ဓာတ္ျပားေဟာင္း၏ ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္းအသစ္

ေမာင္လူပ်ဳိ (မိသားစု၀ိုင္း)

လယ္ကြင္းျပင္တခုလုံး ႏွင္းေတြ စုိစြတ္ေနသည္။ ပြဲျပန္သူမ်ားေခါင္းတြင္ ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းထားၾကသည္။ ခ်မ္းစီးလြန္းလွ၍ လက္ကိုပင္ ပိုက္ထားၾကသည္။ မိုးတလင္း ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကသည့္ ေတာဓေလ့မွာ ဟိုယခင္ကပင္ ရွိသည္။ ပြဲျပန္သူမ်ား ေျပာသြားၾကသည့္ စကားကို ေစ်းလာသူမ်ား ၾကားၾကရသည္။

“ဒို႔အိမ္ႀကီးကလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ မီးေလာင္တာပဲ” အခ်မ္းခံ၊ အေအးခံ ၾကည့္ရၿပီးမွ စိတ္ပ်က္စရာျမင္ကြင္းကုိ မေက်နပ္၊ မ႐ႈစိမ့္ေသာ ျပည္သူအမ်ား ရင္ထဲက ထြက္လာသည့္အသံ …။

ကေလးဘ၀က ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားကို အမွတ္ရေနမိသည္။ ဦးႏုတို႔၊ ေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ေခတ္က။ ဗမာအစိုးရခ်ည္းသာ မင္းမူခဲ့ၾက႐ုိး အျဖစ္ဆိုးမ်ားက ယေန႔ေခတ္ကုိ အရိပ္ထိုးေစပါသည္။ ‘ဒုိ႔အိမ္ႀကီး’ ႐ုပ္ရွင္ကားအေပၚ ေတာေနျပည္သူလူထု၏ တုံ႔ျပန္သံ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မီးေလာင္တာပါပဲတဲ့။ မီးေလာင္တာ မႀကိဳက္။ ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြား ထိခိုက္သည္။ စစ္ကို ၿငီးေငြ႔သူက ျပည္သူ၊ စစ္ႏွင့္ လုပ္စားသူက အစိုးရ။ စစ္ကို ဖန္တီးသူက အစိုးရ။

“ဖိုးလွတို႔ လူပ်ဳိျဖစ္ခါမွ၊ တိုင္းျပည္က ပ်က္ေတာ့တယ္” တကယ္ပင္ ျဖစ္ခဲ့၊ ျဖစ္ေနတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ တည္ၿမဲ၊ သန္႔ရွင္း ကြဲၾကသည္၊ ခ်ၾကသည္။ ဗမာ-ဗမာခ်င္း ခ်ၾကသည္က အစပထမ။ ျပည္ေထာင္စု လုိလားသည့္၊ တည္ေဆာက္မည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ျပည္ေထာင္စု မလိုလားသည့္ ဂဠဳန္ဦးေစာက သတ္ခဲ့သည္။ ေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗိုလ္ေန၀င္းႏွင့္ ယေန႔စစ္အုပ္စုမွာ ျပည္ေထာင္စု မလိုလားသည့္ အုပ္စုျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းကို လွန္ၾကည့္ရန္ လိုလာပါသည္။

ဗမာ-ဗမာခ်င္း ခ်ၾကရာက လူမ်ဳိးစုေတြဆီ ပ်ံ႕ႏွံ႔ကူးစက္ကုန္ေတာ့သည္။ အစက ဗမာ-ဗမာခ်င္း ႏွစ္ပြင့္ဆုိင္ခ်ၾကသည္၊ ေနာက္ သံုးပြင့္ ေလးပြင့္ဆိုင္။ ေနာက္ဆံုး ရွိသမွ်အပြင့္အားလုံး စုၿပံဳၿပီး ခ်ၾကရသည္။ ယခုေလာေလာဆယ္ ယာယီအပစ္ရပ္အဖြဲ႔အစည္း အေရအတြက္ကို ၾကည့္လွ်င္ ဘယ္ႏွပြင့္ဆုိင္ၿပီး ခ်ခဲ့ၾကရသနည္း။ အေရအတြက္မွသည္ အရည္အခ်င္း ျဖစ္တည္လာတတ္ပါသည္။

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို အရယူႏိုင္ခဲ့သည့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒကို စစ္္အုပ္စုက ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ စစ္အုပ္စုမွာ အဖ်က္သာျဖစ္သည္။ အျပဳသေဘာ ဘာတခုမွ မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္သမို႔ တိုင္းျပည္္ဆင္းရဲတြင္း နစ္သထက္နစ္ေနရသည္။ ယခု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒမွာ စစ္အုပ္စုအသက္ဆက္လို၍ လုပ္စားရန္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံတကာက သိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္သည္။

ေလာေလာဆယ္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မမ်ားကုိ ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး တိုင္းျပည္ဘ႑ာေငြမ်ားကို အလြဲသုံးစားလုပ္ေနသည္။ နအဖ ထင္သလို လုပ္ႏုိင္ရန္ သီးသန္႔စပါယ္ရွယ္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကုိ ျပ႒ာန္းေတာ့မည္ကေတာ့ ေသခ်ာေနသည္။ ဘယ္ပါတီမွ စစ္အုပ္စုႏွင့္ မတည့္လွ်င္ ေကာ္မရွင္္က ဖ်က္သိမ္းပစ္မည္ကို ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံဥပေဒတြင္ ျပ႒ာန္းၿပီးျဖစ္သည္။ အက်ဳိးစီးပြား အထိခိုက္မခံရေအာင္ တုိင္းျပည္စီးပြားေရးတစုံလုံးကို ေမာင္ပိုင္စီးထားသည္။ စီးပြားေရးဦးပိုင္လီမိတက္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒက ရွိေနသည္။ စစ္အုပ္စုထုတ္ျပန္သမွ် မတရားဥပေဒ၊ အထူးဥပေဒမ်ားကိုလည္း ၂၀၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလွ်င္ အတည္ျပဳမည္ဟု ေျဗာင္ေၾကညာထားသည္။ ျပည္သူလူထုမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္အားလုံးကုိ ခ်ဳပ္ကိုင္ခံၾကရေတာ့မည္။ စစ္အုပ္စုထိပ္သီးမ်ား၏ စီးပြားေရးကုိ အာမခံမည့္ “ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒႏွင့္ ထပ္တိုးျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ထားသည့္ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒ၊ ပုံ-သန္းေရႊ” ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့့္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ႏုိင္ရန္တင္ျပပါသည္။

မူရင္း ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္

၁။ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒ အခန္း (၂)၊ အစိုးရကသာ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္မည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေခါင္းစဥ္ေအာက္ရွိ ပုဒ္မ - ၃ ။ ။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အစုိးရကသာ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္။

