Thursday, January 29, 2015

ကေလးေတြကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ခိုင္းထားတဲ့ အစိုးရေက်ာင္းေတြ

ေခတ္ဘုန္းသစ္

စာစီစာကံုးေတြကို အလြတ္က်က္ၿပီးေတာ့ ကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စာေမးပြဲမွာ ေျဖလာခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကို က်မ ေရးခဲ့ပါတယ္။ စာစီစာကံုးေတြကို ကေလးတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ အလြတ္က်က္လာရသလဲ ဆိုရင္ေတာ့ မေတြးတတ္လို႔ ပါပဲ။ တီထြင္ဖန္တီး ေရးသားတဲ့ အတတ္၊ စိတ္ကူးယဥ္ စဥ္းစားေတြးေတာတဲ့ အတတ္ (Imagination) ကို က်မတို႔ ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မတတ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ဒီစြမ္းရည္မ်ားဟာ ကေလးတေယာက္ အတြက္ (လူ တေယာက္ အတြက္) အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတဲ့ စြမ္းရည္မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

က်မတို႔ ႏိုင္ငံက ကေလးေတြ မေတြးေတာခ်င္ ေတာ့ဘူး၊ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး၊ တီထြင္ဖန္တီးမႈ အားနည္းလာတယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥရပ္ႀကီးဟာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ႏိုင္ငံအတြက္၊ အနာဂတ္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ အင္မတန္မွ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ ကိစၥရပ္ႀကီးပါပဲ။ ကေလးအမ်ားစု ဒီလို ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္လာရသလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာ ထဲက အဓိက အေၾကာင္းႀကီးတခုဟာ က်မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အားနည္းလြန္းတဲ့ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ ပါပဲ။

ပညာေရးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ (ေက်ာင္းေတြမွာ ကေလးေတြကို စာသင္ခိုင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္) ထဲမွာ က်မအျမင္ အားျဖင့္ အေရးႀကီးဆံုး အရာကေတာ့ အနာဂတ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အတြက္ ဉာဏ္ရည္ ျမင့္မားၿပီး၊ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ႏိုင္ငံသားေကာင္းေတြ ေပၚထြက္လာ ေအာင္လို႔ ေလ့က်င့္ေပးျခင္းပဲ လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီ ဉာဏ္ရည္ ဆိုတဲ့အထဲမွာ တီထြင္ဖန္တီးျခင္း ဆိုတဲ့ ဉာဏ္ရည္ဟာ သိပ္ကိုမွအေရးႀကီးပါတယ္။

က်မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ ကေလးတို႔ဟာ ငါးႏွစ္ျပည့္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔တၿပိဳင္ တည္းထဲမွာ ေက်ာင္းစတက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ငါးႏွစ္ ဆိုတဲ့ ကေလးအရြယ္ဟာ အင္မတန္မွ စူးစမ္းခ်င္တဲ့၊ ေဆာ့ကစားခ်င္တဲ့ အရြယ္ေလးေတြ ပါပဲ။ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံမ်ားက ေက်ာင္းမ်ားမွာေတာ့ ဒီအရြယ္မွာ စာေတြက်က္ခိုင္းတာမ်ိဳး၊ စာေတြ အမ်ားႀကီးသင္တာ မ်ိဳးကို မလုပ္ခိုင္းၾကပါဘူး။ ကေလးတို႔ကို အတန္းထဲမွာ ဆရာမက ပံုေလးေတြေျပာျပတာ၊ စာအုပ္ေလးေတြ ဖတ္ျပတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေပးၾက ပါတယ္။

ကေလးဆြဲ ခ်င္တာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဆြဲဖို႔ အတြက္ စာအုပ္ေတြ၊ ေရာင္စံုခဲတံေတြလည္း အတန္းထဲမွာထားေပး ထားၾကပါေသးတယ္။ ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ တီထြင္ ဖန္တီးမႈ အားေကာင္းေအာင္၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ကြန္႔ျမဴး တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးတာပါပဲ။ ဒီလို အတန္းငယ္ေလးေတြမွာ စာေမးပြဲလည္း မရွိေသး တာမို႔လို႔ ကေလးတို႔ဟာ စာေမးပြဲ ဖိအားလည္း မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။

