၂၀၁၄ ဧၿပီမွာ သစ္လုံး ျပည္ပ မပို႔ရေတာ့

ဝီလ်ံဘြတ္

လာမည့္ႏွစ္မွစ၍ ႏိုင္ငံျခားသို႔ သစ္အလံုးလိုက္တင္ပို႔ျခင္းကို တားျမစ္ေတာ့မည္ျဖစ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ကၽြန္းသစ္ႏွင့္ အျခား ရွားပါးေသာ သစ္မ်ားကို ၀ယ္ယူသူမ်ားသည္ ျပည္တြင္းတြင္ သစ္အေခ်ာထည္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား တည္ေထာင္ ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္းသိရသည္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ရက္ေန႔မွ စတင္၍ အာဏာသက္ေရာက္မည့္ ဥပေဒသစ္တြင္ သစ္လံုးမ်ားကို အလံုးလိုက္ ႏိုင္ငံျခားတင္ပို႔ျခင္းကို တားျမစ္ထားေသာ္လည္း ျပည္တြင္းတြင္ အေခ်ာထည္အျဖစ္ျပင္ဆင္ထုတ္လုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ျခင္းကို ကန္႔သတ္ ထားျခင္းမရွိေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္မရွင္မွ အိႏၵိယ ကုမၸဏီတခုႏွင့္ စကၤာပူအေျခစိုက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခုတို႔ကို ယခင္ အပတ္အတြင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ သစ္အေခ်ာထည္စက္႐ံုမ်ား ဖြင့္လွစ္ခြင့္လိုင္စင္ ခ်ထားေပးခဲ့သည္။ လိုင္စင္ ရရွိသြားေသာ ကုမၸဏီမ်ား၏ အမည္ကိုမူ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာျခင္းမျပဳခဲ့ပါ။

အျခားေသာ အိႏၵိယ ကုမၸဏီ ၂ ခုျဖစ္သည့္ Greenply Industries ႏွင့္ Century Plyboards တို႔သည္လည္း ရန္ကုန္ရွိ ဒဂံုစက္မႈဇုန္မ်ားထဲမွ တခုတြင္ စက္႐ံုတည္ေဆာက္ခြင့္ ပါမစ္ရရွိနိဳင္ရန္ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ Century Plyboards သည္ တေန႔လွ်င္ အထပ္သား ၂၅၀၀၀ စတုရန္းမီတာ ထုတ္လုပ္ႏိုင္မည့္ စက္႐ံုအတြက္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၀သန္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း The Hindu သတင္းစာတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။

“ဒီစီမံကိန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကေန သစ္တင္သြင္းမႈကို အစားထိုးႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုမၸဏီအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အစီအစဥ္က သစ္ပါးလႊာ သို႔မဟုတ္ အထပ္သား ေတြကို အိႏၵိယႏိုင္ငံထဲကို သယ္ယူလာႏိုင္ဖို႔ပါ” ဟု Century Plybords ၏ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴး Sajjan Bhajanka ကေျပာၾကားလိုက္ေၾကာင္း The Hindu က ေရးသား ထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သစ္မာမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ရွားပါးလာၿပီျဖစ္ေသာ ကၽြန္းသစ္မ်ားကို အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အိႏၵိယႏွင့္ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ပရိေဘာဂ ျပဳလုပ္ရန္၊ အိမ္ၾကမ္းခင္းရန္ႏွင့္ ရြက္ေလွတည္ေဆာက္ရန္အတြက္ ၀ယ္ယူၾကသည္။

သစ္လုပ္ငန္းမွာ ျမန္မာကုန္သည္မ်ားအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရွိေသာလုပ္ငန္းတခုျဖစ္သည္။ တရား၀င္ တင္ပို႔ေရာင္းခ် သူမ်ား အေနျဖင့္ ၂၀၁၀-၁၁ ဘ႑ာေရးႏွစ္ အတြင္းတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၆၀၀ ရရွိခဲ့သည္ဟု အစိုးရက ထုတ္ျပန္သည့္ အခ်က္မ်ားအရသိရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သစ္လံုမ်ား တရားမ၀င္ ေရာင္းခ်ေနသည့္တန္ဖိုးက ပိုမိုမ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေၾကာင္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံတကာမွ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေျပာၾကသည္။

ႏိုင္ငံျခားသို႔ သစ္လံုးအတိုင္းတင္ပို႔ ေရာင္းခ်ျခင္းကို တားျမစ္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေလ်ာ့ပါးလာေနသည့္ သစ္ ေတာမ်ားကို ကာကြယ္ႏိုင္ေရးကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစၿပီး ၀ယ္လိုအားမ်ားသည့္ ကၽြန္းပင္ကဲ့သို႔ သစ္မာမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္း ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခားသို႔ ကၽြန္းသစ္ခြဲသားမ်ား တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္း ရပ္တန္႔သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု Super Yacht World မဂၢဇင္းက ဆိုသည္။ ကၽြန္းသစ္ပါးလႊာမ်ား၊ ကၽြန္းသားရြက္ေလွၾကမ္းခင္းမ်ား၊ အတြင္းပိုင္းအခင္းမ်ားႏွင့္ ပရိေဘာဂ အစိတ္ အပိုင္းမ်ား ဆက္လက္၀ယ္ယူရရွိႏိုင္ဦးမည္ ျဖစ္သည္ ဟုလည္း ေျပာသည္။

“တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာခဲ့တာအရ ဆိုရင္ ပိတ္ပင္တာက သစ္ကို အလံုးအတိုင္း တင္ပို႔ တာကို တားျမစ္ တာပါ။ အရင္ကဆိုရင္ ထိုင္း၊ အိႏၵိယ၊ စကၤာပူ၊ မေလးရွား၊ တ႐ုတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံတျခားႏိုင္ငံေတြက သစ္လံုးအတိုင္း ၀ယ္ ယူ ခြဲစိတ္ၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ႏိုင္ငံထဲမွာလည္း သံုးတယ္၊ တျခားႏိုင္ငံေတြကို ျပန္ၿပီးလည္း တင္ပို႔ၾကတယ္” ဟု စကၤာပူႏိုင္ငံမွ Ginnacle Import Export ၏ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴး Bob Steber က Super Yacht World မဂၢဇင္းသို႔ ေျပာသည္။ “သစ္အလံုးအတိုင္း တင္ပို႔တာကို တားျမစ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ျပည္တြင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ အလုပ္ အကိုင္ေနရာေတြ ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ပါ” ဟုလည္း သူကဆိုသည္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ သစ္လံုးတင္ပို႔မႈကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ တရား၀င္ထုတ္လုပ္သည့္ ေနရာတြင္လည္း အလြန္အကၽြံ ခုတ္ယူျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၿပီး တရားမ၀င္သစ္ခုတ္မႈမ်ားကိုလည္း ပိုၿပီး ဆိုးရြားသြားေစခဲ့ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ သယံဇာတႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သစ္မ်ား မည္မွ်ထြက္သြားေနသည္ကို တြက္ခ်က္ရန္ႏွင့္ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈ မည္မွ် ရွိေနသည္ကို သိရွိႏိုင္ရန္ ခက္ခဲေၾကာင္း European Forest Institute (EFI) ၏ ေလ့လာမႈတခုတြင္ ေရးသားထား သည္။

“ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕သစ္ေတာထြက္ပစၥည္းမ်ား ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္ေတြက အားကိုး အားထားျပဳလို႔ မရပါဘူး။ တ႐ုတ္ႏို္င္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ နယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ အရင္ကထဲက ဖြံ႔ၿဖိဳးႀကီးထြားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ တင္ပို႔ျခင္းအပါအ၀င္ တရားမ၀င္တင္ပို႔မႈေတြလည္း မပါ၀င္ပါဘူး” ဟု EFI က မၾကာေသးမီက ထုတ္ ျပန္ခဲ့သည္။

ကၽြန္းပင္မ်ား သည္ လက္တဆုပ္စာမွ်သာရွိသည့္ အာရွႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕တြင္သာ သဘာ၀အေလွ်ာက္ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး ကမာၻေပၚတြင္ က်န္ေနေသးသည့္ သဘာ၀ကၽြန္းေတာမ်ား၏ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ရွိေနသည္ဟု East by Southeast ၀က္ဘ္ဆိုက္၏ အဆိုအရသိရသည္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို သစ္ေတာမ်ားက ဆံုးလႊမ္းထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢႏွင့္ အျခား ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မၾကာေသးမီက ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္အရ သစ္ေတာ ဧရိယာသည္ ၄၆ သို႔မဟုတ္ ၎ ထက္နည္းပါးေသာ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိေတာ့သည္ဟုလည္း သိရသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ၏ ၃ ပံု ၂ ပံုျဖစ္ေသာ သန္း ၃၀ မွ်ရွိသည့္ ေက်းလက္ေနျပည္သူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ သစ္ေတာမ်ားေပၚတြင္ အလြန္အမင္း မွီခိုေနရသည္ဟု ကုလသမဂၢ အစားအစာႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးအဖြဲ႔၏ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ သန္း၀က္မွ်ရွိေသာ ျပည္သူမ်ားသည္ အလုပ္အကိုင္အတြက္ သစ္ေတာမ်ားအေပၚ တိုက္႐ိုတ္မွီခိုေနရသည္ဟုလည္း အဆိုပါအဖြဲ႕ကေျပာသည္။

မၾကာေသးခင္ကာလအထိ ခ်မွတ္ထားခဲ့ေသာ အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပ သမဂၢ၏ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ကန္႔သတ္မႈကလည္း ႀကီးမားသည့္ တရားမ၀င္ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းကို ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးသလို ျဖစ္ခဲ့ရသည္ဟု ၾသစေတးလ်မွ ဇိမ္ခံရြက္ သေဘၤာဆိုင္ရာ မဂၢဇင္းတေစာင္ျဖစ္သည့္ Ocean ကေရးသားခဲ့သည္။

“ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တရားမ၀င္သစ္ခိုးထုတ္မႈေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တားဆီးႏွိမ္နင္းႏိုင္ျခင္း မရွိတာနဲ႔အမွ် ဒီလို ကိစၥေတြ ဆက္ရွိေနဦးမယ္လို႔ ကၽြမ္းက်င္သူေတြက ေျပာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီကၽြန္းသစ္ဟာ ဘယ္ေနရာကလာ တယ္ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ဖို႔လည္း ခက္ပါတယ္။ သစ္ကုန္သည္ေတြက အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို သစ္လံုးေတြတင္ပို႔တဲ့ နည္းနဲ႔ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ ကန္႔သတ္မႈေတြကို ေရွာင္လႊဲၾကပါတယ္။ အျပင္ေရာက္မွ သစ္ကိုခြဲစိတ္ၿပီး အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ ရွိတဲ့ သေဘၤာ လုပ္ငန္းေတြ သစ္သားနဲ႔ ဇိမ္ခံ အသံုးအေဆာင္ျပဳလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို ျပန္လည္ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ အိႏၵိယက အႀကီးဆံုးေစ်းကြက္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္၊ ထိုင္းနဲ႔ ဗီယက္နမ္တို႔က ေနာက္ကလိုက္ပါတယ္” ဟု Ocean မဂၢဇင္းက ဆိုသည္။

ကၽြန္းသစ္၏ ၾကာရွည္ခံမႈ၊ အထူးသျဖင့္ ေရထိခံႏိုင္ၿပီး ပ်က္စီးမႈနည္းပါးသည့္ အရည္အေသြးေၾကာင့္ ေလွႏွင့္ သေဘၤာ တည္ေဆာက္ ေရး လုပ္ငန္းမ်ားက တန္ဖိုးထားအသံုးျပဳၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရွားပါးၿပီး ထူးျခားသည့္ သဘာ၀ေတာ႐ိုင္းတိရိစာၦန္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မွတ္တမ္းျပဳစုေဆာင္းေနေသာ Flora and Fauna International (FEI) က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သစ္ေတာမ်ားသည္ သစ္ခိုးထုတ္ျခင္းကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ ဆိုးရြားႀကီးမားေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္ဟု ဆိုသည္။

“သူတို႔ေတြဟာ သဘာ၀ သယံဇာတအေပၚမွာ အလြန္အမင္း မွီခိုေနရေပမယ့္ ေဒသခံျပည္သူေတြဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ကာကြယ္ ဧရိယာေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကေန ကင္းလြတ္ေနရတယ္။ အခုထိ အေျခအေနေျပာင္းလဲမႈက ေႏွးေကြး ေနတုန္းပဲ။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ စီမံခန္႔ခြဲေရးနဲ႔ လူမႈဖူလံုေရးကိစၥေတြကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔ အေျခခံလူတန္းစား အဖြဲ႕အစည္းေတြ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းေနပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ဒီလို ေအာက္ေျခလူတန္းစား အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အတူ ဘယ္လိုပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတာကို အစိုးရရဲ႕ ကာကြယ္ေဒသဧရိယာေတြက စီမံခန္႔ခြဲေရး တာ၀န္ရွိသူေတြ ကို လမ္းျပကူညီေပးေနပါတယ္” ဟု FFI အဖြဲ႕ကေျပာသည္။

ႏိုင္ငံျခားတင္ပို႔မည့္ ျပဳျပင္ခြဲစိတ္ျခင္းမျပဳရေသးေသာ သစ္လံုးမ်ားသည္ ဧၿပီလ မတိုင္မီ အစိုးရပိုင္ ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္း၏ တံဆိပ္႐ိုတ္ႏွိပ္ထားၿပီး ျဖစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈစနစ္က အလြန္ေလ်ာ့လ်ဲသည့္အတြက္ တရားမ၀င္သစ္မ်ားကို တရား၀င္ျဖစ္ေစရန္ တံဆိပ္ႏွိပ္ႏိုင္ဖို႔ အခက္အခဲရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ဆိုင္ရာ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္း အခ်ိဳ႕က ယံုၾကည္ေနၾကသည္။

ဧၿပီလ ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ ထိုင္းနယ္စပ္မ်ားတြင္ တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းသိမ္းၾကပ္မတ္ထားႏိုင္မွ သာလွ်င္ တရားမ၀င္သစ္ခိုးထုတ္မႈ တိုးပြားမလာေအာင္ တားဆီးႏိုင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ၎တို႔က ေျပာၾကသည္။