၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံသို႔

မင္းေကာင္းခ်စ္

ပင္လံုလို႔ဆိုယံုနဲ႔ရင္ခုန္တယ္ဆိုရင္ စာဖတ္သူေတြက အကဲဆတ္လြန္းရန္ေကာလို႔ေျပာရင္လည္း ေက်ေက် နပ္နပ္အေျပာခံပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရခင္တႏွစ္အလို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ မွာက်င္းပခဲ့တဲ့ ပင္လံုညီလာခံဆိုတာ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေအာင္ တေျမထဲေနတေရထဲေသာက္ခဲ့ ၾကတဲ့ ျပည္ေထာင္စုဖြားတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အေသြးအသားထဲက စီးေမ်ာလာတဲ့ အဖိႏွိပ္မခံလိုတဲ့စိတ္ဓာတ္ တပါးကၽြန္ မခံလိုတဲ့စိတ္ဓာတ္၊ ေသြးခ်င္းသားရင္း စိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို တညီတညြတ္ထဲ တၿပိဳင္နက္ ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့တဲ့ ျပယုဂ္ျဖစ္သလို လြတ္လပ္ေရးမကိုဋ္ပန္းကိုဆြတ္ခူးနိုင္ေစတဲ့ မဟာေပါင္းစုအားႀကီးတရပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔က က်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ပစ္ခတ္တုိက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရး ဆုိင္ရာ ပူးတဲြ ေစာင့္ၾကည့္ေရးေကာ္မတီ (JMC) အစည္းအေဝးကို တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံ က်င္းပႏုိင္ေရး အတြက္ အစီအစဥ္ေတြကို တစ္လ ႏွစ္လ အတြင္းၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေစခ်င္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ တစ္ရက္ဆုိ တာဟာ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီျပည္သူေတြအေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ႀကိဳးပမ္းေပးၾက ဖို႔လည္း တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲသမိုင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ပင္လံုညီလာခံႀကီး ဘာေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာရတာလဲဆိုတာ နိုင္ငံသားတိုင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိဖို႔ လိုပါ တယ္။ ရွည္လွ်ားတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ အတိတ္သမိုင္းတေလွ်ာက္ကို ျပန္လည္ေစာင္းငဲ့ၾကည္လိုက္ရင္ ရွမ္း၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ မြန္၊ ကခ်င္၊ ဗမာ၊ ရခုိင္၊ ကယား စတဲ့တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ားစြာဟာ ရာစုႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလေတြကထဲက ပေဒသရာဇ္မင္းေတြ တန္ခိုးအာဏာ ၿပိဳင္ဆိုင္ခ်ဲ့ထြင္ၾကတဲ့ စစ္မက္ၿမိဳ့ျပနိုင္ငံငယ္ေလးေတြအျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္ေဒသကိုယ္စီကိုယ္ငွ ထူေထာင္လို႔စုဖြဲ႔ ေနခဲ့ၾက တာပါ။

ေအဒီ ၉ ရာစုေလာက္ကေန ၁၃ ရာစုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းထိေအာင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀ တိုင္ေအာင္ သွ်မ္းသွ်မ္းေတာက္ ထြန္းကားသာယာ၀ေျပာခဲ့ၿပီး ပထမျမန္မာနိုင္ငံေတာ္လို႔သတ္မွတ္ခံရတဲ့ အေနာ္ရထာဘုရင္ရဲ့ ပုဂံအင္ပါယာ ဟာ ၁၂၈၇ ခုႏွစ္မွာ မြန္ဂိုေတြရဲ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္မႈ ေအာက္မွာၿပိဳက်ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရပါတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ (၁၂၉၇ ~ ၁၃၁၃) ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ရွမ္းညီေႏွာင္သံုးဦးတည္ေထာင္တဲ့ ျမင္စိုင္းမင္းဆက္၊ (၁၃၁၃ ~ ၁၃၆၄ ) ပင္းယမင္းဆက္၊ (၁၃၁၅ ~ ၁၃၆၄) စစ္ကိုင္းမင္းဆက္၊ (၁၃၆၄ ~ ၁၅၅၅) အင္း၀မင္းဆက္ စတဲ့ဆိုတဲ့ ပေဒသရာဇ္ၿမိဳဳ႕ျပနိုင္ငံငယ္ေတြေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။

အင္း၀ဘုရင္ မင္ႀကီးစြာေစာ္ကဲလက္ထက္ (၁၃၈၅) ခုႏွစ္ေလာက္မွာ စတင္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (၄၀) ၾကာျမင့္ေအာင္ ရွည္လွ်ားစြာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပဲခူး-အင္း၀ၿမိဳ့ျပႏွစ္နိုင္ငံစစ္ပြဲ (သို႔) မြန္ဗမာစစ္ပြဲဟာ အင္း၀ဘုရင္ သီဟသူလက္ထက္မွာ ဟံသာ၀တီပဲခူးကိုတိုက္ခိုက္အၿပီး (၁၄၂၄) ခုႏွစ္မွာၿပီးဆံုး သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမြန္ဗမာစစ္ပြဲနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္သမိုင္း ပိတ္ကားေပၚမွာ အင္း၀မွာနန္းတည္ထားတဲ့ ျမန္မာဘုရင္ေတြဟာ ဟန္တရုပ္ေတြကိုေနာက္ခံျပဳထားတဲ့ သိႏၷီ ေစာ္ဘြားနဲ႔စစ္ခင္းေနသလို ရခိုင္မင္းနဲ႔လည္း စစ္ဆိုင္ေနခဲ့တာပါ။

အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ စစ္ပမ္းေနတဲ့အင္း၀ဟာ ေတာင္ငူမင္းဆက္က ဘုရင့္ေႏွာင္လက္ထက္ (၁၅၅၅) မွာအသိမ္းခံ ရၿပီးပ်က္သြားခဲ့ျပန္တယ္။ ျမန္မာ့နိုင္ငံရဲ့သမိုင္းမွာ ဒုတိယျမန္မာနိုင္ငံေတာ္လို႔ အသတ္အမွတ္ခံရတဲ့ ေတာင္ငူမင္းဆက္ဟာ ၁၆ ရာစုကေန ၁၈ ရာစုၾကား ( ၁၅၁၀ ~ ၁၇၅၂) ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၆ ေက်ာ္အုပ္စိုးခဲ့တယ္။ ဘုရင့္ေႏွာင္လက္ထက္မွာ ပုဂံမင္းဆက္လက္ထက္ ပိုင္ဆိုင္သမွ် နယ္ေျမေတြသာမက အိႏၵိယပိုင္မဏိပူရ၊ ခ်င္းမိုင္၊ အယုဒၶယအပါအ၀င္ ယိုးဒယား ပိုင္နယ္ေျမမ်ား၊ လာအိုပိုင္လင္းဇင္းအထိ သိမ္းပိုက္နိုင္ခဲ့တာမို႔ အေရွ႕ေတာင္ အာရွရဲ့အႀကီးဆံုး အင္ပါယာတခုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင့္ေႏွာင္နတ္ရြာစံၿပီး ၁၈ ႏွစ္အၾကာ အဲ့ဒီအင္ပါယာႀကီး ၿပိဳကြဲသြားခဲ့ျပန္တယ္။

၁၆၂၂ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ေတာင္ငူမင္းဆက္က ေညာင္ရမ္းမင္းဦးေဆာင္ၿပီး ၿမိဳ့ေတာ္ကို အင္း၀ဆီ ေျပာင္းေရြ ့ခဲ့သလို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ နိုင္ငံျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေတြလုပ္ခဲ့ရာက ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀ ေက်ာ္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးလို႔စည္ပင္၀ေျပာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ၁၇၂၂ ခုႏွစ္ကေန စက်ဆင္းလာခဲ့ရာက အင္း၀ၿမိဳ့ေတာ္ဟာ မြန္လူမ်ိဳးစုေတြ ျပန္လည္တည္ေထာင္တဲ့ ဒုတိယ ဟံသာ၀တီမင္းဆက္ေစလႊတ္တဲ့ မြန္စစ္သူႀကီး ဒလပန္းရဲ႕တပ္ေတြ သိမ္းပိုက္တာခံရၿပီး ပ်က္ခဲ့လို႔ ဒုတိယျမန္မာနိုင္ငံ နိတၳိတံခဲ့ရတယ္။

တခ်ိ္န္ထဲမွာဘဲ မုဆိုးဖိုရြာသူႀကီး ဦးေအာင္ေဇယ်က အေလာင္းမင္းတရား (ေခၚ) အေလာင္းဘုရား ဘြဲ႔ခံၿပီး ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ (၁၇၅၂~၁၈၈၅)ကို တည္ေထာင္ခဲ့တယ္။ အေလာင္းမင္းတရား လက္ထက္မွာ ေရႊဘိုၿမိဳ႕က အစျပဳၿပီး ျမန္မာတစ္နိုင္ငံလုံး သိမ္းပိုက္နိုင္ခဲ့လို႔နိုင္ငံသမိုင္းမွာ တတိယျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ လို႔ထင္ရွားတယ္။ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္လက္ထက္မွာ အာသံ၊ မဏိပူရ၊ ရခိုင္ နဲ႔ ယိုးဒယား အယုဒၶယအထိ နယ္ေျမခ်ဲ့ထြင္နိုင္ခဲ့လို ျမန္မာ့့သမိုင္းမွာဒုတိယအႀကီးဆံုး အင္ပါယာကို တည္ေထာင္ခဲ့တယ္လို႔မွတ္တမ္း ၀င္တယ္။

၁၈၂၄ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ့ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက အဂၤလိပ္-ျမန္မာပထမစစ္ပြဲနဲ႔အတူ ရခုိင္၊ တနသၤာရီ ေဒသေတြကို ျမန္မာမင္းေတြထံကသိမ္းယူခဲ့တယ္။ ေနာက္ (၁၈၅၂) ခုႏွစ္မွာ ဒုတိယအဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္ပြဲနဲ႔ ေအာက္ဗမာျပည္ကုိ သိမ္းယူ၊ ၿပီးေတာ့ (၁၈၈၅) ခုႏွစ္မွာ တတိယအဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္ပြဲနဲ႔ အဂၤလိပ္အစိုးရ လက္ေအာက္ျမန္မာ့ဦးစြန္းေပ်ာက္လို႔တနိုင္ငံလံုး သူ ့ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား။

ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ့အစိုးရဟာ ေျမျပန္႔ေဒသနဲ႔ေတာင္ေပၚေဒသဆိုၿပီး ႏွစ္ပိုင္းခြဲသီးျခား အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ တယ္။ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး မစ္ရွင္ေတြကို ေတာင္တန္းေဒသဆီေစလႊတ္ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳ ေစခဲ့တယ္။ နယ္ခ်ဲ့က်ဴးေက်ာ္သူတိုင္း၊ အနိုင္က်င့္ဖိႏွိပ္သူတိုင္း အဖိႏွပ္ခံရသူေတြအေပၚ အၿမဲတေစက်င့္သံုးေလ့ရွိတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုစနစ္ကေတာ့ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘဲဆိုတာ ဘယ္သမိုင္းမွာ ၾကည့္ၾကည့္ျမင္သာပါတယ္။ တိုင္းတပါး ကၽြန္သေဘာက္္ဘ၀နဲ႔ျမန္မာနိင္ငံဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္အတြင္း ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနျခင္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံုဟာ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔နယ္ခ်ဲ့ရန္ကို ေခါင္းငံု ့မခံ ဖိႏွိပ္မႈေတြကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီး ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ၿပီးဆံုးလို႔ စစ္ပမ္းေနခ်ိန္လည္းျဖစ္၊ နယ္ခ်ဲ့ကိုလိုနီစနစ္ က်ဆံုးခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အျပင္ ျမန္မာနိုင္ငံသားအားလံုးရဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ေတြ အရွိန္ဟုန္ႀကီးစြာ ျဖစ္တည္လာတာမို႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လြတ္လပ္ေရးမေပးမျဖစ္ ေပးရေတာ့မယ့္ အေျခအေနကုိ ေရာက္လာတဲ့အခါ ၿဗိတိသွ်အစိုးရရဲ့ သေဘာထားက ေျမျပန္႔ ေဒသကုိသာ လြတ္လပ္ေရးေပးၿပီး ရွမ္းျပည္နဲ႔ေတာင္တန္းေဒသေတြကုိ ခ်န္ထားလုိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆင္းမလားစီမံကိန္း၊ စကၠဴျဖဴစာတမ္းကို အႀကံႀကီးစြာအဆိုျပဳခဲ့တာပါ။

တရုပ္ျပည္ကိုလြတ္လပ္ေရးေပးေတာ့ ေဟာင္ေကာင္၊ မကၠာအိုကၽြန္းေတြကိုခ်န္ထားသလိုေပါ့ ရသေလာက္ ကုတ္ထား မလႊတ္တမ္းဆုပ္ထားျခင္ေသးတဲ့သေဘာပါဘဲ။ ကၽြန္ဘ၀မေရာက္ခင္က အတိုင္း ျမန္မာတနိုင္ငံလံုး တေပါင္းတစည္းတည္း လြတ္လပ္ေရးရခ်င္ရင္ ေတာင္တန္းသားေတြ သေဘာတူမွသာ၊ ေပါင္းစည္းျခင္မွသာ ေပးနိုင္မယ္လို႔ အက်ပ္ကုိင္ခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီအက်ပ္ကိုင္မႈေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေတာင္တန္းေဒသနဲ႔ ဗမာျပည္ကုိ ေပါင္းစည္းၿပီး လြတ္လပ္ေရးအတူတူ ရဖို႔အတြက္ လႈပ္ရွားႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီလိုႀကိဳးပမ္းရာမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သေဘာထား က ဗမာအပါအ၀င္တိုင္းရင္းသားတိုင္းက အကြဲကြဲ အျပားျပား ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနမယ့္အစား စည္းစည္းလုံးလုံး၊ ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ အတူတကြ အားထုတ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လြတ္လပ္ေရးရနိုင္သလို၊ ရၿပီးရင္လည္း တုိင္းျပည္ဟာ ပိုမုိတုိးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာမွာျဖစ္ၿပီး၊ ရလာတဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကုိလည္း အားလုံးမွ်မွ်တတ ခံစားၾကရမွာ ျဖစ္တယ္ လုိ ့ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ထုိ့အတူဘဲ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း တကယ္လို႔ဗမာျပည္ကိုသာ ကြက္ လြတ္လပ္ေရး ေပးခဲ့ၿပီး ေတာင္တန္းေဒသေတြကို ခ်န္ထားခဲ့မယ္ဆုိရင္ ေတာင္တန္းသားမ်ား အေနနဲ႔ ကိုလုိနီလက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဖုိ႔ ပိုအလွမ္းေ၀းသြားလိမ့္မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့့္ ေျမျပန္ ့နဲ႔ေပါင္းဖုိ ့ဆုံးျဖတ္ခဲ့ ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔မွာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း လဲျခားနယ္က ပင္လုံၿမိဳ့ေလးမွာ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေတာင္တန္းသားမ်ား ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (The Supreme Council of the United Hill Peoples: SCOUHP) ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ၀င္ၿပီး ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကို ကုိယ္စားလွယ္ (၂၃) ဦးက လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကပါတယ္။

အပုဒ္ (၉) ပုဒ္ ပါတဲ့ ပင္လုံစာခ်ဳပ္မွာ အပုဒ္ (၇) မွာကေတာ့ ‘ နယ္စပ္ေဒသရွိ နိုင္ငံသားမ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ရရွိေသာအေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကို ခံစားပုိင္ခြင့္ရွိရမည္ ဆုိၿပီးေဖာ္ျပထား ပါတယ္။

ပင္လုံစာခ်ဳပ္ပါ ပင္လုံသေဘာတူညီခ်က္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကိုေျပာရရင္ …

(၁) တန္းတူရည္တူ ျပည္ေထာင္စုမူႏွင့္ ေပါင္းစည္းေရး

(၂) တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ကုိယ့္ကံၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ အျပည့္အ၀ရွိေရး၊

(၃) လူမ်ိဳးစုငယ္မ်ားအတြက္ လုံေလာက္ေသာကာကြယ္ခ်က္မ်ားျပဌာန္းထားရွိေရး … တို ့ပါဘဲ။

ဒါဟာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ ပင္လုံစိတ္ဓာတ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ပင္လုံစိတ္ဓာတ္ ဆိုတာဟာ လြတ္လပ္ေရး၊ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရး မိသားစု စိတ္ဓာတ္ပါဘဲ။ ဒီစိတ္ဓာတ္နဲ႔ဘဲ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၄) ရက္ေန႔မွာ နယ္ခ်ဲ့ကိုလိုနီ ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀က တမ်ိဳးသားလံုး တတိုင္းျပည္လံုး လြတ္ေျမာက္လို႔ လြတ္လပ္ေရးမကိုဋ္ပန္း ဆြတ္ခူးနိုင္ခဲ့ၾကတာပါ။

ဒါေပမဲ့ကံအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ဘဲ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ နိုင္ငံေရးကိစၥေတြကို နိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔မေျဖရွင္းဘဲ လက္နက္ကိုင္အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းၾကရာက ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ အင္အားႀကီးသူကဗိုလ္က်စီးပိုး အနိုင္က်င့္တတ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္တြယ္သြားခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ဟာ ပင္လံုသေဘာတူညီခ်က္ကိုမ်က္ကြယ္ျပဳ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံကို တျပည္ေထာင္စနစ္ (သို႔) စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္ မဟုတ္လား။

ဦးသိန္းစိန္တို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြ စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံ ဥပေဒဟာ နိုင္ငံကို အမည္ခံအေနနဲ႔ျပည္ေထာင္စုလို႔ ေခၚေ၀ၚၿပီး ျပည္နယ္ေတြ အထူးအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တုိင္းေဒသေတြလို႔ ေဖာ္ျပထားေပမယ့္ အႏွစ္သာရကေတာ့ အားလုံးကို တပ္မေတာ္ကသာ ရာသက္ပန္ႀကိဳးူကုိင္ခ်ယ္လွယ္အုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ဖန္တီးေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဖတ္ဖူးသူ၊ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ရွိသူတိုင္း သိနိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင္မုိ႔လည္း စစ္ကၽြန္ျပဳထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒကို မိဘျပည္သူေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြေရာ၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းေတြကပါ လုံး၀လက္မခံႏုိင္ၾက ပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့လတုန္းကမွ အာဏာလက္လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ့ အစီအမံျဖစ္တဲ့ တဖက္သတ္ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းေရးကုိ လက္မခံၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တျပည္လံုးအပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္(NCA)ကိုေတာင္ အားလံုးလက္မွတ္မထိုးတဲ့သမိုင္းက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ရွိေနပါေသးတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးကို နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ၂၀ ရာစု ပင္လံုညီလာခံဆိုတာ ျပည္ေထာင္စုဖြား တိုင္းရင္းသား ညီေႏွာင္အားလံုးရဲ့ ေသြးခ်င္းသားရင္းစိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္က်ဳးကမၺည္းထိုး နိုင္ခဲ့လို႔ လူလူျခင္းကၽြန္ျပဳဖိႏွိပ္ခဲ့တဲ့ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ့ဘီလူးလက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့တဲ့ ညီညြတ္ေရးေက်ာက္စာတိုင္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ကမၻာ့အရွည္ၾကာဆံုး ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ႀကီးကို အၿပီးတိုင္မၿငိမ္းသတ္ ႏိုင္ေသးတဲ့ အေျခခံ အေၾကာင္းတရားကေတာ့ ပင္လုံသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး၊ အင္အားႀကီးသူေတြက လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒအလံထူလို႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးငယ္စုေတြအေပၚ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္ အနိုင္က်င့္ဗိုလ္က် ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေၾကာင့္ဆိုတာပါဘဲ။

အခုခ်ိန္ခါမွာ ျပည္သူလူထုေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦးေဆာင္လမ္းျပေခၚေဆာင္မႈေအာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံု အတူေရးဆြဲ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တဲ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္နဲ႔ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအိမ္မက္ဆိုတဲ့ မၿပီးေသးတဲ့ပန္းခ်ီကားကို ဆက္ေရးဆြဲဖို႔ ပင္လုံစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ပင္လုံသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို အေျခခံၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ မီးေတာက္မီးလွ်ံႀကီးကို အၿပီးတိုင္ ၿငိမ္းသတ္နိုင္ဖို႔အားလံုးနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္နိုင္ဖို႔ စိုင္းျပင္းေနၾကပါၿပီ။

ျမန္မာနိုင္ငံသားတိုင္း လူလူျခင္းအနိုင္က်င့္ျခင္းက လြတ္ေျမာက္ေစမယ့္ ဒီမိုကေရစီကိုအေျခခံၿပီး ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုသစ္ တည္ေဆာက္နိုင္ဖို႔ ၂၀ ရာစု ပင္လံုညီလာခံမွသည္ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံသို႔ခ်ီေနတဲ့ သမိုင္း၀င္ခရီးမွာ အတူတကြလိုက္ပါလို႔ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရယူနိုင္ၾကပါေစ။