DKBA ၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးမွဳ ေနာက္ဆံုး အေျခအေန

ေနာ္ဆြိ

ဒီမိုကေရစီ အက်ဳိးျပဳ ကရင္ တပ္မေတာ္ (DKBA) သည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔တြင္ အစိုးရႏွင့္ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲခဲ့ ပါသည္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ သေဘာ တူညီခ်က္ (၆)ခ်က္ျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္ အစိုးရႏွင့္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆို ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သေဘာတူညီခ်က္မ်ားမွာ-

၁။၂၀၁၁ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ (၃) ရက္ေန႔တြင္ ကရင္ၿပည္နယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမႈ တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႔နွင့္ ကလိုထူးေဘာ တပ္ဖြဲ႔ (ယခင္ DKBA) မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႔တုိ႔ လက္မွတ္ ေရးထုိး ခဲ့ၾကေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ရန္ အတြက္ ပဏမ သေဘာ တူညီခ်က္ကို အတည္ၿပဳရန္ သေဘာ တူသည္။

၂။ ကရင္ ၿပည္နယ္သည္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ၿမန္မာနုိင္ငံေတာ္၏ အေရးပါေသာ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုၿဖစ္သည္။ က ရင္ၿပည္နယ္ကို ၿပည္ေထာင္စု အတြင္းမွာ မည္သည္႔ဟာမွ ခြဲမထြက္ရန္ သေဘာတူသည္။

၃။ ၿပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး တုိင္းရင္းသား ညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာ တည္တံ႔ခိုင္ၿမဲေရး တုိ႔ကို ထာဝစဥ္ ထိန္းသိမ္း ေရွာက္ေစာင့္သြားရန္ သေဘာတူသည္။

၄။ ဆုံဆည္းၿမိဳင္ ေဒသတြင္ ယာယီ အၿခၿပဳွ၍ စုကလိေဒသတြင္ နယ္ေၿမ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ကလို႔ထူးေဘာ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ မ်ားႏွင့္ မိသားစုမ်ား အေၿခတက် ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္နုိင္ေရး လူမႈဘဝ ၿမင့္တင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဥပေဒ ႏွင့္ အညီ အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူသည္။

၅။ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ စိတ္ကိုေၿပာင္းလဲေစတတ္ေသာ ေဆးဝါးမ်ား တုိက္ဖ်က္ေရးအား ၿပည္ေထာင္စု အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူသည္။

၆။ ဆက္လက္ၿပီး ထာဝရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္နုိင္ေရး အတြက္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ၿပဳလုပ္သြားရန္ သေဘာတူသည္။

ဤကဲ့သို႔ DKBA ႏွင့္ အစုိးရတို႔ သေဘာတူျပီး ေနာက္ပိုင္း ျပသနာေျဖရွင္းမွဳ ရွိသည္က လႊဲျပီး တၾကိမ္တခါမ်ွ ထပ္မံေဆြး ေႏြးျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း DKBA သည္ သေဘာ တူထားသည့္ အတိုင္း အစိုးရဖက္မွ အေကာင္အထည္ ေဖၚျခင္း မရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္နည္း ကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ အားနည္းေနေသာ ကရင္ေဒသ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးကို အစိတ္အပိုင္းအရ အေကာင္အထည္ ေဖၚေနခဲ့ပါသည္။

အစိုးရသည္ အပစ္ရပ္ေရး သေဘာတူခ်က္သာ ရယူလိုျခင္း ျဖစ္ျပီး ေဒသ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးသည္ အမ်ားၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာၾကားေန ျခင္းမ်ွသာ ျဖစ္သည္ဟု DKBA ဖက္က ရွဳျမင္ လာပါသည္။ အပစ္ရပ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ DKBA ႏွင့္ႏိုင္ငံ ေရးေဆြးေႏြးပြဲဟူ၍ မရွိေပ။ ဤသို႔ေၾကာင့္ ေဒသဖြ႔ံျဖိဳးေရး လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ ဆိုသည့္ အမွဳမွာလည္း အိပ္မက္မ်ွပင္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း ကရင္ေဒသ ဖြ႔ံျဖိဳးေရး အတြက္ တတ္အားသမ်ွ စြမ္းေဆာင္ေနေသာ DKBA ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို တင္ျပႏိုင္ရန္ အတြက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး တာ၀န္ခံ ဗိုလ္မွဴး ထြန္းထြန္းကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း ခဲ့ပါသည္။

DKBA သည္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ျမ၀တီၿမိဳ႔နယ္၊ ဆံုဆည္းၿမိဳင္ တိုက္နယ္ ႏွင့္ လွဳိင္းဘဲြၿမိဳ႔ နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသကို အေျခခံ ထားပါသည္။ ဤေဒသ၌ရွိေသာ DKBA ၏ ဖြ႔ံျဖိဳးေရး အစီအစဥ္မ်ားမွာ-

“ ကရင္ျပည္နယ္ဟာ ဖြံ႔ျဖိဳးမွဳ တအား နိမ့္ပါတယ္။ သူပုန္ေၾကာင့္လို႔ ယခင္က စြပ္စြဲ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စနစ္ေၾကာင့္ သူပုန္ထရတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ မွန္ကန္တဲ့ စနစ္၊ ျပည္သူနဲ႔ သဟဇာတရွိတဲ့ စနစ္ေကာင္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ညွိးထိုး မေနပါနဲ႔ေတာ့ လက္တြဲျပီး ေဆာင္ရြက္ရမဲ့ ကာလကို ေရာက္ေနပါျပီး။ လို႔ ဗိုလ္မွဴး ထြန္းထြန္းက ဆိုပါသည္။

ေမး။ ။ ဒါဆိုရင္ အပစ္အခတ္ ရပ္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ DKBA အေနနဲ႔ ေဒသ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး အတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေနျပီးလဲ။

“ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး က႑ တခ်ဳိ႔ကို ႏိုင္တဲ့ အားနဲ႔ လုပ္ေနရပါတယ္။ NGO အကူအညီ လည္း လိုခ်င္သလို အစိုးရ အကူအညီလည္း လိုခ်င္ပါတယ္။ အခု အေကာင္အထည္ ေဖၚေနတာက ေက်းလက္ေဒသက အစိုးရ လက္လွမ္း မမွီတဲ့ ပညာေရး ကိစၥကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ဆံုဆည္းၿမိဳင္ ေက်းရြာမွာ ေက်ာင္းဖြင့္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသား အေရအတြက္က ၈၀ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ သင္ၾကားတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမက ၄ ေယာက္ ရွိပါတယ္။ အစိုးရ သင္ရုိးညြန္းတမ္း အတိုင္းပဲ သင္ပါတယ္။ အရင္ ေက်ာင္းေဟာင္းရွိတယ္၊ ေက်ာင္းေဟာင္းက မေကာင္းေတာ့တဲ့အတြက္ အဲဒါကို ဖ်က္လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းအသစ္ၿပန္ ေဆာက္ေပးပါတယ္။ ေက်ာင္းသစ္ေဆာက္လုပ္စဥ္က ေက်ာင္းသားေတြ ဆရာမအိမ္မွာ စာသင္ခဲ့ပါတယ္။ အခု ေက်ာင္းသစ္ ဖြင့္ပြဲၿပီးၿပီးဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသစ္မွာ စာသင္ေနပါျပီး။ ေက်ာင္းက အစိုးရ အသိအမွတ္ၿပဳတဲ့ ေက်ာင္းပဲလို႔ ေၿပာရမွာေပါ့။

ေမး။ ။ ေကာင္းပါျပီး ဒီေက်ာင္းအတြက္ အစိုးရဖက္က ဘယ္လိုမ်ဳိး ပါ၀င္မွဳ ရိွပါသလဲ။

“ ေက်ာင္းကေတာ့ ကိုယ္ထူကိုယ္ထပါပဲ။ အရင္ကေက်ာင္းသား အေရအတြက္ နည္းတယ္။ ဆရာ ဆရာမ လည္း ၃ ေယာက္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ေက်ာင္းအတြက္ ၿမိဳ႕နယ္ခြဲက ပံုႏွိပ္စာအုပ္ ဗလာစာအုပ္ေတြ ေထာက္ပ႔ံ ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကလို႔ထူးေဘာ တပ္ဖြဲ႔လည္း ပုံႏွိပ္စာအုပ္ ဗလာစာအုပ္ေတြ ေထာက္ပံ႔ေပးတယ္။ ဆရာ၊ဆရာမ ေတြကို လစာမဟုတ္ပဲနဲ႔ ေက်းရြာကေန စားနပ္ရိကၡာ အသံုးစရိတ္ေငြေၾကးေလးေတြ ေထာက္ပ႔ံေပးပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဆက္သြားေနတာေပါ့။

တစ္ၿခားရြာက ကေလးေတြ လာတက္တာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဆံုဆည္းၿမိဳင္ေက်းရြာ တစ္ဝိုက္မွာ ရြာအလိုက္ မူလတန္းေက်ာင္း အဆင့္ေလးေတာ့ ရွိေနၾကလို႔ပါ။ ဒီပတ္၀န္းက်င္မွာ ေက်းရြာေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ ေက်းရြာတိုင္းလည္း အေျခခံ ေက်ာင္းေတြ မရွိပါဘူး။ တခ်ဳိ႔ရြာေတြကေတာ့ ေက်ာင္းေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပန္ျပင္ျပီးမွ ဘဲစာသင္လို႔ရမဲ့ အေျခအေနေပါ့။

ဒါေတြကိုလည္း DKBA က အားလံုး မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ အစိုးရဖက္ကေတာ့ ေဒသဖြ႔ံျဖိဳးကို ညွိႏွဳိင္းေဆာင္ရြက္သြားမယ္ လို႔ဘဲ ဂတိေပးခဲ့တာေလ။ လက္ေတြ႔မွာ ဘာမွ အေကာင္အထည္ မေဖၚရေသးပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ကေတာ့ တကယ့္ျငိမ္း ခ်မ္းေရးကို လိုခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့ တကယ့္ ေဒသဖြ႔ံျဖိဳးေရးေတြ လုပ္ခ်င္ပါတယ္။

ေမး။ ။ DKBA က ဒီဆံုဆည္းၿမိဳင္ေလာက္ဘဲ လုပ္ႏိုင္တာလား။ ဘယ္လိုအခက္အခဲ မ်ဳိးရင္ဆိုင္ေနရတာလဲ။

“ ရွင္းပါတယ္။ ပိုက္ဆံေပါ့။ က်ေနာ္တို႔မွာ ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ NGO ေတြကလည္း ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ လာျပီး အကူအညီ မေပးၾကဘူးေလ။ သူတို႔ကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ ဘယ္လို အခက္အခဲမ်ဳိးရွိလို႔ က်ေနာ္တို႔ဖက္ကို လာမကူတာလဲေပါ့။

ကခ်င္ဖက္က အေနအထားကို က်ေနာ္တို႔ ေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။ စစ္ေဘး ဒုကၡေရာက္တဲ့ သူေတြဆီကို NGO ေတြက အကူအညီေပးခ်င္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ မရဘူးလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုကို ျဖစ္ေနတာေလ။ တကယ္ေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ ကာလေရာက္ေနျပီးလို႔ဘဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ေနတာကိုဘဲ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္ေလ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ရွိတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ဘဲ ရေအာင္ ဆက္လုပ္ေနရတာေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ တတ္အားသမွ် စာသင္ေက်ာင္းေလးေတြ၊ ေဆးခန္းေလးေတြကို ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ ေဖၚသြားမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ေက်းလက္ေတာနယ္ေတြ ဆိုေတာ့ေလ က်န္းမာေရး ေဆးခန္းလည္း တအားလိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ ရွိတာေလးနဲ႔ဘဲ ေဆးခန္းေလးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္မွာ ေတာင္အုပ္ ေက်းရြာ ေဆးေပးခန္း တစ္ခု၊ တေနာထေက်းရြာ ေဆးေပးခန္း တစ္ခုကေနၿပီးေတာ့ မၾကာခင္ ဘီလူးၾကီးေက်းရြာ ေဆးေပးခန္းကို အပ္ႏွင္းဖို႔ ရွိပါတယ္။ အခု ဆံုဆည္းၿမိဳင္ ေဆးရုံက ေဆာက္ေနဆဲၿဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္အုပ္ေက်းရြာ၊ တေနာထေက်းရြာ၊ ဘီလူးၾကီးေက်းရြာ ေဆးေပးခန္းေတြကိုေတာ့ ကလို႔ထူးေဘာ ကေန ေထာက္ပ႔ံေပးပါတယ္။ ေဝၚေလေဆးရုံဆိုရင္ အပစ္အခတ္ မရပ္စဲခင္ကတည္းက ေဆာက္ခဲ့ေပမဲ့ မျပီးခဲ့ဘူး။ အခု အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီးေတာ့မွဘဲ အျပီး သတ္ရပါတယ္။

လူထုေတြရဲ့ က်န္းမာေရး အေၿခအေနက မိုးတြင္း ကာလဆိုေတာ့ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ တုတ္ေကြးေရာဂါေတြရွိတာေပါ့။ ငွက္ ဖ်ားေရာဂါကေတာ့ နဲနဲေခါင္းေထာင္လာတာ ရွိတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ လူ ၁၀ ဦးကို စစ္ရင္ ၇ ဦးေလာက္က ငွက္ဖ်ား ပိုးေတြေတြ႔ရတယ္။ တစ္လဆိုရင္ လူနာ အနည္းဆံုး ပ်မ္းမွ် ၃၀ ကေန ၆၀ အထိ ရွိတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ေန႔ေတြ ဆိုရင္ လူနာ မရွိရင္ေတာင္မွ အနည္းဆံုး ၂၀ ကေန ၃၀ ရွိေသးတယ္။

ေဆးခန္းအတြက္ အစိုးရက ေငြေပးတယ္လို႔ ၾကားပါတယ္။ ၾကာလွပါျပီး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔လက္ထဲ အခုထိ ေရာက္မ လာေသးပါဘူး။ လက္ရွိေဆးခန္းကေတာ့ တာဥထတေနာထ ေက်းရြာမွာ ဘဲရွိေသးတယ္။ တေနာထ ေက်းရြာမွာ ဆိုရင္ေတာ့ သင္တန္းေဆးမွဴးေတြ ခန္႔ထားေပးတယ္။ တာဥထေက်းရြာမွာလည္း သင္တန္းေဆးမွဴးေတြ ေပးတယ္ၿပီး ေတာ့ KNU ေဆးမွဴး တစ္ခ်ဳိ႕ပါေသးတယ္။ အဲသလို တြဲၿပီး တာဝန္ယူရတယ္။ က်န္းမာေရး အေၿခအေနက အေတာ္ ေကာင္းလာပါတယ္။ ေရာဂါမၾကီးရင္ ကုလို႔ရတယ္။ အေၿခအေနဆိုးရင္ေတာ့ တစ္ဖက္နိုင္ငံကို ပို႔ရပါတယ္။

ဒီေဒသမွာေတာ့ အဲဒီလိုကို လိုအပ္ေနတာပါ။ အစိုးရေဆးရံုလည္း မမွီဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္ကို အားကိုးရပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနမွာေတာင္မွ ကိုယ့္ဖက္အစိုးရက အကူအညီ မေပးနိုင္ခဲ့ေသးပါဘူး။

က်ေနာ္တို႔ ေဆးခန္း ကုလို႔ရတဲ့ ေရာဂါက ငွက္ဖ်ားေရာဂါတို႔ အၿခားေရာဂါတို႔ ကုလို႔ ရပါတယ္။ ကုလို႔မရတဲ့ ေရာဂါက အႀကီး စား ခြဲစိတ္မႈေတြက ကုလို႔မရတာပါ။ ဒီဆံုဆည္းၿမိဳင္ ေဆးရုံ ေဆာက္ျပီးရင္ေတာ့ အၾကီးစား ခြဲစိတ္ခန္း လုပ္နုိင္ မယ္ လို႔ ေမွ်ာ္ လင့္ထားပါတယ္။ ျမဝတီခရုိင္နဲ႔ ဆိုရင္ ရြာေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္။ အစုိးရဘက္က ဒီပညာေရး လူမႈေရးေဒသ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးေတြ ကူညီမယ္လုိ႔ သေဘာ တူညီထားတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္အထည္ေတာ့ မေဖာ္ရေသးဘူး။

ဒါေတြအားလံုးကေတာ့ DKBA ရဲ့ ႀကိဳးစားမွဳေတြပါဘဲ။ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ေထာက္ပံ႔မႈကေတာ့ ဆက္လက္ေမွ်ာ္လင့္ေနပါ တယ္။

DKBA ကမူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာလားပြယ္ ဦးေဆာင္ျပီး အကူအညီ ေပးမယ့္သူေတြကုိ ရွာေပးတယ္။ အဲသလိုပဲ က်ေနာ္တို႔ရပ္ တည္ေနပါတယ္။ ေဆးခန္းက အခမဲ့ ေဆးကုသ ေပးေနပါတယ္။ ရြာသားေတြဲရဲ့ အသက္ေမြး ဝမ္းေၾကာင္းက ေတာင္ယာ၊ လယ္လုပ္၊ သစ္ဝါးခုတ္စတဲ့ အလုပ္ေတြပဲ လုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဒီမိခင္နဲ႔ ကေလး ေရွာက္ေစာင့္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြကို ခ်ေပးဖို႔ ျပည္နယ္ ဝန္ၾကီး ဆီမွာ က်ေနာ္ ေရွာက္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုထိ မခ်ေပးေသးဘူး။

က်ေနာ္တို႔က မရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိေအာင္ လုပ္ေနေတာ့ေလ က်ေနာ္တို႔ ကရင္လူမ်ဳိးေတြက ကရင့္ကံၾကမၼာ ကရင္ဖန္တီးတဲ့ အဖြဲ႔ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆီမွာ လွဴဒါန္းမဲ႔သူ ရွိလို႔ရွိရင္ လာလွဴနုိင္ပါတယ္။