Wednesday, March 18, 2009

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အဖြဲ႔မ်ား ကံၾကမၼာ- အပိုင္း(၈)

ဗုိလ္ထက္မင္း

ဒီအပိုင္း မွာေတာ့ ဘိန္းဘုရင္္ ခြန္ဆာ အေနနဲ႔ လက္နက္ခ်ဖို႔ ဆက္သြယ္ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ရာမွာ စစ္အာဏာရွင္ ေတြက ခြန္ဆာရဲ႕အမ်ိဳးကို ဓားစာခံ ထားၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပံု၊ တပ္မမႉး တဦးနဲ႔ ကကလွမ္းတို႔ အဆင္မေျပ ျဖစ္ခဲ့ၾကပံု ေတြနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ ေတြအေနနဲ႔ ကတိ ပ်က္ခဲ့ပံံု ေတြကို ဆက္လက္တင္ျပ သြားပါမယ္။

MTA တပ္ဖြဲ႔ ၀င္ေတြဟာ UWSA တပ္ေတြရဲ ႔ ဖိအားေပး တုိက္ခိုက္မႈ ေတြနဲ႔ န၀တ တပ္ရဲ ႔ ဓာတုေဗဒ ဗံုးမ်ား သံုးၿပီး တိုက္ခုိက္ခဲ့မႈ ေတြေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ က်ဆင္း ေနခ်ိန္မွာ ခြန္ဆာထံမွ တပ္မႉးျဖစ္သူ ရွမ္းလူမ်ိဳး ကန္ရြက္ ဦးစီး အင္အား (၄,၀၀၀) ခန္႔ကို ကက လွမ္းက ေသြးခြဲစည္း႐ံုး ႏိုင္တဲ့အတြက္ ခြန္ဆာဟာ အေတာ္ေလးကုိ စိတ္ညစ္ သြားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ ေနာက္ ခြန္ဆာရဲ ႔ ကိုယ္စားလွယ္ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ခံ ဦးေအာင္လွက ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ကို ဆက္သြယ္ၿပီး ခြန္ဆာ အေနနဲ႔ လက္နက္ခ် မယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း သတင္းပို႔လာ တဲ့အတြက္ စစ္အာဏာ ရွင္ေတြဟာ တအံ့တၾသ ျဖစ္ကာ မယံုတ၀က္ ယံုတ၀က္ ျဖစ္ေနခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခြန္ဆာနဲ႔ MTA စစ္ဦး စီးခ်ဳပ္ က်န္စုရွင္တုိ႔ဟာ လက္နက္ခ်ဖုိ႔ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း၊ ဗြီဒီယုိ ႐ိုက္ခဲ့ၿပီး အေခြကုိ ထပ္၍ ေပးပို႔ျပန္ရာ ဗုိလ္သန္းေရႊ၊ ဗုိလ္ေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခင္ၫြန္႔တုိ႔ ၾကည့္႐ႈၾကပါတယ္။

ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔က ခြန္ဆာကိုယံုၿပီး ဗိုလ္သန္းေရႊနဲ႔ ဗုိလ္ေမာင္ေအးတုိ႔ကေတာ့ ခြန္ဆာ ဉာဏ္မ်ားႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႔ သတိထားလုပ္ဖုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္လည္ ဓားစာခံလုပ္တဲ့အေနနဲ႔ ခြန္ဆာရဲ ႔ ဦးေလး ဦးခြန္ရွန္၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ က်န္စုရွင္ရဲ ႔ P.A Col. ေက်ာ္ျမင့္၊ ခြန္ဆာရဲ ႔ ဆက္သြယ္ေရး စက္ဆြယ္တပ္ဖြဲ႔၊ အားလံုးေပါင္း
(၁၀) ဦးကို ေရၾကည္အိုင္ ဗဟုိေထာက္လွမ္းေရးတပ္ထဲမွာ ေခၚယူထားလိုက္ပါတယ္။ ခြန္ဆာအေနနဲ႔ ႐ုတ္႐ုတ္ ႐ုတ္႐ုတ္္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဓားစာခံေတြကို သတ္ပစ္မယ့္သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ခြန္ဆာရဲ႕ ဆက္သြယ္ေရး စက္ဆြယ္ဟာလည္း ကကၾကည္းတပ္ေတြနဲ႔ ခြန္ဆာတပ္ေတြအၾကားမွာ လိုအပ္ရင္ စက္မွတဆင့္ ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ရက္အေျခအေန ထိန္းညိႇေပးလို႔ရေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေခၚယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကကလွမ္းက ဒု-ဗုိလ္မႉးႀကီး စန္းပြင့္နဲ႔ ဗိုလ္မႉး ဉာဏ္လင္းတုိ႔ဟာ အရပ္၀တ္နဲ႔ ဟုိမိန္း ဌာနခ်ဳပ္ထိ သြားေရာက္ကာ ခြန္ဆာႏွင့္ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တပ္မ (၅၅) တပ္မမႉး တာ၀န္ကိ္ု ေခတၱယူထားတဲ့ ဒု-တပ္မမႉး ဗုိလ္မႉးႀကီး မုိးဟိန္း (ယခု ႏုိင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမွ ျပဳတ္သြားသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မုိးဟိန္း) နဲ႔ ကကလွမ္းမွ ဒု-ဗုိလ္မႉးႀကီး စန္းပြင့္တို႔ဟာတဦးႏွင့္ တဦး အျမင္မၾကည္လင္မႈေတြ ျဖစ္လာခဲ့ ၾကပါတယ္။ ျဖစ္ပြားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြအနက္ အဓိကကိစၥကေတာ့ ကကလွမ္းနဲ႔ ခြန္ဆာတုိ႔ရဲ ႔ ေဆြးေႏြးပြဲကို လွ်ိဳ႕၀ွက္လံုၿခံဳေရးအရ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ေနမႈအား မည္သူမွ် အသိမေပးရလို႔ ကကၾကည္းက မွာလိုက္တဲ့အတြက္ ခြန္ဆာနဲ႔ ကိုစန္းပြင့္တုိ႔ လံုးေထြးေနၾကရာ ဗိုလ္မိုးဟိန္းက သူဘာမွမသိရတာေၾကာင့္ မနာလို မ႐ႈစိမ့္ျဖစ္ကာ သူ႔ကို လူရာမသြင္းရေကာင္းလားဆိုၿပီး မေက်နပ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆက္လက္တင္ျပရရင္ ေအာက္ေျချဖစ္တဲ့ ခြန္ဆာတပ္ေတြအေနနဲ႔ ထင္မွတ္ေနၾကတာက KIA နဲ႔ “၀” ေတြလိုပဲဲ အႂကြင္းမဲ့ လက္နက္ခ်ဖု႔ိ မဟုတ္ဘဲ လက္နက္ျပန္ၿပီး ကိုင္ခြင့္ရကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူမယ့္ သေဘာလို႔ ထင္ေနခဲ့ၾက ပါတယ္။ လက္နက္ခ်တဲ့ကိစၥကို ခြန္ဆာနဲ႔ က်န္စုရွင္တုိ႔ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတခ်ိဳ ႔သာ သိေနၾကၿပီး တပ္မဟာမႉးနဲ႔ တပ္ရင္းမႉး တခ်ိဳ ႔ကိုေတာ့ အရိပ္အႃမြက္ေလာက္ပဲ ေျပာထားခဲ့ပါတယ္။ အင္အားႀကီးၿပီး နယ္ေျမက်ယ္၀န္းကာ အတိမ္းအေစာင္းမခံတဲ့ အေျခအေနမွာမို႔ မရိပ္မိေစရန္ ကကလွမ္းမွ အရာရွိေတြကို အရပ္၀တ္နဲ႔သာ သြားခိုင္းရၿပီး သတိထားကာ ကိုင္တြယ္ဆက္ဆံရတာေၾကာင့္ ကကၾကည္းကလည္း အလံုးစံု မေျပာခိုင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ ဗိုလ္မႉးႀကီး ရြယ္ဆစ္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ ႔ မလိမ့္တပတ္လုပ္ေနတာကို ရိပ္မိၿပီး ေတာထဲကို ျပန္၀င္သြားတာရယ္၊ MTA တပ္မဟာ (၈) လက္နက္ခ်မယ္လုပ္ၿပီးမွ စစ္တပ္က တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္ခင္ၾကဴးက ရြာကိုသြားၿပီး မီး႐ႈိ႕တာရယ္ေၾကာင့္ အင္အား (၆၀၀) ခန္႔ဟာ ဗိုလ္မႉးႀကီး ရြယ္ဆစ္ထံ လက္နက္မခ်ဘဲ သြားေရာက္ ပူးေပါင္းခဲ့ၾကတာမ်ိဳးေတြလည္း ျဖစ္ပြားခဲ့ပါေသးတယ္။

