သာထြန္းမြန္
ဒီမို ကေရစီ အေရး အတြက္ ေမြးရာပါ ကိုယ္ပိုင္..အခြင့္အေရး ရွိႏွင့္ ေနျပီးသား တိုင္းရင္းသား မ်ားအား စည္းရုံး ရာတြင္အဓိက အခန္း က႑ ေနရာ၌ တက္ၾကြစြာ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွား ေနေသာ မြန္၊ဗမာ၊ရခိုင္၊ရွမ္း၊ကရင္.အစရွိေသာ တိုင္းရင္းဖြား ျမန္မာ ျပည္သူျပည္သား မ်ားသည္္ ဦးစြာ ေစတနာ အရင္းခံ ရိုးသားဖို႕ အထူး လိုအပ္ လွပါသည္။ အထူး သျဖင့္ အျပဳသေဘာ အေျပာအဆိုပါပဲ။
ဤေဆာင္းပါးအားေရးခဲ့သူက်ေနာ္သည္ဒီမိုကေရစီအေရး၌ စိတ္၀င္စားမႈအျပည့္ရွိေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရး၌
တက္တက္ၾကြၾကြလႈပ္ရွားေနေသာႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္လည္းမဟုတ္ပါ၊ နက္နဲရႈပ္ေထြးလွေသာ
ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းကိုလည္း နားမလည္ပါ။ နားမလည္တာထက္ မလုပ္တတ္တာကပို၍မွန္လိမ့္မည္။
ေကာက္က်စ္ေပြလီလွေသာႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားပါ။ဒါေပမဲ့ျမင့္ျမတ္လွတဲ့
မြန္အမ်ိဳးႏြယ္တြင္းမွ ေပါက္ဖြားဆင္းသက္လာခဲ့
သူပီပီ မိမိ၏ဘ၀ မိမိ၏လူမ်ိဳးဘယ္အေျခအေနေရာက္ေစကာမူ မိမိ၏လူမ်ိဳးသူတပါးထက္ ေရွ႕တန္းေရာက္
ေအာင္တိုးတက္လာေအာင္ ၾကိဳးစားခ်င္သည့္စိတ္၊ၾကိဳးစားေနသည့္စိတ္ကေတာ့ ရွိေနဆဲပါပဲ။ သို႔ေသာ္အ
စြန္းေရာက္အမ်ိဳးသား၀ါဒီတေယာက္ေတာ့မဟုတ္ပါ။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာဘာလဲလို႔တဦးတေယာက္ကက်ေနာ့္အားေမးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဟူသည္မွာ
“ႏိုင္ငံတိုင္းမွာရွိႏုိင္ၾကမဲ့ အၾကမ္းဖက္ပဋိပကၡျဖစ္လာမဲ့ အေျခအေနေတြကိုျငိမ္းခ်မ္း
စြာေဆြးေႏြးခြင့္၊ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈျဖင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္ဒီမိုကေရကေရကဖန္တီးေပးလိုက္တာပါပဲ။ ႏွစ္ေပါင္း
မ်ားစြာတည္ရွိေနခဲ့ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရးကြဲျပားမႈေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္ဒီမိုကေရစီကမလုပ္ေဆာင္
ႏုိင္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့ႏိုင္ငံသား၊ယဥ္ေက်းတဲ့အဖြဲ႔အစည္းအစည္းေတြကို
ေပၚေပါက္ေစပါတယ္။ျပိဳင္ဆိုင္သူအခ်င္းခ်င္း ယဥ္ေက်းစြာသည္းခံတဲ့ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကိုဒီမိုကေရစီကျဖစ္
ေပၚေစပါတယ္။” မိမိနဲ႔သေဘာထားခ်င္း မသက္ဆိုင္သူေတြကို ေဘးဖယ္ထားမယ္၊ေဆြးေႏြးစားပြဲ၀ိုင္းထဲက
ေနစြန္႔ပစ္ထားခဲ့မည္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာဒီမိုကေရစီသေဘာသဘာ၀နဲ႔ လုံး၀ဆန္႔က်င္သြားသလို၊
ျမင့္ျမတ္လွတဲ့မိမိ၏အမ်ိဳးအႏြယ္သဘာ၀နဲ႔လည္း ေစာ္ကားရာက်ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
ထိုေၾကာင့္အေျခခံဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုဆန္႔က်င္ေသာသူ၊ျမင့္ျမတ္လွေသာမိမိ၏အမ်ိဳးအႏြယ္သဘာ၀ကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳ၍
မိမိကိုယ္က်ိဳးအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊မိမိ၏ မိသားစုအက်ဳိးစီးပြါးေရးႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိ၏အလို
ကိုျဖည့္ဆည္းေပးတတ္တဲ့ထပ္ဆင့္ကိုယ္က်ဳိးရွာအေခ်ာင္သမားအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း..
ရည္ရြယ္ထားခဲ့ျပီးကာ၊မိမိအမ်ဳိးႏြယ္၏အနာဂတ္မနက္ခင္းအလင္းေရာင္ကိုေမွးမွိန္ေအာင္လုပ္ေဆာင္တတ္ေသာသူ၊
ထိုလူပုဂၢိဳလ္တို႔၏စိတ္ေနသေဘာထားကိုက်ေနာ့္အေနနဲ႔အာဏာရွင္စနစ္ကိုမသိစိတ္ကလက္ခံအေကာင္ထည္
ေဖာ္ေထာက္ခံေနသူ၊သို႔တည္းမဟုတ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုမသိစိတ္ကသြယ္၀ုိက္ေသာနည္းျဖင္အားေပး
အားေျမွာက္ျပဳေနေသာသူ၊ဒီအျပင္မျပည့္တဲ့အိုးထဲမွာေဘာင္ဘင္ခတ္ေနေသာ
“ေရမျပည့္တဲ့အိုးထဲကေဘာင္ဘင္ခတ္ႏိုင္ငံေရးသမား၊”...အထူးသျဖင့္အစြန္းေရာက္အမ်ဳိးသား၀ါဒီဟု. .
ထင္ထင္သာသာျမင္မိပါတယ္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုသည္မွာ “မူရင္းလက္တင္ဘာသာစကား Dictator မွဆင္းသက္လာသည္။
ေျပာသည့္အတိုင္းလိုက္လုပ္ေစျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ထြက္သည္။ လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္တည္း၌
လုံး၀ျပီးျပည့္စုံေသာႏိုင္ငံေရးအာဏာရွိသည့္အစိုးရပုံစံကိုဆိုလိုသည္။
ႏိုင္ငံေရးအဓိပၸါယ္မွာကား အုပ္ခ်ဳပ္ခံရေသာလူတန္းစားမ်ား၏ သေဘာတူညီမႈရယူရန္မလိုဘဲ လူတဦးက
သို႔မဟုတ္လူတစုက မိမိတို႔စိတ္ၾကိဳက္ေဆာင္ရြက္ရန္ အုပ္ခ်ဳပ္သြားျခင္းကိုေခၚသည္။
ဥပမာ..ဒုတိယကမာၻစစ္ကိုဖန္တီးခဲ့ေသာ ဖက္ဆစ္၀င္ရိုးစြန္းတန္းသုံးႏိုင္ငံမ်ားမွ နာဇီဟစ္တလာသည္
ဂ်ာမဏီျပည္တြင္း၌ စီးပြားေရးအရအစစအရာရာ တိုးတက္ၾကီးပြားေနေသာ တိုင္းရင္းဖြားဂ်ဳးလူမ်ဳိးေတြကို
မနာလိုသ၀န္တိုနာက်ည္းလာသည္နဲ႔အမွ် သူသည္လူမ်ဳိးေရး၊အမ်ဳိးသားေရးအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဂ်ာမန္ျပည္သူေတြကို
စည္းရုံးျပီးမိမိအာဏာရရွိေရး၊မိမိမိသားစု၊ ေခါင္းညိတ္အေပါင္းေဖာ္ လူနည္းစုေကာင္းစားေရးအတြက္
မိမိဆႏၵနဲ႔လုံး၀ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ဂ်ဳးလူမ်ဳိးေတြကိုစတင္သုတ္သင္ျပီး အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ပိုလန္ကို(၁၉၃၉)ခုႏွစ္တြင္စတင္
က်ဳးေက်ာ္၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာက ဒုတိယကမာၻစစ္မီးေတာက္ေလာင္ခဲ့ရပါတယ္။
အမ်ဳိးသားအစြန္းေရာက္၀ါဒီအာဏာရွင္နာဇီဟစ္တလာေၾကာင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွကမာၻ႔ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕
အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ေတြပ်က္စီးဆုံးရႈံးခဲ့ၾကရပါတယ္။.ဟစ္တလာ၏အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ႏွိပ္ကြပ္မႈေအာက္မွာ
ဂ်ဳးလူမ်ုိဳးသန္းခ်ီမ်ဳိးျပဳတ္လုနီးပါးအသက္ရႈံးဆုံးခဲ့ရပါတယ္။သို႔ေသာ္နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္လက္ေအာက္၌ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေနလာခဲ့ရေသာစစ္နဲ႕ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနလိုေသာအေမရိကန္သည္ဖက္ဆစ္၀င္ရုိးစြန္းတန္းအဖြဲ႔၀င္ဂ်ပန္က (၁၉၄၁)ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ပိုင္ ပုလဲဆိပ္ကမ္းကိုစတင္က်ဴးေက်ာ္ရာက ဒုတိယကမာၻစစ္ထဲ အေမရိကန္ပါ၀င္လာရာကေန
အာဏာရွင္ဟစ္တလာရည္မွန္းထားခဲ့ေသာဂ်ဳးလူမ်ဳိး “မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရးနဲ႕အတူ”
့ဖက္ဆစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ေဆာက္ေရးစစ္ပြဲသည္ ဆုံးရႈံးမႈေတြနဲ႕အဆုံးသတ္ျပီးဆုံးခဲ့ရပါတယ္။
ဟစ္တလာသည္လည္း မိမိ၏မိသားစုနဲ႔အတူ ရခဲလွေသာလူ႔ဘ၀ကို ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈဆိုသလို
မိမိကိုယ္ကိုယ္အဆုံးစီရင္ခဲ့ပါတယ္။.သိုေသာ္ဟစ္တလာထားခဲ့ေသာမေကာင္းဆိုး၀ါးအေမြေတြကို
ခါးသီးစြာယေန့တိုင္ဂ်ာမန္ျပည္သူေတြေပးဆပ္ေနရဆဲပဲမဟုတ္ပါလား။
ဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးျပီးဆုံးတဲ့ေနာက္ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံသည္ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ဂ်ာမဏီအျဖစ္ အေရွ႕ဘာလင္၊
အေနာက္ဘာလင္ဟူ၍ ဟစ္တလာ၏မေကာာင္းဆိုး၀ါးအေမြကို လက္ေတြ႔ခံစားရကာ၊ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း၌
တရုပ္ျပည္ၾကီးကိုက်ဳးေက်ာ္တိုက္ခိုက္စဥ္ တရုပ္ျပည္သူအား အစုလိုက္အျပဳံလိုက္သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈ၊
အစုလိုက္အျပဳံလိုက္မုဒိမ္းမႈေတြေၾကာင့္ယေန႔တိုင္ေခတ္အဆက္ဆက္ဂ်ပန္အစိုးရသည္တရုပ္ျပည္သူအား
ေတာင္းပန္ေနရဆဲပါပဲ။
ဤသို႔ဒုတိယကမာၻစစ္ကိုမီးေမႊခဲ့ေသာ ဖက္စစ္၀င္ရိုတန္းသုံးႏိုင္ငံ ဂ်ပန္၊ဂ်ာမဏီ၊အီတလီတို႔သည္စစ္ၾကီး
ျပီးဆုံးသြားေသာအခါ စစ္ရႈံးႏိုင္ငံမ်ားအေနျဖင့္ စစ္လက္နက္အသစ္တီထြင္ထုပ္လုပ္မႈ၊ စစ္ေရးနယ္ပယ္၌
အေမရိကန္ဦးေဆာင္ေသာစစ္ႏိုင္အုပ္စု၏ကန္႔သတ္မႈေအာက္မွာဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားအျဖစ္ေျပာင္းလဲလာ
ၾကကာအၾကီးစားစက္မႈလက္မႈႏိုင္ငံၾကီးမ်ားအျဖစ္မြဲျပာက်တိုင္းျပည္ကိုျပန္လည္ထူေထာင္လာၾကရပါတယ္။
ယခုအခါ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဂ်ပန္၊ဂ်ာမဏီ၊အီတလီတို႔သည္ ကမာၻထိပ္သီးခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့
ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္လာၾကျပီး ေနတိုးအဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ဂ်ာမဏီ၊့အီတလီႏွင့္ ေနတိုးအဖြဲ႔၀င္မဟုတ္ေသာဂ်ပန္ႏုိင္ငံတို႔သည္
ယေန႔ေခတ္သစ္ကမာၻေပၚရွိေခတ္သစ္စစ္အာဏာရွင္မ်ားေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အၾကမ္းဖက္၀ါဒ
ကိုအာေပးအားေျမွာက္ေသာ အမ်ဳိးသားအစြန္းေရာက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူလက္နက္အားကိုးအစိုးရေတြေၾကာင့္
ကမာၻေပၚက သန္းခ်ီဒုကၡသည္အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကိုကမာၻ႔ကုလသမဂၢျငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ေတြနဲ႔လက္တြဲကာ
အာကာအကြယ္ေပးေနၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံၾကီးမ်ားျဖစ္ေနၾကပါျပီမဟုတ္ပါလား။ ျပည္သူေတြရဲ႕လိုအင္ဆႏၵအ၀၀ကို
ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္က်င့္သုံးေသာ အစိုးရမ်ားေၾကာင့္လည္း သြားေလရာေနရာ ေရာက္ေလရာ အရပ္မွာ
ဂ်ာမဏီျပည္သူေတြ၊ဂ်ပန္ျပည္သူေတြနဲ႔ယေန႕အီတလီျပည္သူျပည္သားေတြဟာ ေရျပည့္အိုးပမာ
တည္တည္တဲ့တဲ့၀င့္ၾကြားေနႏိုင္ၾကျပီမဟုတ္ပါလား။
ဤသို႔တိုင္းသူျပည္သားတို႔၏ လိုအင္ဆႏၵအ၀၀ကို အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ေသာ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္
န၀တအမည္ခံ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုအံ့တုရင္း၊ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရကာ ေထာင္တြင္းကပါလာတဲ့ေရာဂါနဲ႕
ေထာင္ကလြတ္ျပီးလပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ေသဆုံးသြားခဲ့တဲ့ တေယာက္ေသာသူရဲ႕အရင္းခံရိုးသားမႈေစတနာ၊
စည္းရုံးေရးေျပျပစ္မႈ၊ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕မႈေတြကို ျပန္ေျပာင္းသတိရမိပါတယ္။
အခ်ိန္ကား..(1997)ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ။ေနရာက တနသာၤရီကမ္းရိုးတန္းအစျပဳရာ ဖာလိန္ေတာင္ေဒသ။
သူနဲ႔က်ေနာ္အမွတ္မထင္ဆုံျဖစ္ၾကတာက အႏွစ္(၅၀)ျပည့္ေရႊရတုသၻင္မြန္အမ်ဳိးသားေန႔ အတြက္ေျမစိုက္ပိုစတာ
ပန္းခ်ီေရးဆြဲေနတဲ့ေနရာပါပဲ။ အဲဒီေတာ့မွ ေရးျမိဳ႔နယ္မွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့
ပန္းခ်ီ၀ေနစိုးဆိုတာ သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီအျပင္ လူေကာင္ငယ္ေပမဲ့ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္မနိမ့္မျမင့္
လိုအပ္မွစကားေျပာတတ္သူ လိုခ်င္တာတခုကိုရေအာင္ယူႏိုင္ဘို႔အတြက္ အျမဲတမ္းေတြးေတာေနတတ္သူ
မိသားစုဘ၀ရပ္တည္ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပန္းခ်ီဆြဲရင္း ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ တက္တက္ၾကြၾကြ
လႈပ္ရွားေနသူတေယာက္လည္းျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။
စကားနည္းသေလာက္စည္းရုံးေရးေကာင္းေသာလူတေယာက္မို႔လည္းေတာ္ရုံတန္ရုံသတၱိ၊ယုံၾကည္ခ်က္၊
အရည္ခ်င္းရွိတဲ့လူေတြတာ၀န္ခံမလုပ္ႏိုင္တဲ့ျမဳိ႕နယ္လူငယ္စည္းရုံးေရးတာ၀န္ကိုအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က
တာ၀န္ေပးလိုက္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ဒီထက္ပိုေသာသူ႕ရဲ႕အရည္ခ်င္းကမြန္ျပည္သစ္ပါတီထိန္းခ်ဳပ္ရာေနရာတြင္တိုင္းရင္းသား
ေတြနဲ႔ေျပေျပျပစ္ျပစ္ဆက္ဆံတတ္ယုံမက လိုအပ္ရင္အစြမ္းကုန္ကူညီတတ္ေနသူ ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူနဲ႕ေတြ႔ျဖစ္တဲ့
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ က်ေနာ္လက္ခံမိပါတယ္။
အႏွစ္(၅၀)ျပည့္ေရႊရတုသၻင္ျဖစ္သည္နဲ႕အညီဖာလိန္ေတာင္ေဒသရွိမြန္ေက်းရြာေပါင္း(၁၀)ရြာခန္႔ကိုက်ေနာ္တို႔ေက်းရြာမွာပဲ
တစုတစည္းစည္စည္ကားကားက်င္းပမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ပြဲေတာ္အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔စြာက်င္းပႏိုင္ေရးအတြက္
က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ေက်းရြာလူငယ္စာေပနဲ႕ယဥ္ေက်းမႈအသင္း၀င္ေတြနဲ႔ ေက်းရြာရပ္မိရပ္ဖေတြ အသည္းေ၀းထိုင္ျပီး
တာ၀န္ေတြအသီးသီးခြဲေ၀ၾကရပါတယ္။ လူငယ္ေတြကေတာ့ ရန္ပုံေငြရွာေဖြေရး၊အားကစားနဲ႔က်န္အေထြေထြကိစၥေတြမွာ
ပူးေပါင္းကူညီေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တာ၀န္ယူရပါတယ္။ ေျမစိုက္ပိုစတာကိစၥ၊ ရြာအ၀င္အမ်ဳိးသားေန႕ၾကိဳဆိုေရးဆိုင္းဘုတ္နဲ႕
အခမ္းအနားေနာက္ခံဒီဇိုင္းေတြအတြက္ ကို၀ေနစိုးအား အကူအညီလွမ္းေတာင္းေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရး ဘာမွမေျပာဘဲ
ခ်က္ခ်င္းလက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲသူနဲ႔က်ေနာ္ဟာ တလနီးပါး မြန္အမ်ဳိးသားေန႔ျပီးဆုံးသြားသည့္အထိ ဆုံျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
တေန႕သူနဲ႕က်ေနာ္ေျခတံရွည္အိမ္တအိမ္ေအာက္မွာအခမ္းအနားေအာက္ခံပန္းခ်ီစာလုံးေဆးျခယ္ေနၾကတုန္း
ဒီမိုကေရစီအေရးနဲ႕အမ်ဳိးသားေရးကိုတက္ၾကြစြာလႈပ္ရွားေနေသာတတိယႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ ခိုလႈံေနျပီးသူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕
ဇာတိေျမကိုအလည္ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာေရႊရတုသၻင္နဲ႕ၾကဳံခိုက္ က်ေနာ္တို႕ရွိရာကိုေရာက္လာျပီးမိတ္ဆက္ၾကျပီးေသာအခါ
ေရာက္တတ္ရာရာစကားေတြေျပာေနၾကရင္းနဲ႕ ႏုိင္ငံျခားျပန္ၾကီးက...သူေရာက္ေနတဲ့ တတိယႏုိင္ငံမွာ လူ႕အခြင့္ေရး
ဘယ္ေလာက္ျပည့္၀တဲ့အေၾကာင္း၊ ပညာေရးစနစ္ျမင့္မားတဲ့အေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားရတာ ဘယ္ေလာက္လြတ္လပ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာလည္းေျပာ။
အနားကခ်ထားတဲ့လာ၀ိုင္းကူညီတဲ့လူေတြေသာက္သုံးဘို႕ခ်ထားတဲ့အေအးဘူးေတြကို ေဖာက္ေသာက္ေနပါတယ္။
ကို၀ေနစိုးကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာ၊လက္ထဲက ဂ်ဳိးသိန္းေဆးေပါ့လိပ္ကို ဖြာေနပါတယ္။ က်ေနာ့္အတြက္
ေဆးေတြစပ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကို မမွတ္မထင္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ နီရဲေနတာေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
ကို၀ေနစိုးကႏိုင္ငံျခားျပန္ၾကီးအားတင္းေနျပီးဆိုတာက်ေနာ္သိလိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္တျခားေရာက္တတ္ ရာရာစကားေတြနဲ႔
လမ္းေၾကာင္းလႊဲေပးေနေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခားျပန္ၾကီးက ဆက္၍ တတိယႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ
ျပည္ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ ဘေရာဂ်က္ဘယ္လိုရွာရတဲ့အေၾကာင္း၊ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႕အစည္းေတြကိုဘယ္လို
ခ်ည္းကပ္ရတဲ့အေၾကာင္း စကားဖြာေနတာကို ဆက္နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့တဲ့ ကို၀ေနစိုးက ညင္သာစြာျဖင့္
“ကဲညီေလးရာ လက္ေညာင္းလွျပီး၊ ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္နဲ႕ပဲထားခဲ့ေတာ့၊
မနက္ျဖန္မွပဲ ဆက္လုပ္ၾကတာေပါ့” ဆိုကာ ပန္းခ်ီ၀ိုင္းကို သိမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ညေနခင္းေရာက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားေန႕အထိမ္းအမွတ္ပြဲေစ်းခင္းမွာ ၾကိဳေရာက္ေနတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာက်ေနာ္နဲ႕
မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ဘီအီးေသာက္ေနတဲ့၀ိုင္းထဲ၀င္ထိုင္ျပီး ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕
က်ေနာ့္အား“အဲဒီလူၾကီးကဘာလဲကြာ” ဟူ၍ေျပာခ်လိုက္ရာ ေဘးနားကအေပါင္းသင္းေတြ
ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ.....က်ေနာ္က“ေအးဗ်ာ ျပည္တြင္းမွာအသက္စြန္႕ျပီးလႈပ္ရွားေနရတဲ့လူေတြကိုမွအားမနာ”ဟု
ျပန္ေျပာလိုက္ရာ....ကဲကြာညီေလး
အကို႔ ကိုတခြက္ေပးကြာ ဆိုေတာ့က်ေနာ္ကလည္း ခြက္ၾကီးတခြက္အျပည့္ထည့္ေပးလိုက္ရာ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာ
ခြက္ၾကီးထဲက ဘီအီးကေတာ့ ေျပာင္သြားပါေတာ့တယ္။ ျပီးမွ၀က္သားသုပ္အျမီး
တဇြန္း၀ါးရင္း…”ညီေလးရဲ႕စကားအတြက္ အကိုေက်နပ္၀မ္းသာတယ္ကြာ” ေျပာျပီးႏႈတ္လည္းမဆက္ထသြားပါေတာ့တယ္။
ကို၀ေနစိုး၀မ္းသာမွာေပါ့့ သူနဲ႔က်ေနာ္အခမ္းအနားအတြက္ဆုံျဖစ္ၾကတိုင္း ၉၆ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းသား
လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ရက္အကန္႕အသတ္မဲ့ပိတ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဒီတခါျပန္
ဖြင့္ရင္ျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုဘယ္လို အ့ံတုၾကမလဲဆိုတာ တီးတိုးတီးတိုးေဆြးေႏြးေနရတဲ့ အခ်ိန္
ကို သူႏွစ္သက္လို႔ပါပဲ။
မြန္အမ်ဳိးသားေန႔လည္းျပီးဆုံး၍ သူနဲ႔က်ေနာ္တေနရာစီ ကြဲကြာသြားျပီးေနာက္....ေရးျမိဳ႕နယ္အမ်ဳိးသားဒီ
မိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ စည္းရုံးေရးတာ၀န္ခံ ကို၀ေနစိုးနဲ႔႔ကိုသန္းလြင္တို႔ႏွစ္ဦး ဖမ္းဆီးခံရတဲ့အေၾကာင္း၊
ေနာ္ေ၀အေျခစိုက္ DVB ျမန္မာပိုင္းမွတဆင့္သိခဲ့ရပါတယ္။ ထိုေနာက္ ကို၀ေနစိုး
ေရာဂါအသည္းအသန္ျဖင့္ေမာ္လျမိဳင္အက်ဥ္းေထာင္မွျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာျပီး၊
ေဆးကုသမႈခံယူေနရာက ကြယ္လြန္သြားတဲ့အေၾကာင္း စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။
ေၾသာ္……အခုေတာ့သူဟာျပန္မဆုံႏိုင္ေတာ့တဲ့တေနရာစီကို အျပီးအပိုင္ထြက္သြားတာ ႏွစ္ေပါင္းငါး
ေျခာက္ႏွစ္ ရွိေနပါျပီမဟုတ္လား။ ။
No comments:
Post a Comment