“မသန္စြမ္းကေလးေတြအတြက္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ အခက္အခဲေတြက အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အစိုးရပိုင္းက မသန္စြမ္းကေလးေတြ ပင္မေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ၾကားရာမွာ အခက္အခဲမရွိသင္ယူႏိုင္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးတဲ့အပိုင္းမွာ အရမ္း အားနည္းေနပါတယ္။ ကေလးေတြကို သင္ၾကားေပးတဲ့ ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြကလည္း မသန္စြမ္းမႈ အမ်ိဳးအစားေတြကို နားလည္မႈ နည္းပါးတာ၊ ကေလးေတြကို ဘယ္လို သင္ၾကား ရမယ္ဆိုတဲ့ နည္းစနစ္ကို မသိတာ၊ သင္ေထာက္ကူ မလုံေလာက္တာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးစနစ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ သင္ရိုးဗဟိုျပဳစနစ္ေၾကာင့္ မသန္စြမ္းကေလးမ်ားအတြက္ သင္ယူရာမွာ အခက္အခဲရွိတာ၊ ေက်ာင္းတြင္း ပတ္၀န္းက်င္မွာ သြားလာရမႈ ခက္ခဲတာ၊ ဥပမာေျပာရရင္ ဘီးတပ္ကုလားထုိင္ အသုံးျပဳသူအတြက္ ေလွကားထစ္မ်ား ရွိေနျခင္း၊ သဲ၀ပ္ေသာေျမလမ္း၊ အိမ္သာစတဲ့ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။”
ပညာသင္ယူမႈ အခက္အခဲေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ျဖစ္ေတာ့တဲ့ အၾကားအာရံု မသန္စြမ္းသူ မခ်စ္ဖူးငံုက “က်မတို႔ နားမၾကား၊ စကားမေျပာတတ္သူေတြ သာမန္ ေက်ာင္းေတြမွာ နားၾကားတဲ့သူေတြနဲ႔ အတူ ပညာသင္ၾကားရာမွာ သင္ခန္းစာကို နားမလည္ဘူး။ ဆရာနဲ႔ ဆရာမက အသံထြက္ဘာသာစကားနဲ႔ ပို႔ခ်ေနေတာ့ အခက္အခဲရွိပါတယ္။ လက္ဟန္ဘာသာစကားနဲ႔ ရွင္းလင္းတင္ျပမွာ သင္ခန္းစာကို နားလည္သေဘာေပါက္မွာပါ။ အဲဒီလို အခက္အခဲေလးေၾကာင့္ စာေတြလည္း မရ၊ နားမလည္ေတာ့ ၁၀ တန္း ဆက္မေျဖေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အျပင္မွာ စက္ခ်ဳပ္ အလုပ္လုပ္ေနတာပါ” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေက်ာင္းတြင္းနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ ခြဲျခားမႈကလည္း မသန္စြမ္းကေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းမေနႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အတားအဆီးတခုပါလို႔ ဦးသီဟက ေျပာပါတယ္။
“အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္းကလည္း မသန္စြမ္းကေလးမ်ား ေက်ာင္းမေနျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္တဲ့ အတားဆီးမ်ားထဲမွာ တခုပါ၀င္ပါတယ္။ သူတို႔ကို သုံးႏႈန္း ေခၚေ၀ၚတဲ့ ေ၀ါဟာရမ်ားကလည္း မသန္စြမ္းကေလးမ်ား စိတ္ခံစားမႈကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ဥပမာဆိုရရင္ မသန္မစြမ္း၊ မစြမ္းမသန္၊ အက်ိဳး၊ ေထာ့က်ိဳး၊ အကန္း၊ ဒုကၡိတ၊ အအ၊ မ်က္ကန္း၊ နားပင္း စတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြပါ။”
ဒါ့အျပင္ မသန္စြမ္းကေလးရဲ႕ မိဘ၊ မိသားစုကလည္း မသန္စြမ္းကေလးျဖစ္လုိ႔ ပညာသင္ၾကားစရာ မလိုဘူး၊ ေက်ာင္းမထားလည္း ရတယ္။ ဘယ္လိုမွ လူရာ၀င္မွာမဟုတ္ဘူး စတဲ့ အေတြး၊ အျမင္ေဟာင္းေတြ ရွိေနတာကလည္း ကေလးကို ခြဲျခားဆက္ဆံရာ ေရာက္ေၾကာင္း၊ မသန္စြမ္းကေလးေတြဟာလည္း လူသားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေက်ာင္းထားရမယ့္အရြယ္မွာ ေက်ာင္းထားေပးရမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
လူမႈ၀န္ထမ္းဦးစီးဌာနရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မသန္စြမ္းသူဦးေရး ၁ သန္း ၃ သိန္းေက်ာ္ ရွိၿပီး အသက္ ၆ ႏွစ္မွ ၁၆ ႏွစ္အထိ အေျခခံပညာ သင္ယူေနတဲ့ မသန္စြမ္း ကေလးငယ္ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
No comments:
Post a Comment