ဧရာဝတီ Tuesday, 31 March 2009
ကမၻာေက်ာ္ Time မဂၢဇင္းႀကီး၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ယခုႏွစ္အတြက္ ကမၻာ့ၾသဇာ အႀကီးဆုံး ပုဂၢဳိလ္ ၁ဝဝ ကုိ ဆႏၵမဲေပး ေရြးခ်ယ္မႈ ျပဳလုပ္လ်က္ရိွရာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ က နံပါတ္ ၂၅ ေနရာတြင္ ေရာက္ရိွေနသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ယခု သတင္းေရးေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ ဆႏၵမဲေပါင္း သုံးသိန္း သုံးေထာင္ေက်ာ္ ရရိွေနသည္။
ေဒၚစုသည္ မဲေပါင္း သုံးသိန္း သုံးေသာင္းေက်ာ္ ရရိွသည့္ အေမရိကန္ သမၼတ ဘားရက္အုိဘားမား (နံပါတ္ ၁၆) ႏွင့္ မ်ားစြာ ေဝးကြာျခင္းမရိွဘဲ မေလးရွားႏုိင္ငံ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ အန္နဝါ အီဗရာဟင္ (နံပါတ္ ၂၆) ထက္ အနည္းငယ္ အသာရေနသည္။
တျခား ၾသဇာရိွ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အျဖစ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ နန္စီပလုိစီ (နံပါတ္ ၂၇)၊ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္ (နံပါတ္ ၃၆) တုိ႔ကုိ ကမၻာတလႊားမွ စာဖတ္သူမ်ားက ေရြးခ်ယ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။
“၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စစ္အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပပဲြမ်ားေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ယခင္ကထက္ ေထာက္ခံမႈ ပုိမုိ ရရိွခ့ဲသည္” ဟု Time မဂၢဇင္းက ေဖာ္ျပထားသည္။
ေဒၚစုႏွင့္ပတ္သက္၍ မဂၢဇင္းက ေဖာ္ျပရာတြင္ “ထင္ရွားသည့္ ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူျဖစ္သည္၊ သူ၏ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ ၿပီးခ့ဲသည့္ အႏွစ္ ၂ဝ အတြင္း အမ်ားအားျဖင့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ခံေနရသည္၊ ႏုိင္ငံအတြင္း လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကုိ အေရးယူေပးရန္ ကုလသမဂၢကုိ တြန္းအား ေပးလ်က္ရိွသည္” ဟု ဆုိသည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္တြင္ Time မဂၢဇင္းက အင္တာနက္မွတဆင့္ အာရွသူရဲေကာင္း အျဖစ္ေရြးခ်ယ္သည့္ သေဘာထား ေကာက္ယူမႈ တခု ျပဳလုပ္ရာ စာဖတ္ပရိသတ္ ၄ဝ.၄ ရာခုိင္ႏႈန္းက ေဒၚစုကုိ ေရြးခ်ယ္ခ့ဲၾကသည္။
လူမႈဆက္သြယ္ေရး အင္တာနက္ ဘေလာ့ဂ္မ်ားတြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပရိသတ္ အမ်ားအျပားကုိ ေတြ႔ႏုိင္သည္။ ကမၻာေက်ာ္ facebook အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ အသင္းဝင္ သုံးေသာင္းေက်ာ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေထာက္ခံသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားၾကသည္။
“မိတ္ေဆြသစ္ေတြ ရဖုိ႔၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ အေျခအေနေတြကုိ လူအမ်ားႀကီး သိသြားေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ဆုိရင္ Facebook ကေန လုပ္ေဆာင္သြားရင္ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္” ဟု ျမန္မာျပည္ အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူ ဇုိယာဖန္းက ယခုလဆန္းပုိင္းတြင္ ထုတ္ျပန္သည့္ ေၾကညာခ်က္ တေစာင္တြင္ ေျပာၾကားလုိက္သည္။
“ကမၻာက ေဒၚစုကုိ ေမ့သြားေအာင္လုိ႔ စစ္အစုိးရက ေဒၚစုကုိ ဖမ္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ လုပ္ရပ္ေတြ မေအာင္ျမင္ဘူး ဆုိတာ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြက တဆင့္ လုပ္ႏုိင္ပါတယ္” ဟု ဇုိယာဖန္းက ဆုိသည္။
Time မဂၢဇင္း၏ ကမၻာ့ၾသဇာအႀကီးဆုံး ပုဂၢဳိလ္ ၁ဝဝ ကုိ http://www.time.com/time/specials/packages/article/0,28804,1883644_1886141,00.html တြင္ မဲေပးေရြးခ်ယ္ႏုိင္ၿပီး ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ မဲေပးလုိပါက
http://www.time.com/time/specials/packages/article/0,28804,1883644_1883653_1884572,00.html သုိ႔ သြားေရာက္ႏုိင္သည္။
Tuesday, March 31, 2009
ဗုိလ္ခ်ဳပ္တဦး ရာထူးတက္ၿပီ
ဧရာဝတီ Tuesday, 31 March 2009
ကုိယ့္လူကုိယ္ ရာထူးတုိး ေနရာေပး တတ္သည္ဟု သတင္းႀကီးေသာ ယေန႔ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္ မၾကာေသးမီက စစ္ေခါင္းေဆာင္ တဦး ရာထူး တက္သြားသည္။
ယခုလ ၂၅ ရက္ေန႔က ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူးသုိ႔ တုိးျမွင့္ခံရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးႏွင့္ နီးစပ္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤရာထူးတုိးမႈမွာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ႏွင့္ စစ္ဖက္ေရးရာ ေလ့လာသူမ်ားက သုံးသပ္ေနၾကသည္။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးတုိ႔ၾကားက အားၿပိဳင္မႈ တခုလုိ႔ ယူဆရတယ္”ဟု ရန္ကုန္မွ စစ္ေရးအကဲခတ္တဦးက ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာျပသည္။
တပ္မေတာ္၏ နံပါတ္တစ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးကုိ ရာထူးတုိးေပးသည့္ နည္းျဖင့္ စည္းရုံးသိမ္းသြင္းလုိက္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း အဆုိပါ စစ္ေရးအကဲခတ္က ဆုိသည္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အတြင္း ဤသုိ႔ေသာ ရာထူးတုိးျမွင့္ျခင္းမ်ဳိးကုိ အမ်ားျပည္သူ သိရိွရန္ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေလ့ မရိွေပ။ အစုိးရ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ႏုိင္ငံပုိင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ပါရိွေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားမွတဆင့္ ရာထူးအေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ သိရိွၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ထုိသုိ႔ ရာထူးတုိးေပးျခင္းမွာ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်ရသူ တဦးတေယာက္တည္းကုိ အားကုိးအားထားျပဳရသည့္ အေျခအေနသုိ႔မေရာက္ရန္ လုပ္ေဆာင္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေလ့လာသူတဦးက သုံးသပ္သည္။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္း နဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးၾကားမွာ အားၿပိဳင္ခုိင္း၊ ကစားခုိင္းတာပဲ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး အေနနဲ႔ တေယာက္တည္းကုိပဲ အားကုိးတာမ်ဳိး မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ယူဆရတယ္” ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနမွ ဦးညိဳအုန္းျမင့္က ဆုိသည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ ဂုိဏ္း ၃ ခု ရိွသည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္း၊ ယခု ရာထူးတက္သြားသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေဆြ စသည့္ ထင္ရွားသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ထုိအုပ္စုသုံးခုကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္ဟု အကဲခတ္တခ်ဳိ႕က သုံးသပ္ၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း၏ ထုံးတမ္းစဥ္လာအတုိင္း ထုိ သုံးဦးသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ႏွင့္ ၎၏ မိသားစုအေပၚ သစၥာရိွရမည္၊ အဆုိပါ မိသားစုက ၿငိဳျငင္မည္ကုိ စုိးရိမ္ ေၾကာက္ရြ႕ံၾကသည္ဟု စစ္တပ္အသုိင္းအ၀န္းႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားထံမွ သိရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ ရာထူးတက္လာသျဖင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ အဆင့္ ၅ ရိွသူျဖစ္လာသည္။ သူ၏ အထက္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေရႊမန္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္တုိ႔ ရိွသည္။ စစ္အစုိးရအဖဲြ႔တြင္မူ အတြင္းေရးမွဴး (၁) တာ၀န္ ရရိွထားသျဖင့္ အဆင့္ ၃ ရိွသူ ျဖစ္သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ အမွတ္ ၁ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္၏ တပ္မမွဴး အျဖစ္မွ ၁၉၉၇ တြင္ အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး ျဖစ္လာသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ နအဖ အဖဲြ႔အတြင္း အေရးပါသည့္ တာ၀န္ျဖစ္သည့္ အတြင္းေရးမွဴး ၁ ရာထူးေနရာကုိ ရခ့ဲသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ တပ္မေတာ္အတြင္း လူမႈဆက္ဆံေရး အားနည္းၿပီး အေျပာအဆုိ ၾကမ္းတမ္းေၾကာင္း၊ သေဘာထား တင္းမာသူတဦး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းသည္ တပ္မေတာ္ ၾကည္းေရေလညိွႏိႈင္းေရးမွဴး တာ၀န္ ယူထားသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား၊ ရန္ကုန္မွ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးသူအျဖစ္ ထင္ရွားသည္။
ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေဆြသည္ အမွတ္ ၅ အထူးစစ္ဆင္ေရးမွဴး ျဖစ္သည္။ ယခင္က ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ကုိ တာ၀န္ယူခ့ဲဖူးသည္။
ကုိယ့္လူကုိယ္ ရာထူးတုိး ေနရာေပး တတ္သည္ဟု သတင္းႀကီးေသာ ယေန႔ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္ မၾကာေသးမီက စစ္ေခါင္းေဆာင္ တဦး ရာထူး တက္သြားသည္။
ယခုလ ၂၅ ရက္ေန႔က ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူးသုိ႔ တုိးျမွင့္ခံရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးႏွင့္ နီးစပ္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤရာထူးတုိးမႈမွာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ႏွင့္ စစ္ဖက္ေရးရာ ေလ့လာသူမ်ားက သုံးသပ္ေနၾကသည္။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးတုိ႔ၾကားက အားၿပိဳင္မႈ တခုလုိ႔ ယူဆရတယ္”ဟု ရန္ကုန္မွ စစ္ေရးအကဲခတ္တဦးက ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာျပသည္။
တပ္မေတာ္၏ နံပါတ္တစ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးကုိ ရာထူးတုိးေပးသည့္ နည္းျဖင့္ စည္းရုံးသိမ္းသြင္းလုိက္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း အဆုိပါ စစ္ေရးအကဲခတ္က ဆုိသည္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အတြင္း ဤသုိ႔ေသာ ရာထူးတုိးျမွင့္ျခင္းမ်ဳိးကုိ အမ်ားျပည္သူ သိရိွရန္ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေလ့ မရိွေပ။ အစုိးရ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ႏုိင္ငံပုိင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ပါရိွေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားမွတဆင့္ ရာထူးအေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ သိရိွၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ထုိသုိ႔ ရာထူးတုိးေပးျခင္းမွာ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်ရသူ တဦးတေယာက္တည္းကုိ အားကုိးအားထားျပဳရသည့္ အေျခအေနသုိ႔မေရာက္ရန္ လုပ္ေဆာင္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေလ့လာသူတဦးက သုံးသပ္သည္။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္း နဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးၾကားမွာ အားၿပိဳင္ခုိင္း၊ ကစားခုိင္းတာပဲ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး အေနနဲ႔ တေယာက္တည္းကုိပဲ အားကုိးတာမ်ဳိး မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ယူဆရတယ္” ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနမွ ဦးညိဳအုန္းျမင့္က ဆုိသည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ ဂုိဏ္း ၃ ခု ရိွသည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္း၊ ယခု ရာထူးတက္သြားသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေဆြ စသည့္ ထင္ရွားသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ထုိအုပ္စုသုံးခုကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္ဟု အကဲခတ္တခ်ဳိ႕က သုံးသပ္ၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း၏ ထုံးတမ္းစဥ္လာအတုိင္း ထုိ သုံးဦးသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ႏွင့္ ၎၏ မိသားစုအေပၚ သစၥာရိွရမည္၊ အဆုိပါ မိသားစုက ၿငိဳျငင္မည္ကုိ စုိးရိမ္ ေၾကာက္ရြ႕ံၾကသည္ဟု စစ္တပ္အသုိင္းအ၀န္းႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားထံမွ သိရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ ရာထူးတက္လာသျဖင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ အဆင့္ ၅ ရိွသူျဖစ္လာသည္။ သူ၏ အထက္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေရႊမန္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္တုိ႔ ရိွသည္။ စစ္အစုိးရအဖဲြ႔တြင္မူ အတြင္းေရးမွဴး (၁) တာ၀န္ ရရိွထားသျဖင့္ အဆင့္ ၃ ရိွသူ ျဖစ္သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ အမွတ္ ၁ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္၏ တပ္မမွဴး အျဖစ္မွ ၁၉၉၇ တြင္ အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး ျဖစ္လာသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ နအဖ အဖဲြ႔အတြင္း အေရးပါသည့္ တာ၀န္ျဖစ္သည့္ အတြင္းေရးမွဴး ၁ ရာထူးေနရာကုိ ရခ့ဲသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးသည္ တပ္မေတာ္အတြင္း လူမႈဆက္ဆံေရး အားနည္းၿပီး အေျပာအဆုိ ၾကမ္းတမ္းေၾကာင္း၊ သေဘာထား တင္းမာသူတဦး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းသည္ တပ္မေတာ္ ၾကည္းေရေလညိွႏိႈင္းေရးမွဴး တာ၀န္ ယူထားသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား၊ ရန္ကုန္မွ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးသူအျဖစ္ ထင္ရွားသည္။
ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေဆြသည္ အမွတ္ ၅ အထူးစစ္ဆင္ေရးမွဴး ျဖစ္သည္။ ယခင္က ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ကုိ တာ၀န္ယူခ့ဲဖူးသည္။
အစီရင္ခံစာတင္သြင္းၿပီးေနာက္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ ပိုမိုဆိုးရြာ မစၥတာကင္တာနာေျပာ
ေဒလီထက္/မတ္လ ၃၁၊ ၂၀၀၉
ျမန္မာ ႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လူ႔အခြင့္ အေရးေကာင္စီသို႔ အစီရင္ ခံစာတင္သြင္း ၿပီးေနာက္ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ အေျခအေန ပိုမိုဆိုးရြား လာသည္ဟု ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္ အေရး အထူး ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ေတာမတ္ အိုေဟး ကင္တားနားက ဆိုပါသည္။
ဂ်ာနီဗာၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ အစည္းအေ၀းပြဲတြင္ မစၥတာ ကင္တားနားအား ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ဆက္လက္၍ တာ၀န္ေပးလိုက္ပါသည္။
အဖြဲ႕၀င္ ၄၇ ဖြဲ႕ရွိသည့္ အတြင္းမွ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ရုရွားႏွင့္ အာရွ ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕မွ ကန္႔ကြက္မဲ ေပးသည္ဟု သိရပါသည္။
ယခုလို ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ရသည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မစၥတာ ကင္းတာနားက “ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ဖို႔အတြက္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ပြင့္လာေအာင္ က်ေနာ္ ႀကိဳးစား ေနပါတယ္။ ဒါဟာ ခက္ခဲတဲ့ လုပ္ငန္းပါ။ က်ေနာ္အတြက္ စိန္ေခၚမႈပါ။ က်ေနာ္ကို လူ႔အခြင့္အေရးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔ထားတာဟာ အဓိကက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေစဖို႔ပါ။ ဒါဟာ ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္နဲ႔အညီ လုပ္ေနတာပါ။ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ နအဖ အစိုးရအေနနဲ႔ ကုလသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္” ဟု ဘီဘီစီ သတင္းဌာနသို႔ ေျပာသြားခဲ့ပါသည္။
မစၥတာ ကင္တားနားသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔မွ ၁၉ ရက္ေန႔အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရတပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား ဆိုးရြားစြာ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ သတင္းထြက္ေပၚသည့္အတြက္ သြားေရာက္ ေလ့လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မစၥတာ ကင္တားနား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္အပါအ၀င္ အက်ဥ္းေထာင္အခ်ိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ၿပီး အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ အစည္းေ၀းတြင္ တင္ျပရာ ျမန္မာစစ္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မွ ျငင္းဆိုခဲ့ပါသည္။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လူ႔အခြင့္ အေရးေကာင္စီသို႔ အစီရင္ ခံစာတင္သြင္း ၿပီးေနာက္ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ အေျခအေန ပိုမိုဆိုးရြား လာသည္ဟု ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္ အေရး အထူး ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ေတာမတ္ အိုေဟး ကင္တားနားက ဆိုပါသည္။
ဂ်ာနီဗာၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ အစည္းအေ၀းပြဲတြင္ မစၥတာ ကင္တားနားအား ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ဆက္လက္၍ တာ၀န္ေပးလိုက္ပါသည္။
အဖြဲ႕၀င္ ၄၇ ဖြဲ႕ရွိသည့္ အတြင္းမွ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ရုရွားႏွင့္ အာရွ ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕မွ ကန္႔ကြက္မဲ ေပးသည္ဟု သိရပါသည္။
ယခုလို ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ရသည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မစၥတာ ကင္းတာနားက “ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ဖို႔အတြက္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ပြင့္လာေအာင္ က်ေနာ္ ႀကိဳးစား ေနပါတယ္။ ဒါဟာ ခက္ခဲတဲ့ လုပ္ငန္းပါ။ က်ေနာ္အတြက္ စိန္ေခၚမႈပါ။ က်ေနာ္ကို လူ႔အခြင့္အေရးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔ထားတာဟာ အဓိကက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေစဖို႔ပါ။ ဒါဟာ ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္နဲ႔အညီ လုပ္ေနတာပါ။ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ နအဖ အစိုးရအေနနဲ႔ ကုလသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္” ဟု ဘီဘီစီ သတင္းဌာနသို႔ ေျပာသြားခဲ့ပါသည္။
မစၥတာ ကင္တားနားသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔မွ ၁၉ ရက္ေန႔အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရတပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား ဆိုးရြားစြာ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ သတင္းထြက္ေပၚသည့္အတြက္ သြားေရာက္ ေလ့လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မစၥတာ ကင္တားနား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္အပါအ၀င္ အက်ဥ္းေထာင္အခ်ိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ၿပီး အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ အစည္းေ၀းတြင္ တင္ျပရာ ျမန္မာစစ္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မွ ျငင္းဆိုခဲ့ပါသည္။
တရုတ္ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ျမန္မာကေလးငယ္ႏွစ္ဦး ေပ်ာက္ဆံုး ၊ တဦးအေလာင္း ျပန္ေတြ႕
သတင္းႏွင့္မီဒီယာ ကြန္ယက္။ မတ္လ ၃၁ ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္။
တရုတ္ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္ က်ယ္ေဂါင္သို႕ သြားေရာက္ျပီး ပလပ္စတစ္ဗူး ခံြမ်ားကို ေကာက္ယူသည့္ ျမန္္မာ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦး ေပ်ာက္ဆံုး သြားၿပီး ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလး အေလာင္းကို ေရႊလီျမစ္ အတြင္းသို႕ ျပန္လည္ ေတြ႕ရိွခဲ့သည္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ မူဆယ္ၿမိဳ႕မွ တရုတ္ျပည္၊ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕သို႕ သြားေရာက္ကာ ပလပ္စတစ္ဗူးခံြ ေကာက္ ေနသည့္ ျမန္မာမိသားစုမွ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးသည္ မတ္လ၂၇ ရက္ေန႕က ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရာ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႕တြင္ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ျမန္မာကေလးငယ္အေလာင္းကို ေရႊလီျမစ္အတြင္း ျပန္လည္ ေတြ႕ရိွခဲ့သည္။
မူဆယ္ၿမိဳ႕၊ ေဂါက္ကြင္းအနီးတြင္ ေနထိုင္ၿပီး က်ပန္းလုပ္ကိုင္စားေနသည့္ ဦး၀င္းဦး၏ သားႏွစ္ဦးသည္ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕တြင္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့သည္ဟု ဦး၀င္းဦးႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ ဦး၀င္းဦးက အရင္က ေရႊလီဘက္မွာ ေနတာ။ မူဆယ္ဘက္ကို ေရာက္လာတာ သိပ္မၾကာ ေသးဘူး။ သူ့မိန္းမရယ္ အခုအေလာင္းျပန္ေတြ႕တဲ့ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ အႀကီး ေကာင္ရယ္၊ အငယ္ဆံုး ရွစ္လသားအရြယ္ေလးရယ္ က်ယ္ေဂါင္မွာ ေဖ်ာ္ရည္ဖူးခံြတို႕ ဘာတို့ သြားေကာက္တာ။ အဲဒီမွာ ေပ်ာက္သြားတာ။ သူ့အေမက တေနရာ ကေလးက တေနရာ ရိွတုန္း အလစ္သုတ္သြားတာေပါ့။ ဟိုအႀကီးေကာင္ေတာ့ တရုတ္စကား တတ္တယ္၊ လည္လည္၀ယ္၀ယ္လည္းရိွေတာ့ ေရာင္းစားလို့ မရမွန္းသိေတာ့ သတ္လိုက္ ပံုရတယ္။ ”
ယမန္ေန႕ ေန႕လည္ပိုင္းတြင္ တရုတ္ရဲတပ္ဖဲြ႕ႏွင့္ မီးသတ္ဌာနတို႕က အေလာင္းအား ဆည္ယူခဲ့ၿပီး က်ယ္ေဂါင္ ရဲစခန္းသို႕ သယ္ေဆာင္သြားသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း က်ယ္ေဂါင္ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
“အခုရိွေနတဲ့ ေရႊလီျမစ္ကူးတံတားအသစ္နားမွာဘဲ အရင္တံတားေဟာင္းရိွတယ္။ အုတ္တိုင္ ေတြဘဲ ရိွေတာ့တယ္။ အဲဒီအုတ္တိုင္ၾကားထဲမွာ အေလာင္းကို သြားထည့္ ထားတာ။ အဲဒီမွာ အေလာင္းကို ျပန္ထုတ္တာ အေတာ္ေလးလုပ္ရတယ္။ လက္ျပန္ ႀကိဳးေတြတုတ္ထားတယ္။ ပါးစပ္ကို အ၀တ္နဲ႕ ဆို႕ထားတယ္။ ဒဏ္ရာေတြေတာ့ မျမင္ရဘူး။ အနားကို မကပ္ရဘူး ဆိုေတာ့။”
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ကေလးငယ္မ်ားခိုးၿပီး ေရာင္းစားသည့္ လူခိုးဂိုဏ္းမ်ားရိွေနၿပီး ကေလးငယ္မ်ားကို ဆိုင္ကယ္မ်ားျဖင့္ လုယူထြက္ေျပး ခိုးယူမႈမ်ားရိွေနေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
တရုတ္ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္ က်ယ္ေဂါင္သို႕ သြားေရာက္ျပီး ပလပ္စတစ္ဗူး ခံြမ်ားကို ေကာက္ယူသည့္ ျမန္္မာ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦး ေပ်ာက္ဆံုး သြားၿပီး ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလး အေလာင္းကို ေရႊလီျမစ္ အတြင္းသို႕ ျပန္လည္ ေတြ႕ရိွခဲ့သည္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ မူဆယ္ၿမိဳ႕မွ တရုတ္ျပည္၊ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕သို႕ သြားေရာက္ကာ ပလပ္စတစ္ဗူးခံြ ေကာက္ ေနသည့္ ျမန္မာမိသားစုမွ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးသည္ မတ္လ၂၇ ရက္ေန႕က ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရာ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႕တြင္ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ျမန္မာကေလးငယ္အေလာင္းကို ေရႊလီျမစ္အတြင္း ျပန္လည္ ေတြ႕ရိွခဲ့သည္။
မူဆယ္ၿမိဳ႕၊ ေဂါက္ကြင္းအနီးတြင္ ေနထိုင္ၿပီး က်ပန္းလုပ္ကိုင္စားေနသည့္ ဦး၀င္းဦး၏ သားႏွစ္ဦးသည္ က်ယ္ေဂါင္ၿမိဳ႕တြင္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့သည္ဟု ဦး၀င္းဦးႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ ဦး၀င္းဦးက အရင္က ေရႊလီဘက္မွာ ေနတာ။ မူဆယ္ဘက္ကို ေရာက္လာတာ သိပ္မၾကာ ေသးဘူး။ သူ့မိန္းမရယ္ အခုအေလာင္းျပန္ေတြ႕တဲ့ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ အႀကီး ေကာင္ရယ္၊ အငယ္ဆံုး ရွစ္လသားအရြယ္ေလးရယ္ က်ယ္ေဂါင္မွာ ေဖ်ာ္ရည္ဖူးခံြတို႕ ဘာတို့ သြားေကာက္တာ။ အဲဒီမွာ ေပ်ာက္သြားတာ။ သူ့အေမက တေနရာ ကေလးက တေနရာ ရိွတုန္း အလစ္သုတ္သြားတာေပါ့။ ဟိုအႀကီးေကာင္ေတာ့ တရုတ္စကား တတ္တယ္၊ လည္လည္၀ယ္၀ယ္လည္းရိွေတာ့ ေရာင္းစားလို့ မရမွန္းသိေတာ့ သတ္လိုက္ ပံုရတယ္။ ”
ယမန္ေန႕ ေန႕လည္ပိုင္းတြင္ တရုတ္ရဲတပ္ဖဲြ႕ႏွင့္ မီးသတ္ဌာနတို႕က အေလာင္းအား ဆည္ယူခဲ့ၿပီး က်ယ္ေဂါင္ ရဲစခန္းသို႕ သယ္ေဆာင္သြားသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း က်ယ္ေဂါင္ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
“အခုရိွေနတဲ့ ေရႊလီျမစ္ကူးတံတားအသစ္နားမွာဘဲ အရင္တံတားေဟာင္းရိွတယ္။ အုတ္တိုင္ ေတြဘဲ ရိွေတာ့တယ္။ အဲဒီအုတ္တိုင္ၾကားထဲမွာ အေလာင္းကို သြားထည့္ ထားတာ။ အဲဒီမွာ အေလာင္းကို ျပန္ထုတ္တာ အေတာ္ေလးလုပ္ရတယ္။ လက္ျပန္ ႀကိဳးေတြတုတ္ထားတယ္။ ပါးစပ္ကို အ၀တ္နဲ႕ ဆို႕ထားတယ္။ ဒဏ္ရာေတြေတာ့ မျမင္ရဘူး။ အနားကို မကပ္ရဘူး ဆိုေတာ့။”
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ကေလးငယ္မ်ားခိုးၿပီး ေရာင္းစားသည့္ လူခိုးဂိုဏ္းမ်ားရိွေနၿပီး ကေလးငယ္မ်ားကို ဆိုင္ကယ္မ်ားျဖင့္ လုယူထြက္ေျပး ခိုးယူမႈမ်ားရိွေနေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ယုဇန လဖက္မွာ အ၀ါေရာင္ ဆိုးေဆးပါ ဆိုျပီး စင္ကာပူမွ တားျမစ္
မင္းႏိုင္သူ / မတ္လ(၃၁) ရက္၊ ၂၀၀၉
ျမန္မာ က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၂၉) ရက္တြင္ လက္ဖက္ (၅၇) မ်ဳိးအား Auramine O ဆုိးေဆး ပါရွိသည့္အတြက္ ထပ္မံတား ျမစ္လုိက္္ၿပီး ေနာက္ စင္ကာပူ ႏုိင္ငံကလည္း စင္ကာပူ သုိ႔တင္သြင္း ေနသည့္ ျမန္မာ လက္ဖက္ အမ်ဳိးအစား (၂၀) ကုိ Auramine O ပါ၀င္မႈေၾကာင့္ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ လိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေအပီ သတင္းဌာနက ေဖာ္ျပသည္။
Auramine O အ၀ါေရာင္ဆုိးေဆးသည္ ပုိးခ်ည္ထည္၊ သားေရ စသည္တုိ႔အား အေရာင္ဆုိးသည့္ စက္မႈသုံး ဆုိးေဆး ျဖစ္သည့္အတြက္ အစားအေသာက္မ်ားတြင္ အသုံးမျပဳရန္ တားျမစ္ထားေၾကာင္း စင္ကာပူလယ္ယာသီးႏွံႏွင့္ တိရစာၦန္ဌာန (AVA) ၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ တင္သြင္းလာသည့္ လက္ဖက္မ်ားကုိ အ၀ါေရာင္ဆုိးေဆး ပါမပါ စမ္းသပ္ၿပီးမွ ေရာင္းခ်ခြင့္ျပဳမည္ ျဖစ္သည္။
အ၀ါေရာင္ ဆုိးေဆးသုံးသည္ဟု စင္ကာပူအစိုးရက သတ္မွတ္ထားသည့္ လက္ဖက္အမ်ဳိး (၂၀) တြင္ အရီးေတာင္း၊ ယုဇန၊ ဇရမ္း၊ ေရႊတုတ္၊ ဦးကာကာ၊ စိုး၀င္း၊ M&N စသည့္ လက္ဖက္တံဆိပ္္မ်ား ပါ၀င္သည္။ ထူးျခားသည့္အခ်က္မွာ စင္ကာပူက ပိတ္ပင္လုိက္သည့္ ျမန္မာလက္ဖက္အမ်ဳိးအစား (၂၀) တြင္ ျမန္မာက်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ တားျမစ္မႈမရွိခဲ့သည့္ ယုဇနလက္ဖက္ (၈) မ်ဳိးပါ၀င္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အဆုိပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ဗဟုိအစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးကြပ္ကဲေရးဌာန (FDA) မွ ေဒါက္တာေက်ာ္လင္းကို ေခတ္ၿပိဳင္မွ ေမးျမန္းရာ “အဲဒါေတာ့ စင္ကာပူက ကိစၥက သူတို႔ကိစၥပဲေလ။ သူတုိ႔ဘယ္လုိစစ္သလဲ။ ဘာကုိေတြ႔လို႔လဲ။ ေတြ႔လုိ႔ပိတ္တာလား။ မေတြ႔ဘဲနဲ႔ပိတ္တာလားသူတုိ႔ကိစၥ။ က်ေနာ္တုိ႔မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္အစည္းအေ၀းရွိလို႔ ဒီေလာက္ပဲေျပာႏုိင္မယ္ေနာ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာက်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ယခုလ (၁၂) ရက္တြင္ လက္ဖက္အမ်ဳိးအစား (၄၃) မ်ဳိးကုိ တားျမစ္ပိတ္ပင္ခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ (၅၇) မ်ဳိး ထပ္မံတားျမစ္ခဲ့ရာ ယခုတားျမစ္ခံရသည့္ လက္ဖက္အမ်ဳိးအစား (၁၀၀) ရွိသြားၿပီျဖစ္သည္။
ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္တဦးကလည္း “ျမန္မာေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္စားသုံးမႈမွာပါတဲ့ လက္ဖက္ကုိ ဆုိးေဆးေတြပါတယ္ဆုိၿပီး အခုမွ FDA ထေၾကညာတယ္ဆုိေတာ့ အရင္က မစစ္ခဲ့လုိ႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ပုိင္းမွ ေဆးဆုိးလာၾကတာလား။ ဘာမွသဲသဲကြဲကြဲ မသိရဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ FDA ဌာနရွိခဲ့တာလည္း ၾကာၿပီေလ။ လက္ဖက္ဆုိတာလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ႐ုိးရာအစားအေသာက္ ၾကာလွၿပီ။ အခုမွ ေတြ႔တယ္ေျပာတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေတာ့ လည္း အေတြ႔မခံဘဲ ေရွာင္ေနတယ္။ သတင္းစာပါေၾကညာ သာသာပဲ သတင္းေရးလို႔ရတယ္။ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မလုပ္ႏုိင္ ၾကဘူးျဖစ္ေနတယ္” ဟု လက္ဖက္တြင္ ယခုမွ Auramine O ဆုိးေဆး ေတြ႔ရွိလာမႈအေပၚ ရွင္းလင္းစြာမသိရေၾကာင္း ေျပာသည္။
FDA မွ လက္ဖက္တြင္ ဆုိးေဆးပါရွိမႈကို ေတြ႔ရသည့္အေၾကာင္းမ်ား ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေဖာ္ျပသြားမည္ဟု ေဒါက္တာေက်ာ္လင္းက ေျပာေသာ္လည္း မည္သည့္စာေစာင္တြင္ ေဖာ္ျပသြားမည္ကုိ ေျပာဆုိသြားျခင္းမရွိေပ။
“က်ေနာ္တုိ႔ၾကားတာေတာ့ နမ့္ဆမ္ လက္ဖက္ေျခာက္စက္႐ုံကို လက္ဖက္ေတာင္သူေတြက လက္ဖက္ေပးသြင္းမႈ မရွိဘူးဆိုတာၾကားတယ္။ ေနာက္ အဲဒီလက္ဖက္ေျခာက္စက္႐ုံက စစ္တပ္ပုိင္ျဖစ္ၿပီး လက္ဖက္ကုိ အျပင္ေပါက္ေစ်းထက္ အမ်ားႀကီးခြာေကာက္ေနတယ္ဆုိတာေတြေတာ့ ၾကားတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လည္း မေျပာတတ္ဘူး” ဟု အမည္မေဖာ္လုိသည့္ လက္ဖက္ပြဲ႐ုံပုိင္ရွင္တဦးက ဆုိသည္။
ျမန္မာက်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနက လက္ဖက္အမ်ဳိးအစား (၁၀၀) ကို တားျမစ္လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ လက္ဖက္ေရာင္းအား (၈၀) ရာခုိင္ႏႈန္း ခန္႔အထိ က်ဆင္း သြားေၾကာင္း ဘုရင့္ေနာင္ အေျခစုိက္ လက္ဖက္ပြဲ႐ုံမ်ားက ေျပာသည္။
“အခုေတာ့ တစ၀င္ရင္တစ လာစစ္ပါတဲ့။ FDA က အဲလုိၫႊန္ၾကားထားတယ္။ တစဆုိတာက ပြဲ႐ုံကုိေရာက္လာတဲ့ နယ္၀င္အစတစေပါ့ေနာ္။ လက္ဖက္သားတစကုိ ယူသြားၿပီးစစ္ရတယ္။ သူတို႔က ကင္းလြတ္တယ္ဆုိ ေရာင္းလို႔ရတယ္။ ဥပမာ ဒီေန႔ သီေပါနယ္က လက္ဖက္ အိတ္ႏွစ္ဆယ္၀င္ရင္ အဲဒီထဲက တခ်ဳိ႕ကိုယူၿပီး တခါသြားစစ္ရတယ္။ တခါ စစ္ခ (၂,၀၀၀) ေပးရတယ္။ နမ့္ဆမ္ဘက္က ထပ္၀င္ရင္ ထပ္သြားစစ္။ အဲလုိလုပ္ေနရတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ကုိယ့္တံဆိပ္ကို ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳမယ္ဆုိတာ ဘာမွမသိရေသးဘူး” ဟု တားျမစ္မႈစာရင္းထဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ဘုရင့္ေနာင္ လက္ဖက္ပြဲ႐ုံတခုမွ အမ်ဳိးသမီးတဦးက ေျပာသည္။
၎တုိ႔အေနျဖင့္ ေစ်းကြက္အတြင္း ျဖန္႔ျဖဴးထားသည့္ လက္ဖက္မ်ားကိုလည္း ျပန္လည္သိမ္းဆည္းခဲ့ၾကရသျဖင့္ ဆုံး႐ႈံး မႈမ်ားစြာ ရွိခဲ့ သည ္ဟု ဆုိသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ခံတဦးက “က်မတုိ႔လုိ လက္ဖက္ႀကဳိက္တဲ့ သူေတြအဖုိ႔ကေတာ့ နာမည္ႀကီးတံဆိပ္အေတာ္မ်ားမ်ား ပါသြားေတာ့ ၀ယ္ရ တာခက္တာေပါ့။ တားျမစ္တံဆိပ္ေတြ အကုန္လုံးလည္း မွတ္မထားႏုိင္ဘူး။ မပါႏုိင္ဘူးထင္ရတဲ့ တံဆိပ္ေတြ ၀ယ္စားၾကတာပဲ။ အဲဒီထဲမွာ ပါရင္ေတာ့လည္း မတတ္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ လက္ဖက္မွာ ဆုိးေဆးပါတယ္ဆိုတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေၾကညာေပး တာေကာင္း ပါတယ္။ မသိရင္ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခံေနရဦးမလဲ မသိႏုိင္ဘူးေလ။ အဲဒီလုိပဲ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ခံခဲ့ၾကရတာလဲဆုိတာလည္း မသိၾကရဘူး” ဟု ဆုိသည္။
ေအာ္ရာမင္းအုိ အ၀ါေရာင္ဆုိးေဆးသည္ diarylmethane ဆုိးေဆးျဖစ္ၿပီး Basic yellow 2, Pyocatanium aureum, aizen auramine, Pyoktanin Yellow, Canary Yellow, Pyoktanin, C.I. 41000 ဟုလည္း ေခၚသည္။ ေအာ္ရာမင္းအုိ ႏွင့္ ထိေတြ႕မိလွ်င္ အသားအေရ မ်က္စိ ယားယံျခင္း၊ အသားေလာင္ျခင္း၊ ပ်ိဳ႕အန္ျခင္း စသည္တုိ႔ျဖစ္ေစသည္။
ရန္ကုန္ စာေပစိစစ္ေရးတရား႐ုံးအထက္က ဆံုးျဖတ္ေပးေန
NEJ / မတ္လ(၃၁) ရက္၊ ၂၀၀၉
လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနသည့္ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝေရးႏွင့္ ဗလာစာအုပ္ထုတ္လုပ္ငန္းလုပ္ေနသည့္ Eleven Media Group ႏွင့္ ယမကာ ထုတ္လုပ္သည့္ Lucky Eleven Whisky ကုမၸဏီ ကိစၥတြင္ သက္ဆိုင္ရာတရား႐ံုးက ေျဖရွင္းရမည့္အစား စာေပစိစစ္ေရးဌာနက ေၾကာ္ျငာ ေဖာ္ျပခြင့္ ပိတ္ပင္သည့္နည္းျဖင့္ အဆံုးအျဖတ္ေပးေနေၾကာင္း Lucky Eleven Whisky ကုမၸဏီဘက္ႏွင့္ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝသူ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားက ေျပာသည္။
Lucky Eleven Whisky ကုမၸဏီ ေၾကာ္ျငာဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူတဦးက “က်ေနာ္တို႔ ဝီစကီ ေၾကာ္ျငာေတြကို ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ထည့္ေတာ့ Eleven Media Group က သတိေပးေၾကညာခ်က္ထုတ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ထုတ္လုပ္တဲ့ ဝီစကီ နာမည္နဲ႔ သူတို႔နာမည္ ဆင္တူသလို ျဖစ္ေနၿပီး သူတို႔ သိကၡာက်ပါတယ္ဆိုၿပီး စြပ္စဲြတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ေၾကာ္ျငာ ဆက္ထည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ကုမၸဏီကိုေရာ၊ ေၾကာ္ျငာထည့္ေပးတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကိုပါ တရားစဲြမယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ကိစၥမရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ကိုယ့္ကုန္ပစၥည္းကိုယ္ သက္ဆိုင္ရာမွာ မွတ္ပံုတင္ၿပီး တရားဝင္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တာ။ ဒီေတာ့ ေၾကာ္ျငာဆက္ထည့္တယ္။ ဂ်ာနယ္တိုက္ေတြကလည္း ထည့္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေၾကာ္ျငာေတြကို မထည့္ရဘူးလို႔ စာေပစိစစ္ေရးက ပိတ္ပင္လိုက္တယ္။ တခ်ိဳ႕ဂ်ာနယ္ေတြဆို ေၾကာ္ျငာထည့္ဖို႔ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားတာ တႀကိမ္မွေတာင္ မထည့္ရေသးဘူး။ တကယ္ဆို ဒီကိစၥ တရား႐ံုးမွာ ေျဖရွင္းရမယ့္ကိစၥ။ ဒါကို စာေပစိစစ္ေရးက တရား႐ံုးအထက္ကေန ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တဲ့သေဘာ၊ ဥပေဒကို မေလးစားတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝသူ တဦးကလည္း ၎တို႔ဂ်ာနယ္တြင္ ေၾကာ္ျငာထည့္ရန္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားၿပီးေသာ္လည္း စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္မျပဳျခင္းေၾကာင့္ တႀကိမ္မွ ထည့္ခြင့္မရေတာ့ဘဲ ေငြေၾကးမ်ားစြာ နစ္နာဆံုး႐ႈံးေၾကာင္း၊ အမွန္တုိင္းဆုိပါက အဆုိပါကိစၥသည္ တရား႐ံုးတြင္ ေျဖရွင္းရမည့္ကိစၥသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
ရန္ကုန္စာနယ္ဇင္း အသိုင္းအဝိုင္းကမူ စစ္အစိုးရ စာေပစိစစ္ေရးအဖဲြ႕၏ ယခုလုပ္ရပ္သည္ ပထမဦးဆံုး မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အာဏာရ အသိုင္းအဝိုင္းမွ ကုမၸဏီ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိစၥ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥ စသည့္ အေၾကာင္းအရာ အေျမာက္အျမား၌ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပ ခြင့္ ပိတ္ပင္ျခင္းအားျဖင့္ တရား႐ံုးအထက္က အဖဲြ႔အစည္း သဖြယ္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
အမွန္အတုိင္းဆုိပါက အစိုးရကို မထိခိုက္သည့္ စာေပစိစစ္ေရးမူမ်ားကို မထိခိုက္သည့္အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကို ေဖာ္ျပခြင့္ေပးၿပီး သက္ ဆိုင္ရာ ကုမၸဏီ၊ အဖဲြ႔အစည္း၊ ကာယကံရွင္မ်ားက မေက်နပ္ပါက တရား႐ံုးတြင္ တရားစဲြဆို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း ၾကရမည္ျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခု စာေပစိစစ္ေရး၏ ျပဳမူပံုမ်ားသည္ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ခ်ိဳးေဖာက္ေန ႐ံုမွ်မက တရားဥပေဒ၏ အထက္ကပါ ရပ္တည္ လုပ္ ကိုင္ေန သည့္သေဘာ သက္ေရာက္ေၾကာင္း ရန္ကုန္စာနယ္ဇင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက ေျပာသည္။
လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနသည့္ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝေရးႏွင့္ ဗလာစာအုပ္ထုတ္လုပ္ငန္းလုပ္ေနသည့္ Eleven Media Group ႏွင့္ ယမကာ ထုတ္လုပ္သည့္ Lucky Eleven Whisky ကုမၸဏီ ကိစၥတြင္ သက္ဆိုင္ရာတရား႐ံုးက ေျဖရွင္းရမည့္အစား စာေပစိစစ္ေရးဌာနက ေၾကာ္ျငာ ေဖာ္ျပခြင့္ ပိတ္ပင္သည့္နည္းျဖင့္ အဆံုးအျဖတ္ေပးေနေၾကာင္း Lucky Eleven Whisky ကုမၸဏီဘက္ႏွင့္ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝသူ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားက ေျပာသည္။
Lucky Eleven Whisky ကုမၸဏီ ေၾကာ္ျငာဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူတဦးက “က်ေနာ္တို႔ ဝီစကီ ေၾကာ္ျငာေတြကို ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ထည့္ေတာ့ Eleven Media Group က သတိေပးေၾကညာခ်က္ထုတ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ထုတ္လုပ္တဲ့ ဝီစကီ နာမည္နဲ႔ သူတို႔နာမည္ ဆင္တူသလို ျဖစ္ေနၿပီး သူတို႔ သိကၡာက်ပါတယ္ဆိုၿပီး စြပ္စဲြတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ေၾကာ္ျငာ ဆက္ထည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ကုမၸဏီကိုေရာ၊ ေၾကာ္ျငာထည့္ေပးတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကိုပါ တရားစဲြမယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ကိစၥမရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ကိုယ့္ကုန္ပစၥည္းကိုယ္ သက္ဆိုင္ရာမွာ မွတ္ပံုတင္ၿပီး တရားဝင္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တာ။ ဒီေတာ့ ေၾကာ္ျငာဆက္ထည့္တယ္။ ဂ်ာနယ္တိုက္ေတြကလည္း ထည့္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေၾကာ္ျငာေတြကို မထည့္ရဘူးလို႔ စာေပစိစစ္ေရးက ပိတ္ပင္လိုက္တယ္။ တခ်ိဳ႕ဂ်ာနယ္ေတြဆို ေၾကာ္ျငာထည့္ဖို႔ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားတာ တႀကိမ္မွေတာင္ မထည့္ရေသးဘူး။ တကယ္ဆို ဒီကိစၥ တရား႐ံုးမွာ ေျဖရွင္းရမယ့္ကိစၥ။ ဒါကို စာေပစိစစ္ေရးက တရား႐ံုးအထက္ကေန ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တဲ့သေဘာ၊ ဥပေဒကို မေလးစားတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝသူ တဦးကလည္း ၎တို႔ဂ်ာနယ္တြင္ ေၾကာ္ျငာထည့္ရန္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားၿပီးေသာ္လည္း စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္မျပဳျခင္းေၾကာင့္ တႀကိမ္မွ ထည့္ခြင့္မရေတာ့ဘဲ ေငြေၾကးမ်ားစြာ နစ္နာဆံုး႐ႈံးေၾကာင္း၊ အမွန္တုိင္းဆုိပါက အဆုိပါကိစၥသည္ တရား႐ံုးတြင္ ေျဖရွင္းရမည့္ကိစၥသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
ရန္ကုန္စာနယ္ဇင္း အသိုင္းအဝိုင္းကမူ စစ္အစိုးရ စာေပစိစစ္ေရးအဖဲြ႕၏ ယခုလုပ္ရပ္သည္ ပထမဦးဆံုး မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အာဏာရ အသိုင္းအဝိုင္းမွ ကုမၸဏီ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိစၥ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥ စသည့္ အေၾကာင္းအရာ အေျမာက္အျမား၌ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပ ခြင့္ ပိတ္ပင္ျခင္းအားျဖင့္ တရား႐ံုးအထက္က အဖဲြ႔အစည္း သဖြယ္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
အမွန္အတုိင္းဆုိပါက အစိုးရကို မထိခိုက္သည့္ စာေပစိစစ္ေရးမူမ်ားကို မထိခိုက္သည့္အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကို ေဖာ္ျပခြင့္ေပးၿပီး သက္ ဆိုင္ရာ ကုမၸဏီ၊ အဖဲြ႔အစည္း၊ ကာယကံရွင္မ်ားက မေက်နပ္ပါက တရား႐ံုးတြင္ တရားစဲြဆို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း ၾကရမည္ျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခု စာေပစိစစ္ေရး၏ ျပဳမူပံုမ်ားသည္ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ခ်ိဳးေဖာက္ေန ႐ံုမွ်မက တရားဥပေဒ၏ အထက္ကပါ ရပ္တည္ လုပ္ ကိုင္ေန သည့္သေဘာ သက္ေရာက္ေၾကာင္း ရန္ကုန္စာနယ္ဇင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ UNHCR ႐ုံးကုိ ကုလသမဂၢက စာရင္းစစ္မႈ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ရပ္မ်ား
မ်ိဳးခ်စ္သူ ၈၈ မတ္လ(၃၁) ရက္၊ ၂၀၀၉
ျမန္မာႏိုင္ငံၾကက္ေျခနီအသင္းအတြက္ ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ုံး (UNHCR) မွ ၀ယ္ေပးထားသည့္ ကားမ်ားသာမက ကြန္ပ်ဴတာမ်ား၊ ေလေအးစက္ မ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားပါ စာရင္းစစ္အဖြဲ႔မွ စစ္ေသာအခါ ၎ပစၥည္းမ်ားမွာ ႐ံုးတြင္မရွိဘဲ ပတ္သက္ရာ လူႀကီးမ်ား၏ အိမ္တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ပစၥည္းကို အေကာင္အထည္ျဖင့္ ျပ၍ မရခဲ့ေၾကာင္း၊ UNHCR မွ ေစလႊတ္ေသာ ႏိုင္ငံျခားအစည္းအေ၀းမ်ား၊ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၾကက္ေျခနီအသင္းမွ လူႀကီးႏွင့္ အဆင္ေျပေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတေယာက္သာ မၾကာခဏ ေစလႊတ္ခဲ့ၿပီး၊ ၎ႏိုင္ငံျခားမွ ျပန္လာေသာအခါ လူႀကီးမ်ားအတြက္ တန္ဖိုးႀကီး လက္ေဆာင္မ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဂါရ၀ျပဳရေၾကာင္း ၾကားသိရ၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးအမည္ခံ အဖြဲ႔အစည္းမွာ UNHCR Representative အျဖစ္ အိႏၵိယလူမ်ဳိး ရန္ကုန္တြင္ (၃) ႏွစ္လုပ္စဥ္က ယခင္အတြင္းေရးမႉး (၁) ခင္ၫြန္႔ ႏွင့္ ပလဲနံပသင့္ေစရန္လည္းေကာင္း၊ ခင္ၫြန္႔မွလည္း ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း၏ ေလးစားမႈရွိေစရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မတီဟု အမည္ခံ အဖြဲ႔အစည္းကို ယခင္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦးတင္လႈိင္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေစ၍ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္းတဦး (ဦး၀င္းလြင္) မွ အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။
၎႐ံုးခန္း၏ ပိုင္ရွင္မွာ သံအမတ္ႀကီး ဦး၀င္းလြင္ ျဖစ္ၿပီး တလလွ်င္ USD (၂၅၀) ျဖင့္ (၁၂) လစာကို အျပည့္အ၀ ေပးေခ်ခဲ့ရပါသည္။ ၎႐ံုးအတြက္ လိုအပ္ေသာ ႐ံုးသံုးပစၥည္း၊ ေလေအးေပးစက္ (၅) လံုး၊ ကြန္ပ်ဴတာ (၂) လံုး၊ လက္ပ္ေတာ့ (Laptop)၊ ပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ား၊ ဆိုနီကင္မရာ အေကာင္းစားမ်ားကို သံအမတ္ႀကီး ေတာင္းသမွ် UNHCR Representative မွ မျငင္းႏိုင္ဘဲ ၀ယ္ယူေပးခဲ့ရသည္ဟု သိရပါသည္။
၎႐ံုးခန္းျပင္ဆင္ စရိတ္သန္း (၃၀) ခန္႔ကိုလည္း UNHCR မွ ေပးေခ်ခဲ့ရသည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ မည္သူမွ ဘယ္ေသာအခါမွ ႐ံုးမထုိင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ထိုျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးအမည္ခံ အဖြဲ႔အစည္း႐ံုးခန္းအတြက္ ၀ယ္ယူေပးခဲ့ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ဖြင့္ပြဲေန႔က ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္လႈိင္ ဖြင့္စဥ္မွာသာ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္ သံအမတ္ႀကီးပို္င္ သဃၤန္းကၽြန္းရွိ ၿခံတၿခံထဲသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း ခံလိုက္ရသည္ဟု အတြင္းသတင္းအရ ၾကားသိရသည္။ UNHCR ၀န္ထမ္းအရာရွိတဦးျဖစ္သူ (ဦးေဇာ္မင္း- ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ထမ္းေဟာင္း) မွ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ရင္းႏွီးသူ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္းႏွင့္ ေပါင္း၍ လုပ္ငန္းကိစၥအားလံုး အဆင္ေျပေစရန္ ႐ံုးစည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေဘာင္ကို ေက်ာ္လြန္၍ အစစအရာရာ ကူညီေပးခဲ့သည္ဟု ၾကားသိရ၏။
၂၀၀၄ ေအာက္တုိဘာတြင္ အတြင္းေရးမႉး (၁) ခင္ၫြန္႔ ျပဳတ္ၿပီးမၾကာမီ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးတင္လိႈင္ပါ ျပဳတ္သြားေသာအခါ ထိုျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မတီအမည္ခံအဖြဲ႔မွာ အလိုလို ပ်က္သြားၿပီး UNHCR မွ ၎႐ံုးအတြက္ ၀ယ္ယူေပးထားေသာ တန္ဖုိးႀကီးပစၥည္းမ်ား (ေလေအးေပးစက္တခ်ိဳ႕၊ ဆိုနီကင္မရာ၊ ကြန္ပ်ဴတာ၊ လက္ဖ္ေတာ့) ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သံအမတ္ႀကီးလက္၀ယ္ထံမွ UNHCR က ျပန္လည္ေတာင္းခံရာ အစရွာမရခဲ့ေၾကာင္း အတြင္းသတင္းအရ သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံၾကက္ေျခနီအသင္းအတြက္ ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ုံး (UNHCR) မွ ၀ယ္ေပးထားသည့္ ကားမ်ားသာမက ကြန္ပ်ဴတာမ်ား၊ ေလေအးစက္ မ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားပါ စာရင္းစစ္အဖြဲ႔မွ စစ္ေသာအခါ ၎ပစၥည္းမ်ားမွာ ႐ံုးတြင္မရွိဘဲ ပတ္သက္ရာ လူႀကီးမ်ား၏ အိမ္တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ပစၥည္းကို အေကာင္အထည္ျဖင့္ ျပ၍ မရခဲ့ေၾကာင္း၊ UNHCR မွ ေစလႊတ္ေသာ ႏိုင္ငံျခားအစည္းအေ၀းမ်ား၊ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၾကက္ေျခနီအသင္းမွ လူႀကီးႏွင့္ အဆင္ေျပေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတေယာက္သာ မၾကာခဏ ေစလႊတ္ခဲ့ၿပီး၊ ၎ႏိုင္ငံျခားမွ ျပန္လာေသာအခါ လူႀကီးမ်ားအတြက္ တန္ဖိုးႀကီး လက္ေဆာင္မ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဂါရ၀ျပဳရေၾကာင္း ၾကားသိရ၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးအမည္ခံ အဖြဲ႔အစည္းမွာ UNHCR Representative အျဖစ္ အိႏၵိယလူမ်ဳိး ရန္ကုန္တြင္ (၃) ႏွစ္လုပ္စဥ္က ယခင္အတြင္းေရးမႉး (၁) ခင္ၫြန္႔ ႏွင့္ ပလဲနံပသင့္ေစရန္လည္းေကာင္း၊ ခင္ၫြန္႔မွလည္း ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း၏ ေလးစားမႈရွိေစရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မတီဟု အမည္ခံ အဖြဲ႔အစည္းကို ယခင္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦးတင္လႈိင္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေစ၍ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္းတဦး (ဦး၀င္းလြင္) မွ အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။
၎႐ံုးခန္း၏ ပိုင္ရွင္မွာ သံအမတ္ႀကီး ဦး၀င္းလြင္ ျဖစ္ၿပီး တလလွ်င္ USD (၂၅၀) ျဖင့္ (၁၂) လစာကို အျပည့္အ၀ ေပးေခ်ခဲ့ရပါသည္။ ၎႐ံုးအတြက္ လိုအပ္ေသာ ႐ံုးသံုးပစၥည္း၊ ေလေအးေပးစက္ (၅) လံုး၊ ကြန္ပ်ဴတာ (၂) လံုး၊ လက္ပ္ေတာ့ (Laptop)၊ ပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ား၊ ဆိုနီကင္မရာ အေကာင္းစားမ်ားကို သံအမတ္ႀကီး ေတာင္းသမွ် UNHCR Representative မွ မျငင္းႏိုင္ဘဲ ၀ယ္ယူေပးခဲ့ရသည္ဟု သိရပါသည္။
၎႐ံုးခန္းျပင္ဆင္ စရိတ္သန္း (၃၀) ခန္႔ကိုလည္း UNHCR မွ ေပးေခ်ခဲ့ရသည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ မည္သူမွ ဘယ္ေသာအခါမွ ႐ံုးမထုိင္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ထိုျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးအမည္ခံ အဖြဲ႔အစည္း႐ံုးခန္းအတြက္ ၀ယ္ယူေပးခဲ့ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ဖြင့္ပြဲေန႔က ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္လႈိင္ ဖြင့္စဥ္မွာသာ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္ သံအမတ္ႀကီးပို္င္ သဃၤန္းကၽြန္းရွိ ၿခံတၿခံထဲသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း ခံလိုက္ရသည္ဟု အတြင္းသတင္းအရ ၾကားသိရသည္။ UNHCR ၀န္ထမ္းအရာရွိတဦးျဖစ္သူ (ဦးေဇာ္မင္း- ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ထမ္းေဟာင္း) မွ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ရင္းႏွီးသူ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္းႏွင့္ ေပါင္း၍ လုပ္ငန္းကိစၥအားလံုး အဆင္ေျပေစရန္ ႐ံုးစည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေဘာင္ကို ေက်ာ္လြန္၍ အစစအရာရာ ကူညီေပးခဲ့သည္ဟု ၾကားသိရ၏။
၂၀၀၄ ေအာက္တုိဘာတြင္ အတြင္းေရးမႉး (၁) ခင္ၫြန္႔ ျပဳတ္ၿပီးမၾကာမီ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးတင္လိႈင္ပါ ျပဳတ္သြားေသာအခါ ထိုျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မတီအမည္ခံအဖြဲ႔မွာ အလိုလို ပ်က္သြားၿပီး UNHCR မွ ၎႐ံုးအတြက္ ၀ယ္ယူေပးထားေသာ တန္ဖုိးႀကီးပစၥည္းမ်ား (ေလေအးေပးစက္တခ်ိဳ႕၊ ဆိုနီကင္မရာ၊ ကြန္ပ်ဴတာ၊ လက္ဖ္ေတာ့) ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သံအမတ္ႀကီးလက္၀ယ္ထံမွ UNHCR က ျပန္လည္ေတာင္းခံရာ အစရွာမရခဲ့ေၾကာင္း အတြင္းသတင္းအရ သိရသည္။
မယက ေဘာလုံးပြဲအတြက္ ရြာသားမ်ား ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံေပးရ
Tue 31 Mar 2009, မင္းအာသံ
မုဒုံေဘာလုံးၿပဳိင္ပြဲအတြက္ မယကမွ မုဒုံၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာဥကၠဌမ်ားကို ၄င္းတို႕အတြက္ လက္မွတ္အကူေရာင္းေပးသည့္ ပုံစံျဖင့္ ၄င္းတို႕သတ္မွတ္ထားသည့္ ေငြေၾကးပမာဏအတိုင္း မျဖစ္မေန ေပးေဆာင္ရသည္ဟု ေဒသခံမ်ားမွ သိရသည္။
ဧၿပီလ ၈ ရက္ေန႕ျပဳလုပ္မည့္ မုဒုံေဘာလုံးၿပဳိင္ပြဲအတြက္ မုဒုံမယကမွ မုဒုံၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာဥကၠဌမ်ားကို ေဘာလုံးလက္မွတ္မ်ားေပးၿပီး ေက်းရြာမ်ားအတြင္းရွိ ရြာသားမ်ားကို ေရာင္းရန္ျဖစ္သည္။
“ရြာအေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေပးတယ္၊ အိမ္ေျခ ၄၀၀ - ၅၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့အိမ္ဆိုရင္ တစ္သိန္းခြဲနဲ႕ ညီမၽွတဲ့ လက္မွတ္အေရအတြက္ ေက်းရြာဥကၠဌကို ေပးလာတယ္။ ဒီထက္ ႀကီးတဲ့ ရြာဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္သိန္းခြဲ၊ သုံးသိန္းအထိေပါ့၊ ဒီလိုေပးတယ္၊ သူတို႕အတြက္ လက္မွတ္ကို ကူေရာင္းေပးတဲ့ ပုံစံအေနနဲ႕ ေပးတယ္၊ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႕လက္မွတ္ တစ္သိန္းခြဲဖိုးေပးလာရင္ တစ္သိန္းခြဲေတာင္းတယ္၊ ႏွစ္သိန္းခြဲဖိုး ေပးလာရင္ ႏွစ္သိန္းခဲြယူတယ္၊ လက္မွတ္ေရာင္းကုန္တာ မကုန္တာသူတို႕မသိဘူး” ဟု လက္မွတ္ဝယ္ခဲ့ရေသာ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ရြာတစ္ရြာ၏ အိမ္ေျခအေပၚ မူတည္၍ လက္မွတ္အေစာင္ေရ ၅၀ မွ ၈၀ အထိ ေပးသည္ဟု ႏွီးပေဒါ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။ ေက်းရြာဥကၠဌသည္ မယကမွ သတ္မွတ္ထားသည့္အတုိင္း ေငြေၾကးရရန္ လက္မွတ္မ်ားကို ႀကဳိးစားကာ ေရာင္းရသည္ဟု ေက်းရြာဥကၠဌတစ္ဦးက ေျပာသည္။
လက္မွတ္မ်ားကို မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မဝယ္ခ်င္ၾကေသာေၾကာင့္ ထိုင္းဖုန္းေထာင္သူမ်ား၊ ခ်ဲေရာင္းသူမ်ား စသည့္ ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းသည့္ အလုပ္လုပ္သူမ်ားကုိ ဥကၠဌမွ လိုက္လံေရာင္းေပးေနသည္ဟု ေဒသခံရြာသားတစ္ဦးက ဆိုသည္။
“က်ေတာ္တို႕ အိမ္ကိုငါးေစာင္ေပးဝယ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ၃ ေစာင္ပဲဝယ္လိုက္တယ္၊ ဝယ္ခ်င္စိတ္ ေတာင္မရွိဘူး၊ ၾကည့္လဲမၾကည့္ခ်င္ဘူး၊ မဝယ္လို႕လဲမရဘူး က်ေနာ္တို႕အိမ္မွာ ထိုင္းဖုန္းေထာင္ထားတယ္ဆိုေတာ့ မဝယ္ရင္ တစ္ခုတစ္ခုလုပ္မွာ အရမ္းေၾကာက္တယ္၊ က်ေနာ္တို႕နည္းတူပဲ ခ်ဲေရာင္းတဲ့သူေတြကို ဒီလိုပဲ အတင္းေပးဝယ္ခုိင္းတယ္” ဟု လက္မွတ္ဝယ္ခဲ့ရေသာ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ရြာသားတစ္ဦး၏ အဆိုအရ “သူတို႕ဘာပဲလုပ္လုပ္ စာသင္ေက်ာင္းေဆာက္တာကအစ သူတို႕ထုတ္ေပးၿပီးေတာ့ က်န္တာ ရြာသားေတြဆီက ေကာက္တယ္”ဟု ၄င္းက ဆိုသည္။
မုဒုံေဘာလုံးၿပဳိင္ပြဲအတြက္ မယကမွ မုဒုံၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာဥကၠဌမ်ားကို ၄င္းတို႕အတြက္ လက္မွတ္အကူေရာင္းေပးသည့္ ပုံစံျဖင့္ ၄င္းတို႕သတ္မွတ္ထားသည့္ ေငြေၾကးပမာဏအတိုင္း မျဖစ္မေန ေပးေဆာင္ရသည္ဟု ေဒသခံမ်ားမွ သိရသည္။
ဧၿပီလ ၈ ရက္ေန႕ျပဳလုပ္မည့္ မုဒုံေဘာလုံးၿပဳိင္ပြဲအတြက္ မုဒုံမယကမွ မုဒုံၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာဥကၠဌမ်ားကို ေဘာလုံးလက္မွတ္မ်ားေပးၿပီး ေက်းရြာမ်ားအတြင္းရွိ ရြာသားမ်ားကို ေရာင္းရန္ျဖစ္သည္။
“ရြာအေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေပးတယ္၊ အိမ္ေျခ ၄၀၀ - ၅၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့အိမ္ဆိုရင္ တစ္သိန္းခြဲနဲ႕ ညီမၽွတဲ့ လက္မွတ္အေရအတြက္ ေက်းရြာဥကၠဌကို ေပးလာတယ္။ ဒီထက္ ႀကီးတဲ့ ရြာဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္သိန္းခြဲ၊ သုံးသိန္းအထိေပါ့၊ ဒီလိုေပးတယ္၊ သူတို႕အတြက္ လက္မွတ္ကို ကူေရာင္းေပးတဲ့ ပုံစံအေနနဲ႕ ေပးတယ္၊ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႕လက္မွတ္ တစ္သိန္းခြဲဖိုးေပးလာရင္ တစ္သိန္းခြဲေတာင္းတယ္၊ ႏွစ္သိန္းခြဲဖိုး ေပးလာရင္ ႏွစ္သိန္းခဲြယူတယ္၊ လက္မွတ္ေရာင္းကုန္တာ မကုန္တာသူတို႕မသိဘူး” ဟု လက္မွတ္ဝယ္ခဲ့ရေသာ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ရြာတစ္ရြာ၏ အိမ္ေျခအေပၚ မူတည္၍ လက္မွတ္အေစာင္ေရ ၅၀ မွ ၈၀ အထိ ေပးသည္ဟု ႏွီးပေဒါ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။ ေက်းရြာဥကၠဌသည္ မယကမွ သတ္မွတ္ထားသည့္အတုိင္း ေငြေၾကးရရန္ လက္မွတ္မ်ားကို ႀကဳိးစားကာ ေရာင္းရသည္ဟု ေက်းရြာဥကၠဌတစ္ဦးက ေျပာသည္။
လက္မွတ္မ်ားကို မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မဝယ္ခ်င္ၾကေသာေၾကာင့္ ထိုင္းဖုန္းေထာင္သူမ်ား၊ ခ်ဲေရာင္းသူမ်ား စသည့္ ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းသည့္ အလုပ္လုပ္သူမ်ားကုိ ဥကၠဌမွ လိုက္လံေရာင္းေပးေနသည္ဟု ေဒသခံရြာသားတစ္ဦးက ဆိုသည္။
“က်ေတာ္တို႕ အိမ္ကိုငါးေစာင္ေပးဝယ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ၃ ေစာင္ပဲဝယ္လိုက္တယ္၊ ဝယ္ခ်င္စိတ္ ေတာင္မရွိဘူး၊ ၾကည့္လဲမၾကည့္ခ်င္ဘူး၊ မဝယ္လို႕လဲမရဘူး က်ေနာ္တို႕အိမ္မွာ ထိုင္းဖုန္းေထာင္ထားတယ္ဆိုေတာ့ မဝယ္ရင္ တစ္ခုတစ္ခုလုပ္မွာ အရမ္းေၾကာက္တယ္၊ က်ေနာ္တို႕နည္းတူပဲ ခ်ဲေရာင္းတဲ့သူေတြကို ဒီလိုပဲ အတင္းေပးဝယ္ခုိင္းတယ္” ဟု လက္မွတ္ဝယ္ခဲ့ရေသာ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ရြာသားတစ္ဦး၏ အဆိုအရ “သူတို႕ဘာပဲလုပ္လုပ္ စာသင္ေက်ာင္းေဆာက္တာကအစ သူတို႕ထုတ္ေပးၿပီးေတာ့ က်န္တာ ရြာသားေတြဆီက ေကာက္တယ္”ဟု ၄င္းက ဆိုသည္။
ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္က တပ္မေတာ္ ဦးေဆာင္မႈကို မလိုလား
ကိုဝုိင္း
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ တပ္မေတာ္ ဖခင္ၾကီးဟု ေခၚေဝၚဂုဏ္ျပဳျခင္း ခံခဲ့ရသူ အာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့သည့္ “ျပည္သူ႔အက်ဳိးျပဳ၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္” တပ္မေတာ္မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူမ်ားကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ေနသည့္ တပ္မေတာ္သာ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာက မဇၥ်ိမကို ယေန႔ ေျပာသည္။
တပ္မေတာ္သည္ အနာဂတ္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑မွ ပါဝင္ရမည္ဆိုသည့္ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ အၾကီးအကဲမ်ား၏ အၾကံအစည္ကိုလည္း သူက သေဘာမတူေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
မနက္ျဖန္က်ေရာက္မည့္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔သည္ ၆၄ ႏွစ္ေျမာက္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ျဖစ္သျဖင့္၊ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္လူရြယ္မ်ား ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ေပၚေပါက္လာပံုကို တေစ့တေစာင္း ေလ့လာသိရွိႏိုင္ေစရန္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာထံ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ သူက ယခုလို ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္သည့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား ညီၫြတ္စြာ လက္တြဲ၍ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔အား စစ္ေၾကညာခဲ့သည့္ သမိုင္းဝင္ ေန႔တေန႔ျဖစ္သည္။
ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္ကမူ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကုိ တပ္မေတာ္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ စစ္အင္အားစု ျပ႐ုပ္အျဖစ္ ဆင္ယင္က်င္းပေလ့ရွိခဲ့သည္။
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တပ္မေတာ္ကို မည္သို႔ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ထူေထာင္ခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာ၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကို ေတာ္လွန္တဲ့ ရက္ကို မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ရပံု အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ လူရြယ္ေတြ သိရေအာင္ ျပန္ေျပာျပေပးပါလားခင္ဗ်ာ။
ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္ဖို႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေတာ္လွန္ဖို႔၊ ရက္သတ္မွတ္ဖို႔ တာဝန္ေပးထားလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အားလံုး အဆင္သင့္ျဖစ္မယ့္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီကို သတ္မွတ္ထားပါတယ္။
အဲဒီအေတာအတြင္းမွာပဲ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တခ်ဳိ႕တပ္မႉးေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေတြကို ဟိုပို႔ ဒီပို႔၊ ဟိုေရႊ႔ ဒီေရႊ႔ေတြ လုပ္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔ ပဲခူးၿမိဳ႕ လူထုအတြင္းမွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္က ဂ်ပန္ေတြကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းအစအနေတြ ထြက္လာပါတယ္။
အဲဒီသတင္းကို က်ေနာ္တို႔တေတြရေတာ့ တိုင္း ၄ စစ္ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးကို ခ်က္ခ်င္း ေခၚယူလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြကေတာ့ သခင္ခ်စ္၊ ဗိုလ္သိန္းတင္၊ ဗိုလ္ဗတင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ေရႊ (ယခု NLD ဥကၠ႒) နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ အစည္းအေဝးက ေတာ္လွန္မယ့္ရက္ ဧၿပီ ၂ ရက္မတိုင္ခင္ သတင္းေပါက္ၾကားႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆၿပီး၊ သတင္းေပါက္ရင္ ဂ်ပန္က လက္ဦးမႈရသြားရင္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးၾကီး တခုလံုး ထိခိုက္သြားမွာကို စိုးရိမ္မိၾကပါတယ္။
ဒီလို သတင္းေပါက္ၾကားရင္ ဂ်ပန္ေတြက ဗမာ့တပ္မေတာ္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း ဖမ္းတာ၊ ဗမာတပ္ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္တာေတြ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ရဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အရန္တပ္ဖြဲ႔ဟာလည္း ရန္ကုန္နားက “အင္းတိုင္” မွာ တပ္စြဲထားလို႔ ပ႒မဆံုးခံရမယ့္ ဗမာ့တပ္ေတြဟာ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး တဝိုက္က က်ေနာ္တို႔ တပ္ဖြဲ႔ပဲ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာ္လွန္မယ့္ရက္ကို ဧၿပီ ၂ ရက္ထက္ ေစာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ က်န္တပ္ဖြဲ႔ အသီးသီးဆီ သတင္းအေစာဆံုး ေရာက္ႏိုင္တဲ့ရက္ မတ္လ ၂၇ ရက္၊ ည ၇ နာရီမွာ စတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး စစ္တိုင္း အသီးသီးဆီ ဆက္သားေတြ လႊတ္ၿပီး ရက္အေျပာင္းအေရႊ႔ကို အေၾကာင္းၾကားတာမွာ အားလံုး အခ်ိန္မီ ေရာက္သြားၾကလို႔ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးကို ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီမွာ တျပည္လံုးမွာ က်ေနာ္တို႔က လက္ဦးမႈ ရွိစြာနဲ႔ ေအာင္ျမင္စြာ စတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ပဲခူးၿမိဳ႕တြင္းက စစ္ေရးျပကြင္းအတြင္းမွာ တပ္အားလံုး တပ္ထြက္ဖို႔ တန္းစီစုေဝးေစၿပီး အခုအခ်ိန္ကစလို႔ ဗမာျပည္သူမ်ားနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္ တရပ္လံုးက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ၾကၿပီလို႔ က်ေနာ္က ေၾကညာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဂ်ပန္စစ္တပ္အေပၚ စစ္ေၾကညာစာတန္းကို ဖတ္ျပပါတယ္။ ၿပီးေနာက္ နဂို ၾကိဳတင္ စီစဥ္ထားတဲ့ ေနရာေဒသအသီးသီးကို လူစုခြဲ ခ်ီတက္ၾကပါေတာ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တပ္မေတာ္ကို စဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေရာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲခင္ဗ်ာ။
၁၃ဝဝ ျပည့္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တို႔က အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲလိုက္ၿပီးေနာက္ အဲဒီေခတ္ ဗမာအမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို လက္နက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္မွ ရေတာ့မယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဗမာအမ်ဳိးသား လက္နက္ကိုင္တပ္ ထူေထာင္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက စဥ္းစားၿပီး၊ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီရွာဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျပည္ပသို႔ ထြက္ခဲ့တာပါပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တပ္မေတာ္ကို ထူေထာင္စဥ္က ထားခဲ့တဲ့ သေဘာထား ၄ ရပ္ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ -
၁။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္တဲ့တပ္မေတာ္
၂။ ျပည္သူ႔ဆႏၵနဲ႔အညီ ေနထိုင္က်င့္ၾကံတဲ့ တပ္မေတာ္
၃။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဝင္မစြက္တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔
၄။ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိးလိုလားတဲ့ တပ္မေတာ္ ဆိုတာတို႔ျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္လည္း ႏိုင္ငံကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ေခတ္မီတဲ့ တပ္မေတာ္တရပ္ကို ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ပါတယ္။
တိုင္းျပည္တျပည္မွာ တပ္မေတာ္တရပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ဘယ္ေလာက္ အေရးၾကီးပါသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ယူဆပါသလဲ ခင္ဗ်ာ။
တိုင္းျပည္တိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ရွိရမွာပါ။ အဲဒီတပ္မေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရးကို တာဝန္ယူရမွာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူ႔အက်ဳိးကိုလည္း သည္ပိုးေဆာင္ရြက္တဲ့ တပ္မေတာ္ျဖစ္ရပါမယ္။ အထက္မွာ ေျပာထားတဲ့ သေဘာထား ၄ ရပ္ဟာ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္တရပ္ရဲ႕ ၾကန္အင္လကၡဏာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္လက္ေအာက္က တပ္မေတာ္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမွ်ာ္မွန္းတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ တူပါသလား။ ကြာျခားခ်က္ တစံုတရာ ရွိပါသလားခင္ဗ်ာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ အခု စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ကာကြယ္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္ ဘာကြာျခားသလဲဆိုတာကို တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ျပည္သူေတြေပၚမွာ ထားတဲ့ သေဘာထားမွာ ကြာျခားတာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်တို႔လက္ေအာက္က ဗမာျပည္သူေတြ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေအာင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။ ျပည္သူ႔အက်ဳိးျပဳ၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္ တပ္မေတာ္ျဖစ္ေရးကို ရည္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က်ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးလည္း ၿပိဳကြဲသြားတဲ့ေအာက္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ၾကီး ျဖစ္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး တပ္မေတာ္ကို ျပည္တြင္းစစ္ထဲ ႏွစ္ျမႇဳပ္လိုက္ၿပီး၊ တပ္ကို တလက္ကိုင္ ေၾကးစားတပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္ေထာင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ျပည္သူကို ရန္သူ သေဘာထားပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသေတြ၊ လူမ်ဳိးစုေဒသေတြမွာ ရက္စက္႐ံုမက အခု ၿမိဳ႕ေပၚက လူထုေတြကိုေရာ အခုေနာက္ဆံုး သံဃာေတာ္ေတြကိုပါ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတာေတြကို ေတြ႔ေနရပါၿပီ။ အဲဒီလို ကြာျခားတာပါ။
အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကေန ပါဝင္ရမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆအေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ခင္ဗ်ာ။
အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက ပါဝင္မယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ လံုးဝ သေဘာမတူပါဘူး။
ဒါဟာ နအဖ စစ္တပ္က တိုင္းျပည္နဲ႔ လူထု ဘာပဲျဖစ္ေနေန မိမိတို႔ အာဏာ လက္မလႊတ္ရေရးဘဲ စဥ္းစားၿပီး၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္အသက္ဆက္ဖို႔ ၾကိဳးပမ္းေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒုကၡအဖံုဖံုဟာ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ ျမစ္ဖ်ားခံပါတယ္။ က်ေနာ္ဟာ တိုင္းျပည္ကို ဒီေလာက္ ဒုကၡေပးေနတဲ့ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို နည္းသ႑ာန္မ်ဳိးစံုနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူပါ။ ဒီစနစ္ မက်မဆံုးမခ်င္း က်ေနာ္ အသက္ရွင္ေနသေရြ႔ ဆက္တိုက္သြားဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ သေဘာထားပါ။
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ တပ္မေတာ္ ဖခင္ၾကီးဟု ေခၚေဝၚဂုဏ္ျပဳျခင္း ခံခဲ့ရသူ အာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့သည့္ “ျပည္သူ႔အက်ဳိးျပဳ၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္” တပ္မေတာ္မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူမ်ားကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ေနသည့္ တပ္မေတာ္သာ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာက မဇၥ်ိမကို ယေန႔ ေျပာသည္။
တပ္မေတာ္သည္ အနာဂတ္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑မွ ပါဝင္ရမည္ဆိုသည့္ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ အၾကီးအကဲမ်ား၏ အၾကံအစည္ကိုလည္း သူက သေဘာမတူေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
မနက္ျဖန္က်ေရာက္မည့္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔သည္ ၆၄ ႏွစ္ေျမာက္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ျဖစ္သျဖင့္၊ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္လူရြယ္မ်ား ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ေပၚေပါက္လာပံုကို တေစ့တေစာင္း ေလ့လာသိရွိႏိုင္ေစရန္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာထံ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ သူက ယခုလို ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္သည့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား ညီၫြတ္စြာ လက္တြဲ၍ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔အား စစ္ေၾကညာခဲ့သည့္ သမိုင္းဝင္ ေန႔တေန႔ျဖစ္သည္။
ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္ကမူ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကုိ တပ္မေတာ္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ စစ္အင္အားစု ျပ႐ုပ္အျဖစ္ ဆင္ယင္က်င္းပေလ့ရွိခဲ့သည္။
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တပ္မေတာ္ကို မည္သို႔ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ထူေထာင္ခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာ၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကို ေတာ္လွန္တဲ့ ရက္ကို မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ရပံု အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ လူရြယ္ေတြ သိရေအာင္ ျပန္ေျပာျပေပးပါလားခင္ဗ်ာ။
ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္ဖို႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေတာ္လွန္ဖို႔၊ ရက္သတ္မွတ္ဖို႔ တာဝန္ေပးထားလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အားလံုး အဆင္သင့္ျဖစ္မယ့္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီကို သတ္မွတ္ထားပါတယ္။
အဲဒီအေတာအတြင္းမွာပဲ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တခ်ဳိ႕တပ္မႉးေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေတြကို ဟိုပို႔ ဒီပို႔၊ ဟိုေရႊ႔ ဒီေရႊ႔ေတြ လုပ္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔ ပဲခူးၿမိဳ႕ လူထုအတြင္းမွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္က ဂ်ပန္ေတြကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းအစအနေတြ ထြက္လာပါတယ္။
အဲဒီသတင္းကို က်ေနာ္တို႔တေတြရေတာ့ တိုင္း ၄ စစ္ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးကို ခ်က္ခ်င္း ေခၚယူလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြကေတာ့ သခင္ခ်စ္၊ ဗိုလ္သိန္းတင္၊ ဗိုလ္ဗတင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ေရႊ (ယခု NLD ဥကၠ႒) နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ အစည္းအေဝးက ေတာ္လွန္မယ့္ရက္ ဧၿပီ ၂ ရက္မတိုင္ခင္ သတင္းေပါက္ၾကားႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆၿပီး၊ သတင္းေပါက္ရင္ ဂ်ပန္က လက္ဦးမႈရသြားရင္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးၾကီး တခုလံုး ထိခိုက္သြားမွာကို စိုးရိမ္မိၾကပါတယ္။
ဒီလို သတင္းေပါက္ၾကားရင္ ဂ်ပန္ေတြက ဗမာ့တပ္မေတာ္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း ဖမ္းတာ၊ ဗမာတပ္ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္တာေတြ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ရဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အရန္တပ္ဖြဲ႔ဟာလည္း ရန္ကုန္နားက “အင္းတိုင္” မွာ တပ္စြဲထားလို႔ ပ႒မဆံုးခံရမယ့္ ဗမာ့တပ္ေတြဟာ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး တဝိုက္က က်ေနာ္တို႔ တပ္ဖြဲ႔ပဲ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာ္လွန္မယ့္ရက္ကို ဧၿပီ ၂ ရက္ထက္ ေစာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ က်န္တပ္ဖြဲ႔ အသီးသီးဆီ သတင္းအေစာဆံုး ေရာက္ႏိုင္တဲ့ရက္ မတ္လ ၂၇ ရက္၊ ည ၇ နာရီမွာ စတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး စစ္တိုင္း အသီးသီးဆီ ဆက္သားေတြ လႊတ္ၿပီး ရက္အေျပာင္းအေရႊ႔ကို အေၾကာင္းၾကားတာမွာ အားလံုး အခ်ိန္မီ ေရာက္သြားၾကလို႔ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးကို ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီမွာ တျပည္လံုးမွာ က်ေနာ္တို႔က လက္ဦးမႈ ရွိစြာနဲ႔ ေအာင္ျမင္စြာ စတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔၊ ည ၇ နာရီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ပဲခူးၿမိဳ႕တြင္းက စစ္ေရးျပကြင္းအတြင္းမွာ တပ္အားလံုး တပ္ထြက္ဖို႔ တန္းစီစုေဝးေစၿပီး အခုအခ်ိန္ကစလို႔ ဗမာျပည္သူမ်ားနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္ တရပ္လံုးက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ၾကၿပီလို႔ က်ေနာ္က ေၾကညာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဂ်ပန္စစ္တပ္အေပၚ စစ္ေၾကညာစာတန္းကို ဖတ္ျပပါတယ္။ ၿပီးေနာက္ နဂို ၾကိဳတင္ စီစဥ္ထားတဲ့ ေနရာေဒသအသီးသီးကို လူစုခြဲ ခ်ီတက္ၾကပါေတာ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တပ္မေတာ္ကို စဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေရာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲခင္ဗ်ာ။
၁၃ဝဝ ျပည့္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တို႔က အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲလိုက္ၿပီးေနာက္ အဲဒီေခတ္ ဗမာအမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို လက္နက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္မွ ရေတာ့မယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဗမာအမ်ဳိးသား လက္နက္ကိုင္တပ္ ထူေထာင္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက စဥ္းစားၿပီး၊ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီရွာဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျပည္ပသို႔ ထြက္ခဲ့တာပါပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တပ္မေတာ္ကို ထူေထာင္စဥ္က ထားခဲ့တဲ့ သေဘာထား ၄ ရပ္ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ -
၁။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္တဲ့တပ္မေတာ္
၂။ ျပည္သူ႔ဆႏၵနဲ႔အညီ ေနထိုင္က်င့္ၾကံတဲ့ တပ္မေတာ္
၃။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ဝင္မစြက္တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔
၄။ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိးလိုလားတဲ့ တပ္မေတာ္ ဆိုတာတို႔ျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္လည္း ႏိုင္ငံကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ေခတ္မီတဲ့ တပ္မေတာ္တရပ္ကို ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ပါတယ္။
တိုင္းျပည္တျပည္မွာ တပ္မေတာ္တရပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ဘယ္ေလာက္ အေရးၾကီးပါသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ယူဆပါသလဲ ခင္ဗ်ာ။
တိုင္းျပည္တိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ရွိရမွာပါ။ အဲဒီတပ္မေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရးကို တာဝန္ယူရမွာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူ႔အက်ဳိးကိုလည္း သည္ပိုးေဆာင္ရြက္တဲ့ တပ္မေတာ္ျဖစ္ရပါမယ္။ အထက္မွာ ေျပာထားတဲ့ သေဘာထား ၄ ရပ္ဟာ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္တရပ္ရဲ႕ ၾကန္အင္လကၡဏာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္လက္ေအာက္က တပ္မေတာ္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမွ်ာ္မွန္းတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ တူပါသလား။ ကြာျခားခ်က္ တစံုတရာ ရွိပါသလားခင္ဗ်ာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ အခု စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ကာကြယ္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္ ဘာကြာျခားသလဲဆိုတာကို တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ျပည္သူေတြေပၚမွာ ထားတဲ့ သေဘာထားမွာ ကြာျခားတာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်တို႔လက္ေအာက္က ဗမာျပည္သူေတြ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေအာင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။ ျပည္သူ႔အက်ဳိးျပဳ၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္ တပ္မေတာ္ျဖစ္ေရးကို ရည္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က်ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးလည္း ၿပိဳကြဲသြားတဲ့ေအာက္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ၾကီး ျဖစ္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး တပ္မေတာ္ကို ျပည္တြင္းစစ္ထဲ ႏွစ္ျမႇဳပ္လိုက္ၿပီး၊ တပ္ကို တလက္ကိုင္ ေၾကးစားတပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္ေထာင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ျပည္သူကို ရန္သူ သေဘာထားပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသေတြ၊ လူမ်ဳိးစုေဒသေတြမွာ ရက္စက္႐ံုမက အခု ၿမိဳ႕ေပၚက လူထုေတြကိုေရာ အခုေနာက္ဆံုး သံဃာေတာ္ေတြကိုပါ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတာေတြကို ေတြ႔ေနရပါၿပီ။ အဲဒီလို ကြာျခားတာပါ။
အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကေန ပါဝင္ရမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆအေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ခင္ဗ်ာ။
အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ဟာ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက ပါဝင္မယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ လံုးဝ သေဘာမတူပါဘူး။
ဒါဟာ နအဖ စစ္တပ္က တိုင္းျပည္နဲ႔ လူထု ဘာပဲျဖစ္ေနေန မိမိတို႔ အာဏာ လက္မလႊတ္ရေရးဘဲ စဥ္းစားၿပီး၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္အသက္ဆက္ဖို႔ ၾကိဳးပမ္းေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒုကၡအဖံုဖံုဟာ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ ျမစ္ဖ်ားခံပါတယ္။ က်ေနာ္ဟာ တိုင္းျပည္ကို ဒီေလာက္ ဒုကၡေပးေနတဲ့ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို နည္းသ႑ာန္မ်ဳိးစံုနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူပါ။ ဒီစနစ္ မက်မဆံုးမခ်င္း က်ေနာ္ အသက္ရွင္ေနသေရြ႔ ဆက္တိုက္သြားဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ သေဘာထားပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေနာက္ထပ္ ကပ္ေဘးဒုကၡတခု ႀကံဳရဦးမည္ေလာ
ရဲနည္
ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသကို နာဂစ္ဆိုက္ ကလုန္း မုန္တိုင္းက ဆိုးဆိုးရြားရြား ဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီး သည့္ေနာက္ တႏွစ္ၾကာနီးပါး ကာလ တြင္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားက က်ဳိးတိုးက်ဲတဲ အခက္အခဲမ်ား ႏွင့္ ရုန္းကန္ ေနရဆဲ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေန သည့္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ ေပးေရး အဖြဲ႔အစည္း မ်ားအၾကား "မၾကံဳစဖူး ထူးကဲသည့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား" ရရွိခဲ့ သည္ ဆိုေသာ္လည္း အေျခအေနက ခက္ခဲေန ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
သံုးပြင့္ဆိုင္ဗဟိုအဖြဲ႔ (TCG) ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္သက္တမ္းကို တိုးျမႇင့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ အစိုးရက ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားက ၎ေၾကညာခ်က္ကို ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကသည္။ TCG သံုးပြင့္ဆိုဗဟိုအဖြဲ႔ ဆိုသည္မွာ နာဂစ္မုန္ တိုင္း ကယ္ဆယ္ ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ပူးေပါင္းညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေရးအတြက္ အဓိက တာ၀န္ရွိသည့္ ေကာ္မီတီပင္ ျဖစ္သည္။
သံုးပြင့္ဆိုင္ဗဟုိအဖြဲ႔တြင္ စစ္အစိုးရ၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ကုလသမဂၢႏွင့္ အေရွ႔ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားအသင္း (အာဆီယံ) တို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါရွိေနၾကၿပီး၊ ၎ေကာ္္မီတီကို အသက္ဆက္ခြင့္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၎၏လုပ္ငန္းမ်ား ထိေရာက္ စြာမလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ေအာင္ စစ္အစိုးရက ထပ္၍ ကန္႔သတ္ခဲ့ျပန္ေသးသည္။
ပထမျပႆနာက ေဖေဖၚ၀ါရီလဆန္းပိုင္းတြင္ စလာခဲ့သည္။ TCG သံုးပြင့္ဆိုင္ဗဟိုအဖြဲ႔၏ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ယခင္ ဒု-ႏိုင္ငံျခား ေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူကို ၀န္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး ဗဟိုအဖြဲ႔သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေနရာခ်ခဲ့ကာ အေရးမပါသည့္ ေနရာသို႔ ပို႔ခဲ့သည္။
ဤသတင္းေၾကာင့္ နာဂစ္ေလေလး ကယ္ဆယ္ကူညီေရး လုပ္သားမ်ားအၾကား စိုးရိမ္ေသာက မကင္းျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဦးေက်ာ္သူက စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား ထူးထူးျခားျခား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူ၊ လက္ေတြ႔က်သည့္ အေျဖမ်ား အတြက္ ပြင့္လင္းစြာ အျမင္က်ယ္က်ယ္ထားႏိုင္သူ တဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ား၏ စိုးရိမ္ခ်က္က ပို၍ ထင္ရွားလာခဲ့သည္။ ဦးေက်ာ္သူ စတင္ခြင့္ျပဳထားခဲ့သည့္ နာဂစ္မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ ေရး တြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားကို ေစာလွ်င္စြာ အေရးေပၚ ဗီဇာထုတ္ေပးသည့္ အစီ အစဥ္မ်ားကို စစ္အစိုးရက ရပ္ဆိုင္းခဲ့ၾကသည္။
ဆိုလိုသည္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုမ်ား၏ လုပ္သားမ်ားအေနႏွင့္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသကို လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေမလ မုန္တိုင္း မတိုက္ခင္ အေျခအေနမ်ဳိး၊ ရႈပ္ေထြးၿပီး အခ်ိန္အလြန္ကုန္ေသာ ဗီဇာေလွ်ာက္ထားရျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ျပန္လည္ျဖတ္သန္း ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံျခားသား ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားအတြက္ ဗီဇာမ်ား တင္းက်ပ္လိုက္သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္ဆယ္ ကူညီေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ မ်ားစြာ ေနာက္ဆုတ္သြားရမည္ကို သိသာႏိုင္သည္။ တင္းက်ပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားေၾကာင့္ မူလ ကတည္းက အခက္အခဲမ်ား စြာၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ ေဒသခံကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားအဖို႔ ပို၍ က်ပ္တည္းလာဖြယ္ရွိေန သည္။
ဤအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနႏွင့္ အကူအညီမ်ား လက္ခံရယူရာ၌ ပို၍ ပြင့္လင္းျမင္သာ လုပ္ ေဆာင္ရန္၊ တာ၀န္ယူ တာ၀န္ခံမႈ ရွိေစရန္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ပို၍ တိုးတက္က်ယ္ေလာင္လာေနပါသည္။
" မုန္တိုင္းၿပီးေနာက္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွ အသံမ်ား" (After the Storm: Voices from the Delta) ဟု အမည္ေပးထား သည့္ အစီရင္ခံစာတြင္ အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား၊ အလွဴပစၥည္း သိမ္းဆည္းမႈမ်ား၊ ကယ္ဆယ္ ေရးပစၥည္းမ်ား ျပန္လည္ေရာင္းခ်မႈ၊ ကယ္ဆယ္ေရးေစတနာ၀န္ထမ္းမ်ားကို ဖမ္းဆီးမႈ၊ လူမ်ဳိးကြဲျပားမႈအေပၚ အေျခခံ၍ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အားခိုင္းေစျခင္းႏွင့္ ေျမယာမ်ား သိမ္းပိုက္ျခင္း အပါအ၀င္ စစ္အစိုးရ၏ အေတာမသတ္ႏိုင္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ စုစည္းတင္ျပထားခဲ့သည္။ ၎အစီ ရင္ခံစာကို ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေျခစိုက္ ဂၽြန္ ေဟာ့ပ္ကင္းတကၠသိုလ္၊ ဘလူးမ္ဘာ့ဂ္ လူထုဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးပညာသင္ေက်ာင္းက ပူးေပါင္းေရးသား ထုတ္ေ၀ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရန္ကုန္တိုင္း၊ တြံေတးၿမိဳ႔နယ္ေန နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္မွ ရွင္က်န္ရသူမ်ား၏ ဆႏၵျပ ေတာင္း ဆိုပြဲ ကလည္းု ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ စစ္အစိုးရ၏ စြမ္းေဆာင္ေနမႈမ်ားကို မေက်နပ္ျဖစ္ေနၾကေၾကာင္း သာဓကတခု ျဖစ္သည္။ ဇီးကုန္းေက်းရြာေန ဆႏၵျပသူမ်ားက မိုး ရာသီနီးကပ္လာသည့္တိုင္ သူတို႔တြင္ ေနထိုင္စရာ အိုးအိမ္မရွိေသးေၾကာင္း မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။
၎ဆႏၵျပပြဲက ေသးငယ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေလးဖင့္ေႏွးေကြးေနမႈမ်ား အတြက္ မ်ားစြာလုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ျပသလိုက္သည့္ လကၡဏာပင္ ျဖစ္သည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီး၍ တႏွစ္နီးပါးၾကာသည့္တိုင္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသတြင္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးသည့္အျပင္ ပို၍ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနာက္ထပ္ သဘာ၀ေဘး ဒဏ္တခုကို ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ထိေရာက္သည့္စနစ္မ်ား မရွိေသးျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆိုးရြားျပင္းထန္သည့္ ဖ်က္ဆီးမႈႀကီးမားေသာ မုန္တိုင္းမ်ဳိး ေနာက္တႀကိမ္ လာလိမ့္မည္ဟု မည္သူမွ တပ္အပ္မေျပာ ႏိုင္ၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ၎တို႔၏လံုျခံဳေရးကိုသာ ေရွ႔တန္းတင္ထားၾကၿပီး၊ ျပည္သူအမ်ား သာယာ၀ေျပာ ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈထားၾကဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ေဘးဆိုးႏွင့္ ထပ္မံၾကံဳရပါက မလိုလားအပ္ဘဲ လူမ်ား စြာ ေသေၾကၾကရလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာလွ်င္ လြန္မည္မထင္လွပါ။
ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသကို နာဂစ္ဆိုက္ ကလုန္း မုန္တိုင္းက ဆိုးဆိုးရြားရြား ဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီး သည့္ေနာက္ တႏွစ္ၾကာနီးပါး ကာလ တြင္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားက က်ဳိးတိုးက်ဲတဲ အခက္အခဲမ်ား ႏွင့္ ရုန္းကန္ ေနရဆဲ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေန သည့္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ ေပးေရး အဖြဲ႔အစည္း မ်ားအၾကား "မၾကံဳစဖူး ထူးကဲသည့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား" ရရွိခဲ့ သည္ ဆိုေသာ္လည္း အေျခအေနက ခက္ခဲေန ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
သံုးပြင့္ဆိုင္ဗဟိုအဖြဲ႔ (TCG) ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္သက္တမ္းကို တိုးျမႇင့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ အစိုးရက ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားက ၎ေၾကညာခ်က္ကို ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကသည္။ TCG သံုးပြင့္ဆိုဗဟိုအဖြဲ႔ ဆိုသည္မွာ နာဂစ္မုန္ တိုင္း ကယ္ဆယ္ ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ပူးေပါင္းညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေရးအတြက္ အဓိက တာ၀န္ရွိသည့္ ေကာ္မီတီပင္ ျဖစ္သည္။
သံုးပြင့္ဆိုင္ဗဟုိအဖြဲ႔တြင္ စစ္အစိုးရ၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ကုလသမဂၢႏွင့္ အေရွ႔ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားအသင္း (အာဆီယံ) တို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါရွိေနၾကၿပီး၊ ၎ေကာ္္မီတီကို အသက္ဆက္ခြင့္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၎၏လုပ္ငန္းမ်ား ထိေရာက္ စြာမလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ေအာင္ စစ္အစိုးရက ထပ္၍ ကန္႔သတ္ခဲ့ျပန္ေသးသည္။
ပထမျပႆနာက ေဖေဖၚ၀ါရီလဆန္းပိုင္းတြင္ စလာခဲ့သည္။ TCG သံုးပြင့္ဆိုင္ဗဟိုအဖြဲ႔၏ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ယခင္ ဒု-ႏိုင္ငံျခား ေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူကို ၀န္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး ဗဟိုအဖြဲ႔သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေနရာခ်ခဲ့ကာ အေရးမပါသည့္ ေနရာသို႔ ပို႔ခဲ့သည္။
ဤသတင္းေၾကာင့္ နာဂစ္ေလေလး ကယ္ဆယ္ကူညီေရး လုပ္သားမ်ားအၾကား စိုးရိမ္ေသာက မကင္းျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဦးေက်ာ္သူက စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား ထူးထူးျခားျခား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူ၊ လက္ေတြ႔က်သည့္ အေျဖမ်ား အတြက္ ပြင့္လင္းစြာ အျမင္က်ယ္က်ယ္ထားႏိုင္သူ တဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ား၏ စိုးရိမ္ခ်က္က ပို၍ ထင္ရွားလာခဲ့သည္။ ဦးေက်ာ္သူ စတင္ခြင့္ျပဳထားခဲ့သည့္ နာဂစ္မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ ေရး တြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားကို ေစာလွ်င္စြာ အေရးေပၚ ဗီဇာထုတ္ေပးသည့္ အစီ အစဥ္မ်ားကို စစ္အစိုးရက ရပ္ဆိုင္းခဲ့ၾကသည္။
ဆိုလိုသည္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုမ်ား၏ လုပ္သားမ်ားအေနႏွင့္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသကို လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေမလ မုန္တိုင္း မတိုက္ခင္ အေျခအေနမ်ဳိး၊ ရႈပ္ေထြးၿပီး အခ်ိန္အလြန္ကုန္ေသာ ဗီဇာေလွ်ာက္ထားရျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ျပန္လည္ျဖတ္သန္း ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံျခားသား ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားအတြက္ ဗီဇာမ်ား တင္းက်ပ္လိုက္သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္ဆယ္ ကူညီေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ မ်ားစြာ ေနာက္ဆုတ္သြားရမည္ကို သိသာႏိုင္သည္။ တင္းက်ပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားေၾကာင့္ မူလ ကတည္းက အခက္အခဲမ်ား စြာၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ ေဒသခံကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားအဖို႔ ပို၍ က်ပ္တည္းလာဖြယ္ရွိေန သည္။
ဤအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနႏွင့္ အကူအညီမ်ား လက္ခံရယူရာ၌ ပို၍ ပြင့္လင္းျမင္သာ လုပ္ ေဆာင္ရန္၊ တာ၀န္ယူ တာ၀န္ခံမႈ ရွိေစရန္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ပို၍ တိုးတက္က်ယ္ေလာင္လာေနပါသည္။
" မုန္တိုင္းၿပီးေနာက္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွ အသံမ်ား" (After the Storm: Voices from the Delta) ဟု အမည္ေပးထား သည့္ အစီရင္ခံစာတြင္ အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား၊ အလွဴပစၥည္း သိမ္းဆည္းမႈမ်ား၊ ကယ္ဆယ္ ေရးပစၥည္းမ်ား ျပန္လည္ေရာင္းခ်မႈ၊ ကယ္ဆယ္ေရးေစတနာ၀န္ထမ္းမ်ားကို ဖမ္းဆီးမႈ၊ လူမ်ဳိးကြဲျပားမႈအေပၚ အေျခခံ၍ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အားခိုင္းေစျခင္းႏွင့္ ေျမယာမ်ား သိမ္းပိုက္ျခင္း အပါအ၀င္ စစ္အစိုးရ၏ အေတာမသတ္ႏိုင္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ စုစည္းတင္ျပထားခဲ့သည္။ ၎အစီ ရင္ခံစာကို ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေျခစိုက္ ဂၽြန္ ေဟာ့ပ္ကင္းတကၠသိုလ္၊ ဘလူးမ္ဘာ့ဂ္ လူထုဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးပညာသင္ေက်ာင္းက ပူးေပါင္းေရးသား ထုတ္ေ၀ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရန္ကုန္တိုင္း၊ တြံေတးၿမိဳ႔နယ္ေန နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္မွ ရွင္က်န္ရသူမ်ား၏ ဆႏၵျပ ေတာင္း ဆိုပြဲ ကလည္းု ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ စစ္အစိုးရ၏ စြမ္းေဆာင္ေနမႈမ်ားကို မေက်နပ္ျဖစ္ေနၾကေၾကာင္း သာဓကတခု ျဖစ္သည္။ ဇီးကုန္းေက်းရြာေန ဆႏၵျပသူမ်ားက မိုး ရာသီနီးကပ္လာသည့္တိုင္ သူတို႔တြင္ ေနထိုင္စရာ အိုးအိမ္မရွိေသးေၾကာင္း မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။
၎ဆႏၵျပပြဲက ေသးငယ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေလးဖင့္ေႏွးေကြးေနမႈမ်ား အတြက္ မ်ားစြာလုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ျပသလိုက္သည့္ လကၡဏာပင္ ျဖစ္သည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီး၍ တႏွစ္နီးပါးၾကာသည့္တိုင္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသတြင္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးသည့္အျပင္ ပို၍ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနာက္ထပ္ သဘာ၀ေဘး ဒဏ္တခုကို ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ထိေရာက္သည့္စနစ္မ်ား မရွိေသးျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆိုးရြားျပင္းထန္သည့္ ဖ်က္ဆီးမႈႀကီးမားေသာ မုန္တိုင္းမ်ဳိး ေနာက္တႀကိမ္ လာလိမ့္မည္ဟု မည္သူမွ တပ္အပ္မေျပာ ႏိုင္ၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ၎တို႔၏လံုျခံဳေရးကိုသာ ေရွ႔တန္းတင္ထားၾကၿပီး၊ ျပည္သူအမ်ား သာယာ၀ေျပာ ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈထားၾကဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ေဘးဆိုးႏွင့္ ထပ္မံၾကံဳရပါက မလိုလားအပ္ဘဲ လူမ်ား စြာ ေသေၾကၾကရလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာလွ်င္ လြန္မည္မထင္လွပါ။
ယေန႔ ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းမ်ား Mar,31st,2009
( 33 )ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရး လက္မွတ္ ၃ သိန္းခန္႔ ရရွိ
( 32 )Fencing on Bangladesh border not "defence structure"
( 31 )ခုိးကူးခံရမည္စုိးသျဖင့္ သႀကၤန္သီခ်င္း အထြက္နည္း
( 30 )Burmese democracy a daunting task
( 29 )ေမွာင္ခိုကုန္ကူးမႈ တားဆီးရန္ သံဆူးႀကိဳးကာဟုဆုိ
( 28 )Burma commences fence construction on Bangladesh border
( 27 )'Land of Jade' remains closed to tourists
( 26 )ျမန္မာ့ ဒုကၡသည္မိသားစုတစု ဒကၠားျမိဳ႕ UNHCR ရံုးတြင္ ဆႏၵျပ
( 25 )Jade mining companies forced to mine despite losses
( 24 )Mudon Township TDPC force sale of football match tickets
( 23 )ကခ်င္ျပည္နယ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီက စည္းရံုးေရး အရိွန္ဟုန္ျမင့္မည့္ အစည္းအေ၀းပြဲျပဳလုပ္
( 22 )Chili cultivators in Chin state in dilemma over low exchange rate
( 21 )႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားထံမွ ေငြယူၿပီး ဘဂၤလားသို႔ ပို႔ေဆာင္မႈမ်ား ျဖစ္ပြား
( 20 )Suu Kyi Climbs Higher in Time Magazine Poll
( 19 )ဖားကန္႔ကို ႏိုင္ငံျခားသား သြားေရာက္ခြင့္ ျပန္ပိတ္
( 18 )Burma Tells Bangladesh Fence Will Stop Smuggling
( 17 )နာဂစ္သင့္မ်ား ထူေထာင္ေရး ေငြလိုဟု သံုးပြင့္ဆုိင္က ေျပာ
( 16 )More NLD Members Receive Lengthy Prison Sentences
( 15 )Burmese Rock Fans Arrested in Bangkok
( 14 )ဆိုးေဆးပါ လက္ဖက္ ၅၇ မ်ဳိး ေရာင္းခ်ခြင့္ ထပ္မံပိတ္ပင္
( 13 )Bangladesh seeks clarification from Burma on border fence
( 12 )အန္ဂ်ီအိုမ်ား ကူညီသည့္တိုင္ ဧရာဝတီတုိင္းတြင္ ေရခက္ခဲ
( 11 )Myanmar national killed in freak road accident
( 10 )12th Convention of Rakhine Buddhist Welfare Association held in Bangladesh
( 9 )ပါရမီအဲယားကြန္း ေလအိတ္ယာဥ္(၁၀၀) ေက်ာ္ေလးကားမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းမည္
( 8 )Authorities Employ New Tactic with Labor
( 7 )နာဂစ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အေရးေပၚအကူအညီ ကုလသမဂၢ ေတာင္းခံ
( 6 )The sky is not blue in Burma
( 5 )Fishermen find killed Briton's body
( 4 )Going to great lengths for swear words
( 3 )Bangladesh asks Myanmar to explain its border fencing plan
( 2 )Myanmar ‘eases tension’ over fencing
( 1 )နယ္စပ္ သံဆူးႀကိဳးကာမႈ ျမန္မာကို ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွက ေျဖရွင္းခ်က္ေတာင္း
( 32 )Fencing on Bangladesh border not "defence structure"
( 31 )ခုိးကူးခံရမည္စုိးသျဖင့္ သႀကၤန္သီခ်င္း အထြက္နည္း
( 30 )Burmese democracy a daunting task
( 29 )ေမွာင္ခိုကုန္ကူးမႈ တားဆီးရန္ သံဆူးႀကိဳးကာဟုဆုိ
( 28 )Burma commences fence construction on Bangladesh border
( 27 )'Land of Jade' remains closed to tourists
( 26 )ျမန္မာ့ ဒုကၡသည္မိသားစုတစု ဒကၠားျမိဳ႕ UNHCR ရံုးတြင္ ဆႏၵျပ
( 25 )Jade mining companies forced to mine despite losses
( 24 )Mudon Township TDPC force sale of football match tickets
( 23 )ကခ်င္ျပည္နယ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီက စည္းရံုးေရး အရိွန္ဟုန္ျမင့္မည့္ အစည္းအေ၀းပြဲျပဳလုပ္
( 22 )Chili cultivators in Chin state in dilemma over low exchange rate
( 21 )႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားထံမွ ေငြယူၿပီး ဘဂၤလားသို႔ ပို႔ေဆာင္မႈမ်ား ျဖစ္ပြား
( 20 )Suu Kyi Climbs Higher in Time Magazine Poll
( 19 )ဖားကန္႔ကို ႏိုင္ငံျခားသား သြားေရာက္ခြင့္ ျပန္ပိတ္
( 18 )Burma Tells Bangladesh Fence Will Stop Smuggling
( 17 )နာဂစ္သင့္မ်ား ထူေထာင္ေရး ေငြလိုဟု သံုးပြင့္ဆုိင္က ေျပာ
( 16 )More NLD Members Receive Lengthy Prison Sentences
( 15 )Burmese Rock Fans Arrested in Bangkok
( 14 )ဆိုးေဆးပါ လက္ဖက္ ၅၇ မ်ဳိး ေရာင္းခ်ခြင့္ ထပ္မံပိတ္ပင္
( 13 )Bangladesh seeks clarification from Burma on border fence
( 12 )အန္ဂ်ီအိုမ်ား ကူညီသည့္တိုင္ ဧရာဝတီတုိင္းတြင္ ေရခက္ခဲ
( 11 )Myanmar national killed in freak road accident
( 10 )12th Convention of Rakhine Buddhist Welfare Association held in Bangladesh
( 9 )ပါရမီအဲယားကြန္း ေလအိတ္ယာဥ္(၁၀၀) ေက်ာ္ေလးကားမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းမည္
( 8 )Authorities Employ New Tactic with Labor
( 7 )နာဂစ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အေရးေပၚအကူအညီ ကုလသမဂၢ ေတာင္းခံ
( 6 )The sky is not blue in Burma
( 5 )Fishermen find killed Briton's body
( 4 )Going to great lengths for swear words
( 3 )Bangladesh asks Myanmar to explain its border fencing plan
( 2 )Myanmar ‘eases tension’ over fencing
( 1 )နယ္စပ္ သံဆူးႀကိဳးကာမႈ ျမန္မာကို ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွက ေျဖရွင္းခ်က္ေတာင္း
Monday, March 30, 2009
IC ပရိသတ္ ၄၀၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးခံရ
ေအးခ်မ္းေျမ႕ Monday, 30 March 2009
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ Iron Cross (IC) ပြဲကို လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈ အားေပးသည့္ ပရိသတ္ ၄၀၀ ေက်ာ္အား ထိုင္း လူဝင္ မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဌာနက ဖမ္းဆီး လုိက္ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕မွ ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာသည္။
အဖမ္းခံရသူမ်ားမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း တရားမဝင္ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ကန္ထ႐ိုက္ေတြက လက္မွတ္ စေရာင္းတုန္းက လံုၿခံဳေရး တာဝန္ယူတယ္လို႔ ေျပာလို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း လက္မွတ္ ေရာင္းရတာ။ ခု အလုပ္သမား ေတြက လက္မွတ္ဖိုး လည္း ဆံုး၊ အဖမ္း လည္း ခံရၿပီ”ဟု ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာဆိုသည္။
ထိုသတင္းကို ၾကားရေသာေၾကာင့္ IC ၏ လိဒ္ဂစ္တာသမား ခ်စ္စမ္းေမာင္က အဖမ္းခံရသည့္ အလုပ္သမား မ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္း ေၾကာင္း ေျပာသည္။
အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴ၊ အငဲ၊ မ်ဳိးႀကီး၊ ဝုိင္ဝုိင္း၊ ဆုန္သင္းပါရ္ႏွင့္ ႀကိဳးၾကာတို႔ ပါဝင္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဘၻန္ေဘာ္ ေဒသ၌ က်င္းပခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၉ ရက္ညက IC ရႈိးကို လာေရာက္ၾကည့္ရႈသည့္ ဘန္ေကာက္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ ေနၾကေသာ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။
IC ပြဲက်င္းပရာ ငါးေသတၱာ စက္႐ံုသို႔ အဝင္လမ္းၾကားတြင္ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ရဲမ်ားက ေစာင့္ဆုိင္း ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ အဖမ္းခံခဲ့ရသူမ်ား နယ္စပ္သို႔ ျပန္ပို႔ႏုိင္ေျခ ရွိသည္ဟု ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း၂ ေယာက္ ဒီလာတာ လမ္းစရိတ္ရယ္၊ လက္မွတ္ခရယ္ ဆိုရင္ ဘတ္ ၁၁၀၀ က်တယ္။ အေဝးႀကီးက လာရတာ။ အဖမ္းအဆီးကိုလည္း ေရွာင္ရေသးတယ္။ ေရာက္ ေတာ့ သီခ်င္း ၂ ပုဒ္ပဲ မီလိုက္တယ္”ဟု ေမာင္ဝင္းအမည္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမား လူငယ္တဦးက ေျပာျပသည္။
အလုပ္သမားမ်ား၏ ပ်မ္းမွ် ေန႔တြက္ခမွာ တရက္လွ်င္ ၂၀၃ ဘတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ IC ပဲြၾကည့္ရန္ ၎တို႔၏ လုပ္အားခ ၂ ရက္စာ အကုန္ခံၾကရသည္။
ပြဲက်င္းပစဥ္ ၾကည့္ရႈသူမ်ားဘက္က မည္သည့္ အေႏွာင့္အယွက္ တစံုတရာမွ မျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေလးျဖဴ သီဆိုအၿပီးတြင္ ပြဲကိုလာေရာက္ရပ္နားခိုင္းသျဖင့္ IC ထံုးစံ အတီးသမားမ်ား၏ လက္စြမ္း ျပကြက္မ်ားကို ပရိသတ္က ျမင္ခြင့္မရလိုက္ေပ။
IC အဖြဲ႕စီးလာသည့္ကားကိုလည္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးက ပြဲက်င္းပမည့္ေနရာ ေရာက္ခါနီးမွ တားျမစ္ ထားေသာေၾကာင့္ ပြဲက်င္းပမည္ဟု ေၾကညာထားသည့္ ၇ နာရီအခ်ိန္တြင္ မက်င္းပႏုိင္ဘဲ ည ၈ နာရီေက်ာ္မွ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း IC ေဘ့စ္ ဂစ္တာသမား ကိုခင္ေမာင္သန္႔က ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တို႔ကို သူတို႔က တီးဝိုင္းအဖြဲ႕မွန္းလည္းသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပတ္စ္ပို႔ေတြ ခဏေပးပါဆိုၿပီး အၾကာႀကီးပဲညႇိေနတာနဲ႔ ပြဲကိုစမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ မစရဘူး” ဟု သူက ္ေျပာသည္။
ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ IC အဖြဲ႕၏ ပတ္စ္ပို႔စ္မ်ားတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ဗီဇာမပါေသာေၾကာင့္ဟုလည္း သိရသည္။ နာရီဝက္ေက်ာ္ ညႇိႏႈိင္းခဲ့ရၿပီးမွ ပြဲစခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
IC ပြဲကို စီစဥ္သူမ်ားထဲတြင္ ထိုင္းလူမ်ိဳးႏွင့္ ဗမာမ်ားပါဝင္ၿပီး ယခုပြဲကို ထုိင္းျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး အစီအစဥ္ဟု ေၾကညာထားသည္။ ရသည့္ေငြကို ၎ေဒသရွိ ဝပ္ဘာနမ္ဖု ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းသို႔ လွဴဒါန္းမည္ဟုလည္း သတင္းရရိွသည္။
ယခု IC ပြဲကို ၾကည့္႐ႈလိုပါက လက္မွတ္တေစာင္ကို ဘတ္ ၄၀၀ ႏွင့္ေရာင္းခ်ၿပီး ကင္မရာယူ ေဆာင္ပါက ဘတ္ ၃၀၀ အခြန္ေဆာင္ရသည္။ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ယူေဆာင္ခြင့္လံုးဝမေပးေပ။
ကန္ထ႐ိုက္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတဦး က “ငါးေသတၱာစက္႐ံုပိုင္ရွင္က ေျမေနရာငွားတယ္။ သူက ရပ္ကြက္လူႀကီး အဆင့္ေလာက္ရွိတယ္။ ကန္ထ႐ိုက္ေတြက ထုိင္းျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ဆိုၿပီး နာမည္သာတပ္တာ။ တကယ္က ပိုက္ဆံရွိလို႔ ထလုပ္တဲ့သူေတြ။ ဘာအဖြဲ႕အစည္းမွ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
IC ပြဲကိုလာၾကည့္သူ ပရိသတ္မွာ ၁၅၀၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ရွိၿပီး အမ်ားေသာအားျဖင့္ စက္႐ံု အလုပ္႐ံု မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ထဲရွိ ေအပက္ တကၠသိုလ္တြင္တက္ေရာက္ေနေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အေယာက္ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔လည္း လာေရာက္အားေပးၾကသည္။
IC အေနႏွင့္ ဘန္ေကာက္တြင္ က်င္းပျခင္းမွာ ယခုတႀကိမ္သည္ ပထမဆံုးျဖစ္ၿပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ တြင္ပင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ Iron Cross (IC) ပြဲကို လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈ အားေပးသည့္ ပရိသတ္ ၄၀၀ ေက်ာ္အား ထိုင္း လူဝင္ မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဌာနက ဖမ္းဆီး လုိက္ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕မွ ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာသည္။
အဖမ္းခံရသူမ်ားမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း တရားမဝင္ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ကန္ထ႐ိုက္ေတြက လက္မွတ္ စေရာင္းတုန္းက လံုၿခံဳေရး တာဝန္ယူတယ္လို႔ ေျပာလို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း လက္မွတ္ ေရာင္းရတာ။ ခု အလုပ္သမား ေတြက လက္မွတ္ဖိုး လည္း ဆံုး၊ အဖမ္း လည္း ခံရၿပီ”ဟု ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာဆိုသည္။
ထိုသတင္းကို ၾကားရေသာေၾကာင့္ IC ၏ လိဒ္ဂစ္တာသမား ခ်စ္စမ္းေမာင္က အဖမ္းခံရသည့္ အလုပ္သမား မ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္း ေၾကာင္း ေျပာသည္။
အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴ၊ အငဲ၊ မ်ဳိးႀကီး၊ ဝုိင္ဝုိင္း၊ ဆုန္သင္းပါရ္ႏွင့္ ႀကိဳးၾကာတို႔ ပါဝင္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဘၻန္ေဘာ္ ေဒသ၌ က်င္းပခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၉ ရက္ညက IC ရႈိးကို လာေရာက္ၾကည့္ရႈသည့္ ဘန္ေကာက္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ ေနၾကေသာ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။
IC ပြဲက်င္းပရာ ငါးေသတၱာ စက္႐ံုသို႔ အဝင္လမ္းၾကားတြင္ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ရဲမ်ားက ေစာင့္ဆုိင္း ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ အဖမ္းခံခဲ့ရသူမ်ား နယ္စပ္သို႔ ျပန္ပို႔ႏုိင္ေျခ ရွိသည္ဟု ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း၂ ေယာက္ ဒီလာတာ လမ္းစရိတ္ရယ္၊ လက္မွတ္ခရယ္ ဆိုရင္ ဘတ္ ၁၁၀၀ က်တယ္။ အေဝးႀကီးက လာရတာ။ အဖမ္းအဆီးကိုလည္း ေရွာင္ရေသးတယ္။ ေရာက္ ေတာ့ သီခ်င္း ၂ ပုဒ္ပဲ မီလိုက္တယ္”ဟု ေမာင္ဝင္းအမည္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမား လူငယ္တဦးက ေျပာျပသည္။
အလုပ္သမားမ်ား၏ ပ်မ္းမွ် ေန႔တြက္ခမွာ တရက္လွ်င္ ၂၀၃ ဘတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ IC ပဲြၾကည့္ရန္ ၎တို႔၏ လုပ္အားခ ၂ ရက္စာ အကုန္ခံၾကရသည္။
ပြဲက်င္းပစဥ္ ၾကည့္ရႈသူမ်ားဘက္က မည္သည့္ အေႏွာင့္အယွက္ တစံုတရာမွ မျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေလးျဖဴ သီဆိုအၿပီးတြင္ ပြဲကိုလာေရာက္ရပ္နားခိုင္းသျဖင့္ IC ထံုးစံ အတီးသမားမ်ား၏ လက္စြမ္း ျပကြက္မ်ားကို ပရိသတ္က ျမင္ခြင့္မရလိုက္ေပ။
IC အဖြဲ႕စီးလာသည့္ကားကိုလည္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးက ပြဲက်င္းပမည့္ေနရာ ေရာက္ခါနီးမွ တားျမစ္ ထားေသာေၾကာင့္ ပြဲက်င္းပမည္ဟု ေၾကညာထားသည့္ ၇ နာရီအခ်ိန္တြင္ မက်င္းပႏုိင္ဘဲ ည ၈ နာရီေက်ာ္မွ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း IC ေဘ့စ္ ဂစ္တာသမား ကိုခင္ေမာင္သန္႔က ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တို႔ကို သူတို႔က တီးဝိုင္းအဖြဲ႕မွန္းလည္းသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပတ္စ္ပို႔ေတြ ခဏေပးပါဆိုၿပီး အၾကာႀကီးပဲညႇိေနတာနဲ႔ ပြဲကိုစမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ မစရဘူး” ဟု သူက ္ေျပာသည္။
ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ IC အဖြဲ႕၏ ပတ္စ္ပို႔စ္မ်ားတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ဗီဇာမပါေသာေၾကာင့္ဟုလည္း သိရသည္။ နာရီဝက္ေက်ာ္ ညႇိႏႈိင္းခဲ့ရၿပီးမွ ပြဲစခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
IC ပြဲကို စီစဥ္သူမ်ားထဲတြင္ ထိုင္းလူမ်ိဳးႏွင့္ ဗမာမ်ားပါဝင္ၿပီး ယခုပြဲကို ထုိင္းျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး အစီအစဥ္ဟု ေၾကညာထားသည္။ ရသည့္ေငြကို ၎ေဒသရွိ ဝပ္ဘာနမ္ဖု ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းသို႔ လွဴဒါန္းမည္ဟုလည္း သတင္းရရိွသည္။
ယခု IC ပြဲကို ၾကည့္႐ႈလိုပါက လက္မွတ္တေစာင္ကို ဘတ္ ၄၀၀ ႏွင့္ေရာင္းခ်ၿပီး ကင္မရာယူ ေဆာင္ပါက ဘတ္ ၃၀၀ အခြန္ေဆာင္ရသည္။ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ယူေဆာင္ခြင့္လံုးဝမေပးေပ။
ကန္ထ႐ိုက္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတဦး က “ငါးေသတၱာစက္႐ံုပိုင္ရွင္က ေျမေနရာငွားတယ္။ သူက ရပ္ကြက္လူႀကီး အဆင့္ေလာက္ရွိတယ္။ ကန္ထ႐ိုက္ေတြက ထုိင္းျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ဆိုၿပီး နာမည္သာတပ္တာ။ တကယ္က ပိုက္ဆံရွိလို႔ ထလုပ္တဲ့သူေတြ။ ဘာအဖြဲ႕အစည္းမွ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
IC ပြဲကိုလာၾကည့္သူ ပရိသတ္မွာ ၁၅၀၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ရွိၿပီး အမ်ားေသာအားျဖင့္ စက္႐ံု အလုပ္႐ံု မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ထဲရွိ ေအပက္ တကၠသိုလ္တြင္တက္ေရာက္ေနေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အေယာက္ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔လည္း လာေရာက္အားေပးၾကသည္။
IC အေနႏွင့္ ဘန္ေကာက္တြင္ က်င္းပျခင္းမွာ ယခုတႀကိမ္သည္ ပထမဆံုးျဖစ္ၿပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ တြင္ပင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
အာဏာပိုင္တို႔ ရက္ရက္ေရာေရာ လႉဒါန္းၾကၿပီ
Mon 30 Mar 2009, မိက်လြန္းေထာ
မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႕ တနလၤာေန႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ မုဒံုၿမိဳ႕နယ္ ဘက္သို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ အစိုးရ စာသင္ေက်ာင္း မ်ားတြင္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္း ကိရိယာမ်ား လႈဒါန္းခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၅ ဦးတို႕သည္ မုဒံုၿမိဳ႕နယ္ ႏီွးဗေဒါေက်းရြာ အစိုးရအလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ အခမ္းအနားက်င္းပၿပီး ၄င္းအခမ္းအနားတြင္ ႏွီးဗေဒါရြာ၊ အဘစ္ရြာ၊ ေယာင္ေဒါင္းရြာႏွင့္ ကြမ္လွာရြာမွ ရြာသူရြာသားေပါင္း ၇၀၀ ဦးခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
၄င္းအခမ္းအနားတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအတြက္ ဆိုလာျပား ၃ စံုႏွင့္ အစိုးရစာသင္ေက်ာင္းမ်ားကို ၾကည့္႐ႈေလ့လာၿပီး လာမည့္ႏွစ္မ်ားတြင္လည္း လာေရာက္လႉဒါန္းဦးမည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ ေျပာၾကားသြားသည္ကို္ အခမ္းအနားသို႕ တက္ေရာက္သူ အဘစ္ရြာသားတစ္ဦးက ဆိုသည္။
၄င္းအျပင္ ကမာဝက္ေက်းရြာတြင္လည္း ျခေသ့ၤဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ ဓါတ္ေတာ္ေက်ာင္းႏွင့္ လြီမာန္ေထာေက်ာင္းတို႕တြင္ တစ္ေက်ာင္းလၽွင္ ဆိုလာျပားတစ္စံု၊ ေငြက်ပ္ ၁ သိန္းႏွင့္ သကၤန္းမ်ားကိုလည္း လႈဒါန္းသြားခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္ဘုရားတစ္ဦးထံမွ ၾကားသိရသည္။
၄င္းအစိုးရအဖြဲ႕မွ လာေရာက္လႈဒါန္းသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရြာသားမ်ားႏွင့္ မြန္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕တို႕က ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ဆက္စပ္မႈရွိသည္ဟု ေဝဖန္ ေျပာဆိုေနၾကသည္။
“ျမန္မာစစ္အစိုးရေတြက သူတို႕ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အလုပ္မစခင္ကတည္းက ျပည္သူေတြ သူတို႕အေပၚ ယံုၾကည္မႈရွိေအာင္ အရင္ဦးဆံုးလုပ္တယ္၊ သူတို႕ကို ေထာက္ခံမႈရဖို႕အတြက္လည္း ႀကိဳးစားေနတယ္” ဟု ကြမ္လွာ ရြာသားတစ္ဦးကေျပာသည္။
မြန္ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕၏ အတြင္းေရးမႈး ေဒါက္တာမင္းစိုးလင္းက “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ အခုလုိ လႉဒါန္းတာက လူထုေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို လိုခ်င္လို႕၊ သူက မုဒုံၿမိဳ႕နယ္ဘက္မွာ အမတ္ေလာင္းအတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း ၾကားေနရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္သူျပည္သားမ်ားကလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ လာေရာက္လႈဒါန္းေနသည္ဟုလည္း ေျပာေနၾကသည္။
“က်ေနာ္တို႕ရြာမွာ မူလတန္းေက်ာင္း ၃ ေက်ာင္း၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း ၁ ေက်ာင္းရွိတယ္။ သူေျပာတာေတာ့ လာလႉမယ္လို႕ေတာ့ ေျပာတာပဲ၊ ဘယ္ေတာ့လာဦးမယ္လို႕ေတာ့ မသိေသးဘူး၊ သူတို႕က ႏွစ္တိုင္းေတာ့ လာေလ့ရွိပါတယ္” ဟု ႏွီးဗေဒါေက်းရြာမွ ဆရာဝန္တစ္ဦးက ဆိုသည္။
ေဒါက္တာမင္းစိုးလင္းေျပာျပခ်က္အရ “လာမယ့္ ဇြန္လ အတာသႀကၤန္ၿပီးရင္ စည္း႐ံုးေရးဆင္းဖို႕အတြက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြအားလံုး ေကာ္မရွင္ဖြင့္ခြင့္ရမယ္၊ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ စစ္အစိုးရေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ လႉဒါန္းတာေလာက္ပါပဲ၊ စည္း႐ံုးေရးဆင္းတဲ့ပံုစံေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့” ဟု ဆိုသည္။
မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႕ တနလၤာေန႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ မုဒံုၿမိဳ႕နယ္ ဘက္သို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ အစိုးရ စာသင္ေက်ာင္း မ်ားတြင္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္း ကိရိယာမ်ား လႈဒါန္းခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၅ ဦးတို႕သည္ မုဒံုၿမိဳ႕နယ္ ႏီွးဗေဒါေက်းရြာ အစိုးရအလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ အခမ္းအနားက်င္းပၿပီး ၄င္းအခမ္းအနားတြင္ ႏွီးဗေဒါရြာ၊ အဘစ္ရြာ၊ ေယာင္ေဒါင္းရြာႏွင့္ ကြမ္လွာရြာမွ ရြာသူရြာသားေပါင္း ၇၀၀ ဦးခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
၄င္းအခမ္းအနားတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအတြက္ ဆိုလာျပား ၃ စံုႏွင့္ အစိုးရစာသင္ေက်ာင္းမ်ားကို ၾကည့္႐ႈေလ့လာၿပီး လာမည့္ႏွစ္မ်ားတြင္လည္း လာေရာက္လႉဒါန္းဦးမည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ ေျပာၾကားသြားသည္ကို္ အခမ္းအနားသို႕ တက္ေရာက္သူ အဘစ္ရြာသားတစ္ဦးက ဆိုသည္။
၄င္းအျပင္ ကမာဝက္ေက်းရြာတြင္လည္း ျခေသ့ၤဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ ဓါတ္ေတာ္ေက်ာင္းႏွင့္ လြီမာန္ေထာေက်ာင္းတို႕တြင္ တစ္ေက်ာင္းလၽွင္ ဆိုလာျပားတစ္စံု၊ ေငြက်ပ္ ၁ သိန္းႏွင့္ သကၤန္းမ်ားကိုလည္း လႈဒါန္းသြားခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္ဘုရားတစ္ဦးထံမွ ၾကားသိရသည္။
၄င္းအစိုးရအဖြဲ႕မွ လာေရာက္လႈဒါန္းသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရြာသားမ်ားႏွင့္ မြန္ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕တို႕က ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ဆက္စပ္မႈရွိသည္ဟု ေဝဖန္ ေျပာဆိုေနၾကသည္။
“ျမန္မာစစ္အစိုးရေတြက သူတို႕ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အလုပ္မစခင္ကတည္းက ျပည္သူေတြ သူတို႕အေပၚ ယံုၾကည္မႈရွိေအာင္ အရင္ဦးဆံုးလုပ္တယ္၊ သူတို႕ကို ေထာက္ခံမႈရဖို႕အတြက္လည္း ႀကိဳးစားေနတယ္” ဟု ကြမ္လွာ ရြာသားတစ္ဦးကေျပာသည္။
မြန္ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕၏ အတြင္းေရးမႈး ေဒါက္တာမင္းစိုးလင္းက “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ အခုလုိ လႉဒါန္းတာက လူထုေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို လိုခ်င္လို႕၊ သူက မုဒုံၿမိဳ႕နယ္ဘက္မွာ အမတ္ေလာင္းအတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း ၾကားေနရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္သူျပည္သားမ်ားကလည္း ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုန္းျမင့္ လာေရာက္လႈဒါန္းေနသည္ဟုလည္း ေျပာေနၾကသည္။
“က်ေနာ္တို႕ရြာမွာ မူလတန္းေက်ာင္း ၃ ေက်ာင္း၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း ၁ ေက်ာင္းရွိတယ္။ သူေျပာတာေတာ့ လာလႉမယ္လို႕ေတာ့ ေျပာတာပဲ၊ ဘယ္ေတာ့လာဦးမယ္လို႕ေတာ့ မသိေသးဘူး၊ သူတို႕က ႏွစ္တိုင္းေတာ့ လာေလ့ရွိပါတယ္” ဟု ႏွီးဗေဒါေက်းရြာမွ ဆရာဝန္တစ္ဦးက ဆိုသည္။
ေဒါက္တာမင္းစိုးလင္းေျပာျပခ်က္အရ “လာမယ့္ ဇြန္လ အတာသႀကၤန္ၿပီးရင္ စည္း႐ံုးေရးဆင္းဖို႕အတြက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြအားလံုး ေကာ္မရွင္ဖြင့္ခြင့္ရမယ္၊ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ စစ္အစိုးရေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ လႉဒါန္းတာေလာက္ပါပဲ၊ စည္း႐ံုးေရးဆင္းတဲ့ပံုစံေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့” ဟု ဆိုသည္။
တြံေတးမွာ သံဃာေတာ္ေတြ ဆႏၵျပ
ေအးလဲ့ Monday, 30 March 2009
ရန္ကုန္တိုင္း တြံေတးၿမိဳ႕ ဆံေတာ္ေလး ဘုရားအနီးတဝိုက္ သာသနာ့ နယ္ေျမအတြင္း ဟုိတည္ တခု ဖြင့္လွစ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံဃာေတာ္ တခ်ိဳ႕က ယမန္ေန႔မွ စၿပီး ပဌာန္း ရႊတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ျခင္း ျဖင့္ ကန္႔ကြက္ ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ“ပုဂံ ဧရာ ”ဟိုတည္ရွိ ႏိႈက္ကလပ္ခန္းမ၊ တည္းခိုခန္း၊ ကာရာအိုေကခန္း၊ စားေသာက္ခန္း ၊ ဘားခန္း စသည္မ်ားမွာ ဘာသာသာသနာႏွင့္ မသက္ဆိုင္သည့္အတြက္ ၎ဆံေတာ္ေလး ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းမွ သံဃာ ေတာ္ အပါး၂၀ ခန္႔က သာသနာ့အလံစိုက္ထူကာ ၄ ရက္ခန္႔ ပဌာန္းရႊတ္ဖတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တြံေတးၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(အန္အယ္လ္ဒီ)ဥကၠဌ ဦးၾကင္တိုးက ေျပာသည္။
“ၿမိဳ႕နယ္ အာဏာပိုင္ေတြကလည္း ဘာမွ အေရးယူ မေပးႏိုင္ဘူး၊ ဒီဟိုတည္ ပိုင္ရွင္နဲ႔ ပါလာတဲ့ အာဏာပိုင္ ေတြက ေဒသခံအာဏာပိုင္ေတြထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အရာရွိေတြပါလာေတာ့ အေရး မယူေပး ရဲဘူး၊ ဒါကို ဘုရားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနရာျဖစ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေဒသခံတခ်ိဳ႕ကလည္း မေက်နပ္္ ၾကဘူးေပါ့” ဟု လည္း ဦးၾကင္တိုးက ေျပာသည္။
၎က ဆက္လက္ၿပီး“ဆံေတာ္ေလး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သံဃာေတာ္ေတြက မေကာင္းတာေတြ ထြက္သြား ေအာင္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ပဌာန္းရႊတ္ဖတ္တာ၊ သာသနာပိုင္ နယ္ေျမေတြမွာ မေကာင္းတဲ့ အေဆာက္အဦး မေဆာက္ေစခ်င္ဘူး”ဟုလည္း ေျပာဆုိသည္။
ဟိုတည္ အေဆာက္အဦး ေဆာက္ေနစဥ္ကာလ အတြင္း ထိုသံဃာေတာ္မ်ားက သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ မ်ားထံစာတင္ အေၾကာင္းၾကားေသာ္လည္း အေရးယူျခင္းမရွိခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ထိုဟိုတည္ကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၇ ရက္ေန႔ က ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ၎ကဆိုသည္။
ေနာက္ဆုံးအေျခအေနအရ ယင္း ဆံေတာ္ေလး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္းတဝိုက္တြင္ ရဲ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ ႀကံ႕ဖြံ႔ အဖြဲ႕ ၀င္မ်ား က စစ္ေဆး တင္းက်ပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ လံုၿခံဳေရးယူထားသည္ဟု သိရသည္။
ေဒသခံတဦးကလည္း“ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အဝင္၊ အထြက္ လူတဦးျခင္းစစ္ေဆးေနတယ္၊ ျဖတ္သန္း သြားလာ ခြင့္ မျပဳ ဆိုၿပီးလည္း စာေရးထားတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ယင္း ပုဂံဧရာ ဟိုတည္ကို က်ပ္ ေငြ သိန္း ၈၀၀၀ ခန္႔ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံ၍ ဖြင့္လွစ္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ရန္ကုန္တိုင္း တြံေတးၿမိဳ႕ ဆံေတာ္ေလး ဘုရားအနီးတဝိုက္ သာသနာ့ နယ္ေျမအတြင္း ဟုိတည္ တခု ဖြင့္လွစ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံဃာေတာ္ တခ်ိဳ႕က ယမန္ေန႔မွ စၿပီး ပဌာန္း ရႊတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ျခင္း ျဖင့္ ကန္႔ကြက္ ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ“ပုဂံ ဧရာ ”ဟိုတည္ရွိ ႏိႈက္ကလပ္ခန္းမ၊ တည္းခိုခန္း၊ ကာရာအိုေကခန္း၊ စားေသာက္ခန္း ၊ ဘားခန္း စသည္မ်ားမွာ ဘာသာသာသနာႏွင့္ မသက္ဆိုင္သည့္အတြက္ ၎ဆံေတာ္ေလး ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းမွ သံဃာ ေတာ္ အပါး၂၀ ခန္႔က သာသနာ့အလံစိုက္ထူကာ ၄ ရက္ခန္႔ ပဌာန္းရႊတ္ဖတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တြံေတးၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(အန္အယ္လ္ဒီ)ဥကၠဌ ဦးၾကင္တိုးက ေျပာသည္။
“ၿမိဳ႕နယ္ အာဏာပိုင္ေတြကလည္း ဘာမွ အေရးယူ မေပးႏိုင္ဘူး၊ ဒီဟိုတည္ ပိုင္ရွင္နဲ႔ ပါလာတဲ့ အာဏာပိုင္ ေတြက ေဒသခံအာဏာပိုင္ေတြထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အရာရွိေတြပါလာေတာ့ အေရး မယူေပး ရဲဘူး၊ ဒါကို ဘုရားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနရာျဖစ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေဒသခံတခ်ိဳ႕ကလည္း မေက်နပ္္ ၾကဘူးေပါ့” ဟု လည္း ဦးၾကင္တိုးက ေျပာသည္။
၎က ဆက္လက္ၿပီး“ဆံေတာ္ေလး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သံဃာေတာ္ေတြက မေကာင္းတာေတြ ထြက္သြား ေအာင္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ပဌာန္းရႊတ္ဖတ္တာ၊ သာသနာပိုင္ နယ္ေျမေတြမွာ မေကာင္းတဲ့ အေဆာက္အဦး မေဆာက္ေစခ်င္ဘူး”ဟုလည္း ေျပာဆုိသည္။
ဟိုတည္ အေဆာက္အဦး ေဆာက္ေနစဥ္ကာလ အတြင္း ထိုသံဃာေတာ္မ်ားက သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ မ်ားထံစာတင္ အေၾကာင္းၾကားေသာ္လည္း အေရးယူျခင္းမရွိခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ထိုဟိုတည္ကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၇ ရက္ေန႔ က ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ၎ကဆိုသည္။
ေနာက္ဆုံးအေျခအေနအရ ယင္း ဆံေတာ္ေလး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္းတဝိုက္တြင္ ရဲ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ ႀကံ႕ဖြံ႔ အဖြဲ႕ ၀င္မ်ား က စစ္ေဆး တင္းက်ပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ လံုၿခံဳေရးယူထားသည္ဟု သိရသည္။
ေဒသခံတဦးကလည္း“ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အဝင္၊ အထြက္ လူတဦးျခင္းစစ္ေဆးေနတယ္၊ ျဖတ္သန္း သြားလာ ခြင့္ မျပဳ ဆိုၿပီးလည္း စာေရးထားတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ယင္း ပုဂံဧရာ ဟိုတည္ကို က်ပ္ ေငြ သိန္း ၈၀၀၀ ခန္႔ ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံ၍ ဖြင့္လွစ္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားေၾကာင့္ ထုိင္းကက္ဘိနက္စည္းေ၀းမည့္ေနရာ ရွာေနရ
သတင္းေထာက္ ဟန္တင္ေအာင္ / မတ္လ(၃၀) ရက္၊ ၂၀၀၉
ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းအား ေထာက္ခံသူမ်ားက ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးကုိ ယေန႔ တနလၤာေန႔ထိ (၄) ရက္ေျမာက္ ၀ုိင္းထားသည့္အတြက္ ထုိင္း၀န္ႀကီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းလုပ္ရန္ အေရးေပၚ ေနရာ ရွာေဖြေနရသည္။
ဆႏၵျပသူေလ်ာ့သြားၿပီ
ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးအား ၀ုိင္းထားသည့္ ဆႏၵျပသူမ်ားအား တပ္ဆင္က အမည္မသိႏုိင္ငံမွ ညတိုင္း ဗီဒီယိုအဆက္ အသြယ္ျဖင့္ တရားေဟာေနသည့္အတြက္ ထုိင္းအစိုးရအေနျဖင့္ ပုိၿပီး စိတ္ပူစရာ ျဖစ္လာေသာ္လည္း ဆႏၵျပသူ အေရအတြက္မွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾကာသပေတးေန႔ညထက္ မ်ားစြာေလ်ာ့နည္းသြားသည္။
တပ္ဆင္အား ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က အာဏာသိမ္းသည့္ကိစၥတြင္ ထုိင္းဘုရင္၏ နန္းတြင္းေရးရာ အႀကံေပးအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရမ္တင္ဆူလာႏြန္ဒါ ဦးေဆာင္ႀကံစည္ခဲ့ေၾကာင္း ဆႏၵျပသူမ်ားအား ေသာၾကာေန႔ည တရားေဟာသည့္ ထဲတြင္ တပ္ဆင္ေျပာသည့္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရမ္က ျငင္းဆုိခဲ့သည္။ ပရမ္ေထာက္ခံသူမ်ားက တပ္ဆင္ႏွင့္ အနီ၀တ္ဆႏၵျပေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ထုိင္းအစိုးရက အေရးမယူလွ်င္ ၎တို႔နည္း ၎တုိ႔ဟန္ျဖင့္ ေျဖရွင္းလက္တုံ႔ျပန္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ထားသည္။
စေနေန႔ည တရားေဟာသည့္အခ်ိန္တြင္မူ တတုိင္းျပည္လုံး ဆႏၵျပရန္ တပ္ဆင္က ႏႈိးေဆာ္ခဲ့သည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားကုိ ဘန္ေကာက္ပညာတတ္မ်ား အားမေပး
ထူးျခားသည့္အခ်က္မွာ မႏွစ္က ပီေအဒီဆႏၵျပသူမ်ား ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးသိမ္းထားစဥ္က ဘန္ေကာက္ရွိ ပညာတတ္ လူတန္းစားအလႊာအသီးသီးက ၀င္ေရာက္ကူညီဆႏၵျပၾကေသာ္လည္း အနီ၀တ္သူမ်ားဆႏၵျပခ်ိန္တြင္ တကၠသိုလ္မ်ား၊ ဆရာ၀န္မ်ား စသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ကူညီသည္ကုိ မေတြ႔ရေပ။ ဆႏၵျပေနသည့္ အနီ၀တ္အမ်ားစုမွာ အထက္ပုိင္းျပည္နယ္မ်ားမွ ေခၚလာသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘန္ေကာက္ေန လူထု ပူးေပါင္းမႈနည္းပါး သည့္အတြက္ ဆႏၵျပမႈ တာရွည္မခံႏုိင္ဟု ထုိင္းစာနယ္ဇင္းအခ်ဳိ႕က သုံးသပ္သည္။
(၄) ရက္ဆက္တုိက္ ဆႏၵျပခဲ့ေသာ္လည္း အာဘီဆစ္အစိုးရ ႏုတ္ထြက္ေပးရေအာင္ ဖိအားေပးႏုိင္ျခင္းမရွိေသးဟု ထုိင္းမီဒီယာအခ်ိဳ႕က သုံးသပ္သည္။ ဆႏၵျပသူအေရအတြက္ ထုိးက်သြားျခင္းသည္ ရာသီဥတုပူျပင္းလြန္းသည့္ အခ်က္လည္းပါသည္ဟု ဆႏၵျပ ေခါင္းေဆာင္ ပုိင္းက ေျပာသည္။
ယခုတႀကိမ္ အနီ၀တ္ဆႏၵျပသူအေတာ္မ်ားမ်ား တပ္ဆင္၏ ဓာတ္ပုံကုိ ဆြဲျပားလုပ္ၿပီး လည္တြင္ ဆြဲထားၾကသည္ ကုိ ေတြ႔ရသည္။ အဆုိပါ တပ္ဆင္ပုံပါ လည္ဆြဲတခုကုိ ဘတ္ (၃၀) ျဖင့္ ေရာင္းေနသည္။
အနီ၀တ္ဆႏၵျပသူမ်ားအား အစားအေသာက္ အခမဲ့ေႂကြးသည့္တုိင္ အ၀ါ၀တ္သူမ်ား ဆႏၵျပခ်ိန္တြင္ ဘန္ေကာက္ရွိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားက အစားအေသာက္ ရက္ရက္ေရာရာ လႉဒါန္းခဲ့မႈကုိ မမီေပ။
ႏုိင္ငံေရးသီခ်င္းေခြေတြ ေရာင္းေကာင္း
ထူးျခားသည့္အခ်က္မွာ ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးဆႏၵျပပြဲတြင္ လက္ရွိထုိင္းႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ ဖြဲ႔ဆုိထားသည့္ ႏုိင္ငံေရးသီခ်င္းစီဒီေခြ အေျမာက္အျမားကုိ ခ်ေရာင္းေနၾကသည္။ ၎တုိ႔ထဲမွ လူႀကိဳက္မ်ားသည့္ သီခ်င္းတပုဒ္မွာ နာမည္ႀကီး ထုိင္းအဆုိေတာ္ ႏိုင္ယင္းယုံအိုးဖားခြန္း၏ အုံပီယမ္ဆုိသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာအရ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့သည့္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ယခုထုိအခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းတုိက္ခုိက္ေနၾကသည္။ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈ ပ်က္သြားသည္။ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကုိ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေျဖရွင္းၾကရန္ ေရးဖြဲ႔ထားသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။
ယခုေတး သီဆိုသူ၏အမည္မွာ ႏိုင္ယင္းယုံအိုးဖားခြန္းျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ သက္တမ္းရွည္ နာမည္ႀကီး ခါလာေဘာင္ တီး၀ိုင္း၏ ေတးဆုိႏွင့္ တီး၀ုိင္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးသီခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္သီခ်င္းမ်ားကို အဓိက သီဆုိတင္ဆက္သူအျဖစ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္သည္။
၎၏သီခ်င္းမ်ားသည္ လူႀကီးလူငယ္အရြယ္မေရြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္အားေပးၾကသည့္ သီခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္း ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဂုဏ္ျပဳသီဆိုသည့္ သီခ်င္း၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (KNU) ကို ဂုဏ္ျပဳစပ္ဆိုသည့္ သီခ်င္း၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ေတာင္ပုိင္း (SSA-South) ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သီခ်င္းမ်ားကို ထိုင္းဘာသာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳသီဆိုခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။
ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းအား ေထာက္ခံသူမ်ားက ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးကုိ ယေန႔ တနလၤာေန႔ထိ (၄) ရက္ေျမာက္ ၀ုိင္းထားသည့္အတြက္ ထုိင္း၀န္ႀကီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းလုပ္ရန္ အေရးေပၚ ေနရာ ရွာေဖြေနရသည္။
ဆႏၵျပသူေလ်ာ့သြားၿပီ
ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးအား ၀ုိင္းထားသည့္ ဆႏၵျပသူမ်ားအား တပ္ဆင္က အမည္မသိႏုိင္ငံမွ ညတိုင္း ဗီဒီယိုအဆက္ အသြယ္ျဖင့္ တရားေဟာေနသည့္အတြက္ ထုိင္းအစိုးရအေနျဖင့္ ပုိၿပီး စိတ္ပူစရာ ျဖစ္လာေသာ္လည္း ဆႏၵျပသူ အေရအတြက္မွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾကာသပေတးေန႔ညထက္ မ်ားစြာေလ်ာ့နည္းသြားသည္။
တပ္ဆင္အား ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က အာဏာသိမ္းသည့္ကိစၥတြင္ ထုိင္းဘုရင္၏ နန္းတြင္းေရးရာ အႀကံေပးအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရမ္တင္ဆူလာႏြန္ဒါ ဦးေဆာင္ႀကံစည္ခဲ့ေၾကာင္း ဆႏၵျပသူမ်ားအား ေသာၾကာေန႔ည တရားေဟာသည့္ ထဲတြင္ တပ္ဆင္ေျပာသည့္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရမ္က ျငင္းဆုိခဲ့သည္။ ပရမ္ေထာက္ခံသူမ်ားက တပ္ဆင္ႏွင့္ အနီ၀တ္ဆႏၵျပေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ထုိင္းအစိုးရက အေရးမယူလွ်င္ ၎တို႔နည္း ၎တုိ႔ဟန္ျဖင့္ ေျဖရွင္းလက္တုံ႔ျပန္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ထားသည္။
စေနေန႔ည တရားေဟာသည့္အခ်ိန္တြင္မူ တတုိင္းျပည္လုံး ဆႏၵျပရန္ တပ္ဆင္က ႏႈိးေဆာ္ခဲ့သည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားကုိ ဘန္ေကာက္ပညာတတ္မ်ား အားမေပး
ထူးျခားသည့္အခ်က္မွာ မႏွစ္က ပီေအဒီဆႏၵျပသူမ်ား ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးသိမ္းထားစဥ္က ဘန္ေကာက္ရွိ ပညာတတ္ လူတန္းစားအလႊာအသီးသီးက ၀င္ေရာက္ကူညီဆႏၵျပၾကေသာ္လည္း အနီ၀တ္သူမ်ားဆႏၵျပခ်ိန္တြင္ တကၠသိုလ္မ်ား၊ ဆရာ၀န္မ်ား စသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ကူညီသည္ကုိ မေတြ႔ရေပ။ ဆႏၵျပေနသည့္ အနီ၀တ္အမ်ားစုမွာ အထက္ပုိင္းျပည္နယ္မ်ားမွ ေခၚလာသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘန္ေကာက္ေန လူထု ပူးေပါင္းမႈနည္းပါး သည့္အတြက္ ဆႏၵျပမႈ တာရွည္မခံႏုိင္ဟု ထုိင္းစာနယ္ဇင္းအခ်ဳိ႕က သုံးသပ္သည္။
(၄) ရက္ဆက္တုိက္ ဆႏၵျပခဲ့ေသာ္လည္း အာဘီဆစ္အစိုးရ ႏုတ္ထြက္ေပးရေအာင္ ဖိအားေပးႏုိင္ျခင္းမရွိေသးဟု ထုိင္းမီဒီယာအခ်ိဳ႕က သုံးသပ္သည္။ ဆႏၵျပသူအေရအတြက္ ထုိးက်သြားျခင္းသည္ ရာသီဥတုပူျပင္းလြန္းသည့္ အခ်က္လည္းပါသည္ဟု ဆႏၵျပ ေခါင္းေဆာင္ ပုိင္းက ေျပာသည္။
ယခုတႀကိမ္ အနီ၀တ္ဆႏၵျပသူအေတာ္မ်ားမ်ား တပ္ဆင္၏ ဓာတ္ပုံကုိ ဆြဲျပားလုပ္ၿပီး လည္တြင္ ဆြဲထားၾကသည္ ကုိ ေတြ႔ရသည္။ အဆုိပါ တပ္ဆင္ပုံပါ လည္ဆြဲတခုကုိ ဘတ္ (၃၀) ျဖင့္ ေရာင္းေနသည္။
အနီ၀တ္ဆႏၵျပသူမ်ားအား အစားအေသာက္ အခမဲ့ေႂကြးသည့္တုိင္ အ၀ါ၀တ္သူမ်ား ဆႏၵျပခ်ိန္တြင္ ဘန္ေကာက္ရွိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားက အစားအေသာက္ ရက္ရက္ေရာရာ လႉဒါန္းခဲ့မႈကုိ မမီေပ။
ႏုိင္ငံေရးသီခ်င္းေခြေတြ ေရာင္းေကာင္း
ထူးျခားသည့္အခ်က္မွာ ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ုံးဆႏၵျပပြဲတြင္ လက္ရွိထုိင္းႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ ဖြဲ႔ဆုိထားသည့္ ႏုိင္ငံေရးသီခ်င္းစီဒီေခြ အေျမာက္အျမားကုိ ခ်ေရာင္းေနၾကသည္။ ၎တုိ႔ထဲမွ လူႀကိဳက္မ်ားသည့္ သီခ်င္းတပုဒ္မွာ နာမည္ႀကီး ထုိင္းအဆုိေတာ္ ႏိုင္ယင္းယုံအိုးဖားခြန္း၏ အုံပီယမ္ဆုိသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာအရ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့သည့္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ယခုထုိအခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းတုိက္ခုိက္ေနၾကသည္။ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈ ပ်က္သြားသည္။ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကုိ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေျဖရွင္းၾကရန္ ေရးဖြဲ႔ထားသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။
ယခုေတး သီဆိုသူ၏အမည္မွာ ႏိုင္ယင္းယုံအိုးဖားခြန္းျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ သက္တမ္းရွည္ နာမည္ႀကီး ခါလာေဘာင္ တီး၀ိုင္း၏ ေတးဆုိႏွင့္ တီး၀ုိင္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးသီခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္သီခ်င္းမ်ားကို အဓိက သီဆုိတင္ဆက္သူအျဖစ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္သည္။
၎၏သီခ်င္းမ်ားသည္ လူႀကီးလူငယ္အရြယ္မေရြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္အားေပးၾကသည့္ သီခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္း ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဂုဏ္ျပဳသီဆိုသည့္ သီခ်င္း၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (KNU) ကို ဂုဏ္ျပဳစပ္ဆိုသည့္ သီခ်င္း၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ေတာင္ပုိင္း (SSA-South) ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သီခ်င္းမ်ားကို ထိုင္းဘာသာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳသီဆိုခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။
မႏၲေလး နန္းတြင္း မီးေလာင္
ၾကည္ေဝ Monday, 30 March 2009
အလယ္ ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ အေျခစိုက္ရာ မႏၲေလးျမိဳ႕ နန္းတြင္း၌ ယမန္ေန႔ ညေန ၆ နာရီ ၀န္းက်င္ခန္႔က မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြား ခဲ့ ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အဆိုပါ နန္းတြင္း အတြင္း ေထာက္ပို႔တပ္၊ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ စသျဖင့္ တပ္မ်ား ရွွိေနၿပီး စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္း တခ်ိဳ႕ကို ေျမေနရာ ၊ အေဆာက္အဦး စသည္တို႔ကို အခေၾကး ေငြယူကာ ငွားရမ္းထားၾက ေၾကာင္း၊ ယခု မီးေလာင္မႈ မွာလည္း ဆက္သြယ္ေရးတပ္မွ ငွားရမ္းထားေသာ စက္ရံုတ႐ုံမွ စတင္ေလာင္ ကၽြမ္း ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မႏၲေလးျမိဳ႕ခံ တဦးက ေျပာဆိုသည္။
“အဲဒီထဲမွာ တပ္ေတြကလည္း အမ်ားၾကီး ရွိတယ္၊ သူတို႔ ငွားထား တဲ့စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုေတြ လည္း အမ်ားၾကီးပဲ၊ အခု ေလာင္တာက ဆက္သြယ္ေရး တပ္ထဲကလို႔ ၾကားတယ္”ဟု သူက ေျပာသည္။
တျခားေသာ မႏၲေလး ေဒသခံတဦး ကလည္း“မီး ဘယ္ေလာက္မ်ား လည္းဆိုတာ ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က နန္းတြင္းကို ၀င္လုိ႔မရ လို႔မသိ ရဘူး၊ မီးခိုးလုံး ထြက္တဲ့ အေပၚမွာ ၾကည့္ရတာ ကေတာ့ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ေတာ့ ၾကာတယ္၊ ည ေန ၅ နာရီခြဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က ျဖစ္တာ၊ မီးက သိပ္ႀကီးႀကီး မားမား ေလာင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္” ဟု ေျပာျပသည္။
မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားေနစဥ္အခ်ိန္မွစတင္ျပီး မႏၲေလးျမိဳ႕ရွိ ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္းလိုင္းမ်ားႏွင့္ လိုင္းဖုန္းတခ်ိဳ႕ကို ယေန႔ နံနက္ ၆နာရီအထိ ျဖတ္ေတာက္ထားခဲ့ေၾကာင္း မႏၲေလးျမိဳ႕မွ သတင္းေထာက္တဦးက ေျပာသည္။
“မီးေလာင္ျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္းေတြ ဘယ္လိုမွဆက္လို႔မရေတာ့ဘူး၊ လိုင္းဖုန္းတခ်ိဳ႕ေရာပဲ၊ က်ေနာ္တို႔တိုက္က လူေတြကို လွမ္းေခၚတာေတာင္ မရေတာ့ဘူး”ဟု ၎က ေျပာဆိုသည္။
ထို႕ျပင္ အဆိုပါ မီးေလာင္သည့္ သတင္းကို လူအမ်ားမသိရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက ၾကိဳးစားခဲ့ ဟန္တူေၾကာင္း ၊ မီးစတင္ ေလာင္ကၽြမ္း သည္ကို မသိရဘဲမီးခိုးၾကီးမ်ားတက္လာသည့္အခ်ိန္မွ သိရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မႏၲေလးျမိဳ႕ခံ မ်ားက ေျပာသည္။
“အလိပ္လိပ္တက္လာတဲ့ မီးခိုးေတြကို ျမင္ေတာ့မွ နန္းတြင္းထဲမွာမီးေလာင္ေနျပီဆိုတာကို သိရတယ္၊ က်ေနာ့္္ အသိမီး သတ္ဗိုလ္ တေယာက္ေျပာ တာေတာ့သူတို႔ကိုေတာင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔အေၾကာင္း မၾကားဘူး၊ ၀င္ခြင့္လည္း မေပးလို႕ေေစာင့္ေနရတယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု အထက္ပါ သတင္းေထာက္က ဆိုသည္။
မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြားေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းလာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကေသာ လူပရိသတ္မွာ က်ံဳးေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ ျပည့္လ်က္ရွိေသာ ေၾကာင့္ ယာဥ္ထိန္း ရဲမ်ားႏွင့္ ရဲ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက လူစုခြဲခိုင္းခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
“လာၾကည့္တဲ့သူေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္၊ က်ံဳးေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ အျပည့္ပဲ၊လူေတြကို ပထမေတာ့ ေမာ္ ေတာ္ပီကယ္ေတြက လူစုခြဲခိုင္းတယ္ေနာက္ေတာ့ ရဲေတြပါေရာက္လာျပီး လူစု ခြဲခိုင္းမွ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔လူစု ကြဲ သြားတယ္”ဟု မီးေလာင္မႈကို ကုိယ္တိုင္ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့သူတဦးက ဆိုသည္။
အလယ္ ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ အေျခစိုက္ရာ မႏၲေလးျမိဳ႕ နန္းတြင္း၌ ယမန္ေန႔ ညေန ၆ နာရီ ၀န္းက်င္ခန္႔က မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြား ခဲ့ ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အဆိုပါ နန္းတြင္း အတြင္း ေထာက္ပို႔တပ္၊ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ စသျဖင့္ တပ္မ်ား ရွွိေနၿပီး စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္း တခ်ိဳ႕ကို ေျမေနရာ ၊ အေဆာက္အဦး စသည္တို႔ကို အခေၾကး ေငြယူကာ ငွားရမ္းထားၾက ေၾကာင္း၊ ယခု မီးေလာင္မႈ မွာလည္း ဆက္သြယ္ေရးတပ္မွ ငွားရမ္းထားေသာ စက္ရံုတ႐ုံမွ စတင္ေလာင္ ကၽြမ္း ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မႏၲေလးျမိဳ႕ခံ တဦးက ေျပာဆိုသည္။
“အဲဒီထဲမွာ တပ္ေတြကလည္း အမ်ားၾကီး ရွိတယ္၊ သူတို႔ ငွားထား တဲ့စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုေတြ လည္း အမ်ားၾကီးပဲ၊ အခု ေလာင္တာက ဆက္သြယ္ေရး တပ္ထဲကလို႔ ၾကားတယ္”ဟု သူက ေျပာသည္။
တျခားေသာ မႏၲေလး ေဒသခံတဦး ကလည္း“မီး ဘယ္ေလာက္မ်ား လည္းဆိုတာ ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က နန္းတြင္းကို ၀င္လုိ႔မရ လို႔မသိ ရဘူး၊ မီးခိုးလုံး ထြက္တဲ့ အေပၚမွာ ၾကည့္ရတာ ကေတာ့ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ေတာ့ ၾကာတယ္၊ ည ေန ၅ နာရီခြဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က ျဖစ္တာ၊ မီးက သိပ္ႀကီးႀကီး မားမား ေလာင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္” ဟု ေျပာျပသည္။
မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားေနစဥ္အခ်ိန္မွစတင္ျပီး မႏၲေလးျမိဳ႕ရွိ ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္းလိုင္းမ်ားႏွင့္ လိုင္းဖုန္းတခ်ိဳ႕ကို ယေန႔ နံနက္ ၆နာရီအထိ ျဖတ္ေတာက္ထားခဲ့ေၾကာင္း မႏၲေလးျမိဳ႕မွ သတင္းေထာက္တဦးက ေျပာသည္။
“မီးေလာင္ျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္းေတြ ဘယ္လိုမွဆက္လို႔မရေတာ့ဘူး၊ လိုင္းဖုန္းတခ်ိဳ႕ေရာပဲ၊ က်ေနာ္တို႔တိုက္က လူေတြကို လွမ္းေခၚတာေတာင္ မရေတာ့ဘူး”ဟု ၎က ေျပာဆိုသည္။
ထို႕ျပင္ အဆိုပါ မီးေလာင္သည့္ သတင္းကို လူအမ်ားမသိရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက ၾကိဳးစားခဲ့ ဟန္တူေၾကာင္း ၊ မီးစတင္ ေလာင္ကၽြမ္း သည္ကို မသိရဘဲမီးခိုးၾကီးမ်ားတက္လာသည့္အခ်ိန္မွ သိရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မႏၲေလးျမိဳ႕ခံ မ်ားက ေျပာသည္။
“အလိပ္လိပ္တက္လာတဲ့ မီးခိုးေတြကို ျမင္ေတာ့မွ နန္းတြင္းထဲမွာမီးေလာင္ေနျပီဆိုတာကို သိရတယ္၊ က်ေနာ့္္ အသိမီး သတ္ဗိုလ္ တေယာက္ေျပာ တာေတာ့သူတို႔ကိုေတာင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔အေၾကာင္း မၾကားဘူး၊ ၀င္ခြင့္လည္း မေပးလို႕ေေစာင့္ေနရတယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု အထက္ပါ သတင္းေထာက္က ဆိုသည္။
မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြားေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းလာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကေသာ လူပရိသတ္မွာ က်ံဳးေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ ျပည့္လ်က္ရွိေသာ ေၾကာင့္ ယာဥ္ထိန္း ရဲမ်ားႏွင့္ ရဲ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက လူစုခြဲခိုင္းခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
“လာၾကည့္တဲ့သူေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္၊ က်ံဳးေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ အျပည့္ပဲ၊လူေတြကို ပထမေတာ့ ေမာ္ ေတာ္ပီကယ္ေတြက လူစုခြဲခိုင္းတယ္ေနာက္ေတာ့ ရဲေတြပါေရာက္လာျပီး လူစု ခြဲခိုင္းမွ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔လူစု ကြဲ သြားတယ္”ဟု မီးေလာင္မႈကို ကုိယ္တိုင္ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့သူတဦးက ဆိုသည္။
နမ့္ခမ္းတြင္ ေလျပင္းက်ေရာက္ႏိုင္ဟု သတိေပးမႈ႐ွိ
တနလၤာေန႕၊ 30 မတ္လ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
ရွမ္းျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕တြင္ ေလတိုက္ႏႈန္း တစ္နာရီ (၁၅) မိုင္မွမိုင္ (၄ဝ) ႏႈန္းအထိ ျပင္းအားရိွ ေလျပင္း တစ္ခု ျဖစ္ေပၚ တိုက္ခတ္လာ ႏိုင္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္ အခ်ဳိ႕၌ သတိေပး လွ်က္ရိွသည္။
အဆိုပါ ေလျပင္းသည္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ (ဝဝးဝဝ) နာရီအခ်ိန္မွ (၃ဝ)ရက္ေန႔ (ဝ၆းဝဝ)နာရီအတြင္း ျဖစ္ေပၚ တိုက္ခတ္ႏိုင္ေၾကာင္း မတ္လ (၂၉) ရက္ နံနက္ေစာေစာပိုင္းတြင္ မိုခမ္းရပ္ကြက္အတြင္း ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္ မ်ားက အသံခ်ဲ႕စက္ျဖင့္သတိေပး ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း အဆိုပါေဒသခံမ်ားက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႕ေျပာသည္။
ယခုလို ေလျပင္းက်ေရာက္မည့္ သတင္းႏွင့္ပါတ္သက္၍ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚရိွ အျခားရပ္ကြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌ မူ အမ်ားျပည္သူ သိရိွေစရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက သတိေပးေျပာၾကားျခင္း မရိွေသးေၾကာင္း စံုစမ္းသိရသည္။
သို႔ေသာ္ၿမိဳ႕ေပၚရိွ ေဒသခံမ်ားအေနျဖင့္ ေလျပင္းတိုက္လာႏိုင္သည့္ သတင္းကို လူထုၾကား တဆင့္တဆင့္ေျပာ စကားမ်ားေၾကာင့္ သိရိွထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးကေျပာသည္။
နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ႏွင့္ နယ္ေျမခ်င္းထိစပ္လွ်က္ရိွသည့္ မူဆယ္အပါအဝင္ တရုတ္ဘက္ျခမ္းေရႊလီၿမိဳ႕ခံမ်ားကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းရာတြင္ ဥတုသတင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အာဏာပိုင္မ်ားက တစ္စံုတစ္ရာ ေျပာၾကားျခင္း မရိွေသးေၾကာင္း အဆိုပါ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ယခုသတင္းေရးေနခ်ိန္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ (၁၁းဝဝ) ခ်ိန္အတြင္း၌ မူဆယ္ နမ့္ခမ္း ဂ်ယ္ေဂါင္ အနီးတဝိုက္ရိွဥတုအေနအထားမွာ တိမ္တိုက္မ်ားျဖစ္ထြန္းလွ်က္ရိွၿပီး မိုးအံု႔ဆိုင္းဆိုင္းႏွင့္ ေနသာလိုက္ မိုးအံု႔လိုက္ ျဖစ္ေပၚ လွ်က္ရိွေၾကာင္းသိရသည္။
ရွမ္းျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕တြင္ ေလတိုက္ႏႈန္း တစ္နာရီ (၁၅) မိုင္မွမိုင္ (၄ဝ) ႏႈန္းအထိ ျပင္းအားရိွ ေလျပင္း တစ္ခု ျဖစ္ေပၚ တိုက္ခတ္လာ ႏိုင္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္ အခ်ဳိ႕၌ သတိေပး လွ်က္ရိွသည္။
အဆိုပါ ေလျပင္းသည္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ (ဝဝးဝဝ) နာရီအခ်ိန္မွ (၃ဝ)ရက္ေန႔ (ဝ၆းဝဝ)နာရီအတြင္း ျဖစ္ေပၚ တိုက္ခတ္ႏိုင္ေၾကာင္း မတ္လ (၂၉) ရက္ နံနက္ေစာေစာပိုင္းတြင္ မိုခမ္းရပ္ကြက္အတြင္း ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္ မ်ားက အသံခ်ဲ႕စက္ျဖင့္သတိေပး ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း အဆိုပါေဒသခံမ်ားက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႕ေျပာသည္။
ယခုလို ေလျပင္းက်ေရာက္မည့္ သတင္းႏွင့္ပါတ္သက္၍ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ေပၚရိွ အျခားရပ္ကြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌ မူ အမ်ားျပည္သူ သိရိွေစရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက သတိေပးေျပာၾကားျခင္း မရိွေသးေၾကာင္း စံုစမ္းသိရသည္။
သို႔ေသာ္ၿမိဳ႕ေပၚရိွ ေဒသခံမ်ားအေနျဖင့္ ေလျပင္းတိုက္လာႏိုင္သည့္ သတင္းကို လူထုၾကား တဆင့္တဆင့္ေျပာ စကားမ်ားေၾကာင့္ သိရိွထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးကေျပာသည္။
နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ႏွင့္ နယ္ေျမခ်င္းထိစပ္လွ်က္ရိွသည့္ မူဆယ္အပါအဝင္ တရုတ္ဘက္ျခမ္းေရႊလီၿမိဳ႕ခံမ်ားကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းရာတြင္ ဥတုသတင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အာဏာပိုင္မ်ားက တစ္စံုတစ္ရာ ေျပာၾကားျခင္း မရိွေသးေၾကာင္း အဆိုပါ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ယခုသတင္းေရးေနခ်ိန္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ (၁၁းဝဝ) ခ်ိန္အတြင္း၌ မူဆယ္ နမ့္ခမ္း ဂ်ယ္ေဂါင္ အနီးတဝိုက္ရိွဥတုအေနအထားမွာ တိမ္တိုက္မ်ားျဖစ္ထြန္းလွ်က္ရိွၿပီး မိုးအံု႔ဆိုင္းဆိုင္းႏွင့္ ေနသာလိုက္ မိုးအံု႔လိုက္ ျဖစ္ေပၚ လွ်က္ရိွေၾကာင္းသိရသည္။
ၿမိဳ႕ေရာေတာပါ လြမ္းၿခံဳလာသည့္ ႀကိဳးမဲ့ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္
တနလၤာေန႕၊ 30 မတ္လ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ ေရြလီ-ဂ်ယ္ေဂါင္ ေစ်းကြက္မ်ား အတြင္း ျမန္မာျပည္ အတြက္ ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္း မ်ိဳးစံု ေရာင္းခ် ေပးေန သည့္ ဆိုင္ႀကီးမ်ား အား စိတ္ဝင္စား သူတိုင္း ဝင္ေရာက္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ ပါသည္။
ေစ်းကြက္အတြင္း လမ္းသြားလမ္းလာမ်ား လြယ္လင့္တကူျမင္ေတြ႔ ႏိုင္ေစရန္ လူစည္ကားရာလမ္းမႀကီး ေဘးတ ေလွ်ာက္တြင္ ဆိုင္ႀကီးတခ်ိဳ႕ဖြင့္လွစ္ထားရိွၿပီး ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကိုလည္း ဗမာဘာသာျဖင့္ပင္ “ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းမ်ိဳးစံုရရိွသည္ ” ဟု ေရးသားခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပသည္။
ဒါကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ေရာင္းခ်ေပးေနသည့္ တရုတ္ေစ်းကြက္အတြင္းက အေရာင္းဆိုင္ႀကီးတခ်ိဳ႕ရဲ့ ျမင္ကြင္းအစပါ ။
ဆိုင္အတြင္းဝင္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ၿဂိဳလ္တုဆက္သြယ္ေရးဖုန္းမ်ား စစ္ေျမျပင္သံုး ဆက္သြယ္ေရးစက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားမွ အစ လမ္းေလွ်ာက္စကားေျပာစက္အဆံုး ဆိုင္တင္ေရာင္းခ်ေနတာ ေတြ႔ျမင္ရမွာျဖစ္ၿပီး လြပ္လပ္စြာဝယ္ယူ ရရိွႏိူင္ပါသည္။ ဒီလိုဆိုင္မ်ားက တရုတ္စီးပြားေရး သိသိသာသာ ဖြြံ႔ၿဖိဳးလာမႈေနာက္မွ ထပ္ခ်ပ္ မကြာ လိုက္ပါလာတဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ႔တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကမွ ဒီလိုအေရာင္း ဆိုင္ေတြ စတင္လာခဲ့တာလို႔ သိရိွသူမ်ားက ဆိုသည္။
ယခုအခါမွာေတာ့ ေနရာအႏွံ႔က တရုတ္ဖုန္းဆိုင္ေတြမွာ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အတြက္ မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ား ေကာ့တလက္ ဖုန္းမ်ားအား အလြယ္တကူ ေရာင္းခ်လွ်က္ရိွသည္။ တရုတ္မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားကို ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) မ်ားတြင္ တြင္က်ယ္စြာ အသံုးျပဳလာၾကသျဖင့္ ဖုန္းအေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းလည္း လြန္ခ့ဲသည့္ (၅)ႏွစ္ခန္႔ ကာလမ်ားဆီက တစ္စခန္းထ ေခတ္စားလာခဲ့ပါသည္။
တရုတ္မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားအား ျမန္မာျပည္ေစ်းကြက္မ်ားအတြင္း အေရာင္းအဝယ္လုပ္ခ့ဲဘူးသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက လြန္ခဲ့သည့္ (၄)ႏွစ္ေလာက္က သူမရဲ႕ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ခဲ့ပံု အေတြ႔အႀကံဳထဲက အနည္းငယ္ကိုသာ အခုလို ေျပာျပသည္။
“ဆိုင္နဲ႔ခင္းေရာင္းတာမဟုတ္ဘူးေလ ဟိုမွာအရင္ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြဖုန္းရခ်င္တဲ့သူေတြကို လိုက္စပ္ၿပီး ဒီကေန သယ္ေရာင္းတာေပါ႔ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရိွတဲ့ အေရာင္းအဝယ္သမားေတြ ကုန္သယ္ေတြက ဝယ္သံုးၾက တာေပါ႔”လို႔ ေျပာသည္။
နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေနသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက အၿမဲလိုလိုေစ်းကြက္ အေျခအေန ကိုေမးျမန္းစံုစမ္းၿပီး လိုအပ္သည့္ကုန္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္အရည္အတြက္ကို မွာယူတင္သြင္းေနရတာ ေၾကာင့္ ဆက္ သြယ္ေရး၏ အေရးပါမႈသည္ တန္ဘိုးျဖတ္၍မရေၾကာင္းလုပ္ငန္းရွင္တိုင္းသေဘာေပါက္ၾကသည္။
အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေျပာင္းလဲေနသည့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ေငြလဲလွယ္ႏူန္းထားမ်ား ေစ်းကြက္အတြင္း ေျပာင္းလဲမႈ အေျခအေန မ်ားကို အခ်ိန္မွီသိရိွမွသာ အျမတ္အစြန္းထြက္ဖို႔ေသခ်ာမွာမို႔ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ တတ္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္မႈျပဳၾကရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္(၁ဝ)ႏွစ္ဝန္းက်င္ကာလက ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ တရုတ္ဖုန္းမ်ား ယခုအခ်ိန္ကဲ့သို႔ တြင္က်ယ္ စြာအသံုးျပဳႏိုင္ျခင္းမရိွေသးပါ။
တရုတ္ျပည္နယ္စပ္မွ ျမန္မာျပည္အတြင္းပိုင္းသို႔ ဖုန္းဆက္သြယ္ ေခၚဆိုမည္္ဆိုလွ်င္ တရုတ္ဖုန္း ႏွင့္ျမန္မာဖုန္း တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ေျပာဆိုပါက တစ္မိနစ္လွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ထက္ဝက္မွ်ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ တရုတ္ယြမ္ေငြ ကို ေပးေဆာင္ၾကရသျဖင့္ ကုန္သယ္မ်ား၏ ၿငီးတြားသံကိုလည္း မၾကာခဏၾကားၾကရသည္။
ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ အဆိုပါ အခက္အခဲကို ေက်ာ္လြားႏိုင္ရန္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ဗမာဌာနဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ေပါင္း၍ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ ၾကံဆတီထြင္လာခဲ့ပံုကို ကုန္္သယ္တစ္ဦးက အခုလိုျပန္ေျပာင္းေျပာသည္ ။
“နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြေပါ႔ ဒီမွာဆိုမူဆယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးဌာနမွာ ေငြသြင္းၿပီး ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု သြားမွတ္ပံုတင္ထားရတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆို ၅ေသာင္းေလာက္က်တယ္ ဒီဖုန္းနံပါတ္ရလာၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ကတရုတ္ဖုန္းနဲ႔အဲဒီနံပါတ္ကိုေခၚလိုက္ရံုပဲ ၿပီးက်မွ ကိုယ္ဘယ္ၿမိဳ႔ကိုဆက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ သူတို႔က အိတ္ခ်ိန္းကေနလြဲေပးလိုက္တယ္ အဲလိုေျပာၾကရတယ္ ဒီနံပါတ္က ကိုယ့္နံမယ္နဲ႔လုပ္ထားတယ္ဆိုရင္ တျခား လူေခၚလို႔မရဘူး တျခားလူေခၚတယ္္ဆိုရင္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ လူနံမယ္ကိုေျပာျပႏိူင္မွရတယ္ ဗမာျပည္ထဲက ဆက္ခ်င္ရင္လည္း အဲဒီနံပါတ္ကိုေခၚ ဘယ္တရုတ္ဖုန္းကိုခ်ိတ္ေပးပါဆို သူတို႔ကခ်ိတ္ေပးလိုက္တာပဲ ” လို႔တခ်ိန္ က တရုတ္နယ္စပ္ဆက္သြယ္ေရးအေျခအေနကို ကုန္သယ္က ရွင္းျပသည္ ။
ယခုလိုၾကားခံၿပီး ေျပာဆိုဆက္သြယ္မႈမ်ား ထြန္းကားလာသျဖင့္ ဖုန္းေျပာခေစ်းႏူန္းလည္း တစ္မိနစ္လွ်င္ ျမန္မာ ေငြက်ပ္ (၅ဝဝ) သာေပးရ၍ ထက္ဝက္ခန္႔သက္သာသြားသည္ဟု ဆိိုသည္ ။
ယခုေတာ့ နယ္စပ္ဆက္သြယ္ေရးေလာက ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာခဲ့ၿပီဟု ဆိုႏိူင္မလားမသိပါ ။ တရုတ္ဘက္ျခမ္းရိွ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ ကုန္သြယ္ေရးထြန္းကားရာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ျမန္မာIP Star အေဝးေျပာဆက္သြယ္ေရး ဖုန္းရံုမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားရိွလာၾကသည္ ။
လုပ္ငန္းရွင္တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ္ပိုင္ေစ်းဆိုင္ေလးမ်ားတြင္ အခေၾကးေငြယူ၍ ျပည္တြင္းသို႔ ဆက္သြယ္ႏိူင္သည့္ ဗမာဖုန္းမ်ားထားရိွကာ ဆက္သြယ္ေရးစီးပြားနယ္ပယ္အတြင္းသို႔ တိုးဝင္လုပ္ကိုင္လာၾကသည္ ။
ဗမာဖုန္းတစ္လံုးကို က်ပ္သိန္း(၂ဝ)ေက်ာ္ခန္႔ျဖင့္ဝယ္ယူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ေစ်းဆိုင္ေလးတြင္ အခေၾကးေငြယူ ဝင္ေငြရွာ သူမ်ားရိွလာသည္ ။
ဗမာဖုန္းအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုၾကရသည့္ ဖုန္းဆိုင္မ်ားတြင္ တစ္မိနစ္ဖုန္းေျပာခ တရုတ္ေငြ (၁) ယြမ္ႏူန္း သာကုန္က်ေသာ္လည္း အသံေကာင္းမြန္စြာမၾကားရသည့္ ဒုကၡက မေသးလွဟု မိဘမ်ားထံ ပံုမွန္ဖုန္းေျပာေလ့ရိွ သည့္ ေျမလပ္ပိုင္းမွ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးက ဆိုသည္။
ေျပာဆိုၾကသည့္ ႏွစ္ဘက္စလံုးသည္ အသံရွင္းလင္းမႈ မရိွသျဖင့္ ရန္ျဖစ္သလိုေအာ္ေနၾကရၿပီး လမ္းသြားလမ္း လာ တရုတ္မ်ားကပင္ အထူးတဆန္းလွည့္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ ဗမာဖုန္းေျပာရတာ ရွက္စရာေကာင္းေၾကာင္း ေျပာသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ယခင္ကေလာက္ အေျခအေန သိပ္မဆိုးေတာ့ေပမဲ့ အသံကေတာ့ တိုးေနၿမဲဟု ေျပာသည္ ။
ဗမာ GSM ဖုန္း ကိုယ္ပိုင္သံုးလံုးပိုင္ဆိုင္သည့္ မူဆယ္က ကုန္သယ္ႀကီးတစ္ဦးကေတာ့ တစ္ခါသံုး SIM ကဒ္မ်ား ေရာင္းခ်ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္း အေျခအေနပိုဆိုးလာသည္ဟု ဆိုသည္။ ျပည္တြင္းဖုန္းမ်ားမွာလည္း ဖုန္းနံပါတ္ တစ္ခုတည္းကို လိႈင္းခြဲ ၃ ခုခန္႔ခြဲကိုင္ထားသျဖင့္ အသံမွာ နားေထာင္လို႔မရေအာင္ပင္ျဖစ္ ေနေၾကာင္း သူက ေျပာျပသည္။
တရုတ္ဖုန္းမ်ားကေတာ့ အိမ္အတြင္းထိုင္ရာမထ အသံအုပ္အုပ္ျဖင့္ပင္ ေျပာႏိုင္သျဖင့္ ဖုန္းေအာ္ေျပာသည္ကို တရုတ္မ်ားက အခုလို အထူးအဆန္း လုပ္ၾကည့္ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ပံုေပၚသည္။ ဗမာဖုန္းတစ္လံုးအတြက္ ကုန္က် သည့္ ေငြေၾကးပမာဏက ဗမာျပည္တြင္းတြင္ေျပာႏိုင္သည့္ တရုတ္ဖုန္းအလံုး ၂ဝ ေက်ာ္ကို ဝယ္ယူရႏိူင္သည္ အထိ ေစ်းႏူန္း ကြာျခားၿပီး လြယ္ကူစြာ၀ယ္ယူႏိူင္မႈတြင္လည္း အတိုင္းအဆ မသိကြာျခားေနသည္။
တရုတ္ႏွင့္ျမန္မာနယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ နီးနီးကပ္ကပ္လုပ္ကိုင္လာၾကသျဖင့္ ျပည္တြင္း မွ ကုန္သယ္မ်ားသာမက ဗမာစစ္အာဏာပိုင္မ်ားကပါ ေငြလဲႏူန္းႏွင့္အေရာင္းအဝယ္ ကိစၥမ်ားကို ေမးျမန္းေနၾကရာ တြင္ တရုတ္ဖုန္းျဖင့္သာဆက္သြယ္ၾကေၾကာင္း တရုတ္နယ္စပ္က်န္းဖုန္းမွ ျမန္မာကုန္သယ္က ေျပာသည္။
ဗမာစစ္အာဏာပိုင္ဝန္ထမ္းမ်ားနယ္စပ္ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕ခါစတြင္ဆယ္လူလာဖုန္းအားမျမင္ဘူးသည့္ ဝန္ထမ္း မ်ားပင္ ရိွေသာ္လည္း ရက္သတၱတစ္ပတ္အတြင္း တရုတ္ဆယ္လူလာဖုန္းတစ္လံုး ကိုင္ေဆာင္လာႏိူင္ၾက
ေၾကာင္း ဝန္ထမ္းေလာကႏွင့္နီးစပ္သူက တရုတ္ဖုန္းေပါမ်ားေနသည့္အေၾကာင္းကို စပ္မိ၍ ေျပာျပဘူးသည္။
တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းေနရာမ်ားတြင္ လူကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ ကုန္ပစၥည္းဝယ္ယူ ျခင္း ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ႔မ်ားျပဳလုပ္ၾကျခင္း ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္မ်ားလုပ္ၾကျခင္း တို႔ေၾကာင့္ တရုတ္မိုဘိုင္း ဖုန္းဆက္သြယ္ ေရး အခန္းက႑က ပို၍အေရးပါေနရာယူလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တရုတ္ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္မ်ားက ျမန္မာျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) တြင္ ဖါးကန္႔ေက်ာက္စိမ္းတြင္းမ်ား ေရြတူးေဖၚ ေရး လုပ္ငန္းဂြင္မ်ား သစ္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားသာမက ဗမာစစ္တပ္ႏွင့္ စစ္အစိုးရရံုးဌာန ဝန္ထမ္းမ်ား ကိုပါ ပိုက္ကြန္ သဖြယ္ ယွက္ႏြယ္လြမ္းၿခံဳထားလိုက္ေတာ့သည္။
ယခင္က ရြာငယ္ဇနပုဒ္ဟု ေခၚဆိုၾကရသည့္ ေရြစက္ေတာ္သြားေတာလားဘြဲ႔ပါ ကဗ်ာစာသားမ်ားအတိုင္း ေတာ အထပ္ထပ္ ေခ်ာင္းအသြယ္သြယ္ ျဖတ္သန္း ခရီးဆက္ခါမွ ေရာက္ရိွရသည့္ ရြာသိမ္ရြာငယ္ေလးမ်ားတြင္ပင္ တရုတ္မို ဘိုင္းဖုန္းမ်ားက မိႈလိုေပါက္ေနၿပီဟု ဆိုေနၾကေတာ့သည္။
တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ ေရြလီ-ဂ်ယ္ေဂါင္ ေစ်းကြက္မ်ား အတြင္း ျမန္မာျပည္ အတြက္ ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္း မ်ိဳးစံု ေရာင္းခ် ေပးေန သည့္ ဆိုင္ႀကီးမ်ား အား စိတ္ဝင္စား သူတိုင္း ဝင္ေရာက္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ ပါသည္။
ေစ်းကြက္အတြင္း လမ္းသြားလမ္းလာမ်ား လြယ္လင့္တကူျမင္ေတြ႔ ႏိုင္ေစရန္ လူစည္ကားရာလမ္းမႀကီး ေဘးတ ေလွ်ာက္တြင္ ဆိုင္ႀကီးတခ်ိဳ႕ဖြင့္လွစ္ထားရိွၿပီး ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကိုလည္း ဗမာဘာသာျဖင့္ပင္ “ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းမ်ိဳးစံုရရိွသည္ ” ဟု ေရးသားခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပသည္။
ဒါကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ေရာင္းခ်ေပးေနသည့္ တရုတ္ေစ်းကြက္အတြင္းက အေရာင္းဆိုင္ႀကီးတခ်ိဳ႕ရဲ့ ျမင္ကြင္းအစပါ ။
ဆိုင္အတြင္းဝင္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ၿဂိဳလ္တုဆက္သြယ္ေရးဖုန္းမ်ား စစ္ေျမျပင္သံုး ဆက္သြယ္ေရးစက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားမွ အစ လမ္းေလွ်ာက္စကားေျပာစက္အဆံုး ဆိုင္တင္ေရာင္းခ်ေနတာ ေတြ႔ျမင္ရမွာျဖစ္ၿပီး လြပ္လပ္စြာဝယ္ယူ ရရိွႏိူင္ပါသည္။ ဒီလိုဆိုင္မ်ားက တရုတ္စီးပြားေရး သိသိသာသာ ဖြြံ႔ၿဖိဳးလာမႈေနာက္မွ ထပ္ခ်ပ္ မကြာ လိုက္ပါလာတဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ႔တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကမွ ဒီလိုအေရာင္း ဆိုင္ေတြ စတင္လာခဲ့တာလို႔ သိရိွသူမ်ားက ဆိုသည္။
ယခုအခါမွာေတာ့ ေနရာအႏွံ႔က တရုတ္ဖုန္းဆိုင္ေတြမွာ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အတြက္ မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ား ေကာ့တလက္ ဖုန္းမ်ားအား အလြယ္တကူ ေရာင္းခ်လွ်က္ရိွသည္။ တရုတ္မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားကို ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) မ်ားတြင္ တြင္က်ယ္စြာ အသံုးျပဳလာၾကသျဖင့္ ဖုန္းအေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းလည္း လြန္ခ့ဲသည့္ (၅)ႏွစ္ခန္႔ ကာလမ်ားဆီက တစ္စခန္းထ ေခတ္စားလာခဲ့ပါသည္။
တရုတ္မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားအား ျမန္မာျပည္ေစ်းကြက္မ်ားအတြင္း အေရာင္းအဝယ္လုပ္ခ့ဲဘူးသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက လြန္ခဲ့သည့္ (၄)ႏွစ္ေလာက္က သူမရဲ႕ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ခဲ့ပံု အေတြ႔အႀကံဳထဲက အနည္းငယ္ကိုသာ အခုလို ေျပာျပသည္။
“ဆိုင္နဲ႔ခင္းေရာင္းတာမဟုတ္ဘူးေလ ဟိုမွာအရင္ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြဖုန္းရခ်င္တဲ့သူေတြကို လိုက္စပ္ၿပီး ဒီကေန သယ္ေရာင္းတာေပါ႔ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရိွတဲ့ အေရာင္းအဝယ္သမားေတြ ကုန္သယ္ေတြက ဝယ္သံုးၾက တာေပါ႔”လို႔ ေျပာသည္။
နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေနသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက အၿမဲလိုလိုေစ်းကြက္ အေျခအေန ကိုေမးျမန္းစံုစမ္းၿပီး လိုအပ္သည့္ကုန္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္အရည္အတြက္ကို မွာယူတင္သြင္းေနရတာ ေၾကာင့္ ဆက္ သြယ္ေရး၏ အေရးပါမႈသည္ တန္ဘိုးျဖတ္၍မရေၾကာင္းလုပ္ငန္းရွင္တိုင္းသေဘာေပါက္ၾကသည္။
အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေျပာင္းလဲေနသည့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ေငြလဲလွယ္ႏူန္းထားမ်ား ေစ်းကြက္အတြင္း ေျပာင္းလဲမႈ အေျခအေန မ်ားကို အခ်ိန္မွီသိရိွမွသာ အျမတ္အစြန္းထြက္ဖို႔ေသခ်ာမွာမို႔ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ တတ္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္မႈျပဳၾကရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္(၁ဝ)ႏွစ္ဝန္းက်င္ကာလက ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ တရုတ္ဖုန္းမ်ား ယခုအခ်ိန္ကဲ့သို႔ တြင္က်ယ္ စြာအသံုးျပဳႏိုင္ျခင္းမရိွေသးပါ။
တရုတ္ျပည္နယ္စပ္မွ ျမန္မာျပည္အတြင္းပိုင္းသို႔ ဖုန္းဆက္သြယ္ ေခၚဆိုမည္္ဆိုလွ်င္ တရုတ္ဖုန္း ႏွင့္ျမန္မာဖုန္း တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ေျပာဆိုပါက တစ္မိနစ္လွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ထက္ဝက္မွ်ႏွင့္ ညီမွ်ေသာ တရုတ္ယြမ္ေငြ ကို ေပးေဆာင္ၾကရသျဖင့္ ကုန္သယ္မ်ား၏ ၿငီးတြားသံကိုလည္း မၾကာခဏၾကားၾကရသည္။
ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ အဆိုပါ အခက္အခဲကို ေက်ာ္လြားႏိုင္ရန္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ဗမာဌာနဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ေပါင္း၍ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ ၾကံဆတီထြင္လာခဲ့ပံုကို ကုန္္သယ္တစ္ဦးက အခုလိုျပန္ေျပာင္းေျပာသည္ ။
“နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြေပါ႔ ဒီမွာဆိုမူဆယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးဌာနမွာ ေငြသြင္းၿပီး ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု သြားမွတ္ပံုတင္ထားရတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆို ၅ေသာင္းေလာက္က်တယ္ ဒီဖုန္းနံပါတ္ရလာၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ကတရုတ္ဖုန္းနဲ႔အဲဒီနံပါတ္ကိုေခၚလိုက္ရံုပဲ ၿပီးက်မွ ကိုယ္ဘယ္ၿမိဳ႔ကိုဆက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ သူတို႔က အိတ္ခ်ိန္းကေနလြဲေပးလိုက္တယ္ အဲလိုေျပာၾကရတယ္ ဒီနံပါတ္က ကိုယ့္နံမယ္နဲ႔လုပ္ထားတယ္ဆိုရင္ တျခား လူေခၚလို႔မရဘူး တျခားလူေခၚတယ္္ဆိုရင္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ လူနံမယ္ကိုေျပာျပႏိူင္မွရတယ္ ဗမာျပည္ထဲက ဆက္ခ်င္ရင္လည္း အဲဒီနံပါတ္ကိုေခၚ ဘယ္တရုတ္ဖုန္းကိုခ်ိတ္ေပးပါဆို သူတို႔ကခ်ိတ္ေပးလိုက္တာပဲ ” လို႔တခ်ိန္ က တရုတ္နယ္စပ္ဆက္သြယ္ေရးအေျခအေနကို ကုန္သယ္က ရွင္းျပသည္ ။
ယခုလိုၾကားခံၿပီး ေျပာဆိုဆက္သြယ္မႈမ်ား ထြန္းကားလာသျဖင့္ ဖုန္းေျပာခေစ်းႏူန္းလည္း တစ္မိနစ္လွ်င္ ျမန္မာ ေငြက်ပ္ (၅ဝဝ) သာေပးရ၍ ထက္ဝက္ခန္႔သက္သာသြားသည္ဟု ဆိိုသည္ ။
ယခုေတာ့ နယ္စပ္ဆက္သြယ္ေရးေလာက ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာခဲ့ၿပီဟု ဆိုႏိူင္မလားမသိပါ ။ တရုတ္ဘက္ျခမ္းရိွ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ ကုန္သြယ္ေရးထြန္းကားရာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ျမန္မာIP Star အေဝးေျပာဆက္သြယ္ေရး ဖုန္းရံုမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားရိွလာၾကသည္ ။
လုပ္ငန္းရွင္တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ္ပိုင္ေစ်းဆိုင္ေလးမ်ားတြင္ အခေၾကးေငြယူ၍ ျပည္တြင္းသို႔ ဆက္သြယ္ႏိူင္သည့္ ဗမာဖုန္းမ်ားထားရိွကာ ဆက္သြယ္ေရးစီးပြားနယ္ပယ္အတြင္းသို႔ တိုးဝင္လုပ္ကိုင္လာၾကသည္ ။
ဗမာဖုန္းတစ္လံုးကို က်ပ္သိန္း(၂ဝ)ေက်ာ္ခန္႔ျဖင့္ဝယ္ယူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ေစ်းဆိုင္ေလးတြင္ အခေၾကးေငြယူ ဝင္ေငြရွာ သူမ်ားရိွလာသည္ ။
ဗမာဖုန္းအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုၾကရသည့္ ဖုန္းဆိုင္မ်ားတြင္ တစ္မိနစ္ဖုန္းေျပာခ တရုတ္ေငြ (၁) ယြမ္ႏူန္း သာကုန္က်ေသာ္လည္း အသံေကာင္းမြန္စြာမၾကားရသည့္ ဒုကၡက မေသးလွဟု မိဘမ်ားထံ ပံုမွန္ဖုန္းေျပာေလ့ရိွ သည့္ ေျမလပ္ပိုင္းမွ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးက ဆိုသည္။
ေျပာဆိုၾကသည့္ ႏွစ္ဘက္စလံုးသည္ အသံရွင္းလင္းမႈ မရိွသျဖင့္ ရန္ျဖစ္သလိုေအာ္ေနၾကရၿပီး လမ္းသြားလမ္း လာ တရုတ္မ်ားကပင္ အထူးတဆန္းလွည့္ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ ဗမာဖုန္းေျပာရတာ ရွက္စရာေကာင္းေၾကာင္း ေျပာသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ယခင္ကေလာက္ အေျခအေန သိပ္မဆိုးေတာ့ေပမဲ့ အသံကေတာ့ တိုးေနၿမဲဟု ေျပာသည္ ။
ဗမာ GSM ဖုန္း ကိုယ္ပိုင္သံုးလံုးပိုင္ဆိုင္သည့္ မူဆယ္က ကုန္သယ္ႀကီးတစ္ဦးကေတာ့ တစ္ခါသံုး SIM ကဒ္မ်ား ေရာင္းခ်ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္း အေျခအေနပိုဆိုးလာသည္ဟု ဆိုသည္။ ျပည္တြင္းဖုန္းမ်ားမွာလည္း ဖုန္းနံပါတ္ တစ္ခုတည္းကို လိႈင္းခြဲ ၃ ခုခန္႔ခြဲကိုင္ထားသျဖင့္ အသံမွာ နားေထာင္လို႔မရေအာင္ပင္ျဖစ္ ေနေၾကာင္း သူက ေျပာျပသည္။
တရုတ္ဖုန္းမ်ားကေတာ့ အိမ္အတြင္းထိုင္ရာမထ အသံအုပ္အုပ္ျဖင့္ပင္ ေျပာႏိုင္သျဖင့္ ဖုန္းေအာ္ေျပာသည္ကို တရုတ္မ်ားက အခုလို အထူးအဆန္း လုပ္ၾကည့္ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ပံုေပၚသည္။ ဗမာဖုန္းတစ္လံုးအတြက္ ကုန္က် သည့္ ေငြေၾကးပမာဏက ဗမာျပည္တြင္းတြင္ေျပာႏိုင္သည့္ တရုတ္ဖုန္းအလံုး ၂ဝ ေက်ာ္ကို ဝယ္ယူရႏိူင္သည္ အထိ ေစ်းႏူန္း ကြာျခားၿပီး လြယ္ကူစြာ၀ယ္ယူႏိူင္မႈတြင္လည္း အတိုင္းအဆ မသိကြာျခားေနသည္။
တရုတ္ႏွင့္ျမန္မာနယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ နီးနီးကပ္ကပ္လုပ္ကိုင္လာၾကသျဖင့္ ျပည္တြင္း မွ ကုန္သယ္မ်ားသာမက ဗမာစစ္အာဏာပိုင္မ်ားကပါ ေငြလဲႏူန္းႏွင့္အေရာင္းအဝယ္ ကိစၥမ်ားကို ေမးျမန္းေနၾကရာ တြင္ တရုတ္ဖုန္းျဖင့္သာဆက္သြယ္ၾကေၾကာင္း တရုတ္နယ္စပ္က်န္းဖုန္းမွ ျမန္မာကုန္သယ္က ေျပာသည္။
ဗမာစစ္အာဏာပိုင္ဝန္ထမ္းမ်ားနယ္စပ္ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕ခါစတြင္ဆယ္လူလာဖုန္းအားမျမင္ဘူးသည့္ ဝန္ထမ္း မ်ားပင္ ရိွေသာ္လည္း ရက္သတၱတစ္ပတ္အတြင္း တရုတ္ဆယ္လူလာဖုန္းတစ္လံုး ကိုင္ေဆာင္လာႏိူင္ၾက
ေၾကာင္း ဝန္ထမ္းေလာကႏွင့္နီးစပ္သူက တရုတ္ဖုန္းေပါမ်ားေနသည့္အေၾကာင္းကို စပ္မိ၍ ေျပာျပဘူးသည္။
တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းေနရာမ်ားတြင္ လူကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ ကုန္ပစၥည္းဝယ္ယူ ျခင္း ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ႔မ်ားျပဳလုပ္ၾကျခင္း ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္မ်ားလုပ္ၾကျခင္း တို႔ေၾကာင့္ တရုတ္မိုဘိုင္း ဖုန္းဆက္သြယ္ ေရး အခန္းက႑က ပို၍အေရးပါေနရာယူလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တရုတ္ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္မ်ားက ျမန္မာျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) တြင္ ဖါးကန္႔ေက်ာက္စိမ္းတြင္းမ်ား ေရြတူးေဖၚ ေရး လုပ္ငန္းဂြင္မ်ား သစ္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားသာမက ဗမာစစ္တပ္ႏွင့္ စစ္အစိုးရရံုးဌာန ဝန္ထမ္းမ်ား ကိုပါ ပိုက္ကြန္ သဖြယ္ ယွက္ႏြယ္လြမ္းၿခံဳထားလိုက္ေတာ့သည္။
ယခင္က ရြာငယ္ဇနပုဒ္ဟု ေခၚဆိုၾကရသည့္ ေရြစက္ေတာ္သြားေတာလားဘြဲ႔ပါ ကဗ်ာစာသားမ်ားအတိုင္း ေတာ အထပ္ထပ္ ေခ်ာင္းအသြယ္သြယ္ ျဖတ္သန္း ခရီးဆက္ခါမွ ေရာက္ရိွရသည့္ ရြာသိမ္ရြာငယ္ေလးမ်ားတြင္ပင္ တရုတ္မို ဘိုင္းဖုန္းမ်ားက မိႈလိုေပါက္ေနၿပီဟု ဆိုေနၾကေတာ့သည္။
အင္တာနက္မွ ႏုိင္ငံေရးေဝဖန္စာသူေရးတာမဟုတ္ဟု စာေရးဆရာေက်ာ္ဝင္း ျငင္းဆို
NEJ / မတ္လ(၃၀) ရက္၊ ၂၀၀၉
လတ္တေလာ ျပည္တြင္း ျပည္ပတြင္ အီးေမးလ္မ်ား မွတဆင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည့္ ေက်ာ္ဝင္း ေရးသားသည္ ဆိုေသာ ႏိုင္ငံေရး စာတမ္းမွာ ၎ေရးျခင္း မဟုတ္သလို ၎ႏွင့္လည္း မည္သို႔မွ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း စာေရးဆရာ ေက်ာ္ဝင္းက တရားဝင္ ျငင္းဆို လိုက္သည္။
ျပည္တြင္းထုတ္ The Voice ဂ်ာနယ္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ထုတ္ စာမ်က္ႏွာ (၉) တြင္ ဆရာေက်ာ္ဝင္းက “၎ရဲ႕အမည္နဲ႔ ဘေလာ့ခ္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ စာအခ်ိဳ႕တင္ထားတယ္လို႔ ၾကားသိရေၾကာင္း၊ သူဘာမွ မသိလိုက္ရဘဲ ယခုလို အျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳတာ ယခင္ကလည္း ရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ သူ႔အေနနဲ႔ လိပ္ျပာသန္႔၍ ဘာတခုမွ မေျဖရွင္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခု တႀကိမ္မက ျဖစ္လာ၍ စာဖတ္သူမ်ားအၾကား ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ရွိလာႏိုင္လို႔ တရားဝင္ ျပန္ၾကားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူဟာ ျပည္တြင္းမွာ တရားဝင္ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ိေနတဲ့ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ လံုးခ်င္းေတြမွာမွ လဲြၿပီး အျခား မည္သည့္ေနရာတြင္မွ စာေရးသူ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မေရး႐ံုမက ယခု ဘေလာ့ခ္မွာ တင္ထားတဲ့ စာေတြဟာ သူ႔အေနနဲ႔ လံုးဝ မဖတ္ဘူးတာမို႔ သူ႔အယူအဆနဲ႔ တူညီမႈရွိမရွိ သူမေျပာႏိုင္ေၾကာင္း၊ သူေရးတဲ့စာေတြအတြက္ သူတာဝန္ယူေပမယ့္ သူမေရးတဲ့စာေတြအတြက္ တာဝန္မယူႏိုင္သလို ထင္ျမင္ခ်က္လည္း မေပးလိုေၾကာင္း” စသျဖင့္ ေရးသားထားသည္။
ယခုလက္ရွိ ျပည္တြင္းျပည္ပ အီးေမးလ္မ်ားမွတဆင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည့္ စာတမ္း (၂) ေစာင္တြင္မူ ဆရာေက်ာ္ဝင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားသည္ဆိုသည့္ What Matter Most in BURMA’s Politics အမည္ရ (၆) မ်က္ႏွာပါ စာတမ္းႏွင့္ The World Is Flat by Thomas Friedman, The Argumentative Indian by Amartya Sen တို႔ကို ကိုးကားၿပီးေရးထားသည့္ Change: The Fall of The Berlin Wall အမည္ရ (၂) မ်က္ႏွာပါ စာတမ္းတို႔ ျဖစ္သည္။
ယခင္ ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့သည့္စာတမ္းမ်ားမွာမူ ျမန္မာဘာသာႏွင့္ စာတမ္းျဖစ္သည္။
ဆရာေက်ာ္ဝင္း၏ စာတမ္း၊ ၎၏ ျငင္းဆိုမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဝါရင့္ သတင္းစာဆရာႀကီးတဦးက “ေက်ာ္ဝင္းက ျမန္မာျပည္အတြင္းမွာ ေနေနတာ။ ေနာက္ စစ္အစိုးရ စာေပစိစစ္ေရးကို ျဖတ္သန္းၿပီးမွ ေဆာင္းပါးေတြ၊ စာအုပ္ေတြ ေရးသားထုတ္ေဝေနရတာ၊ သူ႔အယူအဆ ဘယ္လိုရွိရွိ သူ႔အေနနဲ႔ ျငင္းခံုပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ သူျငင္းခံုရင္ စစ္အစိုးရ ႀကိဳက္တာေရာ၊ မႀကိဳက္တာေရာ ပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရ မႀကိဳက္တာဆိုရင္ သူ႔စာေရးခြင့္၊ စာအုပ္ထုတ္ေဝခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရလိမ့္မယ္။ ဒါဆို သူလည္း နစ္နာတယ္၊ စာဖတ္ပရိသတ္ တိုင္းျပည္လည္း နစ္နာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူမေရးဘူး ဆို သူ႔အာေဘာ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ သေဘာထားေပးလိုက္႐ံုပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္၌ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ဦးခ်မ္းေအးေခၚ စာေရးဆရာႀကီး ေမာင္စူးစမ္း၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သံုးသပ္ခ်က္စာတမ္း ထြက္ေပၚလာၿပီး စစ္အစိုးရက ၎တုိ႔ အႀကိဳက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ အဆိုပါ စာတမ္းကို ေဝဖန္သည့္ မည္သည့္ စာတမ္းကိုမွ် ေနာက္ထပ္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခြင့္ မျပဳခဲ့ေပ။
လတ္တေလာ ျပည္တြင္း ျပည္ပတြင္ အီးေမးလ္မ်ား မွတဆင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည့္ ေက်ာ္ဝင္း ေရးသားသည္ ဆိုေသာ ႏိုင္ငံေရး စာတမ္းမွာ ၎ေရးျခင္း မဟုတ္သလို ၎ႏွင့္လည္း မည္သို႔မွ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း စာေရးဆရာ ေက်ာ္ဝင္းက တရားဝင္ ျငင္းဆို လိုက္သည္။
ျပည္တြင္းထုတ္ The Voice ဂ်ာနယ္ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ထုတ္ စာမ်က္ႏွာ (၉) တြင္ ဆရာေက်ာ္ဝင္းက “၎ရဲ႕အမည္နဲ႔ ဘေလာ့ခ္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ စာအခ်ိဳ႕တင္ထားတယ္လို႔ ၾကားသိရေၾကာင္း၊ သူဘာမွ မသိလိုက္ရဘဲ ယခုလို အျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳတာ ယခင္ကလည္း ရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ သူ႔အေနနဲ႔ လိပ္ျပာသန္႔၍ ဘာတခုမွ မေျဖရွင္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခု တႀကိမ္မက ျဖစ္လာ၍ စာဖတ္သူမ်ားအၾကား ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ရွိလာႏိုင္လို႔ တရားဝင္ ျပန္ၾကားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူဟာ ျပည္တြင္းမွာ တရားဝင္ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ိေနတဲ့ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ လံုးခ်င္းေတြမွာမွ လဲြၿပီး အျခား မည္သည့္ေနရာတြင္မွ စာေရးသူ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မေရး႐ံုမက ယခု ဘေလာ့ခ္မွာ တင္ထားတဲ့ စာေတြဟာ သူ႔အေနနဲ႔ လံုးဝ မဖတ္ဘူးတာမို႔ သူ႔အယူအဆနဲ႔ တူညီမႈရွိမရွိ သူမေျပာႏိုင္ေၾကာင္း၊ သူေရးတဲ့စာေတြအတြက္ သူတာဝန္ယူေပမယ့္ သူမေရးတဲ့စာေတြအတြက္ တာဝန္မယူႏိုင္သလို ထင္ျမင္ခ်က္လည္း မေပးလိုေၾကာင္း” စသျဖင့္ ေရးသားထားသည္။
ယခုလက္ရွိ ျပည္တြင္းျပည္ပ အီးေမးလ္မ်ားမွတဆင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည့္ စာတမ္း (၂) ေစာင္တြင္မူ ဆရာေက်ာ္ဝင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားသည္ဆိုသည့္ What Matter Most in BURMA’s Politics အမည္ရ (၆) မ်က္ႏွာပါ စာတမ္းႏွင့္ The World Is Flat by Thomas Friedman, The Argumentative Indian by Amartya Sen တို႔ကို ကိုးကားၿပီးေရးထားသည့္ Change: The Fall of The Berlin Wall အမည္ရ (၂) မ်က္ႏွာပါ စာတမ္းတို႔ ျဖစ္သည္။
ယခင္ ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့သည့္စာတမ္းမ်ားမွာမူ ျမန္မာဘာသာႏွင့္ စာတမ္းျဖစ္သည္။
ဆရာေက်ာ္ဝင္း၏ စာတမ္း၊ ၎၏ ျငင္းဆိုမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဝါရင့္ သတင္းစာဆရာႀကီးတဦးက “ေက်ာ္ဝင္းက ျမန္မာျပည္အတြင္းမွာ ေနေနတာ။ ေနာက္ စစ္အစိုးရ စာေပစိစစ္ေရးကို ျဖတ္သန္းၿပီးမွ ေဆာင္းပါးေတြ၊ စာအုပ္ေတြ ေရးသားထုတ္ေဝေနရတာ၊ သူ႔အယူအဆ ဘယ္လိုရွိရွိ သူ႔အေနနဲ႔ ျငင္းခံုပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ သူျငင္းခံုရင္ စစ္အစိုးရ ႀကိဳက္တာေရာ၊ မႀကိဳက္တာေရာ ပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရ မႀကိဳက္တာဆိုရင္ သူ႔စာေရးခြင့္၊ စာအုပ္ထုတ္ေဝခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရလိမ့္မယ္။ ဒါဆို သူလည္း နစ္နာတယ္၊ စာဖတ္ပရိသတ္ တိုင္းျပည္လည္း နစ္နာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူမေရးဘူး ဆို သူ႔အာေဘာ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ သေဘာထားေပးလိုက္႐ံုပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္၌ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ဦးခ်မ္းေအးေခၚ စာေရးဆရာႀကီး ေမာင္စူးစမ္း၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သံုးသပ္ခ်က္စာတမ္း ထြက္ေပၚလာၿပီး စစ္အစိုးရက ၎တုိ႔ အႀကိဳက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ အဆိုပါ စာတမ္းကို ေဝဖန္သည့္ မည္သည့္ စာတမ္းကိုမွ် ေနာက္ထပ္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခြင့္ မျပဳခဲ့ေပ။
ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ ေရြးခ်ယ္ ဆက္ဆံသည့္ သံတမန္ေရး
ေအာင္ေဇာ္
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ဘားရက္ အိုဘားမားက အိမ္ျဖဴေတာ္တြင္ အာဏာရ လာခ်ိန္မွ စ၍ သတင္း မ်ားအရ ကမၻာ့ အင္အား ႀကီး ႏိုင္ငံႏွင့္ ပ်က္ယြင္း ေနရသည့္ ဆက္ဆံေရး ကိစၥကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ႏိုင္ရန္ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ႀကိဳးပမ္း ေနခဲ့ၾက သည္ဟု ဆိုပါသည္။ အလားတူပင္ ၀ါရွင္တန္ရွိ အစိုးရ ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူတို႔ ခ်မွတ္ က်င့္သံုးေနသည့္ မူ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ေန သည္ဟု ဆိုလာခဲ့သည္။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံရမည့္ကိစၥမွာ အိုဘားမား အစိုးရအတြက္ လြယ္ကူလွ သည့္ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ပို၍ ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားမႈရွိေသာ၊ မဟာဗ်ဴဟာက်ေသာ ခ်ည္းကပ္မႈမ်ဳိးျပဳရန္ လိုအပ္ၿပီး သတိ ႀကီးႀကီးထားရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂-ခုအတြင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားက အာဏာတျပားသားမွ် လက္လႊတ္ေလွ်ာ့မေပး ဘဲ တင္းခံရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ၎အရည္အခ်င္းကို ေလွ်ာ့တြက္၍ မရပါ။ မ်က္ႏွာပ်က္စရာအေၾကာင္း ရွိေကာင္းရွိမည္။ သို႔ေသာ္လည္း သံတမာန္နည္းလမ္းမွေန၍ ေနာက္ဆံုး ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဖိအားသံုးသည့္နည္း စသျဖင့္ နည္းလမ္း ေပါင္းစံုကို အသံုးခ်ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုက ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရန္၊ အကူအညီေပးရန္ လိုလားေၾကာင္းျပသ ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ လက္ကမ္းႀကိဳဆိုသည့္ဟန္ မေတြ႔ခဲ့ရပါ။
ပံုမွန္ဆိုသလို ျပည္ပမွ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ သူတို႔က ေရြးခ်ယ္၍ ဆက္ဆံၿပီး၊ သတိႀကီးႀကီးထား လုပ္ေဆာင္ ေလ့ရွိၾကပါသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္နည္း။ စစ္အစိုးရ၏ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္မွာ အာဏာဆက္လက္တည္ျမဲေရးသာ ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာမိသားစုႏွင့္ အျပည့္အ၀ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လာပါက သူတို႔၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈအာဏာ တိုက္စားခံလာရမည္ ကိုလည္း သိေနၾကသည္။
သို႔အတြက္ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူတို႔ႏွစ္သက္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းရန္ အေၾကာင္း ျဖစ္လာၿပီး၊ တခ်ိန္ သူတို႔အတြက္ အသံုးမ၀င္ပါက စြန္႔ပစ္ရန္လည္း ၀န္မေလးၾကပါ။
စစ္အစိုးရ က်င့္သံုးေနသည့္ သံတမာန္ေရးမွာ ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ပို၍ ထင္ရွားလာပါ သည္။ မိမိဘာသာ သိမ္ငယ္ေနသည့္ သူတို႔၏ အငံု႔စိတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမုန္းတီးေရး၀ါဒကလည္း အထင္းသားေပၚလြင္ ေနပါသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔တို႔ကို လိုအပ္သလို ခြဲျခား၍ ကစားေနသည္ ကို ျမင္သာႏိုင္သည္။ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက မစၥတာဂမ္ဘာရီကို မည္သို႔ ႏွပ္ပစ္ခဲ့သည္ကိုလည္း မေမ့သင့္ပါ။ သူက မ်က္ႏွာသာေပးသည့္ မဟာမိတ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ မည္သို႔ဆက္ဆံသည္ကိုလည္း သိသာစြာ ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၃-လက၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ယန္ ေဂ်းခ်ီ (Yang Jiechi) ကို ေနျပည္ေတာ္ တြင္ လက္ခံေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး၊ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ျမန္မာျပည္တြင္းေရး အေျခအေနမ်ားကို ၀မ္းသာအားရ ရွင္းလင္း ျပခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "မိမိဘာသာ လြတ္လပ္အခ်ဳပ္အခ်ယ္ကင္းသည့္မူႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ မူမ်ားအရ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္၊ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ား" ကို ရွင္းျပခဲ့သည္။ ဧရာ၀တီတိုင္းရွိ မုန္တိုင္း သင့္ေဒသမ်ားအတြင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ တိုးတက္မႈ အေျခအေနမ်ားကိုပါ ရွင္းျပခဲ့ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္လက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ လက္စြဲ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္က ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ အာဆီယံအဖြဲ႔ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ေတြ႔ဆံုေျပာၾကားရာ၌ သူ၏အစိုးရအေနႏွင့္ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရန္ ကုလအထူးသံ မစၥတာဂမ္ဘာရီကို ခြင့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းမ်ားက ေဖာ္ျပခဲ့ၾက သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအတြက္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပစဥ္က မစၥတာဂမ္ဘာရီကို လာေရာက္ေလ့လာရန္ ဖိတ္ ၾကားခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ စိတ္ဖြယ္စားဖြယ္သတင္းအျဖစ္ ျမန္မာစစ္အစိုးရပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ လာအို၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမွ သံအမတ္မ်ားက မဲရံုမ်ားသို႔ လာေရာက္ေလ့လာခဲ့ၾကသည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကား အႀကိမ္ႀကိမ္ ႏွပ္ပစ္ခံခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ စကၤာပူ၌ က်င္းပခဲ့ေသာ အာဆီယံေခါင္းေဆာင္မ်ား ထိပ္သီးအစည္းအေ၀းတြင္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ေတာင္းဆိုခ်က္ အရ သူကတင္ျပမည့္အေရးကို အေရးမပါဟု ပယ္ခ်ခံခဲ့ရဖူးသည္။ ထိုအခ်ိန္က သံဃာမ်ားဦးေဆာင္ သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ၂-လအၾကာကာလၿဖစ္ၿပီး၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အေျခအေနကို အာ ဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံ အစည္းအေ၀းတြင္ တင္ျပႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က မစၥတာဂမ္ဘာရီအေနႏွင့္ "ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီကိုသာ ျပန္လည္ အစီရင္ခံ ရန္ တာ၀န္ရွိေၾကာင္း၊ အာဆီယံေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အေရွ႔ဖ်ားအာရွ ထိပ္သီးအစည္းအေ၀းတြင္ တင္ျပရန္ တာ၀န္မရွိ ေၾကာင္း" ျငင္းပယ္ခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ အစည္းအေ၀းက ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္ အစီအစဥ္ကို ရုတ္ခ်ည္းရုပ္သိမ္းေပးခဲ့ ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က "ပါေမာကၡဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢ၏ ေစတနာမြန္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ျမန္မာအစိုးရက ယံုၾကည့္မႈအျပည့္ျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ေၾကာင္း" ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဤအခ်က္မွာ လံုး၀မမွန္ပါ။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ဂမ္ဘာရီအေပၚ ယံုၾကည္မႈဆိုသည္မွာ ၎အေနႏွင့္ သူတို႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ အသံုး၀င္ေနသမွ် ကာလ မွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သမၼတအိုဘားမား ယခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ အာဏာရလာခ်ိန္မွစ၍ စစ္အစိုးရ၏ ယခင္သံအမတ္ေဟာင္းမ်ားက ၀ါရွင္တန္ သို႔သြား၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔သစ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မူ၀ါဒမ်ားကို စနည္းနာတီးေခါက္ၾကေၾကာင္း သတင္းမ်ား လည္း ရရွိခဲ့ပါသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥေဟလာရီ ကလင္တန္ လြန္ခဲ့သည့္လက အာရွႏိုင္ငံမ်ား သို႔ လာေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း၊ တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ "သုေတသီ ဆိုသူမ်ား"က ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ အလွ်င္ အျမန္ ေျပးလႊား ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး ျမန္မာအတိုက္အခံအုပ္စုမ်ား၊ ျပည္ပရွိေနထိုင္သူမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္က မည္သို႔မည္ပံု စဥ္းစားေနသည္ကို တီးေခါက္စနည္းနာခဲ့ၾကပါသည္။
စစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားအေနႏွင့္ ေဒသအတြင္းရွိ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ဒုတိယ အႀကိမ္အျဖစ္ တရား၀င္မဟုတ္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပရန္ ဆႏၵရွိေနသည္ဟု ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအတိုက္အခံ မ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ အလားတူပထမအႀကိမ္ ေတြ႔ဆံုပြဲကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က တရုတ္ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႔ေတာ္ ေဘဂ်င္းတြင္ ယခင္တခါ က်င္းပခဲ့သလို၊ ယခုတႀကိမ္လည္း ၎ေနရာတြင္ပင္ ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။ ပထမအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုစဥ္က ျမန္မာ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ ဒု-လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး အဲရစ္ခ္ဂၽြန္ (Eric John) တို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။
လူသူေလးစားခံရသည့္ ျမန္မာပညာရွင္တဦးက ထင္သာျမင္သာ ေဖာ္ျပခဲ့ရာတြင္ "အပ်ဳိႀကီး လင္လိုခ်င္" သည့္ပံု ျဖစ္ေန သည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။ (ဤေနရာတြင္ ျမင္သာေအာင္ တင္စားသံုးႏႈန္းျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အပ်ဳိႀကီးမ်ားကို ေစာ္ကားလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုတ္ပါ။)
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မည္ဆိုလွ်င္ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရက သိထားပါသည္။ အေပးအယူ လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ျပဳရလိမ့္မည္။ ျဖစ္ႏိုင္သည္မွာ အေမရိ ကန္ ျပည္ေထာင္စုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးကို ဆက္လက္ေတာင္းဆို လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ယခုစစ္အစိုးရ၏ "လမ္းျပေျမပံု" တြင္ အင္အားစုမ်ားအားလံုး ပို၍ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေစရန္လည္း ေတာင္းဆို လာလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ယခုအပတ္ထုတ္ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာ (Washington Post) ၏ ေခါင္းႀကီးပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ မူ၀ါဒမ်ား ျပန္လည္သံုးသပ္ရာ၌ အထူးသတိထားပါရန္ သတိေပးေရးသားခဲ့ေသးသည္။
"အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ျပန္လည္ျပင္ဆင္သည့္ မူ၀ါဒက ပို၍ ထိေရာက္သည့္၊ ေသခ်ာပစ္မွတ္ထားသည့္ အေရးယူ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။ မဟာမိတ္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ပို၍ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရႏိုင္သည့္မူ၀ါဒ မ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္သည္" ဟု သတင္းစာေခါင္းႀကီးက ေရးသားခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ၎သတင္းစာႀကီးက မွန္မွန္ကန္ကန္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ရာတြင္ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္သည့္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ၊ ျပည့္စံုကံုလံုစြာ တိုင္ပင္ညိႇႏိႈင္းမႈ မရွိဘဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ျမန္မာအစိုးရကို သိေစသင့္ပါသည္။ မစၥကလင္တန္အေနႏွင့္ ဤ အခ်က္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရထံ ရွင္းလင္းစြာ ေျပာၾကားလိမ့္မည္ဟု မိမိတို႔က ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပါတီက ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈထားခဲ့ၿပီး၊ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ သူ႔ကို အထီးက်န္ျဖစ္ေအာင္ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ် ထား ထိန္းသိမ္းခဲ့ပါသည္။ ေဒၚေအာင္စုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးကိစၥ၊ အျခားေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ႏွင့္ သူတို႔၏မိသားစုမ်ားအေရးသည္ အထူးအေရးႀကီးေနဆဲပင္ ျဖစ္ပါသည္" ဟု ေဖာ္ျပေရးသားခဲ့သည္။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ေသခ်ာသိထားသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၎တို႔အက်ဳိးမရွိလွ်င္ မည္သည့္အခါမွ် လိုက္ ေလ်ာေစ့စပ္ေလ့ မရွိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ စစ္အစိုးရထိပ္သီး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဤမူကို အထူးကိုင္စြဲထားသည္ မဟုတ္ပါလား။
ေအာင္ေဇာ္ ေရးသားသည့္ Than Shwe’s Selective Diplomacy Demands Caution ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါသည္။
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ဘားရက္ အိုဘားမားက အိမ္ျဖဴေတာ္တြင္ အာဏာရ လာခ်ိန္မွ စ၍ သတင္း မ်ားအရ ကမၻာ့ အင္အား ႀကီး ႏိုင္ငံႏွင့္ ပ်က္ယြင္း ေနရသည့္ ဆက္ဆံေရး ကိစၥကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ႏိုင္ရန္ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ႀကိဳးပမ္း ေနခဲ့ၾက သည္ဟု ဆိုပါသည္။ အလားတူပင္ ၀ါရွင္တန္ရွိ အစိုးရ ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူတို႔ ခ်မွတ္ က်င့္သံုးေနသည့္ မူ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ေန သည္ဟု ဆိုလာခဲ့သည္။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံရမည့္ကိစၥမွာ အိုဘားမား အစိုးရအတြက္ လြယ္ကူလွ သည့္ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ပို၍ ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားမႈရွိေသာ၊ မဟာဗ်ဴဟာက်ေသာ ခ်ည္းကပ္မႈမ်ဳိးျပဳရန္ လိုအပ္ၿပီး သတိ ႀကီးႀကီးထားရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂-ခုအတြင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားက အာဏာတျပားသားမွ် လက္လႊတ္ေလွ်ာ့မေပး ဘဲ တင္းခံရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ၎အရည္အခ်င္းကို ေလွ်ာ့တြက္၍ မရပါ။ မ်က္ႏွာပ်က္စရာအေၾကာင္း ရွိေကာင္းရွိမည္။ သို႔ေသာ္လည္း သံတမာန္နည္းလမ္းမွေန၍ ေနာက္ဆံုး ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဖိအားသံုးသည့္နည္း စသျဖင့္ နည္းလမ္း ေပါင္းစံုကို အသံုးခ်ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုက ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရန္၊ အကူအညီေပးရန္ လိုလားေၾကာင္းျပသ ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ လက္ကမ္းႀကိဳဆိုသည့္ဟန္ မေတြ႔ခဲ့ရပါ။
ပံုမွန္ဆိုသလို ျပည္ပမွ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ သူတို႔က ေရြးခ်ယ္၍ ဆက္ဆံၿပီး၊ သတိႀကီးႀကီးထား လုပ္ေဆာင္ ေလ့ရွိၾကပါသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္နည္း။ စစ္အစိုးရ၏ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္မွာ အာဏာဆက္လက္တည္ျမဲေရးသာ ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာမိသားစုႏွင့္ အျပည့္အ၀ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လာပါက သူတို႔၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈအာဏာ တိုက္စားခံလာရမည္ ကိုလည္း သိေနၾကသည္။
သို႔အတြက္ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူတို႔ႏွစ္သက္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းရန္ အေၾကာင္း ျဖစ္လာၿပီး၊ တခ်ိန္ သူတို႔အတြက္ အသံုးမ၀င္ပါက စြန္႔ပစ္ရန္လည္း ၀န္မေလးၾကပါ။
စစ္အစိုးရ က်င့္သံုးေနသည့္ သံတမာန္ေရးမွာ ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ပို၍ ထင္ရွားလာပါ သည္။ မိမိဘာသာ သိမ္ငယ္ေနသည့္ သူတို႔၏ အငံု႔စိတ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမုန္းတီးေရး၀ါဒကလည္း အထင္းသားေပၚလြင္ ေနပါသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔တို႔ကို လိုအပ္သလို ခြဲျခား၍ ကစားေနသည္ ကို ျမင္သာႏိုင္သည္။ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက မစၥတာဂမ္ဘာရီကို မည္သို႔ ႏွပ္ပစ္ခဲ့သည္ကိုလည္း မေမ့သင့္ပါ။ သူက မ်က္ႏွာသာေပးသည့္ မဟာမိတ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ မည္သို႔ဆက္ဆံသည္ကိုလည္း သိသာစြာ ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၃-လက၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ယန္ ေဂ်းခ်ီ (Yang Jiechi) ကို ေနျပည္ေတာ္ တြင္ လက္ခံေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး၊ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ျမန္မာျပည္တြင္းေရး အေျခအေနမ်ားကို ၀မ္းသာအားရ ရွင္းလင္း ျပခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ "မိမိဘာသာ လြတ္လပ္အခ်ဳပ္အခ်ယ္ကင္းသည့္မူႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ မူမ်ားအရ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္၊ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ား" ကို ရွင္းျပခဲ့သည္။ ဧရာ၀တီတိုင္းရွိ မုန္တိုင္း သင့္ေဒသမ်ားအတြင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ တိုးတက္မႈ အေျခအေနမ်ားကိုပါ ရွင္းျပခဲ့ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္လက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၏ လက္စြဲ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္က ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ အာဆီယံအဖြဲ႔ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ေတြ႔ဆံုေျပာၾကားရာ၌ သူ၏အစိုးရအေနႏွင့္ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရန္ ကုလအထူးသံ မစၥတာဂမ္ဘာရီကို ခြင့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းမ်ားက ေဖာ္ျပခဲ့ၾက သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအတြက္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပစဥ္က မစၥတာဂမ္ဘာရီကို လာေရာက္ေလ့လာရန္ ဖိတ္ ၾကားခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ စိတ္ဖြယ္စားဖြယ္သတင္းအျဖစ္ ျမန္မာစစ္အစိုးရပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ လာအို၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမွ သံအမတ္မ်ားက မဲရံုမ်ားသို႔ လာေရာက္ေလ့လာခဲ့ၾကသည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကား အႀကိမ္ႀကိမ္ ႏွပ္ပစ္ခံခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ စကၤာပူ၌ က်င္းပခဲ့ေသာ အာဆီယံေခါင္းေဆာင္မ်ား ထိပ္သီးအစည္းအေ၀းတြင္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ေတာင္းဆိုခ်က္ အရ သူကတင္ျပမည့္အေရးကို အေရးမပါဟု ပယ္ခ်ခံခဲ့ရဖူးသည္။ ထိုအခ်ိန္က သံဃာမ်ားဦးေဆာင္ သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ၂-လအၾကာကာလၿဖစ္ၿပီး၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အေျခအေနကို အာ ဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံ အစည္းအေ၀းတြင္ တင္ျပႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က မစၥတာဂမ္ဘာရီအေနႏွင့္ "ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီကိုသာ ျပန္လည္ အစီရင္ခံ ရန္ တာ၀န္ရွိေၾကာင္း၊ အာဆီယံေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အေရွ႔ဖ်ားအာရွ ထိပ္သီးအစည္းအေ၀းတြင္ တင္ျပရန္ တာ၀န္မရွိ ေၾကာင္း" ျငင္းပယ္ခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ အစည္းအေ၀းက ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္ အစီအစဥ္ကို ရုတ္ခ်ည္းရုပ္သိမ္းေပးခဲ့ ပါသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က "ပါေမာကၡဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢ၏ ေစတနာမြန္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ျမန္မာအစိုးရက ယံုၾကည့္မႈအျပည့္ျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ေၾကာင္း" ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဤအခ်က္မွာ လံုး၀မမွန္ပါ။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ဂမ္ဘာရီအေပၚ ယံုၾကည္မႈဆိုသည္မွာ ၎အေနႏွင့္ သူတို႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ အသံုး၀င္ေနသမွ် ကာလ မွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သမၼတအိုဘားမား ယခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ အာဏာရလာခ်ိန္မွစ၍ စစ္အစိုးရ၏ ယခင္သံအမတ္ေဟာင္းမ်ားက ၀ါရွင္တန္ သို႔သြား၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔သစ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မူ၀ါဒမ်ားကို စနည္းနာတီးေခါက္ၾကေၾကာင္း သတင္းမ်ား လည္း ရရွိခဲ့ပါသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥေဟလာရီ ကလင္တန္ လြန္ခဲ့သည့္လက အာရွႏိုင္ငံမ်ား သို႔ လာေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း၊ တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ "သုေတသီ ဆိုသူမ်ား"က ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ အလွ်င္ အျမန္ ေျပးလႊား ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး ျမန္မာအတိုက္အခံအုပ္စုမ်ား၊ ျပည္ပရွိေနထိုင္သူမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္က မည္သို႔မည္ပံု စဥ္းစားေနသည္ကို တီးေခါက္စနည္းနာခဲ့ၾကပါသည္။
စစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားအေနႏွင့္ ေဒသအတြင္းရွိ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ဒုတိယ အႀကိမ္အျဖစ္ တရား၀င္မဟုတ္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပရန္ ဆႏၵရွိေနသည္ဟု ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအတိုက္အခံ မ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ အလားတူပထမအႀကိမ္ ေတြ႔ဆံုပြဲကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က တရုတ္ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႔ေတာ္ ေဘဂ်င္းတြင္ ယခင္တခါ က်င္းပခဲ့သလို၊ ယခုတႀကိမ္လည္း ၎ေနရာတြင္ပင္ ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။ ပထမအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုစဥ္က ျမန္မာ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ ဒု-လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး အဲရစ္ခ္ဂၽြန္ (Eric John) တို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။
လူသူေလးစားခံရသည့္ ျမန္မာပညာရွင္တဦးက ထင္သာျမင္သာ ေဖာ္ျပခဲ့ရာတြင္ "အပ်ဳိႀကီး လင္လိုခ်င္" သည့္ပံု ျဖစ္ေန သည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။ (ဤေနရာတြင္ ျမင္သာေအာင္ တင္စားသံုးႏႈန္းျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အပ်ဳိႀကီးမ်ားကို ေစာ္ကားလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုတ္ပါ။)
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မည္ဆိုလွ်င္ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရက သိထားပါသည္။ အေပးအယူ လိုက္ေလ်ာမႈမ်ား ျပဳရလိမ့္မည္။ ျဖစ္ႏိုင္သည္မွာ အေမရိ ကန္ ျပည္ေထာင္စုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးကို ဆက္လက္ေတာင္းဆို လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ယခုစစ္အစိုးရ၏ "လမ္းျပေျမပံု" တြင္ အင္အားစုမ်ားအားလံုး ပို၍ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေစရန္လည္း ေတာင္းဆို လာလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ယခုအပတ္ထုတ္ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာ (Washington Post) ၏ ေခါင္းႀကီးပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ မူ၀ါဒမ်ား ျပန္လည္သံုးသပ္ရာ၌ အထူးသတိထားပါရန္ သတိေပးေရးသားခဲ့ေသးသည္။
"အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ျပန္လည္ျပင္ဆင္သည့္ မူ၀ါဒက ပို၍ ထိေရာက္သည့္၊ ေသခ်ာပစ္မွတ္ထားသည့္ အေရးယူ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။ မဟာမိတ္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ပို၍ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရႏိုင္သည့္မူ၀ါဒ မ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္သည္" ဟု သတင္းစာေခါင္းႀကီးက ေရးသားခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ၎သတင္းစာႀကီးက မွန္မွန္ကန္ကန္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ရာတြင္ "ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္သည့္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ၊ ျပည့္စံုကံုလံုစြာ တိုင္ပင္ညိႇႏိႈင္းမႈ မရွိဘဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ျမန္မာအစိုးရကို သိေစသင့္ပါသည္။ မစၥကလင္တန္အေနႏွင့္ ဤ အခ်က္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရထံ ရွင္းလင္းစြာ ေျပာၾကားလိမ့္မည္ဟု မိမိတို႔က ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပါတီက ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈထားခဲ့ၿပီး၊ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ သူ႔ကို အထီးက်န္ျဖစ္ေအာင္ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ် ထား ထိန္းသိမ္းခဲ့ပါသည္။ ေဒၚေအာင္စုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးကိစၥ၊ အျခားေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ႏွင့္ သူတို႔၏မိသားစုမ်ားအေရးသည္ အထူးအေရးႀကီးေနဆဲပင္ ျဖစ္ပါသည္" ဟု ေဖာ္ျပေရးသားခဲ့သည္။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ေသခ်ာသိထားသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၎တို႔အက်ဳိးမရွိလွ်င္ မည္သည့္အခါမွ် လိုက္ ေလ်ာေစ့စပ္ေလ့ မရွိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ စစ္အစိုးရထိပ္သီး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဤမူကို အထူးကိုင္စြဲထားသည္ မဟုတ္ပါလား။
ေအာင္ေဇာ္ ေရးသားသည့္ Than Shwe’s Selective Diplomacy Demands Caution ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါသည္။
စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံဖို႔ ကရင္ခြဲထြက္ အဖြဲ႔ေပါင္းစုံ တြင္း ( ၁ ) ကို ကတိေပး
NEJ / မတ္လ(၃၀) ရက္၊ ၂၀၀၉
နအဖ ျပဳလုပ္မည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ကရင္ခြဲထြက္ အဖြဲ႕မ်ားက လက္ရိွ တပ္မေတာ္ အစုိးရကုိ အျပည့္အ၀ေထာက္ခံ အားေပး သြားမည္ဟု နအဖကုိ ကတိေပး လုိက္ေၾကာင္း တုိးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသား တပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ) အဖြဲ႔၏ အဆင့္ျမင့္ ေခါင္းေဆာင္ တဦးက ေျပာသည္။
နအဖအတြင္းေရးမႉး (၁) ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအာင္ျမင့္ဦးႏွင့္အဖြဲ႕ ယခုလ (၂၁) ရက္ေန႔၌ ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႔မ်ားျဖစ္သည့္ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔၊ ပဒုိေအာင္ဆန္းအဖြဲ႔၊ ေစာေဌးေမာင္အဖြဲ႔တုိ႔၏ အေျခခ်ရာ ေနရာမ်ားသုိ႔ လာေရာက္စဥ္ အဆုိပါအဖြဲ႔မ်ားက ကတိက၀တ္ျပဳ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႔တခုျဖစ္သည့္ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႕မွ အရာရိွတဦးက “ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႔ေတြအေနနဲ႔ ေကအန္ယူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ ျဖစ္ႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရိွေတာ့ဘူး။ ေခတ္ကာလ အေျခအေနက ေျပာင္းသြားၿပီ။ ေကအန္ယူဘက္က လာတာပဲ ရိွရင္ ရွိမယ္၊ ဒီဘက္ကေတာ့ ဟုိဘက္ကုိ သြားစရာ မရိွေတာ့ဘူး၊ လက္ရိွဘ၀ကေန လက္မ့ဲဘ၀ကုိ ဘယ္သူမွ စြန္႔မွာမဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
နအဖအတြင္းေရးမႉး (၁) ၏ ခရီးစဥ္သည္ ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႕မ်ား၏ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ေရရွည္ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရး၊ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးမ်ားအတြက္ လာေရာက္ ေတြ႔ဆုံအားေပးသည့္ ခရီးစဥ္ဟုဆုိေသာ္လည္း အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ တဖက္လွည့္ျဖင့္ ခ်ည္ၿပီးတုပ္ၿပီးျဖစ္ေအာင္ လာေရာက္သည့္ ခရီးစဥ္သာျဖစ္သည္ဟု ကရင္ခြဲထြက္အဖြဲ႔၀င္အခ်ိဳ႕က ေျပာဆုိ သုံးသပ္ၾကသည္။
နအဖအတြင္းေရးမႉး (၁) ႏွင့္အဖြဲ႔သည္ ေထာ့ကုိကုိးရြာတြင္ ေကအန္ယူ/ေကအန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ အဖြဲ႔တာ၀န္ရိွသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရာတြင္ ယခင္လက ေကအန္ယူမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႔သုိ႔ ကူးေျပာင္းသြား သည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမ၏ သားငယ္ ေစာေနစုိးျမကုိလည္း ၿငိ္မ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႕၏ အဖြဲ႔၀င္တဦးအေနျဖင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့သည့္သတင္းကုိ ယခုလ (၂၄) ရက္ေန႔ညက ျမန္မာ႐ုပ္ျမင္သံၾကားလိုင္းမ်ားတြင္ ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့သည္။
ကရင္ခြဲထြက္ အဖြဲ႔တခုမွ ယာဥ္ေမာင္းတဦးက “အေျခအေနမွန္ကုိ အားလုံးသိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လြန္သြားၿပီ။ ကုိယ္လုိခ်င္တာကုိ ဥပေဒေဘာင္ထဲက ေတာင္းမယ္ဆုိၿပီး ဆင္ဖမ္းမယ္၊ က်ားဖမ္းမယ္ ဆုိတဲ့လူေတြ သူတုိ႔ဆီက ဘာမွ ဖမ္းလုိ႔မရဘူး။ ကုိယ့္ကုိ ျပန္မဖမ္းႏုိင္ေအာင္ကုိဘဲ မီးစင္ၾကည့္ၿပီး လႈပ္ရွားေနရတယ္။ က်ေနာ္ဆုိရင္ မာနယ္ပေလာ ဌာနခ်ဳပ္မွာေနတုန္းက အေကာင္၊ အခုေတာ့ အဖြဲ႔က ေထာင္ထားတဲ့ ခရီးသည္တင္ကားေမာင္းတဲ့ ဒ႐ုိင္ဘာလုိလုိ ကုန္သည္ပြဲစားလုိလုိျဖစ္သြားၿပီး ကုိ္ယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ကတမ်ိဳး၊ ျဖစ္လာတာကတမ်ိဳး ကုိယ္ေရြးတဲ့ လမ္းဆုိေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအန္ယူ) မွ ခြဲထြက္သြားသည့္ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႕၊ ပဒုိေအာင္ဆန္း ဘုရားကုန္းအဖြဲ႕၊ ေစာေဌးေမာင္ ဦးေဆာင္သည့္ ေကအန္ယူ/ေကအန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႕မ်ား သည္ နအဖ ျပဳလုပ္မည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲကုိ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံၾကေသာ္လည္း ေကအန္ယူ အဖြဲ႕ကမူ လူထုဆႏၵႏွင့္အညီမဟုတ္ဘဲ က်င္းပျပဳလုပ္မည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ လုံး၀ လက္ခံမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း အဖြဲ႔၏ ဒု-ဥကၠ႒ ပဒုိ ေဒးဗစ္သကေဘာက ယခုရက္ပုိင္းအတြင္း ေခတ္ၿပိဳင္သုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ပဒုိေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕သည္ ဘားအံၿမိဳ႕နယ္ ဘုရားကုန္းရြာတြင္ အေျခခ်ၿပီး ဦးသာထူးေက်ာ္ ေခါင္း ေဆာင္သည့္ ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔သည္ လႈိင္းဘဲြ႕ၿမိဳ႕နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူရြာတြင္ ဌာနခ်ဳပ္ အေျခစုိက္ကာ ေစာေဌးေမာင္ဦးေဆာင္သည့္ ေကအန္ယူ/ ေကအန္အယ္လ္ေအ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီအဖြဲ႕သည္ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ ေထာ့ကုိကုိး ေက်းရြာတြင္ အေျခစုိက္သည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းမ်ား Mar,30th,2009
( 35 )Karen Christians Face Joint Army and Buddhist Onslaught
( 34 )သံလက္သီးေၾကာင့္ မ်က္လုံးကြယ္သည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားကို ေထာင္ေျပာင္း
( 33 )Myanmar to host ASEAN energy meeting in second largest city
( 32 )ျမန္မာေက်ာင္းတခု ထုိင္းရဲတုိ႔ဝင္ဖ်က္
( 31 )Bangladesh seeks official communication from Myanmar on its planned border fencing
( 30 )ျမန္ႏႈန္းေႏွးသျဖင့္ ရန္ကုန္ အင္တာနက္ဆုိင္အခ်ဳိ႕ ပိတ္ထား
( 29 )Myanmar reassures Bangladesh over border row
( 28 )မႏၲေလး နန္းတြင္းမီးေလာင္
( 27 )Six houses gutted in Hakha City
( 26 )ျပည္သူ႔ ရင္ျပင္ႏွင့္ ျပည္သူ႔ ဥယ်ာဥ္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ပုဂၢလိကသို႔ ေျပာင္း
( 25 )Skeptics Question Burma’s Internet Slowdown
( 24 )ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား ေလ်ာ္ေၾကးရရန္ ထုိင္းအဖြဲ႔ႏွစ္ဖဲြ႔ ေျပာဆို
( 23 )General’s Promotion Signals Power Struggles at the Top
( 22 )ဘန္ေကာက္ Iron Cross ပဲြသြား ျမန္မာမ်ား ရာႏွင့္ခ်ီ အဖမ္းခံရ
( 21 )Burma political prisoners jailed for wearing white
( 20 )ထိုင္းႏုိင္ငံ IC ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပဲြ အဖမ္းအဆီးမ်ား ရွိခဲ့
( 19 )Rights group demands migrant compensation
( 18 )Burma again chastised for lack of religious freedom
( 17 )ျမ၀တီ ေလာင္းကစား သမားတဦး ဒီေကဘီေအ ပစ္သတ္လုိ႔ေသ
( 16 )ျမန္မာႏုိင္ငံ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ ကင္းမဲ့ဟု ေဝဖန္ခံရျပန္
( 15 )Popular Burmese Snack Tainted with Chemical Dye
( 14 )Tata Motors setting up heavy trucks unit in Myanmar
( 13 )Pro-League (၈) သင္းမွ အားကစားသမားအခ်ဳိ႕ စာခ်ဳပ္ပါ အားကစားေၾကး အေလွ်ာ့ခံေနရ
( 12 )Authority Issues Orders on Police Deserters
( 11 )ကာလကတၱား ေထာင္ေရာက္ ရခိုင္-ကရင္ ၃၄ ဦး အမူ ရံုးခ်ိန္း ထပ္ေရႊ႕
( 10 )Burmese Alcohol Seized in Bangladesh
( 9 )ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ကို တာ၀န္ ဆက္ေပး
( 8 )Bangladesh expresses concern over Myanmar fence
( 7 )မတရားသင္း ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္ ေရွ႕ေနေကာင္စီ ေတာင္းဆို
( 6 )Myanmar gives FM radio concessions in provinces prior to polls
( 5 )ဆိုးေဆးပါသည့္ လက္ဖက္ ၅၇မ်ိဳးစာရင္း က်န္းမာေရးဌာန ထုတ္ျပန္ သတိေပး
( 4 )20 Myanmar teas recalled
( 3 )အာဏာပိုင္မ်ား ေႏွာင့္ယွက္၍ သံဃာေတာ္မ်ား လက္မွတ္ေရးထိုး အေရးဆိုျပီ
( 2 )ရခိုုင္အမ်ိဳသမီး အမတ္ ေဒၚေအးသိန္း က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆို
( 1 )ကေလးမ်ား ေပ်ာက္ဆုံးျပီး အရြယ္မတိုင္မီ စစ္တပ္ထဲ အသြင္းခံရမႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနဆဲ
( 34 )သံလက္သီးေၾကာင့္ မ်က္လုံးကြယ္သည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားကို ေထာင္ေျပာင္း
( 33 )Myanmar to host ASEAN energy meeting in second largest city
( 32 )ျမန္မာေက်ာင္းတခု ထုိင္းရဲတုိ႔ဝင္ဖ်က္
( 31 )Bangladesh seeks official communication from Myanmar on its planned border fencing
( 30 )ျမန္ႏႈန္းေႏွးသျဖင့္ ရန္ကုန္ အင္တာနက္ဆုိင္အခ်ဳိ႕ ပိတ္ထား
( 29 )Myanmar reassures Bangladesh over border row
( 28 )မႏၲေလး နန္းတြင္းမီးေလာင္
( 27 )Six houses gutted in Hakha City
( 26 )ျပည္သူ႔ ရင္ျပင္ႏွင့္ ျပည္သူ႔ ဥယ်ာဥ္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ပုဂၢလိကသို႔ ေျပာင္း
( 25 )Skeptics Question Burma’s Internet Slowdown
( 24 )ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား ေလ်ာ္ေၾကးရရန္ ထုိင္းအဖြဲ႔ႏွစ္ဖဲြ႔ ေျပာဆို
( 23 )General’s Promotion Signals Power Struggles at the Top
( 22 )ဘန္ေကာက္ Iron Cross ပဲြသြား ျမန္မာမ်ား ရာႏွင့္ခ်ီ အဖမ္းခံရ
( 21 )Burma political prisoners jailed for wearing white
( 20 )ထိုင္းႏုိင္ငံ IC ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပဲြ အဖမ္းအဆီးမ်ား ရွိခဲ့
( 19 )Rights group demands migrant compensation
( 18 )Burma again chastised for lack of religious freedom
( 17 )ျမ၀တီ ေလာင္းကစား သမားတဦး ဒီေကဘီေအ ပစ္သတ္လုိ႔ေသ
( 16 )ျမန္မာႏုိင္ငံ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ ကင္းမဲ့ဟု ေဝဖန္ခံရျပန္
( 15 )Popular Burmese Snack Tainted with Chemical Dye
( 14 )Tata Motors setting up heavy trucks unit in Myanmar
( 13 )Pro-League (၈) သင္းမွ အားကစားသမားအခ်ဳိ႕ စာခ်ဳပ္ပါ အားကစားေၾကး အေလွ်ာ့ခံေနရ
( 12 )Authority Issues Orders on Police Deserters
( 11 )ကာလကတၱား ေထာင္ေရာက္ ရခိုင္-ကရင္ ၃၄ ဦး အမူ ရံုးခ်ိန္း ထပ္ေရႊ႕
( 10 )Burmese Alcohol Seized in Bangladesh
( 9 )ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ကို တာ၀န္ ဆက္ေပး
( 8 )Bangladesh expresses concern over Myanmar fence
( 7 )မတရားသင္း ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းရန္ ေရွ႕ေနေကာင္စီ ေတာင္းဆို
( 6 )Myanmar gives FM radio concessions in provinces prior to polls
( 5 )ဆိုးေဆးပါသည့္ လက္ဖက္ ၅၇မ်ိဳးစာရင္း က်န္းမာေရးဌာန ထုတ္ျပန္ သတိေပး
( 4 )20 Myanmar teas recalled
( 3 )အာဏာပိုင္မ်ား ေႏွာင့္ယွက္၍ သံဃာေတာ္မ်ား လက္မွတ္ေရးထိုး အေရးဆိုျပီ
( 2 )ရခိုုင္အမ်ိဳသမီး အမတ္ ေဒၚေအးသိန္း က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆို
( 1 )ကေလးမ်ား ေပ်ာက္ဆုံးျပီး အရြယ္မတိုင္မီ စစ္တပ္ထဲ အသြင္းခံရမႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနဆဲ
Sunday, March 29, 2009
people without a country
Rebecca Hosking
visited the Long Neck Karen hill tribe near Mae Hong Son in Thailand. I must admit I felt like I was strolling onto a page of a National Geographic magazine. I was there in 1997 a very long time ago! When in the presence of the people they spoke of longing to go back to their homeland and here they are twelve years later still without citizenship or a place to call their own.
In this tribe the women wore a long piece of brass coiled around their necks, legs and arms. There are numerous stories explaining why the coils exist. Some say for protection against tiger attacks. I have also read they would do this to make their appearance unsightly to avoid slave trade. When I asked them why this was done most of them responded with the answer, “Tradition!” Although their necks look elongated the brass rings in fact push their shoulder and collar bones down. Their necks are no different from yours or mine even though it appears to be longer. These coils are put on their necks at a very young age if removed their neck muscles are so weak they are unable to lift their own heads. This may seem like cruel and unusual punishment to me, but who am I to judge a people for their cultural beliefs because I do not understand it?
The controversy:
The tribes are refugees from Burma (Myanmar) fleeing from genocide of their ethnic race. There is much talk about the Thai people exploiting them for money and using them as a tourist trap. They are forced to continue this tradition that their culture created in order to live in servitude under tourists gazing eyes. When I learned of the human rights violations done towards these people on Burmese soil I thought thank goodness they had a place to flee. I’m sure there is some exploitation taking place. I can not speak for them but it seems they choose to stay in these camps rather than go back to Burma and be slaughtered. The Thai government is not very open to letting Burmese refugees into their borders. The Long Neck Tribes are welcomed because of their distinctive appearance. So their options are to live in the camps or go back and risk death. The government in fact had created laws that benefit and helped the refugees. Unfortunately the people who own the camps prevent the refugees from utilizing these rights for fear of losing their profits as a result.
My emotions are mixed because no one should be displayed as an exhibit. They are fascinating people, friendly and always smiling. They deserve respect and are definitely worth learning more about. In a perfect world these people would be able to go back to their homes and live as they see fit, making their own choices and living under their own accord. Since we do not live in a perfect world I am comforted in a small way knowing they are safe and able to live with their families. So many times all over the world refugees face so many hardships of separation, mistreatment and abuse.
My experience:
I did not take a tour out there I had rented a motorbike and made the journey on my own. So in my defense I did not fund a tourist agency in order to go see these people. There is a gate at the entrance that you have to pay an entry fee in order to enter into the camp. Inside the camp the people have shops and sell different items like soap, crafts and postcards etc. not very different from a local pharmacy. To be honest I do not know if over the years the tourists’ numbers have grown but when I was there, there were no other tourists except myself and the person that was with me. Music seemed to be a big part of their culture and the ladies would bust out in song plucking on their hand made guitars without solicitation. Being a musician myself I thought I stumbled upon a creative Mecca. The children were as curious of me as I was of them, touching my clothes and giggling and hiding their smiles behind their tiny fingers. They lived in extreme humble means mostly wooden huts with grass rooftops. Looking back now I do not know if the smiles were faux but I do know it was the highlight of my Thailand experience. Those people touched my heart and I genuinely want nothing more for them than happiness.
Your choice:
Sometimes in the world we live right and wrong are as clear as a looking glass. Other times there are fine lines and the looking glass becomes a little cloudy. If I had my choice no one would suffer. That however is not a realistic point of view. I wish I could say with certainty visiting them does help and they do not mind. I can not say with certainty that staying away is beneficial either. They are there and have been for quite some time. My conscience tells me to keep them in my thoughts and prayers hoping one day they will find the answer and will live in peace in a country that loves and respects them. No matter how we try certain issues are what they are be it good or bad, using your own conscience you decide whether a visit is right for you.
Source
visited the Long Neck Karen hill tribe near Mae Hong Son in Thailand. I must admit I felt like I was strolling onto a page of a National Geographic magazine. I was there in 1997 a very long time ago! When in the presence of the people they spoke of longing to go back to their homeland and here they are twelve years later still without citizenship or a place to call their own.
In this tribe the women wore a long piece of brass coiled around their necks, legs and arms. There are numerous stories explaining why the coils exist. Some say for protection against tiger attacks. I have also read they would do this to make their appearance unsightly to avoid slave trade. When I asked them why this was done most of them responded with the answer, “Tradition!” Although their necks look elongated the brass rings in fact push their shoulder and collar bones down. Their necks are no different from yours or mine even though it appears to be longer. These coils are put on their necks at a very young age if removed their neck muscles are so weak they are unable to lift their own heads. This may seem like cruel and unusual punishment to me, but who am I to judge a people for their cultural beliefs because I do not understand it?
The controversy:
The tribes are refugees from Burma (Myanmar) fleeing from genocide of their ethnic race. There is much talk about the Thai people exploiting them for money and using them as a tourist trap. They are forced to continue this tradition that their culture created in order to live in servitude under tourists gazing eyes. When I learned of the human rights violations done towards these people on Burmese soil I thought thank goodness they had a place to flee. I’m sure there is some exploitation taking place. I can not speak for them but it seems they choose to stay in these camps rather than go back to Burma and be slaughtered. The Thai government is not very open to letting Burmese refugees into their borders. The Long Neck Tribes are welcomed because of their distinctive appearance. So their options are to live in the camps or go back and risk death. The government in fact had created laws that benefit and helped the refugees. Unfortunately the people who own the camps prevent the refugees from utilizing these rights for fear of losing their profits as a result.
My emotions are mixed because no one should be displayed as an exhibit. They are fascinating people, friendly and always smiling. They deserve respect and are definitely worth learning more about. In a perfect world these people would be able to go back to their homes and live as they see fit, making their own choices and living under their own accord. Since we do not live in a perfect world I am comforted in a small way knowing they are safe and able to live with their families. So many times all over the world refugees face so many hardships of separation, mistreatment and abuse.
My experience:
I did not take a tour out there I had rented a motorbike and made the journey on my own. So in my defense I did not fund a tourist agency in order to go see these people. There is a gate at the entrance that you have to pay an entry fee in order to enter into the camp. Inside the camp the people have shops and sell different items like soap, crafts and postcards etc. not very different from a local pharmacy. To be honest I do not know if over the years the tourists’ numbers have grown but when I was there, there were no other tourists except myself and the person that was with me. Music seemed to be a big part of their culture and the ladies would bust out in song plucking on their hand made guitars without solicitation. Being a musician myself I thought I stumbled upon a creative Mecca. The children were as curious of me as I was of them, touching my clothes and giggling and hiding their smiles behind their tiny fingers. They lived in extreme humble means mostly wooden huts with grass rooftops. Looking back now I do not know if the smiles were faux but I do know it was the highlight of my Thailand experience. Those people touched my heart and I genuinely want nothing more for them than happiness.
Your choice:
Sometimes in the world we live right and wrong are as clear as a looking glass. Other times there are fine lines and the looking glass becomes a little cloudy. If I had my choice no one would suffer. That however is not a realistic point of view. I wish I could say with certainty visiting them does help and they do not mind. I can not say with certainty that staying away is beneficial either. They are there and have been for quite some time. My conscience tells me to keep them in my thoughts and prayers hoping one day they will find the answer and will live in peace in a country that loves and respects them. No matter how we try certain issues are what they are be it good or bad, using your own conscience you decide whether a visit is right for you.
Source
နယ္စပ္ အေၾကာင္း စံုစမ္းရန္ ျမန္မာ သံအမတ္အား ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ဆင့္ေခၚ
Narinjara News 3/29/2009
ေမာင္သန္းစိန္ (နိရဥၥရာ) ဘဂၤလာေဒ့ရွ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ တေလွ်ာက္တြင္ျမန္မာ ဘက္မွ ၿခံစည္းရိုး ကာရံ မည့္အစီ အစဥ္ႏွင့္ နယ္စပ္ေဒ သအတြင္း လံုၿခံဳေရး တိုးျမွင့္ ခ်ထားမႈ မ်ားအေပၚ စံုစမ္း ေမးျမန္းရန္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ျမန္မာ သံအမတ္အား လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္ေန႕က ဆင့္ေခၚေတြ႕ဆံုခဲ့ေၾကာင္း Jai Jai Din ဘဂၤလီ သတင္းစာက ေဖၚျပသည္။
ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အတြင္း၀န္ တိုဟိဒ္ဟူဆိန္းက လက္ရွိ ျမန္မာဘက္မွ ေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိႏိုင္ရန္ ျမန္မာ သံအမတ္ ဦးေဖသန္းဦးကို ၄င္း၏ရံုး၌ ေခၚယူ ေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုလ အေစာပိုင္းတြင္ အိႏၵိယႏွင့္ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ နယ္စပ္ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ျမန္မာဘက္မွ တပ္အင္အားမ်ား တိုးခ်ဲ႕ ခ်ထားၿပီး၊ ၿခံစည္းရိုး ကာရံရန္ ျပင္ဆင္ေနသည့္ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ယခုကဲ့သို႕ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႕ေသာ္လည္း ျမန္မာ သံအမတ္မွ မည္သို႕ မည္ပံု ရွင္းလင္းခဲ့သည္ကို တစ္စံုတစ္ရာ ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
ျမန္မာ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ၄င္း၏ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ ဘီဒီအာရ္ေခၚ ဘဂၤလာရိုင္ဖယ္အား ညႊန္ၾကား ထားၿပီ ျဖစ္သည္ဟု ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ေျပာၾကားသည္။
ဘီဒီအာရ္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ မိြဳင္ႏူဟူဆိန္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ “ နယ္စပ္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္မ်ားတြင္ နယ္စပ္(၅) ကီလိုမီတာ အတြင္း လက္နက္ႀကီးမ်ား တပ္ဆင္ခြင့္ မရွိေၾကာင္းႏွင့္ ကိုက္(၃၀၀) အတြင္း ၿခံစည္းရိုး ကာရံခြင့္ မရွိေၾကာင္း” သိိရသည္။
ဘဂၤလာေဒ့ရွ္မွ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ ဘီဒီအာရ္အေနျဖင့္ ျမန္မာဘက္မွ စည္းကမ္းခ်ဳိးေဖာက္မႈ ရွိမရွိကို မ်က္ေျခ မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ ရွိေၾကာင္းလည္း သူက ထပ္မံ ေျပာၾကား ခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၈-ခု ႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းက ျမန္မာဘက္မွ ဘဂၤလာ ေရပိုင္နက္အတြင္း ေရနံႏွင့္သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ စမ္းသပ္ ရွာေဖြခဲ့သျဖင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။
ေမာင္သန္းစိန္ (နိရဥၥရာ) ဘဂၤလာေဒ့ရွ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ တေလွ်ာက္တြင္ျမန္မာ ဘက္မွ ၿခံစည္းရိုး ကာရံ မည့္အစီ အစဥ္ႏွင့္ နယ္စပ္ေဒ သအတြင္း လံုၿခံဳေရး တိုးျမွင့္ ခ်ထားမႈ မ်ားအေပၚ စံုစမ္း ေမးျမန္းရန္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ျမန္မာ သံအမတ္အား လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္ေန႕က ဆင့္ေခၚေတြ႕ဆံုခဲ့ေၾကာင္း Jai Jai Din ဘဂၤလီ သတင္းစာက ေဖၚျပသည္။
ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အတြင္း၀န္ တိုဟိဒ္ဟူဆိန္းက လက္ရွိ ျမန္မာဘက္မွ ေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိႏိုင္ရန္ ျမန္မာ သံအမတ္ ဦးေဖသန္းဦးကို ၄င္း၏ရံုး၌ ေခၚယူ ေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုလ အေစာပိုင္းတြင္ အိႏၵိယႏွင့္ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ နယ္စပ္ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ျမန္မာဘက္မွ တပ္အင္အားမ်ား တိုးခ်ဲ႕ ခ်ထားၿပီး၊ ၿခံစည္းရိုး ကာရံရန္ ျပင္ဆင္ေနသည့္ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ယခုကဲ့သို႕ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႕ေသာ္လည္း ျမန္မာ သံအမတ္မွ မည္သို႕ မည္ပံု ရွင္းလင္းခဲ့သည္ကို တစ္စံုတစ္ရာ ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
ျမန္မာ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ၄င္း၏ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ ဘီဒီအာရ္ေခၚ ဘဂၤလာရိုင္ဖယ္အား ညႊန္ၾကား ထားၿပီ ျဖစ္သည္ဟု ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ေျပာၾကားသည္။
ဘီဒီအာရ္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ မိြဳင္ႏူဟူဆိန္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ “ နယ္စပ္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္မ်ားတြင္ နယ္စပ္(၅) ကီလိုမီတာ အတြင္း လက္နက္ႀကီးမ်ား တပ္ဆင္ခြင့္ မရွိေၾကာင္းႏွင့္ ကိုက္(၃၀၀) အတြင္း ၿခံစည္းရိုး ကာရံခြင့္ မရွိေၾကာင္း” သိိရသည္။
ဘဂၤလာေဒ့ရွ္မွ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ ဘီဒီအာရ္အေနျဖင့္ ျမန္မာဘက္မွ စည္းကမ္းခ်ဳိးေဖာက္မႈ ရွိမရွိကို မ်က္ေျခ မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ ရွိေၾကာင္းလည္း သူက ထပ္မံ ေျပာၾကား ခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၈-ခု ႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းက ျမန္မာဘက္မွ ဘဂၤလာ ေရပိုင္နက္အတြင္း ေရနံႏွင့္သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ စမ္းသပ္ ရွာေဖြခဲ့သျဖင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။
ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း
ဤေခါင္းစဥ္ကား ယခု ထြက္ခြာမည့္ သေဘၤာၾကီး ၏ ခရီးစဥ္ျဖစ္သည္။ သေဘာၤၾကီးကား ငါ့ျမင္းငါစိုင္း ဟု အမည္တြင္၏။ မာလိန္မႉးကား သေဘၤာ ဆိပ္ကမ္းက မခြာမီ ယူနီေဖာင္း အျပည့္အစံု ၀တ္ဆင္လ်က္ သေဘၤာဦးရွိ ကုလားထိုင္ ေပၚတြင္ ဇိမ္က်က်၊ စတိုင္က်က် ထိုင္ လ်က္ ၀ီစကီကို က်ဳိက္၊ စီးကရက္ကို ဖြာရႈိက္လ်က္ရွိသည္။
ကမ္းေပၚတြင္မူ ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ား သူ႔အုပ္စုႏွင့္သူ ရွိေနၾကသည္။ သေဘၤာထြက္ခြာမည့္ ခရီးစဥ္ကို မၾကိဳက္ႏွစ္သက္သလို ၾကိဳဆိုဧည့္ခံ ေနရာခ်ထားေရးမွာလည္း ည့ံဖ်င္းလွသျဖင့္ လိုက္ရေကာင္းႏိုး၊ ေနာက္တစီးကို ေစာင့္ရေကာင္းႏို္း ျဖစ္ေနေလ၏။ ဤေနရာတြင္မူ သေဘာၤတစီးႏွင့္တစီး အခ်ိန္ကြာျခားခ်က္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ ၾကာေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင့္ရဖို႔မွာလည္း စိတ္ေမာစရာေကာင္းသလို လိုက္ရဖို႔မွာလည္း စိတ္တိုင္းက်စရာ မရွိသည့္ ခရီးစဥ္ ျဖစ္ေနသည္။
ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ တခ်ဳိ႕က သေဘၤာေပၚတက္ဖို႔အေရး လူၾကီးလူေကာင္း ဂုဏ္အဂၤါႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ဧည့္ခံခင္းက်င္းေစလိုသည္။ ေရႊထီး၊ ေရႊဖိနပ္၊ ေရႊေ၀ါ၊ ေရႊကုလားထိုင္တို႔ျဖင့္ သိုက္ၿမိဳက္စြာ တက္လိုသည္။ ျဖစ္ႏို္င္လွ်င္ ေရႊကုန္းေဘာင္ပါ ထိုးေပးေစလိုသည္။ မာလိန္မႉးမွာမူ ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာ မရွိေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မွန္သမွ်ကို တြင္တြင္ၾကီး ပယ္ခ်လ်က္ ၀ီစကီက်ိဳက္မပ်က္၊ စီးကရက္ ရိႈက္မပ်က္ ရွိေလသည္။
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သေဘၤာထြက္ခြာရန္ ေရတက္ခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီး သတ္မွတ္ခ်ိန္ ၂၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္တြင္ ထြက္ခြာမည့္အေၾကာင္း စပီကာႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ေလသည္။ သူတစု၊ ကိုယ္တစု ေတာင္ရွည္ပုဆိုးၾကီးမ်ားႏွင့္ ေခါင္းေပါင္းစ တေထာင္ေထာင္ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ားမွာ တခ်ဳိ႕က ခပ္တင္းတင္းပင္ ေတာင္းဆိုတာမရလွ်င္ ေနခဲ့ၾကမည္ဆို၏။ တခ်ဳိ႕က ခရီးစဥ္ကို မၾကိဳက္ေသာ္လည္း မာလိန္မႉး၏ ငါ့ျမင္းငါစိုင္း သေဘာၤၾကီးကို မႏွစ္သက္ေသာ္လည္း ေနာက္တၾကိမ္ သေဘၤာဆိုက္ဖုိ႔ ႏွစ္ ၂၀ မက ၾကာေကာင္းၾကာမည္ျဖစ္ရာ ယခုလက္ရွိ သေဘာၤႏွင့္ ေရာက္သေလာက္ လုိက္သြားၿပီးမွ ကိုယ့္ခရီးကိုယ္ဆက္ဖို႔ စီစဥ္ၾကေလ၏။
သေဘၤာၾကီးကား ထြက္ခြာကာနီးၿပီျဖစ္၍ အခ်က္ေပးဥဩ ဆြဲေလသည္။ တခ်ဳိ႕လည္း ေတာင္ရွည္ပုဆိုးမ၍ ကသုတ္ကရက္ ေျပးတက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾက၏။ တခ်ဳိ႕လည္း လိုက္ရမည္လို၊ ေနရစ္ရမည္လို ေ၀ခြဲမရ။ ေနာက္လာမည့္ သေဘၤာကို လွမ္းေမွ်ာ္ကာၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်ၾက၏။ သေဘၤာကပၺတိန္ မာလိန္မႉးၾကီးကား စုတ္ပဲ့စြာ ၿပံဳးရင္း သူ႔စိတ္ၾကိဳက္ ခရီးစဥ္ကို စဥ္းစားၾကည္ႏူးေနေလ၏။
တစုေသာ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ တဖြဲ႔ကား သားကတဖက္၊ သမီးကတဖက္၊ ေယာကၡမက တဖက္ႏွင့္ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္လ်က္ တြန္းတြန္းထိုးထိုး ရွိၾကေလ၏။ ေယာကၡမၾကီးတုိ႔ကား လူၾကီးပီပီ ရသမွ်ႏွင့္ တင္းတိမ္ဖို႔၊ လူငယ္တုိ႔ကား အျပည့္မွ မရလွ်င္ တ၀က္ႏွင့္ မေက်နပ္ႏို္င္ ဆို၏။ တခ်ဳိ႕ကား ကိုယ့္လူကိုယ့္ဘက္သား၏ အရိပ္အကဲကို အကဲခတ္လ်က္ရွိ၏။
ေရႊထီး၊ ေရႊက်ဳိင္း၊ ေရႊသိုင္း၊ ေရႊေ၀ါ၊ ေရႊထိုင္ခံု ပါမွ အခမ္းအနားပါမွဟု တင္းခံရစ္သူတို႔က မရမေန ဇြဲၾကီးေနေလ၏။ မာလိန္မႉးကား လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ရွိေသာ ကုန္းေဘာင္ကို ထိုးေပး၏။ ညစ္ပတ္ေပေရေနေသာ ေနရာထိုင္ခင္းတု႔ိျဖင့္ ဧည့္ခံ၏။ ထိုင္ခ်င္ထိုင္ မထိုင္ခ်င္ေန၊ လုိက္ခ်င္လိုက္ မလိုက္ခ်င္ေန သေဘၤာကား သတ္မွတ္ခ်ိန္အတိုင္း အတိအက် ထြက္ခြာမည္ဟု သေဘာရေန၏။
ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖတို႔ေနာက္မွ အကဲခတ္ေနၾကေသာ ၿမိဳ႕ခံလူအုပ္ၾကီးကား ကိုယ့္လူၾကီးမ်ား ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု လွမ္းၾကမည္ကို စိတ္ေစာေန၏။ ဟန္မွဟန္ပါ့မလား ေတြးၾက၏။ ကိုယ့္လူၾကီးမ်ား ေတာင္းဆိုေနၾကေသာ ေရႊထီး၊ ေရႊခမ္းေရႊလမ္းတို႔ကား ေပၚလာမည္မထင္။ သေဘၤာေပၚတြင္လည္း ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူး။ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖတို႔ကား ေတြေ၀ေန၏။ ၿမိဳ႕ခံလူအုပ္ၾကီးကား ျပဴးေၾကာင္ၾကည့္ေန၏။ ငါးမရလည္း ေရခ်ဳိးျပန္မည့္သူမ်ားကား သေဘၤာေပၚ အလုအယက္ တက္ၾက၏။ သေဘၤာဦးမွ မာလိန္မႉးၾကီးကား မည္သူ႔ကိုမွ် အေရးစိုက္ဟန္ မရွိေသာ္လည္း ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနပံု ရေလ၏။ ငါ့ျမင္းငါစိုင္း သေဘၤာၾကီးကား ေရွ႕တြင္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ လိႈင္းၾကားေလၾကား၊ မုန္တိုင္းၾကား ဇြတ္တုိးသြားမည္ ျပင္ေန၏။ ေရွ႕တြင္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တန္းတို႔ကို ေခါင္းခံၿပီး တိုက္မည့္ ပဲ့ကိုင္ႏွင့္ ေရေၾကာေလေၾကာ နားမလည္ေသာ ခရီးသြားတုိ႔ကား အေၾကာင့္အၾက ကင္းေနသည္ေလာ။ စိတ္ေဖာက္ေနသည္ေလာ အမွန္ေျပာဆိုရန္ ခက္ေပလိမ့္မည္။
လူတခ်ဳိ႕ကား သေဘၤာခရီးစဥ္ မွားေနၿပီဟု ေျပာဆိုေနၾက၏။ သည္ခရီးသည္ မိမိတို႔လိုရာသို႔ မေရာက္ႏိုင္ဟု ၾကီးမားလွေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သံုးသပ္ၾကေလသည္။ တခ်ဳိ႕ကား ေနာက္သေဘၤာေစာင့္ရင္း အလုပ္မပ်က္ လုပ္ကိုင္ရင္း ကြ်ဲကူးေရပါ စခန္းသြားလိုၾက၏။ ၿမိဳ႕ခံလူထုၾကီးကား ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ားကို မွာစရာရွိသည္မ်ား မွာၾကားထားၿပီျဖစ္၍ ခရီးဘယ္လိုဆက္မည္ ဆိုသည္ကို သိလိုၾက၏။ သည္လမ္း၊ သည္စခန္းတြင္ ကို္ယ္ပိုင္သေဘၤာလည္း မေဆာက္ႏိုင္၊ မ၀ယ္ႏိုင္၊ ခရီးၾကံဳသေဘာၤကိုလည္း စိတ္တိုင္းမက် ေစာင့္ရမည္ကိုလည္း မႏွစ္သက္၊ မေထြးႏိုင္ မမ်ဳိႏို္င္ ျဖစ္ေနေလသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ ၂၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္အတြင္း ထြက္ခြာမည့္ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း သေဘာၤခရီးစဥ္ၾကီးကို ေမာင္းႏွင္ေတာ့မည့္ ငါ့ျမင္းငါစိုင္း သေဘာၤၾကီးကား ဘယ္လူးညာလူးရင္း လိႈင္းအထပ္ထပ္ထဲ တိုး၀င္သြားေပေတာ့မည္။