မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ က်ပ္ျပင္ရပ္မွ ထာပြဲတေနရာ (ဓာတ္ပံု - ခင္ၾသ / ဧရာဝတီ)
အခ်ိန္က ညေန ၃ နာရီခြဲခန္႔။ မႏၲေလးတိုင္း မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ က်ပ္ျပင္ရပ္မွ ထာပြဲရွိရာ လမ္းတိုေလးမွာေတာ့ လူစည္စျပဳေနပါၿပီ။ ေကာက္႐ိုးခေမာက္ကိုယ္စီ၊ ပလတ္စတစ္ ေခြးေျခခံုပုေလးေတြ လမ္းေဘး တေလွ်ာက္ခ်ထုိင္ၿပီးေတာ့လက္တ၀ါးစာ သာသာရွိ “မဲ့ထာ” ေခၚ ေၾကး လင္ဗန္းေလးေတြထဲမွာ ေက်ာက္ေရာင္စံုေတြ ထည့္ထားၾကပါတယ္။
စိတ္၀င္တစား ၾကည့္သူကၾကည့္၊ ေစ်းစကား ေျပာသူကေျပာ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း လမ္းတေလွ်ာက္က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္၊ အေၾကာ္ ဆိုင္ေတြမွာ ထုိင္သူက ထိုင္ၾကတယ္။ လူတိုင္းရဲ႕ လက္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာက္ၾကည့္ ဓာတ္မီးကိုယ္စီ ရွိေနၾကတယ္။ ေႏြေခါင္ေခါင္ ဆိုေပ မယ့္ မိုးကုတ္ကေတာ့ အက်ႌလက္ရွည္၊ အေပၚထပ္အက်ႌ ခပ္ပါးပါး ၀တ္ေနရဆဲပါ။
“အရင္ကဆိုရင္ ထာပြဲလမ္းက အရမ္းစည္တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္စရာေတာင္ မလုိဘဲ လူေတြနဲ႔ ညွပ္ပါသြားတာ။ အဲဒီလို မစည္ေတာ့တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ” လို႔ မိုးကုတ္ က်ပ္ျပင္ရပ္က ေဒသခံ ေက်ာက္ကုန္သည္တဦးက ေျပာပါတယ္။
၁၉၉၇ ေလာက္ကစၿပီး မိုးကုတ္က ေက်ာက္လုပ္ကြက္ေတြကို ဖက္စပ္စနစ္နဲ႔သာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဖက္စပ္စနစ္ဟာ အနည္းဆံုး ဧက ၅၀ ေလလံဆြဲၿပီး လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့သူေတြကိုသာ လုပ္ခြင့္ေပးတဲ့ စနစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အရင္းအႏွီးနည္းတဲ့ သာမန္ ေဒသခံေတြအဖို႔ လုပ္ကြက္ေတြ ေပ်ာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။
“ဖက္စပ္နဲ႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေငြအင္အားမရွိေတာ့ ငါတို႔ အရင္လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ကြက္ေတြကို ေပးလိုက္ရတယ္။ ဖက္စပ္မွ မဟုတ္ရင္ လုပ္ခြင့္လံုး၀ မရွိေတာ့ဘူး။ ခိုးလုပ္ရင္ အဖမ္းခံရတယ္” လို႔ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ ကင္းတံတားႀကီးေက်းရြာသား တဦးက ေျပာပါတယ္။
ဖက္စပ္စနစ္ေၾကာင့္ အသိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ လုပ္ကြက္ေနရာေတြဟာ ဂရန္လည္း မရွိတဲ့အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြရယ္လို႔လည္း မရလိုက္ ၾက ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
ေက်ာက္လုပ္ကြက္ေတြကို ဖက္စပ္စနစ္ ေျပာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ မိုးကုတ္ရဲ႕ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အေျခအေနဟာလည္း ေျပာင္းျပန္ စီးသလို ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ အရင္က ျမန္မာႏိုင္ငံ အရပ္ရပ္က ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ၊ စီးပြားရွာသူေတြ မ်က္စိက်ခဲ့တဲ့ မိုးကုတ္ဟာ အဲဒီ သူေတြရဲ႕ စြန္႔ခြာမႈကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခံခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
မိုးကုတ္ရဲ႕ အိမ္ၿခံေျမ ေစ်းကြက္ဟာလည္း ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ က်ဆင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ မိုးကုတ္သူ မိုးကုတ္သားေတြ ကိုယ္ တိုင္က ရမည္းသင္း၊ ေရႊေတာ စသည္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္လို႔ ေကာင္း မယ့္ေနရာ၊ ေငြမ်ားမ်ားရမယ့္ ေနရာမ်ိဳးကို သြားေရာက္စြန္႔စား စီးပြား ရွာေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
“ဖက္စပ္ကုမၸဏီေတြက ေဒသခံေတြကို လုပ္ခလစာနဲ႔ အလုပ္ျပန္ခန္႔ထားေပမယ့္ ရလာတဲ့ ေက်ာက္အေပၚမွာေတာ့ ဘာခံစားခြင့္မွ မရွိ တဲ့ အတြက္ ေဒသခံေတြက မလုပ္ ခ်င္ၾကဘူး” လို႔ မိုးကုတ္ က်ပ္ျပင္က ေက်ာက္ကုန္သည္ ဦးေအာင္ႀကီးက ေျပာပါတယ္။
အရင္ကဆိုရင္ ေက်ာက္တြင္းကရတဲ့ ေက်ာက္အားလံုးကို ေက်ာက္တြင္းပိုင္ ေလာ္ပန္က ၃ ပံု ၁ ပံု၊ ေက်ာက္တူးသမားေတြက ၃ ပံု ၂ ပံု ရပါတယ္။ ေက်ာက္ေကာင္းရရင္ ရသလို ေက်ာက္တူး သမား ေတြမွာ လည္း ခံစားခြင့္ ႀကီးႀကီးမားမား ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာက္တြင္း ၁ တြင္း မွာ ေက်ာက္တူး သမားခ်ည္း ၄၊ ၅ ေယာက္ရွိတဲ့အတြက္ ရတဲ့ေငြကို ခြဲေ၀ယူၾကရတာပါ။
“အခု ဖက္စပ္က ၂၀ ရာႏႈန္းပဲ ေက်ာက္တူးသမားေတြကို ေပးတာပါ။ ဒါကလည္း ေက်ာက္ေကာင္းရမွ ေပးတာ။ ေထာင္ေက်ာက္ရရင္၊ ေက်ာက္တူးသမားေတြကလည္း မသိ ဘူးဆိုရင္ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေပါေပါ ေစ်းျဖတ္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ အရင္ကေလာက္ စီးပြားရွာလို႔ မ ေကာင္းေတာ့ ေဒသခံေတြလည္း ေရႊေတာသံၾကားရင္ ေရႊေတာေနာက္ လိုက္ၾကတာပဲ” လို႔ ေက်ာက္ တူးသမား ကိုမင္းေဇယ်ာက ေျပာ ပါတယ္။
ဖက္စပ္လုပ္ငန္းနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြဟာ စက္ယႏၲယားႀကီးေတြကို အသံုးျပဳတဲ့အျပင္ ေက်ာက္တူးတဲ့ အလုပ္ သမား ေတြကို လည္း အေျခခံ လစာ ၆ ေသာင္း၊ ၇ ေသာင္းေလာက္နဲ႔ ခန္႔ထားၿပီး ေက်ာက္ရတဲ့အခါ အစိုးရကို ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေက်ာက္တူး သမား ေတြကို ၂၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းနဲ႔ ကုမၸဏိီ ေတြကေတာ့ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ခြဲေ၀ ယူတယ္လို႔ သိရ ပါတယ္။
ေနာက္တခုက ဖက္စပ္ကုမၸဏီေတြကရတဲ့ ေက်ာက္ေတြဟာ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ေပၚက ထာပြဲေစ်းေတြကို ေရာက္မလာေတာ့ဘဲနဲ႔ သူနည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ေစ်းကြက္ထဲကို သြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါ ေၾကာင့္ ထာပြဲေစ်းေတြမွာ ေက်ာက္ေကာင္း နည္းလာၿပီး ေဒသခံေတြ ကိုယ္ တိုင္လည္း အဆင္မေျပ မႈေတြ ႀကံဳလာၾက တာပါ။
“တခ်ိဳ႕ေန႔ေတြဆိုရင္ ေက်ာက္က တပြင့္ထဲ၊ အဲဒါကို ထာပြဲေစ်းထဲမွာ လည္ေနတယ္။ လာျပတဲ့သူသာ ေျပာင္းသြားတယ္၊ ဒီေက်ာက္က ဒီ ေက်ာက္ပဲ။ ေက်ာက္ေကာင္း ဆို တာ မျမင္ဖူးတာ ၾကာၿပီ။ အလြန္ဆံုး အလုပ္ျဖစ္ရင္ ဆယ္ေက်ာက္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ေတာ့တာ” လို႔ ေက်ာက္ ကုန္သည္ ဦးေအာင္ႀကီးက ဆိုပါတယ္။
မိုးကုတ္ေဒသခံေတြကေတာ့ ထာပြဲေစ်းကိုလည္း အရင္လို ျပန္စည္ကားေစခ်င္၊ သူတို႔ေဒသ မိုးကုတ္က ထြက္တဲ့ ေက်ာက္ေတြကိုလည္း သူတို႔လက္္နဲ႔ တူးယူရွာေဖြခ်င္ေနၾကပါတယ္။
“သႀကၤန္ၿပီးရင္ေတာ့ တႏိုင္တပိုင္ လုပ္ကြက္ေတြ ျပန္ခ်ေပးမယ္လို႔ သတင္းၾကားပါတယ္။ အိမ္ေထာင္စု ၁ စုကုိ ၂ ဧက လုပ္ခြင့္ေပးမယ္လို႔ ၾကားေနရတယ္။ အဲဒါသာ တကယ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ အဆင္ေျပ သြားမယ္ ထင္ပါတယ္” လို႔ ေက်ာက္တူးသမား ကိုမင္းေဇယ်ာက ေျပာပါတယ္။
ဖက္စပ္လုပ္ငန္းတခု ေက်ာက္တူးေဖာ္ေရး လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု - ခင္ၾသ / ဧရာဝတီ)
ေက်ာက္လုပ္ကြက္ေတြ တႏိုင္တပိုင္ လုပ္ခြင့္ေပးဖို႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဒုတိယ ပံုမွန္အစည္းအေဝးမွာ သတၳဳတြင္း ဝန္ႀကီး ဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးသိန္းထိုက္က မိုးကုတ္ေဒသခံ ျပည္ သူမ်ား စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာေစရန္ လက္ရွိ က်င့္သံုးလ်က္ရွိတဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔အညီ တႏုိင္တပိုင္ လုပ္ကိုင္ခြင့္နဲ႔ လုပ္ကြက္ႀကီးမ်ားမွ စြန္႔ပစ္ေသာ ေရ၊ ခဲမႈန္ ပစ္စာေတြ ရွာေဖြ လုပ္ ကိုင္ခြင့္ကို လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ ခြင့္ျပဳေပးသြားဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
“ဖက္စပ္စနစ္ဆိုတာ ေငြရွိၿပီးသားလူကို ပိုခ်မ္းသာေစၿပီးေတာ့ လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမား လူတန္းစားေတြကုိ ပိုဒုကၡ ေရာက္ေစ တယ္။ အလုပ္ လက္မဲ့ ျဖစ္သြား ေစ တယ္။ တႏိုင္ တပိုင္ လုပ္ခြင့္ ေပးမယ္လို႔ ၾကားေနေပမယ့္ ျပႆနာေတြက အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ေျမကြက္ ၁ ကြက္ထဲကို ၃၊ ၄ ေယာက္ ခ်ထားေပးထားမ်ိဳးေတြ ၾကားေနရတယ္။ ဒါေတြကို စနစ္တက် စီစဥ္ေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာပဲ” လို႔ ေက်ာက္ ကုန္သည္ ဦးေအာင္ႀကီးက သူ႔အျမင္ကို ေျပာပါတယ္။
မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္မွာ ေက်ာက္တူးထားတဲ့ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းႀကီးေတြ၊ ေျမစာပံုႀကီးေတြ၊ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းေတြက စက္ယႏၲယားေတြနဲ႔ ကု မၸဏီ ဆိုင္းဘုတ္ ေအာက္က “တာ၀န္မွ အပ မ၀င္ရ” ဆိုတဲ့ ဆိုင္း ဘုတ္ႀကီး ေတြဟာ မိုးကုတ္သူ မိုးကုတ္သား ေတြကို ဘယ္လို ခံစား ေစရမယ္ ဆိုတာ ကိုေတာ့ သူတို႔ ကိုယ္တုိင္ပဲ သိပါ လိမ့္မယ္။
ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ အရင္က မိုးကုတ္နဲ႔အတူ ထြက္ေပၚလာဖူးတဲ့ “ တကယ္ေတာ့ ေက်ာက္တူး သမား မ်ားဟာ ေလာ္ပန္ေလာင္း ေတြပါ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ကိုေတာ့ မိုးကုတ္ေဒသခံေတြအားလံုးက တႏိုင္ တပိုင္ လုပ္ခြင့္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ သတိရေနၾကပါတယ္။
No comments:
Post a Comment