္ခန္း ျမင္ကြင္းမ်ားကို ေန႔စဥ္ျမင္ရပါမည္။ အခ်ိဳ႕ အတန္းမ်ားတြင္ ကိုရင္ေလးမ်ား သီလရွင္ေလးမ်ားသည္လည္း အျခားေသာ ကေလးမ်ားႏွင့္ အတူတကြ စာသင္ၾကားေန ၾကပါသည္။
ထိုေက်ာင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ “လူတိုင္း အတြက္ အခမဲ့ ပညာေရး” ေပးႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း မႏၲေလးၿမိဳ႕ေပၚ အျပင္ အျခား ရပ္နီးရပ္ေဝးမွ ေက်ာင္းသားမ်ား အဆိုပါေက်ာင္းသို႔ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားၾက သည္။ အဆိုပါ ေက်ာင္းသည္ လက္ရွိ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ား၏ သင္႐ိုးအတိုင္းသာ မူလတန္းမွ အထက္တန္းအထိ သင္ၾကားေပးပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း၏ သင္ၾကားေရး စနစ္မွာ အစိုးရေက်ာင္းႏွင့္ အျခားေသာ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျမင္ေတြ႔ရေလ့ မရွိေသာ “ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳ ခ်ဥ္းကပ္သင္ၾကား ေရးစနစ္” ျဖစ္သည္။ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၏ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္လည္း ျဖစ္၊ အဆိုပါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း၏ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာေတာ္လည္း ျဖစ္သူ ဆရာေတာ္ ဦးနာယက က ၎၏ေက်ာင္းတြင္ အလြတ္က်က္ ပညာေရးကို ေလွ်ာ့ခ်ေရး အတြက္ နည္းလမ္းရွာေဖြ ႀကိဳးပမ္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။
“၁၉၆၇ ခုႏွစ္က ဘုန္းႀကီး အသက္ ၂၀ အရြယ္၊ ဧရာဝတီတိုင္း ဟသၤာတၿမိဳ႕မွာ ဦးပၪၥင္းရဲ႕ညီ ဦးေဇာတိကနဲ႔ အတူ ဆြမ္းခံထြက္ရင္း ျပည္သူပိုင္ သိမ္းလိုက္တဲ့ ေက်ာင္းတေက်ာင္းျဖစ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳ စာသင္ေက်ာင္း အႀကီးႀကီးတခုကို ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ေနာက္ အဲဒီ စာသင္ေက်ာင္းကို သာသနာျပဳေတြက ဘယ္လို ဖြင့္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို သိရေတာ့ ဒီလို အခမဲ႔ပညာေရးစနစ္ကို သူတို႔ေတာင္ လုပ္ႏိုင္တာ၊ တို႔ ဘာလို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာတုန္း ဆိုတဲ့ စိတ္ကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါက ဦးပၪၥင္းကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ေပး ခဲ့တယ္” ဟု ဆရာေတာ္ ဦးနာယကက မိန္႔သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရွးယခင္ကတည္းက ပညာေရးအတြက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား ကိုသာ အားထား ခဲ့ရသည္။ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီ ေခတ္အတြင္း ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ား ၿမိဳ႕ႀကီး ျပႀကီးမ်ားတြင္ ေပၚေပါက္လာေသာ အခါ ၿမိဳ႕ျပတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား၏ အခန္းက႑မွာ ေမွးမွိန္ခဲ့ၿပီး ေက်းလက္ ေဒသမ်ားတြင္သာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးကို အေလးတယူ ရွိခဲ့ၾကသည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးစနစ္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္လုလု ျဖစ္ခဲ့ သည္။ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း မွသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ားကို ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ စတင္ကာ တျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္ အသက္သြင္းခဲ့ေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ျပ ပညာေရး စနစ္တြင္မူ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား၏ က႑မွာ မထင္ရွားခဲ့ေပ။
အျခားသူမ်ားအား ပညာသင္ၾကားေပးရန္ ရည္မွန္းထားေသာ ဆရာေတာ္ဦး နာယကသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ ေလာကီ ပညာရပ္မ်ား တတ္ေျမာက္ေအာင္ ပထမဆံုး ႀကိဳးစားသင္ယူခဲ့သည္။ အသက္ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ မႏၲေလးတိုင္း ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕ အစိုးရ စာသင္ေက်ာင္းတြင္ ပၪၥမတန္းတြင္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။
“တျခားသူေတြကို စာသင္ေပးဖို႔က ကိုယ္တိုင္က ေလာကီပညာေရးကို အရင္ သင္ယူမွရမယ္ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ့ တာ။ အတန္းထဲမွာ ဦးပၪၥင္းက အသက္အႀကီးဆံုးပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာသင္ဖို႔ စိတ္ မပ်က္ခဲ့ပါဘူး” ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
ကိုရင္ႀကီးဘဝျဖင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း ေအာင္ျမင္၍ တကၠသိုလ္ပညာေရး အတြက္ မႏၲေလး တကၠသိုလ္တြင္ ဆက္လက္ တက္ေရာက္ခဲ့ကာ ဓာတုေဗဒ ဘာသာရပ္ျဖင့္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ဘြဲ႔ရခဲ့သည္။
ၾကက္တူေရြးလို ႏႈတ္တိုက္က်က္ရတဲ႔ စနစ္ မဟုတ္ဘူး
၁၉၉၀ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းတြင္ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ျပန္လည္ ေရပန္းစားလာၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ ေက်ာင္းလခ မတတ္ႏိုင္ေသာ မိသားစုမ်ားမွ ကေလးမ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။
ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၏ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ဦးနာယကႏွင့္ ညီျဖစ္သူ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက တို႔သည္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ မူလတန္း ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ အခမဲ႔ပညာေရး စာသင္ေက်ာင္းကို ေက်ာင္းသားဦးေရ ရာဂဏန္း မရွိတရွိျဖင့္ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သာသနာေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏ လက္ေအာက္တြင္ မွတ္ပံုတင္ခဲ့ သည္။ အစပိုင္းတြင္ ေက်ာင္းအသစ္၏ သင္ၾကားေရးစနစ္မွာ အစိုးရ ေက်ာင္းမ်ား ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
“အခ်ိန္ၾကာလာတာႏွင့္ အမွ် တခုခုလြဲေနတယ္ လို႔ ခံစားလာရတယ္။ ၂၀ဝ၀ ျပည့္ႏွစ္ ဝန္းက်င္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရး စနစ္ ဆိုတာကို ၾကားေတာ့ ေလ့လာတယ္။ အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္း ဦးပၪၥင္းတို႔ စာသင္ေက်ာင္း ကိုလည္း စနစ္ေျပာင္းၿပီး သင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္” ဟု ဆရာေတာ္ ဦးနာယကက ဆိုသည္။
ဆရာေတာ္သည္ အလႉရွင္မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ၎၏ေက်ာင္းမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးရန္ ႏိုင္ငံျခားသား ဆရာမ်ားကို ရွာေဖြခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရး စနစ္ကို အသားေပး လုပ္ေဆာင္ျခင္း ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေတြးအေခၚ၊ ပညာသင္ယူမႈ မ်ားအေပၚ ေကာင္းမြန္သည့္ သက္ေရာက္မႈမ်ား ရခဲ့ေသာ္ လည္း မိဘမ်ား၏ သံသယမ်ားကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။
“ေက်ာင္းသားမိဘေတြက လာေျပာၾကတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ေက်ာင္းမွာ ထားလိုက္တာ ကေလးေတြက အရမ္း အေမးအျမန္း ထူလာတယ္။ အစိုးရ ေက်ာင္းမွာလို အိမ္စာေတြလည္း မေပးဘူး။ မွတ္စု စာအုပ္ထဲ ဆိုလည္း ေရးမွတ္တာေတြ နည္းလိုက္တာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ ခ်ဥ္းကပ္ သင္ၾကားေရးစနစ္အေၾကာင္း မိဘေတြကို ရွင္းျပရတယ္။ ဒါက ၾကက္တူေရြးလို ႏႈတ္တိုက္က်က္ရတဲ့ စနစ္မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္သင္ယူဖို႔ စနစ္။ မွတ္စု လိုက္ေရး႐ံုနဲ႔ ကေလးေတြ ပညာမတတ္ဘူး၊ ကိုယ္တိုင္ သင္ယူေလ့လာမႈနဲ႔မွ ပညာတတ္မွာလို႔ ေျပာျပရတယ္” ဟု ဆရာေတာ္က ေျပာသည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းအား အထက္တန္းေက်ာင္း အဆင့္ထိ ျမႇင့္တင္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းအိပ္ ေက်ာင္းစား အျဖစ္ လက္ခံ ပညာသင္ေပးထားေသာ မိဘမဲ႔ ကေလးငယ္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေဒသႏွင့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းသင့္ ေဒသမ်ားမွ ႏြမ္းပါးကေလးငယ္မ်ား အပါအဝင္ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားသည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ႏွင့္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ ေက်ာင္းသားဦးေရမွာ ႏွစ္စဥ္ အေယာက္ ၆၀ဝ၀ မွ ၇၀ဝ၀ ဝန္းက်င္အထိ တိုး တက္လာခဲ့သည္။
ဂ်ာမနီ၊ အေမရိကန္၊ဩစေၾတးလ်ႏွင့္ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံတို႔မွ ဆရာမ်ား အပါအဝင္ ေဒသခံႏွင့္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္း ဆရာ၊ ဆရာမ ၃၀ဝ ခန္႔ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း လာေရာက္ သင္ၾကားေပး လ်က္ရွိသည္။
ကိုယ္ပိုင္ ထိုးထြင္းဉာဏ္၊ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ၊ ဖန္တီးဆန္းသစ္ျခင္း စြမ္းရည္တို႔ကို အားေပးသည့္ သင္ၾကားေရး စနစ္ ျဖင့္ ပညာသင္ၾကားေနၾကရေသာ ေဖာ္ေတာ္ဦး ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ စိန္ေခၚမႈတရပ္မွာ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲ ကဲ့သို႔ အစိုးရစစ္ စာေမးပြဲမ်ားပင္။
မစံပယ္သည္ ေဖာင္ေတာ္ဦး ေက်ာင္းတြင္ သူငယ္တန္း ကတည္းမွ တက္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး မၾကာေသးခင္က တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲေအာင္ျမင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ “သမီး ဂုဏ္ထူး တလံုးမွ မပါဘူး။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္တယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုယ္ပိုင္ စဥ္းစားေတြးေခၚတာကို အေျခခံၿပီးေတာ့ သင္ခဲ့ရတယ္။ သင္ခန္းစာေတြကို အလြတ္မက်က္ ခဲ့ရဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအျမင္၊ ကိုယ္ပိုင္ အေရးအသားနဲ႔ မွတ္စုနဲ႔ ျပန္ေရးခဲ့ရတာ။ ၉ တန္း၊ ၁၀ တန္းမွာ က်ေတာ့ အဲဒီလို လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ကႀကီး ကေန အ အထိ ၏၊ သည္ မလြဲ အလြတ္ က်က္၊ ၿပီး အတိအက် ျပန္ေရးခ်ရေတာ့ သမီး အတြက္ ေတာ္ေတာ္ကို ခက္တယ္” ဟု မစံပယ္က ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
မစံပယ္ကဲ့သို႔ အလြတ္က်က္ ပညာေရးစနစ္ႏွင့္ အသား မက်ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖို႔ အစိုးရစစ္ စာေမးပြဲမ်ား၏ တင္းက်ပ္ေသာ စာစစ္စနစ္က တကၠသိုလ္ပညာေရးသို႔ ေရွ႕ဆက္လွမ္းရန္ အတားအဆီးျဖစ္ေနသည္ ဟု ဆရာေတာ္ ဦးနာယကက ေျပာသည္။
၂၀၁၄-၂၀၁၅ စာသင္ႏွစ္၏ တကၠသိုလ္ဝင္ တန္း စာေမးပြဲတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရး ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသား ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ဂုဏ္ထူးရွင္ေပါင္း ၁၈၅ ဦး ေပၚ ထြက္ခဲ့သည္။
ေရွ႕သို႔သာ ခ်ီ
တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲေအာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဖာင္ေတာ္ဦး ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စာေမးပြဲအမွတ္ ရလဒ္ျဖင့္သာ တက္ေရာက္ႏိုင္ခြင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ တက္ေရာက္ႏိုင္ရန္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။
“က်မတို႔ ေက်ာင္းက ကေလးေတြရဲ႕ အမွတ္ေပါင္းက အလြတ္က်က္ပညာေရးနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ သင္ခဲ့တဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ အမွတ္ေပါင္းနဲ႔ မယွဥ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ သူတို႔ အမ်ားစုက အမွတ္ျမင့္တဲ့ ေဆးတကၠသိုလ္၊ အင္ဂ်င္နီယာ တကၠသိုလ္၊ အိုင္တီ တကၠသိုလ္ေတြကို မတက္ႏိုင္ၾကဘူး” ဟု ဆရာမ တေယာက္က ရွင္းျပသည္။
ဆရာေတာ္ ဦးနာယက၏ အိပ္မက္တခုမွာ ထိုကဲ့သို႔ အရည္အခ်င္း ရွိပါလ်က္ အေၾကာင္းေၾကာင္း ေၾကာင့္ အစိုးရ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ မရသည့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံ တကာအဆင့္မီ ကိုယ္ပိုင္ တကၠသိုလ္ဖြင့္၍ အခမဲ့ ပညာေပးႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။
“ဦးပၪၥင္း စဥ္းစားတယ္၊ ဒီေက်ာင္းသားေလးေတြက တို႔ရဲ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းကေန ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးရင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ဒီေက်ာင္းက ေအာင္လာခဲ့တဲ့ ကေလးအမ်ားစုက က်ဴရွင္လခေတြ မတတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ တခ်ိဳ႕က သူတို႔ရဲ႕ အမွတ္နည္းတာေၾကာင့္ အဲဒီလို တကၠသိုလ္ေတြကို မသြားႏိုင္ၾကဘူး။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔က ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ တေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိၾကပါတယ္” ဟု ဆရာေတာ္က မိန္႔သည္။
သို႔ေသာ္ မႏၲေလးတိုင္း ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေျမဧက ၄၀ဝ အား တကၠသိုလ္ ေဆာက္ရန္ လႉဒါန္းေသာ အလႉရွင္သည္ လႉဒါန္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမႈရင္ဆိုင္ အက်ဥ္းက်ေနေသာေၾကာင့္ ဆရာေတာ္၏ အစီအစဥ္မွာ ရပ္တန္႔ သြားခဲ့သည္။
အဆင့္ျမင့္ ပညာေရးသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားရန္ အၿမဲစဥ္းစား ႀကံေဆာင္ေနသည့္ ဆရာေတာ္သည္ သူ၏ တကၠသိုလ္ဖြင့္လွစ္ေရး အစီအစဥ္မ်ား ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ရေသာ္လည္း သူ၏ အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားကို လက္မေလွ်ာ့ခဲ့ေပ။
“လတ္တေလာမွာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး ပညာသင္ၾကမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဆရာေတြ အတြက္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ေပးတဲ့ pre-college ကို ဖြင့္ဖို႔ လုပ္ေနပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ဦးပၪၥင္းရဲ႕ေက်ာင္းက တကၠသိုလ္ဝင္တန္း ေအာင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ပထမဆံုးအေနနဲ႔ စမ္းၿပီး သင္ေပးေနပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အျပင္က ေက်ာင္းသားေတြ ကိုလည္း တက္ဖို႔ ခြင့္ျပဳေပးသြားမွာပါ” ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ ေငြေၾကး မတတ္ႏိုင္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ရန္ မွီခိုအားထားရေသာ တခုတည္းေသာ ေနရာျဖစ္သည္။
သာသနာေရးဆိုင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာန၏ မွတ္တမ္းမ်ားအရ တႏိုင္ငံလံုးရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရး ေက်ာင္းေပါင္း ၁၅၇၉ ေက်ာင္းတြင္ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ ဆရာ၊ ဆရာမေပါင္း ၇၀ဝ၀ ႏွင့္ ေက်ာင္းသား ေပါင္း၂၆၀ဝ၀ဝ ေက်ာ္တို႔ တက္ေရာက္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
လူတန္းစား ေပါင္းစံု၊ အလႊာေပါင္းစံုမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား အတြက္ ပညာဒါနျပဳေနေသာ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း၏ ႐ိုးရွင္းေသာ ေဆာင္ပုဒ္မွာ “လူတိုင္း အတြက္ အခမဲ့ ပညာေရး၊ ေကာင္းမြန္ေသာ ပညာေရးကို ေပးမည္” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းသည္ အခမဲ့ ပညာဒါနျပဳေနသည့္ အျပင္ အျခားေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ေက်ာင္းမ်ားမွ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳခ်ဥ္းကပ္ သင္ၾကားေရး စနစ္အတြက္ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးျခင္း မ်ားလည္း ျပဳလုပ္ေနသည္။
ေကာင္းမြန္ၿပီး စနစ္က်ေသာ ပညာေရး၊ က်ား/မ လူမ်ိဳးႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတို႔ အေပၚ ခြဲျခားျခင္း မရွိသည့္ စနစ္ျဖင့္ ေရွ႕ဆက္ေနသည့္ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးမွာ အခမဲ့ ပညာေရး ဆိုသည္ထက္ ပိုေသာ ပညာေရးစနစ္၏ အေရးပါမႈကို ျမႇင့္တင္ေပးေနျခင္းက ဂုဏ္ယူစရာ ျဖစ္ပါသည္။
“ပညာေရးက ပညာေရး ပါပဲ။ အဲဒါကို ဘာသာေရးနဲ႔ သြားေရာလို႔ မရဘူး။ ဦးပၪၥင္းတို႔ေက်ာင္းမွာ ဘယ္ေက်ာင္း သားကိုမွ ဘာသာေရးေတြ၊ မ်က္ကန္း မ်ိဳးခ်စ္ဝါဒေတြကို မသင္ေပးပါဘူး။ ဘာသာေရး အတြက္ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ယဥ္ေက်း လိမၼာသင္တန္း သီး
No comments:
Post a Comment