အႏၱာရယ္ကို အံတုသူမ်ား

အားမီ ။

ႏိုင္ငံတကာ၊ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ စည္ကားေနသည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံက၊ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕၏ ညေစ်း (Night Bazaar)တြင္ တရားမဝင္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အမ်ားစုက နာမည္ႀကီး ကုန္အမွတ္တံဆိပ္ ပစၥည္းအတုမ်ားကို အႏၱာရယ္မ်ားၾကားမွ စြန္႔စားကာ ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။

ေရာင္းခ်ေနသည့္ပစၥည္းတံဆိပ္မ်ားက အတု (ေကာ္ပီ) ျဖစ္သလို၊ ေစ်းေရာင္းေနသူ ျမန္မာမ်ားက တရားမ၀င္ျဖစ္ ေနသည့္အတြက္ ၎တို႔က ‘ပစၥည္းေကာ္ပီ၊ လူေကာ္ပီ’ ဟု သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဟာသေနာကာ ေခၚေ၀ၚ ေျပာဆို ေလ့ရွိၾကသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွစတင္ကာ အဖမ္းအဆီးမ်ား ဆက္တိုက္မ်ားလာရာ ျမန္မာမ်ား ထိုင္းရဲမ်ား၏ ေရွာင္တ ခင္ ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးမႈလည္း အႀကိမ္အေရအတြက္ ပိုမို မ်ားျပားလာေၾကာင္း ညေစ်းတြင္ နာမည္ႀကီးအမွတ္ တံဆိပ္ နာရီမ်ားျဖစ္သည့္ အိုမီကာ၊ ႐ုိလက္စ္ တို႔ကို ေရာင္းခ်ေပးေနသည့္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား ကိုဂမ္ေမာ္က ႏိုင္ငံတကာ ျမန္မာသတင္း (BNI) ကို ယခုလို ေျပာသည္။

“ေရာက္စကတည္းက copy ပစၥည္းေရာင္းေနတာေလ၊ စေရာင္းေရာင္းျခင္းတုန္းကဆိုရင္ လူကလည္း တရားမဝင္၊ ပစၥည္းကလည္း copy ဆိုေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလံုဘူးဗ်။ အလိုလိုေနရင္းကို ေၾကာက္ေနတာေလ” ဟု သံုးႏွစ္ၾကာ သူ၏ ေစ်းေရာင္း အေတြ႔အႀကံဳတခ်ဳိ႕ကို ျပန္လည္ေျပာျပေနသည္။

နာမည္ႀကီး အမွတ္တံဆိပ္ လက္ကိုင္အိတ္မ်ားျဖစ္သည့္ Gucci၊ D&G၊ Louis၊ တီရွပ္မ်ား၊ Nike၊ ပူးမား၊ မ်က္မွန္၊ အားကစားရွဴးဖိနပ္မ်ားအျပင္ ခါးပတ္မ်ဳိးစံုမ်ားသည္ အတုႏွင့္ အစစ္ ခြဲျခားရခက္သည့္အျပင္ ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာသည့္ အတြက္ ႏိုင္ငံျခားသား ဧည့္သည္မ်ား အႀကိဳက္ေတြ႔ေနၾကသည္။

“အတုမွန္းေတာ့ သူတို႔သိတယ္။ ပစၥည္းအစစ္ေစ်းနဲ႕က တအားကြာတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ပစၥည္းအစစ္ ေတြလို အသားတံဆိပ္ေတြက ပါေနေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ၀ယ္ၾကတယ္။ အလုအယက္ကို ၀ယ္ ၾကတာ” ဟု ညေစ်း တြင္ ယခင္က ေစ်းေရာင္းခဲ့ဘူးသူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတဦးက ဆိုသည္။


ထိုင္းရဲမ်ားက ေကာ္ပီပစၥည္းျဖစ္ေစ၊ တရားမ၀င္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို လာေရာက္ဖမ္းဆီးျခင္းမျပဳမီ တည ႀကိဳတင္ အရပ္၀တ္ျဖင့္ ေစ်းဆိုင္မ်ားကို လိုက္လံၾကည့္ရွဳၿပီး၊ ေနာက္တႀကိမ္တြင္မူ အင္အားသံုးကာ အလံုးအရင္း ျဖင့္ ၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီးေလ့ရွိသည္။

“ထိုင္းအမ်ိဳးသား အသက္ႀကီးႀကီးေပါ့ဗ်ာ၊ အသက္ သံုးဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္ေလာက္ရွိတဲ့ လူေတြ ေစ်းလာဝယ္ရင္ လံုးဝကို မေရာင္းရဲတာဗ်။ ရဲမ်ားလားဆိုၿပီး ေၾကာက္ေနတာဗ်” ဟု ကိုဂမ္ေမာ္က က်ီး လန္႔စာစားေနရသည့္ ဘ၀ကို ေဖာ္ညႊန္းကာ ေျပာဆိုသည္။

ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးသည့္ ညမ်ားတြင္ ေစ်းေရာင္းအားလည္း အျခားညမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက သိသိသာသာ က်ဆင္းေလ့ရွိသည္ဟု ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားက ညည္းတြားကာ ဆိုသည္။

ယခုလို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးမႈမ်ားသည္ ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ နာမည္ႀကီး အ မွတ္တံဆိပ္ ကုမ႑ီႀကီးတခ်ဳိ႕က ၎တို႔ကုန္ပစၥည္းမ်ား အတုလုပ္ ေရာင္းခ်ေနသည္ကို ေတြ႔ရွိသည့္အခါ သက္ ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားမွ တဆင့္ဖိအားေပးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ထိုင္းအလုပ္ရွင္တခ်ဳိ႕က ဆိုသည္။

ေရာင္းခ်သည့္ပစၥည္းမ်ားတြင္ ေကာ္ပီပစၥည္းမ်ားအျပင္ လက္မႈပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည့္ ခ်ည္ေရာင္စံုျဖင့္ ျပဳလုပ္ထား သည့္ လွ်ပ္စစ္မီးလံုးမ်ား၊ ဆပ္ျပာခဲျဖင့္ ပန္းေဖာ္ထားသည့္ ပံုေဆာင္ခဲမ်ား အျပင္ ေရေဆး၊ ဆီေဆး ပန္းခ်ီကား ခ်ပ္မ်ားလည္း ေတြ႔ရသည္။

သို႔ေသာ္ ေကာ္ပီပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္မ်ား၏ ေရာင္းအား၊ လုပ္အားခတို႔ႏွင့္ ႏုိင္းယွဥ္ပါက လံုး၀ကြာျခားမႈရွိေၾကာင္း လက္မႈအေရာင္းဆိုင္တြင္ ေစ်းေရာင္း အေတြ႔အႀကံဳရွိသူ ကိုအားဆီက BNI ကို ယခုလို ေျပာသည္။

“႐ိုး႐ိုးပစၥည္းေရာင္းတုန္းကဆိုရင္ ရတဲ့ လစာက ၃၅၀၀ ဘတ္ ကိုယ့္စရိတ္ကိုယ္စားေပါ့ေနာ္။ ေနစရာ လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ရွင္းေလ။ ဘာမွကိုမက်န္တဲ့အျပင္ အေႂကြးေတာင္တင္ေသး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လည္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ဒီေကာ္ပီ ေရာင္းတဲ့ဘက္ကို ကူးလာတာပဲေလ” ဟု ေျပာသည္။

ယခုအခါတြင္ တလတြင္ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၅၀၀၀ ရရွိေနသည့္အျပင္၊ ေကာ္မရွင္စားအေနျဖင့္ ေရာင္းရသည့္ ပစၥည္းတန္ဘိုး၏ ဘတ္ေငြ ၁၀၀ တြင္ ၁ ဘတ္ကိုရရွိေၾကာင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္ေကာင္းပါက အလုပ္ရွင္က မုန္႔ဖိုး ေပးျခင္း၊ လကုန္ပါက လစာအျပင္၊ ေဘာက္ဆူးေငြေပးေလ့ရွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ နားရက္မရွိသည့္အတြက္ ပင္ပန္း ေၾကာင္း ကိုအားဆီက ဆိုသည္။

လစာနည္းေသာ္လည္း ထိုင္းရဲမ်ား ဖမ္းဆီးျခင္းမွကင္းေ၀းလိုသည့္အတြက္ လက္မႈပစၥည္းတမ်ဳိးျဖစ္သည့္ ေရာင္စံု လွ်ပ္စစ္မီးလံုးဆိုင္ကို ေရြးခ်ယ္ အလုပ္လုပ္သူ ကရင္အမ်ဳိးသမီး ေနာ္ဟဲနာကမူ ယခုလို မွတ္ခ်က္ေပး ေျပာဆို သည္။

"အစ္မ ကေတာ့ေလပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ရရ၊ဒီ copy ပစၥည္းေရာင္းတာကိုမလုပ္ဘူးသိလား၊ ေၾကာက္ တယ္ေလ။ လူလာဖမ္းလည္းေျပးရ၊ ေဟာ ပစၥည္းဖမ္းေတာ့လည္း ေျပးရဆိုေတာ့ေလ၊ လစာနည္းေပ မယ့္ ေအးေအးလူ လူေရာင္းရတဲ့ ဒီလက္မႈပစၥည္းေလးပဲ ေရာင္းတယ္ သိလား” ဟု ေျပာသည္။

ညေစ်းတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားအမ်ားစုမွာ အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ ကိုင္ေဆာင္သူ မ်ားရွိၿပီး၊ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ ကဒ္ျပား ကိုင္ေဆာင္သူ လူနည္းစုသာရွိသည္။

ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ကိုင္ေဆာင္သူမ်ားကို ထိုညေစ်းတြင္ ေစ်းေရာင္းခြင့္ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ထားသည္။

ထိုင္းလူမ်ဳိးမ်ား ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္သူ နည္းပါးသည့္ ေကာ္ပီပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္မ်ားတြင္ အေျခခံ အဂၤလိပ္စ ကားေျပာဆိုႏိုင္သည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားေၾကာင္း ထိုင္းသူေ႒း၊ အမ်ဳိးသမီးတဦးျဖစ္သူ ဖိဆိုဖာက ယခုလို ေျပာသည္။

“အလုပ္သမားအားလံုး ျမန္မာျပည္သားေတြပဲေလ။ သူတို႕နဲ႔အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္။ ဒါေပ မယ့္ ရဲေတြလာၿပီဆိုရင္ေတာ့ ႀကိဳေရွာင္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ။ တကယ္ေတာ့ အားလံုးက နားလည္မႈေတြ နဲ႔ အလုပ္ လုပ္ေနၾက တာေပါ့ေနာ္” ဟု ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ မူပိုင္ခြင့္ ဥပေဒအရ တရားမ၀င္ ေကာ္ပီပစၥည္းမ်ား စီးပြားျဖစ္၊ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္း မ်ားကို ေတြ႔ရွိပါက ေထာင္ဒဏ္ ၃ လမွ ၂ ႏွစ္အထိေသာ္၎၊ ဒဏ္ေငြအျဖစ္ ၅ ေသာင္းမွ ၄ သိန္းအထိ ေပးေဆာင္ရမည္ျဖစ္သည့္အျပင္ ေထာင္ဒဏ္ႏွင့္ ေငြဒဏ္ ၂ မ်ဳိးလံုးပါ က်ခံႏုိင္သည္။

တရားမ၀င္ေကာ္ပီပစၥည္းမ်ားႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားကို သက္ဆိုင္ရာ ၎တို႔ ထိုင္းအလုပ္ ရွင္မ်ားက ေငြဒဏ္ေပးေဆာင္ျခင္းျဖင့္ အာဏာပိုင္မ်ားထံက ျပန္လည္ေရြးယူသူမ်ားရွိသလို၊ အခ်ဳိ႕ကမူ တာ၀န္ ယူေျဖရွင္းေပးျခင္း မရွိေပ။

“ကၽြန္ေတာ္ ဖမ္းခံရတုန္းကဆိုရင္ သူေ႒းလာမေရြးေတာ့ ေထာင္ ၃ လက်တယ္ေလ။ ရဲစခန္းကို ေရာက္တာနဲ႔ သူေ႒းကိုဖုန္းဆက္တာ မရဘူးေလ။ ေနာက္ေတာ့လည္းေထာင္ထဲ မွာ ၃ လေနလိုက္ရ တယ္” ဟု ၂ ႀကိမ္တိတိ ထိုင္းရဲမ်ား ဖမ္းဆီးျခင္းေဘးမွ လႊတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ဖမ္းဆီးခံ လိုက္ရသည့္ ကိုသီဟက သူ၏အေတြ႔အႀကံဳကို ျပန္လည္ေျပာျပသည္။

ထိုင္းအလုပ္ရွင္တဦးကမူ ေထာင္က်ေနသည့္ အလုပ္သမားကိုျပန္လည္ေရြးယူရာတြင္ အလုပ္သမားအေပၚမ်ားစြာ မူတည္ေၾကာင္း ယခုလို မွတ္ခ်က္ေပး ေျပာဆိုလိုက္သည္။

အလုပ္သမားေတြ အေပၚမွာအမ်ားႀကီးမူတည္တယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္သမားက ကိုယ့္ အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးတယ္၊ အလုပ္ခ်ိန္ေလးစားတယ္၊ ရိုးသားၿပီး ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လုပ္ ရင္ေတာ့ ဘယ္သူေ႒းကမွ ပစ္ထားမွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ” ဟု ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ထုိင္းအလုပ္ရွင္ ဖိဆိုဖာက “အစ္မ အေနနဲ႔ကေတာ့ေလ ထိုင္းအလုပ္သမားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာအ လုပ္သမားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးရွိေအာင္ သူႀကိဳးစား ကိုယ္ႀကိဳးစားဆိုရင္ အားလံုးကို တန္း တူအခြင့္အေရးေပးမွာပါ” ဟု ဂရုဏာထား ေျပာဆိုသည္။

ညေစ်းရွိ တရားမ၀င္ ေကာ္ပီပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသူ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီး၊ ေထာင္ခ်ျခင္းမွ ကင္းေ၀းရန္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ကူညီေဆာင္ ရြက္ေပးေရးအတြက္ ခက္ခဲေၾကာင္း ထိုင္း-ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားကို ကူညီေပးေနသည့္ လူ႔အခြင့္ အေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း (HRDF) က ကိုစိန္ေ႒းက ယခုလို ေျပာသည္။

“ဥပေဒေဘာင္ထဲ ကေန အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကူညီႏိုင္တာေပါ့။ ဥပမာဗ်ာ အလုပ္လုပ္ၿပီး လုပ္အားခ မရတာတို႔၊ လုပ္အားခကို ေခါင္းပံုျဖတ္ခံရတာတို႔ ဆိုရင္ေတာ့ ကူညီေပးလို႔ရတယ္ေလ။ အ ခုလို ေစ်းေရာင္းတာေတာင္မွခ်မွတ္ထားတဲ့ ဥပေဒေဘာင္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ရံုသာမက ဒီလို copy ပစၥည္း ေတြ ေရာင္းေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ကလည္း ကူညီရတာခက္တယ္ဗ်” ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားမွာမူ ေရြးခ်ယ္ရန္ လမ္းမရွိသည့္အတြက္ တရားမ၀င္ ေကာ္ပီပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ေနရေၾကာင္း ယခုလို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၾကသည္။

“အလုပ္မရွိေတာ့ စိတ္နာနာနဲ႔ပဲ ဒီအလုပ္ကိုဆက္လုပ္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာ ကၽြန္ ေတာ္တုိ႔လို အလုပ္သမားေတြမွာ မရွိဘူးေလဗ်ာ” ဟု ဒီဗီဒီ ေကာ္ပီေခြမ်ား ေရာင္းခ်သည့္ ကိုသီဟက သူ၏ ခံစားခ်က္ကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆို လိုက္သည္။

ကိုဂမ္ေမာ္ကလည္း “ျမန္မာျပည္ကေန ထြက္လာကတည္းက အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ အလုပ္လက္ မဲ့ ျဖစ္သြားရင္ အိမ္ကိုပို႔ဖို႔ ခက္ခဲမွာကလည္းေၾကာက္၊ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္ကလည္း ေစ်းႀကီးဆိုေတာ့ ဗ်ာ မလုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ေနရတယ္” ဟု အေ၀းကို ေငးေမာကာ မိသားစုအတြက္ စိုးရိမ္စိတ္အျပည့္ျဖင့္ ဆိုသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စီးပြားေရးအဆင္မေျပမႈမ်ား၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား တရိပ္ရိပ္ျမွင့္တက္ လာေနမႈမ်ားႏွင့္ အလုပ္ အကိုင္ရွားပါးမႈမ်ားက လူငယ္အမ်ားစုကို အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ စင္ကာပူ စသည့္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ တြန္းပို႔ေနသဖြယ္ရွိသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သူ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအေရအတြက္မွာ ၂ သန္းေက်ာ္ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းထား ၿပီး၊ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ စက္႐ုံမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသူ အေရအတြက္မွာမူ စုစုေပါင္း ၁ သိန္းခန္႔ရွိမည္ဟု ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ကူညီေရး အဖြဲ႔စည္းတခ်ဳိ႕က ခန္႔မွန္း ေျပာဆိုေနၾကသည္။

ထိုင္းအစိုးရက ၎တို႔ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားကို တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ျပဳလုပ္ရန္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္ပိုင္းအထိ သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔အထိ ေရႊ႕ဆိုင္းထားသည္။

တရား၀င္အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ပ်မ္းမွ် အေရအတြက္ ၁ သန္းေက်ာ္ရွိေသာ္လည္း ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ျပဳလုပ္ၿပီးသူ စုစုေပါင္း ၆ ေသာင္းခန္႔ရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။

တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ႏုိင္ေရးတြင္ ေငြေၾကးလိုအပ္မႈကလည္း ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ အခက္အခဲ မ်ားထဲက တခုပင္ျဖစ္ေနသည္။

တဖက္တြင္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း ခရီး သြားလာေရးအတြက္ လြယ္ကူေသာ္လည္းလုပ္ငန္းခြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ခြင့္မရွိသည့္အတြက္ အလုပ္သမားမ်ား အခက္ အခဲျဖစ္ၾကရေၾကာင္း ဦးစိန္ေ႒းက ဆိုသည္။

မည္သုိ႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ခ်င္းမိုင္ညေစ်းက ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၏ ဘ၀လံုၿခံဳေရးသည္ မိမိကိုယ္ကို တာ၀န္ယူ ရမည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနၿပီး၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားအၾကား အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ ယံုၾကည္မႈ မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္မွသာ မိမိလံုၿခံဳေရးအတြက္ အာမခံေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ယေန႔ထိတိုင္ ထိုင္းရဲမ်ားက တရားမ၀င္ ေကာ္ပီပစၥည္းမ်ား လာေရာက္ဖမ္းဆီးမည္ဆိုပါက စည္ကားေန သည့္ ခ်င္းမိုင္ညေစ်းရွဳခင္းသည္ ႐ုတ္တရက္ က်ားက သားေကာင္ေလးမ်ားကို လိုက္လံဖမ္းဆီးေနသကဲ့သို႔ပင္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား တ႐ုန္း႐ုန္းျဖင့္ ထြက္ေျပးရျပန္သည္။