Wednesday, August 24, 2011

ျမန္မာက်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းကိစၥ

မဇၥ်ိမသတင္းဌာန | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ ၂၀၁၁


ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ စီးပြားေရးအၾကံေပး ေဒါက္တာဦးျမင့္ ေရးသားျပဳစုျပီး ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ အမ်ဳိးသားအဆင့္ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဖတ္ၾကားခဲ့ေသာ ” ျမန္မာက်ပ္ေငြလဲႏႈန္းကိစၥ” စာတမ္းျဖစ္ပါသည္။ မူရင္းမွာ အဂၤလိပ္လိုျဖစ္ျပီး Myanmar Kyat exchange rate issue" ဟု အမည္ေပးထားက ျမန္မာဘာသာျပန္ကို ပညာရွင္ ေဒါက္တာဦးျမင့္ကပင္ ျဖန္႔ေဝထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခုစာတမ္းကို ျမန္မာအဆင့္ျမင့္အာဏာပိုင္မ်ားသုိ႔ ဇြန္ ၂၅ ရက္၊ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္တြင္ တင္ျပထားခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆိုင္ရာ အမ်ဳိးသားအဆင့္ အလုပ္႐ုံ ေဆြးေႏြးပြဲ
ျမန္မာအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကြန္ဗင္းရွင္း ဗဟိုဌာန၊ ေနျပည္ေတာ္
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ၊ ၾသဂုတ္လ (၁၉-၂၁)ရက္
ျမန္မာက်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းကိစၥ

(ျပဳစုသူ - ဦးျမင့္ )


အပိုင္း (၁)

နိဒါန္း


၁။ လြန္ခဲ့သည့္ လအနည္းငယ္အတြင္း ျမန္မာက်ပ္ေငြ လဲလွယ္ႏႈန္းသည္ ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ) ျမန္မာ
ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုပါသည္။ သိသိသာသာ ေတာက္ေလ်ာက္ တက္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ျပႆနာမ်ား
ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ က်ပ္ေငြတန္ဘိုးတက္ လာသည့္ အတိုင္းအတာႏွင့္ ျမန္မာစီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၏
စရိတ္ႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္ပံုကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး စီးပြားေရး အႀကံေပးအဖြဲ႕ဝင္ ဦးဆက္ေအာင္ ျပဳစုထားေသာ စာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ယင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို ဤစာတမ္းတြင္ ထပ္မံ မေဆြးေႏြးေတာ့ဘဲ ေအာက္ပါကိစၥ သံုးရပ္ကိုသာ ေဖာ္ျပသြားပါမည္။ ၄င္းတို႔မွာ –

၂။ ပထမဦးစြာ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေငြတန္ဘိုး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တက္ရၿပီး၊ မည္ကဲ့သို႔ ျပႆနာမ်ား
ျဖစ္ေပၚ ေစသည္ကို ရွင္းျပရန္။

၃။ ဒုတိယအခ်က္ အေနျဖင့္ က်ပ္ေငြ လဲလွယ္ႏႈန္း တက္သည့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းၿပီး၊ ေငြလဲလွယ္ ႏႈန္းအေပၚ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ား၏ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ ျပန္လည္ ရရွိ၍့၊ ျပႆနာ ပိုမို ဆိုးရြား မသြားေစ
ေရးတို႔အတြက္ လတ္တေလာ ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို အၾကံျပဳရန္။

၄။ တတိယအခ်က္ အေနျဖင့္ ေလာေလာဆယ္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျပႆနာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေငြလဲလွယ္ စနစ္ကို
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခြင့္ေကာင္းကိုယူ၍ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညြန္း မွီသည့္ ႏိုင္ငံျခားေငြ ေစ်းကြက္တစ္ခု တည္ေထာင္ရန္ သင့္ပါသည္။ ထိုေစ်းကြက္က အသင့္အတင့္ တည္ၿငိမ္သည့္
ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းကို သတ္မွတ္ေပးပါမည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာဗဟိုဘဏ္ အေနျဖင့္လည္း ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းကို စီးပြားေရး စီခံခန္႔ခြဲမႈတြင္ ပို၍ထိေရာက္ အက်ိဳးရွိစြာ သံုးစြဲႏိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ စတင္ရန္ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို ဤစာတမ္းတြင္ အက်ဥ္းမွ် ေဖာ္ျပထားပါသည္။

အပိုင္း(၂)

ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျမင့္မားလာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ား


၅။ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္၏ သေဘာတရား တစ္ခုျဖစ္သည့္ ဒတ္ခ်္ေရာဂါ (Dutch disease) သည္ ႐ုတ္တရက္ ေငြတန္ဖိုး တက္ရျခင္းႏွင့္ ၎၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူသိမ်ား ၿပီးထင္ရွားသည့္ သာဓက တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ (၁၉၆ဝ) ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားက နယ္သာလန္ႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က နယ္သာလန္ႏိုင္ငံသည္ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္တြင္ ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိေသာ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ အမ်ားအျပားကို ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ခဲ့ပါသည္။ ထိုသုိ႔ ေရာင္းခ်ျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ႏိုင္ငံျခားေငြ အမ်ားအျပား လွိမ့္ဝင္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒတ္ခ်္ ျပည္တြင္းသံုးေငြ ဂီလ္ဒါ (Guil der) ၏ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ထိုးတက္သြားေစခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တိုးတက္သြားျခင္းေၾကာင့္ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ (၄)မ်ိဳး ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။

၆။ ပထမအခ်က္ အေနျဖင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျမင့္မားသြားေသာ္လည္း တိုင္းျပည္၏ သယံဇာတျဖစ္ေသာ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ကို ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈ အေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိခဲ့ပါ။

သို႔ျဖစ္၍ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျမင့္မားသြားေသာ္လည္း နယ္သာလန္၌ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ တင္ပို႔မႈ ဆက္လက္ အားေကာင္း စန္းပြင့္ေနၿပီး ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ႏိုင္ငံျခားေငြ အမ်ားအျပား ဆက္လက္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။

ထိုျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ျပည္ပပို႔ကုန္ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္းကို နယ္သာလန္တြင္ “စန္းပြင့္လုပ္ငန္း” (Booming sector) ဟု သတ္မွတ္ပါသည္။

၇။ ဒုတိယအခ်က္ အေနျဖင့္ ကမၻာ့ေစ်းကြက္တြင္ မပါဝင္သည့္ ကုန္စည္ႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား ထုတ္လုပ္သည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ရွိပါသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းကို သာဓက အျဖစ္ ေဖာ္ျပႏိုင္ပါသည္။ ဤလုပ္ငန္းကႏုိင္ငံအတြင္း အေဆာက္အဦး၊ လမ္း၊ တံတားစသည္တို႔ကို တည္ေဆာက္ေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဆန္၊ ပဲႏွင့္ေရထြက္ကုန္မ်ားကဲ့သို႔ လမ္းႏွင့္ တံတားမ်ားကို ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မ်ားသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳႏိုင္ပါ။ ၎တို႔ကိုျပည္တြင္းမွာသာ အသံုးျပဳႏိုင္ၿပီး၊ “ ျပည္ပ ကုန္သြယ္ေရးတြင္ အက်ံဳးမဝင္ေသာ ကုန္စည္မ်ား” (non-traded goods) ဟူ၍ သတ္မွတ္ပါသည္။ အလားတူပင္ စူပါမားကတ္၏ လက္လီ ေရာင္းခ်ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳႏိုင္ပါ။ ၄င္းတို႔သည္ ျပည္တြင္း စားသံုးသူမ်ား အတြက္သာ အသံုးဝင္ၿပီး “ ျပည္ပ ကုန္သြယ္ေရး တြင္ အက်ံဳးမဝင္ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား” (non- traded services) ဟု သတ္မွတ္ပါသည္။ သတိျပဳသင့္သည့္ အခ်က္မွာ ျပည္ပေစ်းကြက္တြင္ မပါဝင္သည့္ ကုန္စည္ႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားအေပၚ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တက္သြားျခင္း၏ ဂယက္႐ိုက္ ခတ္မႈ မရွိပါ။ တကယ္ေတာ့ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တက္သြားျခင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးပင္ ရရွိႏိုင္ ပါေသးသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တက္သြားျခင္းေၾကာင့္ သြင္းကုန္မ်ား၏ တန္ဘိုးကို ျပည္တြင္း သံုးေငြေၾကး ျဖင့္တြက္လွ်င္ ေစ်းသက္သာသြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခား ကုန္ပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းေရာင္းခ်ေသာ စူပါမားကတ္သည္ အျမတ္ ပိုမို ရရွိႏိုင္ပါသည္။ အလားတူပင္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းတစ္ခုသည္လည္း စက္ပစၥည္းႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးသုံး ပစၥည္းမ်ားကို ျပည္ပမွ ေစ်းသက္သက္သာသာျဖင့္ ဝယ္ယူႏိုင္၍ အျမတ္ပိုရႏိုင္ပါသည္။