(က) ကြၽန္းသစ္ထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္းႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေရာင္းခ်ျခင္းလုပ္ငန္း၊
(ခ) ေက်းရြာလူထုက စိုက္ပ်ဳိးျပဳစုေသာ မိမိသုံးေက်းရြာပိုင္ ထင္းစိုက္ခင္းမ်ားမွအပ သစ္ေတာစုိက္ခင္း ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ျခင္း လုပ္ငန္းႏွင့္ ထိန္းသိမ္းျခင္းလုပ္ငန္း၊
(ဂ) ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ရွာေဖြထုတ္လုပ္ ၀ယ္ယူေရာင္းခ်ျခင္းလုပ္ငန္းႏွင့္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ထြက္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္း၊
(ဃ) ပုလဲ၊ ေက်ာက္စိမ္းႏွင့္ တြင္းထြက္ေက်ာက္မ်က္ရတနာပစၥည္းမ်ား ရွာေဖြထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္းႏွင့္ ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္းလုပ္ငန္း၊
(င) အစိုးရက သုေတသနျပဳလုပ္ရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ အင္းမ်ား၌ ငါးပုစြန္ေမြးျမဴထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္း၊
(စ) စာတုိက္ႏွင့္ ေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း၊
(ဆ) ေလေၾကာင္းပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းႏွင့္ ရထားပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း၊
(ဇ) ဘဏ္လုပ္ငန္းႏွင့္ အာမခံလုပ္ငန္း၊
(စ်) အသံလႊင့္လုပ္ငန္းႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္း၊
(ည) သတၱဳရွာေဖြထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္းႏွင့္ ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္းလုပ္ငန္း၊
(ဋ) ဥပေဒအရ ပုဂၢလိကႏွင့္ သမ၀ါယမတုိ႔အား သတ္မွတ္ခြင့္ျပဳေသာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္ငန္းမွအပ အျခားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊
(ဌ) အစုိးရက အခါအားေလ်ာ္စြာ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာျဖင့္ သတ္မွတ္သည့္ လုံၿခံဳေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဆုိင္ရာ ပစၥည္းထုတ္လုပ္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ား၊ … ဟု ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ မည္သည့္ ျပည္သူလူထုအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ သမ၀ါယမအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ေဒသႏၲရအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ လုံး၀(လုံး၀) လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။

၂။ ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒ ပုဒ္မ (၅) တြင္ “အစိုးရအဖြဲ႔သည္ ပုဒ္မ (၃) အရ အစိုးရကသာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွ ထြက္ရွိသည့္ သို႔မဟုတ္ ထုတ္လုပ္သည့္ သို႔မဟုတ္ ယင္းလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသုံးျပဳသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို ၀ယ္ယူျခင္း၊ ျပဳျပင္မြမ္းမံျခင္း၊ သိုေလွာင္ျခင္း လက္၀ယ္ထားရွိျခင္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ျခင္း၊ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ လႊဲေျပာင္းျခင္းတို႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္းၿပီး အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ ထုတ္ျပန္၍ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ႏုိင္သည္၊ သို႔မဟုတ္ တားျမစ္ႏုိင္သည္ဟု ပုဒ္မ (၃) ႏွင့္ဆက္စပ္ၿပီး ထပ္ဆင့္ကန္႔သတ္ခ်က္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။

ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအရပ္ရပ္တစုံလုံးကို အစုိးရကသာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပထားခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိအေၾကာင္းျပ၍ အစုိးရကသာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ျခယ္လွယ္ရမည္ဟု အထင္အရွား ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္။

၃။ ဤ ဥပေဒ ပုဒ္မ (၄) တြင္ အစိုးရအဖြဲ႔သည္ ပုဒ္မ (၃) အရ အစိုးရကသာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတရပ္ရပ္ကို ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္၏ အက်ဳိးစီးပြားအလို႔ငွာ အစိုးရႏွင့္ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းကမဆုိ ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ျဖစ္ေစ၊ ပုဂၢဳိလ္တဦး သို႔မဟုတ္ စီးပြားေရးအဖြဲ႔အစည္းတခုခုက စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏို္င္ရန္ျဖစ္ေစ၊ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာထုတ္ျပန္၍ ခြင့္ျပဳႏိုင္သည္ဟု ခြင့္ျပဳႏိုင္သည့္ စားေပါက္ ဖြင့္ထားသည္ကို ေပၚေပၚလြင္လြင္ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။

၄။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒကို ထပ္တုိးလုိက္သည့္ ဥပေဒအျဖစ္ “ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒ (န၀တအဖြဲ႔ ဥပေဒ အမွတ္ ၆/၉၇၊ ပုံ- သန္းေရႊ) ကို ျပ႒ာန္းလုိက္ေသးသည္။ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ (၂) တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒပုဒ္မ (၈) ၏ ေနာက္တြင္ ပုဒ္မ ၈ (က) ကို ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖည့္စြက္ရမည္။

၈ (က) ။ အစိုးရအဖြဲ႔သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈကို အေထာက္အကူျပဳေစရန္လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြမွ ကုန္က်စရိတ္သက္သာေစရန္လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းမ်ား၏ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကို ေရွး႐ႈ၍လည္းေကာင္း ႏုိင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြ ထည့္၀င္ျခင္းမျပဳဘဲ သက္ဆုိင္ရာ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔အစည္းရန္ပုံေငြကို မတည္ရင္းႏွီးေစၿပီး သတ္မွတ္ခြင့္ျပဳသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ အမိန္႔ေၾကညာစာထုတ္ျပန္၍ အဖြဲ႔အစည္းအရပ္ရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ႏိုင္သည္။

၈-က (ဂ) တြင္ ပုဒ္မခြဲ (က) အရ ဖြဲ႔စည္းသည့္ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲႏိုင္ရန္ သက္ဆုိင္ရာ ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ သုိ႔မဟုတ္ သီးျခားဖြဲ႔စည္းထားသည့္ အဖြဲ႔အစည္းအရပ္ရပ္အား လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား သတ္မွတ္ေပးႏုိင္သည္။ … ဟု အတိအက် ထပ္ဆင့္ေဖာ္ထုတ္ျပ႒ာန္းလာသည္ကို အထင္အရွား သိရွိရပါသည္။

၅။ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္လွ်င္ ဤ ဥပေဒအခန္း (၅) ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားအခန္းေအာက္ရွိ ပုဒ္မ (၉)။ ။ မည္သူမဆို ပုဒ္မ (၃) အရ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လွ်င္ ထုိသူကို (၅) ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ရမည့္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏုိင္သည္။ သက္ဆုိင္သည့္္ ေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္ေသာပစၥည္းႏွင့္ မေရႊ႕ေျပာင္းႏုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ျပည္သူ႔ဘ႑ာအျဖစ္ သိမ္းဆည္းႏိုင္သည္။

ပုဒ္မ (၁၀)။ ။ မည္သူမဆို ပုဒ္မ (၄) သို႔မဟုတ္ ပုဒ္မ (၅) အရ သတ္မွတ္ခ်က္တရပ္ရပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ေၾကာင္း ျပစ္မႈထင္ရွားစီရင္ျခင္းခံရလွ်င္ ထိုသူကို (၃) ႏွစ္ထိ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ရမည့္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏိုင္သည္ဟု ျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ သတ္မွတ္ထုတ္ျပန္ထားသည္။

အထက္ပါဥပေဒမ်ားကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ တတိုင္းျပည္လုံး ကပ္ႀကီးသုံးပါးဆုိက္ေရာက္ပါေတာ့မည္။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား ျပည္သူအမ်ားကို ဘယ္နားသြားထားၾကပါသနည္း။ လူလတ္တန္းစား၊ အမ်ဳိးသားဓနရွင္ေတြ ဘယ္နားသြားေနၾကပါမည္နည္း။ လူတုိင္း ႐ုပ္္နာမ္ႏွစ္ပါး၊ ခႏၶာငါးပါးႏွင့္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ မူရင္းဥပေဒကို သိေန႐ုံေလာက္ႏွင့္ လုံေလာက္မည္ မဟုတ္ပါ။ ပခုံးေပၚက သမိုင္း၏ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး လူတုိင္းတြင္ ရွိပါသည္။ ေျပာစရာရွိလွ်င္ ေျပာၾကရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေ၀ဖန္သုံးသပ္တင္ျပအပ္ပါသည္။

ဥပေဒေရးရာ သုံးသပ္္ခ်က္

၁။ “အစိုးရကသာ” လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားဟု သတ္မွတ္ေဖာ္ျပထား၍ ဥပေဒ ေဖာ္ျပပါ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားအားလုံးကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ၀ုိင္းႀကီးခ်ဳပ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို အစုိးရတရပ္တည္းက ေမာင္ပိုင္စီးလုပ္ကိုင္သြား မည္ဟု အတိအလင္း ေျဗာင္ေၾကညာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။

