ျမန္မာဟုဆုိသည္ႏွင့္ ေရႊတိဂုံ၊ ပုဂံ၊ က်ဳိက္ထီး႐ိုး၊ အင္းေလး စသျဖင့္ စီတန္းျမင္လာရစၿမဲဟု ေရာက္ဖူးသည့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားက ဆုိေလ့ရွိသည္။
ပုဂံဟုဆုိသည္ႏွင့္ ခမ္းနားႀကီးျမတ္ျခင္းဟူေသာ စကားလုံးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရင္ထဲ ထည္ထည္ဝါဝါႀကီး ဝင္လာရစၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ပုဂံ၏သမုိင္းႏွင့္ မင္းဆက္တုိ႔အၾကား ျငင္းခုံစရာမ်ား ရွိေကာင္းေပမည္။ ပုဂံဘုရားပုထုိးေစတီမ်ား၏ ခမ္းနားႀကီးျမတ္မႈကိုေတာ့ အျငင္းပြားစရာ မျမင္ပါ။
ယခု ငလ်င္ေၾကာင့္ ပုဂံ၊ ေစတီ၊ ပုထုိးေတြ ၿပိဳၿပီတဲ့။
ျမန္မာတို႔ႏွလုံးသားမ်ားေပၚ ၿပိဳက်သလုိ ခံစားၾကရသည္။ ပုဂံေစတီပုထုိးမ်ားသည္ ဘာသာတစ္ခု၏ သာသနိက အေဆာက္အအုံမွ်မက ကမၻာႀကီးအတြက္ အစားမထုိးႏုိင္ေသာ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္လည္း ျဖစ္သည္ဟု အျမင္က်ယ္သူမ်ားစြာက လက္ခံထားၾကသည္။ သမုိင္းတစ္ေခတ္၏ ျမင့္မားေသာ ဗိသုကာပညာ၊ လုပ္အားရွင္တို႔၏ စြမ္းေဆာင္မႈတို႔ျဖင့္ ျဖစ္တည္ခဲ့ေသာ ပုဂံ၊ မည္သည့္ ကမၻာေက်ာ္ပန္းခ်ီကားႏွင့္မဆုိ ယွဥ္ဝံ့သည့္ ပုဂံ၏အလွ၊ မည္သည့္ သမုိင္းဝင္အေဆာက္အအုံမ်ားႏွင့္မဆုိ အၿပိဳင္ ခန္႔ထည္ႏုိင္သည့္ ပုဂံ၏ ဗိသုကာလက္ရာ။ ထုိပုဂံသည္ ယခုတစ္ဖန္ ငလ်င္ဒဏ္ခံရျပန္ၿပီ။
လြန္ခဲ့ေသာ ၄၁ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ကလည္း ယခုလိုပင္ ရစ္(ခ်္)စတာစေကး ၆ ဒသမ ၈ ျပင္းအားရွိ ငလ်င္က ပုဂံကိုမ်ဳိခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေသးသည္။
ရႏုိင္႐ိုးလား …။
ေရွးျမန္မာတို႔သည္ သဘာဝဂူမ်ားမရွိသည့္ လြင္ျပင္ဆန္ေသာ ပုဂံအရပ္မွာ ေစတီဘုရားမ်ား တည္ရာ၌ ဂူေက်ာင္းမ်ားကိုပါ တည္ခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားဖူးတို႔ အရိပ္ရေအးခ်မ္းစြာ ဘာဝနာပြားႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ဟန္လည္း တူပါသည္။
ယခု ငလ်င္အၿပီးမွာ ဗိသုကာပညာရွင္တစ္ဦးက အခုလို ႏွေျမာတသေျပာသည္။ ”စူဠာမဏိဆုိပါေတာ့ဗ်ာ… ကြမ္းေတာင္ရဲ႕အထက္ကို အသစ္ျပန္ဆက္တာ၊ အသစ္နဲ႔အေဟာင္း တစ္သားတည္းဆက္ဖို႔ဆုိတာ ေတာ္႐ုံနည္းပညာနဲ႔မရဘူး။ အသစ္ရဲ႕ ေလးလံတဲ့ဝန္ကို အုတ္ေဟာင္းေတြက ဘယ္လိုထမ္းထားႏုိင္မလဲဆုိတာပါ ထည့္စဥ္းစားရတာမ်ဳိးဗ်။ အခုငလ်င္ေၾကာင့္ ကြမ္းေတာင္အထက္က အသစ္ပိုင္းၿပိဳက်ေတာ့ မူရင္းပစၥယံအဆင့္ဆင့္ အဂၤေတ၊ ပန္းဆြဲေတြ၊ ေစတီရန္ေတြ အပါအဝင္ေပါ့ဗ်ာ။ ေရွးေဟာင္း ဗိသုကာတန္ဖုိးေတြ ပြတ္တုိက္ဖိမိၿပီး ပ်က္စီးကုန္ၾကတယ္” ဟု မခ်င့္မရဲေျပာသည္။
အတြင္းရွိ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။ အာနႏၵာအုတ္ေက်ာင္း အပါအဝင္ အခ်ဳိ႕ဂူဘုရားမ်ားအတြင္း နံရံေဆးေရး ပန္းခ်ီမ်ားမွာ ေႂကြပန္းကန္ အခ်ပ္လိုက္က်ကြဲသလို ကြာက်ၿပီး အစိတ္စိတ္ ကြဲခဲ့ရသည္။ ေစတီဂူဘုရားမ်ားကို ေရွးမူမပ်က္ စနစ္က်စြာ ျပန္တည္ေဆာက္ႏုိင္သည္ဆုိပါဦးေတာ့ က်ကြဲခဲ့သည့္ နံရံေဆးပန္းခ်ီမ်ားကိုေတာ့ အစားထုိးႏုိင္ေတာ့မည္မထင္။
ယခု ပုဂံငလ်င္ သတင္းဓာတ္ပုံ ဗီြဒီယိုမ်ား တက္လာသည္ႏွင့္ တစ္ကမၻာလုံးမွ ပုဂံခ်စ္သူမ်ား တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား ေရရြတ္ၾကသည္။
”ကြၽန္ေတာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အာရွသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပုဂံကို ဂုဏ္ယူမဆုံး၊ အျခားတုိက္သားေတြနဲ႔ေတြ႔တုိင္း ဝင့္ႂကြားေနခဲ့ရတာဗ်။ အခုေတာ့ အေတာ္ဆုံး႐ႈံးတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ စနစ္တက် ပညာရွင္ေတြေခၚၿပီး ျပန္ျပင္မယ္ဆုိရင္ ေျပာစမ္းပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ေခြၽးႏွဲစာလည္း ပါစမ္းပါရေစ” ဟု အာရွသားတစ္ေယာက္က သတင္းေပးသည္။
”ကြၽန္ေတာ္ ပုဂံကို အလ်ဥ္းသင့္တုိင္းလာတယ္။ လာတုိင္းလည္း ခံစားလို႔မဝသလို၊ ဂုဏ္ယူလို႔မဆုံးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ဥေရာပသားေပမယ့္ ဒါက ကမၻာႀကီးရဲ႕ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ တစ္ခုပဲေလ။ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူတာေပါ့။ အခုလိုျဖစ္သြားတာ သိပ္စိတ္ထိခိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မပ်က္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔(ျမန္မာေတြ) ျပန္လုပ္ႏုိင္မယ္လို႔ ယုံပါတယ္” ဟု ဆုိသည္။
ျမန္မာေတြ လုပ္ျပႏုိင္ပါ့မလား။ ဒီေမးခြန္းထြက္လာၿပီ။
လုပ္ျပခဲ့ၿပီးၿပီ။
လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိေၾကာင္းလည္း ပုဂံေစတီဘုရားမ်ားကို တည္ထားသက္ေသျပခဲ့ၿပီ။ ယခုငလ်င္ကေရာ ျမန္မာေတြရဲ႕ အစြမ္းကို စမ္းျပန္ၿပီတဲ့လား။
တကယ္ေတာ့ ယခုငလ်င္ကေရာ ၁၉၇၅ ငလ်င္ထက္မ်ား ပိုျပင္းထန္လို႔လား။ ယခုေခတ္ လူအမ်ား၏ သဒၶါတရားႏွင့္ ပုဂံဘုရားမ်ားအေပၚ ျမတ္ႏိုးၾကည္ညိဳစိတ္မ်ားက ၁၉၇၅ တုန္းကထက္ ေလ်ာ့ပါးမွာမုိ႔လုိ႔လား။ သတင္းနည္းပညာ ဒီေလာက္ေတာ့ ထြန္းကားတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ အရင္ကထက္သာဖုိ႔ပဲ ရွိသည္ဟု ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ယံုသည္။ တကယ္ေတာ့ ၁၉၇၅ တစ္ခုတည္းသာမဟုတ္ ပုဂံကား ငလ်င္ဒဏ္ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ရင္ဆုိင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ လဲၿပိဳရသမွ် အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ထရပ္ျပခဲ့ဖူးၿပီ။
၁၉၇၅ ကို မီလုိက္သူမ်ား ေကာင္းစြာ မွတ္မိၾကပါလိမ့္မည္။ ပုဂံငလ်င္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရေသာ ဘုရားပုထုိးေစတီမ်ား ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရး ေခါင္းစဥ္တက္လာသည္ႏွင့္ တစ္ျပည္လံုးက လက္ေတြ အိတ္ကပ္ထဲႏႈိက္ၿပီးသား။ ဖလားထဲထည့္ၿပီးသား။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ သတင္းစာထဲ အလႉစာရင္းေတြက မဆံုးႏိုင္ခဲ့။
ပုဂံသူ၊ ပုဂံသားမ်ား၏ ပုဂံကိုခ်စ္ပံုကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။ ဘုရားၿပိဳပ်က္ရာမွာ ထြက္လာက်လာေသာ ေက်ာက္ရတနာအပါအဝင္ ေရႊေငြႏွင့္တကြ ဌာပနာေတာ္မ်ားကုိ မသမာသူတုိ႔လက္ မက်ေရာက္ေစရန္ ေန႔ေရာ၊ ညပါ ကင္းအထပ္ထပ္ ေစာင့္ခဲ့ၾက။ သူတုိ႔၏ လုပ္ရပ္ႏွင့္ ေစတနာကို သိရွိသြားၿပီး အေလးအျမတ္ျပဳသူတုိ႔က ထမင္းထုပ္ေတြ ရပ္ကြက္အလုိက္ အလွည့္က်ပုိ႔ၾက။ မည္သူမွ် တုိက္တြန္းစရာမလို နတ္လူသာဓု ေခၚေစခဲ့ၾကသည္။
၁၉၉ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ပုဂံေဒသ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအေပၚ ကမၻာ့သမုိင္းပညာရွင္မ်ား၊ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းေရး ပညာရွင္မ်ားက ေဝဖန္ေထာက္ျပခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခ်က္မ်ားကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈလ်က္ အဆင္အျခင္မဲ့ ျပဳျပင္မႈမ်ားေၾကာင့္ ယူနက္စကုိ (UNESCO) အပါအဝင္ ကမၻာႀကီး၏ ပစ္ပယ္မႈကို ခံခဲ့ရဖူးသည္။ ၆ဝ မီတာအျမင့္ရွိ ေခတ္ေပၚေမွ်ာ္စင္သစ္ ေဆာက္ျခင္း၊ ေဂါက္ကြင္းတည္ျခင္း၊ ကတၱရာလမ္းသစ္ ခင္းျခင္းတုိ႔မွာ ေရွးေဟာင္းပုဂံ၏တန္ဖုိးကုိ ပ်က္စီးေစျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္သာျမင္သာ အခ်က္မ်ားအျဖစ္ ေထာက္ျပခဲ့ၾကသည္။
”ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ဆုိၿပီး ကမၻာကုိ ျပမယ္ဆုိကာမွ အသစ္ေတြ ေဆာက္ထည့္လုိက္ေတာ့ ဘယ္သူက လက္ခံမွာလဲ” ဟု အျမင္အသိရွိသူ လူငယ္တစ္ဦးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေခါင္းရမ္းလ်က္ ညည္းတြားဖူးသည္။
ယခုပုဂံကိုေရာ ဘယ္မူေတြႏွင့္ ျပန္ျပင္ၾကမွာတုန္းဟု ေမးၾကၿပီ။
ႏွစ္သန္းေလးငါးဆယ္ၾကာၿပီလုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပ႐ိုင္းမိတ္ေခတ္ကုိ ထားလိုက္ပါဦး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္သံုးသန္းခန္႔ကတည္းက ေက်ာက္ေခတ္လူသားမ်ားအျဖစ္ သဘာဝေဘးဒုကၡအေပါင္းရဲ႕ စမ္းသပ္တုိက္ခိုက္မႈေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္ဆုိင္ၿပီး ရွင္သန္ေအာင္ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ လူသားေတြပဲ။ ငလ်င္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးအတြက္ေတာ့ လူသားရဲ႕မာန္ အေလ်ာ့မခံခဲ့ၾကပါ။
ျမန္မာဆုိတာ ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားအတြက္ စုတ္တသပ္သပ္ ေၾကကြဲညည္းညဴ႐ံုေလာက္သာ တတ္တဲ့လူမ်ဳိးမဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပၾကရေပဦးမည္။
ယခုငလ်င္ေဘးမွ ပုဂံကို ျမန္္မာတုိ႔ ျပန္ထူ၊ ရပ္ျပၾကဦးမွာလည္း ေသခ်ာပါသည္။ ပုဂံဘုရားမ်ား ျပဳျပင္ေရးဆုိသည္ႏွင့္ ေခြၽးႏွဲစာမ်ားကို တြန္႔ဆုတ္ေနမည္မဟုတ္။ ထမင္းအုိးထဲ ထည့္မည့္ဆန္ကို ေလွ်ာ့ၿပီး အလႉခံဖလားထဲ ပုိထည့္ၾကေပဦးမည္။
အလႉေငြလံုေလာက္ၿပီဆုိပါစို႔ ဘယ္လိုျပန္တည္ၾကမည္နည္း။ ပုိက္ဆံရွိတယ္၊ ပန္းရန္ဆရာနဲ႔ အုတ္စီသမားေခၚၿပီး တုိက္တစ္လံုးေဆာက္ျပလုိက္ဦးမည္ဟူသည့္ ေပါ့တီးေပါ့ဆ အေတြးမ်ဳိးမဟုတ္။ ျမန္မာဆုိတာ ေရွးေဟာင္းအေမြကို ထိန္းရာမွာ ကမၻာ့စံၫႊန္းေတြမီတဲ့ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အႀကံဉာဏ္ လုပ္အားေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး စနစ္တက် ျပန္တည္မယ့္လူမ်ဳိးဆုိတာ ျပၾကလိမ့္မည္။
ဆုိလုိသည္ကား သဒၶါတရားသာ ထက္သန္သည္မဟုတ္။ ဇြဲသတၱိသာ ခုိင္မာသည္မဟုတ္။ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ပါ ယွဥ္လ်က္ လဲရာက ထရပ္ျပမည့္ လူမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း ပုဂံေျမမွာ သက္ေသထူၾကေပဦးမည္။ ။
No comments:
Post a Comment