၈။ တတိယအခ်က္ အေနျဖင့္ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ အမ်ားအျပား တင္ပို႔မႈေၾကာင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ေတာက္ေလ်ာက္ တိုးတက္ေနပါက ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ စက္မႈလက္မႈႏွင့္စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑တို႔၏ ပို႔ကုန္ မ်ား၏ ကမၻာေစ်းကြက္တြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္စြမ္းကို က်ဆင္းေစႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ယင္းက႑မ်ား၏ ပို႔ကုန္မွရရွိသည့္ ႏုိင္ငံျခားေငြကို ျပည္တြင္း သံုးေငြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္သည့္အခါ ရရွိသည့္ေငြ ေလ်ာ့သြားေစၿပီး၊ ကုန္ၾကမ္းႏွင့္ လုပ္အားခကို ျပည္တြင္း သံုးေငြျဖင့္ ေပးေခ်ရျခင္းေၾကာင့္လည္း အသားတင္ဝင္ေငြကို ေလ်ာ့ပါးေစပါသည္။ အကယ္၍ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းသည္ အတားအဆီးမဲ့ တိုးတက္ ေနလွ်င္ ပို႔ကုန္မွရေသာဝင္ေငြသည္ ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ကို ကာမိေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ၊ အ႐ႈံးျပကာ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းရေစႏိုင္ပါသည္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းတိုးျမႇင့္လာျခင္းေၾကာင့္ ယိုယြင္းက်ဆင္း လာေသာ စက္မႈႏွင့္လယ္ယာက႑တို႔ကို “ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ေသာက႑မ်ား” (Lagging sectors) ဟု သတ္မွတ္ျခင္း ခံရပါသည္။ ထို႔အျပင္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းတက္လာျခင္းေၾကာင့္ ေစ်းခ်ဳိသာစြာ ဝင္ေရာက္ လာေသာ ျပည္ပမွ သြင္းကုန္ မ်ားသည္ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္တြင္ ထိုကုန္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ေရာင္းခ် ေနရေသာ သြင္းကုန္ အစားထိုး လုပ္ငန္းမ်ား ကိုလည္း ထိခိုက္ေစပါသည္။ ထိုသို႔ေသာအေၾကာင္းမ်ား ေၾကာင့္ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံတြင္ စက္မႈက႑ က်ဆင္း သြားသည့္ ျဖစ္ရပ္ကို London Economist မဂၢဇင္းက ဒတ္ခ်္ေရာဂါ (Dutch disease) ဟု (၁၉၇၇) ခုႏွစ္တြင္ စတင္ေခၚေဝၚသံုးစြဲခဲ့ပါသည္။

၉။ စတုတၳအခ်က္အေနျဖင့္ ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ လယ္ယာႏွင့္စက္မႈက႑တို႔မွ လုပ္သားႏွင့္ အရင္းအႏွီး တို႔သည္ စန္းပြင့္ႏွင့္ ျပည္ပေစ်းကြက္တြင္ မပါဝင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားသို႔ ေရႊ႔ေျပာင္းသြားရန္ အလားအလာမ်ားေပၚေပါက္ႏိုင္ပါသည္။ ယင္းတို႔ကို ေကာင္းသည့္ အလားအလာမ်ားဟု မယူဆ ႏိုင္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ေရနံႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔က႑မ်ားသည္ ျပည္ပမွ ရင္းႏွီးျမဳႇပ္ႏွံမႈ လံုေလာက္စြာရရွိေနသျဖင့္ ျပည္တြင္းမွ ထပ္မံ အရင္းအႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ မလိုအပ္ပါ။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားက မိမိတို႔၏ ေလာင္စာ လိုအပ္ခ်က္ကိုျဖည့္ဆည္းရန္ လံုေလာက္ေသာ အရင္းအႏွီး ျမဳႇပ္ႏွံ ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ က႑သည္ စက္ကိရိယာကို အားကိုးေသာ လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္သျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ ေပးႏိုင္စြမ္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ လိုအပ္သည့္ လုပ္အားကိုလည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသည့္ ျပင္ပႏိုင္ငံမ်ားမွ တစ္ပါတည္း ေခၚေဆာင္လာတတ္ ၾကပါသည္။

၁ဝ။ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စူပါမားကတ္ႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္ အလုပ္အကိုင္ရရွိႏိုင္ေသာ္လည္း အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ထိုလုပ္ငန္းမ်ားမွ ႏိုင္ငံကိုအက်ိဳးျပဳသည့္ နည္းပညာႏွင့္အတတ္ပညာ ရရွိႏိုင္သည့္အခြင့္အလမ္းမ်ား နည္းပါးပါသည္။ အထူးသတိျပဳသင့္သည္မွာ ေခာတ္မီဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ ေသာႏိုင္ငံအတြက္ အေျခခံက်ေသာ နည္းပညာ၊ ကြၽမ္းက်င္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈႏွင့္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကား ေရးပညာမ်ားကို စက္မႈက႑၌ ရရွိရန္ အလားအလာေကာင္းေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၁။ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑သည္ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ လူအမ်ားစုမွီခို အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း ျပဳရာျဖစ္ၿပီး၊ ဆင္းရဲသားအမ်ားစုရွိရာ က႑တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တိုးတက္ျခင္းေၾကာင့္ေက်းလက္ေဒသေန ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳခံစားရန္မသင့္ပါ။

၁၂။ ဒတ္ခ်္ေရာဂါကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရာတြင္ ႏိုင္ငံ၏သဘာဝဓနကို ႏိုင္ငံျခားသို႔ ေရာင္းခ်ျခင္း ေၾကာင့္သာမကအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ (ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အပါအဝင္) ျပည္တြင္းသို႔ စီးဆင္းဝင္ေရာက္လာေသာႏုိင္ငံျခားေငြမ်ားေၾကာင့္ ျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္းတို႔လည္း ပါဝင္ ပါသည္။

စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ႏွင့္စက္မႈက႑တို႔ ေနာက္က်သြားေစေအာင္ လုပ္ေဆာင္လိုက္ျခင္းသည္ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဤေဝဒနာမ်ိဳး ခံစားေနရၿပီဟု သံသယျဖစ္စရာ အေၾကာင္းအရာ အခ်ိဳ႕ ေတြ႔ရွိေနရပါသည္။

အပိုင္း(၃)

က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျမင့္မားလာျခင္းႏွင့္ မလိုလားအပ္ေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ေျဖရွင္းရန္


အႀကံျပဳခ်က္မ်ား

၁၃။ က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တက္သည့္ ျပႆနာကို အခ်ိန္ကိုက္ ဖိဖိစီးစီး ေျဖရွင္းရန္ လိုအပ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ (၁၉၉၇-၉၈)ခုႏွစ္ အာရွဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ပြားစဥ္ အခါက အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံတြင္ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသကဲ့သို႔ ေငြေၾကးျပႆနာမွ ဘ႑ာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ား အျဖစ္သို႔ အသြင္ကူးေျပာင္း သြားတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၄။ မၾကာေသးမီက ဆက္ဒမ္ဟူစိန္သည္ ပင္လယ္ေကြ႔ စစ္ပြဲကို “စစ္ပြဲတကာတို႔၏ မိခင္စစ္ပြဲႀကီး” (Mother of
all wars) ဟု ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ပင္လယ္ေကြ႔ စစ္ပြဲသည္ ဆက္ဒမ္အတြက္ နိဂံုး မေကာင္းခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏ အဆိုကို အသံုးျပဳ၍ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းသည္ တိုင္းျပည္ေငြေၾကး၏ ေစ်းႏႈန္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ေစ်းႏႈန္းတကာတို႔၏ မိခင္ ေစ်းႏႈန္းႀကီး” (Mother of all prices) ဟုလည္း ဆိုႏိုင္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မိခင္တစ္ေယာက္ ကဲ့သို႔ပင္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းသည္ ႏိုင္ငံစီးပြား ၾက့ံခုိင္မႈအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမိုးပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခား ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းသည္ အျခားေသာ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ကဲ့သို႔ပင္ ေစ်းႏႈန္းတစ္ခုသာျဖစ္ၿပီး ၎ကို ေရာင္းလိုအားႏွင့္ ဝယ္လိုအားတို႔ကသာျပဌာန္းပါသည္။

၁၅။ ဝယ္လိုအား (ဥပမာ-ေဒၚလာဝယ္လိုအား) (၃)မ်ိဳး ရွိပါသည္။ ပထမအမ်ိဳးမွာ ေစ်းကြက္တြင္ အေရာင္းအဝယ္ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာ လွည့္ပတ္ သံုးစြဲရန္ ဝယ္လိုအား (Transaction Demand) ျဖစ္ပါသည္။ ဒုတိယ အမ်ိဳးမွာ လိုလိုမယ္မယ္အေရး အေၾကာင္း ေပၚလွ်င္ သံုးစြဲရန္အတြက္ ၾကိဳတင္ေဆာင္ထားရန္ ဝယ္လိုအား (Precautionary Demand) ျဖစ္ပါသည္။ တတိယအမ်ိဳးမွာ ေစ်း ကစားရန္ဝယ္လိုအား (Speculative Demand)ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းမွာ ႏိုင္ငံျခားေငြ၊ ကုန္ပစၥည္း၊ ေျမ ယာ၊ စေတာ့ရွယ္ယာႏွင့္ ဘ႑ာေရးေစ်းကြက္တို႔၌ ေစ်းကစားရန္ ရည္ရြယ္ေသာ ဝယ္လိုအားမ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။

၁၆။ ႏိုင္ငံျခားေငြေစ်းကြက္တြင္ ေရာင္းလိုအားကို ျမန္မာႏိုင္ငံ႐ႈ႔ေထာင့္မွ ၾကည့္မည္ဆိုပါက သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ေက်ာက္မ်က္ေလလံပြဲမ်ားက်င္းပျခင္း၊ စြမ္းအင္က႑ႏွင့္ အထူး စီးပြားေရးဇုန္တို႔တြင္ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြအမ်ားအျပား ဝင္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသမ်ားမွ ပုဂၢလိက အရင္းအႏွီးမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဝင္လာခဲ့မႈ႔မ်ားလည္း ပါဝင္သည္ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အတိုးႏႈန္းျမင့္မားေနျခင္းကို အခြင့္ေကာင္းယူရန္၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ပြင့္လင္းလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္၍ ေျမယာႏွင့္ အျခားပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ဝယ္ယူရန္တို႔အတြက္ ဝင္ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။ ျပည္သူပိုင္မွ ပုဂၢလိကပိုင္သုိ႔ ေဆာင္ရြက္သည့္ အစီအစဥ္ (privatization) မွ လည္း ေဒၚလာမ်ား ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္ဟု သတင္းမ်ားလည္း ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ မည္သည့္ႏုိင္ငံမဆို ထိုပုဂၢလိက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ ေငြေရးေၾကးေရး အေပးအယူမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွန္ကန္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားရရွိရန္ မလြယ္ကူပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မေသခ်ာ မေရရာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚၿပီး၊ ေစ်းကစားမႈမ်ားကိုေပၚေပါက္လာေစပါသည္။ ဤအေျခအေနမ်ား ကိုအေျခခံ၍ က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းျမင့္မားသည့္ ျပႆနာကိုေျဖရွင္းရန္ အဘက္ဘက္မွ အၾကံျပဳခ်က္ မ်ား လိုအပ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ (၁၉၉၇-၉၈) ခုႏွစ္ အာရွ ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ပြားစဥ္အခါက အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသကဲ့သို႔ ေငြေၾကးျပႆနာမွ ဘ႑ာေရး၊ စီးပြား ေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားအျဖစ္သို႔အသြင္ကူး ေျပာင္းသြား တတ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၇။ မၾကာေသးမီက(၂ဝဝ၇-၂ဝဝ၈)ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္။ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈ ရသင့္သေလာက္ ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း အခက္အခဲမ်ား က်န္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာ့ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေငြေၾကးႏွင့္ ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္းမ်ား ယေန႔ထက္ တိုင္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ အက်ပ္အတည္း မျဖစ္မီကာလ၌ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ ဘဏ္မ်ား၊ ဘ႑ာေရး ေစ်းကြက္မ်ားတြင္ ရွိေနေသာ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား၊ အာမခံလုပ္ငန္းမ်ား၊ စေတာ့ေစ်းကြက္ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အျခားပုဂၢလိက လုပ္ငန္းႀကီး မ်ားသည္ အျမတ္အစြန္းမ်ားစြာ ရရွိခဲ့ၾကပါသည္။ ဤအခ်ိန္တြင္ ဘဏ္ႏွင့္ ဘ႑ာေရး ကုမၸဏီႀကီးမ်ားမွ ေက်ာ္ၾကား ေသာ အေမရိကန္ အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဳပ္မ်ား၏ မေတာ္မေလ်ာ္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့ပါသည္။ ထိုအမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္မ်ား၏ ဇိမ္ခံရြက္ေလွမ်ား၊ နန္းေတာ္တမွ် ခမ္းနားေသာ တိုက္တာမ်ား၊ ၎တို႔လုပ္ကိုင္ေနေသာ ကုမၸဏီမ်ားတြင္ မ်ားျပားေသာ အစုရွယ္ယာမ်ားႏွင့္ လစာအျဖစ္ ေဒၚလာသန္းခ်ီ၍ တရားဝင္ ခံစားခြင့္အျဖစ္ ရရွိထားၾကပါသည္။ ပိုဆိုးသည္မွာ အခ်ိဳ႕ကုမၸဏီမ်ားက ၎တို႔၏ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းအမွားမ်ား ထုတ္ျပန္ကာ စာရင္းေတြ လိမ္လည္ခဲ့ၾကေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ား ေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္။ ပါေမာကၡဂ်ိဳးဇက္စတစ္ဂလစ္ဇ္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံရွိ ထိပ္ဆံုးလူဦးေရ(၁)% သည္ ႏိုင္ငံ ဝင္ေငြ၏ (၂၅)% ကို ယခုအခါ ပိုင္ဆိုင္ေနေၾကာင္း ေထာက္ျပခဲ့ပါသည္။ ယခုကဲ့သို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဘ႑ာေရးက႑ရွိ အထိန္းအခ်ဳပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့ေသာ စီးပြားေရးလြတ္လပ္မႈ မူဝါဒမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၈။ ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ပြားသည့္ အခါ ကုမၸဏီႀကီးမ်ား အခက္အခဲ ေတြ႔ၾကၿပီး၊ ေဒဝါလီ ခံရမည့္ အေျခအေနသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ အစိုးရသည္ ကုမၸဏီေတြကို ကယ္တင္မည္(သို႔မဟုတ္) မကယ္ဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္မည္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ လိုလာပါသည္။ ဤဆံုးျဖတ္ရန္ ကိစၥမွာ မလြယ္ကူပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကုမၸဏီ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းသြားလွ်င္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ပါမည္။ စီးပြားေရး အခက္အခဲေတြႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကရပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္တြင္ လူမႈေရး ျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္လာပါမည္။ ထိုမွတဆင့္ အစိုးရ သည္ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရပါမည္။ သို႔ျဖစ္၍ အေမရိကန္ အခြန္ထမ္းတို႔၏ သန္းေထာင္ခ်ီေသာေဒၚလာေငြမ်ားကို အသံုးျပဳကာ၊ ကုမၸဏီႀကီးမ်ားႏွင့္ ဘဏ္မ်ားကို ကယ္တင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရပါသည္။ ကမၻာ့ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္းေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာ ပုဂၢလိက က႑မွ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားအား ကယ္တင္ရသည့္ အလုပ္ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌ သာမက တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ အာဆီယံ အဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ား၌လည္း
ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရပါသည္။

၁၉။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လည္း အလားတူ ဆံုးျဖတ္ရခက္ေသာ အေျခအေနကို ယခုအခါ ၾကံဳေတြ႔ေနရသည္ဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း (၁) ေဒၚလာတန္ဘိုး က်ပ္(၁ဝဝဝ) အထက္တြင္ ေရာက္ေနစဥ္က စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ သစ္ေတာ၊ ေရထြက္ႏွင့္ စက္မႈ ထုတ္ကုန္မ်ား တင္ပို႔ေရာင္းခ်ေနသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ၎တို႔အေပၚ ေကာက္ခံေသာ ပို႔ကုန္အခြန္(၁ဝ)% ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ ဝန္မေလးခဲ့ၾကပါ။ ထိုသို႔ ပို႔ကုန္အေပၚမွ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းကို အျခားမည္သည့္ ႏုိင္ငံတြင္မွ က်င့္သုံးျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ အမွန္စင္စစ္ ပို႔ကုန္အခြန္ဟု ဆိုရာတြင္ ကုန္သြယ္ လုပ္ငန္းခြန္ (၈)% ႏွင့္ ဝင္ေငြခြန္ (၂)% တို႔ ပါဝင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ မွန္မွန္ကန္ကန္ စနစ္တက် စာရင္း ထားသိုမႈ မရွိျခင္း၊ အခြန္ထမ္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားဘက္ကေရာ အစိုးရ အခြန္ေကာက္သူမ်ား ဘက္ကပါ အဂတိ လိုက္စားမႈေတြ ရွိေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ကုန္သြယ္ခြန္ႏွင့္ ဝင္ေငြခြန္ ေကာက္ခံရန္ ခက္ခဲသျဖင့္ လုပ္ရကိုင္ရ လြယ္ကူၿပီး ထိေရာက္မႈရွိေသာ ပို႔ကုန္အေပၚ အခြန္ေကာက္ခံသည့္နည္းကို က်င့္သံုးခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အႀကံျပဳခ်က္မ်ား

၂ဝ။ ပထမအခ်က္ အေနျဖင့္ က်ပ္ေငြ ေဒၚလာ လဲလွယ္ႏႈန္း (၂ဝ)% မွ (၂၅)% အထိ တက္သြား ေသာအခါ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ၎တုိ႔အေပၚ ေကာက္ခံေနေသာ ပို႔ကုန္အခြန္ (၁ဝ)% သည္ ႀကီးမားေသာ ဝန္ထုပ္
ဝန္ပိုး တစ္ခုျဖစ္ေနေၾကာင္း တညီတညြတ္တည္း တင္ျပလာၾကပါသည္။ ကုမၸဏီ ၾကီးမ်ားမွ အမႈေဆာင္ အရာရွိႀကီး
မ်ား သာမက မိသားစုပိုင္ လုပ္ငန္းငယ္မ်ားမွ ပိုင္ရွင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု၍ အေျခအေနကို အကဲျဖတ္ရာတြင္ ယင္းတို႔ တင္ျပေသာ အဆိုျပဳခ်က္သည္ မွန္ကန္သည္ဟု ယူဆရပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ က်ပ္ေငြ လဲလွယ္ႏႈန္း တက္ေနျခင္းေၾကာင့္ အခက္အခဲ ေတြ႔ေနေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ကယ္တင္သည့္ အေနျဖင့္ ပို႔ကုန္အခြန္ (၁ဝ)% ေကာက္ခံေန သည္ကို ရပ္တန္႔သင့္ ေၾကာင္း အၾကံျပဳလုိပါသည္။ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ အျခားေသာအစိုးရ အေတာ္မ်ားမ်ား က်င့္သံုးေလ့ရွိသည့္ ေငြေၾကး အက်ပ္အတည္း (သို႔မဟုတ္) ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္းမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ရေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား ကူညီေလ့ရွိသည့္ မူဝါဒမ်ားႏွင့္လည္း ကိုက္ညီပါသည္။ ထို႔အျပင္ အစိုးရက ေငြေၾကး ျပႆနာကို အေလးအနက္ထား ေျဖရွင္းေနေၾကာင္း ျပသလိုက္သည့္ သာဓကတစ္ခုဟုလည္း ယူဆႏိုင္ပါသည္။ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျပႆနာ ေျပလည္သြားသည့္ အခါ အခြန္ ေကာက္ခံသည့္ စနစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္၍ေပးေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည့္ ကုန္သြယ္ လုပ္ငန္းခြန္ႏွင့္ ဝင္ေငြခြန္တို႔ကို ပံုမွန္အခြန္ေကာက္စနစ္ျဖင့္ ထိထိ
ေရာက္ေရာက္ ေကာက္ခံ ႏိုင္ပါလိမ့္ မည္။

၂၁။ ဒုတိယအခ်က္ အေနျဖင့္ ပို႔ကုန္သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လိုင္စင္ ေလွ်ာက္ထားရေသာ စနစ္ကို ပယ္ဖ်က္ လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ရန္ အတြက္လိုအပ္ေသာ ေဒၚလာဝယ္လိုအား တိုးလာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚလာ ဝယ္လိုအားကို သိသိသာသာ ျမင့္မားေစၿပီး၊ က်ပ္ေငြလဲလွယ္ ႏႈန္းကို ေလ်ာ့က်ေစႏိုင္ပါသည္။

၂၂။ တတိယအခ်က္ အေနျဖင့္ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္တြင္ အစိုးရက ေဒၚလာမ်ား ဝယ္ယူႏိုင္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ဝယ္ယူျခင္းေၾကာင့္ အစိုးရလက္ဝယ္ သီးသန္႔ ႏိုင္ငံျခား ရံပံုေငြမ်ား တိုးပြားလာပါမည္။ အစိုးရအေနျဖင့္ ျပည္တြင္းရွိ အဓိက လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားကို အလားတူဝယ္ယူရန္လည္း တိုက္တြန္းႏိုင္ပါသည္။ ယခုအခါ (၁)ေဒၚလာလွ်င္ က်ပ္ (၇၅ဝ)ႏႈန္းျဖင့္ ဝယ္ယူေနၾကသည္ ဆိုပါစို႔။ အစိုးရႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားက ျပည္တြင္းေစ်းကြက္တြင္ ဤကဲ့သို႔ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းေၾကာင့္ (၁)ေဒၚလာ လွ်င္ က်ပ္ (၉ဝဝ)ႏႈန္းအထိ က်သြားမည္ ဆိုၾကပါစို႔။ ထိုအခါ အစိုးရက (၁)ေဒၚလာလွ်င္ က်ပ္(၁၅ဝ) ျမတ္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အစိုးရ အေနျဖင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တည္ၿငိမ္ရန္အတြက္ လဲလွယ္ႏႈန္းကို (၁) ေဒၚလာလွ်င္ က်ပ္(၉ဝဝ) မွ က်ပ္(၁ဝဝဝ) အတြင္း သတ္မွတ္ျခင္းသည္ သင့္တင့္မွ်တသည္ ဟုယူဆလွ်င္ မိမိလက္ဝယ္ရွိ သီးသန္႔ ႏုိင္ငံျခားေငြကို အသံုးခ်၍ ဤႏႈန္းတြင္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းကို ထိန္းထားႏိုင္ပါ
မည္။

၂၃။ စတုတၳအခ်က္ အေနျဖင့္ အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အတိုးႏႈန္း ျမင့္မားေနျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြမ်ား ဝင္ေရာက္လာသည္ ဆိုလွ်င္ အတိုးႏႈန္းကို သင့္ေတာ္သလို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘဏ္မ်ား ပံုမွန္အျမတ္ရရန္အတြက္ အပ္ေငြအေပၚ ေပးေသာ အတိုးႏႈန္းႏွင့္ ေခ်းေငြအေပၚ ေကာက္ခံေသာ အတိုးႏႈန္းတို႔ အၾကား လံုေလာက္ေသာ ျခားနားမႈ ဆက္လက္ ထားရွိရပါမည္။ ဤသို႔ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ သတိႀကီးစြာ ထားရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းကိုလည္း သတိျပဳေစလုိပါသည္။ အတိုးႏႈန္းကို ႐ုတ္တရက္ ခပ္မ်ားမ်ား ေျပာင္းလဲလိုက္ပါက ေငြအပ္ႏွံ သူမ်ား အေနျဖင့္ စိုးရိမ္မႈမ်ား လြန္ကဲလာၿပီး၊ အပ္ေငြမ်ား ျပန္လည္ ထုတ္ယူၾကသျဖင့္ ဘဏ္ အက်ပ္အတည္း
ေပၚေပါက္ေစႏိုင္ပါသည္။

၂၄။ ပဥၥမအခ်က္ အေနျဖင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရာ၌ ႐ႈပ္ေထြးခက္ခဲေသာ နည္းပညာ ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ေလ့ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥတြင္ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားစြာ ရွိေသာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႕(IMF) ထံမွ နည္းပညာ အကူအညီ ေတာင္းခံသင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ (IMF) မွ နည္းပညာ အကူအညီ ရေသာေၾကာင့္ ၎၏ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို လိုက္နာ က်င့္သံုးရန္ တာဝန္မရွိပါ။ ထို႔အျပင္ ေနာက္ရရွိမည့္ ရလဒ္တစ္ခုမွာ (IMF) ႏွင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျပႆနာကို ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဤကိစၥကို အေလးအနက္ထား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနေၾကာင္း ျမန္မာျပည္သူတို႔ သာမက အာဆီယံ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအဝန္းအဝိုင္း တြင္ပါ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈမ်ား တိုးပြားလာေစႏိုင္ပါသည္။

၂၅။ ဆဌမအခ်က္ အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြ အေျမာက္အျမား ဝင္ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း တိုးတက္
ေစသည့္ ျပႆနာေပၚေပါက္ခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ေက်ာက္မ်က္ေလလံပြဲ က်င္းပသည့္အၾကိမ္ အေရအတြက္ကို အထိုက္ အေလ်ာက္ ေလွ်ာ့ခ်သင့္ပါသည္။

၂၆။ သတၲမအခ်က္ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုအခါ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံထားရေသာ အစိုးရ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သမၼတႀကီးက ျမင္သာထင္သာ၍ တာဝန္ရွိ တာဝန္ယူေသာ မူဝါဒ ခ်မွတ္ က်င့္သံုးမည္ဟုေၾကျငာထား ၿပီးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း ျမင့္မားလာသည့္ ကိစၥသည္ ျမန္မာျပည္သူ အေျမာက္အျမား စိုးရိမ္ေနၾကသည့္ ျပႆနာ တခု ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အစိုးရက ေၾကျငာခ်က္တရပ္ ထုတ္ျပန္သင့္ပါသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္၊ မည္သည့္ ေနရာ၊ မည္သို႔မည္ပံု ေၾကျငာခ်က္ ထုတ္ျပန္မည္ ဆိုသည္ကို သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဆႏၵ အတိုင္း ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။

၂၇။ အဌမအခ်က္အေနျဖင့္ ေငြေၾကးႏွင့္ဘ႑ာေရးအက်ပ္အတည္းမ်ား၌ ေကာလာဟလမ်ား၊ သတင္းအခ်က္အလက္ မွန္ကန္စြာမရမႈမ်ား ႏွင့္ သတင္းမွားမ်ား တမင္ျဖန္႔ျဖဴးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေစ်းကစားသူမ်ား ေပၚေပါက္တိုးပြားလာတတ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ လြန္ခဲ့ေသာဆယ္စုႏွစ္မ်ားကကဲ့သို႔ အဓိကႏိုင္ငံအဆင့္စီးပြားေရး စာရင္းအင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို တရားဝင္ပံုမွန္ထုတ္ေဝသင့္ပါသည္။ ယင္းအခ်က္အလက္မ်ားတြင္ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္း၊ ႏိုင္ငံျခားသီးသန္႔ရန္ပံုေငြ၊ အမ်ိဳးသားရသံုးမွန္းေျခ ေငြစာရင္း၊ ေငြေၾကးပမာဏ၊ ဂ်ီဒီပီ(က႑အလိုက္ႏွင့္ တိုးတက္မႈႏႈန္း)၊ အိမ္ေထာင္စုဝင္ေငြႏွင့္အသံုး စရိတ္စစ္တမ္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားတိုက္႐ိုက္ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံမႈႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားကုန္သြယ္မႈဆိုင္ရာစာရင္းအင္းမ်ား ပါဝင္ပါသည္။

အပိုင္း(၄)

ျမန္မာေငြလဲလွယ္ႏႈန္းစနစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး


၂၈။ အက်ပ္အတည္းတစ္ခု ေပၚေပါက္လာလွ်င္ ၎သည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး စတင္ရန္ အခြင့္အခါ ေကာင္းကို ဖန္တီးေပးတတ္ ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမန္မာက်ပ္ေငြ လဲလွယ္ႏႈန္း ျပႆနာကို ေငြလဲလွယ္ ႏႈန္းစနစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ စတင္ရန္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုဟု ယူဆ၍ ဆက္လက္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤလုပ္ငန္းစဥ္သည္ နက္နဲေသာ ေလ့လာ စိစစ္သံုးသပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရမည့္ကိစၥျဖစ္္၍ ယခုစာတမ္းငယ္၏ေဘာင္ကို ေက်ာ္လြန္ေနပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း စနစ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲၿပီး ေဒသႏွင့္ႏုိင္ငံတကာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈရွိေစရန္အတြက္ ျပဳလုပ္ရန္လိုအပ္မည့္ အေျခခံက်ေသာအခ်က္ (၂)ရပ္ ရွိပါသည္။

၎တို႔မွာ-
• ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ ေလာေလာဆယ္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ရွိေနေသာ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို တစ္ခုတည္းျဖစ္ေအာင္ စုစည္းရန္ (exchange rate unification) ႏွင့္

• ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံ၏လက္ရွိ ေငြေပးေငြယူရွင္းတမ္း (balance of payments) သာမန္စာရင္း
(current account) တြင္ ခ်မွတ္ထားေသာ အတားအဆီးမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။

၂၉။ အထက္ပါလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ေရးသည္ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းကိစၥခ်ည္းသက္သက္ မဟုတ္ ေတာ့ပါ။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံအဆင့္ စီးပြားေရး မူဝါဒ (macroeconomic policy) မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အခ်ိန္ယူ အေလးေပးေဆာင္ရြက္သြားရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေလာေလာဆယ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရ သည့္ က်ပ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းျပႆနာ၏ (macro) စီးပြားေရးမူဝါဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား စတင္ရန္ ႏႈိးေဆာ္ေပးခ်က္ကို လက္ခံသေဘာေပါက္ၿပီး လိုအပ္သလိုအေရးယူေဆာင္ရြက္သြားမည္ ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

No comments: