ျမန္မာ့ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသို႔

ေမာင္ေအးခ်မ္း (ဟားဗတ္တကၠသိုလ္)

နိဒါန္း

ပဏာမ အေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီစာစုကို မရဲတရဲ ခ်ီတုံ ခ်တုံျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ စဥ္းစား ခဲ့ၿပီးမွ ေနာက္ဆုံး စိုးရိမ္စိတ္မ်ား ထုံလႊမ္း ေန ေသာ ပူပန္မွုေၾကာင့္ ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ၿပ လိုပါတယ္။ တစ္ဖန္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ပိုမိုၿပီး အျမင္က်ယ္၊ အေတြးအေခၚ နက္ရွိုင္း ၾကသည္ မွာ ေသခ်ာေနေသာ နိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦး အေပၚတြင္လည္း တစ္စုံတစ္ရာ သက္ေရာက္ရာ ေရာက္ ေလမလား ဆိုတဲ့ စိုး ရိမ္ စိတ္ မ်ားလည္း ရွိေနပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ နိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ လူထု၊ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ တစ္ေခတ္မွာ တစ္ေယာက္ ေပၚထြန္းခဲလွတဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ေခါင္း ေဆာင္ ႏွစ္ဦးတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲက စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာ၊ ခိုင္မာတဲ့ သစၥာ တရား တို႔ေၾကာင့္ ေရးသား လိုက္ရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


ျမန္မာ့ေျခလွမ္းသစ္ျဖစ္ေသာ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖိုရမ္

ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္၊ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မၾကာေသးခင္က ထိုင္းနိုင္ငံ ဗန္ေကာက္ ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ အာရွ ပစိဖိတ္ ဆိုင္ရာ ကမၻာ့ စီးပြားေရး ဖိုရမ္ တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ သတင္းဟာ ျပည္တြင္း ျပည္ပ မီဒီယာမ်ားမွာ ေခါင္းႀကီး သတင္း၊ ၾကားျဖတ္ သတင္းမ်ား အျဖစ္ ေဖာ္ၿပ ပါရွိခဲ့တာ ေတြ႕ရွိရ ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေနထိုင္ရာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္ စု မွာဒီသတင္းဟာ ထူးျခား သတင္း အျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ကမၻာႀကီး တစ္ခုလုံးရဲ့ အာ႐ုံဟာ ဒီဖိုရမ္ အေပၚမွာ ေရာက္ရွိ ေနတယ္လို႔ ေျပာ ရင္လြန္မယ္ မထင္ ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ျပည္ပ နိုင္ငံေတြကို ေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာ နိုင္ငံသားေတြ အတြက္လည္း စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ေရာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ တက္ေရာက္ ၾကမယ့္ ပြဲလို႔ သိ ထား ခဲ့တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္ေရာက္ သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း တစ္ခါမၽွ ျပည္ပ ထြက္ခြာခဲ့တာ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ သူ႔အတြက္ ပထ မဆုံး ျပည္ပ ခရီးစဥ္ ျဖစ္ေနတာလည္း ပါပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းဖြင့္မွုအေပၚ စမ္းသပ္ခ်က္ တစ္ခုလို႔လည္း အေမရိက မီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပေနၾကပါတယ္။ ပိုၿပီး ဝမ္း ေျမာက္ဖို႔ ေကာင္းတာက ေနာင္ႏွစ္မွာ က်င္းပ မယ့္အဲဒီဖိုရမ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ က်င္းပ မယ္လို႔ သိလိုက္ရတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာနိုင္ငံ ကမၻာ့ အလယ္ စင္ျမင့္ထက္ကို တစ္လွမ္းခ်င္း တစ္လွမ္းခ်င္း တက္လွမ္း ေနတာပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၾကက္သီး ထေလာက္ ေအာင္လည္း ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ စာေရးသူတို႔ နိုင္ငံဟာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမွုေတြနဲ႔ နိုင္ငံ့ ပုံရိပ္လည္း ေျပာင္းလဲ လာခဲ့ပါၿပီ။

