ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းရွိ ပေလာင္ေတာင္သူ ၆သိန္းေက်ာ္သည္ ၎တို႔၏ လက္ဖက္လုပ္ငန္း လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခံရမႈအေပၚ လက္ဖက္ေတာင္သူအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းၿပီး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကရန္ႏွင့္ အစိုးရသစ္မွ ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးမူ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ စိစစ္ ေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည့္ စာတမ္းတစ္ေစာင္ကို ပေလာင္(တအာင္း) လုပ္ငန္းအဖြဲ႕မွ ယေန႔ ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။စာမ်က္ႏွာ ၁၂မ်က္ႏွာပါ ၎စာတမ္းတြင္ ယခုႏွစ္ လက္ဖက္ရာသီအစ၌ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ လက္ဖက္ေျခာက္ တစ္ပိႆာလွ်င္ ၃,၅၀၀က်ပ္ ၀န္းက်င္ခန္႔ရွိေသာ္လည္း သႀကၤန္(ဧၿပီလ)အတြင္းမွစ၍ ေစ်းႏႈန္းမ်ားမွာ ၂,၅၀၀က်ပ္ခန္႔အထိ က်ဆင္းလာကာ လက္ရွိ လက္ဖက္တစ္ပိႆာ ေပါက္ေစ်းမွာ ၂,၀၀၀က်ပ္ ၀န္းက်င္ခန္႔သာရွိေတာ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ယင္းသို႔ အဆမတန္ က်ဆင္းသည့္ လက္ဖက္ျပႆနာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ပေလာင္လူမ်ဳိးတို႔၏ အခက္အခဲမ်ားကို စစ္တပ္ လက္ေအာက္ခံ အစိုးရသစ္ႏွင့္ ေဒသတြင္းရွိ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ အျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ကူညီမႈမ်ား မရွိေသးသည့္အတြက္ ထို အခက္အခဲမ်ားကို ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ေျဖရွင္းေပးရန္အတြက္ ယခုစာတမ္းကို ေရးသားျပဳစုထုတ္ျပန္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပေလာင္ (တအာင္း) အလုပ္အဖြဲ႕မွ အဖြဲ႕၀င္ မိုင္းေအာင္ကိုက ယခုလို ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာ လက္ဖက္ေစ်းေတြက်တာကို အခုတက္လာတဲ့ အစိုးရသစ္နဲ႔ တျခားႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကလည္း ေျဖရွင္း ေပးတာ မေတြ႕ရဘူး။ လက္ဖက္ေစ်းက်တဲ့ေနာက္မွာ လက္ဖက္လုပ္ငန္းကို မွီတင္းေနတဲ့ တအာင္းေတြ အကုန္လံုး ဒုကၡေရာက္ တယ္။ အခုလက္ရွိ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကလည္း ျမင့္တက္ေနတဲ့အတြက္ တခ်ဳိ႕ရြာေတြဆိုရင္ ေျပာင္းဖူးနဲ႔ဆန္ ေရာၿပီးမွ စားရတဲ့ဘ၀ မ်ဳိးလည္း ရွိတယ္။ ပိုဆိုးတာက ပညာေရးမွာ တခ်ဳိ႕ကေလးေတြ ေက်ာင္းမေနႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆင့္မွာ ရွိတယ္။ က်န္းမာေရးဆို လည္း တခ်ဳိ႕ေဆး၀ါးေတြ မမွီ၀ဲႏိုင္ေတာ့လို႔ ၿခံေရာင္းၿပီး ေဆး႐ံုတက္ရတဲ့အထိ ရွိတယ္။”ဟု ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
လက္ဖက္ေစ်း က်ဆင္းသည့္အတြက္ ေဒသခံ လက္ဖက္ေတာင္သူ ပေလာင္မ်ားသည္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ က်န္း မာေရး စသည့္ ျပႆနာေပါင္းစံုမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး နမ့္ဆန္၊ မန္တံုၿမိဳ႕နယ္မွ အခ်ဳိ႕ရြာခံမ်ားမွာ ရြာလံုးကၽြတ္နီးပါး တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကရသည္ဟုလည္း စာတမ္းက ဆိုသည္။
လက္ဖက္ေစ်း က်ဆင္းရသည့္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတခုမွာ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ရွိ ဗုိလ္ႀကီးသန္းထြန္း၏ တပ္မေတာ္ အခ်ဳိေျခာက္ လက္ဖက္စက္႐ံု(ပေလာင္ထိပ္ထား)ႏွင့္ နဂါးပ်ံလက္ဖက္စက္႐ံုတို႔က လက္ဖက္ေစ်းႏႈန္းကို စိတ္တိုင္းက် သတ္မွတ္ၿပီး လက္၀ါး ႀကီးအုပ္ထားသျဖင့္ အျခားကုန္သည္မ်ားကလည္း ၎သတ္မွတ္ေစ်းႏႈန္းအတိုင္း ၀ယ္ယူေနရသည့္အတြက္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ သည္။
ထို႔အျပင္ ပေလာင္ေဒသထြက္ လက္ဖက္မ်ားကို နမ့္ဆန္၊ နမ့္ခမ္း၊ သီေပါ၊ ေက်ာက္မဲႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရွိ လက္ဖက္ပြဲ႐ံုႀကီးမ်ားသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရာတြင္ အစိုးရလက္ေအာက္ခံ (သို႔မဟုတ္) အစိုးရႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ လက္ဖက္ကုန္သည္ႏွင့္ စက္႐ံုပိုင္ရွင္မ်ား က လက္ဖက္ေစ်းကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ခ်ယ္လွယ္ခဲ့သည္ဟုလည္း ပေလာင္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕က ေထာက္ျပထားသည္။
ထိုအေျခအေနေပၚတြင္ ပေလာင္(တအာင္း)လူထုကို ၀ိုင္း၀န္းေျဖရွင္းေပးရန္ တအာင္း(ပေလာင္) အမ်ဳိးသားပါတီအေနျဖင့္ လက္ဖက္လုပ္ငန္းႏွင့္ လက္ဖက္ေတာင္သူမ်ားအား ကာကြယ္ႏုိင္သည့္ ဥပေဒေရးဆြဲၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ သြားရန္အျပင္ ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို ဖန္တီးၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္မႈမ်ား ႐ုပ္သိမ္း ေပးရန္ႏွင့္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ေနမႈကို ထိန္းသိမ္းေျဖရွင္းေပးရန္ ပေလာင္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕က ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
တအာင္း(ပေလာင္)လုပ္ငန္းအဖြဲ႕ကို တအာင္းေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ံုး(TSYO)၊ ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအ ႐ံုး(PWO)ႏွင့္ ပေလာင္ျပည္နယ္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး(PSLF)တို႔ ပါ၀င္စုေပါင္းထားၿပီး ၂၀၀၉ခုႏွစ္ကလည္း လက္ဖက္ဖ်က္ပိုး အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
No comments:
Post a Comment