တရား၀င္အစုိးရကသာ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ ဥပေဒေရးဆြဲ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းရပါသည္။ စစ္အစိုးရ ဘယ္လုိအစုိးရ ျဖစ္ပါသလဲ။ တရားမ၀င္ န၀တ/နအဖ စစ္အစိုးရျဖစ္ပါသည္။ စစ္အစိုးရ စိတ္ႀကိဳက္ ေရးဆြဲထားသည့္ ၂၀၀၈ စစ္အုပ္စု ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၄၅၅) တြင္ “ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီတုိ႔၏ မူ၀ါဒလမ္းၫႊန္မႈမ်ား၊ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ား၊ ေၾကညာခ်က္မ်ားကိုလည္းေကာင္း။ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ တာ၀န္မ်ားႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကိုလည္းေကာင္း ဆက္ခံသည္” ဟု ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ တက္လာမည့္ စစ္အစိုးရအသစ္ သည္ စစ္အစိုးရအေဟာင္း၏ ျပ႒ာန္းခဲ့သည့္ ဥပေဒေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကိုလည္း အတည္ျပဳျပ႒ာန္းၿပီးျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ေႂကြးေၾကာ္လုိက္ျခင္းတမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ေပသည္။

ပုဒ္မ (၄၅၅) ၏ ေနာက္ဆုံး၀ါက်တြင္ “ယင္းအဖြဲ႔ သုိ႔မဟုတ္ အဖြဲ႔၀င္တဦးဦး သို႔မဟုတ္ အစုိးရအဖြဲ႔၀င္တဦးဦး၏ တာ၀န္အရ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ယင္းတုိ႔အား တရားစြဲဆိုျခင္း၊ အေရးယူျခင္းမရွိေစရဟု ေဖာ္ျပထားခ်က္မွာ မည္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္တရားဥပေဒ တစုံတရာတြင္မွ မျပ႒ာန္းဖူးေသးသည့္ ပုဒ္မကို ျပ႒ာန္းထားေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။ အအံ့ၾသႀကီးအ့ံၾသ သက္မခ်ရမည့္ ပုဒ္မျဖစ္ပါသည္။ တရားဥပေဒစုိးမိုးမႈကို ေဖာ္ေဆာင္မည္ေလာ၊ မတရားဥပေဒစိုးမုိးမႈကို ေဖာ္ေဆာင္မည္ေလာ ေမးေနစရာပင္ မလုိအပ္ေတာ့ပါ။ တရားစီရင္ေရး၊ တရားမွ်တမႈ ရွိမရွိကိုလည္း ၾကည့္စရာမလုိ တဖက္ေစာင္းနင္း ႀကိဳက္သလိုလုပ္ႏုိင္သည္၊ ျပဳက်င့္ႏုိင္သည္၊ ပ်က္ကြက္ႏုိင္သည္၊ “ငါတို႔အစိုးရကို” ဘယ္သူမွ တရားစြဲဆိုျခင္း၊ အေရးယူျခင္းမရွိေစရဟု ေျဗာင္စိန္ေခၚခ်က္ျဖစ္ေနသည္။ ေလာကပါလတရား လုံး၀ကင္းမဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။

၂။ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားဥပေဒ (န၀တ ဥပေဒအမွတ္ - ၉/၈၉) ဥပေဒကို ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မတ္လ (၃၁) ရက္ေန႔တြင္ ျပ႒ာန္းၿပီးေနာက္ တဆက္တည္းမွာပင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမိတက္ (The Union of Myanmar Economic Holding Limited ) ကုိ န၀တ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၇/၉၀ ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။