အေဝးမွလူတစ္ဦးရဲ့ စိုးရိမ္ေသာကမ်ား

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ စြမ္းအင္ ဝန္ႀကီး ဦးသန္းေဌးတို႔ ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ့ ေျပာၾကား ခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဝင္ တစားနဲ႔ ေလးေလး နက္ နက္ နားေထာင္ပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံသူေတြရဲ့ သေဘာထားဟာ ဒီေျပာၾကားခ်က္ ႏွစ္ရပ္အေပၚမွာ မူတည္ ေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း နိုင္ငံေတာ္ သမၼတနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦး ဟာ လည္း နိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ လူထုရဲ့ ဘုံအက်ိဳး စီးပြား အတြက္ မတူညီတာေတြ ေဘးဖယ္ထားၿပီး တူညီတာေတြ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္သြား ၾကဖို႔ အျပန္ အလွန္ လက္ခံ သေဘာတူ ထားတာ ေၾကာင့္ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေျပာၾကားခ်က္ (၂)ရပ္ ဆန္႔က်င္ဘက္အ သြင္ ဝိေရာဓိ သေဘာေဆာင္ေနရင္ ခက္ခက္ခဲခဲ တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ ယုံၾကည္ မွုေတြ (ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးၾကားက အျပန္ အလွန္ ယုံ ၾကည္မွု အျပင္ နိုင္ငံ တကာ အသိုင္း အဝိုင္းက ျမန္မာ နိုင္ငံအေပၚ ထားရွိတဲ့ ယုံၾကည္မွုလည္း ပါဝင္ပါတယ္) လြင့္ျပယ္ သြားမွာ စိုးရိမ္ တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျဖစ္ပါ တယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္း ခ်နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ့ ေျပာၾကားခ်က္ေတြမွာ အေျခခံ တူညီမွုေတြ မ်ားပါတယ္။ ျပည္သူေတြ အ တြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ အျမန္ဆုံး ဖန္တီးေပး နိုင္ဖို႔ အတြက္ လုပ္သား အရင္းျပဳ စက္မွု လုပ္ငန္းေတြမွာ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမွု ျပဳၾက ဖို႔ ဖိတ္ေခၚ တိုက္တြန္း သြားခဲ့တာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က Job Creation Investment ကို အေလးေပး ေျပာၾကား သြား သလို စြမ္းအင္ ဝန္ႀကီး ဦးသန္းေဌးကလည္း labour- Intensive Industry ကို အေလးေပး ဖိတ္ေခၚ သြားတာ ေတြ႕ရွိ ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ေသာကေတြ မေပ်ာက္ပ်က္နိုင္ပါဘူး။ ဒီဖိုရမ္အၿပီးမွာ ထိုင္းနိုင္ငံကို သြားေရာက္မယ့္ သမၼတႀကီးရဲ့ ခရီးစဥ္ ေရႊ႕ဆိုင္း လိုက္တဲ့ သတင္း ၾကားသိရပါတယ္။ State Department က ကၽြန္ေတာ့္ အသိမိတ္ေဆြ တစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ေမးလာပါ တယ္။ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ ဆိုတဲ့ အေမးပါ။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နယူးေယာက္ တိုင္းမ္ သတင္းစာမွ ေဆာင္းပါးရွင္ ေသာမတ္စ္ ဖူလာက သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ စိတ္ကြက္ သြားပုံ ရတယ္လို႔ ထင္ျမင္ခ်က္ ေရးထားတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္ မိပါ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေမၽွာ္လင့္ ေတာင့္ တခဲ့တဲ့ အ႐ုဏ္ဦးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္ေတြ႕ရတာ မၾကာ ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံသား ေတြေခတ္အဆက္ဆက္ မက္ခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ေပါင္းစည္း ညီညြတ္ေရး အိပ္မက္ေတြ အခုမွ ျမင္ မက္နိုင္ခါစ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းဟာ အရပ္ရပ္ ခိုင္မာမွုေတြနဲ႔ ေတာင့္တင္းျခင္း မရွိေသးသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္း ဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္ အခု ေရာက္ရွိ ေနတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းလို ျဖစ္လာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ားႀကီး က်င့္ႀကံ အား ထုတ္ၾက ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စကားလုံးတေစၧမ်ား အေျခာက္မခံရေစလို

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ မတိုင္မီကတည္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ State Department က မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕၊ ကြန္ဂရက္က မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕ကို ေျပာဖူးတာ ရွိပါတယ္။ ဘားမားလို႔ ေခၚတာကို မင္းတို႔ အစိုး ရက ဘာျဖစ္လို႔ ခါးခါး သီးသီး ျဖစ္ေနတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျဖစ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔က ေျပာ ပါတယ္။ အဓိပၸာယ္က ပညတ္နဲ႔ ပရမတ္ ခြဲျခားသိဖို႔ ဆိုတဲ့ အ ဓိပၸာယ္မ်ိဳးပါ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ကို ေျပာျပပါတယ္။ ''ေကာင္းၿပီ မစ္ခ်ယ္၊ မင္းနာ မည္ မစ္ခ်ယ္ကို ငက မေခၚဘူး၊ မင္းကို မင္းနာမည္ မဟုတ္တဲ့ ကလင္တန္လို႔ ေခၚမယ္ မင္းႀကိဳက္မလား၊ လက္ခံ နိုင္သလား'' ဆိုေတာ့ သူတို႔ သ ေဘာေပါက္ သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ တပ္မေတာ္ ဟာ တစ္ဆက္ တစ္စပ္ တည္း ျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထားကို နားလည္ေအာင္ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက စစ္သားေတြရဲ့ ပင္ကိုဗီဇ အက်င့္ စရိုက္ေတြကို နားလည္ဖို႔ ျဖစ္ပါ တယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္ဆံ ေရး တည္ေဆာက္ခ်င္ရင္ စကားလုံး တေစၧ ေျခာက္သလို မျဖစ္ေစဖို႔၊ ဘားမားလို႔ ေခၚလိုက္ တာနဲ႔ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕ေတြကို ျပန္ေျပာင္း သတိရတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို နားလည္ ထားဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ ရွင္းျပခဲ့ ဖူးပါ တယ္။

United States ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္လည္း စစ္ပြဲရဲ့ ေနာက္ခံ အေၾကာင္းရင္းေတြက လုံးဝမတူပါဘူး။ ၿပီး ေတာ့ အေမရိကန္ လူမ်ိဳး ဆိုတာ သူတို႔မွာ မရွိပါဘူး၊ အေမရိကန္ နိုင္ငံသား ဆိုတာပဲ ရွိပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီကို သူတို႔ေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ တြန္းလွန္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့တာခ်င္း တူေပမယ့္ အေျခအေနခ်င္း မတူပါဘူး။ အစဥ္အဆက္ နိုင္ငံသား စိတ္ဓာတ္ ရင့္မာခဲ့တဲ့ သူတို႔နိုင္ငံနဲ႔ အစဥ္ အဆက္ လူမ်ိဳးေရး စိတ္ဓာတ္ ရင့္မာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ မ်ဥ္းတန္း သေဘာ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဗမာလူ မ်ိဳး ဆိုတာ တိုင္းရင္းသား မ်ားစြာထဲက တစ္ခုသာ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကပါ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကား ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းပဲ အံ့ၾသ ဝမ္းသာခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာ ယုံၾကည္ ခ်က္ တစ္ရပ္ ထြက္ေပၚ လာခဲ့ပါတယ္။ ''ၾကဳံေတာင့္ ၾကဳံခဲ စံနမူနာ ယူစရာ အတိတ္ သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ရွိခဲ့ ပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ နိုင္ငံ့ အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စဥ္းစား ေတြးေခၚပုံ၊ လုပ္ပုံ ကိုင္ပုံေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တူညီ ေနတာကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရ ပါၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ အတြက္ အေကာင္အထည္ ေပၚလာဖို႔ အရမ္း ခက္ခဲလွတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဖက္စလုံးက ဘုံအ က်ိဳးစီးပြား အတြက္ ရည္ရြယ္ ၿပီး ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီးႏွစ္ဦးစလုံးက ဆုပ္ထားတဲ့ လက္သီးဆုပ္ေတြ ေျဖေလၽွာ့ ေပးခဲ့ၾကပါၿပီ၊ ဒီလိုမ်ိဳး သမိုင္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ရခဲလွတဲ့ ေခတ္ကာ လမွာမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံ မေပါင္း စည္းနိုင္ရင္ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ ေပါင္းစည္းနိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့အသိ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းမွု က်ိန္းေသေပါက္ ရလာမယ္ ဆိုတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။''

Rule of law ကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးပါ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ အေတာ မသတ္နိုင္တဲ့ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီအတြက္လည္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦးစလုံး ေသခ်ာေပါက္ ႀကိဳး ပမ္း အားထုတ္ရမွာပါ။ အေရးႀကီးတာက ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦးလုံး အေလးထားတဲ့ Rule of law ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္ၿပီး ၾကည့္ရင္ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ တရားစီရင္ေရး စနစ္၊ ဗ်ဴရိုကေရစီ စနစ္ေတြဟာ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီေတြက အုတ္ျမစ္ ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အ ကုန္လုံးမ ေကာင္း ဟုမဆိုလို ေသာ္လည္းပဲ ကိုလိုနီေတြရဲ့ အက်င့္အတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ အလိုက် တရား စီရင္ေပးနိုင္တဲ့ တရားေရး စနစ္ကို က်င့္သုံး သြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ အခု ေရာက္ေနတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ တရားသူႀကီး တစ္ဦးတည္းအေပၚမွာစီရင္ပိုင္ခြင့္ အပ္ႏွင္း ထားျခင္း မရွိတဲ့ ဂ်ဴရီစနစ္ကို က်င့္သုံး ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရား သူႀကီးဟာ ဂ်ဴရီ လူႀကီးေတြရဲ့ အျပစ္ရွိ /မရွိ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အေပၚ မူတည္ ၿပီးစီရင္ခ်က္ ခ်ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွခဲ့တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ တရား စီရင္ေရး စနစ္ဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အလိုက် စနစ္ တစ္ရပ္လိုမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့တာ လည္း အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ရွိေနတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ နိုင္ငံသားတိုင္းဟာ အေျခခံဥပေဒကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္တယ္၊ ထုတ္ျပန္ ထားတဲ့ ဥပေဒေတြကို သိရွိထားတယ္၊ ဥပေဒ ျပဳေရးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အေသးစိတ္ ေလ့လာ ၾကတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း နိုင္ငံသား တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေနထိုင္ၾကတယ္။ နိုင္ငံေရး သမားေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ အစိုးရ အ ရာရွိ ႀကီးေတြအားလုံးဟာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ၊ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြကို အလြတ္နီးပါး မွတ္သား ထားၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရွိရတယ္။ ေျပာရ ရင္ Civic education အရမ္းကို ျမင့္မားေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ နိုင္ငံမွာေတာ့ Civic education ကို တြန္းတင္ ရဦးမွာ ျဖစ္သလို Capacity building ကိုလည္း ျမႇင့္တင္ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အဆင့္မ်ိဳး ေရာက္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခရီးရွည္ႀကီး ေလၽွာက္ၾက ရဦးမွာပါ။ ဒီခရီး ရွည္ႀကီး ဟာလည္း ပန္းခင္း လမ္းေတာ့ မဟုတ္တာ ေသခ်ာ ေနပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ျပည္သူေတြ Civic education ျမင့္တက္လာဖို႔ အစိုးရမွာေရာ၊ နိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြေရာ၊ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြေရာ၊ Civil Society တစ္ခုလုံးက ဝိုင္းဝန္း လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ လိုမွာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ျပည္သူေတြကို နိုင္ငံေရး သမားေတြက လမ္းျပေပးရတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး ကာလ ဒီမၽွအထိ ခရီး ေပါက္ခဲ့တာကို အေတာ္ေလး အစေကာင္း ေနပါၿပီ။ ရွင္းရွင္းေျပာ ရရင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အပါအဝင္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီအေျခအေနအထိ ေမၽွာ္လင့္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပညာရွိ သတိ ျဖစ္ခဲ ဆိုသလို အေသး အမႊား ေလးေတြ ကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ တင္ျပလိုျခင္း ျဖစ္ပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံသားေတြ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒကို လိုက္နာဖို႔၊ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒပါ အခြင့္ အေရး ေတြကို အျပည့္အဝ ရရွိဖို႔ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ နိုင္ငံေရး ပါတီေတြမွာ တာဝန္ ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ဒီဦးေဆာင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ကိုယ္တိုင္က စံနမူနာၿပ ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ထိ ရွင္းလင္း ေနရသလဲ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၂ မွာ “နိုင္ငံ ေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာ နိုင္ငံေတာ္ဟု ေခၚတြင္ ရမည္” The state shall be known as the Republic of the Union of Myanmar ဆိုၿပီး အတိအလင္း ျပ႒ာန္း ထားပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုတာ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ လူထု အၾကား၊ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ အၾကား၊ အစိုးရနဲ႔ နိုင္ငံေရး ပါတီ အၾကား၊ နိုင္ငံေရး ပါတီနဲ႔ နိုင္ငံသားေတြ အၾကား အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံရမယ့္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို သတ္မွတ္ ေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာ နိုင္ငံတိုင္းမွာ အျမင့္ဆုံးေသာ ပဋိညာဥ္ ျပျာန္းခ်က္ ျဖစ္တဲ့ အ တြက္ အဲဒီ နိုင္ငံမွာရွိတဲ့ သမၼတ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ အပါအဝင္ နိုင္ငံသားတိုင္းက လိုက္နာၾကရမယ့္၊ စည္းေႏွာင္ မွုရွိတဲ့ ဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။ အမွိုက္ ကစ ျပာသာဒ္ မီးေလာင္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္သလို ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ နားလည္မွု၊ ယုံၾကည္မွု၊ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွုေတြ ထိခိုက္ နစ္နာ သြားမွာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အထူးပဲ စိုးရိမ္ ပူပန္မိပါတယ္။

အလုပ္အကိုင္ေတြ ဖန္တီးေပးၾကပါ

ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ျပည္ပ ေရာက္ေနတဲ့ သူေတြဟာ အိမ္လြမ္း ေဝဒနာကို ပိုၿပီး နားလည္ စာနာ နိုင္ၾကပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံေတြမွာ အမ်ိဳး မ်ိဳး အဖုံဖုံ ၾကဳံရာ လုပ္ကိုင္ ေနၾကရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံသား ေတြ အားလုံးရဲ့ ရင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံကို အဲဒီ နိုင္ငံေတြထက္ သာလြန္ ျမင့္မား ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒါဟာ နိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တ ကယ္လို႔မ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ ဒီနိုင္ငံေတြ မွာရတဲ့ လုပ္ခ၊ လစာ၊ ဒီနိုင္ငံေတြမွာ ရရွိတဲ့ အာမခံခ်က္၊ ဒီနိုင္ငံေတြမွာ ရရွိေနတဲ့ လူေနမွု စနစ္ေတြ ရရွိ ျဖစ္ေပၚ လာၿပီ ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ မိေဝး ဖေဝး လုပ္ ကိုင္ ၾကမွာ မဟုတ္ ပါဘူး။ ကိုယ့္နိုင္ငံမွာ ကိုယ့္မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြ အသိုင္း အဝိုင္း ေတြနဲ႔ စိတ္ေအး ခ်မ္းသာ ျပန္လည္ လုပ္ကိုင္ ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦးရဲ့ ဘုံအက်ိဳး စီး ပြားေဖာ္ေဆာင္ မွုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ အလား အလာ ေကာင္းေန ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံေတြကို အမီ လိုက္နိုင္ဖို႔ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း စကားနဲ႔ ဆိုရင္) ျပဲေနေအာင္ လုပ္နိုင္မွ တန္ ကာက်မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ သားေတြ အလ်င္လို ေနၾက ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ ဟာလည္း တိုးတက္ခ်ိန္ တန္ေန ပါၿပီ။

ထိုင္းဖိုရမ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေရာ၊ စြမ္းအင္ ဝန္ႀကီးကပါ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးမယ့္ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမွုေတြ ဖန္ တီး ေပးဖို႔ ဖိတ္ေခၚ လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ နိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံ သူေတြ ေခါင္း တဆတ္ဆတ္ ညိတ္ၿပီး သြားဖို႔ ဟန္ျပင္ လာၾကပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံသူေတြကို သံသယေတြ၊ မေသခ်ာမွုေတြ ျဖစ္ေပၚ လာေအာင္ ဘယ္သူကမွ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံသူ ေတြရဲ့ ယုံၾကည္မွုဟာ ေရႊေငြရတနာေတြထက္ ပိုၿပီး အဖိုး ထိုက္တန္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ စြမ္းအင္ မလုံေလာက္မွုေၾကာင့္ ဆႏၵျပတာေတြ၊ လုပ္ ခလစာ နိမ့္ပါးမွုေၾကာင့္ ဆႏၵျပတာေတြ သတင္းေတြမွာ ဟိုးေလး တေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အေမရိကန္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ရွင္ တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီအေၾကာင္း ေမးပါတယ္။ မင္းတို႔နိုင္ငံမွာ မီးလည္း မေလာက္င၊ အလုပ္သမား ေတြကလည္း ဆႏၵ ျပ ၾကနဲ႔ ငါတို႔ သြားၿပီး စက္႐ုံတည္ဖို႔ ျဖစ္ပါ့မလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒါေတြဟာ အခုမွ ျဖစ္တာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အရင္ကလည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ခဲ့တာ ၾကာၿပီ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ အခုမွ ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္လာရသလဲ ဆိုေတာ့ နိုင္ငံေရးစနစ္ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ လာသလို ျပည္သူေတြရဲ့ အခြင့္အေရးေတြ တိုးတက္ ရရွိလာတာ ျဖစ္တဲ့ အ ေၾကာင္း၊ ဒါေတြဟာလည္း လက္ရွိ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရသစ္ရဲ့ လမ္းဖြင့္ ေပးမွုေတြပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီမိုက ေရစီ နိုင္ငံ ေတြမွာ ဒီလို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမွုေတြဟာ မထူးဆန္း ေတာ့ေၾကာင္း အေတာ္ကေလး ရွင္းျပခဲ့ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ သူတို႔ စိတ္ထဲမွာ သံသယေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ စိတ္ထဲမွာ မယုံၾကည္မွုေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အစိုးရကိုလည္း အျပစ္ မတင္သလို ဆႏၵ ျပသူေတြကိုလည္း အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ ေရွာင္လႊဲ မရတဲ့ အ ေျခအေနေတြ ျဖစ္ပါ တယ္။ စြမ္းအင္ ျပႆနာဟာ ေျဖရွင္းလို႔ ရပါတယ္။ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေျဖရွင္းေပးၿပီး ေရရွည္ တည္တံ့တဲ့ စြမ္းအင္ မဟာ ဗ်ဴဟာနဲ႔ဆိုရင္ ရပါတယ္။ လုပ္ခ လစာေတြဟာလည္း ဥပ ေဒနဲ႔ အညီ ညႇိႏွိုင္း ေျဖရွင္း သြားလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္င အေပၚ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံသူေတြရဲ့ ယုံၾကည္မွုကို ထိခိုက္ေစမွာကိုပဲ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္၊ ဘယ္ လို အဖြဲ႕ အစည္းမ်ိဳးကမွ ဒီလမ္း ေၾကာင္းေတြ ပိတ္ဆို႔ သြားေအာင္ မလုပ္သင့္၊ မေျပာသင့္ဘူးလို႔ ခံစားမိပါတယ္။

ဒီဖိုရမ္မွာ တက္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြဟာ နိုင္ငံတကာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားစု ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ထဲက အေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ျမန္မာနိုင္ ငံ မွာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ဖို႔၊ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမွုေတြ လုပ္ကိုင္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖိုရမ္ကို ကိုယ္တိုင္ မတက္နိုင္ ေသာ္လည္း ဖိုရမ္ သတင္းေတြ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကို ျမန္မာနိုင္ငံကို အ ေကာင္း မျမင္ဖို႔ ေျပာၾကားခ်က္၊ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမွုေတြ အတြက္ အာမခံခ်က္ ရွိတဲ့ ဥပေဒစိုးမိုးမွု မရွိဘူး ဆိုတဲ့ ေျပာၾကားခ်က္ေတြ ေျပာၾကား လိုက္ျခင္းဟာ ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးကို ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ပိတ္သလို ျဖစ္သြားမွာ ကၽြန္ေတာ္ အထူးပဲ စိုးရိမ္ ပူပန္မိပါတယ္။ နိုင္ငံ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ ပိုၿပီး နိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူအေပၚ ခ်စ္ၾကတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ထစ္ခ် ယုံၾကည္ပါတယ္။ နိုင္ငံမွာ ေနတဲ့သူနဲ႔ အျပင္ေရာက္ ေနတဲ့ သူေတြမွာေတာင္ ခံယူခ်က္ ကြာျခား ေနတာမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ မင္းက အျပင္မွာ ေနၿပီး ဘာေတြ စိုးရိမ္ ေနတာလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာလာ ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ခံယူ ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ဟာ လက္ရွိ ျမန္မာနိုင္ငံ ေရာက္ရွိ ျဖတ္သန္း ေနတဲ့ ပစၥဳပၸန္ ကာလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သံသယအေမွာင္တိုက္မ်ား ျပယ္လြင့္ေပ်ာက္ပ်က္ေရး

ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ ဒီလိုမ်ိဳး ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ စတင္ ျဖစ္ေပၚလာတာ၊ ဒီလိုမ်ိဳး အိပ္မက္ေတြ စၿပီး မက္နိုင္တာ ဒီကေန႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးစလုံး နိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူ လူထုရဲ့ ဘုံအက်ိဳး စီးပြား အတြက္ ေပါင္းစည္း နိုင္ခဲ့ခ်ိန္ ေရာက္မွ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းမွာလည္း တစ္သက္မွာ တစ္ခါဆို ဆိုသေလာက္ ရခဲလွတဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေရႊ ေရာင္ ေမၽွာ္လင့္ ခ်က္ေတြ ေမွးမွိန္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမွာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ အေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳး အိပ္မက္ မက္ခြင့္ ရရွိဖို႔ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေစာင့္ဆိုင္း ခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ သမိုင္းေၾကာင္း လည္ျပန္ၾကည့္ လိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ သံသယ အေမွာင္ တိုက္ ေတြ ဖုံးလႊမ္းခဲ့တဲ့ အတြက္ ျပည္တြင္း စစ္မီး လၽွံေတြ၊ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမွု ေတြနဲ႔ အဆိုး သံသရာ လည္ခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာ့အ လယ္မွာ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပန္လည္ ဦးေမာ့စ ျပဳလာတာ မၾကာေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုရင္လည္း အသက္ႀကီးေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ အမိေၿမ ျမန္မာနိုင္ငံကို ျပန္လည္ အလုပ္ အေကၽြးျပဳရင္း ေမြးရပ္ ဇာတိ မွာပဲ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း ေခါင္းခ် သြားလိုတဲ့ ဆႏၵ ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔လို ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ နိုင္ငံ သားေတြ စိတ္ခ် ယုံၾကည္စြာ ျပည္ေတာ္ ျပန္နိုင္တဲ့ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြ၊ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းေတြ ထုတ္ျပန္ ေပးဖို႔လည္း အႀကံ ျပဳလို ပါတယ္။

ကမၻာ့သမိုင္းေၾကာင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာ့ရာဇဝင္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေတြရဲ့ ဦးေဆာင္မွုေအာက္မွာ အဲဒီနိုင္ငံေတြ ထြန္းေတာက္ ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ေမၽွာ္ လင့္ခ်က္ ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦး ေပၚထြန္းလာၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အခိုင္အမာ ယုံၾကည္ ထားပါတယ္။ ဒီ ေခါင္း ေဆာင္ ႏွစ္ဦး အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ အားကိုး တႀကီး ပုံအပ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦးစလုံး တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး ယုံယုံ ၾကည္ၾကည္ နားလည္မွု ရွိရွိ လက္တြဲပူးေပါင္းနိုင္ေရးဟာ ေနာင္လာမယ့္ ျမန္မာ နိုင္ငံ အနာဂတ္နဲ႔ အခိုင္အမာ ဆက္ႏႊယ္ေနတာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦး အၾကားမွာ၊ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီးႏွစ္ဦးရဲ့ ေနာက္က လူ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ၾကားမွာ သမိုင္း ႏြံနစ္မယ့္ သံသယေတြ မျဖစ္ေစ ခ်င္တာ အရိုးခံ ဆႏၵပါ။ ဒီအတြက္ စိတ္ ပူပင္ ရတာ ေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ မျဖစ္ခ်င္ ေတာ့ပါ။ သမၼတ ႀကီးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ တို႔ရဲ့ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ အျပန ္အလွန္ ယုံၾကည္ မွုဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ အနာဂတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္ ပိုမိုၿပီး အနာဂတ္ကို သိျမင္ မွန္းဆ နိုင္မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ ေတာ့္ အေနနဲ႔ အခိုင္အမာ ယုံၾကည္ ထားပါ တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း သံသယ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ျမဴမွုန္ တစ္စ ပမာဏ ေတာင္ အစ မျပဳေစ ခ်င္တာ အမွန္ပါ။

နိဂုံး

ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ရွိေနတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက နိုင္ငံေရးသမား အေတာ္ မ်ားမ်ား (ရီပတ္ဘလီကင္ေရာ၊ ဒီမိုကရက္ပါ) ျမန္မာ့အ ေရးကို အေတာ္ကေလး စိတ္ဝင္စားေနတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အခု ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ အဆုံးအျဖတ္ ေပၚထြက္ လာေတာ့မွာ ျဖစ္ၿပီး သတင္းမ်ား အရ အိုဘားမားက အေလးသာ ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိုဘားမား ဆက္လက္ တာဝန္ ယူသည္ ျဖစ္ေစ၊ မစ္ရြန္းနီ တက္လာသည္ ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံအေပၚ ထားရွိတဲ့ မူဝါဒကေတာ့ ပိုၿပီး ေပ်ာ့ေပ်ာင္း၊ ပိုၿပီး ေကာင္းလာဖို႔သာ ရွိပါတယ္။ အျမင္ေတြ၊ သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲေနတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ Sanction ကို fully lift လုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္း ေနၾကတာ ရွိသလို တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ေသနတ္သံေတြ စဲသြားရင္ တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ ေရာင္နီ ေပၚထြက္ လာေတာ့မယ္လို႔ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကား ေနတာေတြ ရွိပါတယ္။

သူတို႔ရဲ့ ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲေတြမွာ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူေတြ ေနရာ အေတာ္ ရလာတာလည္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ ဒီမိုကရက္တိုင္ေဇးရွင္းက မိုဒယ္လ္ အသစ္ ျဖစ္လာ ေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။ အာဏာရွင္ စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ စနစ္တက် ကူးေျပာင္း နိုင္ခဲ့တဲ့ လမ္းစဥ္ အသစ္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ပညာရွင္ေတြ အၾကားမွာလည္း ျမန္မာ့ လမ္းစဥ္ဟာ ေရ ပန္းစား ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အားလုံး တညီ တညြတ္တည္း လက္ခံထားတာ တစ္ခု ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ နိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ မွုနဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္း စီးပြားေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမွု လိုက္ပါ ေျပာင္း လဲ နိုင္ဖို႔၊ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့ အေျပာင္းအလဲမွာ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးေမာ့မွကို ျဖစ္မယ္၊ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးေမာ့ဖို႔ ၾကာရွည္ေနမယ္၊ ေႏွာင့္ေႏွး ေနမယ္ ဆိုရင္ နိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမွုေတြရဲ့ အနာဂတ္ဟာ စိုးရိမ္စရာ သိပ္ေကာင္း လာမယ္ ဆိုတဲ့ သုံးသပ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (ဒါ့ေၾကာင့္လည္း သူတို႔က စီးပြားေရးဘက္ကို အေထာက္ အက ေပးလာ ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။)

ဒီမွန္းဆခ်က္ဟာ မွန္ပါတယ္။ နိုင္ငံေရး စနစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ေနေတာင္မွ လူမွု စီးပြားေရး တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ မလာဘူး ဆိုရင္ ဒီနိုင္ငံေရး စနစ္အေပၚမွာ ျပည္သူေတြ သံသယ ျဖစ္လာ နိုင္ပါ တယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ့ အႀကီးမားဆုံးေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မွုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ နိုင္ငံ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦး စလုံးကို ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ အႏူးအညြတ္ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်င္ တာက ကၽြန္ေတာ္ တို႔ နိုင္ငံရဲ့ အနာဂတ္ကို စိုးပိုင္ထားတဲ့ စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာေရးကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အလုပ္လက္မဲ့ ျပည္သူေတြ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီး ေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ အခ်ိန္တိုတို အတြင္း ေပၚထြက္ လာဖို႔ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံ မွုေတြ လက္ခံ ေပးပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ့ အနာဂတ္ဟာ သမၼတႀကီးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ဦး အေပၚမွာ တည္မွီ ေနတယ္ ဆို တာကို သတိ မလြတ္ေစဘဲ နားလည္မွု၊ ယုံၾကည္မွု ခိုင္မာစြာနဲ႔ လက္တြဲ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ ေပးၾကပါ။ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးမွာ လြတ္လပ္ေရး ရရွိၿပီး ကတည္းက ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ သူ႔ဘက္၊ ကိုယ့္ဘက္ဆိုတဲ့ ဘက္အျမင္ေတြ၊ ဘက္အေတြးေတြ၊ ဘက္အစြဲေတြ ကင္းေဝးၿပီး ျပည္သူ႔ဘက္ တစ္ဖက္တည္းကိုပဲ ေရွးရွု ဦးတည္ၾကတဲ့ နိုင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမွု တစ္ရပ္ကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးပါလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ေတာင္းဆို လိုက္ရ ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ အေကာင္ အထည္ ေပၚလာပါေစ။ ။