က်မတို႔ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ ေနျပည္ေတာ္က ေလဆိပ္အသစ္ကို ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေလဆိပ္က မီးေရာင္ေတြ ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ လက္ ေနေပမယ့္ က်မတို႔ေလယဥ္တစီးပဲ ေလဆိပ္ထဲမွာ ရွိတာပါ။ ျမက္ခင္းေတြ အသပ္ရပ္ဆံုး ခင္းထားတဲ့ အေဆာက္အအံုႀကီးေတြကို က်မ ေတြ႔ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီမွာ ေနတဲ့သူေတြ ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္သမားေတြကိုေတာ့ မေတြ႔ပါဘူး။ က်မတို႔အဖြဲ႔က ၁၂ လမ္းသြား အေဝး ေျပးလမ္း မၾကီးတေလွ်ာက္ ကား ေမာင္းသြားတဲ့အခါမွာလည္း ကားအေရအတြက္ လက္တဆုပ္စာေလာက္ကိုပဲ လမ္းမေပၚမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါ့ျပင္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနအေဆာက္အအံုေတြ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ေရႊေရာင္ေတာက္ေနတဲ့သမၼတအိမ္ေတာ္ကိုလည္းေတြ႔မိပါ တယ္။ ဒါေပမယ္႕ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕လူဦးေရ ၃ ပံု ၁ ပံုက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနေနၾကရတယ္ ဆိုတာ က်မသိပါတယ္။
အစိုးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ က်မေတြ႔တဲ့အခါမွာ အားလံုးရဲ႕ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြက အတူတူပါပဲ။ ျမန္မာျပည္သူေတြ ပုိၿပီး လြတ္လပ္လာဖို႔ က နဦး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ခဲ့တာတာေတြပဲ ေျပာၾကပါတယ္၊ ဒါ့ထက္ မပိုပါဘူး။ သူတို႔ေျပာတာ ေတြထဲမွာ ဘယ္ဟာကအမွန္လဲ ဘယ္ဟာ က လုပ္ေျပာတာလဲ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ဖို႔ ခက္လွပါတယ္။
ေမလ ၃၀ ကေန ဇြန္ ၁ ရက္ေန႔အထိ ဘန္ေကာက္မွာက်င္းပတဲ့ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္းမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွအတြင္း လံုၿခံဳေရးနဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး စကားေျပာဖို႔ ဖိတ္တာမို႔ အဲ့ဒီအစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ က်မ ျမန္မာျပည္ကို သြားလည္ခဲ့တာပါ။ (မၾကာခင္ကမွ ေရြးေကာက္ခံရ တဲ့ လႊတ္ေတာ္ အမတ္) ႏိုဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ ဝင္ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းနဲ႔လည္း က်မသြား ေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါ တယ္။
ဒီမိုကေရစီကိုေရွ႕႐ႈတဲ့ အၾကိဳေဆာင္ရြက္မႈေတြက တကယ္အစစ္အမွန္ျဖစ္ၿပီး ေရရွည္တည္တံ့မွာလား ဒါမွမဟုတ္လည္း ပုဂၢိဳလ္ေရး အ က်ိဳးစီး ပြားအေပၚ အေျခခံၿပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သြားႏိုင္သလားဆိုတာ သိႏိုင္ဖို႔ အခုလို ေတြ႔ဆံုခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျပာင္းအလဲ ေတြက လူမႈအ ေျချပဳလူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြအေပၚ ဘာေတြ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိမွာလဲဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္း ေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ အ ေျပာင္းအလဲေတြ ဆက္လုပ္မွာလားဆိုတာကိုလည္း အကဲျဖတ္ခ်င္တာကိုး။
က်မေတြ႔ရွိခဲ့တာေတြကေတာ့ ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက (တခ်ိဳ႕က ယူနီေဖာင္းမဝတ္ေတာ့ပါဘူး) ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆီဦးတည္တဲ့ ေျခလွမ္း ေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပိုလွမ္းေနတာနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ေလ်ာ့ပါးလာတဲ့အေပၚ ဘယ္ လို အခြင့္ေကာင္းယူမလဲလို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ အေျဖရွာ ေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကေန႔ အေမရိကန္အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ပါတီ ၂ ရပ္စလံုးက ေထာက္ခံတဲ့ကိစၥမ်ိဳးဟာ တစထက္တစ ပိုရွားလာေန တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အ ေမ ရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ျမန္မာျပည္ဆိုင္ရာမူဝါဒအေပၚမွာေတာ့ သမၼတအိုဘားမားရဲ႕ အစိုးရ အဖြဲ႔နဲ႔ က်မရဲ႕ ရီပတ္ဘလစ္ကင္ (Rep ublican) ပါတီ ၂ ခုစလံုးက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သေဘာတူၾကပါတယ္။ ျမန္မာ ျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေတြကို ပါတီ ၂ ရပ္စလံုး က ေထာက္ခံၾကၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြမွာ ပိုၿပီးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလုပ္ဖို႔ကိုလည္း ေထာက္ခံ ၾက ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္အေပၚခ်မွတ္ ထားတဲ့ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈေတြကို ေလွ်ာ့ခ်တာဟာ သက္ေသသာဓကျပႏိုင္တဲ့ တိုး တက္မႈ ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီသင့္ တယ္လို႔ သူတို႔က ယံုၾကည္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီတိုးတက္မႈေတြထဲမွာ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုေတြကို ျပဳမူဆက္ဆံမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္း သားေတြ ပိုလြတ္ေျမာက္လာမႈနဲ႔ အစဥ္အလာ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြ ပိုရွိလာေစမႈ စတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။
စစ္မွန္တဲ့ေဆာင္ရြက္ခ်က္အတြက္ အဲ့ဒီလိုေတာင္းဆိုတာဟာ အက်ိဳးအေၾကာင္း ခိုင္ခိုင္လံုလံုရွိပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့အခုထိ ေအာက္ ေျခမွာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီးတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအနည္းအက်ဥ္းဟာ (တကယ္စစ္မွန္ေပမယ့္) ဒီမိုကေရစီနည္းက် တိုးတက္မႈေတြ ရွိလာ ေစဖို႔အတြက္ အားလံုးကဆႏၵရွိလို႔ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ တမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ကိုယ္က်ိဳးမ ဖက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာလို႕ ယံုၾကည္ယူဆေနတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ျမင္ေနတာနဲ႕ လမ္းခြဲျပီး တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဝန္း က်င္ အေျခအေန ထဲမွာပဲ ေနရာတက် ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆီ ဦးတည္တဲ့ စမ္းသပ္အဆင့္ေတြကို ကနဦးေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ သမၼတဦသိန္းစိန္အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ ငံက “အေျပာင္း အလဲ လိုလားသူ” ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးနဲ႔ ႂကြယ္ဝတဲ့ သဘာဝ သယံ ဇာတေတြ ရယူပုိင္ ဆုိင္ခြင့္ကို မ်ိဳးဆက္ တခုၾကာ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားခဲ့ၾကတာပါ။ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ပိုၿပီးအားေကာင္းလာေအာင္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ စဥ္ကိုအသံုးခ်ခဲ့တာမို႔ ျပည္သူေတြ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံသားအ ျဖစ္ေတာင္ အစဥ္းစားမခံရတဲ့ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုတခ်ိဳ႕ ဆံုး႐ံႈးနစ္နာ မႈေတြဆီ ဦးတည္ခဲ့ရပါတယ္။
သူတို႔ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈကေတာ့ (ခြင့္ျပဳခဲ့တာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္) အခြင့္အေရးေတြပိတ္ပင္ျခင္းခံထားရတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ေနထိုင္ရာ နယ္ စပ္တ ေလွ်ာက္မွာ လူကုန္ကူးမႈအပါအဝင္ ဘိန္းနဲ႔ အျခားကုန္ပစၥည္းေတြကို တရားမဝင္ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ က်မေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါမွာ သူက သူ႔ႏိုင္ငံရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ဒီကိစၥေတြကို ထဲထဲဝင္ဝင္ ေဆြး ေႏြးတာမ်ိဳး လုပ္ ဘဲ ေရွာင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီကိစၥေတြအစား သူရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြကိုပဲ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ နဲ႔ အၾကာႀကီးေျပာျပပါတယ္။ သတၱိ ရွိရွိနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ကမကထျပဳခဲ့တာမို႔ သူ႔ကို ဂုဏ္ျပဳထိုက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒဏ္ခတ္အေရးအယူမႈေတြကလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ဖို႔ သူ႔ကို တစိတ္တပိုင္းကေန ဖိအားေပးခဲ့ တာပါ။ တကယ္လို႔ ျပဳ ျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ရလာဒ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ သံတမန္ေရးနဲ႔ စီးပြား ေရးေတြမွာ တစံုတရာအတိုင္း အတာ အထိ အထီးက်န္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီလို အထီးက်န္ျဖစ္လာရင္ ႏိုင္ငံက ကိုယ့္ဝန္ကုိယ္မခံႏိုင္ဘဲ ၿပိဳက်သြားတာမ်ိဳး ျဖစ္လာပါလိမ့္ မယ္ ဒါမွမ ဟုတ္လည္း သြက္ခ်ာပါဒျဖစ္ၿပီး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အပယ္ခံ (ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ အေတာ္ဆင္ဆင္) ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ခနဲ႔ၿပီး ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္း စားက အာဏာ အခြင့္ထူးကို ဆက္ထိန္း ထားဖို႔နဲ႔ ထပ္ခ်ဲ႕ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ကိုလုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ႕ မက္လံုးက ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ဒီမိုကေရစီဒီလိႈင္းကေတာ့ တရိပ္ရိပ္တက္ေနပါတယ္။ အေျပာင္း အလဲလိုခ်င္တဲ့ ၿပီး ေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အတြက္ သူတို႔ဘဝေတြကို (အေတာ္ေလး) ရင္းဖို႔ လိုလိုလား လားရွိေနၾကသူေတြ ျမန္မာျပည္မွာ (ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး မဟုတ္ရင္ေတာင္) ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိၾကပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ခရီးအၿပီး ဘန္ေကာက္ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္မွာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အထင္ရွားဆံုး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ ဒါ မွမဟုတ္ သူ႔ကိုေထာက္ခံသူေတြက ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးစြာနဲ႔ “အေမ” လို႔ေခၚသူနဲ႔ က်မ အတူထိုင္ စကားေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီဖိုရမ္ကို တက္ေရာက္ တာဟာ ၁၅ ႏွစ္ၾကာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ခံထားရၿပီးတဲ့ေနာက္ ၿပီးေတာ့ ျပင္ပကို ထြက္လိုက္ရင္ ျပန္ဝင္ခြင့္ ရမွာမဟုတ္ ေတာ့ဘူးလို႔ ခံစား ရၿပီး ၂၄ ႏွစ္ၾကာ ေနခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံ တခုရဲ႕ ျပင္ပကို ပထမဆံုးထြက္တဲ့ ခရီးစဥ္ပါ။ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ သူ႔အေပၚ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္ သူေတြ အထဲ မဝင္လာ ႏိုင္ေအာင္ အခန္း တခါးကို ပိတ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်မတို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။
ဖိုရမ္မွာရရွိတဲ့ အေလးထားမႈေတြအေပၚ တကယ့္ကို အံ့အားသင့္ပံုေပၚေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အာဏာရွိေန ေသးသူေတြနဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး သတိထားေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုတဲ့အေၾကာင္း အေလးအနက္ ထုတ္ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ ေနာက္ ကြယ္မွာရွိရွိ တိုင္းျပည္ အက်ိဳးရွိဖို႔အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အသံုးျပဳ တဲ့ေနရာမွာ ညီမွ်တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖို႔လိုတယ္လို႔လည္း ဆက္ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဖိုရမ္မွာ စကားေျပာရာမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိေသးေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့ ေခတ္မွီ ဒီမို ကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာရွိတဲ့ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ ေရးနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအေပၚ အကာအကြယ္ေပးမႈေတြ ျမန္မာျပည္မွာ မရွိ ေသးဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ႏိုင္ငံထဲမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈသြားလုပ္ၾကမယ့္သူေတြကို သူက ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းပဲ သတိေပးခဲ့ပါတယ္။
အျခားစကားလံုးနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္အေျခအေနဟာ ၁၉ ရာစု ဒုတိယထက္ဝက္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အစြန္အဖ်ား ေဒသ ေတြမွာ ကိုယ့္သေဘာကိုယ္ေဆာင္တဲ့ကာလ (Wild West) လို႔ တခါတရံေခၚၾကတာနဲ႔ နည္းနည္းဆင္တာမို႔ ကုမၸဏီေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္သ ေဘာကိုယ္ေဆာင္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္မွာေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေအာက္ေျခမွာ ပါဝင္ ေဆာင္ ရြက္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစုနဲ႔ က်မ အတူထိုင္းစကားေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ေတြထဲမွာ HIV ေရာဂါသည္ေတြကို အလုပ္ခန္႔ထား တဲ့စတင္ လည္ပတ္ခါက ကုမၸဏီငယ္ေလးတခုကို တည္ေထာင္သူနဲ႔ က်မ စကားေျပာခဲ့ပါတယ္။ဒီကုမၸဏီကငွက္ဖ်ားေရာဂါတားဆီး ရာမွာ အေထာက္ အကူျပဳႏိုင္တဲ့ ျခင္ေထာင္ေတြထုတ္တဲ့ ကုမၸဏီပါ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ သတၱိရွင္အမ်ိဳးသမီးဆု (Internation Women of Courage Award) ရခဲ့တဲ့ မဇင္မာေအာင္နဲ႔လည္း ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ သူက လူမႈအေျချပဳလူ႔အဖြဲ႔အစည္း ၄ ဖြဲ႔ထူေထာင္ထား သူပါ။ သူတို႔သာ လုပ္ခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုဘဝေတြကို ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။
ဒါက ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေတာ္လွန္ေရးလား။ လက္နက္ေတြ၊ လမ္းေပၚက လူထုဆႏၵျပပြဲေတြမဟုတ္ဘဲ အေျပာင္းအလဲဆီ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပို လွမ္းဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားတဲ့ တက္ႂကြသူေတြက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးလား။ ဒါက ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာေတြ သိပ္စိတ္လႈပ္ ရွားတတ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္မဟုတ္ေပမယ္႕ ေနာက္ဆံုးမွာ ထိေရာက္မႈ ပိုရွိပါလိမ့္မယ္္။ အၾကမ္းဖက္မႈေတြလည္း နည္းလိမ့္မယ္လို႔ က်မ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳးေစ့ေတြ ရွင္သန္လာတဲ့အခါ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုလည္း အက်ိဳးရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒီမ်ိဳးေစ့ ေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဘာလဲဘယ္လဲဆိုတာကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနသလို အေျခတည္စ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ ေတြကို က်မတို႔ ဆက္လက္ ေထာက္ခံရမွာပါ္။ ၿပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ လူမႈအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္း ေတြ တိုးတက္ အားေကာင္း လာေအာင္ ေဆာင္ ရြက္ေနၾကသူေတြကုိလည္း ဆက္ၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္အေနာက္ပိုင္းမွာ မၾကာေသးခင္ကျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဓိက႐ုဏ္းေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြက တိုးတက္မႈဟာ က်ိဳးပ့ဲ လြယ္တယ္္။ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ႀကီးေတြအေနနဲ႔လည္း အရင္ဆယ္စုႏွစ္ေတြက သူတို႔လုပ္ခဲ့တဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြဆီ တကယ္ျပန္သြား ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္း လင္း သိသာ ေစပါတယ္။ အစိုးရအေပၚ ဆက္လက္ဖိအားေပးဖို႔အတြက္ က်မတို႕ရဲ့ ဘ႑ာေရး အကူအညီ၊ ဒဏ္ခတ္မႈနဲ႔ ေဒသတြင္း အ ေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုရဲ႕ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈေတြအပါအဝင္ က်မတို႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ အကုန္လံုး ေဆာင္ရြက္ဖို႔လုိအပ္ တယ္ဆို တာကို သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြကလည္း တိတိက်က် ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါမွပဲ က်မတို႔ အဲလစ္လို စိတ္ကူးယဥ္ ကမၻာထဲ တခါၿပီး တခါ ေရာက္သြား တာမ်ိဳး မျဖစ္ေတာ့မွာပါ။
Susan Collins ၏ Republicans and Democrats can Agree on Myanmar (Burma) ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပသည္။ မိန္း (Maine) ျပည္နယ္မွ အေမရိကန္အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဆူစန္ေကာလင္းစ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ အစိုးရေရးရာ အထက္ လႊတ္ ေတာ္ေကာ္မတီ၏ ဦးေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္တဦးျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment