မိက်လြန္းေထာ
ဝုန္း--- ဝုန္း---- ဝုန္း----
ပင္လယ္ကမ္းနားမွ ဒီေရတိုက္စားမႈမ်ားေၾကာင့္ ကမ္းနားတစ္ေလၽွာက္ရွိ လယ္ယာေျမမ်ား ပင္လယ္ထဲသို႕ ျပိဳလဲက်ဆင္းသြားသည့္ အသံမ်ားသည္ နားႏွင့္မဆန္႕ေအာင္ ၾကားေနရပါသည္။ လယ္ပိုင္ရွင္မ်ားကလည္း ကာကြယ္ရမည့္နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြ ကာကြယ္ ေနၾကေသာ္လည္း မည့္သို႕မၽွ ထူးမလာခဲ့ေပ။ လယ္ယာေျမမ်ားမွာ တစစ ပ်က္စီးသြားၿပီး ပင္လယ္ေရႏွင့္အတူ ေမ်ာပါသြားေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၏ တစ္ဘက္ကမ္းတြင္ လူမ်ားသိေနသည့္ ဘီလူးကြၽန္း (ေခ်ာင္းဆုံျမိဳ႕နယ္) သည္ သံလြင္ျမစ္ဆံုရာ မုတၲမပင္လယ္ေကြ႕အနီးတြင္ တည္ရွိသည္။ ထို႕အျပင္ အက္ဒမာန္ပင္လယ္ႏွင့္ နီးစပ္စြာတည္ရွိေနၿပီး ေရခ်ဳိ၊ ေရငန္ေရာစပ္ေနေသာ ေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္။ ၄င္းကြၽန္း၏ ေျမာက္ဘက္အစြန္ဆံုးတြင္ရွိေသာ ရြာကေလးအမည္မွာ ဒရယ္ေက်းရြာျဖစ္ၿပီး အက္ဒမန္ပင္လယ္ေကြ႕ႏွင့္ ထိစပ္ေနသည္။
သံလြင္ျမစ္မွ စီးဆင္းလာေသာ ျမစ္ေရမ်ားသည္ မုတၲမပင္လယ္ေကြ႕အတြင္းသို႕ စီးဆင္းသြားၿပီး ထိုမွတဆင့္ အက္ဒမန္ပင္လယ္အတြင္းသို႕ စီးဝင္သြားသည္။ ၄င္းပင္လယ္ေကြ႕ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္သည့္ ဘီလူးကြၽန္းသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမဳိ႕၏ အေနာက္ဘက္ တစ္မိုင္ခန္႕ အကြာတြင္ တည္ရွိၿပီး သေဘၤာျဖင့္သြားလၽွင္ တစ္နာရီခရီး ၾကာျမင့္ပါသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ေစ်းႀကီးတံတားမွ သေဘၤာျဖင့္သြားလၽွင္ ဘီလူးကြၽန္းရွိ ကလြီရြာဆိပ္ကမ္းသို႕ ေရာက္ရွိပါသည္။ ကလြီရြာမွ အေနာက္အရပ္သို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္လၽွင္ မိေက်ာင္းပံုသ႑ာန္ ေတာင္အဆင္းရွိေနေသာ ဒရယ္ရြာသို႕ ေလွျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ကားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာ စီးၿပီး သြားမည္ဆိုလၽွင္ ေရာက္ရွိႏိုင္ပါသည္။
၄င္းရြာတြင္ အိမ္ေျခ ၈၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ လူဦးေရ ၇၅၀၀ ခန္႕ ရွိၿပီး မြန္၊ ဗမာ၊ ကုလား စသည့္ လူမ်ဳိးသံုးမ်ဳိးမ်ား ေနထိုင္ၾကသည္။ မြန္ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားက လယ္ယာလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး ကုလားလူမ်ဳိးအမ်ားစုက ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ယခုခ်ိန္တြင္ လယ္လုပ္ေနၾကေသာ ရြာသူရြာသားမ်ား စီးပြားေရး အဆင္မေျပၾကသျဖင့္ အခ်ဳိ႕မွာ အျခားႏိုင္ငံသို႕ ဝမ္းစာအတြက္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည္။
ပင္လယ္ႏွင့္ နီးစပ္ေနေသာ ကမ္း႐ုိးတန္းရွိ လယ္ေျမမ်ားလည္း ပင္လယ္ေရ (ဒီေရ) တိုက္စားမႈမ်ားေၾကာင့္ အမ်ားအျပားပ်က္စီးေနသည္။ ဘီလူးကြ်န္းတစ္ကြၽန္းလံုးတြင္ တိုက္စားမႈ အမ်ားဆံုးခံရသည့္ လယ္ေျမမ်ားမွာ ဒရယ္ေက်းရြာရွိ လယ္ေျမမ်ားျဖစ္ၿပီး အခ်ဳိ႕ေသာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ရြာရွိ လယ္ေျမမ်ားလည္း ပ်က္စီးေနၾကသည္။
လယ္ယာေျမ ဧက ၅၀ ေက်ာ္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ဦးမ်ဳိးခ်စ္ (အမည္အရင္းမဟုတ္) တို႕ မိသားစုမွာ ပင္လယ္ေရ တိုက္စားမႈ႕ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ လယ္ဧကအနည္းငယ္သာ က်န္ပါေတာ့သည္။ ၄င္းလယ္ေျမမွာ ဒရယ္ေက်းရြာႏွင့္ ၂ မိုင္ေက်ာ္ ကြာေဝးေသာေနရာတြင္ တည္ရွိၿပီး ကမ္းရုိးတန္းတစ္ေလၽွာက္တြင္ ရွိသည္။ ဘိုးဘီေဘာင္ဘင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က လုပ္ငန္းျဖစ္သည့္အားေလၽွာစြာ လယ္လုပ္ငန္းကို စြန္႕လႊတ္ရန္ မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနသည္။ ၄င္းလယ္ယာေျမမွာ အက္ဒမန္ပင္လယ္ႏွင့္ နီးကပ္စြာ တည္ရွိေနသည့္အတြက္ ပင္လယ္ဆားငန္ေရမ်ား မၾကာခဏ လႊမ္းမိုးခံေနရသည္။ သို႕ေသာ္ ႏုံးေျမေကာင္းသည့္အတြက္ စပါးအထြက္ႏႈန္းလည္း တိုးၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားလည္း ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္လ်က္ရွိသည္။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္ မတိုင္မီကာလတြင္ လယ္ယာေျမျဖစ္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳေနေသာ ဦးမ်ဳိးခ်စ္တို႕ မိသားစုမွာ စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပေနၾကသည္။ မိုးတြင္းကာလတြင္ စပါးစိုက္ပ်ဳိးၿပီး စပါးရိတ္သိမ္းအၿပီးတြင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ား ျပန္လည္စိုက္ပ်ဳိးကာ လယ္ယာေျမတြင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး လည္ပတ္ေနၾကသည္။ ၄င္းမွထြက္ေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကို ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕သို႕ ေလွငယ္ေလးျဖင့္ တင္ပို႕ေရာင္းခ်ၾကသည္။
ထိုသို႕ လုပ္ကိုင္ေနစဥ္အတြင္းမွာပင္ ပင္လယ္ကမ္းနားအနီးရွိ လယ္ယာေျမမ်ား ဒီေရတိုက္စားမႈ တစစ ခံလာခဲ့ရသည္။ ပင္လယ္ေရတက္ခ်ိန္တြင္ ေရမ်ား တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ တက္လာၿပီး တစ္နာရီအၾကာ ၿငိမ္သက္သြားၿပီးမွ ျပန္လည္က်ဆင္းသြားသည္။ ဒီေရဆင္းခ်ိန္တြင္ အတက္ကဲ့သို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တက္လာျခင္း မဟုတ္ေတာ့ပဲ လၽွင္ျမန္စြာ ထိုးဆင္းသြားၿပီး ကမ္းစပ္အနီးအနားရွိ အညစ္အေၾကးမ်ား ေျမႏုေျမ႐ုိင္းမ်ားကို သယ္ေဆာင္သြားသည္။
“အဲဒီအသံၾကားရင္ ကြ်န္မအိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး၊ ဘယ္ေန႕ တဲနားကို ေရာက္လာမလဲလို႕ ပူပန္ေနရတယ္၊ ကြ်န္မတို႕က ဒီလယ္ေတြနဲ႕ပဲ အသက္ရွင္ေနရတယ္” ဟု လယ္ပိုင္ရွင္ ဦးမ်ဳိးခ်စ္၏ ဇနီးက ညွိးငယ္ေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ ညီးတြားေနသည့္အသံကို ၾကားလိုက္ရပါသည္။
လယ္ယာေျမျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳေနေသာ ဦးမ်ဳိးခ်စ္တို႕ မိသားစုမွာ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ စပါးရိတ္သိမ္းခ်ိန္တြင္ ပင္လယ္ေရမ်ား လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ စပါးမ်ားအားလံုး ပ်က္စီးသြားခဲ့ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လူငွားမ်ားကို ေပးရမည့္ စပါးမ်ား၊ အစိုးရအဝယ္ဒိုင္မ်ားကို ေပးရမည့္ စပါးမ်ား၊ လယ္ယာေျမ အသံုးစရိတ္အတြက္ ေခ်းထားေသာ ေခ်းေငြမ်ားႏွင့္ ေႏြရာသီစားသံုးရန္အတြက္ စပါးမ်ားလည္း ပင္လယ္ေရႏွင့္အတူ ေမ်ာပါသြားခဲ့ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၄င္းတို႕မိသားစုမွာ ပိုင္ဆိုင္သည့္ အိမ္ျခံမ်ားကို ရသည့္ႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်ေပးေခ်ျပီး မိသားစုတခုလံုး ပ်က္စီးသြားသည့္ လယ္ေျမတြင္ တဲငယ္ကေလးျဖင့္ ေနထိုင္လာခဲ့ရသည္။
အခ်ဳိ႕ေသာ သူမ်ားက ယခုကဲ့သို႔ ပင္လယ္ေရ တိုက္စားျခင္းေၾကာင့္ လယ္ေျမမ်ား ျပိဳပ်က္သြားရျခင္းမွာ ေရစီးလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲသြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
“ဒီမုတၲမ-ေမာ္လၿမိဳင္တံတား စျပီးေဆာက္တဲ့အခ်ိန္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႕ လယ္ေျမေတြ ေရတိုက္စားတာ ခံေနရတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္အထင္ေတာ့ ေရလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲသြားလို႕ အခုလို ျဖစ္ရတာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မိသားစုေတြ အခုလိုမ်ဳိး လယ္ယာေတြ ပ်က္စီးၿပီး စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းေနတာဟာ ကိုယ္ဖ်က္လို႕ ပ်က္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးလို႕ ျဖစ္ရတာပါ” ဟု လယ္ပိုင္ရွင္ ဦးမ်ဳိးခ်စ္က ၄င္း၏ရင္တြင္းခံစားခ်က္ကို ဖြင့္ေျပာသည္။
၄င္းအနီးတစ္ဝိုက္တြင္ စုစုေပါင္း ေရတိုက္စားမႈပမာဏမွာ ဧက ၁၀၀ ေက်ာ္ ရွိလိမ့္မည္ဟု ခန္႕မွန္းၾကသည္။
No comments:
Post a Comment