န၀တဟာ တဖက္မွာလည္း ညိႇႏႈိင္းေနၿပီး လက္နက္ခ်တဲ့ အစီအစဥ္ မစခင္အခ်ိန္အထိ မိမိတပ္မ်ားကုိ ဟိုမိန္း ဌာနခ်ဳပ္ေရွ ႔သို႔ တျဖည္းျဖည္းတုိးလာကာ ခြန္ဆာ ေဖာက္ျပန္ပါက “ခ်” ရန္၊ တနည္းအားျဖင့္ ခြန္ဆာရဲ ႔ ေျခလွမ္းကုိ ကကလွမ္းအဖြဲ႔က အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ေျခလွမ္းမွားတာနဲ႔ မိမိတပ္ေတြက အားကုန္တုိက္ခုိက္ရန္ ျပင္ဆင္ထား ခဲ့ပါတယ္။ ကုိစန္းပြင့္နဲ႔ ခြန္ဆာတို႔ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအရ ခြန္ဆာက ယခင္ “၀” ႏွင့္ KIA လိုမ်ိဳး အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းမ်ိဳး သူတို႔ကို တန္းတူေပးပါလို႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ျပႏိုင္တဲ့အတြက္ အႂကြင္းမဲ့ လက္နက္ခ်မွရမယ္လုိ႔ ထိပ္ပိုင္းက ေျပာခိုင္းေၾကာင္းကို စန္းပြင့္က ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ ခြန္ဆာက မိမိနဲ႔ လက္ေအာက္ငယ္သား အဖြဲ႔သားေတြကို ယခင္က က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ဘိန္းကိစၥအပါအ၀င္ တျခားျပစ္မႈေတြကုိ အေရးမယူဘဲ ခြင့္လႊတ္ေပးဖုိ႔နဲ႔ အဖြဲ႔ရဲ ႔ရပ္တည္ေရး၊ စား၀တ္ေနေရး စတာေတြကို စီမံေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိရာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ကတိျပဳကာ လိုက္ေလ်ာေပးမယ္လို႔ သေဘာတူညီခ်က္ရၿပီး အ၀င္ေခ်ာသြား ခဲ့ပါတယ္။ လက္နက္ခ်ပြဲ အခမ္းအနား စတင္လုပ္ရာမွာ ဟုိမိန္းဌာနခ်ဳပ္ႀကီးရဲ ႔ ေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ MTA တပ္ေတြနဲ႔ လက္နက္ႀကီးေတြကုိ စစ္ေရးျပကြင္းထဲသုိ႔ ဆြဲခ်ၿပီး စစ္ေရးျပလုပ္မယ္ဆုိကာ ခြန္ဆာက သူ႔လက္ေအာက္ကို အမိန္႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ “မင္းတုိ႔ရဲ ႔ ေသနတ္ေတြကို ေသနတ္စင္ေတြမွာ လာထားပါ ” လို႔ အမိန္႔ထပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ထူးျခားတာက အဲဒီလက္နက္ခ်တဲ့ အခမ္းအနားကုိ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ ႔သတင္းႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားေတြမွာ မထုတ္လႊင့္ဘဲ လွ်ိဳ ႔၀ွက္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ သတင္းလႊင့္လုိက္ရင္ MTA အင္အား (၁၅,၀၀၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး ထုထည္ႀကီးမားေနလို႔ နယ္ေျမလည္း က်ယ္ေနတာမို႔ အျခား စစ္မ်က္ႏွာေတြမွာ ရင္ဆုိင္ေနတဲ့ စစ္တပ္က စစ္ေၾကာင္းေတြအေနနဲ႔ နားလည္မႈ လႊဲမွားသြားႏိုင္ကာ စစ္တပ္က ေပါ့ဆလာခ်ိန္မွာ MTA လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြက ရိပ္မိသြားၿပီး “ထ” ခ်ကုန္မွာကို စစ္အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ စုိးရိမ္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

အေရွ ႔ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး ဗုိလ္ခ်ဳပ္တင္ထြဋ္နဲ႔ ခြန္ဆာတုိ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ လက္နက္ခ်ပြဲလုပ္ကာမွ တရား၀င္ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ဟိုမိန္းဌာနခ်ဳပ္ကို ၀င္ေရာက္သိမ္းပုိက္တဲ့ တပ္မ (၅၅) ရဲ႕ ေခတၱတပ္မမႉး ဗုိလ္မိုးဟိန္းဟာ ကကလွမ္း အဖြဲ႔နဲ႔ အဆင္မေျပမႈ ႀကီးထြားလာကာ သူလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဟုိမိန္းဌာနခ်ဳပ္မွာရိွိတဲ့ အေဆာက္အအံုမ်ားက အမိုးသြပ္မ်ားပါ မက်န္ေအာင္ခြာၿပီး သစ္မ်ား အပါအ၀င္ ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကုိ စစ္ယာဥ္တန္းမ်ားနဲ႔ ေနာက္တန္းသုိ႔ သယ္ယူကာ သူ႔ရဲ ႔ အိမ္ေဆာက္လုပ္ဖုိ႔ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အသံုးခ်ပါေတာ့တယ္။ လက္နက္ခ်တဲ့ ရွမ္းေတြရဲ ႔ ရင္ထဲက စစ္႐ံႈးသူရဲ ႔ ေ၀ဒနာကုိ ခန္႔မွန္းၾကည့္ႏုိင္သလို ဗိုလ္မိုးဟိန္းလုပ္ပံုက ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္နဲ႔ စစ္တပ္ရဲ ႔ သိကၡာဟာလည္း က်ၿပီးရင္း က်ေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗုိလ္မုိးဟိန္းရဲ ႔ အဆမတန္ေလာဘႀကီးကာ ပစၥည္းစံုကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ထပ္မံသယ္ယူလာမႈအေပၚ ကကလွမ္းရဲ႕ အစီရင္ခံစာေၾကာင့္ ဗိုလ္မုိးဟိန္းဟာ တပ္မမႉးမျဖစ္လိုက္ေတာ့ဘဲ ဒု-ခ်ဳပ္ ဗုိလ္ေမာင္ေအးက သူ႔အား တုိက္ခိုက္ေရး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအျဖစ္ ေခ်ာင္ထိုးပစ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ သူဟာ ဗုိလ္ေမာင္ေအးရဲ ႔ တပည့့္အရင္းမုိ႔ ခံသာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခြန္ဆာကို စစ္အာဏာရွင္ေတြက ေပးထားတဲ့ ကတိေဖ်ာက္ဖ်က္ပံုကေတာ့ MTA တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ ႔ စား၀တ္ေနေရး ရပ္တည္ေရးကို တာ၀န္ယူဖို႔ ေနေနသာသာ ေနအိမ္နဲ႔ မိဘ လိပ္စာရွိတဲ့ တခ်ိဳ႕တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကို တဦးလွ်င္ က်ပ္ (၂,၀၀၀) သာ ေပးၿပီး စစ္ယာဥ္တန္းေပၚကို ၿပီးစလြယ္ လႊတ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘာကိုမွ ၾကည့္႐ႈစီမံေပးခဲ့တာမ်ိဳးလည္း မရွိေတာ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ခြန္ဆာကုိေတာ့ ရန္ကုန္ေခၚလာကာ ပထမ တပ္မေတာ္ ဧည့္ေဂဟာ အင္းလ်ားလမ္း (၁၆) (ခ)မွာ ထားၿပီး ေနာက္ေတာ့ ေရၾကည္အိုင္ ဗဟုိေထာက္လွမ္းေရးတပ္ရွိ အရာရွိ အိမ္မ်ားအၾကားတြင္ အိမ္တလံုး ေဆာက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခြန္ဆာကုိ နအဖက ပစ္ထားရာ ပိုက္ဆံ မရွိဘူးလို႔ဆုိကာ ခြန္ဆာက ေတာင္းတ့ဲအတြက္ က်ပ္သိန္း (၃,၀၀၀) ကို နအဖက ေခ်းငွားေပးလိုက္တယ္လုိ႔ေတာ့ သိရွိရပါတယ္။

ခြန္ဆာကို ကကလွမ္းက စစ္ေမးခဲ့ခ်က္အရ သူ႔ရဲ ႔ ေငြ ေဒၚလာ (၄၄) သန္းဟာ ႏိုင္ငံတကာရွိ ဘဏ္ေတြမွာ ေရာက္ေနၿပီး သူထြက္ဆုိခ်ိန္မွာေတာ့ ထုတ္လုိ႔မရေတာ့ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ျပန္ေျပာင္းၿပီး ထုတ္လို႔ရဖို႔ နအဖအေနနဲ႔ ကူညီေပး၊ မေပးဆိုတာကို သူတု႔ိ ႏွစ္ဦးသာ အသိဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။

ခြန္ဆာဟာ လက္နက္မ်ားကုိ အပ္တေခ်ာင္းပါ မက်န္ေအာင္ အလံုးစံုအပ္ၿပီး တာ၀န္ေက်ခဲ့ေပမယ့္ ဟိုမိန္း ဌာနခ်ဳပ္မွာေတာ့ လြင္တီးေခါင္နဲ႔ၿမိဳ ႔ပ်က္လုမတတ္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ ႔ရွမ္း တုိင္းရင္းသားေတြဟာ ျပန္ဖုိ႔ မိဘအိမ္ ေနရပ္မရွိတာမို႔ နအဖဟာ ဘာမွအကူအညီမေပးဘဲ ေသာင္ျပင္ကလႊတ္တဲ့ ေခြးေတြသဖြယ္ ပစ္ထားလို႔ နအဖရဲ ႔ ရက္စက္မႈဟာ ကမ္းကုန္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။

ဒီျဖစ္စဥ္ေတြကို သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ အကြက္က်က်နဲ႔ (A) Plan၊ (B) Plan၊ (C) Plan ဆိုတာမ်ိဳးကို အဆင့္ဆင့္ စီစဥ္ထားရွိသလို လက္ဦးမႈယူကာ ေအာက္လမ္းနည္းနဲ႔ လွည့္စားသြားတာမ်ိဳး အပိုင္ကိုင္ ဓားစာခံထားတာမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကတိမတည္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ ႔ သေဘာထား မူမမွန္ပံု အတြင္းသ႐ုပ္ကို သိရွိကာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြအတြက္ ေထာင္ေခ်ာက္တခုသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သတိျပဳႏိုင္ရန္ မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္ရပါတယ္။



No comments: