သို႔ေသာ္လည္း အလ်င္အျမန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းႏွင့္ တာဝန္ယူမႈ ကင္းမဲ့ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေဒသတြင္းမွ ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြႏိုင္ငံဆိုသည့္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံ၏ ဂုဏ္သတင္းကို က်ဆင္းေစခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ လူ႔အခြင့္ အေရးဆိုင္ရာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ပိုမိုဆိုးရြားလာသည့္ အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထိခိုက္ပြန္းရွလြယ္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို လမ္းေခ်ာ္ေစမည့္ အလားအလာလည္း ရွိလာသည္။
ဥပမာအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္၏ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ ၂၄ ကီလို မီတာအကြာရွိ သီလဝါ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ျဖစ္သည္။ စိုက္ပ်ိဳးေျမ ၂၄၀ဝ ဟက္တာေပၚတြင္ တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္ထားၿပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ လုပ္ငန္းစတင္ရန္ရွိသည့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္တြင္ စက္႐ံုမ်ားပါဝင္သည့္ စက္မႈဇုန္တခု၊ ဆိပ္ကမ္းတခု၊ စီးပြားေရးႏွင့္ လူေနဧရိယာမ်ား ပါဝင္မည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏွင့္ ဂ်ပန္ အစိုးရမ်ားႏွင့္အတူ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ မာ႐ူေဘနီ (Marubeni)၊ မစ္ဆူဘီရွီ (Mitsubishi) ႏွင့္ ဆူမိ တိုမို (Sumitomo) တို႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားၾကသည္။ အေမရိကန္ အစိုးရ၏ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈ စာရင္းဝင္ ဒဂံု ဦးဝင္းေအာင္ ဦးေဆာင္သည့္ ျမန္မာကုမၸဏီ ၉ ခု ပူးေပါင္းထားေသာ လုပ္ငန္းစုတခုလည္း ပါဝင္ေနပါသည္။
ေက်းရြာျပည္သူမ်ားမွာ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ ဖိအားေပး ဖယ္ရွားျခင္း ခံၾကရၿပီး တခါတရံတြင္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ား၏ ၿခိမ္းေျခာက္ အက်ပ္ကိုင္မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။ ျပည္သူ ၃၀ဝ ခန္႔ကို ေရႊ႕ေျပာင္းေနရာ ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ၿပီး ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ သူမ်ားမွာ စီမံကိန္း ေနာက္ထပ္အဆင့္မ်ား ေဆာင္ရြက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ မမွ်တသည့္ ေလ်ာ္ေၾကး၊ အရည္အေသြးညံ့သည့္ အိမ္ရာမ်ား၊ နည္းပါးသည့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ ပညာေရး၊ ေရႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရး အစရွိသည့္ မရွိမျဖစ္အရာမ်ား ပိုမိုဆိုးရြားသြားသည္ကို အတံု႔အလွယ္အျဖစ္ လက္ခံရယူ၍ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ေပးရမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကရသည္။
ေဒသခံမ်ားကို လံုေလာက္ေသာ ေဆြးေႏြးညႇိ ႏိႈင္းမႈမ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့သကဲ့သို႔ ၄င္းတို႔၏ အနာဂတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ျခင္းမ်ားတြင္လည္း ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းမ်ား မရွိခဲ့ပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕အစည္းတခုျဖစ္သည့္ Physicians for Human Right က လတ္တေလာ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ အစီရင္ခံစာတြင္ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းေပးျခင္း ခံရေသာ မိသားစုမ်ားသည္ ဝင္ေငြ ၇၈ ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းခဲ့သည္ဟု သိရေၾကာင္းႏွင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းခံရသူတို႔၏ ထက္ဝက္ခန္႔သည္ ခ်ထားေပးသည့္ ေနရာမ်ားကို စြန္႔ခြာထြက္သြားၾကၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ဂ်ပန္ႏွင့္ JICA က သီလဝါ စီမံကိန္းကို ဆက္ လက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္။ ၄င္းတို႔တြင္ ကရင္ ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္မွ က်ယ္ျပန္႔သည့္ေနရာမ်ား အပါ အဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရွ႕ေတာင္ပိုင္း တခုလံုးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစီအစဥ္မ်ား ရွိႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္တို႔သည္ ကမၻာေပၚတြင္ ကာလအရွည္ၾကာဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ေနရာအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရၿပီး တန္းတူညီမွ်မႈႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္အတြက္ တိုက္ခိုက္ေနသည့္ ကရင္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရတပ္မ်ားအၾကား တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ သဘာဝ အရင္းအျမစ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း အေျခအတင္ ျငင္းခံုေနရဆဲျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒသခံမ်ားက ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တတ္သည့္ အစိုးရအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ လက္တြဲ၍ ေငြေၾကးအေျမာက္အျမား ဝင္ေရာက္လာျခင္းက တာဝန္မဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတခုတြင္ ေဒသခံ ကရင္အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားႏွင့္ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက JICA ၏ အစီအစဥ္မ်ားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း JICA က ဤ ကာလရွည္ၾကာခဲ့ကာ ႐ႈပ္ေထြးေသာ ပဋိပကၡကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ၿပီး စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး၊ အေျခခံအေဆာက္အအံုႏွင့္ စက္မႈလယ္ယာတို႔ကို ေဒသ၏ အနာဂတ္အျဖစ္ ယူဆခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ပဋိပကၡေၾကာင့္ အိုးအိမ္စြန္႔ကာ ထြက္ေျပးရသည့္ ၁ သိန္း ၃ ေသာင္းခန္႔ရွိေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကိုလည္း ကရင္ျပည္နယ္တြင္ တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္ထားသည့္ စက္႐ံုမ်ားအတြက္ လုပ္သားအင္အားစုမ်ားအျဖစ္ ႐ႈျမင္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ မွားယြင္းေသာ ေျခလွမ္းသည္ တာဝန္မယူသည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတြင္ ရပ္တန္႔မေနခဲ့ပါ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွင္ဇို အာေဘး (Shinzo Abe) ၏ အစိုးရက ပံုမွန္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အကူအညီမ်ားႏွင့္ ကြဲလြဲၿပီး ေဒသတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားမွ စစ္တပ္မ်ားသို႔ သြယ္ဝိုက္ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ အကူအညီေပးႏိုင္ခြင့္ရွိသည့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံရပ္ျခားဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အကူအညီေပးေရး အစီအစဥ္ ကို ႀကီးၾကပ္စိစစ္ရန္ ေကာ္မတီတခုကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ထိုအစီအစဥ္သစ္အရ ျမန္မာစစ္တပ္သည္ စစ္ေရးေဆာင္ရြက္မႈ မဟုတ္သည့္ လူမႈဖူလံုေရးႏွင့္ သဘာဝ ေဘးအႏၱရာယ္ ကယ္ဆယ္ေရး ကဲ့သို႔ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေခ်းေငြရရွိႏိုင္မည့္ အလားအလာမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိသလို အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေခ်းေငြမ်ားသည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္အတိုင္းသြားရန္ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္နီးပါးပင္ ျဖစ္သည္။
ထိုအစီအစဥ္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္ျခင္း၏ ဂယက္႐ိုက္မႈမ်ားက စိုးရိမ္ဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ ပဋိပကၡ ေဒသမ်ားတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္က စစ္တန္းလ်ားမ်ား တည္ေဆာက္ရန္ ေငြေပးပါမည္လား၊ ျမန္မာစစ္တပ္က ျပည္သူမ်ားကို ၄င္းတို႔ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေနထိုင္ခဲ့သည့္ အိမ္မ်ားမွ အေျခခံအေဆာက္အအံု ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ေခါင္းစဥ္တပ္၍ ဖယ္ရွားရန္အတြက္ အေထာက္အပံ့ေပးျခင္း ျဖစ္သြားမည္လား၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ကို ေလွအိုေလွေဟာင္းမ်ားျဖင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ ထြက္ေျပးေနၾကသည့္ အဂၤါလီလူမ်ိဳးစုမ်ားကို လိုက္လံရွာေဖြေနသည့္ ျမန္မာေရတပ္ကို ဘ႑ာေငြေထာက္ပံ့သလို ျဖစ္သြားမည္လား စသည္ျဖင့္ ေမးခြန္းမ်ားရွိလာသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခုအခ်ိန္အထိ JICA ႏွင့္ ဂ်ပန္အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံေရးအရ မ်က္ႏွာသာရရန္ ႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈအခြင့္အလမ္းမ်ား ေသခ်ာေစရန္ ျမန္မာအစိုးရ၏ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
မွ်တစြာေျပာရလွ်င္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ အေမရိကန္ ကဲ့သို႔ပင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ အာရွေဒသအေပၚ ဩဇာ လႊမ္းမိုးမႈကိုေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရန္ ပထဝီႏိုင္ငံေရးကစားပြဲကို ကစားေနျခင္းျဖစ္သည္။ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ မႈအတြက္ ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ ဟန္ခ်က္ညီမွ်မႈ ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မဟုတ္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသည္ ေျပလည္မည့္အစား ပို၍ ဆိုးရြားသြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အဆိုပါ ဟန္ခ်က္ညီမွ်မႈကို ရွာေဖြေနျခင္း မရွိပါ။ JICA အေနျဖင့္ သီလဝါ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား၏ စကားကို နားေထာင္ၾကည့္ၿပီး သူတို႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပထမဆံုးေသာ အဓိက စီမံကိန္းႀကီး၏ အမွားအယြင္းမ်ားကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ျခင္းျဖင့္ စတင္ရပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ေရရွည္တည္ၿမဲခိုင္မာသည့္ စီးပြားေရး ဝန္းက်င္တခု အတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ ကာလရွည္ၾကာ ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္လည္း ေကာင္းမြန္သည့္ အစဥ္အလာတခု ျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္။
(The Wall Street Journal ပါ Rin Fujimatsu ႏွင့္ Alex Moodie တို႔၏ Japan’s Misadventures in Burma ကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)
No comments:
Post a Comment