မည္ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္ မသိ

ရန္ကုန္သားတာေတ

ဖိုးရႈပ္။ ။ ဦးရုကၡစိုး … ဦးရုကၡစိုး … ဖုန္းလာေနတယ္။ ဖုန္းလာေနတယ္ဗ်။

ရုကၡစိုး။ ။ ဘယ္က ဖုန္းလဲ၊ ဘာဖုန္းလဲ၊ ဂ်ီအက္စ္အမ္လား၊ ၅ သိန္းတန္ ေနျပည္ေတာ္လား၊ ၅ သိန္းတန္ ရန္ကုန္လား၊ ၂၀ တန္ဖုန္းေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ၅၀ တန္ ကတ္ဖုန္းလား။ ႀကိဳးဖုန္းလား။ လမ္းေဘးဖုန္းလား။ အင္တာနက္ ပီဖင္းဂိုးလား။

ဖုိးရႈပ္။ ။ အာ … တပါးတည္းကို ရႈပ္ေနတာပဲ … ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး ဆက္ေနတာ။ ဦးရုကၡစိုးကို တရားစြဲမလို႔ … အျမန္လာခဲ့ပါတဲ့။

ရုကၡစိုး။ ။ ေဟ … ဘာကိစၥ ငါ့ကို တရားစြဲမွာတဲ့လဲ ...။

ဖိုးရႈပ္။ ။ အသေရ ဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲမလို႔တဲ့။ အျမန္လာပါလို႔ ေျပာေနတယ္။

ရုကၡစိုး။ ။ အျမန္လာဆိုလည္း လာရတာေပါ့ကြာ။ ကဲ … မင္းပါ လိုက္ခဲ့။

ဖိုးရႈပ္။ ။ အာ ဦးရုကၡစိုးက နတ္ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း သြားတာ ဟုတ္တယ္ေလ။ က်ေနာ္က ေလယာဥ္လက္မွတ္ ဝယ္ရမွာနဲ႔ ဘာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ သြားမလဲ။

ရုကၡစိုး။ ။ ငါ့တာဝန္ ထားစမ္းပါ။ ငါ့မွာ အင္နာဂ်ီေတြ အျပည့္က်န္ေသးတယ္။ မင္းတေယာက္ေလာက္ေတာ့ ေခၚသြားလို႔ ရတယ္ …. လာေလ့ ...။

ထိုသို႔ျဖင့္ ဦးရုကၡစိုးက မည္ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္ မသိ ၎တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး ထိုင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွ ေန၍ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးရွိရာ ေနျပည္ေတာ္သို႔ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ေရာက္ရွိသြားၾက ေလေတာ့သည္။

ေနျပည္ေတာ္တြင္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးမွာ မႈိရသည့္ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီး မ်က္ႏွာႀကီးႏွင့္ ေတာင္ေလွ်ာက္လိုက္၊ ေျမာက္ေလွ်ာက္လိုက္ ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ကေတာ္ ေဒၚကြိဳင္ကြိဳင္ကေတာ့ ရွိရွိသမွ် နတ္မ်ားကို ပူေဇာ္ပသေနရသျဖင့္ မအားေပ။ ေနျပည္ေတာ္ တခြင္ ေဒၚကြိဳင္ကြိဳင္ ထြန္းညႇိထားေသာ အေမႊးတိုင္မ်ားမွ ထြက္သည့္ မီးခိုးေငြ႕မ်ားေၾကာင့္ ေလထုညစ္ညမ္းေနသည္။

ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ အဘတို႔၊ အေဖႀကီးတို႔၊ အေဖေလးတို႔၊ အေမႀကီး၊ အေမေလးတို႔၊ မမတို႔၊ ကိုယ္ေတာ္ႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္ေလး၊ ကိုယ္ေတာ္လတ္၊ ကိုယ္ေတာ္ စေကာစက … အားလံုးကို သမီးေတာ္ေလး ကြိဳင္ကြိဳင္က အေမႊးနံ႔သာနဲ႔ ပူေဇာ္ပါတယ္။ အခုလို သမီးေတာ္ေလးတို႔ရဲ႕ ပါတီကို အႏုိင္ရေအာင္ ေစာင္မ ၾကည့္ရႈတဲ့အတြက္ အိုရီရန္တယ္လ္ နတ္နန္းတြင္လည္းေကာင္း၊ ထေရးဒါး နတ္နန္းတြင္လည္းေကာင္း၊ အင္းလ်ားလိတ္ နတ္နန္းတြင္လည္းေကာင္း၊ ဆီဒိုးနား ...။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဟာ ကြိဳင္ကြိဳင္ … မွားကုန္ေတာ့မွာပဲ … အဲဒါ ဟိုတယ္ေတြေလ။

ကိြဳင္ကြိဳင္။ ။ သိပါတယ္ ေမာင္ေတာ္ရယ္ … ဆရာ မလုပ္ပါနဲ႔။ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ … ေၾသာ္ သိၿပီ။ ဆီဒိုးနား နတ္နန္းတြင္ လည္းေကာင္း အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္၊ အရက္၊ ၾကက္၊ ခြက္၊ ဗ်က္ တို႔နဲ႔ ပူေဇာ္ပသပါ့မယ္။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ၾကက္တို႔၊ ခြက္တို႔ကေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ ဗ်က္ က ဘာလဲဟင္။

ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ ေၾသာ္ ေမာင္ေတာ္ကလည္း … ဗ်က္ဆိုတာ ဖဲ ေလ။ ကာရန္ကိုက္ေအာင္ ဇာတ္စကားေလးနဲ႔ ထည့္ ဆိုထားတာ။ ေမာင္ေတာ္ လုပ္တာနဲ႔ စကားစ ျပတ္သြားျပန္ၿပီ။ (နဖူးေပၚတြင္ လက္ကို တင္၍) ရန္ကုန္က ကိုယ္ေတာ္ေလး ေအာင္သိန္းပ်င္း၊ မႏၱေလးက ကိုယ္ေတာ္ စေကာစက ဘံုးေအာ္ဖန္ တို႔အပါအဝင္ ေနျပည္ေတာ္က ကိုယ္ေတာ္ အေပါင္းနဲ႔ ေကာ္မရွင္ နတ္အေပါင္းကိုလည္း ထပ္ေလာင္းလို႔ ခ်က္ေကာင္းေတြ ... အဲ ထပ္ေလာင္းလို႔ ပူေဇာ္ပသ ပါဦးမယ္။ သမီးေတာ္ႀကီး၊ သားေတာ္ႀကီး တို႔ကို မစ လက္စ ရွိတဲ့အတိုင္း ဆက္ မစေတာ္မူပါ။

ရုကၡစိုး။ ။ (ဖိုးရႈပ္ကို လက္တို႔၍) ဖိုးရႈပ္ေရ … သူ႔ နတ္ေတြ နာမည္ေတြကလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ နာမည္ေတြနဲ႔ တူတယ္ေနာ္။

ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ ေရြးေဂါက္ပြဲ မတုိင္ခင္က ေသသြားၿပီး ငရဲေရာက္သြားေတာ္မူ … အဲ ဟုတ္ပါဘူး၊ နတ္ျဖစ္သြားေတာ္ မူတဲ့ “မြန္းလြဲခ်ိန္မွာ ဂန္႔သည္ငါ” ဇာတ္ကား ဒါရိုက္တာႀကီး တင္သန္းျပဴးကိုလည္း ပူေဇာ္ပါတယ္။ ေမာင္ေတာ္ ကန္ေတာ့ေလ။

ေဒၚကြိဳင္ကြိဳင္က ကန္ေတာ့ ခိုင္းသျဖင့္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးလည္း ဓာတ္ပံု တပံုကို ကုန္း၍ ကန္ေတာ့ေလသည္။ ကန္ေတာ့ၿပီး ျပန္အထတြင္ ဦးရုကၡစိုးႏွင့္ ဖိုးရႈပ္တုိ႔ကို ျမင္သြား၏။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ေၾသာ … ဦးရုကၡစိုး ေရာက္လာၿပီကိုး။ ခင္ဗ်ားကို အသေရ ဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲမလို႔။ အေကာင္းဆံုး ေရွ႕ေနသာ ငွားထားေပေတာ့။

ရုကၡစိုး။ ။ က်ဳပ္က ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးကို ဘာမ်ား အသေရ ဖ်က္မိလို႔လဲဗ်ာ။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ အရင္တပတ္က ေရြးေဂါက္ပြဲ မက်င္းပခင္ ရွစ္ဆယ့္ကိုး ဒႆမ ကိုးကိုး ကိုးကိုး ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ႀကံ့ဖြံ႕က အႏုိင္ယူမယ္ ဆိုတဲ့စကား က်ဳပ္ေျပာပါတယ္ဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ ေျပာတယ္ေလ။

ဖိုးရႈပ္။ ။ ဒါ မွန္တာပဲ မဟုတ္လား။ အခုလည္း အႏိုင္ယူတာပဲေလ။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ က်ဳပ္က အခု ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္း စြန္းစြန္းေလးနဲ႔ပဲ အႏုိင္ယူတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔က ရွစ္ဆယ့္ကိုး ဒႆမ ကိုးကိုး ဆိုေတာ့ ကိုးဆယ္ နီးပါး ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါ က်ဳပ္ကို သက္သက္ အသေရဖ်က္တာ။ တရားစြဲမွာပဲ။

ရုကၡစိုး။ ။ က်ဳပ္ကို တရား စြဲမယ္ဆိုလည္း စြဲတာေပါ့ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးရယ္။ အခုေတာ့ မရွင္းတာေလးေတြ ေမးစမ္းပါရေစဦး။ မဲ ေရတုန္းက ႏိုင္ေနတဲ့ပါတီေတြက ေနာက္တေန႔မနက္ ေၾကညာလုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အကုန္လံုး ရႈံုးသြားတဲ့ ကိစၥ။

ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟုတ္တယ္ … ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ္ ဖတ္ေနက် တရုတ္သိုင္းစာအုပ္ ေတြထက္ေတာင္ ထူးဆန္းေသးတယ္။ မည္ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္မသိ ဆိုၿပီး ရံႈးသြားတာေနာ္။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဒါလား … ဒါကေတာ့ နည္းနည္း ထူးဆန္းတယ္ဗ်။ ဒါ လူက လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။

ရုကၡစိုး။ ။ ေၾသာ္ … လူက လုပ္တာမဟုတ္ဘူး ဆိုေတာ့ တိရစၦာန္ေတြကမ်ား လုပ္တာလားဗ်ာ။

ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ ေအာင္မေလး၊ ေအာင္မေလး။ ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ကိုယ္ေတာ္ေလး ကိုယ္ေတာ္စေကာစက ရွိရွိသမွ်တို႔ ခြင့္လႊတ္ ၾကပါ။ အမိုက္အမဲေလးေတြပါ။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဒါေတြ ဦးရုကၡစိုးတို႔ နားလည္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ အရမ္းထူးဆန္းတယ္။ ျခေသၤ့ကို အမွန္ျခစ္ထားတဲ့ မဲေတြကေလ … ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေရာက္ေရာက္ လာမွန္းမသိပါဘူးဗ်ာ။ ပံုးလိုက္ ပံုးလိုက္ကို ေရာက္လာတာ။ အဲဒီမွာ ေရြးေဂါက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ကလည္း မေနသာေတာ့ဘဲ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီကို အႏိုင္ေပးလိုက္ရေတာ့ တာပဲ။

ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ ဒါေတာင္ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ မဲေပးရမယ့္လူ အေရအတြက္ထက္ မဲေတြက ပိုေနလို႔ ျပန္ေလွ်ာ့ လိုက္ ရေသးတယ္ေနာ္ ေမာင္ေတာ္။
ခ်ိဳကုုပ္။ ။ ဟုတ္ပါ့ ကြိဳင္ကြိဳင္ရယ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ႏိုင္ေစခ်င္ေဇာနဲ႔ မစတာ ေနမွာေပါ့။ ေနာက္တေန႔ မနက္က်မွ အဲဒီေလာက္ ႀကီးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္တို႔ရယ္ ဆိုၿပီး ျခေသၤ့ အမွန္ျခစ္ မဲေတြကို နည္းနည္းစီ ျပန္ေလွ်ာ့ရတယ္။ အဲဒီေလာက္ ျပန္ေလွ်ာ့လို႔ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္တာေနာ္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ၁၀၀ ေတာင္ ေက်ာ္သြားဦးမယ္။

ဖိုးရႈပ္။ ။ လူေတြက မေက်နပ္ၾကဘူး။ ေရြးေဂါက္ပြဲကို ျပန္က်င္းပေပးဖို႔ ေအာ္ေနၾကတယ္။ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ေအာ္တဲ့သူေတြကို အကုန္ ဖမ္းၿပီး ေထာင္ထဲ ထည့္လိုက္မွာေပါ့ဗ်။ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တစြာ က်င္းပ ေပးခဲ့တဲ့ ေရြးေဂါက္ပြဲ၊ ၂ ခါ ျပန္မက်င္းပႏုိင္ဘူး။ မဲေပးတဲ့ သူတိုင္းကို လိုက္ေမးၾကည့္လိုက္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မဲ ေပးရသလား မေပးရဘူးလား ဆိုတာ။ မဲ ေရတာကိုလည္း ေမးလိုက္ဦး၊ ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေရွ႕မွာ ေရတာ။ သူ႔ဘာသာ ေနာက္ တေန႔က်မွ မဲအေရအတြက္ အလိုလို ေျပာင္းသြားတာေတာ့ က်ဳပ္လည္း ဘယ္သိပါ့မလဲ။

ရုကၡစိုး။ ။ ေၾသာ္ … မည္ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္ မသိ ေပါ့ေနာ္။

ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္။ ျပန္ေတာ့ မက်င္းပႏုိင္ဘူး။ ဒီေလာက္ ခက္ခက္ခဲခဲ လိမ္ထား၊ ခိုးထား … အဲ … က်င္းပထားရတာ။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ထင္လို႔ပါ။ ပါတီေတြကလည္း ေရြးေဂါက္ပြဲကို ျပန္မက်င္းပခ်င္ၾကပါဘူး။ မယံု ေမးၾကည့္လိုက္။ က်ဳပ္က အားလံုးကို ေသြးခြဲ ထားၿပီးသား။ ဟို နည္းနည္း ဒီနည္းနည္း မညီမမွ်၊ မဝေရစာ ေဝခြဲနည္းနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ထုိင္ခံု ေလးေတြ ေပးထားတာ။ နည္းနည္း ရတဲ့သူက နည္းနည္းပို ရတဲ့သူကို မေက်နပ္၊ ပိုရတဲ့သူက လက္လြတ္သြားမွာစိုးလို႔ မေျပာရဲနဲ႔။ အားလံုး ပြဲၿငိမ္ပါ။

ဖိုးရႈပ္။ ။ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မွန္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူက ေျပာေနၿပီ။ ေနာင္တ ရတဲ့ ပါတီေတြလည္း ရကုန္ၿပီ။

ခ်ိဳကုပ္။ ။ ေနာင္တပဲ ရတာပါဗ်ာ။ ေရြးေဂါက္ပြဲကို က်ဳပ္က အခု ျပန္က်င္းပေပးမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ မက်င္းပခ်င္ေတာ့ ပါဘူး။ အေႂကြးတင္တဲ့သူက တင္၊ အိမ္ ေပါင္တဲ့သူက ေပါင္ရနဲ႔။ တခ်ိဳ႕ဆို ဘုန္းႀကီးဝတ္မလား၊ သီလရွင္ ဝတ္မလား မေျပာတတ္ဘူး။ အင္းေလ … သူတို႔လည္း မွတ္ပလားဟဲ့ ၅ သိန္းရယ္၊ မည္ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္ မသိ ဆိုတာရယ္နဲ႔ ဘယ္ ထပ္ေတြ႕ ခ်င္ပါေတာ့မလဲ။

ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး စကားမဆံုးေသးခင္ “ထိန္း” ခနဲ ေသနတ္သံတခ်က္ ၾကားလိုက္ရၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ ေသနတ္သံမ်ား ဆက္တုိက္ ၾကားလိုက္ရသည္။

ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက “ေကအန္ယူ၊ ေကအန္ယူ” ဟု ထေအာ္ရာ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားက “နအဖ ေသာင္းက်န္းသူ
အဖ်က္သမားမ်ားမွာ ေကအန္ယူ ျပည္သူလူထုကို ပစ္ခတ္ သတ္ျဖတ္ … မွားသြားလို႔ သီးခံပါရွင္ … ေကအန္ယူ ေသာင္းက်န္းသူ အဖ်က္သမားမ်ားက ျပည္သူလူထုကို ပစ္ခတ္ သတ္ျဖတ္ ေနပါတယ္” ဟု သတင္း ေၾကညာလိုက္ေလသည္။

ထိုစဥ္ မည္သူက မည္သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္ မသိ … သူတို႔နားတြင္ လက္နက္ႀကီး က်ည္တခု လာေပါက္ကြဲသည္။ ေသနတ္ သံမ်ားလည္း ဆူညံသည္ထက္ ဆူညံလာသည္။

ရုကၡစိုး။ ။ ေရြးေဂါက္ပြဲ ရလဒ္ကို မေက်နပ္ၾကလို႔ ေပါက္ကြဲၾကတာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး။

ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးဆီက ဘာသံမွ ထြက္ေပၚမလာေတာ့။

ထိုစဥ္ မည္သူက ထပ္မံ၍ မည္ကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္လိုက္သည္ မသိ … လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအံု သစ္ႀကီးေပၚသို႔ လက္နက္ႀကီး က်ည္တလံုး က်၍ “ဝုန္း” ခနဲ ေပါက္ကြဲေလရာ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးႏွင့္ ေဒၚကြိဳင္ကြိဳင္တို႔လည္း ႀကိဳတင္ တူးထားသည့္ လိုဏ္ေခါင္းမ်ားအတြင္း ေလးဘက္ေထာက္၍ တဟုန္ထိုး ဝင္ေျပးၾက ေလေတာ့သတည္း။ ။