ဥတၱရသီရိတဲ့ဲ့ေဟ့…၊ ဒကိၡဏသီရိတဲ့ေဟ့…။ ေနျပည္ေတာ္ကၾကားလိုက္ရတဲ့ ဟစ္ေႂကြးသံမ်ား။ ၾကပ္ေျပး ေနျပည္ေတာ္ႀကီးက ဘယ္လိုဘယ္လို။ ဘယ္က ဘယ္က ျမည္ဟိန္းသံ။ ဟစ္ေႂကြးသံေတြၾကားရတာလဲ။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ သူရဲေကာင္း ေတြေပၚလာလို႔ ေအာင္လံထူဖုိ႔ ေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္တဲ့ အသံေတြလား။ ဓားေရးျပသံ၊ လွံေရးျပသံ၊ ညာသံေပးသံေတြလား။ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေတြ မဟုတ္ဘူး။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက ၿမိဳ႕သစ္ေတြေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ ေၾကညာလိုက္တဲ့ အသံေတြပဲ။ ဥတၱရသီရိတဲ့ေဟ့။ ဆိုတာ ဥတၱရသီရိိၿမိဳ႕သစ္ကိုေျပာတာ။ မႏွစ္က ႏွစ္လယ္ေလာက္မွာ စတင္ၾကားခဲ့ရတဲ့ အသံေပါ့။ ၾကပ္ေျပးကိုေရာက္လာခါစက ဝန္ထမ္းေတြ ကၽြန္သက္တမ္းရွည္ရွည္ ေနႏိုင္ဖုိ႔လား။ အပိုေလးပဲရပါေစလို႔ အခ်ိဳေကၽြးတဲ့ သေဘာနဲ႔လား မေျပာတတ္။
ေက်းေတာ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ဟို… ဟုိ ေပေလးဆယ္ ေျခာက္ဆယ္ေျမကြက္က သံုးသိန္း။ ဒီ… ဒီေပေျခာက္ဆယ္ ရွစ္ဆယ္ေျမကြက္က ငါးသိန္းတဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေလွ်ာက္လြာေတာင္းလို႔တင္ၾက၊ စာရင္းေကာက္ၾက၊ ျပဳစုၾကနဲ႔ လုပ္သက္က အနည္းဆံုး (၁ဝ) ႏွစ္နဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ လုပ္သက္ (၂) ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အမႈေတာ္ထမ္းေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္တဲ့။ သတ္မွတ္ပံုစံ နဲ႔အကြက္ခ် ေဆာက္ရမယ္တဲ့။ ဘာတဲ့ ညာတဲ့နဲ႔ စံုလုိက္တဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ေျပာလို႔ဆိုလို႔ ေလွ်ာက္လြာတင္ခဲ့ၾကရတယ္။
ေရာက္ရာအရပ္မွာ ေနဖုိ႔စိတ္မကူး ေနာင္မွာ ရန္ကုန္ျပန္မွာမို႔ ျပန္ေရာင္းစားရင္ အျမတ္ေကာင္း ရမယ္လို႔ ယူဆသူလည္းရိွၾကသမို႔။ ေလွ်ာက္လႊာအစံုစံုကို ခုံခံုမင္မင္တင္ခဲ့ၾက။ ရရင္ယူမယ္၊ ျမတ္ရင္ေရာင္းမယ္လုိ႔ အ႐ိုးစြဲခဲ့ၾကတဲ့ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ဘဝစ႐ိုက္မို႔ လုပ္ဇာတ္ကုိ အဟုတ္မွတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္လည္း ရိွၾကေပမယ့္ အခုထိ ဘာသံမွမၾကားရေတာ့ဘဲ တိတ္သြားတဲ့အသံ။ အခုတခါ (၆) လၾကာမွ ျပန္စၾကားျပန္ၿပီ။
ေဟာ…ဒင္းတို႔လို ဝန္မင္းႀကီး၊ ဝန္မင္းေလးက်ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မဆိုင္းမတြ ေဆာက္လိုက္ၾကတာ။ အခ်ိဳ႕ကၿပီးလုဆဲ၊ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ၿပီးၿပီ၊ အခ်ိဳ႕က် အိမ္ေတာ္ေရွ႕မွာ ေျမယာ႐ႈခင္းအလွအပနဲ႔ ႏုရြလို႔ေတာင္ ေနၾကၿပီေလ။ အခုတခါလာျပန္ၿပီ။ ဒကၡိဏသီရိတဲ့ ေဟ့…။ ဒုတိယအႀကိမ္ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ရဲ႕ ေတာင္ပိုင္း ဒကၡိဏတိုင္းမွာ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီက ဟစ္ေႂကြးလိုက္တဲ့အသံ။ ဒီအသံနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ဥတၱရေျမာက္ပိုင္းက ဥတၱရသီရိၿမိဳ႕သစ္အတြက္ ဝန္ထမ္းၿမိဳ႕ကြက္သစ္ အမွတ္ (၃) ဆိုပါလား။ ျပန္ေပၚလာျပန္ၿပီ။ ေနျပည္ေတာ္ရိွ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက အရာထမ္း အမႈထမ္းမ်ား အတြက္ ေျမကြက္ခ်ထားေပးေတာ့မည္ဆိုပဲ။
ဒီတခါလည္း စည္ကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ တေလွႀကီးနဲ႔ အေဖႀကီးစိတ္ညစ္ရေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့သားငယ္ေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔ေျမကြက္ဖိုး ေငြဘယ္လိုသြင္းရပါ့။ ေျမကြက္ဖိုး သြင္းေၾကးက အရင္သတ္မွတ္ႏႈန္းအတိုင္းပဲ ပါလာတယ္။ အမႈထမ္းဆိုတဲ့ သူေတြက ေပေလးဆယ္ေျခာက္ဆယ္ကို သံုးသိန္း၊ အရာရိွအလတ္ေတြကေတာ့ ေပေျခာက္ဆယ္ရွစ္ဆယ္ ေျမကြက္ကငါးသိန္းတဲ့။ လာျပန္ၿပီ၊ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ပံုစံ (၂) မ်ိဳးအနက္ ႏွစ္သက္ရာ တမ်ိဳးကိုေဆာက္ပါ။ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီေတြနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေဆာက္လုပ္ေပးမယ္ဆိုပါလား။ ဟားဟား။ တကယ္မ်ားလား ေရးထားတဲ့ ၫႊန္ကားခ်က္ကေတာ့ အပီ။
မယံုေလာက္ေအာင္ေတြ႕ရ။ ေနာက္တခ်က္ဖတ္ၾကည့္မွ သိရတာက က်သင့္ေငြကို အိမ္ေဆာက္ၿပီးမွ ေပးေစသတည္းတဲ့။ အမႈထမ္းဆိုတဲ့လူက က်ပ္သိန္း (၂ဝ) တန္ ေက်းလက္ပံုစံ။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳးက အရာရိွဆိုသူေတြအတြက္ က်ပ္သိန္း (၃ဝ) တန္ ေက်းလက္ပံုစံတဲ့။ မိမိအစီအစဥ္နဲ႔ေဆာက္လွ်င္ ခြင့္ျပဳခ်က္ တင္ျပပါ။ ပံုစံနဲ႔တင္ပါ။ ဘာညာ ေပါ့။ သြပ္၊ သံ၊ သစ္ ဘိလပ္ေျမေတြကို ေျမကြက္အေရာက္ ေရာင္းခ်ေပးမယ္ဆိုပါလား။ ေျမကြက္တန္ဖိုးကေတာ့ အိမ္ေဆာက္ၿပီး ေနထိုင္ရန္ ဂရန္ေလွ်ာက္တဲ့အခါက်မွ ေပးပါတဲ့ခင္ဗ်ား။သက္မွတ္ခ်က္ေတြကမ်ား၊ လုိက္ေလ်ာမႈေတြကမ်ားနဲ႔ အားက်စရာေတြပဲလို႔ မွတ္လိုက္ရင္ ဓာတ္လိုက္သလို ေနလိမ့္မယ္။ စီးပြားေရးကပ္ဆိုက္လို႔ စီးပြားပ်က္ဒီအခ်ိန္မွာ ေဆာက္လုပ္ ေရးေတြက မိုးတြင္းမွာ ဇာတ္မင္းသားေတြလို အားလို႔နားေနၾကၿပီေလ။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ ေတာ္က ႐ံုးႀကီးေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းေဆာင္အိမ္ရာ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ဒီအခ်ိန္မွာ လက္စသတ္ခဲ့ၾကၿပီကိုး။ ဒီေတာ့စားေနက် ေၾကာင္ပါးေဆာက္လုပ္ေရး သေကာင့္သားေတြက ေနာက္တခါလာျပန္ၿပီဗ်ိဳ႕လို႔ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ၿမိဳ႕သစ္ဘက္ကို လွည့္လာျပန္ၿပီေပ့ါ။
ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြအတြက္က ေက်းလက္ပံုစံတဲ့။ ေျပာေတာ့ ဥတၱရသီရိၿမိဳ႕သစ္၊ ေဆာက္ေတာ့ ေက်းလက္ေဒသပံုစံတဲ့။ ေရွ႕ေနာက္မညီတဲ့စကား သြားၿဖဲျပတာမ်ားလား ေအာက္ေမ့မိတယ္။ ၿမိဳ႕သစ္မွာ ၿမိဳ႕လက္ေဒသပံုစံမ်ိဳး ဘာလို႔မ်ား ေဆာက္မေပးရတာလဲ။ ၿမိဳ႕သစ္ေတြကို ေက်းလက္ပံုစံလိုေဖာ္ထုတ္ေတာ့ ဟိုး..က အရိွန္မေသေသးတာပဲျဖစ္မယ္။ ဟိုး ဆိုတာက နာဂစ္အိမ္ရာေလ။ ဧရာဝတီတိုင္းမွာ ေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းလက္ေဒသအိမ္ရာကို အႀကီးအကဲႀကီးက မွန္ေျပာင္းႀကီးတကားကားနဲ႔ ၾကည့္လို႔မ်ား အားရသြားေလေရာ့သလား။
ေနျပည္ေတာ္ဝန္ထမ္းေတြကို နာဂစ္ပံုစံနဲ႔ေဆာက္ေပးၿပီး ပင္စင္ယူသြားၾကရင္ ခံစားၾကမယ့္ ဂရက္ဂ်ဴတီေငြေလးကို ဒင္းတုိ႔လို ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီေတြအတြက္ ေနာက္ပံုစံတမ်ဳိးနဲ႔ ျပန္လွည့္ႏႈိက္ယူအံုးမွာလားလို႔ေမးရင္ က်ဳပ္တုိ႔ကေတာ့ ကုန္ပါၿပီလို႔ ေအာ္ရမွာအေသအခ်ာပဲ။
နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြကို သနားသလိုလို သေဘာထားနဲ႔ မင္းတို႔ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ကေန ပင္စင္ယူၾကရင္ မင္းတို႔အတြက္ ေျပးစရာေျမက ဒီမွာကြ… ဥတၱရသီရိတဲ့ေဟ့။ ဟိုမွာကြ… ဒကၡိဏသီရိတဲ့ေဟ့။ ၿမိဳ႕သစ္ေတြ၊ ၿမိဳ႕သစ္ေတြေပါ့။ ဧရာဝတီတိုင္းက နာဂစ္သားေတြက သား၊ ငါး၊ စပါး၊ ဆား လွမ္းၿပီး စားႏိုင္ၾကေပမယ့္ ေရခဲေဂ်ာင္းေတာင္ ဂလိုင္ေခါက္ေရာင္းမရတဲ့ ဒီလိုၾကပ္ေျပးက ၿမိဳ႕သစ္ေတြ ဒီ ေနျပည္ေတာ္မွာ ဘာျဖစ္လုိ႔ နာဂစ္လို လုပ္ခ်င္ၾကပါလိမ့္။
No comments:
Post a Comment