အားလံုး အာ႐ံုစိုက္ခံရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ထိုင္းခရီးစဥ္

အီဗာ ကူဆူမာ ဆုန္ဒရီ

၂၀၁၁ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ စစ္အစိုးရက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ထိန္းသိမ္းထား ခဲ့သည့္ ႏိုဗဲလ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ စစ္ဘက္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ ခ်ီ၍ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ႏွင့္ တရား၀င္ျဖစ္မႈကို စိန္ေခၚခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိ္ုင္ငံမွ လြတ္လပ္ခြင့္တြင္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ရန္ ကမာၻတလႊားမွ ၾသဇာ ႀကီးမားသည့္ ေထာက္ခံသူမ်ား ရရွိခဲ့သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးအသစ္ အေနျဖင့္ ဇြန္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ အခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုလက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္ကာ အလာပ သလႅာပ စကားမ်ားေျပာၾကမည္၊ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုမ်ား ႐ိုက္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားကေတာ့ သေဘာက်ၾကမည္ ျဖစ္သည္။

တခ်ိန္က ျမန္မာ၏ တည္ၿငိမ္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတခု ျဖစ္သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ အတြင္းတြင္ ႐ုတ္တရက္ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္သြားခဲ့ၿပီး ၎၏ စစ္အစိုးရသစ္က ယခင္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ဆိုးရြားေသာ ပံုစံတခ်ိဳ႕ကို လက္ခံ က်င့္သံုးလာခဲ့သည္။ ထိုင္း စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရး အတိုက္အခံမ်ားအတြက္ ေနရာပိတ္ပင္မႈမ်ား၊ ေ၀ဖန္သူမ်ားကို တရားလက္လြတ္ ဖမ္းဆီးမႈမ်ား၊ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို တားျမစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သလို ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္မႈသို႔ ျပန္သြားေရး အတြက္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့သည္။

ေနာက္ ၂ လပင္ မၾကာေတာ့သည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိုင္းျပည္သူမ်ားက ထိုင္းစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ေရးဆြဲထားသည့္ အေျခခံ ဥပေဒအတြက္ မဲဆႏၵေပးၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ အေျခခံဥပေဒသစ္ အေပၚ ေ၀ဖန္မႈမ်ား ႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို တားျမစ္ ပိတ္ပင္ထားသည္။ တားျမစ္မိန္႔ကို ခ်ိဳးေဖာက္သူမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္မည္ဟုလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၈ ႏွစ္က ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္လည္း သူတို႔၏ အေျခခံဥပေဒအတြက္ ျပဳလုပ္သည့္ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ အလားတူ မလြတ္မလပ္ အေျခအေနမ်ား ေအာက္တြင္ မဲေပးခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ကို ယခုထိ မွတ္မိေနၾကဆဲ ျဖစ္သလို သက္ေရာက္မႈကိုလည္း ခံစားေနၾကရဆဲျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ပါတီက ဒီမိုကေရစီ နည္းမက်သည့္ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ဦးစားေပးတခုအျဖစ္ ထားရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အားလံုးထဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႏိုင္ငံေရးတြင္ စစ္တပ္က ႀကီးမားေသာ အခန္းက႑ျဖင့္ အၿမဲတမ္း ပါ၀င္ေနျခင္း အေပၚ ေ၀ဖန္ခဲ့သည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အိမ္ရွင္ ထိုင္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကိုလည္း သူက အႀကံဥာဏ္အခ်ိဳ႕ ေပးေကာင္းေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

ကေမာၻဒီးယားႏွင့္ မေလးရွားကဲ့သို႔ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အစိုးရမ်ာက ၎တုိ႔၏ အာဏာ ခိုင္ၿမဲေရးႏွင့္ အတိုက္အခံမ်ားကို ၿဖိဳခြဲေရးမ်ား ျပဳလုပ္ေနခဲ့ၾကသည့္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ထိုင္းစစ္တပ္က ေရြးေကာက္ခံ အရပ္သား အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံကမူ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနၿပီး တိုးတက္ျခင္းဘက္သို႔ ေရာက္ေနသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ NLD အာဏာရလာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ ထိုအျဖစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းကို အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသအတြင္းမွ ဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ားအတြက္ ေဒသတြင္းတြင္ စိတ္ကူးၾကည့္စရာ အဆင့္သစ္တခုသို႔ ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။

သူက တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ တေယာက္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းမြန္မည့္ ခက္ခဲေသာ ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ရမည့္ ႏိုင္ငံေရးသမား တေယာက္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာခဲ့သည္။ ထိုေနရာတြင္ ရွိေနသည့္အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ အေခ်အတင္ ေျပာဆိုရမႈမ်ား ရွိလာႏိုင္သည္။ လက္ေတြ႔ႏိုင္ငံေရး ကစားပြဲတြင္ ကစားရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္မႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ အာဆီယံ အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္း သူ၏ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ အေနအထားကိုလည္း အသိအမွတ္ ျပဳရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ အာဆီယံေဒသ အတြင္းမွ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူမ်ားက သူ႔ကို ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ တရားမွ်တမႈ၏ စံျပတေယာက္အျဖစ္ ႐ႈျမင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို မဲဆႏၵေပးခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအျပင္ ေဒသတြင္း ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ အေနျဖင့္ သူ႔တြင္ တျခားေဒသတြင္း ျပည္သူမ်ား အတြက္လည္း တာ၀န္ ရွိလာသည္။

အင္ဒိုနီးရွား လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွ က်မ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ႏွင့္ အာဆီယံအတြင္းမွ တျခား လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈကို အေထာက္အကူေပးရန္ က်မ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္က လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား ရပ္တန္႔ေရးႏွင့္ အာဏာစြန္႔လႊတ္ေရး အတြက္ ဖိအားေပးရန္ ေဒသတြင္း အစိုးရမ်ားကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုသည္မွာ က်မတို႔ ႏိုင္ငံ၏ နယ္နိမိတ္တြင္သာ အဆံုး သတ္သြားျခင္းမဟုတ္ဟု ယူဆသည့္အတြက္ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ၏ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေနရာကို အသံုးျပဳ၍ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္လိမ့္မည္။ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင့္ကို အသံုးျပဳ၍ တျခားသူမ်ား (ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ အျပင္တြင္ရွိေနသူမ်ား အပါအ၀င္) ၏ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ဆက္လက္ ေထာက္ခံသြားမည္ဟု က်မ ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

အာဆီယံက ေဒသတြင္း ေပါင္းစည္းေရးသို႔ ဦးတည္ေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေဒသ၏ ဂုဏ္ပုဒ္ အမွတ္အသားတခုကို ပံုေဖာ္ရန္ အေရးပါမူက ထင္ရွားလာပါသည္။ အဆိုပါ ဂုဏ္ပုဒ္ အမွတ္အသားတြင္ ဒီမိုကေရစီ၊ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ား ႏွင့္ လူသား ဂုဏ္သိကၡာကို အေလးထားမႈက အစိတ္အပိုင္း တရပ္အေနျဖင့္ ပါ၀င္သည့္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အလယ္အလတ္က်မႈကို ေထာက္ခံေရးႏွင့္ အစြန္းေရာက္မႈပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဆန္႔က်င္ေရးမ်ားလည္း ပါ၀င္သင့္ပါသည္။

ဖိႏွိပ္ခံ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားအတြက္ ေထာက္ခံေျပာဆိုေပးျခင္း ႏွင့္ ျပည္တြင္းႏွင့္ ျပည္ပမွ နမူနာမ်ားအရ ဦးေဆာင္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ ေဒသတြင္း ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးတခု ရွိေနပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အာဆီယံ အစိုးရမ်ားႏွင့္ အဆံုးျဖတ္ေပးသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကိုယ္စားျပဳခြင့္ နည္းေနေသးသည္ကို သတိျပဳမိၿပီး အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ အခြင့္အေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မည့္ ေဒသတြင္း ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ျဖစ္လာရန္ အလားအလာလည္း ရွိေနပါသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ား ႀကီးစိုးထားသည့္ အာဆီယံႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ ဦးေဆာင္ရာ၌ သူကတိျပဳခဲ့သည့္ လမ္းစဥ္တခု ျဖစ္ေသာ အၾကမ္းမဖက္ဘဲ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မစြန္႔လႊတ္သင့္ပါ။

ႏိုင္ငံေရးသမား၏ အခန္းက႑ႏွင့္ စံျပပံုရိပ္တခု၏ အခန္းက႑က လမ္းေၾကာင္း လံုး၀ကြဲလြဲေနျခင္း မရွိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ သူ႔ကို ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္လိုက္သည့္ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကိုယ္စားျပဳ ေဆာင္ရြက္ရင္း အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ တျခားသူမ်ား၏ အခြင့္အေရးအတြက္လည္း ရပ္တည္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါသည္။ အဆိုပါ ေနရာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေဒသတြင္း ေခါင္းေဆာင္မႈကို ပိုမိုခိုင္မာေစမည့္ အခြင့္အလမ္းတခု ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ အတိတ္က အာဏာရွင္ ေန႔ရက္မ်ားဆီသို႔ ျပန္ေရာက္သြားမည့္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးတြင္ ေရာက္လုလု ျဖစ္ေနသည့္ အသြင္ရွိေနေသာ အာဆီယံေဒသတြင္းမွ အမွန္တရားမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရန္လည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လိုအပ္ေနပါသည္။