က်မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ အစိုးရေက်ာင္းေတြကို ျပန္ေလ့လာၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ သူငယ္တန္းမွာ ကေလးတို႔ဟာ အတန္းထဲမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ၿပီးေတာ့ စာေတြကို လိုက္ဆိုရ၊ လိုက္ရြတ္ရ၊ ေရးရပါတယ္။ သူငယ္တန္း ဆရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကေလးတို႔ကို ပံုေျပာျပတာ၊ စာအုပ္ဖတ္ျပတာ မ်ိဳးေတြလည္း မလုပ္ၾကေတာ့ပါဘူး။

ကေလးတို႔ဟာလည္း သူငယ္တန္းမွာ စာေမးပြဲဝင္ေျဖဖို႔ အတြက္ စာေတြကို က်က္ရပါတယ္။ အတန္းထဲမွာ ပထမရဖို႔ အတြက္ ေက်ာင္းကဆင္းတာနဲ႔ က်ဴရွင္ကို ေျပးၾကရပါတယ္။ အတန္းထဲမွာ စာအုပ္ထဲက စာေတြကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ကူး၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ဖတ္ရ သလို က်ဳရွင္ေရာက္ေတာ့လည္း ေက်ာင္းက သင္လိုက္တဲ့ စာေတြကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္က်က္၊ ထိုင္ကူး၊ ထိုင္ဖတ္ လုပ္ရျပန္ပါေရာ။

က်မတို႔ ႏိုင္ငံက အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွာ မူလတန္း အရြယ္ကေလးမ်ားကို စာအုပ္ဖတ္ျပတဲ့ အေလ့အက်င့္၊ ပံုေျပာျပတဲ့ အေလ့အက်င့္ မရွိသေလာက္ကိုပဲ ရွားပါတယ္။ ကေလးတို႔ကို အတန္းထဲမွာ စုထိုင္ခိုင္းၿပီးေတာ့ စိတ္ကူးတည့္ရာ ပံုျပင္ေလးေတြကို တေယာက္တလွည့္စီ ေျပာခိုင္းတဲ့ အေလ့လည္း မရွိပါဘူး။ ကေလးတို႔ဟာ ဖတ္စာ (၁) က စာေတြ၊ ဖတ္စာ (၂) က စာေတြကို စာေမးပြဲမွာ အလြတ္ျပန္ေရးႏိုင္ဖို႔ အတြက္ စာေတြကို အလြတ္က်က္ေနရတာနဲ႔ပဲ စာဖတ္ခ်ိန္၊ ပံုေျပာခ်ိန္၊ ပံုျပင္နားေထာင္ခ်ိန္၊ ပံုဆြဲခ်ိန္ေတြ မရွိၾကရွာေတာ့ပါဘူး။

တီထြင္ဖန္တီးမႈ စြမ္းရည္၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ကြန္႔ျမဴးတတ္တဲ့ စြမ္းရည္ေလးေတြကို ရရွိေစဖို႔ အတြက္ ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ အခါမွာ ကေလးတို႔ကို မူလတန္း အရြယ္ေလာက္မွာကတည္းက စတင္ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ တိုက္ေဆာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္ေျခက ေျမႀကီးကို တူးၿပီးေတာ့ အေျခခံခိုင္ေအာင္လို႔ အုတ္ျမစ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ရသလိုပဲ အဆင့္ျမင့္ ပညာရပ္ႀကီးေတြကို ႀကီးျပင္းလာခ်ိန္မွာ ကေလးတို႔ သင္ၾကားႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ကေလးအရြယ္ (မူလတန္း အရြယ္) မွာကတည္းက ပညာေရး အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံစြမ္းရည္ေတြကို အုတ္ျမစ္ခ်ေပးဖို႔လိုပါတယ္။

ဒီလို အုတ္ျမစ္ခ်ေပးဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ မူလတန္း အရြယ္ကာလမွာ ကေလးတို႔ကို စာေတြ အမ်ားႀကီး မသင္သင့္ပါဘူး။ ကေလးတို႔ဟာ သူတို႔ ေျပာခ်င္တာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဖို႔၊ သူေတြးခ်င္တာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးဖို႔၊ စိတ္ကူးယဥ္ စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္ ရွိရပါမယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ဆရာဝန္လုပ္တမ္း ကစားတာ၊ နပ္စ္မ လုပ္တမ္း ကစားတာ၊ အာကာသယာဥ္မႉးလုပ္တမ္း ကစားတာ စတဲ့ ကေလးအရြယ္မွာ အေရးႀကီးတဲ့ ကစားနည္း တခုျဖစ္တဲ့ အတုယူ ဟန္ေဆာင္တမ္း ကစားနည္းကို ေက်ာင္းမွာ၊ အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ အတူတူကစားဖို႔ အခ်ိန္ရွိရ ပါမယ္။

ကေလးတို႔ဟာ သူငယ္တန္းမွာ ဝလံုးေတြ ကႀကီး ခေခြးေတြကို ေလးငါးမ်က္ႏွာေလာက္ ထိုင္ၿပီး အေရးမက်င့္ရ ပါဘူး။ လက္ေရးလွဖို႔ အတြက္ ေလးေၾကာင္းမ်ဥ္းထဲမွာ စာေတြကို ထိုင္ကူးေလ့က်င့္ မေနရပါဘူး။ သူတို႔ ဆြဲခ်င္တဲ့ ပံုေလးေတြကို လြတ္လပ္စြာနဲ႔ ဗလာစာအုပ္ထဲမွာ ဆြဲခ်င္သလို ဆြဲခြင့္ရဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီလိုဆြဲရင္းနဲ႔ပဲ မ်ဥ္းေကြး၊ မ်ဥ္းေျဖာင့္၊ မ်ဥ္းေကာက္ေတြကို သူတို႔ဘာသာသူတို႔ နားလည္သိရွိ သြားၿပီးေတာ့ လက္ေရးေလးေတြလည္း လွလာပါ လိမ့္မယ္။

တီထြင္ဖန္တီးတဲ့ စြမ္းရည္ေလး ရရွိဖို႔ အတြက္ ကေလးတို႔ဟာ ကဗ်ာေလးေတြ၊ သီခ်င္းေလးေတြကို နားေထာင္ဖို႔၊ ရြတ္ဆိုဖို႔ အခ်ိန္ရွိရ ပါမယ္။ မူလတန္း အရြယ္မွာကတည္းက တီထြင္ဖန္တီးမႈ စြမ္းရည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာတဲ့ ကေလးမ်ားဟာ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းကို ေရာက္လာၿပီ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တီထြင္ဖန္တီးမႈ စြမ္းရည္ သာမက၊ ယုတၱိက်က် ေတြးေတာစဥ္စား ေဝဖန္သံုးသပ္တတ္တဲ့ စြမ္းရည္ (Critical Thinking) ပါ ရရွိလာေစဖို႔ အတြက္ စာသင္ခန္းမ်ားက ေလ့က်င့္ေပးရဦးမွာပါ။

ယုတၱိက်က် ေတြးေတာစဥ္းစား ေဝဖန္သံုးသပ္ တတ္တဲ့ စြမ္းရည္ (Critical Thinking) ရရွိေစဖို႔ အတြက္ ေက်ာင္းေတြမွာ ဘယ္လိုေလ့က်င့္ေပးရမယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ တင္ျပေဆြးေႏြး ပါဦးမယ္။ ။

No comments: