စစ္အစိုးရ ဖိအားေၾကာင့္ လားဟူျပည္သူ႕စစ္အဖြဲ႕ ေတာျပန္ခိုမည့္ အလားအလာမ်ား

သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

စစ္အစိုးရ၏ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္၊ ဖဲ့ထုတ္စည္း႐ုံးမႈအေပၚ အနာဂတ္အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ ၀န္ေလးမိ ေၾကာင္း၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ လားဟူလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအခ်ဳိ႕ ေတာခိုလာႏိုင္ေၾကာင္း လားဟူအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆိုသည္။

၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအႀကိဳကာလ မိုင္းဆတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း စည္း႐ုံးေရးဆင္းသည့္ စစ္အစိုးရတပ္မႉးတဦးက - “ျပည္ေထာင္ စုအေပၚသစၥာမေဖါက္တာ လားဟူတို႕ဘဲ႐ွိတယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲလမ္းညႊန္တဲ့အတိုင္းအားသြန္ခြန္ စိုက္ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္းသြားမယ္ဆိုရင္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ ထိုက္တန္တဲ့ ရာထူးရာခံေတြခ်ီးျမႇင့္ေပးမယ္” - ဟု ေျပာဆိုစည္း႐ုံးခ်က္ အေပၚ အနာဂတ္အတြက္ စိတ္ပူမိသည္ဟု လားဟူ ဒီမိုကရက္တစ္ အစည္းအ႐ုံး LDU အဖြဲ႕ေခါင္း ေဆာင္ ပိုင္းမ်ား၏ ေျပာ ၾကားခ်က္အရသိရပါသည္။

“ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲလမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသြားမယ္ဆိုရင္ - ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္က ၂၀၁၀ မတိုင္ခင္ စစ္ အစိုးရကို ဆန္႕က်င္တဲ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ေတြ၊ ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္တုိ႕ေတြကို တုိက္ခုိက္ႏွိမ္ နင္းဖုိ႕အတြက္ သူ႕တို႕ေ႐ွ႕ေျပးတပ္အျဖစ္ လားဟူျပည္သူ႕စစ္ကို မုခ်အသံုးခ်မွာဘဲ ၊ KNU ကိုတိုက္ဖို႕ DKBA ကုိအသံုးခ် သလုိေပါ့”- ဟု LDU Lahu Democratic Union က နာဗီးဘို က ဆိုသည္။

လားဟူအမ်ဳိးသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕သည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးခ်ိန္မွ ယေန႕တိုင္သူတပါးအက်ဳိးအတြက္တာ တိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲလာခဲ့ရၿပီး အသက္ေပါင္းမ်ားစြာေသေက်ဆံုး႐ႈံးရေၾကာင္း၊ အနာဂတ္မွာ သူတပါးအတြက္ အသက္ေပးဆပ္ရမည့္ စစ္ပြဲမ်ဳိးမဆင္ႏႊဲလိုေတာ့ဘဲ မိမိအမ်ဳိးသားဘိုးဘြားဘီဘင္ေပးအပ္ခဲ့သည့္ ေရေျမေဒသကို ကာကြယ္မည့္စစ္ပြဲမ်ဳိးသာ ဆင္ႏႊဲ လိုေၾကာင္း LDU အဖြဲ႕၀င္ ေစာလမြန္ကေျပာပါသည္။

“ကိုမင္တန္ေခတ္ကလဲ ကြန္ျမဴနစ္ကိုတိုက္ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဗမာတပ္ဘက္ေနၿပီး ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုထပ္တိုက္ ေပးရတယ္။ အခုေခတ္မွာလည္း စစ္အစိုးရဘက္ေနၿပီး မိမိနဲ႕အတူ ေအးအတူပူအမွ်ေနထိုင္လာတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြကို ထပ္တိုက္ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အမ်ဳိးအတြက္ တကယ္တိုက္ပြဲ၀င္ရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ ၿပီ”- ဟု ေျပာျပ၏။

သွ်မ္းျပည္ သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္းတြင္ လားဟူတိုင္းရင္းသားအမ်ားအျပားေနထိုင္ေၾကာင္း၊ ၀ နယ္ ၀ိန္းေကာ၀္ ႏွင့္ မိုင္းေပါက္ ခ႐ုိင္အတြင္းတြင္လည္းအမ်ားအျပား႐ွိေၾကာင္း၊ လားဟူျပည္သူ႕စစ္အဖြဲ႕မ်ားသည္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး KNU ကိုတိုက္ေနသည့္ DKBA ကဲ့သို႕ သမ႐ုိးက် စစ္မ်ဳိးတိုက္ႏိုင္သည့္အစဥ္အလာ မ႐ွိေၾကာင္း၊ လားဟူတပ္သည္ ေျပာက္က်ား စစ္ျဖင့္ ၎င္းတို႕နယ္ထဲကြၽံလာသည့္ရန္သူကိုသာ ခုခံတိုက္ခိုက္သည့္အစဥ္အလာသာ ႐ွိေၾကာင္းဆိုပါသည္။

“အျခားတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြကိုတုိက္ဖုိ႕ စစ္အစိုးရက လားဟူတပ္ကို အသံုးခ်မယ္ဆိုရင္၊ ဆန္႕က်င္တိုက္ ခိုက္ေနတဲ့အုပ္စုနဲ႕ ပူးေပါင္းမယ့္ အပိုင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရတယ္” - ဟု ေစာလမြန္က သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႕ ဆက္ေျပာ၏။

အျခားသွ်မ္းျပည္ဘြား တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကို လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕အား -“ လားဟူလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြကို ဗမာစစ္ အစိုးရရဲ႕ လက္ကိုင္ဒုတ္အျဖစ္ မျမင္သင့္ေၾကာင္း၊ တကယ္လို႕ သူတုိ႕ထိန္းခ်ဳပ္နယ္မွ ေတာခိုလာပါက လက္ကမ္းႀကိဳဆို အား ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္”- ဟု အဆိုပါပုဂၢိဳလ္က ဆက္ေျပာပါသည္။

လားဟူအမ်ဳိးသားတို႕သည္ ၁၉၇၃ ဇႏၷ၀ါရီလ ၁၀ ရက္တြင္ ပူေက်ာင္းလံု ဦးေဆာင္ကာ သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္း မိုင္းဆတ္ၿမိဳ႕ကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၁/၁/၁၉၇၃ ရက္ေန႕တြင္ မိုင္းတံုၿမိဳ႕ကို ဆက္လက္သိမ္းပိုက္ကာ ေတာ္လွန္ေရးခရီး စတင္ခဲ့ သည္။ ထိုစဥ္က မိုင္းဆတ္တြင္ ခလရ ၄၉ ႏွင့္ မိုင္းတံု တြင္ ခလရ ၆၅ သာ႐ွိၿပီး ထုိေနာက္ပုိင္း စစ္အစိုးရတပ္ရင္းမ်ားတိုးခ်ဲ႕ လာရာ ယေန႕ဆိုလွ်င္ ထိုႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း တပ္ရင္းေပါင္း ၁၀ ရင္း႐ွိေၾကာင္း၊ အေျမာက္တပ္ သံခ်ပ္ကာတပ္ ႏွင့္ အျခား တပ္ရင္းမ်ားမပါေသးေၾကာင္း ဆို၏။

စစ္အစိုးရ၏ နားဂစ္ဖြဲ႕စည္းပံုတြင္ သွ်မ္းျပည္႐ွိ ကိုးကန္႕၊ ၀၊ ဓႏု ႏွင့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ ခြင့္ရေဒသ/တိုင္း ေပးထားေသာ္လည္း သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္းတြင္ လူဦးေရသိန္းခ်ီ႐ွိသည့္ လားဟူအမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္မူ ထည့္တြင္းေဖၚျပထားျခင္းမ႐ွိေပ။

သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္းတြင္ လားဟူအဖြဲ႕ တဖြဲ႕လွ်င္ အင္အား ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္မွ ၂၀၀ ေက်ာ္ ၃၀၀ ၀န္းက်င္႐ွိသည့္ အဖြဲ႕ႀကီး/ ငယ္ေပါင္း ၂၀ ဖြဲ႕ခန္႕႐ွိေၾကာင္း၊ အင္အားစု အားလံုးေပါင္းလွ်င္ ၁၀၀၀ ခန္႕႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း၊ စစ္အစိုးရအေထာက္အပံ့ျဖင့္ လြတ္လပ္ သည့္ ထိန္းခ်ဳပ္ နယ္ေျမႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္မူးယစ္ေဆး၀ါးခ်က္႐ုံ႐ွိသည့္ အဓိကအင္အားႀကီးတပ္ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕(ဂ်ငြဲ႕ ဦးေဆာင္ သည့္ ပူနားကိုအဖြဲ႕၊ ဂ်တယ္အဖြဲ႕ ႏွင့္ နမ့္ပံုအဖြဲ႕)တို႕ပါ၀င္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။