ဆင္ဆာ မရွိေတာ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္မႈ မရွိေသး

ဧရာ၀တီ

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထုတ္ေဝခဲ့သည့္ စာအုပ္၊ စာေပ၊ စာနယ္ဇင္း မ်ားကို ၄၈ ႏွစ္ၾကာ စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ ခဲ့သည့္ စာေပစိစစ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တ ရပ္ ယမန္ေန႔က အဆံုးသတ္သြားၿပီဟု ဆိုေသာ္လည္း တင္ထုတ္ စနစ္မွ ထုတ္တင္ စနစ္ကို စတင္ေျပာင္းလဲ က်င့္သံုးလိုက္ရံုျဖင့္ သ တင္း လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္အဝ ရရွိၿပီလားဆိုသည့္ ေမးခြန္းတခု ေမးစရာ က်န္ရွိ ေနေသးသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ မီဒီယာေလာကသား အားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္ “စာေပစိစစ္မႈ မရွိေရး” ဆိုေသာ ရည္မွန္းခ်က္တရပ္ ကမူ အေပၚယံ အားျဖင့္ ျပည့္စံုသြားၿပီဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။

ယခုအခ်ိန္မွ စ၍ စာနယ္ဇင္းမ်ားကို မထုတ္ေဝခင္က ႀကိဳတင္ စိစစ္ျဖတ္ေတာက္မႈမ်ား မရွိေတာ့ေသာ္လည္း စာေပစိစစ္ေရးကသတ္ မွတ္ ေပး လိုက္သည့္ အခ်က္ ၁၆ ခ်က္ကို စာနယ္ဇင္း အားလံုး လိုက္နာၾကရမည္ဟု ဆိုထားသည္။ ထိုအခ်က္ ၁၆ ခ်က္ကို လိုက္နာျခင္း မရွိပါက မည္ သည့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား က်ခံရမည္ဆုိသည့္ အခ်က္ကိုမူ ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ျပမထားေပ။

ႀကိဳတင္ စိစစ္ျဖတ္ေတာက္မႈ မရွိေတာ့ေသာ္လည္း စာနယ္ဇင္းမ်ား အေနျဖင့္ တာဝန္ယူမႈ ပိုရွိလာရေတာ့မည္ဆိုသည့္ သေဘာ သက္ ေရာက္ သည္။ စာေပစိစစ္ေရးက သတ္မွတ္ေပးလိုက္သည့္ အခ်က္ ၁၆ ခ်က္သည္ စာနယ္ဇင္း သမားမ်ား ကိုယ့္ေရးသားခ်က္ကို ကိုယ့္ ဘာသာႀကိဳ တင္ျဖတ္ေတာက္ ၾကေစရန္ စိစစ္ေရး တာဝန္လႊဲေပးလိုက္ျခင္းပင္။

ယင္း အခ်က္ ၁၆ ခ်က္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ ဆုိင္သည့္ အခ်က္မ်ား ပါဝင္ေန ေသာေၾကာင့္ အခ်က္တခ်က္ခ်က္ႏွင့္ၿငိစြန္း ပါက ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရဘက္က တရားစြဲဆို ႏိုင္သကဲ့သို႔ ပုဂၢလိက လူမႈေရး အသိုင္းအဝန္း၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ မ်ား ဘက္ကပါ တရား စြဲဆိုႏိုင္ရန္ လမ္းဖြင့္ေပးထားေသာ္လည္း သတင္းမီဒီယာ သမားမ်ားကို မည္သို႔ ကာကြယ္ေပးမည္ ဆိုသည့္ အခ်က္မ်ား မပါဝင္ေပ။

ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လိုက္နာရမည့္ အခ်က္ ၅ ခ်က္ထဲမွ ပထမဆံုး အခ်က္ျဖစ္သည့္ “ဒုိ႔တာ၀န္အေရးသုံးပါးကို ထိပါးျခင္းမျပဳရ” ဆို ေသာအခ်က္ တခ်က္ပင္လွ်င္ အလြန္ေယဘုယ်ဆန္ၿပီး မေတာ္တဆ ၿငိစြန္းေရး သား မိပါက ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ၏ တရားစြဲဆိုမႈကို ခံရႏိုင္ ေသာေၾကာင့္ မီဒီယာသမားမ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္ ႀကီးလွသည္။

ထို႔အျပင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္က ျပဌာန္းထားသည့္ ဥပေဒႏွင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ စာနယ္ဇင္းမ်ားကို တရားစြဲဆို ေနေသးျခင္း၊ မီဒီယာ သမားမ်ားကို အခ်ိန္ မေရြး ဖမ္းဆီး တရားစြဲဆိုႏုိင္သည့္ အီလက္ထရြန္းနစ္ အက္ဥပေဒ ယခုအခ်ိန္အထိ အသက္ ဝင္ ေနေသးျခင္း စသည့္ အက်ည္းတန္ ေသာ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈမ်ားေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ က်င့္ဝတ္ႏွင့္ ညီေသာ မီဒီယာသမား မ်ားအား ကာကြယ္ေပးႏုိင္မႈ ကင္းမဲ့ေန ေသးသည္ မွာ ထင္ရွားလွသည္။

ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက တဘက္သတ္ ေရးဆြဲထားသည့္ မီဒီယာ ဥပေဒသည္လည္း လက္ရွိအေနအထားအရ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ တင္ ျပထားဆဲ ျဖစ္သည္။ သမၼတရံုးမွ တဆင့္ လႊတ္ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိလာမွသာ ယင္းဥပေဒက မီဒီယာ သမားမ်ား အေပၚ ကာကြယ္ေပး ႏိုင္၊မေပး ႏိုင္ကို သိရေပလိမ့္မည္။

မီဒီယာဥပေဒ ထြက္ရွိလာသည့္ တုိင္ေအာင္ ထိုဥပေဒက မီဒီယာသမားမ်ားကုိ အကာအကြယ္ေပး ျခင္း မရွိဘဲ စာနယ္ဇင္း သမားမ်ားကို ခ်ဳပ္ ကိုင္ တရားစြဲဆိုႏုိင္ခြင့္ တရားဝင္ ေပးလိုက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္သြားမည္ကိုလည္း စာနယ္ဇင္း သမား မ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ လြတ္လပ္ေသာစာ နယ္ဇင္းမီဒီယာ သမားမ်ား ပါဝင္ခြင့္မရွိေသာ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ေရးဆြဲ ထား သည့္ မီဒီယာဥပေဒ အေနျဖင့္ တရားမွ်တမႈ မရွိ ပါ က မီဒီယာ သမားမ်ားဘက္က ျပင္ဆင္ႏိုင္ခြင့္၊ ေထာက္ျပ ေဝဖန္ႏုိင္ခြင့္ မည္မွ် ရွိမည္၊ မရွိမည္ကိုလည္း မသိရေပ။

လက္ရွိအေနအထားအရ မီဒီယာသမားမ်ား အေနျဖင့္ ႀကိဳးတန္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ ေနရသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ မည္သည့္ အရပ္ေဒသမွ လာ မည္မွန္းမသိသည့္ အခ်ိန္မေရြး က်ေရာက္လာႏိုင္ေသာ အႏၲရာယ္မ်ားၾကားတြင္ သတိထား လုပ္ကိုင္ရမည့္ အေနအထား ျဖစ္သည္။

ဧရာဝတီ အေနျဖင့္ ႀကိဳတင္စိစစ္ ျဖတ္ေတာက္မႈမ်ား မရွိေတာ့သည္ကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႀကိဳဆိုပါသည္။ သို႔ရာတြင္ က်င့္ဝတ္ႏွင့္ ညီညြတ္စြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားေဖာ္ျပခြင့္၊ စာနယ္ဇင္း သမား၏ လံုၿခံဳေရးကို အာမခံေသာ ခိုင္မာ တိက်သည့္ ဥပေဒတရပ္ ေပၚထြက္ေရး အ တြက္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ၾကရဦးမည္။