Tuesday, November 22, 2011

တအာင္း(ပေလာင္)ေဒသခံ မိသားစု ၆၃ရာခိုင္ႏႈန္း လယ္ယာ ၿခံေျမႏွင့္ အသက္ေမြးလုပ္ငန္းမ်ား ဆံုး႐ံႈးေန

ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)

ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းရွိ ပေလာင္ေဒသမ်ားတြင္ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ လက္ေ၀ခံလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ လယ္ယာေျမ အဓမၼ သိမ္းဆည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေတာင္သူမိသားစု ၆၃ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔မွာ လယ္ယာၿခံေျမမ်ား ဆံုး႐ံႈးေနရသည္ဟု တအာင္း(ပေလာင္) ေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံး (TSYO)က ေျပာဆိုလုိက္သည္။

ယေန႔ထုတ္ျပန္သည့္ TSYO ၏ “ၿခံေျမမ်ား အဓမၼသိမ္းပိုက္ခံရျခင္း” အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းရွိ ၿမိဳ႕ နယ္ ၁၀ၿမိဳ႕နယ္မွ ျပည္သူမ်ား၏ လယ္ေျမ၊ ၿခံေျမ၊ လက္ဖက္ၿခံဧကေပါင္း ခန္႔မွန္းေျခ ၄၂,၉၄၀ေက်ာ္ အဓမၼ သိမ္းဆည္းခံရသ ျဖင့္ မိသားစု ၈,၅၈၈ေက်ာ္ ထိခုိက္ခံစားေနရသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

အစီရင္ခံစာ တာ၀န္ယူ ျပဳစုသူ TSYO မွ မုိင္းပါင္လက “တအာင္းေဒသမွာ ပေလာင္ျပည္သူေတြဟာ လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္း မႈ ခံေန ရတယ္။ ခံရေပမယ့္ အစုိးရဘက္က လာေရာက္ကူညီေပးတာမရွိဘူး။ ဥေပကၡာျပဳခံေနရတာကို က်ေနာ္တုိ႔က ထင္ေပၚ ေစခ်င္လုိ႔၊ လယ္ေျမ သိမ္းဆည္းခံရတဲ့လူေတြကို တစုံတရာ ကူညီေပးခ်င္လုိ႔ ဒီအစီရင္ခံစာကို ထုတ္ျပန္ရတာျဖစ္တယ္”ဟု ေျပာသည္။

လယ္ယာသိမ္းဆည္းခံရမႈ၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းရွိ ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပးေရ ကာတာ ၃ခု၊ ေရႊသဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕၊ ေရနံပုိက္လုိင္းမ်ားႏွင့္ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ပို႔ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရး မီးရထားစီမံကိန္းတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

၎အျပင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ စစ္တပ္တုိးခ်ဲ႕ျခင္း၊ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ လမ္းတုိးခ်ဲ႕ေဖာက္လုပ္ေနျခင္းႏွင့္ ၾကက္ဆူစီမံကိန္းမ်ား၏ ဦးတည္ရာ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ဳိးစုံတုိ႔ကို ေဒသခံ တအာင္းျပည္သူမ်ား ခံစားေန ရသည္ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

လယ္ေျမသိမ္းဆည္းခံရသူ ေဒသခံတစ္ဦးက “က်ေနာ္ အရမ္း၀မ္းနည္းပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အာဏာပုိင္ေတြ က်ေနာ့္ၿခံေျမကို သိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္သုံးရက္မွာ က်ေနာ့္ဇနီးလည္း အသက္ဆုံးသြားတယ္။ က်န္တဲ့သားႏွစ္ေယာက္လည္း သူတုိ႔ အေမ ေသဆုံးသြားေနာက္ပုိင္း အိမ္မွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ အထက္တန္းေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သမီးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေက်ာင္းထြက္ၾကရတယ္။ မွီခုိရာဆုိလုိ႔ ၿခံေျမပဲရွိတယ္။ တျခားအလုပ္ထပ္ရွာဖုိ႔လည္း က်ေနာ္တုိ႔မွာ အေတြ႕အႀကံဳမရွိ အင္မ တန္မွ ခဲယဥ္းတယ္”ဟု အစီရင္ခံစာ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေျပာဆိုထားသည္။

စာမ်က္ႏွာ (၇၀)ပါ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာထုတ္ေ၀သည့္ ၎အစီရင္ခံစာပါ အခ်က္အလက္မ်ားကို TSYO က ၂၀၀၉ခု ႏွစ္၊ ဧၿပီလမွ ၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလအထိ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းရွိ နမ့္ဆန္၊ မန္တုံ၊ နမ့္ခမ္း၊ မူဆယ္၊ လားရိႉး၊ ေက်ာက္မဲ၊ သီေပါ၊ သိႏၶီ၊ ကြတ္ခုိင္ႏွင့္ နမၼတူ စသည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ကြင္းဆင္း ေကာက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ယင္းသို႔ လယ္ေျမသိမ္းဆည္းခံရသည့္ ပေလာင္ျပည္သူမ်ားမွာ ေနာက္ဆက္တဲြအေနျဖင့္ မိမိအရပ္ေဒသတြင္ လုပ္ကိုင္စား ေသာက္၍ မရျဖစ္ကာ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီသည့္ ပေလာင္လူငယ္လူရြယ္မ်ားမွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ထြက္ခြာေရႊ႕ေျပာင္းကာ အလုပ္လုပ္ ၾကရသည္ဟု TSYO က ေျပာသည္။


ျမန္မာအစုိးရအေနႏွင့္ ျပည္သူလူထုတုိ႔၏ အုိးအိမ္၊ ၿခံေျမမ်ားႏွင့္ ပစၥည္းပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကို ေလးစားလုိက္နာရန္၊ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မ်ားကို ရပ္တန႔္ရန္ႏွင့္ အစုိးရႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ လူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္းအေပၚ ဆုိးက်ဳိးသက္ေရာက္ေစ မည့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ ေဒသခံျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ သင့္ေၾကာင္း TSYO က တုိက္တြန္းလိုက္သည္။

ယခု အစီရင္ခံစာသည္ တအာင္းေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံး(TSYO)၏ ပထမဦးဆုံး သီးသန္႔ထုတ္ေ၀ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခင္က ဘိန္း၊ လက္ဖက္၊ ပညာေရး၊ ေရြးေကာက္ပဲြ စသည့္အစီရင္ခံစာမ်ားကို ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအ႐ုံး(PWO)၊ ပေလာင္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး (PSLF) တုိ႔ႏွင့္ ပူးတဲြ ထုတ္ျပန္ ခဲ့သည္။

No comments: