၎ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ လူဦးေရ ၇၀၀ ေက်ာ္ရွိျပီး ၎တို႔သည္ ေရဘံုဘိုင္ ၃ ခုျဖင့္သာ သံုးစြဲေနရေသာေၾကာင့္ ယခု ဧျပီလမွ စကာ ေရ အခက္ခဲၾကံဳေနရသည္ဟု ၎ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ကူညီၾကည့္ရႈေပးေနေသာ ဆရာ လဘန္ေအာင္ (Sara Labang Awng) က ေျပာသည္။
“ေရတြင္းမရွိေတာ့ ဘံုဘိုင္နဲ႔ပဲ သံုးေနရလို႔ လူကမ်ား ဘံုဘိုင္ကနည္း ခဏခဏလဲပ်က္တယ္။ အဲဒီထဲ အခုက ေရ ျပန္ခန္းလာလို႔ ပိုခက္သြားတာ။ ေရတြင္း တူးယူဖို႔ အလွဴေတာ့ရွာေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ မရေသးဘူး။”
၎မွ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ ေရအခက္အခဲေၾကာင့္ အ၀တ္ေလွ်ာ္၊ ေရခ်ိဳးရန္မွာ ဒုကၡသည္စခန္းမွ ၁ နာရီခန္႔ သြားရေသာ ဧရာ၀တီျမစ္သို႔ သြားေရာက္ ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔ျပင္ ၎ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ မီးအခက္အခဲ ျပႆနာလည္း ၾကံဳေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္း မီးစက္ျဖင့္ သံုးစြဲေနရေသာေၾကာင့္ ယခုခ်ိန္ မီးစက္ႏိုးရန္ ေငြေၾကး မတတ္ႏိုင္သျဖင့္ ည ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ခ်ိန္မွ လြဲ၍ အျခားအခ်ိန္မ်ားတြင္ မီးထြန္းႏိုင္ရန္ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ဆရာလဘန္ေအာင္ (Sara Labang Awng) က ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔စခန္းက ဘူးဂါး (Buga) မီးနဲ႔လည္း ေ၀းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မီးစက္ပဲ ႏိုးျပီး သံုးေနတာဟုတ္တယ္။ အဲဒါအခုေနာက္ပိုင္းက ဆီမတတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ည ၆ နာရီိခြဲကေန ၇ နာရီခြဲ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ႏိုးေတာ့တယ္။ ည မီးမထြန္းႏိုင္ဘူး။ ကေလးေတြစာက်က္ခ်င္ရင္လည္း မက်က္ရဘူး။ ဖေယာင္းတိုင္နဲ႔က အဆင္မေျပဘူး။ ၀ယ္လဲမ၀ယ္ႏိုင္ၾကဘူး။”
ယခုခ်ိန္ ေႏြရာသီ အပူဒဏ္ေၾကာင့္ ဒုကၡသည္မ်ားမွာလည္း ေသြးတိုးျခင္း၊ အဖ်ားတက္ျခင္း၊ ေခါင္းမူးျခင္း စသည့္ ေ၀ဒနာမ်ားလည္း ခံစားေနရေၾကာင္း သိရသည္။
အဆုိပါစခန္းအတြက္ ကုလသမဂၢ စားနပ္ရိကၡာအစီအစဥ္ World Food Program (WFP) မွ အဓိက ဆန္ႏွင့္အစားအေသာက္မ်ား ကူညီျပီး ကခ်င္ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (KBC) အသင္းေတာ္မ်ားမွ ဟင္းဖိုးအတြက္ ကူညီေပးေနေသာ္လည္း လုံေလာက္မႈမရွိ ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
၎ဒုကၡသည္စခန္းရွိ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ KIA တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားလာခ်ိန္မွ လိုင္ဇာ-ဗန္းေမာ္ (မန္ေမာ္) သြားလမ္းေပၚရွိ ေက်းရြာမ်ားမွ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ သာေလာၾကီး (Da Law) ဘက္မွ ထြက္ေျပး သိမ္းေရွာင္လာသူမ်ား ျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment