ဒီမိုကေရစီ ကစားပြဲကို ဘယ္သူေတြ ဖ်က္သလဲ

ညီေစာလြင္

အီဂ်စ္မွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးေနျပီ။ မြတ္စလင္ ညီအစ္ကုိေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ရဲ့ အဆုိ လံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြက လူစုခြဲတဲ့ေနရာမွာ သမၼတေမာ္စီကို ေထာက္ခံ ဆႏၵျပသူ ႏွွစ္ေထာင္ေလာက္ ေသျပီလို႔ ဆုိတယ္။ ဒီစာေရးေနခ်ိန္ ေနာက္ဆုံးဝင္တဲ့ ကမ႓ာ႔သတင္းေတြကေတာ့ ေသဆုံးသူ ၄၂၀ ေက်ာ္လာျပီလို႕ ဆိုတယ္။ အခု ႏုိင္ငံအႏွံ႔ အေရးေပၚ အေျခအေန၊ ညမထြက္ရ အမိန္႔ေတြကို ထုတ္ျပန္ထားရတယ္။

အီဂ်စ္ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ အခုေလာက္ ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္သြားတဲ့ ကိစၥမွာ နံပါတ္တစ္ အျပစ္တင္ရမွာကေတာ့ ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ခံထားရတဲ့ သမၼတကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့တဲ့ အီဂ်စ္စစ္တပ္ပါပဲ။ ဒုတိယ အျပစ္တင္ရမွာကေတာ့ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးထဲကို ဆြဲသြင္းခဲ့တဲ့ မြတ္စလင္ ညီအစ္ကိုေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ပါ။ တတိယ အျပစ္တင္ရမွာကေတာ့ အီဂ်စ္မွာ အာဏာသိမ္းတာကို အာဏာသိမ္းတယ္လို႔ေတာင္ ရဲရဲ မေခၚဘဲ ၾကားေနခဲ့တဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတြပါ။ စစ္တပ္နဲ႔ အစၥလာမၼစ္ အုပ္စုေတြ အားျပိဳင္တဲ့ပြဲမွာ စစ္တပ္ဘက္ကို မသိမသာ လုိက္ခဲ့တဲ့ ကိစၥပါ။ အခုေနာက္ဆံုး ေျခလြန္လက္လြန္ေတြ ျဖစ္ကုန္မွပဲ ေ၀ဖန္လာၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ the only game in town “ျမိဳ႕ျပင္ မထြက္တမ္း ကစားပြဲ”ပါ။ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုတစ္ခုက ေတာခိုျပီး သူပုန္ထတဲ့ အေျခအေနအထိ မေရာက္ေအာင္ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေတြကို ဖြင့္ေပးထားရတာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ေသနတ္ကိုင္ထားတ့ဲ စစ္တပ္ဟာ ဒီမိုကေရစီကစားပြဲကို ဖ်က္စီးႏုိင္တဲ့ အဓိက အႏၱရာယ္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က လက္နက္အားကိုးနဲ႔ တုိင္းျပည္ အာဏာကို အတင္းအက်ပ္ ယူထားရင္ သုိ႔မဟုတ္ စစ္တပ္နဲ႔ မဟာမိတ္ လုပ္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အုပ္စုက တရားမ၀င္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ အာဏာကို သိမ္းပိုက္တဲ့အခါ “ျမိဳ႕ျပင္ မထြက္တမ္း ကစားပြဲ” ရဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ပ်က္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးထဲကို စစ္တပ္၀င္တာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ကစားပြဲပ်က္တဲ့ ေလာဂ်စ္က (ယုတၱိ) က ရိုးရိုးေလးပါပဲ။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြရဲ႔ သမုိင္းကို ၾကည္ပါ။ စစ္တပ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ပါတီေတြဟာ ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ အႏိုင္မရတတ္ပါဘူး။ ႏွိပ္ကြပ္တာကို ခံရတဲ့ ပါတီေတြကိုပဲ ျပည္သူေတြ မဲဆႏၵရွင္ေတြက စာနာတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ မဲေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ထုိင္း၊ တူရကီ၊ အီဂ်စ္ တို႔မွာ ဒီသေဘာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရး သမိုင္းကို ၾကည့္ရင္လည္း ဒီသေဘာပါပဲ။ အဲဒီ အရွိတရားကို စစ္တပ္က လက္မခံတဲ့အခါ မတရားတဲ့နည္းေတြ၊ အင္အားသံုးတာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီအခါမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပတာ၊ က်င္းပရင္လည္း လြတ္လပ္မွ်တတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းတဲ့နည္း၊ အင္အားသံုး အက်ပ္ကိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြကို အသံုးျပဳပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဒီမိုကေရစီကစားပြဲ ပ်က္ပါတယ္။

အဆုိးဆံုး အေျခအေနမွာ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုက ေတာခိုတာျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံျခား အကူအညီကို ယူတဲ့နည္းလမ္းျဖစ္ျဖစ္ တရားနည္းလမ္းမက်တဲ့ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ၾကိဳးစားလာႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီအတုိင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ အခုလက္ရွိ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ အေျခအေနက ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ဦးတည္ေနပါတယ္။ ဒီလို အႏၱရာယ္ေၾကာင့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းရဲ့ နိဒါန္းမွာ အခုလို အတိအလင္း ျပဌာန္းထားတာကို ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ …… it is essential, if man is not to be compelled to have recourse, as a last resort, to rebellion against tyranny and oppression, that human rights should be protected by the rule of law . …. ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္မႈေတြကို မခံႏုိင္တဲ့အဆံုးမွာ သူပုန္ထတဲ့ အေျခအေနကို မေရာက္ေအာင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို အကာအကြယ္ေပးထားဖို႔ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။

အီဂ်စ္ကို ၾကည့္ၾကည္၊ ျမန္မာျပည္ကို ၾကည့္ၾကည့္၊ ထို္င္းႏိုင္ငံကို ၾကည့္ၾကည့္ ႏိုင္ငံေရးထဲကို စစ္တပ္က ၀င္စြက္လာရင္၊ ၀င္စြက္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္၊ ေစတနာနဲ႕ ျဖစ္ပါေစဦး အက်ဳိးထက္ အဆုိးပဲ မ်ားတယ္ဆုိတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္ဆုိရင္ ဘယ္စစ္တပ္ျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ေ၀းေ၀းေနတာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ဆြဲႏုိင္ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ့ အဓိက တာ၀န္ဟာ ျပည္ပရန္ကာကြယ္ဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းက တရားဥပေဒစိုးမုိးေရးေတာင္ တကယ္တမ္း ရဲတပ္ဖြဲ႕နဲ႔ပဲ အဓိက ဆုိင္ပါတယ္။

အီဂ်စ္ကေန ေပးတဲ့ ေနာက္ထပ္ သင္ခန္းစာတရပ္ကေတာ့ ဘာသာေရးကို ႏုိင္ငံေရးထဲ ဆြဲသြင္းရင္ ျပႆနာေတြ ေပၚေပါက္တယ္ဆုိတာပါပဲ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေနေရးအတြက္ ဘာသာေရးက ေဆာင္ရြက္စရာေတြ အေျမာက္အျမား ရွိပါတယ္။ ဘာသာေရးကို ႏို္င္ငံေရးထဲကို ဆြဲသြင္းတာေၾကာင့္ ပဋိပကၡေတြ ၾကီးထြားလာတာ ေသခ်ာသေလာက္မို႔ ဒါဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေရးဆုိတဲ့ ဘာသာေရးရဲ့ အေျခခံ တန္ဖုိးေတြကိိုလည္း ဆန္႔က်င္ရာ ေရာက္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးတခ်က္ကေတာ့ မြတ္စလင္ ညီအစ္ကိုေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ပါ၊ ဇူလုိင္ ၃ ရက္ အာဏာသိမ္းမႈ မတိုင္ခင္ကတည္းက မြတ္စလင္ ညီအစ္ကိုေတာ္မ်ားအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိုင္းေရး လမ္းေၾကာင္းကို စိတ္၀င္စားမႈ မျပဘဲ တဇြတ္ထိုး လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကို ႏုိင္ငံေရး အယူအဆမ်ဳိးစံု၊ ဘာသာေရး ယံုၾကည္မႈ မ်ဳိးစံု ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ ရွင္သန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ ထူေထာင္ဖို႔အတြက္ စိတ္၀င္စားမႈ မျပတာပါ။

အခု ေနာက္ဆုံး ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ “အၾကမ္းမဖက္နည္းလမ္း” သုံးျပီး အာဏာသိမ္းအစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်မယ္လို႕ ဆိုေပမယ့္ မြတ္စလင္ ညီအစ္ကိုေတာ္မ်ားအဖြဲ႔မွာ လက္နက္ကိုင္ တုိက္ခဲ့တဲ့ သမုိင္းေၾကာင္း ရွိပါတယ္။ အကယ္၍ စစ္တပ္က ႏွိပ္ကြပ္တာကို မခံႏုိင္တဲ့အဆံုး လက္နက္ကိုင္လာရင္ ဆီးရီးယား အေျခအေနမ်ဳိးနဲ႔ ေသြးထြက္္သံယိုေတြ ပိုဆုိးသြားႏုိင္ပါတယ္။ စစ္တပ္က အာဏာကို ဆက္ကိုင္ထားဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္သြားနုိင္ပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္ အီဂ်စ္ႏုိင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းမွာ ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ အစိုးရကို စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျဖဳတ္ခ်ခဲ့တာျဖစ္လို႔ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အက်ပ္အတည္းနဲ႔ အေတာ္ေလး ဆင္တူပါတယ္။ ထုိင္းနုိင္ငံရဲ႔ ေျဖရွင္းနည္းကေတာ့ စစ္တပ္က ႏုိင္ငံေရးက ျမန္ျမန္ျပန္ထြက္၊ လြတ္လပ္မွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲေတြကို က်င္းပ၊ အနိုင္ရတဲ့ ပါတီကို အာဏာအပ္၊ အာဏာရတဲ့ အုပ္စုဘက္ကလည္း သေဘာထား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေၾကာင္း ျပသတဲ့နည္းပါပဲ။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ ထုိင္းနိုင္ငံမွာ မစၥတာ သက္ဆင္ရဲ့ ႏွမ ျဖစ္သူ ယင္းလပ္ ရွင္န၀ပ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဟာ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္မယ့္ေဘးကေန ေရွာင္ရွားႏုိင္ျပီး ႏုိင္ငံေရးတည္ျငိမ္မႈ ျပန္ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီကို အုတ္ျမစ္ခ်တယ္ဆုိတာ ႏုိင္ငံေရး အရ အေရးပါတဲ့ လူမႈအုပ္စုေတြရဲ့ လုပ္ပံုကိုင္ပံု၊ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အသားက်ေအာင္ လုပ္တာပါပဲ။ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ မတူညီမႈေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ညီေအာင္ စုစည္းရတာမို႔ ညွိႏႈိုင္းရတာ၊ ေစ့စပ္ရတာ၊ အေပးအယူလုပ္ရမွာေတြ ရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာေတြကို ဒီမုိကေရစီ ေဘာင္ထဲမွာ ညွိႏႈိုင္းေစ့စပ္ အေပးအယူလုပ္ရတာက စစ္တပ္၀င္လာတာထက္ေတာ့ သာပါတယ္။ အရင္းအႏွီးနည္းပါတယ္။ အီဂ်စ္မွာ အခု ျဖစ္ေနတာေတြကို ၾကည့္ရင္ ျမန္မာျပည္အတြက္ သင္ခန္းစာယူစရာေတြ ရွိေၾကာင္းပါ။

(ညီေစာလြင္သည္ ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ ကမာၻ႔ေရးရာ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားကို ေရးသားေနသူ ျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ျမိဳ႕တြင္ လတ္တေလာ ေနထိုင္သူျဖစ္သည္။)