စီးပြားေရးဦးပိုင္လီမိတက္ဆုိသည္မွာ ႏုိင္ငံ့သမိုင္းအရ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္က ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည့္ “စစ္တပ္စီးပြားေရးအရင္းအႏွီးစုေဆာင္းရာ ဌာနႀကီး” (The Defense Service Institute) DSI လုိ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း အနီးေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း သိကြၽမ္းသူအားလုံးက အေပြးျမင္ အပင္သိၾကပါသည္။ DSI မွတဆင့္ BEDC (Burma Economic Development Corporation ) ျမန္မာ့စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီး ျဖစ္တည္လာပါသည္။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္အတြင္းမွာပင္ KTA (Knappen Tabbet Association ) ကုမၸဏီက စီးပြားေရးစီမံကိန္းမ်ားကို ေရးဆြဲခဲ့ၾကပါသည္။

ေရးဆြဲၿပီးစီမံကိန္းကို မြမ္းမံအေခ်ာသတ္ကာ “ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္း” ကုိ ေရးဆြဲအေကာင္အထည္ေဖာ္ပါေတာ့သည္။ နအဖ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကိုလည္း ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္းလို “ဦးပိုင္လီမိတက္” ျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါေတာ့မည္။ ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားဥပေဒကိို ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ ေနျပည္ေတာ္တြင္ စစ္အုပ္စု ျပည္ေတာ္သာႏိုင္ရန္ ျပ႒ာန္းလုိက္သည့္ ဥပေဒျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။

၃။ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ ဘတ္ဂ်တ္လုိေငြျပမႈ က်ပ္ေငြ ဘီလီယံ (၇၀၀) က်ပ္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း (၃၈/၂၀၀၈) တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္က ၀န္ခံထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈက (၅) ရာခိုင္ႏႈန္း အထက္မွာ ႏွစ္စဥ္ရွိေနသည္။ နအဖစစ္တပ္အတြက္ခ်ည္း သုံးေန၍ ျဖစ္သည္။ အမ်ားျပည္သူလူထု အလုပ္လုပ္သည့္ က႑မ်ားတြင္ ကူညီပ့ံပိုးျခင္း အလ်ဥ္းမရွိသျဖင့္ ဤကဲ့သို႔ လုိေငြျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ ပုဒ္မ (၃) ပါ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား အားလုံးကို စစ္အစုိးရလက္၀ါးႀကီးအုပ္ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ အရင္းရွင္စနစ္ဆုိးေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း တိတိက်က် အေျဖထြက္ေနပါသည္။

၄။ မေကြးတုိင္းမႉး၏ အစ္မအရင္းပိုင္ ကုမၸဏီက မေနာပင္ေရနံေမွာ္တြင္ ေဒသခံတြင္းပိုင္မ်ားထံမွ ေရနံစိမ္းကို တန္ရာတန္ေၾကးမေပးဘဲ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ၀ယ္ယူေနသည္။ ျပင္ပေရနံေစ်းက တေပပါ (၅) ေသာင္းေက်ာ္ ေပးေနခ်ိန္တြင္ တုိင္းမႉးအစ္မပိုင္ ကုမၸဏီက တေပပါ (၃) ေသာင္း၀န္းက်င္သာေပးသျဖင့္ ေဒသခံလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ေရနံအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာတက္ခဲ့ပါသည္။ ၎ျပႆနာကို နအဖစစ္တပ္က ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းသည့္နည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ေပၚေပါက္လာႏိုင္စရာ အခ်က္အလက္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ပ်က္လ်က္ရွိေနပါသည္။

ပုဒ္မ (၄) အရ ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္သူမွာ တိုင္းမႉး၏ အစ္မသာျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရရုံျဖင့္ ဤပုဒ္မမွာ စစ္အုပ္စုႏွင့္ ၎တုိ႔၏ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားသာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ အိမ္ေနာက္ေဖးေပါက္က တက္လာရန္ လမ္းဖြင့္ထားသည့္ စားကြက္စားက်က္ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ျခစားမႈမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးညာတကာ ေကာင္းစားေရး (nepotism) အတြက္ သက္သက္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုေကာင္းစားေရးအတြက္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ျဖစ္မလာႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။

၅။ ဥပေဒေနာက္ထပ္တိုးလာသည့္ “ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒ” (ဥပေဒ အမွတ္ - ၆/၉၇ ပုံ-သန္းေရႊ) ပါ ပုဒ္မ ၈-က တြင္ “သက္ဆုိင္ရာ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔အစည္းပိုင္ ရန္ပုံေငြကို မတည္ရင္းႏွီးေစၿပီး သတ္မွတ္ခြင့္ျပဳသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ ထုတ္ျပန္၍ အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ႏိုင္သည္” ဟု ေဖာ္ျပထားခ်က္ႏွင့္အညီ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနေအာက္ရွိ စစ္မႈထမ္း၀န္ထမ္းမ်ားက ရန္ပုံေငြကို မတည္ရင္းႏွီးၿပီး တတိုင္းျပည္လုံးအႏွံ႔ တမိုးလုံးေဖ်ာက္ဆိပ္ဆိုသလုိ ေနရာတုိင္း စစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္ (ခြၽတ္တာတမ်ဳိးလည္းရွိ) ခ်ည္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ေနရပါသည္။ ထိုနည္းတူ က်န္သည့္ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားကလည္း သတ္မွတ္ထားသည့္ သက္ဆုိင္ရာ၀န္ႀကီးဌာန၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္လာေပေတာ့မည္။

ဤသို႔ဆုိလွ်င္ ျပည္သူလူထု လုပ္ကိုင္စားေသာက္စရာ လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ အကြက္အကြင္း ဘာတခုမွ က်န္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးကို ရယူခဲ့သည့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ ပါရွိေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၀ါဒရည္ၫႊန္းခ်က္မူမ်ား။ ပုဒ္မ - ၄၄ (၂) ။ ။ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းတြင္ ဓနပစၥည္းထြက္မည့္ သဘာ၀ပင္ရင္းအေျခအျမစ္မ်ားကို ႏုိင္္ငံေတာ္အစိုးရကိုယ္တုိင္ကေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဒသႏၲရအဖြဲ႔မ်ားက ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူတို႔၏ သမ၀ါယမအစည္းအ႐ုံးကေသာ္လည္းေကာင္း၊ လုပ္ကိုင္သုံးစြဲေစရန္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၌ ၀ါဒထားရွိ၍ ထို၀ါဒအတိုင္း ေရွးရႈေဆာင္ရြက္ရမည္။ … ဟု လြတ္လပ္ေရး၏ အႏွစ္သာရကုိ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ယေန႔ ယခု န၀တ၊ နအဖ စစ္အစုိးရႏုိင္ငံေတာ္မွာ ျပည္သူလူထု၏ လြတ္လပ္ေရးအႏွစ္သာရ စုန္းစုန္းျမဳပ္ ေပ်ာက္ဆုံးေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။

၆။ ႏိုင္ငံတကာရွိ ႏုိင္ငံအမ်ား က်င့္သုံးေနသည့္ “ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္” ၏ စံေနစံထားမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်င့္သုံးေနသည့္ စစ္တပ္လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားေသာ စစ္ဗ်ဴ႐ုိကရက္ အရင္းရွင္စီးပြားေရးစနစ္မွာ စစ္အုပ္စု ထိပ္ကြက္စီးပြားေရးစနစ္ျဖစ္ေၾကာင္း အလိမ္ေပၚေနေသာေၾကာင့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳးစီးပြားကို မည့္သည့္နည္းျဖင့္မွ် ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႔ရွိေနရပါသည္။

သို႔ျဖစ္ပါ၍ ျပည္သူလူထုလုပ္ပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ပိတ္ပင္တားဆီးထားေသာ၊ စစ္အုပ္စု စစ္အစိုးရ အက်ဳိးစီးပြားသက္သက္ကိုသာ ေရွး႐ႈေသာ၊ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဤဥပေဒမ်ားကို ပယ္ဖ်က္သင့္ေၾကာင္း သုံးသပ္ေ၀ဖန္ပါသည္။

သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ၾကပါမွ ျပည္သူကို အလုပ္အေကြၽးျပဳရာေရာက္ပါမည္။